Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Hel Ié der Stille Smarten. 1IESCHE HEERENBAAI ii FEUILLETON VOOR FIJNPROEVERS NUMMER 54. ZATERDAG 6 JULI 1929. 52e JAARGANG. Dit; blad verschijnt UITGAVE Prijs der AdvertentlBn WOENSDAG en ZATERDAG. 20 cent per regel; minimum 1,00. Abonnementsprijs per 8 maanden 1.25. Franco per post door bet geheeie rUk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens. franco te aenden aan den Uitgever. WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ; ANTOON TIELEN. Telefoon No. S8. Telegr.-Adres: ECHO. BJJ contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit ■Dn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Bif de labours. De eerste Engelsche troonrede der Labours in Engeland is verschenen en kon gelijkluidend door andere re geeringen worden gegeven. Niet dat ze niet beangrijk is. Wij geven hiervan een en ander: De regeling van het vraagstuk zal de bezettingsmogendheden in staat stellen tot de ontruiming van het Rijnland over te gaan. Met den Amerikaanschen gezant zijn gesprekken over de ontwapening ter zee begonnen. De regeering acht den tijd gekomen om internationale geschillen waarin de partijen het over respectieve rechten niet eens zijn aan juridische beslissing te onderwerpen. De regee ring raadpleegt thans de Dominions en Indië nopens de onderteekening van de facultatieve bepaling voor hert Internationaal Hof van Justitie. De regeering onderzoekt op het oogenbiik de voorwaarden voor een hervatting der diplomatieke betrek kingen met de Sovjets heeft zich over dit onderwerp met de Dominions en Indië in verbinding gesteld. Tenslotte geeft de Troonrede een overzicht van maatregelen die voor zien zijn om het vraagstuk der werk loosheid teregelen. Daaronder komen voor verbetering van het vervoerwezen, opbeuring van kwijnende industrieën en uitvoerhandel, verbetering van den landbouw, aanmoediging van de vis- scherlj, faciliteiten voor het plaatsen van voortbrengselen evenals grootere faciliteiten voor de landverhuizing naar overzee. De regeering beoogt een reorgani satie van de steenkoolnijverheid en de NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. regeling van de kwestie van den eigen dom van delfstoffen. Eindelijk is zij voornemens een onderzoek naar de werking van de kieswet in te stellen. Al kan men niet zeggen, dat de troonrede den geest van de verkie- zingsleuzen der arbeiderspartij ademt, moet wel erkend worden, dat hier een staatsstuk is geleverd, dat geenszins inhoudeloos is. Het? wijkt van vele dergelijke traditioneele gewoontestuk ken af, doordat het zonder schroom de groote politieke vraagstukken, die de geheeie wereld bezighouden, durft aan te grijpen. Dit op zichzelf is reeds een verdienste, ook al staat men sceptisch tegenover de hoop, dat de vage beloften, die de troonrede inhoudt verwezenlijkt zullen worden. Met belangstelling zal ongetwijfeld door de geheeie wereld worden gade geslagen de geste der nieuwe regee ring, omtrent de aangesneden onder werpen, ontwapening ter zee en ont ruiming van het Rijnland, die op het regeeringsprogramma zijn geplaatst. Oeen verwondering behoeft het te wekken, dat de regeering verklaart te onderzoeken de voorwaarden voor een hervatting der diplomatieke be trekkingen met de Sovjets. Reeds in 1924, toen Ramsay Mac Donald aan het bewind was, ging hij over tot erkenning van de Sovjel-regeering de jure en het aanknoopen van diploma tieke betrekkingen. Ofschoon deze bij ons niet zoo de (belangstelling trekken, zijn ook de plannen voor de binnenlandsche po litiek zeer omvangrijk. Een onderzoek naar de werking van de Kieswet, de kwijnende industrie, de werkloosheid, landbouw de steenkolennijverheid, die allen in de troonrede de revue pas- seeren, zijn onderwerpen die in het middelpunt der Engelsche belang stelling staan. 