Toegewijd een Handel, Industrie en Gemeentebelangen. HOODE ROZEN. li NOORD BRABATiD Verbetering in de landbouwtoestanden. FEUILLETON Rheumatiek gd ei. »el iet »en er- ■de vel Ike NUMMER 12. ZATERDAG 8 FEBRUARI 1930. 53e JAARGANG. ÜITGAVTSi WAALWIJKPOHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No, Tele*r-Adres: IGHO. dit nummer bestaat uit DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. (In het Nbld. van Heusden vonden wij onder bovenstaanden litel hel hier volgende interessante artikel. Waarde toestanden In deze omgeving vrijwel passen bij het hier beschrevene en mede in verband met hetgeen onze burgemeester in zijn Nieuwjaarsrede zeide over den toestand in 't land bouwbedrijf in onze plaats, achten wij 't wenschelijk dit artikel in iXtensote laten volgen. Ook op gebied van land bouwonderwijs valt in onze gemeente, als middelpunt der geheele Langstraat en Omgeving, mogelijk wel iets te berel ken, dat zou o. i. van een groot alge ineen belang zijn. W. B. is voor den oorlog reeds bezig geweest over de stichting van een land en tuinbouw school. Er is toen reeds met regee- ilngsambtenaren geconfereerd en steun toegezegd, maar door den oorlog en de na-ooilogsche toestanden was toen van regeeringszijde stichting of steun uitgesloten. Tnans zouden misschien weer pogingen in dien geest gedaan kunnen worden. Red.) Er is geen bedrijf, waarin tegen woordig meer geklaagd wordt dan in dat der boeren. Men kan geen boer spreken, of men hoort klaagtonen van allerlei soort, die inderdaad reden van bestaan hebben. Qevolg is dat velen, ook anderen dan landbouwers, zeggen dat het in het boerenbedrijf slecht gaat, wat toch feitelijk onjuist is. In tegendeel, het gaat in den tegenwoor digen tfld in het boerenbedrflf beter dan ooit te voren, want dank zij de toepassing der steeds voortschrijdende landbouwwetenschap, gepaard aan een ln hooge mate verbeterde cultuurtech nische en doelmatige teeltkeus, worden er thans oogsten gewonnen, veel en veel grooter dan door vroegere ge slachten ooit behaald werden. Neen, met het boerenbedrijf gaat het niet slecht, maar wel met de boeren. De oogst van het vorige jaar was voor bijna alle producten schitterend, maar de prijzen zijn zoodanig dat niettegen staande de flinke quantiteit en uitste kende q jallteit der voortbrengselen, toch nog heel weinig door de boeren werd verdiend. Doordat naar land een abnormaal groote vraag is en zulks ook in booge mate in het Land van Heusden en Altena en den Bommelerwaard en pachtprijzen opgevoerd tot eene hoogte, welke allerminst in eene be hoorlijke verhouding staat tot den prijs der producten en tot te ver wachten opbrengsten. Er zijn boeren genoeg, die bedrijfjes ter grootte van 5 a 6 H A gepacht hebben tegen een jaarlljksche pacht van f 200 A f 225. Zoo'n bedrijf is te groot om door den pachter alleen te worden bewerkt, zoodat hij arbeidskrachten moet huren tenzij zijn gezin voldoende leden, die hem kunnen helpen, telt. Moet hij arbeidskrachten huren dan komt hem dit al gauw op een bedrag van f 150 per H. A. te staan. Voeg daarbij de kosten voortvloeiende uit bemesting, zaaizaad, rente vanen afschrijving op den Inventaris dan komt men tot een kostprijs van f 425 I 450 per H.A En hoe staat het nu daartegenover met de opbrengsten? Aardappelen wa ren in 1929 buitengewoon laag in prijs, de verschillende korensoorten moesten ook voor zeer kleinen prijs worden verkocht; erwten golden ongeveer de helft van 1928 en nog minder en de sulkerbietenbouw was ook niet erg winstgevend, Bij korenbouw, waarvan de boeren het voornamelijk moeten hebben, mag niet gerekend worden op hoogere op- hrengsten dan gemiddeld per H A. 3500 K Q korrels en 5500 K Q. stroo, wat dan 'eene gemiddelde geldelijke waarde van ongeveer f 440 vertegenwoordigt, zoodat daarbij voo? den huuiboer van winst geen sprake is Nu staat hier wel tegenover dat er bij verbouw van speculatieve gew;ssen hooge prijzen gemaakt worden als de markt gunstig i3, maar aan den anderen kant