Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
II
li
FEUILLETON
NUMMER 98.
WOENSDAG 11 DECEMBER 1929.
52e JAARGANG.
Dit blad yerschtjat
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rflk 1.40.
Brieyen, Ingezonden stukken, gelden, enn
franco te «enden aan den Uitgerar.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. *8- Telefr.-Adres: ECHO.
Prfls der Adyertentlön
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentl6n moeten Woensdag en Vrfldag
des morgens om alterlQk 8 nar ln ons bezit
s«n.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Het Cadeaustelsel.
Verschenen is het verslag der Com
missie tot Onderzoek van het Cadeau-
stelsel, waarvan voorzitter was mr. A.
I. M. J. baron van Wijnbergen.
De Commissie onderscheidt in hei
cadeaustelsel twee hooidvoimen: het
directe en het indirecte systeem. Het
directe systeem is aanwezig, wanneer
het cadeau terstond bij aankoop van
een bepaalde waar gegeven wordt
het indirecte wanneer bij het cadeau
een bewijs (bon) wordt verstrekt, dat
recht geeft op een prestatie om niet.
Alle vormen van het cadeaustelsel
zijn tot deze twee grondtypen te her
leiden.
Het cadeaustelsel woidt in het rap
port omschreven als het stelsel, waarbij
een verkooper bij eiken individueelen
verkoop van een bepaalde waar aan
kooper een zaak ten geschenke geeft
of een bewijs afgeeft, dat, hetzij in
veelvoud heizij in een speciaal samen
gesteld veelvoud
op een praestatie om niet
recht geeft.
De commissie heeft vervolgens een
schriftelijke enquête gehouden onder
producenten, tusschenhandelaren en
verbruikers, aan wie uitvoerige vragen
lijsten zijn toegezonden.
Mede aan de hand van de gegevens,
die deze er quêie verschafte, bepaalt
de commissie haar standpunt ten op
zichte van het cadeaustelsel en komt
tot de slotsom, dat dit stelsel althans
voor een deel der producenten voor
deden oplevert, doch daartegenover
voor de tusschenhandelaren en ver
bruikers.
positief schadelijk ts.
Voor de tusschenhandelaren is vooral
de beun hazerij een nadeel, terwijl de
consumenten, ofschoon zij het stelsel
125.
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
Merritt bleef aan den voet Van den
muur staan, ondanks alles verbaasd
over de snelheid en de handigheid
waarmee de angstige Henson zich
over den ringmuur had heengewerkt.
„Zoo, hij zoekt dekking gromde
hij. „Maar ik geloof niet dat ik hem
volgen zal. De honden konden wel
eens 'n voorliefde hebben om me
naar den keel te springen, en me te
verscheuren, en op Henson kan ik
wel wachten. Ik zal hier wel blijven
hangen tot het dag wordt, en op mijn
vriend Henson blijven wachten. En
als 't moet zal ik hem volgen naar het
andere einde der aarde."
Intusschen zocht Henson in den
blinde zijn weg tusschen het onre
gelmatige struikgewas, in de stellige
overtuiging, dat Merritt hem nog op
de hielen zat.
Daar sprong een der jonge honden
van de meute, een half volwassen
bloedhond, naar hem op en begon
half spelend hem aan zijn jaspanden
te trekken. Het was slechts spel,
maar het was voor Henson, naar hij
meende, een leelijk oponthoud en in
grosso mode begeeren, hiervan vooral
deze nadeelen ondervinden, dat,
1°. zij economisch gebonden zijn bij
denzelfden cadeaugever of dezelfde
waar te blijven koopen, totdat ze de
noodige bons verworven hebben,
2°. hun eenerzljds het cadeau wordt
opgedrongen en zij anderzijds geprik
keld worden om teveel te koopen en
3°. zij cadeaux ontvangen, die vaak
waardeloos zijn, doordat de cadeau
gever geen vakkennis bezit van de
geschenken, die hij verschaft. De com
missie acht dan ook een optreden
tegen het stelsel volkomen rationeel
en gaat na. op welke wijze dit be
snoeid kan worden.
