Toegewijd een Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
HOODE ROZEN.
li
NOORD BRABATiD
Verbetering in de
landbouwtoestanden.
FEUILLETON
Rheumatiek
gd
ei.
»el
iet
»en
er-
■de
vel
Ike
NUMMER 12.
ZATERDAG 8 FEBRUARI 1930.
53e JAARGANG.
ÜITGAVTSi
WAALWIJKPOHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, Tele*r-Adres: IGHO.
dit nummer bestaat uit
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
(In het Nbld. van Heusden vonden
wij onder bovenstaanden litel hel hier
volgende interessante artikel. Waarde
toestanden In deze omgeving vrijwel
passen bij het hier beschrevene en
mede in verband met hetgeen onze
burgemeester in zijn Nieuwjaarsrede
zeide over den toestand in 't land
bouwbedrijf in onze plaats, achten wij
't wenschelijk dit artikel in iXtensote
laten volgen. Ook op gebied van land
bouwonderwijs valt in onze gemeente,
als middelpunt der geheele Langstraat
en Omgeving, mogelijk wel iets te berel
ken, dat zou o. i. van een groot alge
ineen belang zijn. W. B. is voor den
oorlog reeds bezig geweest over de
stichting van een land en tuinbouw
school. Er is toen reeds met regee-
ilngsambtenaren geconfereerd en steun
toegezegd, maar door den oorlog en
de na-ooilogsche toestanden was toen
van regeeringszijde stichting of steun
uitgesloten. Tnans zouden misschien
weer pogingen in dien geest gedaan
kunnen worden. Red.)
Er is geen bedrijf, waarin tegen
woordig meer geklaagd wordt dan in
dat der boeren. Men kan geen boer
spreken, of men hoort klaagtonen van
allerlei soort, die inderdaad reden van
bestaan hebben. Qevolg is dat velen,
ook anderen dan landbouwers, zeggen
dat het in het boerenbedrijf slecht
gaat, wat toch feitelijk onjuist is. In
tegendeel, het gaat in den tegenwoor
digen tfld in het boerenbedrflf beter
dan ooit te voren, want dank zij de
toepassing der steeds voortschrijdende
landbouwwetenschap, gepaard aan een
ln hooge mate verbeterde cultuurtech
nische en doelmatige teeltkeus, worden
er thans oogsten gewonnen, veel en
veel grooter dan door vroegere ge
slachten ooit behaald werden. Neen,
met het boerenbedrijf gaat het niet
slecht, maar wel met de boeren. De
oogst van het vorige jaar was voor
bijna alle producten schitterend, maar
de prijzen zijn zoodanig dat niettegen
staande de flinke quantiteit en uitste
kende q jallteit der voortbrengselen,
toch nog heel weinig door de boeren
werd verdiend.
Doordat naar land een abnormaal
groote vraag is en zulks ook in
booge mate in het Land van Heusden
en Altena en den Bommelerwaard
en pachtprijzen opgevoerd tot eene
hoogte, welke allerminst in eene be
hoorlijke verhouding staat tot den
prijs der producten en tot te ver
wachten opbrengsten. Er zijn boeren
genoeg, die bedrijfjes ter grootte van
5 a 6 H A gepacht hebben tegen een
jaarlljksche pacht van f 200 A f 225.
Zoo'n bedrijf is te groot om door den
pachter alleen te worden bewerkt,
zoodat hij arbeidskrachten moet huren
tenzij zijn gezin voldoende leden, die
hem kunnen helpen, telt. Moet hij
arbeidskrachten huren dan komt hem
dit al gauw op een bedrag van f 150
per H. A. te staan. Voeg daarbij de
kosten voortvloeiende uit bemesting,
zaaizaad, rente vanen afschrijving op
den Inventaris dan komt men tot een
kostprijs van f 425 I 450 per H.A
En hoe staat het nu daartegenover
met de opbrengsten? Aardappelen wa
ren in 1929 buitengewoon laag in prijs,
de verschillende korensoorten moesten
ook voor zeer kleinen prijs worden
verkocht; erwten golden ongeveer de
helft van 1928 en nog minder en de
sulkerbietenbouw was ook niet erg
winstgevend,
Bij korenbouw, waarvan de boeren
het voornamelijk moeten hebben, mag
niet gerekend worden op hoogere op-
hrengsten dan gemiddeld per H A. 3500
K Q korrels en 5500 K Q. stroo, wat
dan 'eene gemiddelde geldelijke waarde
van ongeveer f 440 vertegenwoordigt,
zoodat daarbij voo? den huuiboer van
winst geen sprake is Nu staat hier
wel tegenover dat er bij verbouw van
speculatieve gew;ssen hooge prijzen
gemaakt worden als de markt gunstig
i3, maar aan den anderen kant be-
staat er ook steeds gevaar voor m s-
gewas of geringe opbrengst, zoodat
vrijwel iedere pachter alleen het hoofd
boven water kan houden door meer
dan het uiterste van zichzelf te ver.
