Tfogggwijd aan Hsind©!* Industrie en Oemeentebelengen»
Zn m
h
Ie r li
per weet
}erjcba/bl/
ah bij
De breimachines
m
Bet Huis der Stille Smarten.
1y
FEUILLETON
nnc; won
7'W n
*w,
DOOR EKMMSIIKa
&TEP.
NUMMER 16.
ZATERDAG 23 FEBRUARI 1929.
52e JAARGANG.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VIER BLADEN.
EERSTE BLAD.
Een vreemde uitspraak.
Wij doen in ons blad niet zoo heel
veel aan de hooge politiek, maar
willen toch wel zeggen, dat in die
hooge politiek een uitspraak ons
zeer heeft bevreemd.
Zooals wij hebben medegedeeld, is
Mr. Veraart gedisq-talificeerd als can-
didaat voor den kwaliteitszetel Arbeids
zaken in de Tweede Kamer.
Daar kunnen wij nu toch niet goed
aan.
Als Iemand de qualitelten bez't voor
een dergelijken zetel, dan is 't toch
zeker Mr. Veraart.
Als wij alleen maar nagaan wat hij
gedaan heeft voor de arbeiders in de
lyp grtfie, wat wij zelf van den be
ginne af hebben meegemaakt, dan
zou dat op zichzelf al voldoende zijn,
zouden wij zoo zeggen.
Wat heeft hij in de Patroonsbonden
geijverd voor een collecief contract,
voor een contract dat die arbeiders
'nrechtstoestand verschaft als weinigen,
een regeling van vacantie dagen, van
uitbetalingen van ziekte e. m.a., een
goed loon, dat successievelijk is op
geklommen tot een der beste in ons
land. En zoo zouden we door kunnen
gaan met al de getroffen regelingen.
Maar zijn werken op dit terrein heeft
ook voor anderen, vooral in de door
voering van collectieve contracten,
zijn uitwerking niet gemist.
Ook na zij,n uittreden uit de druk
kersbonden heeft hij 't steeds voor
den werkman opgenomen, steeds voor
verbetering van arbeids- en arbeiders
toestanden gewerkt en gestreden en
nu begrijpen wij niet dat deze man.
met zulk verleden, die 't voorrecht
van z'n standing en ontwikkeling en
daardoor zijn invloedtevensmeebrengt.
niet evengoed of veel beter de
arbeidsbelangen in de Kamer kan ver-
-
\V
- - /*rv
i\
nieuwe
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No- 38. Telegr.-Adres: ECHO.
wekkend altruïsme in ons land wordt
gevonden. Maar het doet toch goed,
het weer eens met c-e daad te hebben
kunnen bewijzen.
Bij rampen, wanneer op buitenge
wone wijze te huip moet worden ge
komen, staat er atujd een groep klaar,
die de nulpverleerang op den staat
zou willen afschuiven. Zij vinot, won
derlijk genoeg, steeds bijval bij hen,
van wie men juist het omgekeerde
zoude verwachten, wier geheele poli
tiek er immers op gericht heet, het
egoïsme uit onze samenleving te ban-
nen en door altruïsme te vervangen.
Volk en Voorwaarts, de voornaamste
socialistische organen, hebben aan
ook nu weer niet verzuimd, de inzame
lingen met schampere utilatingen te be
jegenen.
De socialistische theorieën zijn
prachtig I De boer zal niet ten bate
van zich zelf en zijn gezin zijn akker
bewetken, maar om de opbrengst aan
de gemeenschap ten goede te doen
komen. De aröeide» zal alle egeïsti-
sche gedachten van zich afzetten, en
voor de maatschappij werken. De
75u
GEBR5 VAN DEN BiGGELAAR - BREDA
dedigen dan menig vrijgestelde.
Woorden en Daden.
Iedereen herinnert zich den ramp aan
den Hoek van Holland.
Er werd door verschillende bladen
een Inzameling gehouden. De „N Rott
Ct.a bracht liefst alleen f 255.000 bij
elkaaj en met hetgeen andere bladen
bij elkaar kregen en ook het Roode
Kruis, zal men wellicht over een half
millloen voor die gezinnen kunnen
beschikken.
Het is eene uiting geweest van
mooien burgerzin en maatschappelijk
solidariteitsgevoel, die mag worden
onthouden. Wij weten het wel, het is
reeds zoo menigmaal gebleken, dat,
als het er op aan komt, een leven
1&43
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
43.
