MO Ml MM Kunst en Letteren. HEEREN-BMI No. 46. Zaterdag 8 Juni '29. 52e Jrg. TWEEDE BLAD. BUITENLAND. De Paus over de redevoeringen van Mussolini in Kamer en Senaat. De Osservaetore Romano publiceer de dezer dagen een uitvoerige brief van den Paus aan den kardinaal staatssecretaris Gasparri. Daarin geeft de Paus zijn indrukken weer, die de redevoeringen van Mussolini in de Kamer en Senaat en de daarop aan sluitende debatten op hem hebben ge maakt. In de eerste plaats geeft de Paus uiting aan zijn leedwezen over de harde wijze waarop Mussolini zich heeft uitgedrukt. Het is voor hem verder een bittere teleurstelling ge weest over het wezen van het Chris tendom en den oorsprong daarvan, opvattingen te moeten hooren, die kettersch en meer dan kettersch zijn. Deze opvattingen heeft Mussolini in zijn tweede rede niet volkomen terug genomen. De Paus kant zich vervolgens te gen deze opvattingen, die hij als mo dernistische uitingen kenschetst en wraakt voorts in de genoemde rede de bewering, dat de resultaten van 't maatschappelijk werk der Italiaan- sche gerechtigheid slechts onbedui dend zijn. Met nadruk bestrijdt de Paus „de onjuiste opvatting, dat in Italië de staat souverein is over de Katholieke kerk", en verzekert dat „alleen de Paus souverein is over de Katholieke kerk en dat hij alleen bevoegd is de groote besluiten te nemen. De Paus betreurt ook de herhaalde verklaringen van Mussolini, dat de staat van zijn souvereiniteit over de katholieke kerk geen afstand heeft gedaan en zich een controle heeft voorbehouden. Dat klinkt alsof de kerk er naar streeft den staat te be- nadeelen. Verder kant zich de Paus tegen de uiteenzetting overden katholieken eeredienst. Vervolgens bestrijdt hij Mussolini's opvatting over gewetens vrijheid en zet uiteen dat in een katho lieken staat de gewetensvrijheid zich naar de beginselen van de katholieke kerk heeft te richten, recht van de kerk op de opvoeding der jeugd en zegt dat dit recht niet beperkt is tot godsdienst-onderricht en dat de staat er niet aan behoort te tornen. De Paus legt den nadruk op het tenschap niet te drukken. De Paus wraakt verder de woorden van Mus solini, die gericht waren tegen den dwang van het kerkelijk huwelijk. Hij verklaart dat de katholieke kerk de zen dwang zal uitoefenen en onver wijld elke katholiek, die zich alleen met het burgerlijk huwelijk verge noegt, zal excommuniceeren. Ten slotte geeft de Paus uiting aan zijn misnoegen over Mussolini's ver zekering, dat de geestelijken die de katholieke kerk hebben verlaten en in staatsdienst zijn getreden, daaruit niet verwijderd zullen worden. Met groote nadruk verklaart de Paus dat verzoening tusschen kerk en staat en het concordaat een onscheid bare eenheid vormen en dat zij met elkaar staan en vallen. genieten We hopen het, want als het zoo gemakkelijk en zoo natuurlp zal gaan, zal er maar heel weinig te wenschen over blijven! Het deed ten. minste al zoo „echt" aan, dat we i onder de toeschouwers iemand heel serieus aan een medebezoeker hoor den vragen: „Is dat nu televisie RECHTSZAKEN. BINNENLAND, Prinses Juliana. Het Ned, Correspondentiebureau meldt In verband met den wensch van Prinses Juliana om bij het einde van naar Leidsche studiën in enkele vak ken een tentamen ai te leggen, heef gisteren ten overstaan van prof. Chris- tensen het eerste dier tentamens plaats gehad. Het tentamen, dat uitnemend is ge slaagd, betrof de geschiedenis van den godsdienst. Scheveningsche radio-herinnering. We