Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Bel Buis der Stille Mo.
S
l
PASCHEN.
PASCHEN.
FEUILLETOM
TfollóJld
§1
ieróchaff V
a/s bi/verdie risk
breimachine,
NUMMER 26.
ZATERDAG 30 MAART 1929.
52e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Nog ligt in vroegere schemeringen
het dal gehuld,
van vochte, nevelige dingen
is d'aard vervuld,
de bergkruin, langer niet te dwingen,
straalt zonverguld.
Nog dragen die hun tenten bouwen
in 't lage land,
de huivering van kruis en rouw en
doorboorde hand
maar d'opgeheven oogen schouwen
Gods zonnebrand.
Nog toeft 't verslagen hart te drinken
het nieuwe licht,
tot van dien glans onz' oogen blinken
omhoog gericht,
en, God, elk duister doet verzinken
Uw zongezicht.
van Eet strijdtooneel, met roem en buit
beladen, ijlden ze hem vooruit naar
Jerusalem en als een donderslag klonk
hun verschrikkend „Hij leeft" den
boozen daar in de ooren.
Jezus van Nazareth, de prediker dei'
leert van liefde, de godsgezant. De mar
telaar, Dien juichend zij omstuwden,
toen Hij zijn kruisgang ging, Jezus v.
Nazareth is uit zijn dood herrezen ont
zettend schoon van glorie.
Nu is het Huis van God vol liederen
geluid. Den treurzang, dien wij bij Zijn
sterven schreiden, wordt daverend weg
gedrongen door het feestelijk triomf-
Halleluja.
Als een jubeling van liefde, licht en
leven, als een bazuinenfeest, schallend
van machtigen klank, juicht het he
melwaarts, hooger, breeder, immer
blij der, het daverend Paaschgezang
den triumphater tegen.
Alleluia! Hij is verrezen! De poor
ten des hemels zijn opengegaan, en
goud glanst de weg ,er naar heen!
De dood ligt verwonnen door Chris-
DUCO VORSTER.
Voorbij zijn rouw en bloedbedekte
schande, voorbij de geeselpijn en door-
nenkrans, het hemelsch leven van den
Zoon Gods glanst van glorie, de glorie
van den eeuwigen Zoon des Vaders,
vol van gratie en van waarheid.
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
53.
HOOFDSTUK XXV.
OP KASTEEL LITTIMER.
Indien men aan vijf inwoners van de
bezitting Littimer de vraag had ge
steld, wat zij elk persoonlijk dachten
van den bezitter van de heerlijkheid
Littimer, zou men ongetwijfeld ook
van elk hunner een zeer verschillend
antwoord hebben gekregen. Een vrouw
zou misschien gezegd hebben, dat een
nobeler en beter man nog moest gebo
ren wordenhaar buurman zou u heb
ben verklaard, dat Lord Littimer een
hart had van steen, en boer George
zou u verteld hebben hoe de landheer
in zijn keuken onder gezelligen kout
een glaasje bier had gedronken: hoer
John daarentegen zou u hebben verze
kerd dat de heer van Littimer een
meedoogenloos, hardvochtig man was,
zonder een greintje gevoel voor de
menschen in zijn dienst als knecht of
als pachter.
En ge zoudt na een uur nog niet
hebben geweten, waaraan u te hou
den, en alle menschen in het dorp
hebben aangezien voor zelfzuchtige
Jesu, rex admirabilis
Et triumphator nobilis!
Jezus, Koning van wondermacht,
overwinnaar goddelijk groot.
Met ontzettenden kreet zijn de
wachters van de grafplaats gesneld.
Gelijk gevangenen voor den zegewagen
van den triumphator, die terugkwam
schepselen, zich alleen bemoeiend met
hun eigen zaken en belangen. Misschien
hadt ge Lord Littimer zelf wel op uw
weg ontmoet, gezeten op zijn prachtig
zwart paard, klein en bruin als ver
geeld ivoor, met oogen fonkelend als
diamant.
Den eenen dag scheen hij bijna als
een jongen zoo jeugdig, en dan lag er
een glimlach van tevredenheid en ge
luk over zijn perkamenten gelaat. En
een anderen dag zat hij mistroostig
voorover gebogen in het zadel, als tot
een hoopje verschrompeld, een oude,
verdrietige man, geknakt door de zor
gen en de wederwaardigheden van het
harde leven. Kortom, hij was een man
van tegenstellingen, .veranderlijk als
de hemel in April en ongestadig van
temperament en hardvochtig, juist om
dat hij wist dat iedereen geweldig
bang voor hem was. Hij bezat boven
dien een tong, zóó scherp en fel, zoo
puntig en geslepen, dat hij er mee
verwondde en schrijnde. Soms ge
beurde 't dat hij zacht als 'n lam werd
onder de vermaningen van den dorps
geestelijke, en op dienzelfden dag kon
hij van zijn paard springen en een of
anderen strooper een geweldig pak
slaag toedienen. Soms kreeg de predi
kant alles van hem gedaan., en een
andere maal maakte hij den goeden
man het leven &oo zuur, dat hij voor
de eer bedankte om nog langer zijn
lordschap te dienen. Wat natuurlijk
telkens opnieuw weer werd bijgelegd,
zoodat beiden ten slotte toch goede
vrienden waren, ofschoon de predikant
steeds een warm verdediger was ge
bleven van de lady Littimer. Maar
niemand scheen iets te weten van dat
somber schandaal. Men wist dat er
tus' triomf. De zonne klaart den he
mel vol met zuiverst lentelicht.
