Tfogggwijd aan Hsind©!* Industrie en Oemeentebelengen» Zn m h Ie r li per weet }erjcba/bl/ ah bij De breimachines m Bet Huis der Stille Smarten. 1y FEUILLETON nnc; won 7'W n *w, DOOR EKMMSIIKa &TEP. NUMMER 16. ZATERDAG 23 FEBRUARI 1929. 52e JAARGANG. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN. EERSTE BLAD. Een vreemde uitspraak. Wij doen in ons blad niet zoo heel veel aan de hooge politiek, maar willen toch wel zeggen, dat in die hooge politiek een uitspraak ons zeer heeft bevreemd. Zooals wij hebben medegedeeld, is Mr. Veraart gedisq-talificeerd als can- didaat voor den kwaliteitszetel Arbeids zaken in de Tweede Kamer. Daar kunnen wij nu toch niet goed aan. Als Iemand de qualitelten bez't voor een dergelijken zetel, dan is 't toch zeker Mr. Veraart. Als wij alleen maar nagaan wat hij gedaan heeft voor de arbeiders in de lyp grtfie, wat wij zelf van den be ginne af hebben meegemaakt, dan zou dat op zichzelf al voldoende zijn, zouden wij zoo zeggen. Wat heeft hij in de Patroonsbonden geijverd voor een collecief contract, voor een contract dat die arbeiders 'nrechtstoestand verschaft als weinigen, een regeling van vacantie dagen, van uitbetalingen van ziekte e. m.a., een goed loon, dat successievelijk is op geklommen tot een der beste in ons land. En zoo zouden we door kunnen gaan met al de getroffen regelingen. Maar zijn werken op dit terrein heeft ook voor anderen, vooral in de door voering van collectieve contracten, zijn uitwerking niet gemist. Ook na zij,n uittreden uit de druk kersbonden heeft hij 't steeds voor den werkman opgenomen, steeds voor verbetering van arbeids- en arbeiders toestanden gewerkt en gestreden en nu begrijpen wij niet dat deze man. met zulk verleden, die 't voorrecht van z'n standing en ontwikkeling en daardoor zijn invloedtevensmeebrengt. niet evengoed of veel beter de arbeidsbelangen in de Kamer kan ver- - \V - - /*rv i\ nieuwe UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No- 38. Telegr.-Adres: ECHO. wekkend altruïsme in ons land wordt gevonden. Maar het doet toch goed, het weer eens met c-e daad te hebben kunnen bewijzen. Bij rampen, wanneer op buitenge wone wijze te huip moet worden ge komen, staat er atujd een groep klaar, die de nulpverleerang op den staat zou willen afschuiven. Zij vinot, won derlijk genoeg, steeds bijval bij hen, van wie men juist het omgekeerde zoude verwachten, wier geheele poli tiek er immers op gericht heet, het egoïsme uit onze samenleving te ban- nen en door altruïsme te vervangen. Volk en Voorwaarts, de voornaamste socialistische organen, hebben aan ook nu weer niet verzuimd, de inzame lingen met schampere utilatingen te be jegenen. De socialistische theorieën zijn prachtig I De boer zal niet ten bate van zich zelf en zijn gezin zijn akker bewetken, maar om de opbrengst aan de gemeenschap ten goede te doen komen. De aröeide» zal alle egeïsti- sche gedachten van zich afzetten, en voor de maatschappij werken. De 75u GEBR5 VAN DEN BiGGELAAR - BREDA dedigen dan menig vrijgestelde. Woorden en Daden. Iedereen herinnert zich den ramp aan den Hoek van Holland. Er werd door verschillende bladen een Inzameling gehouden. De „N Rott Ct.a bracht liefst alleen f 255.000 bij elkaaj en met hetgeen andere bladen bij elkaar kregen en ook het Roode Kruis, zal men wellicht over een half millloen voor die gezinnen kunnen beschikken. Het is eene uiting geweest van mooien burgerzin en maatschappelijk solidariteitsgevoel, die mag worden onthouden. Wij weten het wel, het is reeds zoo menigmaal gebleken, dat, als het er op aan komt, een leven 1&43 NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. 