liepen op den pas gehouden Scheveningschen Radio-salon de ver schillende stands te bewonderen en keken onze oogen uit aan de veie vernuftige middeltjes, door de firma's bedacht, om de „hooggewaardeerde aandacht" van het publiek op hun artikelen te vestigen. Een bijzonder aardig idee zagen we door de Radio N.S F. uit Hilversum in toepassing gebracht, Om de ge makkelijke bediening van haar ont vangtoestellen aan te toonen, had zij in haar stand een overdreven groot N.S F. 4 toestel neergezet, dat even als de oorspronkelijke editie, van verlichte condensator-schalen voorzien was, waarop de verschillende golf. lengten enkele van de vele uit drukkelijk vermeid waren aange geven. Een onzichtbare hand draaide aan de beide condensatorknoppen, alsof een onzichtbare reus heel Europa aan het afzoeken was. En telkens, wan neer op een btkend station was „af gestemd", vertoonde zich, in een uit gesneden segment van een vergrooten luidspreker, een aardig silhouetje, een levendig tafreeltje, waardoor het „ge vonden" station geestig getypeerd werd. Zou men zóó eens van televisie Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden. DE KLEINE TUK. Sprookje naar ANDERSEN. Ja, dat was kleine Tuk. Eigenlijk heette hij geen Tuk; doch, toen hij nog niet goed kon praten, noemde hij zich zelf zoo. Dat moest Karei be- teekenen. Hij moest op zijn zusje Gustave passen, die veel kleiner was dan hij, en dan zou hij meteen zijn les leeren; doch die twee dingen gin gen niet samen. De arme jongen zat uiet zijn zusje op den schoot en zong ai/f liedjes, die hij kende, en midde lerwijl keek hij schuins in het aard- •"kskundig boek, dat open voor hem lag j hij moest den volgenden dag alle ^steden van Seeland van buiten ken» nen. en er alles van weten, wat er van te weten was. Nu kwam zijn moeder te huis, en zij nam de kleine Gustave over. Tuk ging toen naar het raam en las zich bijna de oogen blind, want het werd al donker; doch zijn moeder had peen geld om licht te betalen. „Daar gaat de oude waschvrouw uit het steegje 1" zei de moeder, toen zij door het raam keek. „Zij kan zich zelf nauwelijks voorlsleepen en nu moet ze nog een emmer water van de pomp naar huis dragenloop jij gauw heen Tuk, en help de oude vrouw, als een goeie jongen 1" Tuk sprong dadelijk op en hielp de oude ziel; doch toen hij weerom kwam, was het heelemaal duister. Hij moest naar beddat was een arm zalige krib. Daar lag hij nu en dacht na over de aardrijkskundige les: See land en alles wat de meester verteld had, Die had hij nog moeten leeren, doch dat kon hij nu immers niet meer. Hij legde het aardrijkskundig boek dus onder zijn hoofdkussen, want hij had gehoord, dat zulks heel veel helpt om de les te leeren, doch daar valt niet al te veel op te ver trouwen. Daar lag hij nu en dacht na en peinsde, en daar kreeg hij op eens het gevoel of iemand hem op de oogen en den mond kustehij sliep en sliep toch niet; het was, of hij de goedige oogen van de oude water draagster op zich zag neerkijken, en alsof ze zei: „Het zou toch jammer zijn, dat je morgen je les niet kende! Jij hebt mij geholpen, en nu zal ik je weer helpen, en Onze Lieve Heer zal dat altijd doen." En op eens begon het boek onder het hoofd van den kleinen Tuk te kriebelen en te krabbelen. „Kukeleku 1 poei 1 poet!" Het was een kip, die daar aan kwam stappen, en wel van Overtreding Pensioenwet. In een langdurig verhoor werden voor de rechtbank de strafzaken be handeld tegen A.Z.S., landman te Almkerk. Verdachte was door het Kantongerecht te Heusden driemaal veroordeeld wegens het nalatig blij ven in het verstrekken van inlichtin gen aan den Pensioenraad, in verband met de Pensioenwet, in het belang van het personeel. Verdachte was in overtreding als Voorzitter en secr.