81. - „En waa'r ga jij heen, Reginald?" vroeg Lord Littimer. „Laat ge me nu allen in den steek? Reginald, ge wilt toch zeker niet zeggen, dat ge nu reeds heengaat en ik je voorlichting zal moeten missen?" „Gaat dokter Bell dan ook weg?" vroeg de zwaarlijvige man, terwijl een onrustige trek op z'n gelaat kwam. „Ik dacht e dat „Dringende zaken", zei Bell kort. „Ik ben reeds hier gekomen, ondanks drukke bezigheden. En u?" „Ik moet naa'r Londen", hernam Henson. „Ik heb een ontmoeting van-j daag, waar ik niet weg kan blijven. Een paar brieven vanmorgen hebben me doen besluiten!" voegde hij er bij. Chris sprak geen woord. Ze scheen volkomen onverschillig te zijn, totdat ze gelegenheid vond Bell even alleen te spreken. Er lag een eenigszins be zorgde uitdrukking op haar gelaat. „Hij heeft vernomen wat er met van Sneck gebeurd is!" sprak ze. 't Is werkelijk een geniale wonderlijke ke rel. Maar brieven heeft hij niet gekre gen vanmorgen, want ik heb zelf den postzak opengemaakt van morgen. Maar ik ben blij, dat hij heengaat, want nu heb ik Merritt alleen voor mij!" BUITENLAND. De wereldreis van de Graf Zeppelin. Dr. Eckener heeft gister te Berlijn, in een onderhoud met een vertegen woordiger van de Tempo gezegd, dat hij stellig verwacht, op 10 Augustus met zijn luchtschip de voorgenomen reis om dej wereld te kunnen aanvaar den. De juiste datum van het vertrek zal echter afhankelijk zijn van het re sultaat der proeftochten. Het reispro- gram is ongewijzigd gebleven. Ecke ner is voornemens te Tokio, in Cali- fo'rnië en te Lakehurst te landen. Van daar zal hij naar Friedrichshafen te- rugkee'ren. Toebereidselen voor de landing zijn reeds overal getroffen. Ontwapening. Bouw van 152 vliegtuigen door de Ver. Staten. Het Amerikaansche departement van Marine deelt mede, dat de con tracten voor den bouw van 152 vlieg- HOOFDSTUK XXXIX. JAMES MERRITT WORDT OM DEN TUIN GELEID. De „weleerwaarde predikant", de hee'r James Merritt, genoot aangena me dagen. De vroegere tuchthuisboef, thans lid van de vereeniging tot re- classeering van ontslagen gevangenen, zooals hij beweerde, op aandringen van zijn edelen vriend Reginald Hen son, sliep wel niet in het kasteel, want daarvoor had Lord Littimer een stok je gestoken, maar zijn meeste maaltij den gebruikte hij toch in het zeer gastvrije huis, en hij slenterde er bij na den ganschen dag rond. Het was, mede door toedoen van zijn edelen beschermer, Reginald Hen son, geenszins de eerste maal dat de deuren der adellijke huizen in de om geving zich voor hem openden, en hij was langzamerhand wat minder schuw geworden en hield er reeds enkele aangeleerde, quasi deftige allures op j na. Thans had Henson hem weer be last met de taak goed zijn oogen de kost te geven om zoo mogelijk achter het geheim van de Rembrandt-ets te komen. Maar er zijn soms van die onaan gename gebeurtenissen in 's men- schen leven, van die echte ongeluks dagen en ook| James Merritt wist daar van mee te praten. Eenige dagen toch nadat Reginald Henson naar Londen vertrokken was, bevond James Merritt dat de Rem brandt-ets uit zijn kamer was ver dwenen. Niemand wist er iets van. Het ding was verdwenen en er was geen spoor van een dief te bekennen. Misschien zou James Merritt zich min der gerust gevoeld hebben in gezel schap van Lord Littimer, indien hij geweten had, dat de kostbare prent veilig was opgeborgen in de safe van zijn gastheer. En de heer Merritt was) niet een van die menschen, die z;ich gemakkelijk over iets kunnen troosten en maar le ven van den eenen dag in den andere, zonder zich ergens over te bekomme ren. Hij zou blijven treuren over de verdwenen plaat, totdat Henson te ruggekeerd zou zijn. In de verste ver te kon hij natuurlijk niet vermoeden, dat op een goeden morgen Chris, die wist dat hij naar kasteel Littimer op weg was, zich juist in tegenoverge:- stelde richting naar Moreton Wells had begeven en na de kostjuffrouw even met een of andere boodschap de deur te hebben uitgestuurd, kalm de kamer was binnengegaan van den „predi kant" en de ets bij zich gestoken had. „Nu zult u eens wai aardigs zien gebeuren" sprak ze koeltjes, terwijl ze de prent voor den verbaasden lord Littimer op tafel uitlegde. „Neen, op