f Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. S Él RIJKSSCHOOL 11009 LEERLOOIERS EO SCHAKERS Begin nieuwe cursussen FEUILLETON den eersten Maandag in September. DOOR, ERVARING NUMMER 48. ZATERDAG 15 JUNI 1929. 52e JAARGANG. Dit blad yerachUnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door bet gebeele rflk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ena. franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ, ANTOON TIELEN. Telefoon No. S8. Telegr.-Adres: ECHO. PrtJs der Advertentlën 20 cent per regel; minimum 1,50. BfJ contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentlën moeten Woensdag on Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit zjjn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. BIJ DE LABOURS. De verkiezing in Engeland, die zulk een triomf aan de Labours, de Ar beiderspartij" bracht, houdt begrijpe lijkerwijs de aandacht gespannen ook in ons iand En in dit verband blijft ook de jongste verklaring van kardi naal Bourne in de gedachte. Dat de Engelsche Arbeiderspartij iets heel anders is dan de socialistische par tijen elders, was reeds lang bekend. Trouwens, al de drie partijen in Brittannië zijn van eenigszins ander karakter dan die op het vasteland. Wat nu is het program van die arbeiderspartij? Vooraf gaan dan de verlangens dier partij in buiteniandsche aangele genheden, die voor ons wel 't voor naamste zijn. De volgende punten worden geëischt 1. Afzien van den oorlog als instrument van nationale politiek, internationale overeenkomst en on derhandelingen door den Volken bond 2. Strijd tegen algemeenen dienst plicht, internationale overeenkomst inzake vermindering van bewape ning. politieleger. 3. Verplichte arbitrage, geschillen bij het Haagsche Hof, onderteeke- ning van het besluit van Gerève inzake verzoeningsprocedure. 4. Weg met overeenkomsten van militairen aard. door de Regeering met Frankrijk besproken. 5 Terugtrekking van de troepen uit het Rijnland. 6. Internationale samenwerking op economisch terrein en samen werking met het intern. Arbeidsbu reau 7. Openbaarheid in de buiten iandsche politiek. 8, Herstel der diplomatieke en handelsbetrekkingen met de Rus sische regeering. Men ziet hierbij zijn vele prachtige punten. Behoudens dat onder no. 8 is er niet veel bezwaar te ontdekken, en zeifs dat no. 8 kan wellicht op een manier bedoeld zijn, die instem ming zou hebben. In elk geval, iets wat bepaald op socialisme lijkt, zii in die punten niet. Hetzelfde kan gezegd worden van de overige programpunten, die voor binneniandsch gebruik. Daar lezen we „Invoering van een werkweek van 48 uur. Uitbreiding van de werk loosheidsverzekering. Instelling van een college van toezicht op de Engelsche Staatsbank De kolennij verheid, het transportwezen, de op wekking van kracht, de levensver zekering moeten in handen der gemeenschap komen. Het groot grondbezit moet overgedragen wor den aan de gemeenschap, terwijl de verwerving van kleine stukken grond gemakkelijker gemaakt moet worden. De belasting op levens middelen moet verdwijnen, evenals de beschermende rechten. De inkom stenbelasting wordt progressief In dië moet ais zelfbestuurd Dominion in het Britsche Rijk worden opge nomen. Hier ziet de Res. bode tal van dingen, die bij ons lang in den zelfden geest geregeld zijn, zoodat de vraag, in plaats van socialistisch zelfs niet eens radicaal klinkt. Deeisch.dat de groote, min of meer monopolisti sche bedrijven aan den Staat komen, heeft ook reeds lang op velerlei programs in ons land geparadeerd. Eenigszins een socialistischen klank schijnt het punt over het grondbezit te laten verluiden, maar ais men goed hoort, is het ook niet meer dan schijn. Immers, Engeland is een Staat, waar het grondbezit in slechts weinig han den is, welke toestand geweldig na- deeiig Is voor de intensieve cultuur. Het behoeft niets socialistisch in te hebben, als men rationeeler verdeeling nastreeft. En het feit dat Labour tegen over het groote grondbezit direct de vergemakkelijking van kleine grond eiscnt, wijst er duidelijk op dat men geen socialistischen eisch, afschaffing van het bezit ot iets dergelijks hoon. Zoo ziet er dit program ln niets afschrikwekkend uit en valt het te begrijpen, dat millioenen het volgen. We kunnen benieuwd zijn, hoe Labour het zal afwerken. En de „arbeiders partijen" die zich elders socialistisch noemen en nog allerlei anti—gods dienstige, anti—monarchistische en onmogelijke leuzen op het program voeren, mogen zich aan de Engelsche spiegelen. Kleerekoopeis en dergelijke godsdiensibespotters kent men ginds niet. NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. 