Zij meent dan dat het stelsel niet
zal uitzieken en wijst er o a. op dat
het nog steeds toeneemt. De bestaande
wettelijke voorschriften blijken onvol
doende te zijn een actie uit de maat
schappij voorkomend heeft geen kans
van slagen, zoodat alleen van een
ingrijpen van overheidswege
heil kan worden verwacht. Voldoende
grond voor zoodanig ingrijpen is ge
legen in de omstandigheid, dat het
verbruikersbelang dat algemeen belang
is, dit vordert.
De commissie onderzoekt de moge
lijkheid om de euvelen van het stelsel
door een maatregel weg te nemen en
komt tot de
slotsom,
dat door het stellen van den eisch, dat
de verkooper den kooper op diens
verlangen de aangegeven geldswaarde
in plaats van het cadeau moet geven,
ten aanzien van het directe stelsel in
voldoende mate aan de bezwaren wordt
tegemoetgekomen.
Wat het indirecte stelsel betreft, zal
deze eisch alleen dan effect sorteeren,
wanneer den kooper de bevoegdheid
wordt gegeven om, zoodra hij een
bewijs (bon) in zijn bezit heeft, door
bijstorting van de waarde der hem
nog ontbrekende bons, zich het cadeau
artikel te verwerven.
De commissie heeft tenslotte een
maatregel ontworpen en deze gegoten
in den vorm van een vijftal strafbe
palingen.
Zoo gauw hebt U kou
gevat', lastig zijn de ge
volgen. Neem steeds een
paar Wybert-tabletten.
Sociale en economische
Sai:i»etanflen.
De overzichtsschrijver van 't Han
delsblad zegt over onderstaand onder
werp in een zijner overzichten 't vol
gende
Nadat de Kamer en de minister eenige
dagen hebben gepraat over de sociale
vraagstukken, de belangen der arbei
ders en die als zoodanig worden ge
zien, werden in evenveel kwartieren
de quaesties afgedaan, die bij de af-
deeling Handel en Nijverheid ter sprake
hadden behooren te komen. Een Ka
merlid zeide iets, dat ter zake doet,
n.l. mr. Kortenhorst.
Dit teekent het volslagen gebrek aan
kijk op de beteekenis van zeer be
langrijke bronnen onzer welvaart bij
de leden van onze volksvertegenwoor
diging, die voor 90°/0 zich sociaal
politicus gevoelen. En de minister
blijft geheel in de lijn daarvan. Als
hij in een zeer uitvoerige rede zijn
werkplan schetst, dan zet hij voorop
een aantal arbeidersvraagstukken,
waarvan hij uitdrukkelijk zegt, dat ze
den voorrang hebben. En dan bij de
reeks, waarvan gezegd wordt, dat ze
„eenigermate op het tweede plan slaan*
zijn er ook een paar van economischen
aard Vervolgens komen weer drie
kwart dozijn onderwerpen van speci
fiek socialen aard.
Het is eenmaal een slechte traditie
in onze democratie, om aan de directe
belangen der groote massa meer aan
dacht te wijden dan aan de grondsla
gen onzer welvaart, alsof die niet een
veel grooter belang juist voor de arbei
ders vormen.
Als pakezel voor de sociale lasten
zijn handel en nijverheid bruikbaar,
twintig nieuwe millioenen per jaar
zal de ziekteverzekering vragen, direct.
Tegen 1 Jan. 1932 komt de herziening
der invaiidlteits-en ouderdomswet,
waarvoor wederom twintig millioen
per jaar zal moeten worden opgebracht.
Nog in deze parlementaire periode za!
de werkloosheidsverzekering moeten
tot stand komen, die nog eens tien
millioen zal vergen en dan is er nog
een rijkskinderfonds in het vooruit
zicht van 10 a 15 millioen.
Als ooit de urgentie door mr. Kor
tenhorst o.a. bepleit van een scheiding
in het kabinet tusschen de behartiging
van de sociale economische belangen
in het licht is gesteld, dan is het wel
door de manier, waarop de afdeeling
.Handel en Nijverheid* van Hoofdstuk
X der Begrooting pleegt te worden
behandeld. Het is waarschijnlijk boter
aan de galg gekletst daarop de aan
dacht te vestigen, het aantal belang
hebbenden bij de verdeeling der lasten,
die „Handel en Nijverheid" mogen
opbrengen, is nu eenmaal belangrijk
grooter dan het aantal dergenen, aan
wier ondernemingszin en commercieele
talenten het vooral te danken is, dat
deze lasten kunnen worden opgebracht.
