Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
f
Hfeèslt
i
f
FRIESCHE HEERENBAAI
Je ipiorl";iu»;FÉ van der feo, IMÏ
FEUILLETON
J weer
I
fjfle VOOR FIJNPROEVERS
VERANDEREN EN REPAREEREN
van alle soorten BONTWERKEN.
BONTMANTELS NAAR MAAT.
Ij /?<st -Ko c/d
half ons
half ons
half ons
NUMMER 83.
ZATERDAG 19 OCTOBER 1929.
52e JAARGANG.
Dit blad yerschjjnt
WOENSDAG en ZATHBDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1.25.
Franco per post door bet geheele rflt 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ena.
franco te eenden aan den Uitgever.
PÏTGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. SA Telegr.-Adres: ECHO.
Prfls der Advertentlfin
20 cent per regel; minimum 1.50.
BIJ contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
AdvertentiSn moeten Woenedag en Vrfldag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bealt
■Sn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Ontwapening Ier zee.
De Engelsche premier, Mac Donald
en Hoover, de president der Vereen
Staten, hebben onder meer verklaard,
dat het niet de bedoeling hunner be
sprekingen was een verbond tusschen
de door hen vertegenwoordigende
landen tot stand te brengen. De be
doeling van Engeland en Amerika is
de groote zeemogendheden tot bespre
kingen en door dezen tot een accoord
te brengen inzake de maritieme be
wapeningen. De conferentie, welke
door deze besprekingen is voorbereid
zal vermoedelijk in de maand Januari
van het nieuwe jaar te. Londen ge
houden worden. De uitnoodigingen
zijn verzonden aan |apan, Italië en
Frankrijk Amerika zal aan die confe
rentie deelnemen onder voorwaarde,
dat de te sluiien overeenkomsten defi
nitief zullen zijn en geheel los zullen
staan van eventueele ontwapenings
besprekingen in den Volkenbond. Dit
klopt niet heelemaal met de Fjansche
opvattingen, volgens welke de confe
rentie te Londen siechls van voor-
loopigen aard zou mogen zijn en dat
ze eigenlijk meer te beschouwen moet
zijn als een voorbereiding voor de
algemeene ontwapeningsconferentie
binnen het kader van den Volkenbond.
Als leeken kunnen wij natuurlijk ook
siechls als leeken de zaak zien en
beoordeelen. We zouden dan geneigd
zijn te vragen, wat het er toe doet of
op de Londensche conferentie dan al
of niet dtfinitieve besluiten genomen
worden, mits ze maar tot het doel
beperking van bewapening ter zee
leiden. Het goede werk, dat te Londen
misschien slaat gedaan te worden, be
hoeft, als het eenmaal gedaan zal zijn,
niet meer elders of door anderen ver
richt te worden. Hebben is hebben en
elke stap moet er toch een zijn. Tenzij
ma „DB BOBO VAN HBT ZOIDBN".
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
„U vraagt mij", sprak de heer
Smith, zich met een vriendelijk lach
je tot Chris wendend, „wat ik in Am
sterdam destijds te doen had? Voor
zoover ik het me herinneren kan, zal
ik het u meedeelen. Mijn bezoek aan
die stad stond, meen ik, in verband
met een verkooping van oud zilver,
William en Mary en Queen Anne-
bekers en jardinières. We hadden een
aardig aantal van die dingen opge
kocht, maar we wilden er nog veel
meer hebben als het niet anders
kon neen, laat ik eerlijk zijn
liever namaak. Nu moet u weten
dat van Sneck op dat gebied een ex
pert was, zooals men er zelden ont
moet, en hij werd dan ook door ons
gebruikt om handelsmerken van
kleine kunstvoorwerpen af te halen
en over te brengen op grootere nage
maakte. Ik kan u verzekeren dat wij
geruimen tijd zeer goede zaken maak
ten."
„U weet dus dat van Sneck uitste
kend kon copieeren. Heeft hij al eens
ooit iets voor u gecopieerd?"
„Neen, maar Henson gebruikte zijn
talenten nog al eens. Naar een een-
een paar Wybert-
tablettenZij bescher
men tegen verkoud
heid en infectie.
datgene wat te Londen besloten zal
worden mocht indruischen tegen het
algemeen Europeesche belang, wat
toch wel niet te verwachten zal zijn.
Als men het over de maritieme aan
gelegenheden eerst maar eens was
geworden, zou men zeggen, was er
een stuk van het werk af en kon men
zich misschien met te meer ijver en
energie werpen op die punten, welke
o.a. de bewapening te land betriffen.
