Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. f Hfeèslt i f FRIESCHE HEERENBAAI Je ipiorl";iu»;FÉ van der feo, IMÏ FEUILLETON J weer I fjfle VOOR FIJNPROEVERS VERANDEREN EN REPAREEREN van alle soorten BONTWERKEN. BONTMANTELS NAAR MAAT. Ij /?<st -Ko c/d half ons half ons half ons NUMMER 83. ZATERDAG 19 OCTOBER 1929. 52e JAARGANG. Dit blad yerschjjnt WOENSDAG en ZATHBDAG. Abonnementsprijs per 8 maanden 1.25. Franco per post door bet geheele rflt 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ena. franco te eenden aan den Uitgever. PÏTGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. SA Telegr.-Adres: ECHO. Prfls der Advertentlfin 20 cent per regel; minimum 1.50. BIJ contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. AdvertentiSn moeten Woenedag en Vrfldag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bealt ■Sn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Ontwapening Ier zee. De Engelsche premier, Mac Donald en Hoover, de president der Vereen Staten, hebben onder meer verklaard, dat het niet de bedoeling hunner be sprekingen was een verbond tusschen de door hen vertegenwoordigende landen tot stand te brengen. De be doeling van Engeland en Amerika is de groote zeemogendheden tot bespre kingen en door dezen tot een accoord te brengen inzake de maritieme be wapeningen. De conferentie, welke door deze besprekingen is voorbereid zal vermoedelijk in de maand Januari van het nieuwe jaar te. Londen ge houden worden. De uitnoodigingen zijn verzonden aan |apan, Italië en Frankrijk Amerika zal aan die confe rentie deelnemen onder voorwaarde, dat de te sluiien overeenkomsten defi nitief zullen zijn en geheel los zullen staan van eventueele ontwapenings besprekingen in den Volkenbond. Dit klopt niet heelemaal met de Fjansche opvattingen, volgens welke de confe rentie te Londen siechls van voor- loopigen aard zou mogen zijn en dat ze eigenlijk meer te beschouwen moet zijn als een voorbereiding voor de algemeene ontwapeningsconferentie binnen het kader van den Volkenbond. Als leeken kunnen wij natuurlijk ook siechls als leeken de zaak zien en beoordeelen. We zouden dan geneigd zijn te vragen, wat het er toe doet of op de Londensche conferentie dan al of niet dtfinitieve besluiten genomen worden, mits ze maar tot het doel beperking van bewapening ter zee leiden. Het goede werk, dat te Londen misschien slaat gedaan te worden, be hoeft, als het eenmaal gedaan zal zijn, niet meer elders of door anderen ver richt te worden. Hebben is hebben en elke stap moet er toch een zijn. Tenzij ma „DB BOBO VAN HBT ZOIDBN". NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. „U vraagt mij", sprak de heer Smith, zich met een vriendelijk lach je tot Chris wendend, „wat ik in Am sterdam destijds te doen had? Voor zoover ik het me herinneren kan, zal ik het u meedeelen. Mijn bezoek aan die stad stond, meen ik, in verband met een verkooping van oud zilver, William en Mary en Queen Anne- bekers en jardinières. We hadden een aardig aantal van die dingen opge kocht, maar we wilden er nog veel meer hebben als het niet anders kon neen, laat ik eerlijk zijn liever namaak. Nu moet u weten dat van Sneck op dat gebied een ex pert was, zooals men er zelden ont moet, en hij werd dan ook door ons gebruikt om handelsmerken van kleine kunstvoorwerpen af te halen en over te brengen op grootere nage maakte. Ik kan u verzekeren dat wij geruimen tijd zeer goede zaken maak ten." „U weet dus dat van Sneck uitste kend kon copieeren. Heeft hij al eens ooit iets voor u gecopieerd?" „Neen, maar Henson gebruikte zijn talenten nog al eens. Naar een een- een paar Wybert- tablettenZij bescher men tegen verkoud heid en infectie. datgene wat te Londen besloten zal worden mocht indruischen tegen het algemeen Europeesche belang, wat toch wel niet te verwachten zal zijn. Als men