En het getal is immers oppermachtig
in de democratie.
zijn vrees verloor Henson alten eer
bied voor de honden.
„Laat los, ellendige hond bul
derde hij. „Laat me los, zeg ik....
Welnu dan hier
En hij hief den stok op dien hij ge
vonden had en bracht er het jonge
beest een stevigen slag mee toe op
den neus. Een snerpend gehuil van
pijn weerklonk en een oogenblik la
ter sprong de hond zijn aanrander
naar de keel. Een oude hond, een
der gevaarlijkste bloedhonden, kwam
onmiddellijk op het pijnlijk gehuil
van het jonge beest toegerend en
scheen in een oogwenk de situatie te
hebben overzien. Met een woedend ge
grom sprong hij Henson naar de keel
en de schurk werd door den schok en
het gewicht van het zware dier om
vergeworpen en sloeg als een zware
logge massa tegen den grond.
„Help riep hij schor. „Help
Help Help
Maar de scherpe tanden waren
diép in zijn vleesch gedrongen en het
zware gewicht belette Henson adem
te halen. Nog eenmaal trachtte hij te
roepen, doch het werd slechts een
schorre klank die in het bloed ver
stikte. Dan ging er een rilling door
het zware lichaam, en voor de oogen
van het slachtoffer was het alsof een
donker gordijn werd dichtgetrok
ken
HOOFDSTUK LVII
NOG EENS DE RING.
Bell's professioneele geestdrift be
hield voor 't oogenblik de overhand
op zijn nieuwsgierigheid, 't Was een
interessant en aardig psychologisch
probleem, dat hier moest worden op
gelost.
Steel was reeds met zijn gewone
bedrijvigheid en zijn beslistheid bezig
de potten in de serre van allerlei
tafeltjes en verhevenheden af te ne
men. Het speet hem, dat hij. hiertoe
moest overgaan, maar alles moest er
aan worden opgeofferd, zoodat hij
grimmig de tanden opeenklemde en
met zijn taak voortging.
„Wat ter wereld ga je nu beginnen,
Steel?" vroeg Bell verbaasd, met 'n
glimlach.
„Ik ga de serre ontruimen", ant
woordde David Steel droogjes. „Ik
kan je wel zeggen, dat ik er straks
half ziek van zal zijn, maar het moet
gebeuren. Snijd hier deze draden eens
even door en laat deze klimplanten
zoo voorzichtig mogelijk zakken, als
ge wilt. Als we niet eerst die groote
potten wegzetten, kunnen we niet bij
de kleine komen."
Maar even droog gaf Bell ten ant
woord, dat hij van plan was aan de
vriendelijke uitnoodiging van Steel
geen gevolg te geven. En hij zag met
welbehagen naar de plank met prach
tige klim- en slingerplanten, die zoo
natuurlijk en toch zoo schilderachtig
uit den grond schenen omhoog te
klimmen tegen den muurwand.
„Maar m'n beste kerel", sprak hij,
„ik zal je geen toestemming geven
om je dat werk van zoovele uren van
geduld en zorg, zoo in eenige oogen-
blikken te niet te doen. Er is geen en
kele reden om ook maar iets te ver
zetten. Als ik me niet vergis zal Van
Sneck de hand op den ring weten te
leggen, zonder dat we een enkele
bloesem behoeven op te offeren."
„Ik deel uw meening niet, mijn
heer Bell", zei van Snëck aarzelend.
„Ik kan me absoluut niets meer her
inneren".
„Welnu, daar wilde ik je juist een
handje mee helpen", antwoordde Bell
vroolijk. „Heb je al eens gehoord van
kunstmatige opwekking van het her
inneringsvermogen?"
„Ja zeker, zooals men bijvoorbeeld
veel bij juridische onderzoeken pleegt
te gebruiken?" zei Steel. „Ik moet er
kennen, dat, wanneer ge op de een of
andere manier er in slaagt den ring
te vinden, het mij zeer aangenaam
zal zijn, mijn bloemetjes te sparen.