Het dreunt alom in de klokkenklan-
ken, het stuwt over de aarde in zan
gen van dank: het lied van de zege;
Den Christus Heil!
Ons Paaschlam is Christus en Pa-
schen is jubelen, het is gelooven, ho
pen, minnen, het is herrijzen en leven,
den langen blijden dag van zielejubel
der Kinderen Gods.
Paschen spreekt ons van Zijn liefde
en Zijn troost„Zeg ons, Magda
lene, wat zaagt gij alleene? De groe
ve van Christus, die leeft, de glorie
die Hem omzweeft, Christus, mijn
hoop, is opgestaan en zal u voor naar
Galilea gaan".
Magdalena, ze was een zondares ge
weest, maar, herboren, had ze veel be
mind, en op dei^smartenberg stond
ook zij, in haar liefde trouw, bij Jezus
in het lijden. En Jezus wendt met zijn
troost en Zijn liefde tot haar zijn eer
sten gairg. En zij herkende Hem, de
ziel vol plotseling licht, en strekkend
de armen naar haar troost in het lij
den, zegde ze haar gansche ziele uit in
het zoete woord „Rabboni" „mijn Le,e-
raar", haar leeraar in de liefde Gods.
Petrus, hem was zoo wreed de droef
heid in de ziel gekomen, sinds hij, den
lijdensdag, dien blik opving in het
vroege morgenuur, bij het kraaien van
den haan, na zijn verloochening. Ook
hem trad Jezus met zijn erbarmen te
gen iii de zonne van den Paaschmor-
gen. En blijheid straalde door die tra
nenvolle oogen, en liefde en hoop
klaarden de schreiende ziel: het was
de Meester, zijn Christus, Dien hij on
danks alles beminde, dien hij beleden
had in vurig geloof en liefde, de Zoon
van den levenden God, zijn verlosser.
PaschenHerrijzenis! En Jezus
gedenkt ons allen in zijn glorie-ston
den, zooals Hij ons gedacht op Zijn
lijdensdag; toen bad hij voor ons om
vergeving, nu wijdt hij tot scheppers
per wee/
zeven jaar geleden op het kasteel ean
ontzettende scène zich had afgespeeld
en dat lady Littimer en haar zoon toen
het kasteel hadden verlaten om er
nimmer meer terug te keeren. Lady
Littimer moest ergens in een krank
zinnigengesticht verblijven, zoo zei
men en de zoon was de wijde wereld
ingetrokken. En wanneer Lord Litti
mer stierf, zou de gansche bezitting,
het kasteel incluis het eigendom wor
den van den neef van mevrouw Litti
mer, mijnheer Reginald Henson.
Ondanks die ontstellende schaduw,
welke over de familie der Littimers
hing, was Lord Littimer nog geen zier
veranderd. Hij was zoo mogelijk nog
slechts wat prikkelbaarder geworden,
en zijn tong wat scherper en losser.
De bedienden zouden hebben kunnen
getuigen van sombere buien van hun
meester en dagen van diepe terneer
geslagenheid en verdriet, en dan was-
het, alsof de schaduw des doods
zweefde over het gelaat van hun mees
ter. Weinig menschen waren in staat
beter hun leed te dragen, en juist om
dat Littimer het meestal zoo goed wist
te verbergen, waren er dagen, waarop
het dubbel zwaar op hem drukte en
hij er dieper van leed. Welk leed dit
was, en aan welke smart hij leed, zul
len wij te zijner tijd zien.
Er waren in Engeland weinig bui
tengoederen, schooner dan kasteel
Littimer. Het huis verhief zich op een
vrij hoog tafelland met groote bos-
schen. op den achtergrond, een vrij
snel stroomende rivier liep voorlangs
een aantal terrassen, welke naar den
ingang voerden, terriijl aan de linker
zijde een muur van rotsen als een na
tuurlijke bescherming van den zeekant
af, zich wel bjjna tweehonderd voeten
boven den zeespiegel verhief. Aan den
rechterkant strekte zich terras na ter
ras uit, beschaduwd door hangende
tuinen en verloren gaand in 'n schit
terend park, waarin een kudde herten
was ondergebracht, misschien de ee-
nige kudde van dien aard en omvang
in den ganschen omtrek. Wanneer de
zon scheen op de grijze muren, was 't
alsof ze beschilderd waren door een
kundige hand, zoo zacht werd overal
het grijs en rood en blauw getemperd.