Als men het over de maritieme kwesties
eens is, maar of het al gauw zoover
zal komen
Frankrijk heeft alvorens de uitnoo-
diging aan te nemen, eerst eenige
punten, waarover het inlichtingen
verlangt.
Het wil de ontwapening der zee
niet losmaken van de algemeene ont
wapening. Frankrijk wil geen afstand
doen van de duikbooten, die het voor
de beveiliging van zijn lange kustlijn
beslist noodlg acht.
De voormalige ministerpresident
van Japan, die werd uitgenoodigd
Japan te vertegenwoordigen op de
conferentie, heeft geweigerd, omdat
dit land volgens zijn idee voorloopig
niet kan ontwapenen.
Italië geeft een beter geluid, door
spontaan de uitnoodiging aan te nemen.
Maar ter conferentie kan, laten we
hopen, door bespreking veei góeds
geboren worden.
Besluiten wij met de woorden van
Mac Donald in zijn rede te New York
„Onze droomen van vrede en onze
opvattingen vah menschelijke recht
vaardigheid gaan uit van de veronder-
voudige, duidelijke beschrijving wist
van Sneck een of ander voorwerp
reeds na te maken. Zoo heeft hij eens
een ring nagemaakt voor Henson.
„Heette die ring bij toeval niet de
ring van prins Rupert?"
„Zoo heette hij inderdaad. Maar
waarom vraagt u dit?"
„Dat zal u spoedig blijken. Heeft
u hem wel eens ooit gezien?"
„Zeker, heb ik dat. Het gebeurde
in Amsterdam ongeveer een jaar la
ter. Henson bracht den echten ring
mee opdat van Sneck hem na zou ma
ken. Van Sneck was er over in de
wolken. Hij zeide, dat hij nimmer zoo
iets schoons gezien had. Hij maakte
een copie van den ring en gaf deze
tegelijk met het origineel aan Henson
terug."
Chris knikte. Die zoo goed gelijken
de nagemaakte ring was het, welken
Reginald Henson altijd gebruikt had
bij het bedriegen der arme mevouw
Littimer en het afpersen van groote
bedragen. Diezelfde copie ook was het
welke Steel vond na de worsteling
tusschen mevrouw Littimer en Regi
nald Henson in het park. Maar Chris
volgde een andere gedachte.
„U vertelde mij zooeven dat de
heer Henson gebrek aan geld had",
sprak ze. „Wilt u daarmede zeggen,
dat hij op het oogenblik een groot be
drag aan geld noodig heeft?"
„Juist geraden", zei Rawlins. „Ik
meen dat de politie hem op de hielen
zit in verband met een zaakje in Hud-
dersfield, eenige jaren geléden."
„Een zoogenaamd tehuis daar en
in Brighton zeker?"
„Nogmaals juist! Het was dat idee,
stelling, dat de naties vroeg of laat
moeten ontdekken, dat haar wedijver
een wedijver moet worden van de
hersens, van den geest en van 't hart."
V
Van onze buren.
We zouden haast moeten gaan ge-
Iooven, dat de beste buren die zijn,
waarmee men zich nimmer op eeniger-
lei wijze afgeeft. Aan wie men dus
ook niet in tijden van nood de behulp-
zamehand reikt of anderszins tegemoet
komt.
Als 't niet zoo vervloekt onchristelijk
was, zou men soms waarachtig ge
neigd zijn, om dat gezegde in praciijk
te brengen.
Maar we beschouwen 't nog steeds
als een christeiijken plicht, als een
eigen en goed deel van ons volk, om
anderen te heipen.
Die goede eigenschap wordt den
laatsten tijd echter zwaar beproefd
door onze Zuidelijke buren.
Verschillende kwesties tusschen
België en Nederland zijn nog steeds
hangende.
auw
waarover de heer Henson mij sprak,
toen ik hem te Moreton Wels ontmoel-
te. En nu schijnt het dat een zekere
inspecteur van politie, Marley, uit
Brighton, dezelfde man is, die inder
tijd de zaak in Huddersfield in han
den had. En Henson was er zoo goed
als zeker van, dat Marley hem her
kend had. Hij vertelde me ook, dat,
wanneer de nood aan den man kwam,
hij nog iets bezat, dat hij aan Lord
i Littimer voor een exorbitanten prijs
zou kunnen verkoopen."
j „Ik weet het", riep Chris uit. „Het
is de ring van prins Rupert.