Ze hebben me inderdaad zeer veel
zorg en toewijding gekost!"
Bell rookte gedurende eenige oogen-
blikken kalm door. Hij speelde met de
bloemen, welke Van Sneck's herinne
ringsvermogen zoo schitterend hadden
opgewekt, en stak er na een wijle een
takje van aan Van Sneck toe, met de
opmerking dat deze het maai' in het
knoopsgat van z'n revers steken
moest.. „Zoodoende hebt ge dien geur
voortdurend bij je", zei hij.
Van Sneck gehoorzaamde kalm en
merkte op, dat de geur zeer sterk en
bijzonder heerlijk was. En hij begon
al spoedig bewegelijk te worden en
zich slecht op z'n gemak te gevoelen.
Hij scheen ontevreden met zichzelf.
Hij zag er uit als iemand, die twee of
drie zeer belangrijke dingen moet
doen, doch één ervan volkomen ver
geten is.
„Ge behoeft je volstrekt niet onge-
GEMEENTERAAD.
RAAMSDONK.
De Raad der gemeente Raamsdonk
vergaderde Zaterdagavond ten Raad-
huize te Raamsdonksveer, onder voor
zitterschap van den Edelachtb. heer
Burgemeester Moons.
Aanwezig alle leden.
Na opening der vergadering kwam
na goedkeuring van de notulen aan
de orde
Aanschrijving van den Commissaris
der Koningin betreffende de salaris
regeling van de gemeenteveldwachters
in Noordbrabant.
Besluit van Qed. Staten tot goed
keuring eener wijziging der begrooting
1929,
Procesverbaal van de opneming van
kas en boeken van den Gemeente
ontvanger en de gemeente—bedrijven
welke stukken voor kennisgeving
worden aangenomen.
Schrijven van het Comité der Ver-
eenigingen van Burgemeesters en Se
cretarissen in de Kantons Hoorn, Pur-
merend, Alkmaar en Schagen met
toezending adres, gericht aan den
Minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen om wijziging van het
bezoldigingsbesluit Burgerlijke Rijks
ambtenaren, in verband met onderwijs-
belangen ten plattelande met verzoek
om adhaesie te betuigen.
Besloten de gevraagde adhaesie te
betuigen.
Schrijven van den R.K. Bond van
Hotel—, Café— Restauranthouders en
slijters met vergunning „St Joseph"
gevestigd te Utrecht, houdende ver
rust te maken", zei David Steel ge
ruststellend. „Ge
„Ik vraag je wel excuus!" riep
Bell, zijn vriend onderbrekend. „Dat
moet hij juist wel doen. Hij-moet zich
wel degelijk z'n hersens pijnigen met
de vraag: Wat is er ook weer toen
en toen gebeurd. Dat heeft nog nooit
iemand vermoeid. En Van Sneck
moet dit net zoolang doen, tot hij het
gevonden heeft! Wilt ge ons den ring
eens volledig beschrijven?" vroeg hij
den Hollander.
Met zichtbare ingenomenheid be
gon Van Sneck den ring van
Prins Rupert te beschrijven. Hij roem
de de bedrevenheid van den bewerker
en de fijne afwerking van het mate
riaal, benevens de bijzondere kwali
teiten der kleine zwarte parels en hij
sprak met de uitbundige vrijheid van
den kenner en den vakman.
Bell liet hem begaan, toen hij een
boom opzette over historische juwee-
len en ringen in het algemeen, maar
toch bemerkte hij dat Van Sneck
zich ondanks alles ergens onrustig
over maakte. Nu en dan glinsterden
zijn oogen levendiger, scheen opeens
zich iets fragmentarisch te herinne
ren en een oogenblik later scheen het
hem weer te zijn ontglipt.
„Hadt ge gerookt of rooktet ge nog
den avond dat ge hier voor het laatst
zijt gekomen?" vroeg Bell dan opeens.
„Ja", antwoordde Van Sneck, ,,'n
sigaret. Henson gaf er mij een. Maar
ik moet wel bekennen, dat ik er vree-
selijk bang voor was, en heb de siga
ret meer opgerookt uit bravour en
om hem te tergen.
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwyfesclie en Lanptraatschc Courant,
„DB BOBO VAN BBT ZVIDBB1'.
C