43. Na een half uur was de kerel nog geen stap verder gekomen. „Ik weet maar één ding", merkte Williams heel droogjes op, met zijn roestige stem. „Tegen middernacht kunnen we Rollo wel een minuut -of tien wegkrijgen. Hij houdt er dan van even met de andere honden uit te loo- pen, en dan zou het kunnen..." „Ja, maar als ik de maat nu niet kan nemen, wordt het te laat voor het maken van de kist..." meende de on dernemer op onderdanigen toon. „Dan moet u bij mij de maat maar nemen", zei Enid, die beurtelings rood en bleek werd, tot den bezoeker, „ik vind het wel een griezelig idee, zóó, maar ik weet er geen anderen raad op. Het zon vreeselijk zijn als er hier een schermutseling met het dier zon moeten plaats vinden... Daarvoor is zqn aanhankelijkheid toch te roerend. Mijn zuster en ik waren juist even groot alleen zij was blonder dan ik en een weinig smaller." De begrafenisondernemer maakte nog eenige bezwaren van professionee- !en aard. „Wat doet dat er nu toe?" riep Enid hartstochtelijk uit. Ze was thans een volleerde tooneelspeelster, natuurlijk mede omdat haar zenuwen tot het ui terste gespannen waren. „Als ik dood ben, kunt ge mij voor mijn part in een sloot begraven", voegde zij er onver schillig aan toe. „We behooren tot een vreemde familie en doen vreemdsoor tige dingen. Met de kwestie of aan de noodzakelijke formaliteiten wordt vol- j daan of niet, hebt u niets te maken. Neem de maat van mij nu maar en stuur de kist hierheen, en dan zullen we wel zien hoe we de rest klaar spe- len. Dan komt ge morgenavond om elf uur hierheen met een lijkwagen be spannen met vier zwarte paarden en brengt het lijk naar het kerkhof van Churchfield, waar men je' wachten zal. Daarna is je taak ten einde." De bevreemde jongeman antwoordde dat alles punctueel zou geschieden zoo als bevolen werd. Hij had al verschil- lende vreemdsoortige begrafenissen meegemaakt in zijn leven, maar geen enkele zoo vreemd toch als deze. Alles was zoo buitengewoon, maar tenslotte konden de menschen toch verlangen, wat zij wilden, aangezien hij er rijk voor betaald werd. Enid geleidde den ondernemer van begrafenissen naar buiten en daarna scheen alles zich te hullen in een dich ten, purperen mist, de wereld scheen rond haar te draaien in een wilde wer- veldans en in haar hoofd was het als een stormloop van woest bruisende wateren. Doch met een ruk schudde zij zich energiek hare zwakte af en kwam tot zichzelf, bevend van het hoofd tot. de voeten. GEEN AFBETALING5Sy5TEEM.:.....5TRIKT CONTANT tOO/o GQEDKOOPER. DAN BIJ ONZE CONCURENTEN Wij verstrekken U een werkcontract op zegel, waardoor wij U gedurende 5 jaar vast werk garandeeren, Qedurende 3 jaar schriftelijk garantie op de machine. J. A. VOGEL, Snellestraat S M, DEN BOSCH. „Moed gehouden!" mompelde zij, moed gehouden! Het leven heeft mij meer gebracht dan ik verwacht had. Maar met het voorbeeld van Chris voor oogen mag ik me thans niet laten gaan HOOFDSTUK XX. FRANK LITTIMER. Dei lampen wierpen haar glans op de bestoven heelden en schilderijen en verflenste bloemen in de hal en op de lange eiken met nikkel beslagen lijk kist op schragen in de breede gang. Nu en dan kwam een bediende even kijken en verdween weer, alsof hij er gens over beschaamd was. Overigens was het huis thans in rust, in doodelijke rust, want mevrouw Hen- son was nu van uitputting in slaap gevallen en Enid had onmiddellijk be vel gegeven er uit te scheiden met dat onheilspellende, akelige klokgelui. Maar nu was de stilte die op het leven en helj rumoer was gevolgd, bijna even pijnlijk als het rumoer zelf geweest was. Bergen bloemen lagen er op de kist. Enid zat in de huiskamer en sloeg van daaruit alles gade, zonder