het over de maritieme aan gelegenheden eerst maar eens was geworden, zou men zeggen, was er een stuk van het werk af en kon men zich misschien met te meer ijver en energie werpen op die punten, welke o.a. de bewapening te land betriffen. Als men het over de maritieme kwesties eens is, maar of het al gauw zoover zal komen Frankrijk heeft alvorens de uitnoo- diging aan te nemen, eerst eenige punten, waarover het inlichtingen verlangt. Het wil de ontwapening der zee niet losmaken van de algemeene ont wapening. Frankrijk wil geen afstand doen van de duikbooten, die het voor de beveiliging van zijn lange kustlijn beslist noodlg acht. De voormalige ministerpresident van Japan, die werd uitgenoodigd Japan te vertegenwoordigen op de conferentie, heeft geweigerd, omdat dit land volgens zijn idee voorloopig niet kan ontwapenen. Italië geeft een beter geluid, door spontaan de uitnoodiging aan te nemen. Maar ter conferentie kan, laten we hopen, door bespreking veei góeds geboren worden. Besluiten wij met de woorden van Mac Donald in zijn rede te New York „Onze droomen van vrede en onze opvattingen vah menschelijke recht vaardigheid gaan uit van de veronder- voudige, duidelijke beschrijving wist van Sneck een of ander voorwerp reeds na te maken. Zoo heeft hij eens een ring nagemaakt voor Henson. „Heette die ring bij toeval niet de ring van prins Rupert?" „Zoo heette hij inderdaad. Maar waarom vraagt u dit?" „Dat zal u spoedig blijken. Heeft u hem wel eens ooit gezien?" „Zeker, heb ik dat. Het gebeurde in Amsterdam ongeveer een jaar la ter. Henson bracht den echten ring mee opdat van Sneck hem na zou ma ken. Van Sneck was er over in de wolken. Hij zeide, dat hij nimmer zoo iets schoons gezien had. Hij maakte een copie van den ring en gaf deze tegelijk met het origineel aan Henson terug." Chris knikte. Die zoo goed gelijken de nagemaakte ring was het, welken Reginald Henson altijd gebruikt had bij het bedriegen der arme mevouw Littimer en het afpersen van groote bedragen. Diezelfde copie ook was het welke Steel vond na de worsteling tusschen mevrouw Littimer en Regi nald Henson in het park. Maar Chris volgde een andere gedachte. „U vertelde mij zooeven dat de heer Henson gebrek aan geld had", sprak ze. „Wilt u daarmede zeggen, dat hij op het oogenblik een groot be drag aan geld noodig heeft?" „Juist geraden", zei Rawlins. „Ik meen dat de politie hem op de hielen zit in verband met een zaakje in Hud- dersfield, eenige jaren geléden." „Een zoogenaamd tehuis daar en in Brighton zeker?" „Nogmaals juist! Het was dat idee, stelling, dat de naties vroeg of laat moeten ontdekken, dat haar wedijver een wedijver moet worden van de hersens, van den geest en van 't hart." V Van onze buren. We zouden haast moeten gaan ge- Iooven, dat de beste buren die zijn, waarmee men zich nimmer op eeniger- lei wijze afgeeft. Aan wie men dus ook niet in tijden van nood de behulp- zamehand reikt of anderszins tegemoet komt. Als 't niet zoo vervloekt onchristelijk was, zou men soms waarachtig ge neigd zijn, om dat gezegde in praciijk te brengen. Maar we beschouwen 't nog steeds als een christeiijken plicht, als een eigen en goed deel van ons volk, om anderen te heipen. Die goede eigenschap wordt den laatsten tijd echter zwaar beproefd door onze Zuidelijke buren. Verschillende kwesties tusschen België en Nederland zijn nog steeds hangende. auw waarover de heer Henson mij sprak, toen ik hem te Moreton Wels ontmoel- te. En nu schijnt het dat een zekere inspecteur van politie, Marley, uit Brighton, dezelfde man is, die inder tijd de zaak in Huddersfield in han den had. En Henson was er zoo goed als zeker van, dat Marley hem her kend had. Hij vertelde me ook, dat, wanneer de nood aan den man kwam, hij nog iets bezat, dat hij aan Lord i Littimer voor een exorbitanten prijs zou kunnen verkoopen." j „Ik