gen. Tot nog toe heeft onze regeering
zich gelukkig afkeerig betoond van
directen geldelijkrn steun aan den
landbouw En daarmede kunnen we
ons volkomen vereenigen omdat zoo
danige steun zou neerkomen op be-
voordeeling der tegenwoordige bezit,
ters. daar het verleenen er van on-
middelljk zou wojden gevolgd door
eene S'ijging van de pacht en
koopprijzen, omdat het aantal liefheb
bers voor het pachten van land zoo
ontzettend groot is en de concurrentie
onder hen den eigenaars ten goede
zou komen. De huurboeren zelf, voor
▼an „De Echo van het Zuiden.
wie de fiuantieele sieun bedoeld zou
zijn, zouden er practisch niets aan
heoben,
Maar is er nu voor de huurboeren
geen andere uitweg te vinden zonder
hulp der overheid? Naar onze mee
ning wel en dan is die te zoeken in
specialisatie en rationalisatie. De boe
ren in de veenkoloniën van Gronin
gen en Drenthe hebben dit ook begre
pen en zijn dan ook heel wat vooruit
op de landbouwers in onze omgeving.
Over den veenkolonialen landbouw
lazen we in een der jongste num
mers van de Haagsche Post het vol
gende
„Zoo zijn, sinds den veenkolonialen
boeren bleek, dat ze met behulp van
enkel kunstmest het voortbrengend
vermogen hunnerakkers op peil kon
den houden, in die streken bijna alle
perceelen, die voorheen tot weiland
dienden gescheurd en is men zich
gaan beperken tot slechts drie pro-
ducten, aardappelen, rogge en haver,
waarvan de verdeeling op zoodanige
wijze plaat9 heeft, dat op onge
veer de helft van den bodem aard
appelen en op de andere helft rogge
en haver wordt geteeld. Verder heeft
men door teeltkeus en veredelen, on-
der toepassing eener doelmatige be.
mesting, het voortbrengend vermo
gen der met aardappelen bebouwde
gronden in ongeveer veertig jaar tij ds
opgevoerd van maximaal 4UÜ a 450
H.L. tot ongeveer 600 H.L. per H.A.
en men heeft zich ios gemaakt van
de fabrikanten, door den coöperatieven
grondslag der fabricage en den ver
koop van aardappelmeel ter hand te
nemen. Wat aangaat de met granen
beteelde perceelen hebben de boeren
zelf zich tot nu toe hoofdzakelijk alleen
bezig gehouden met de verwerking
van het stroo, dat door hun rogge
en haverakkers wordt geleverd, tot
carton, terwijl ze de korrels nog
als zoodanig verkoopen en afleveren.
Het doorzettingsvermogen en de
goede koopmansblik van de veenko
lonialen blijven echter borg, dat zij
ook op dit gebied niet enkel verbou
wer zullen blijven, zoodra de omstan
digheden hun gunstig lijken om de
bakens te verzetten. Intusschen heb
ben ze nu al bereikt dat de grond,
waarop ze hun bedrijf uitoefenen, of
schoon daaraan jaar op jaar wegens
bemesting zeer groote bedragen ten
koste moeten worden gelegd, een
waarde heeft gekregen, gelijk aan die
van de van nature zeer vruchtbare gron
den in het zeekleigebied, waaruit volgt
dat de toegepaste systeemen het op.
brengend vermogen op gunstige wijze
hebben beïnvloed. Nu is het niet
door
HEDWIG COURTHS-MAHLER.
13
Of dat met zijn liefde verband
houdt Misschien behoort de vrouw,
die hij liefheeft, tot het hof van her
togin Elizabeth. Wist ik maar, wie
het is. Gisteren dacht ik, dat het een
vrouw van minderen stand was, om
dat papa zei, dat een heer van Ram
berg alleen een vrouw van ouden adel
trouwen moet. Maar toen was ik op
een verkeerd spoor. Of ben ik het nu?
Och, hoefde ik er maar niet meer
aan le denken, dat hij een ander lief
heeft en niet mij Kon ik toch maar
onverschillig zijn daarover Alles
wat mij nu zoo moeilijk voorkomt,
zou dan zoo gemakkelijk zijn."