75. Merritt grinnikte nog eens, toenhij zich zoo positief door Chris zag uit- genoodigd. Het idee om op het kasteel te dineeren, waar hij de schilderij had gestolen, lokte hem aan om de eigen aardigheid. Hij was meer op zijn ge mak ook, nu hij zag dat Bell hem niet herkende. Kijk eens aan: op het kasteel di neeren! Het zilver opnemen en nauw keurig de plaats hepalen waar het stond opgeborgen en dat door eigen aanschouwing en zonder argwaan te wekkenwas er fijner karwei denkbaar? Het water kwam hem in den mond, als hij er aan dacht „Ze moesten er wat beter op let ten", merkte hij op. „Er is veel zil ver in huis en schilderijen." „Er is nog nooit iets gestolen op kasteel Littimer", beweerde Bell, zonder een vin te verroeren. Want hij zag het wit in de oogen van Merritt toen deze over schilderijen sprak. „Nog nooit, wat het ook zij!" „Zoo, en onlangs dan? vroeg Mer ritt. „Heb ik niet gehoord van een. Hij zweeg, zich opeens bewust dat hij te veel ging zeggen. Maar Bell deed alsof hij niets merkte en schud de opnieuw ontkennend het hoofd. En over het reeds lichtelijk ver baasde gelaat van „predikant" Mer ritt kwam nog een diepere verbazing. Op het oogenblik lag een kunstpro duct van zeer hooge waarde bij hem in de kamer en in ditzelfde vertrek stonden een paar menschen van het kasteel, die nog nergens van wisten. Chris zag Bell aan en glimlachte. „Ik houd veel van schilderijen", j zei ze, „vooral van oude etsen. Die Rembrandt, bijvoorbeeld. „Het roode gordijn", het was vanmorgen, alsof er weer een heel nieuw, frisch leven was ingeblazen, toen ik er met Lord I Littimer voorbijwandelde, want ik heb er zijn aandacht nog op geves- j tigd. Als het mijn eigendom was zou ik het achter slot bewaren." j Merritt's oogen werden grooter ter- i wijl hij luisterde. Indien hij niet half een of andere hinderlaag gevreesd had, zou hij ongetwijfeld gelachen hebben om die goede mop. Maar hij had immers de prent, waarvan die ROODHTrn TE WAALWIJK. Inlichtingen en aangiffe bij den Directeur. Smadelijke gebeurtenis. Vrijwel de geheeie Nederlandsche pers is het er over eens, dat hetgeen met onze auto halen. Dan kunnen we vóór het diner reeds half klaar zijn met onze plannen voor den bazaar!" Merritt was aangenaam gevleid door het in hem gestelde vertrouwen. Maar nog meer was hij tot het uiter ste verbaasd en door een onbeteugel de nieuwsgierigheid aangegrepen, 't scheen hem bijna een misdaad toe, zulk een aanbieding en een gelegen heid als hem hedenavond werd ge daan, af te slaan. En dat het zilver werk op Kasteel Littimer schitterend was, daar behoefde hij niet aan te twijfelen. Intusschen wandelden Chris en Bell samen de straat uit. Hij wist niet wat hij denken moest van die Rembrandt-geschiedenis!" lachte Chris. „Ik zag, dat hij onze ets nog had. „Ongetwijfeld! Dat was het opge rolde vergeelde papier op den schoor steenmantel. Ik volgde zijn blik, heel goed wetend, dat, wanneer het stuk in Curacao gebeurd is, een grove blamage is voor Nederland als kolo niale mogendheid. Wij staan te kijk voor de geheeie wereld. Een kolonie kan overvallen worden door een bende roovers, zij maken zich meester van gouverneur, militarie commandant, dooden eenige Neder landsche militairen, rooven munitie en wapens uit 't arsenaal, zonder dat er iets tegen gedaan kan worden. De kwestie van militairisme of anti- mllifairisme heeft hier niets te maken. Men kan vredelievend blijven, zelfs geneigd tot ontwaping, maar men zal toch niet kunnen dulden, dat Neder lands gebied wordt afgestroopt, de Nederlandsche gezagdragers wegge voerd En dat is hier gebeurd zonder slag twee menschen spraken, hier bij zich zich in het vertrek bevond, zijn oogen in huis, in de onmiddellijke nabij- er onwillekeurig telkens heen zouden beid. worden getrokken. Maar tegelijkertijd „Wil ik u eens wat zeggen," sprak terwijl onze eigenaardige vriend na- hij opeens, „ik ben niet gewoon om dacht over de manier waarop hij ons in hoogere kringen te verkeeren, maar beet genomen had, vergat hij heele- ik ben altijd bereid om me zelf te ge- maal dat er op tafel een geel briefje ven aan de arme drommels die niet lag, waarop ik las dat de beleende. den rechten weg hebben gevonden zooals wij. En als u van plan is om een bazaar te houden ten behoeve der reclasseering, dan