dat, zij zelf kon worden gezien. Ze was op nieuw geweldig angstig en zenuwach tig geworden. Het liep tegen elf uur en ieder oogenblik kon de lijkwagen worden verwacht. Ze kon geen rust en vrede hebben, voordat die ontzettende comedie was afgespeeld. Ze zat daar dus, luisterend naar elk geluid en haar ooren spitsend om ook maar het geringste op te vangen. Opeens werd er luid en gebiedend op de buitendeur geklopt en vernam zij rumoer. Ze schrok geweldig. Wat kon het zijn? Welke vreemdeling kon7 op die manier binnengedrongen zijn, zonder dat de honden lucht van hem hadden gekregen? Ze hoorde hoe de oude, vermoeide doch moedige Williams naar beneden kwam, en zag hem voorbijschuiven naar de voordeur. Ze hoorde het schui ven van deurgrendels, het rammelen van den zwaren ketting, waarmede ten overvloede de deur verzekerd was, en dan een verwarde kreet van Willi ams. Een stem antwoordde, welke zij herkende en haar in een oogenblik aan de voordeur bracht, bevend van opwin ding en angst, Een jonge man, met 'n lang, donker uiterlijk, een zeer knap gezicht en een bijna vrouwelijken trek om den mond, stond daar. Zijn oogen waren onafgebroken gevestigd op de doodkist, welke onder haar bloemen- last daar op de schragen rustte. Hij scheen buiten, zichzelf van smart en woede: men zou gezegd hebben, een valsch beschuldigde gevangene tegen over den werkelijke, die nog vrij was. „Waarom heb je het me niet laten weten?" schreeuwde hij. „Waarom heb je mij er niets van laten hooren?" Zijn stem klonk hard in de gang. Enid haastte zich op hem toe en legde hem haar vinger op den mond. „Je moeder slaapt, Frank", sprak ze. „Ze heeft in drie nachten niet ge slapen. Een lange rust kan haar uog redden van de krankzinnigheid. Waar om ben je hierheen gekomen?" De jongeman lachte zwijgend. Het was een ellendig, spookachtig gezicht den man daar voor haar zoo te zieu lachen en het bracht Enid de tranen in de oogen. Ze had het gevaar, veroor zaakt door de tegenwoordigheid van den jongen man, vergeten. „Ik hoorde dat Chris ziek was", zei hij. „Ze vertelden me dat ze op sterven lag. En. ik kon niet wegblijven. En nu hen ik natuurlijk te laat! O, Chris. Chris Hij viel op z'n knieën naast de lijk kist en zijn geheele lichaam schokte van het snikken. Enid drong de woor den terug, welke haar naar den mond welden. Ze zou zoo gaarne de waar heid hebben gesproken. Maar ze moest zwijgen tot eiken prijs. Ze wachtte tot de grootste smartuiting van den jon genman voorbij was en klopte dan den indringer zacht op den schouder. „Er is groot gevaar voor je hier in huis!" sprak ze. „Wat maal ik om gevaar, terwijl Chris hier voor het laatst in huis is!" „Ja, maar lieve Frank, er zijn hier nog anderen dan Chris en je zelf. Je moeder bijv. O, ge had vannacht niet hier moeten, komen. Als je vader het wist!" „M'n vader. Hij zou wel de laatste zijn om het te vernemen. En waar geeft, hij tenslotte om, dan alleen om zijn schilderijen en prentenverzameling? Hij heeft geen gevoelens, geen hart, geen ziel, zou men, bijna zeggen „Frank, ga heen, oogenblikkelijk Weet ge dat Reginald Henson hier, is? Hij heeft ooren als een haas; het is een wonder dat hij je stem niet reeds gehoord heeft En vervolgens (Wordt vervolgd). Waalwyksck en Langstraatscbe Courant, Dit blad verschijnt WOENSDAG ea ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden 9tukken, gelden, en», franco te zenden aan den Uitgever. «ff» „DB BOBO VAN EBT ZÜIDBN". (-X VI H j PrlJs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bö contract flink rubat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons baalt ïtjn.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1