De volgende dagen verliepen voor
't jonge paar tamelijk onrustig. Zij
kwamen er nauwelijks toe, een
oogenblik ongestoord met elkander
le praten. Op dén middag van den
achtsten Mei wilde graaf Rainer naar
Ramberg terugkeeren, en den vijf
tienden Mei wilde hij nog eenmaal in
de residentie komen. Op dezen dag
zou de officieele verloving op het
Freulekasteeltje plaats vinden. Dit
feest zou ook bijgewoond worden
door graaf Henning Ramberg, den
broeder van Rainer, en gravin Gerliiv
de, de weduwe van den gestorven
majoraatsheer, graaf Rochus.
,,Als gravin Gerlinde er tenminste
toe besluiten kan zulk een feest bij
te wonen," zei graaf Rainer tot Josta,
toen zij hunne plannen bespraken.
„Het treurjaar om haar gemaal is
wel ten einde, maar zij draagt nog
rouw en leeft zeer teruggetrokken." j
Josta keek hem vragend aan.
„Gravin Gerlinde woont nog op
Ramberg, niet waar
„Ja, eigenlijk had zij na den dood
van haar gemaal het weduwehuis
moeten betrekken, een vilatje aan
den ingang van het slotpark. Maar
daar ik tot nu toe ongetrouwd was,
heb ik haar aangeboden, haar kamers
in het kasteel Ramberg kalm te blij
ven bewonen, tot er een nieuwe
meesteres zou zijn gekomen. En dat
heeft zij in dank aanvaard. Gravin
Gerlinde heeft tot nu toe den weste
lijken vleugel bewoond. Ik bewoon
het andere gedeelte van het kasteel.
Wij zien elkaar iederen dag bij de
gemeenschappelijke maaltijden, en
praten menigen avond met elkaar.
Zij is een verstandige, geestige vrouw,
zeer beminnelijk en interessant en
wij begrijpen elkaar uitstekend. Wij
hebben elkaar de eenzaamheid drage
lijk gemaakt, want door den rouw
om mijn neef heb ik ook heel terug
getrokken geleefd. Behalve met de
Rittberg's gingen wij met weinig men-
schen om. Zoo is een soort van
trouwe vriendschap tusschen ons
KLOOSTERBALSEM
ontstaan."
Josta had oplettend geluisterd.
„Weet gravin Gerlinde, dat je
naar de residentie gegaan bent om
om je te vèrloven
Hij schudde glimlachend het
hoofd.
„Neen, Josta. Zoo zeker was ik er
toch niet van, je jawoord te krijgen,
dat ik er vooraf over had kunnen
spreken. Maar in elk geval zal ik
haar vertellen, dat ik me verloofd
heb. Daarom heb ik haar geen ver
lovingskaart laten zenden en die voor
baron Rittberg heb ik ook achterge
houden om het zelf te vertellen, als
ik thuiskom. Zij moet dan tegelij
kertijd vernemen, dat er den tienden
Juli een nieuwe meesteres op kasteel
Ramberg komt, of liever, wanneer
wij van onze huwelijksreis terug
komen. Zij moet dan naar het wedu-
wenhuis verhuizen."
„Och verjaag ik haar dan uit
het kasteel Ramberg zei Josta ver
schrikt.
„Neen, neen, Josta Zij heeft toch
van het begin af aan geweten, dat
haar verblijf op Ramberg een einde
zou nemen, zoodra ik zou trouwen.
Het kwam mij alleen zoo hard voor
haar dadelijk na den dood van haar
man uit de haar zoo vertrouwde ver
trekken te verjagen vooral, daar ze
mij zei, hoe onaangenaam haar dat
was. De dood van haar man kwam im
mers zoo plotseling, dat zij zich eerst
aan de gedachte niet kon gewennen.
Maar nu heeft ze daarvoor een jaar
tijd gehad. Het heeft ook nog wel een
paar weken den tijd, want in het
weduwenhuis moet nog heel wat in
tegen te spreken dat de omstandig
heden, om te bereiken wat er bereikt
werd, in de veenkoloniën bijzonder
gunstig waren; maar toch zouden ook
daar niet zulke merkwaardige resul
taten zijn behaald als de veenkolo
niale landbouwer geen uitstekend
koopmansbloed in zijn aderen had
gehad.
Dat koopmansbloed bruiste krachtig
op, telkens als zich omstandigheden
voordeden, die hen noodzaakten om
het bedrijf in een andere bedding te
voeren en datzelfde koopmansbloed
zal hun nieuwe wegen doen vinden,
zoodra blijkt dat op die, welke thans
worden bewandeld, zich te groote be
zwaren voordoen."