het oogenbiik vertel ik u niets, u zult de geheeie geschiedenis wel vernemen waarvoor Reginald Henson voor u in het beklaagdenbankje verschijnt! U weet nu dat Henson ten slotte de man was, die er op uit was, om dokter Bell bij u in discrediet te brengen!" „Ik heb altijd geweten dat Regi nald een schurk was!" zei Littimer, een sigaret opstekend. „En als u er in slaagt hem volkomen schaakmat te zetten en hem met al zijn schurken streken te ontmaskeren, zal ik dat met het grootste genoegen zien gebeu ren. Ik ben niet nieuwsgierig over het algemeen, jonge dame, maar toch zou ik wel een aardig ding willen ge ven als ik wist wie gij waart!" „Bewaar het dan maar zoo lang!" auw tuigen en 148 vliegtuigmotoren met een totale waarde van 4.137.000 dol lar in het komende begrootings- jaar zullen worden afgesloten als deel van het luchtbouwprogram der Ver- eenigde Staten. BINNENLAND De bevolking van Noord Brabant. Blijkens de aan het Centraal Bu- reau voor de Statistiek verkregen uit komsten bedroeg de bevolking der provincie Noord-Brabant op 31 Decem ber '28 in totaal 857.998 zielen, zijnde 432.258 mannen en 425.740 vrouwen. In den loop van 1928 vermeerder de de bevolking met 11155 mannen en 9685 vrouwen, totaal 20840 inwo ners. De bevolking dezer provincie be- lachte Chris, „en alles zal u te zijner tijd wel duidelijk worden. Al wat ik vraag is slechts nergens over verwon derd te zijn". Littimer bekende dat hij vooral de laatste weken wel had geleerd zich over niets meer te verwonderen en verdween voor een wandeling langs de klippen. Toen hij weg was werd Chris op eens een en al leven en beweeglijkheid. Het wasj nu bijna een week geleden sinds Bell en Henson waren vertrok ken en ze had intusschen uit Long- deau nog geen enkel teeken van leven vernomen. Maar nu was hedenmorgen een half uur geleden een telegram geko men dat een man in blauw costuum elk oogenbiik op Kasteel Littimer kon worden verwacht, en James Mer ritt was laat dien morgen. Indien Merritt niet spoedig opdaagde, was het geheeie plan gedoemd om in dui gen te vallen! - Chris was dan ook opgelucht, toen zij na eenige oogenblikken de lange gestalte van den vermomden tucht huisboef in de oprijlaan zag verschij- nen. „Kom met me mee naar het terras" sprak zij. „Ik heb u iets zeer ernstigs mee te deelen. Mijnheer Merritt, u heeft ons beiden in groote ongelegen heid gebracht. Waarom hebt u dat ge daan?" „Ik heb niets gedaan", zei Merritt versuft. En hij herhaalde zijn gewone vraag: „Wat 4S er aan de hand?". „Ik e het gaat over- mijn dia manten haarspeld!" zei Chris. „Die heb ik een goede week geleden verlo ren. Als ik echter geweten had, wat er gebeuren zou, had ik mijn verlies verzwegen. Maar zonder er iets van aan iemand te zeggen, heb ik door de politie nasporingen laten* doen, en nu heb ik ontdekt, dat de speld is be leend in Moreton Wells!" „Lieve hemel!" verzuchtte Merritt. „U wilt toch niet zeggen dat de poli tie dat weet, juffrouw?" „Ja, dat bedoel ik. Toen ik een maal de zaak uit handen gegeven had, stond ik natuurlijk machteloos. En nu heeft de politie natuurlijk de heele zaak in handen. En ik heb vernomen, dat elk oogenbiik men hier kan ko men om u te arresteeren. Ik vrees dat er geen ontsnappen voor u meer mo gelijk is! Want u heeft het ding onder uw eigen naam verpand! Hoe jammer dat ge je aan die bekoring hebt over gegeven!" „Maar ik heb ze eerlijk gevonden!" meende Merritt. „Ik durf er een eed op doen dat ik ze onder het terras ge vonden heb. Ik ik was daar op de rotsen naar schelpen aan het zoe ken en vond de speld daar. Als ik ge weten had dat ze van u was, zou ik ze nooit verpand hebben!" Chris schudde droevig het hoofd. ,,En juist nu ge zulke vorderingen begon te maken", zei ze. „Dat is het", gaf Merritt gebroken toe. „Juist toen iedereen ging geloo- ven ik bedoel toen ik gewend was geraakt aan een beter leven! Wordt vervolgd. Zuiden, Waalwpscbe en Langstraatscbe Conran^ m „DB BOBO VAN EBT ZUIDBW'. t, I

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1