-penningm. van 3 waterschapsbesturen. Getuige Beerens, hoofdcommies bij den Pensioenraad te Den Haag, ver klaarde, dat verdachte zeer coulant behandeld was geworden. De Pensi oenraad heeft al heel wat geduld met verdachte gehad. Getuige ontvouwde een zware rol documenten om de rechtbank van een en ander te overtuigen. Mede werd een andere ambtenaar uit Den Haag gehoord. Heeft u met andere polderbesturen óók zooveel last? vroeg hem de Offi cier. Neen, alleen met besturen uit de provincie Noord-Brabant, aldus ge tuige. Verdachte ontkende alle schuld. Hij beweerde geregeld de lijsten en staten volgens vereischte te hebben ingezonden van de drie waterschap pen tegelijk en steeds ongefrankeerd. 't Was volgens verdachte een slordige boel bij den Pensioenraad in Den Haag. 't Was allemaal maar om de dubbeltjes. Als ze de centen maar binnen hebben dan zijn ze wel tevre den. We kunnen maar betalen. Eerst de zegeltjes, nu dit weer, da's dubbel betalen en daar zijn we op tegen. De President merkte op, dat bij de rechtbank niets bekend is over slor digheid bij den Pensioenraad. Juist bij verdachte alleen gaat het om de centen. Zelfs om 7 1/2 cent voor een postzegeltje. De wet behoort nu een maal te worden nageleefd. Wie zijn plicht doet wordt niet lastig gevallen als waarover u klaagt. Maar u doet ons en de ambtenaren, die óók hun plicht moeten doen, heel wat last aan. Het is toch wel vreemd, dat alleen van u de correspondentie verloren gaat en anders van niemand. Verzend alle stukken naar behooren en van ieder waterschap afzonderlijk. Dat is zóó geen uitzoeken. En dat allemaal om een paar centen en een postzegel- het stadje Kjöge. „Ik ben een Kjöge- kip!" riep ze, en toen zei ze, hoe veel inwoners het stadje had. en ver haalde ook van den slag. die er had plaats gehad, doch daar was niet veel bijzonders van te vertellen." „Kriebel, krabbel, bons!" Daar viel iemand naar beneden; het was een houten vogel, die daar nu kwam aan- zeiten, de papegaai van de schutters vereeniging te Piastöe. Die zei, dat daar zooveel inwoners waren als hij spijkers in 't lijf had en ook was hij niet weinig trotsch op zijn stadje „Thorwaldsen heeft bij mij in de buurt gewoond. Bons! hier lig ik tuedijk Maar kleine Tuk lag niet meer in zijn krib; eensklaps was hij op een paard gebeurd. In galop, in galop ging het. Een prachtig gekleede ridder met blinkenden helm en wapperenden vederbos had hem voor zich op het paard gezet, en ze reden door het boseh naar de oude stad Wording borg; dat was een groote en drukke stad. Hooge torens verhieven zich trotsch op het koninklijk paleis, en door de ramen scheen het licht tot op verren afstand Nu werd het morgen, en toen de zon te voorschijn kwam, zonk de stad weg en ook het koninklijk paleisdeeene toren verdween na den anderen, en ten laatste bleef er nog maar een enkele over op den heuvel, waar het paleis had gestaan. De nieuwe stad was heel klein en armoedigde school- jongens kwamen met boeken onder den arm aanloopen en zeiden „Twee duizend inwoners", doch dit was niet waar, zooveel waren er niet. De kleine Tuk lag in zijn bed; hij had een gevoel, of hij droomde, en dan weer was 't hem, of hij niet droomde, doch stellig en zeker was er iemand dicht bij hem. „Kleine Tuk! kleine Tuk!