In het uitgestrekte kasteel zelf was
een complete kunstgalerij onderge
bracht. Honderden schilderijen en
prenten en gravures waren daar te
bewonderen. Ook de gangen- en trap—
penmuren waren met schilderijen van
groote meesters bedekt, terwijl in de
verschillende salons en slaapkamers
schatten van de meest verscheiden
soort en waardevolle kunstvoorwerpen
zich bevonden. Wanneer het electrisch
licht dan was aangestoken, schitterde
alles met grooten luister en bood het
geheel een tooverachtigen aanblik.
Aan de meeste schilderijen in de kunst
galerij was een of andere geschiedenis
van oorsprong of waarde verbonden.
Lord Littimer had verschillende
liefhebberijen, doch geen enkele boeide
hem zooals deze laatste. Er bestond
een verzameling van honderden ver
schillende vogels, door hem in alle we-
reljddeelen geschoten, overal hingen
of lagen de huiden der neergelegde
wilde dieren, de jachttropheeënmaar
waar de meester het meest belang in
stelde, was de omvangrijke, kostbare
schilderij en verzameling. Dat was het
groote vermaak en de groote afwisse
ling in zjjn eenzaam leven.
van het leven zijn priesters, opdat zij
het hergeven zullen, het leven, aan
zwakken en zondaars, die terngkeeren
naar Zijn liefde en als Magdalena veel
beminnen en als Petrus in boeteleed
hun schuld beween en.
Paschen, vreugdig zonnefeest, dat
kleur geeft aan ons leven. Surrexit
Christus, spes mea! Als een lied, ons
door den Christus voorgezongen,
ruischt het ons door de ziel, een lied
van hoop op Hem, die de wereld over
won, en met ons is, en bant de vreeze.
Sterkende, machtige Alleluia-zang.
Paschen, ons zegefeest. Onze harten
zijn opengegaan en het licht en de
warmte zijn binnengestroomd, licht
van geloof en gloed van de liefde,
die Christus is. Dwaas wie norsch de
stralen weertover hem gaat de zonne
heen, en de schaduwen die ze achter
laat, zijn de schaduwen des doods.
Wij gaan den Christus na de weg
is zonbeschenen en dragen stil ons
kruis,, den Heiland volgend en kussen
blij Zijn hand, die ons de glorie wijst.
Thans stapte hij door de galerij naar
het uiteinde van de zaal, waar zich 'n
groote erker bevond, met een raam
van in lood gevat gekleurd glas. Het
zonlicht dat er met volle bundels door
werd geworpen, deed de heerlijke gla
zen schijven schitteren als edelgesteen
ten met purperen, blauwe en gouden
glanzen.
Aan een fraai gebeeldhouwd schrijf
bureau werkte een typiste.
Het zou 'n schoonheid geweest zqn,
ware het niet, dat zij heur haren ver
schrikkelijk stijf in twee groote vlech
ten rond de slapen had gedragen en
haar oogen niet overschaduwd waren
geweest door een grooten, dubbel ge
slepen bril met donker hoornen mon
tuur. Haar fraai gevormd ovaal gelaat
was eer bleek van kleur, maar achter
de brilleglazen vonkten een paar don
kerblauwe oogen vol leven en. geestig
heid, vol durf ook en energie, vol on
dernemingslust, welke laatste hoeda
nigheden ook spraken uit de scherp
geteekende trekken om de fijne lippen.
Dat had ook Lord Littimer wel ge
zien, even goed als hij had opgemerkt,
dat zijn secretaresse even goed had
kunnen werken zonder de weinig ver
fraaiende brilleglazen.
Een secretaresse, tevens archivaris,,
was een nieuw idee van lord Littimer.
Hij had een ontwikkelde hulp noodig
voor het classificeeren van zijn vele
schilderstukken en prenten, en hij had
dit den predikant al eens meegedeeld.
Hij moest daarvoor een dame hebben,
die van ernstig werken hield, een ver
standig, gevat meisje, dat niet bang
voor hem moest zijn, maar ook wel met
een weinig zin voor critiek en humor:
een Amerikaansche zou wel het beste
4jn! (Wordt vervolgd.)
De Echo van het Zuiden,
Waalwykscbc en Langstraatsche Courant*
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnemen tsprtj s per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rjjk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*,
franco te zenden aan den Uitgever.
Prfls der AdvertentlBn
20 cent per regel; minimum 1.50.
BU contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regeL
Advertentlën moeten Woensdag en VrUdag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit
eUn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
I
CHÏM A56£TAJjnG5SV3TEEfiJWlKf COnTMft
lOO^goswooceR oah bu omt cencustrain