be- staat er ook steeds gevaar voor m s- gewas of geringe opbrengst, zoodat vrijwel iedere pachter alleen het hoofd boven water kan houden door meer dan het uiterste van zichzelf te ver. gen. Tot nog toe heeft onze regeering zich gelukkig afkeerig betoond van directen geldelijkrn steun aan den landbouw En daarmede kunnen we ons volkomen vereenigen omdat zoo danige steun zou neerkomen op be- voordeeling der tegenwoordige bezit, ters. daar het verleenen er van on- middelljk zou wojden gevolgd door eene S'ijging van de pacht en koopprijzen, omdat het aantal liefheb bers voor het pachten van land zoo ontzettend groot is en de concurrentie onder hen den eigenaars ten goede zou komen. De huurboeren zelf, voor ▼an „De Echo van het Zuiden. wie de fiuantieele sieun bedoeld zou zijn, zouden er practisch niets aan heoben, Maar is er nu voor de huurboeren geen andere uitweg te vinden zonder hulp der overheid? Naar onze mee ning wel en dan is die te zoeken in specialisatie en rationalisatie. De boe ren in de veenkoloniën van Gronin gen en Drenthe hebben dit ook begre pen en zijn dan ook heel wat vooruit op de landbouwers in onze omgeving. Over den veenkolonialen landbouw lazen we in een der jongste num mers van de Haagsche Post het vol gende „Zoo zijn, sinds den veenkolonialen boeren bleek, dat ze met behulp van enkel kunstmest het voortbrengend vermogen hunnerakkers op peil kon den houden, in die streken bijna alle perceelen, die voorheen tot weiland dienden gescheurd en is men zich gaan beperken tot slechts drie pro- ducten, aardappelen, rogge en haver, waarvan de verdeeling op zoodanige wijze plaat9 heeft, dat op onge veer de helft van den bodem aard appelen en op de andere helft rogge en haver wordt geteeld. Verder heeft men door teeltkeus en veredelen, on- der toepassing eener doelmatige be. mesting, het voortbrengend vermo gen der met aardappelen bebouwde gronden in ongeveer veertig jaar tij ds opgevoerd van maximaal 4UÜ a 450 H.L. tot ongeveer 600 H.L. per H.A. en men heeft zich ios gemaakt van de fabrikanten, door den coöperatieven grondslag der fabricage en den ver koop van aardappelmeel ter hand te nemen. Wat aangaat de met granen beteelde perceelen hebben de boeren zelf zich tot nu toe hoofdzakelijk alleen bezig gehouden met de verwerking van het stroo, dat door hun rogge en haverakkers wordt geleverd, tot carton, terwijl ze de korrels nog als zoodanig verkoopen en afleveren. Het doorzettingsvermogen en de goede koopmansblik van de veenko lonialen blijven echter borg, dat zij ook op dit gebied niet enkel verbou wer zullen blijven, zoodra de omstan digheden hun gunstig lijken om de bakens te verzetten. Intusschen heb ben ze nu al bereikt dat de grond, waarop ze hun bedrijf uitoefenen, of schoon daaraan jaar op jaar wegens bemesting zeer groote bedragen ten koste moeten worden gelegd, een waarde heeft gekregen, gelijk aan die van de van nature zeer vruchtbare gron den in het zeekleigebied, waaruit volgt dat de toegepaste systeemen het op. brengend vermogen op gunstige wijze hebben beïnvloed. Nu is het niet door HEDWIG COURTHS-MAHLER. 13 Of dat met zijn liefde verband houdt Misschien behoort de vrouw, die hij liefheeft, tot het hof van her togin Elizabeth. Wist ik maar, wie het is. Gisteren dacht ik, dat het een vrouw van minderen stand was, om dat papa zei, dat een heer van Ram berg alleen een vrouw van ouden adel trouwen moet. Maar toen was ik op een verkeerd spoor. Of ben ik het nu? Och, hoefde ik er maar niet meer aan le denken, dat hij een ander lief heeft en niet mij Kon ik toch maar onverschillig zijn daarover Alles wat mij nu zoo moeilijk voorkomt, zou dan zoo gemakkelijk zijn." De volgende dagen verliepen voor 't jonge paar tamelijk onrustig. Zij kwamen er nauwelijks toe, een oogenblik ongestoord met elkander le praten. Op dén middag van den achtsten Mei wilde graaf Rainer naar Ramberg terugkeeren, en den vijf tienden Mei wilde hij nog eenmaal in de residentie komen. Op dezen dag zou de officieele verloving