Na een half uur was de kerel nog
geen stap verder gekomen.
„Ik weet maar één ding", merkte
Williams heel droogjes op, met zijn
roestige stem. „Tegen middernacht
kunnen we Rollo wel een minuut -of
tien wegkrijgen. Hij houdt er dan van
even met de andere honden uit te loo-
pen, en dan zou het kunnen..."
„Ja, maar als ik de maat nu niet
kan nemen, wordt het te laat voor het
maken van de kist..." meende de on
dernemer op onderdanigen toon.
„Dan moet u bij mij de maat maar
nemen", zei Enid, die beurtelings rood
en bleek werd, tot den bezoeker, „ik
vind het wel een griezelig idee, zóó,
maar ik weet er geen anderen raad
op. Het zon vreeselijk zijn als er hier
een schermutseling met het dier zon
moeten plaats vinden... Daarvoor is
zqn aanhankelijkheid toch te roerend.
Mijn zuster en ik waren juist even
groot alleen zij was blonder dan ik en
een weinig smaller."
De begrafenisondernemer maakte
nog eenige bezwaren van professionee-
!en aard.
„Wat doet dat er nu toe?" riep Enid
hartstochtelijk uit. Ze was thans een
volleerde tooneelspeelster, natuurlijk
mede omdat haar zenuwen tot het ui
terste gespannen waren. „Als ik dood
ben, kunt ge mij voor mijn part in een
sloot begraven", voegde zij er onver
schillig aan toe. „We behooren tot een
vreemde familie en doen vreemdsoor
tige dingen. Met de kwestie of aan de
noodzakelijke formaliteiten wordt vol- j
daan of niet, hebt u niets te maken.
Neem de maat van mij nu maar en
stuur de kist hierheen, en dan zullen
we wel zien hoe we de rest klaar spe-
len. Dan komt ge morgenavond om elf
uur hierheen met een lijkwagen be
spannen met vier zwarte paarden en
brengt het lijk naar het kerkhof van
Churchfield, waar men je' wachten zal.
Daarna is je taak ten einde."
De bevreemde jongeman antwoordde
dat alles punctueel zou geschieden zoo
als bevolen werd. Hij had al verschil-
lende vreemdsoortige begrafenissen
meegemaakt in zijn leven, maar geen
enkele zoo vreemd toch als deze. Alles
was zoo buitengewoon, maar tenslotte
konden de menschen toch verlangen,
wat zij wilden, aangezien hij er rijk
voor betaald werd.
Enid geleidde den ondernemer van
begrafenissen naar buiten en daarna
scheen alles zich te hullen in een dich
ten, purperen mist, de wereld scheen
rond haar te draaien in een wilde wer-
veldans en in haar hoofd was het als
een stormloop van woest bruisende
wateren. Doch met een ruk schudde zij
zich energiek hare zwakte af en kwam
tot zichzelf, bevend van het hoofd tot.
de voeten.
GEEN AFBETALING5Sy5TEEM.:.....5TRIKT CONTANT
tOO/o GQEDKOOPER. DAN BIJ ONZE CONCURENTEN
Wij verstrekken U een werkcontract op zegel, waardoor wij U gedurende
5 jaar vast werk garandeeren,
Qedurende 3 jaar schriftelijk garantie op de machine.
J. A. VOGEL, Snellestraat S M, DEN BOSCH.
„Moed gehouden!" mompelde zij,
moed gehouden! Het leven heeft mij
meer gebracht dan ik verwacht had.
Maar met het voorbeeld van Chris voor
oogen mag ik me thans niet laten
gaan
HOOFDSTUK XX.
FRANK LITTIMER.
Dei lampen wierpen haar glans op de
bestoven heelden en schilderijen en
verflenste bloemen in de hal en op de
lange eiken met nikkel beslagen lijk
kist op schragen in de breede gang.
Nu en dan kwam een bediende even
kijken en verdween weer, alsof hij er
gens over beschaamd was.
Overigens was het huis thans in rust,
in doodelijke rust, want mevrouw Hen-
son was nu van uitputting in slaap
gevallen en Enid had onmiddellijk be
vel gegeven er uit te scheiden met dat
onheilspellende, akelige klokgelui.
Maar nu was de stilte die op het leven
en helj rumoer was gevolgd, bijna even
pijnlijk als het rumoer zelf geweest
was.