„Zóó! Nu, daarover kan ik niet
oordeelen. Is deze ring dan van zoo
groote waarde?"
j „Neen, op zichzelf niet. Maar het
I verlies ervan heeft in de familie zulk
een vreeselijke verwijdering en lijden
teweeggebracht, dat men het bijna
niet kan gelooven. Mijnheer Smith,
Reginald Henson had met dien ring
volstrekt niet het minste uit te staan.
Hij heeft hem gestolen en heeft het
doen voorkomen, alsof een ander den
ring had weggenomen en hem had
doen toekomen aan iemand, die er
wel het minst van allen recht op had
hem te bezitten. De droevige gebeur
tenis heeft de geheele familie vaneen
gescheurd, en vijf menschen nu reeds
meer dan 7 jaar ongelukkig gemaakt.
En waar men gaat of waar men staat,
overal vindt men de sporen van het
optreden van dien valschen veinsaard
Henson. Wat u me zooeven heeft ver
teld, bracht me weer op een nieuwe
gedachte. Dat geheim, dat Henson
aan Lord Littimer voor een groote
som gelds wilde verkoopen, was de
geschiedenis van den vermisten ring
en de teruggave ervan. Begrijpt u
het?"
„U wilt zeggen dat hij er een soort
chantage mee zou willen plegen?"
„Juist, Lord Littimer zou er wel
tienduizend pond voor over hebben,
indien hij dien ring weer in zijn be
zit had. Maar op dit punt heeft Regi
nald Henson een leelijke streep door
de rekening gekregen. In een hoek
gedreven was hij besloten om er te
gen lord Littimer over te spreken, en
er zich op een of andere manier zon
der kleerscheuren uit te redden. Hij
haalt den ring uit zijn brandkast en
komt tot de ontdekking.
„Die ik niet kan volgen voorhands.
Ga voort, als ik u bidden mag."
„Wel, hij komt tot de ontdekking,
dat hij niet den echten Prins Rupert-
ring heeft gevonden."
Rawlins zag de spreekster eenigs-
zins verbaasd aan. Hij begreep nog
niet welke mededeeling er nu zou
moeten volgen.
„Legt u me maar duidelijk uit,
waar u heen wilt, want in deze inge
wikkelde zaak zie ik nog niet, waar
het heen moet."
„Hij was zelf bedrogen! Van Sneck
maakte den ring naar eene beschrij
ving. Deze echter diende voor het vol
voeren van een wraakneming en rust
nu op den bodem der Noordzee. Ik
behoef niet in bijzonderheden te tre
den, omdat het een familiezaak is,
welke trouwens aan het door ons be
sprokene niets toedoet. In die dagen
kwam de echte ring in handen van
Henson en wilde er een copie van la
ten maken om later geld af te kun
nen persen van de ongelukkige
vrouw, wier leven hij heeft verwoest,
i Maar nu vertelde u me zooeven, dat
van Sneck den ring zoo schitterend
mooi vond en er bijna geen afstand
van wilde doen. Welnu: dat heeft hij
dan ook inderdaad niet gedaan!"
„Ja, maar hoe is hij er dan in ge
slaagd den ring achter te houden?"
„Wel, dat is nogal gemakkelijk. De
copie was wel zeer nauwkeurig, maar
toch was het slechts een copie. In het
geheim maakt van Sneck echter een
zeer getrouwe nieuwe copie, waar
mede hij iedereen, behalve dan mis
schien een expert, zou kunnen be
driegen en die uitnemende copie
geeft hij aan Henson terug
„Die hem voor het origineel
houdt", riep Rawlins opgewonden.
Chris glimlachte, in zekeren zin
tevreden over haar eigen scherpzin
nigheid.
„Juist", hernam zij. „Ik zie dat u
mijn meening deelt."
„Zeker doe ik dat!" bevestigde
Rawlins eerlijk. „Ik zie echter niet
in waarom
„Laat mij verder spreken", ging
Chris voort. „Nu wordt Reginald Hen
son tot in zijn laatsten schuilhoek te
ruggedreven. Hij haalt den ring na
zooveel jaren te voorschijn, nooit
droomend dat van Sneck zulk een
truc tegenover hem zou hebben dur
ven gebruiken en ontdekt het bedrog.
Hebt u den heer Henson al eens ge
zien als hij werkelijk woedend is?"
„Dan is hij niet gemakkelijk!" zei
Rawlins.
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
"W t i ";.v,r
Waalwpsclie en Langstraatsclie Courant
110.