weet het", riep Chris uit. „Het is de ring van prins Rupert. „Zóó! Nu, daarover kan ik niet oordeelen. Is deze ring dan van zoo groote waarde?" j „Neen, op zichzelf niet. Maar het I verlies ervan heeft in de familie zulk een vreeselijke verwijdering en lijden teweeggebracht, dat men het bijna niet kan gelooven. Mijnheer Smith, Reginald Henson had met dien ring volstrekt niet het minste uit te staan. Hij heeft hem gestolen en heeft het doen voorkomen, alsof een ander den ring had weggenomen en hem had doen toekomen aan iemand, die er wel het minst van allen recht op had hem te bezitten. De droevige gebeur tenis heeft de geheele familie vaneen gescheurd, en vijf menschen nu reeds meer dan 7 jaar ongelukkig gemaakt. En waar men gaat of waar men staat, overal vindt men de sporen van het optreden van dien valschen veinsaard Henson. Wat u me zooeven heeft ver teld, bracht me weer op een nieuwe gedachte. Dat geheim, dat Henson aan Lord Littimer voor een groote som gelds wilde verkoopen, was de geschiedenis van den vermisten ring en de teruggave ervan. Begrijpt u het?" „U wilt zeggen dat hij er een soort chantage mee zou willen plegen?" „Juist, Lord Littimer zou er wel tienduizend pond voor over hebben, indien hij dien ring weer in zijn be zit had. Maar op dit punt heeft Regi nald Henson een leelijke streep door de rekening gekregen. In een hoek gedreven was hij besloten om er te gen lord Littimer over te spreken, en er zich op een of andere manier zon der kleerscheuren uit te redden. Hij haalt den ring uit zijn brandkast en komt tot de ontdekking. „Die ik niet kan volgen voorhands. Ga voort, als ik u bidden mag." „Wel, hij komt tot de ontdekking, dat hij niet den echten Prins Rupert- ring heeft gevonden." Rawlins zag de spreekster eenigs- zins verbaasd aan. Hij begreep nog niet welke mededeeling er nu zou moeten volgen. „Legt u me maar duidelijk uit, waar u heen wilt, want in deze inge wikkelde zaak zie ik nog niet, waar het heen moet." „Hij was zelf bedrogen! Van Sneck maakte den ring naar eene beschrij ving. Deze echter diende voor het vol voeren van een wraakneming en rust nu op den bodem der Noordzee. Ik behoef niet in bijzonderheden te tre den, omdat het een familiezaak is, welke trouwens aan het door ons be sprokene niets toedoet. In die dagen kwam de echte ring in handen van Henson en wilde er een copie van la ten maken om later geld af te kun nen persen van de ongelukkige vrouw, wier leven hij heeft verwoest, i Maar nu vertelde u me zooeven, dat van Sneck den ring zoo schitterend mooi vond en er bijna geen afstand van wilde doen. Welnu: dat heeft hij dan ook inderdaad niet gedaan!" „Ja, maar hoe is hij er dan in ge slaagd den ring achter te houden?" „Wel, dat is nogal gemakkelijk. De copie was wel zeer nauwkeurig, maar toch was het slechts een copie. In het geheim maakt van Sneck echter een zeer getrouwe nieuwe copie, waar mede hij iedereen, behalve dan mis schien een expert, zou kunnen be driegen en die uitnemende copie geeft hij aan Henson terug „Die hem voor het origineel houdt", riep Rawlins opgewonden. Chris glimlachte, in zekeren zin tevreden over haar eigen scherpzin nigheid. „Juist", hernam zij. „Ik zie dat u mijn meening deelt." „Zeker doe ik dat!" bevestigde Rawlins eerlijk. „Ik zie echter niet in waarom „Laat mij verder spreken", ging Chris voort. „Nu wordt Reginald Hen son tot in zijn laatsten schuilhoek te ruggedreven. Hij haalt den ring na zooveel jaren te voorschijn, nooit droomend dat van Sneck zulk een truc tegenover hem zou hebben dur ven gebruiken en ontdekt het bedrog. Hebt u den heer Henson al eens ge zien als hij werkelijk woedend is?" „Dan is hij niet gemakkelijk!" zei Rawlins. Wordt vervolgd. De Echo van het Zuiden, "W t i ";.v,r Waalwpsclie en Langstraatsclie Courant 110.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1