Specialisatie en rationalisatie bren
gen den landbouw tot verhoogde
orde worden gemaakt, omdat het na
den dood van de moeder van graaf
Rochus eenige jaren leeg heeft ge
staan. Die moest plaats maken voor
Gerlinde, terwijl zij dat nu voor jou
moet doen. Dat is nu eenmaal niet
anders. Daarom behoef je geen zor
gen te hebben."
Josta zuchtte.
„Dat gebruik in jullie familie
komt me een weinig wreed voor."
Hij nam haar hand.
„Je behoeft niet bang te zijn, dat
jij ook eens in dat weduwenhuis zult
moeten wonen. Wanneer ik vóór jou
sterf, dan kun jij ook op Schellingen
gaan wonen."
Josta sloeg haar oogen niet op.
Zij zeide slechts zacht
„Het spijt mij zoo voor Gerlinde."
„Zij zal zich daarin schikken,
Josta. Ik zal haar de verhuizing ge
makkelijk maken en haar uit jouw
naam zeggen, dat zij, evenals vroeger
op Ramberg in en uit kan gaan. Zij
zal oprecht blij zijn, dat ik een jonge
vrouw heb gekozen, want zij is een
lieve vriendin voor me geworden.
En jullie beiden zult goede vrienden
worden, dat weet ik zeker. Het hangt
van jou af, haar door een lieve hou
ding, de verandering minder pijnlijk
te doen voelen. Ze zal ook vaak ge
noeg onze gast zijn, volgens onze fa
milie-overleveringen geniet ze ook
allerlei voorrechten, bijvoorbeeld ont
vangt zij haar geheele onderhoud uit
de keuken van Ramberg voor haar
zelf en voor haar bedienden. Maar
dat nu in het voorbijgaan. In ieder
geval hoop ik, dat jullie het goed met
elkaar zult vinden. En ik vraag haar
natuurlijk om aan ons verlovings
feest deel te nemen. Dat mag ik toch
ook in jouw naam doen, Josta
„Zeker Rainer, ik verzoek je er
zelfs om. En ik zal alles doen wat in
mijn macht is om gravin Gerlinde
vriendschap te bewijzen."
Hij kuste haar hand.
„Dat is lief van je. Maar nu moet
ik afscheid van je nemen. Over twee
uur ga ik naar Ramberg terug. Van
Papa heb ik al afscheid genomen.
Tot ziens dus, tot den 14den Mei
Dan kom ik weer terug."
„Tot ziens, Rainer," zei Josta.
Zij had hem tot beneden uitgelei
de gedaan, en in de vestibule nam
hij met een handkus afscheid, daar
er bedienden tegenwoordig waren.
Zij vermoedde niet, hoe graag hij
zijn lippen op haar fijnen rooden
mond gedrukt had. Zoo namen zij
oogenschijnlijk zeer rustig en kalm
afscheid.
Met groote oogen keek zij hem na,
zooals hij met snellen, veerkrachti-
gen tred door de vestibule ging en
toen in het wachtende rijtuig sprong.
Nog eenmaal keek zij naar zijn
door de zon gebruind gelaal, en toen
keek hij met zijn ernstige, vriendelij
ke oogen om, als zocht hij haar Maar
zij was echter in de vestibule blijven
staan en hij kon haar niet zien. om
dat het zonlicht buiten hem ver
blindde.
Het rijtuig reed weg.
Het hart klopte Josta in de keel.
Langzaam ging zij naar haar kamer
terug en liet zich vermoeid in een leu
ningstoel neervallen.
Wordt vervolgd.
De Echo van hel Zuiden,
Waalwpsck en Langstraatsclie Courant,
Dit blad TATKh&nt
WOENSDAG en BATHBDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1.2#.
Franco per poat door bet geheele rflk L40.
Brieven. Ingezonden stukken, gelden, «nï.
franco te «enden aan den Uitgever.
Prfla der AdvertantlSn
20 cent per regel; mVnlmwm IJK).
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Ad verten ti6n moeten W oenedag en Vrfldag
des morgens om uiterlijk V nar ln ons beslt
afn.
f-HATac tIAPPy VAM VtBZEKEWMG OP hETLEYtM
De pijn is te verzachten,
het lijden te verminderen!
Wacht niet tot de kwaal ver
ergert, masseer direct met
AKK.ihii's
K verzacht verrassend^
snel. iiffffi
wf,Geen goad
400 goed*'