*, hoorde hij zeggen. Het was een zee man, een klein manneke, die wel voor een cadet kon doorgaan, maar een cadet was 't niet. „Ik moet je veel groeten brengen van Korsöer. een stad welke in opkomst is, 't is tje. U hoeft het toch zelf niet te be talen? En u wordt toch voor uw werk betaald? Leg al die functies neer als u geen tijd hebt of geen zin om het werk goed te doen. Een ander zou er alweer blij mee zijn er wat bij te kun nen verdienen. Het O.M. vond verdachte erg dwars drijverig en eigenwijs. Hij moet ver staan, dat hij evenals ieder ander aan alle plichten der wet heeft te voldoen en anders vervolging niet kan uitblij ven. De eisch luidde bevestiging der vonnissen van het Kantongerecht: driemaal ƒ10 boete subs 10 dagen hechtenis. Verdachte bleef zeuren en tegen sputteren. De President herinnerde er aan dat verdachte nog zoo kort geleden terecht stond wegens andere nalatig heden, toen in verband met de Vei ligheidswet. Het gaat bij u alleen maar om de centen, aldus de Presi dent. Maar wees nu gewaarschuwd, want wij hebben de wet te handha ven. Indien de Rechtbank misschien het wettelijk bewijs niet kan constru- eeren, denk dan niet, dat de vrij spraak wordt uitgesproken omdat wij u voor onschuldig houden. Doe uw plicht en leg anders al die functies neer. De uitspraak werd bepaald op 20 Juni a.s. De behandeling dezer zaak voor de rechtbank nam anderhalf uur in be- slag. Melkvervalsching. In hooger beroep van een vonnis van den kantonrechter te Heusden, stond voor de rechtbank terecht M. J. S„ melkverkoopster te Heusden. Verdachte was veroordeeld tot 50 boete subs. 20 dagen hechtenis, ter zake dat zij op 18 Maart 1928 te Heus den als melkverkoopster heeft voor handen gehad een hoeveelheid melk van ondeugdelijke samenstelling. Getuige J. Horsten, keurmeester bij den Keuringsdienst van Waren te Den Bosch, verklaart gehoord te hebben dat bij B„ den man der vrouw, op Zondag vaak melk werd verkocht. Getuige verraste hem op een Zon dag, ging door den winkel binnen rechtstreeks naar de keuken waar melk stond voor de kalveren en bus sen voor verkoop en waarbij de melk vervalscht bleek te zijn door water. De genomen monsters werden in flesschen gedaan, welke vei'zegeld werden in tegenwoordigheid van de vrouw. De man der vrouw vloekte en tierde en ging te keer over het geval, terwijl hij de vervalsching ontkende. Verdachte wist voor alles een uit vlucht en beweerde dat haar man al tijd ruzie had met voormelden keur meester. Met de andere keurmeesters had hij nooit iets. Als getuige werd nog gehoord ir. Van der Eerden, scheikundige, on een levendige stad, die stoombooten heeft en postwagens. Vroeger werd zij altijd voor leelijk gescholden, doch dat is een verouderde meening. „Ik lig aan zee", zegt Korsöer, „ik heb goede wegen en ook nog lusthoven, en ik heb een dichter voortgebracht, die vermakelijk is om te lezen, en dat kan niet van allen worden gezegd. Ik heb een schip willen uitrusten voor een reis om de wereld, ik deed het niet, maar had het kunnen doen en dan verspreid ik ook een heerlijken geur, want vlak voor de poort bloeien de heerlijkste rozen I" (Wordt vervolgd). FLIK EN FLOK. „Neen, Flok, wat er gebeurd is, Waarvan ik heb verdriet Is heusch, nog veel, veel erger 'k Verdraag het langer niet! Je weet, dat er een poes is In 't huis van Knip, mijn baas, En dat die uit mijn bak at Zooals ik zag, helaas. Toen ik nu vanmorgen vroeg al De keuken in