ben ik uw man en tot alle diensten bereid". „Dokter Bell, wilt u zeggen dat. „Dat ik weet waar uw diamanten speld is beleend. Ja, dat weet ik nu inderdaad. Merritt had zeker juist z'n zakken leeg gemaakt, toen wij bin- „Dus u wilt met ons dineeren, van- nenkwamen. Het beleenbriefje lag op avond?" vroeg Chris levendig. „Zeg tafel, en er stond op dat door James nu niet neen. Thuis bij mevrouw Merritt merk eens op hoe eenvou- Roslingham heb ik ook eens iemand j dig en dom van den man een dia- ontmoet als u en ik vond hem heel in- manten aigrette is beleend bij de hee- teressant. Over een uur komen we u ren Rutter Co., High Street 117. Dat is op zichzelf een prachtige ont dekking en eene die we voor het oogenblik voor ons zelf kunnen be waren. Maar toch zou ik nog wel even willen weten, wat voor een firma die heeren zijn. Laten we naar hun win kel gaan en een paar kleinigheden koopen." De firma Rutter Co., bleek een eerste klas zaak te zijn, ondanks het feit dat zij er een soort pandjeshuis op na schenen te houden, al was het dan van uitsluitend zeer dure voor werpen. Het was een winkel zooals men er in de deftigste Londensche buurten slechts zou zoeken; de in voorraad zijnde goederen waren van eerste kwaliteit, en de bedienden wa ren eerste klas menschen. Terwijl Bell bezig was met het be zichtigen van wat servetringen, be keek Chris een aantal zilveren en gou den sigarenkokers. Ten slotte nam zij er een uit en vroeg er den prijs van. Xoen haar de prijs genoemd werd, keek ze den bediende een wei nig verwonderd aan. „Het lijkt wel of de doos reeds ge bruikt is", merkte ze op. „Ze is inderdaad niet nieuw meer, dame", gaf de bediende toe. „Maar daarom is de prijs dan ook zoo laag, dat begrijpt u wel. De heer echter die het voorwerp bij ons terugbracht be wees echter, dat hij het slechts enke le dagen in zijn bezit had gehad. Doch de dokter had hem in verband met zijn gezondheid verboden te roo- ken, en zoo Chris ging tot iets anders over. Bell besloot tot zijn aankoop en sa men verlieten ze den winkel. Eenmaal buiten greep Chris Bell opgewonden bij den arm. of stoot, omdat we de kolonie meer en meer van zijn militairen hebben beroofd, het eenige bewakingsschip hebben weggenomen, waartegen gou verneur en koloniale staten zoo her haaldelijk waarschuwden. Hier heeft de overdreven bezuintgs- manier ons parten gespeeld, ons belachelijk gemaakt voor de geheeie wereld Curacao met z'n belangrijke haven tegenover 't Panamakanaal, met z'n vestiging van Bataafsche Petroleum- Mljmet meer belangrijke stichtingen, viak gelegen tegenover het roerige Venezuela wordt geheel aan z'n lot overgelaten. Dat zijn de gevolgen van de on voorbereidheid en weerloosheid, waar toe sociaal- en meerdere democraten ons meer en meer wenschen te bren- „Verbeeld u!" sprak zij, een nieuwe ontdekking! Hebt u me zien kijken naar dien sigaren koker? Een prach tig ding van zilver, ingelegd met dia manten? Herinnert u zich dat Ruth Gates eenzeifden koker heeft gekocht, voor die. die krankzinnige geschie denis, welke wij voor mijnheer Steel hadden uitgedacht? Op den koker was een kleine kras in den vorm van een pijl, waarvan de punt juist dooi den grootsten diamant werd gevormd. Enid vertelde me dat allemaal den avond voordat ik Longdeau Grange verliet. Dokter Bell, ik ben zeker, dat ik zoo even den koker in mijn handen hield die door Ruth bij de firma Lockhart is gekocht in Brighton!" HOOFDSTUK XXXVI. EEN SCHITTEREND IDEE. Bell was zeer onder den indruk van de nieuwe ontdekking van Chris, ofschoon hij reeds onmiddellijk meen de hier niet aan een of ander toeval te moeten denken. „Het is ongetwijfeld een nuttige ontdekking", meende hij; „maar toch ook weer niet zoo geweldig opzienba rend als men even nadenkt. Iemand heeft dien koker verruild om Steel schade te doen. Hoe die verwisseling Steel in een moeilijk parket heeft ge bracht, weet ge zelf ook. Maar de ko ker, door Ruth Gates gekocht, moest toch ergens gebleven zijn en we kun nen hem even goed bij Reginald Hen- son vinden als ergens anders, aange zien die sigarenkoker tenslotte het uitgangspunt vormt van deze geheeie geheimzinnige zaak. Die verwisseling moet ofwel door Henson zelf zijn ge daan of door een ander op zijn bevel of raad. Wordt vervolgd. De Echo van het Zuiden, Wiilwykstke en Langstraatsche Courant 4c „DB BOHO VAN HET ZVIDBN". LiCHTEÖEURtGE ROOKTABAK THEODGRUS NIEMEIJER GRONINGEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1