Bergen bloemen lagen er op de kist.
Enid zat in de huiskamer en sloeg
van daaruit alles gade, zonder dat, zij
zelf kon worden gezien. Ze was op
nieuw geweldig angstig en zenuwach
tig geworden. Het liep tegen elf uur
en ieder oogenblik kon de lijkwagen
worden verwacht. Ze kon geen rust en
vrede hebben, voordat die ontzettende
comedie was afgespeeld.
Ze zat daar dus, luisterend naar elk
geluid en haar ooren spitsend om ook
maar het geringste op te vangen.
Opeens werd er luid en gebiedend
op de buitendeur geklopt en vernam
zij rumoer. Ze schrok geweldig. Wat
kon het zijn? Welke vreemdeling kon7
op die manier binnengedrongen zijn,
zonder dat de honden lucht van hem
hadden gekregen?
Ze hoorde hoe de oude, vermoeide
doch moedige Williams naar beneden
kwam, en zag hem voorbijschuiven
naar de voordeur. Ze hoorde het schui
ven van deurgrendels, het rammelen
van den zwaren ketting, waarmede
ten overvloede de deur verzekerd was,
en dan een verwarde kreet van Willi
ams. Een stem antwoordde, welke zij
herkende en haar in een oogenblik aan
de voordeur bracht, bevend van opwin
ding en angst, Een jonge man, met 'n
lang, donker uiterlijk, een zeer knap
gezicht en een bijna vrouwelijken trek
om den mond, stond daar. Zijn oogen
waren onafgebroken gevestigd op de
doodkist, welke onder haar bloemen-
last daar op de schragen rustte. Hij
scheen buiten, zichzelf van smart en
woede: men zou gezegd hebben, een
valsch beschuldigde gevangene tegen
over den werkelijke, die nog vrij was.
„Waarom heb je het me niet laten
weten?" schreeuwde hij. „Waarom heb
je mij er niets van laten hooren?"
Zijn stem klonk hard in de gang.
Enid haastte zich op hem toe en legde
hem haar vinger op den mond.
„Je moeder slaapt, Frank", sprak
ze. „Ze heeft in drie nachten niet ge
slapen. Een lange rust kan haar uog
redden van de krankzinnigheid. Waar
om ben je hierheen gekomen?"
De jongeman lachte zwijgend. Het
was een ellendig, spookachtig gezicht
den man daar voor haar zoo te zieu
lachen en het bracht Enid de tranen
in de oogen. Ze had het gevaar, veroor
zaakt door de tegenwoordigheid van
den jongen man, vergeten.
„Ik hoorde dat Chris ziek was", zei
hij. „Ze vertelden me dat ze op sterven
lag. En. ik kon niet wegblijven. En nu
hen ik natuurlijk te laat! O, Chris.
Chris
Hij viel op z'n knieën naast de lijk
kist en zijn geheele lichaam schokte
van het snikken. Enid drong de woor
den terug, welke haar naar den mond
welden. Ze zou zoo gaarne de waar
heid hebben gesproken. Maar ze moest
zwijgen tot eiken prijs. Ze wachtte tot
de grootste smartuiting van den jon
genman voorbij was en klopte dan den
indringer zacht op den schouder.
„Er is groot gevaar voor je hier in
huis!" sprak ze.
„Wat maal ik om gevaar, terwijl
Chris hier voor het laatst in huis is!"
„Ja, maar lieve Frank, er zijn hier
nog anderen dan Chris en je zelf. Je
moeder bijv. O, ge had vannacht niet
hier moeten, komen. Als je vader het
wist!"
„M'n vader. Hij zou wel de laatste
zijn om het te vernemen. En waar geeft,
hij tenslotte om, dan alleen om zijn
schilderijen en prentenverzameling?
Hij heeft geen gevoelens, geen hart,
geen ziel, zou men, bijna zeggen
„Frank, ga heen, oogenblikkelijk
Weet ge dat Reginald Henson hier, is?
Hij heeft ooren als een haas; het is
een wonder dat hij je stem niet reeds
gehoord heeft En vervolgens
(Wordt vervolgd).
Waalwyksck en Langstraatscbe Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG ea ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden 9tukken, gelden, en»,
franco te zenden aan den Uitgever.
«ff» „DB BOBO VAN EBT ZÜIDBN".
(-X
VI H
j
PrlJs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bö contract flink rubat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons baalt
ïtjn.