wou gaan, Toen mocht ik, kun je 't gelooven Stil buiten blijven staan I Ik moet maar buiten eten Maar poes, dat valsche beest, Zit nu op 't plekje waar ik Gelukkig ben geweest." „Kom, kom", zei Flok, „'t is mooglijk, Dat 't zoo is voor eenen keer En zit jij in de keuken Misschien al morgen weer". De troost, dien Flok wou geven, Was goed bedoeld, da's waar, Maar d'anderen morgen lag weer Fliks eten buiten klaar. Iets ergers nog gebeurde. Fliks meester liep bij 't huis. Hij riep: „Zeg, vrouw, ons poesje, Ving waarlijk al een muis! derdirecteur van den Keuringsdienst. Hij had bevonden dat het eene mon ster 5%, het andere 9% water be vatte. Verdachte en haar man zijn al meermalen gewaarschuwd, zeer ern stig zelfs en ook een veroordeeling wegens vervalsching van melk staat op hun straflijst. Verdachte bleef ontkennen en be weerde dat de melk in kwestie gereed stond om te karnen. Het O.M. requireerde na getuigen verhoor tot bevestiging van het von nis. Uitspraak 20 Juni a.s. Wees met de melk nu voortaan heel voorzichtig, aldus de president. Nog sputterde de vrouw tegen. Toen voegde de Officier haar ver ontwaardigd toeBegin dan maar met voor je eigen gebruik en voor 't vee geen water door de melk te knoeien, dan ben je al een heel eind op den goeden weg. De vrouw af. De zwakke broeder. G. C. D. uit Waalwijk, was pas uit Veenhuijzen ontslagen en stond al weer voor den strafrechter wegens openbare dronkenschap. Deemoedig antwoordde de zwakke ling op alle vragen van den president, beduusd tevens als een die niet tot 10 tellen kan en voor de groote heeren bedeesd is. Oppassen, anders blijf je aan het vallen, vermaande de president. Verdachte werd conform den eisch veroordeeld tot 7 dagen hechtenis. Woensdag is te Amsterdam het 100 jarig beslaan van Toonkunst te Amsterdam herdacht. In dealgemeene vergader ng hield Jhr. Mr. Dr. E A. van Beresteyn de feestrede, waarna minister Waszink het woord voerde en verschillende decoraties uitreikte. Daarna voerde Wethouder Ketelaar het woord. Na de toespraak van den wethouder richtten zich enkele buitenlsndsche gasten als Prof Adler uit Weenen en de heer Humblat uit Paiijs tot de vergadering met woorden van geluk- wensch en hulde. Dr. Joh. Wagenaar bracht vervol gens verslag uit over de prijsvraag. De Ju/y bestond uit de heeren dr. Peter van Anrory, Corn. Dopper, Sam. Dresden, dr. W, Mengelberg en dr. Joh Wagenaar. Ingekomen waren 169 werken De prijs van f 2500 werd toegekend aan de inzending onder „Nilmortaie sonans"; na opening van We raken als 't zoa doorgaat, Wel alle muizen kwijt I Dat ik het poesje meebracht, Daarvan heb 'k heusch geen spijt. (Wordt vervolgd). RAADSELS. Welk modern vervoermiddel kan men van onderstaande letters maken gachvilmeien. 1. Van boven naar beneden en van inks naar rechts ben ik een drukke tijd voor de huisvrouw. xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx 't gevraagde woord. wisselen elkaar aan 't strand af. een kruipend dier. stad in Noord—Holland. meisjesnaam. jeteekend „altijd". andbouwwerktuig. meisjesnaam. verkorte meisjesnaam. medeklinker. II. Met een b ben ik een zak. h ben ik de stam van een werkwoord. k ben ik niet behaard. m beteeken ik „keer". p ben ik een stuk hout. t drukken de menschen hun gedach'en uit. v ben ik dof. w ben ik een rivier. z ben ik een groot vertrek. ECHTE FRIESCHE 3.nplaa/s van geu/onc iabaAJ X X X X X X X X X X X X X X X X X X X X X X XXX X X X

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 5