op het Freulekasteeltje plaats vinden. Dit feest zou ook bijgewoond worden door graaf Henning Ramberg, den broeder van Rainer, en gravin Gerliiv de, de weduwe van den gestorven majoraatsheer, graaf Rochus. ,,Als gravin Gerlinde er tenminste toe besluiten kan zulk een feest bij te wonen," zei graaf Rainer tot Josta, toen zij hunne plannen bespraken. „Het treurjaar om haar gemaal is wel ten einde, maar zij draagt nog rouw en leeft zeer teruggetrokken." j Josta keek hem vragend aan. „Gravin Gerlinde woont nog op Ramberg, niet waar „Ja, eigenlijk had zij na den dood van haar gemaal het weduwehuis moeten betrekken, een vilatje aan den ingang van het slotpark. Maar daar ik tot nu toe ongetrouwd was, heb ik haar aangeboden, haar kamers in het kasteel Ramberg kalm te blij ven bewonen, tot er een nieuwe meesteres zou zijn gekomen. En dat heeft zij in dank aanvaard. Gravin Gerlinde heeft tot nu toe den weste lijken vleugel bewoond. Ik bewoon het andere gedeelte van het kasteel. Wij zien elkaar iederen dag bij de gemeenschappelijke maaltijden, en praten menigen avond met elkaar. Zij is een verstandige, geestige vrouw, zeer beminnelijk en interessant en wij begrijpen elkaar uitstekend. Wij hebben elkaar de eenzaamheid drage lijk gemaakt, want door den rouw om mijn neef heb ik ook heel terug getrokken geleefd. Behalve met de Rittberg's gingen wij met weinig men- schen om. Zoo is een soort van trouwe vriendschap tusschen ons KLOOSTERBALSEM ontstaan." Josta had oplettend geluisterd. „Weet gravin Gerlinde, dat je naar de residentie gegaan bent om om je te vèrloven Hij schudde glimlachend het hoofd. „Neen, Josta. Zoo zeker was ik er toch niet van, je jawoord te krijgen, dat ik er vooraf over had kunnen spreken. Maar in elk geval zal ik haar vertellen, dat ik me verloofd heb. Daarom heb ik haar geen ver lovingskaart laten zenden en die voor baron Rittberg heb ik ook achterge houden om het zelf te vertellen, als ik thuiskom. Zij moet dan tegelij kertijd vernemen, dat er den tienden Juli een nieuwe meesteres op kasteel Ramberg komt, of liever, wanneer wij van onze huwelijksreis terug komen. Zij moet dan naar het wedu- wenhuis verhuizen." „Och verjaag ik haar dan uit het kasteel Ramberg zei Josta ver schrikt. „Neen, neen, Josta Zij heeft toch van het begin af aan geweten, dat haar verblijf op Ramberg een einde zou nemen, zoodra ik zou trouwen. Het kwam mij alleen zoo hard voor haar dadelijk na den dood van haar man uit de haar zoo vertrouwde ver trekken te verjagen vooral, daar ze mij zei, hoe onaangenaam haar dat was. De dood van haar man kwam im mers zoo plotseling, dat zij zich eerst aan de gedachte niet kon gewennen. Maar nu heeft ze daarvoor een jaar tijd gehad. Het heeft ook nog wel een paar weken den tijd, want in het weduwenhuis moet nog heel wat in tegen te spreken dat de omstandig heden, om te bereiken wat er bereikt werd, in de veenkoloniën bijzonder gunstig waren; maar toch zouden ook daar niet zulke merkwaardige resul taten zijn behaald als de veenkolo niale landbouwer geen uitstekend koopmansbloed in zijn aderen had gehad. Dat koopmansbloed bruiste krachtig op, telkens als zich omstandigheden voordeden, die hen noodzaakten om het bedrijf in een andere bedding te voeren en datzelfde koopmansbloed zal hun nieuwe wegen doen vinden, zoodra blijkt dat op die, welke thans worden bewandeld, zich te groote be zwaren voordoen." Specialisatie en rationalisatie bren gen den landbouw tot verhoogde orde worden gemaakt, omdat het na den dood van de moeder van graaf Rochus eenige jaren leeg heeft ge staan. Die moest plaats maken voor Gerlinde, terwijl zij dat nu voor jou moet doen. Dat is nu eenmaal niet anders. Daarom behoef je geen zor gen te hebben." Josta zuchtte. „Dat gebruik in jullie familie komt me een weinig wreed voor." Hij nam haar hand. „Je behoeft niet bang te zijn, dat jij ook eens in dat weduwenhuis zult moeten wonen. Wanneer ik vóór jou sterf, dan kun jij ook op Schellingen gaan wonen." Josta sloeg haar oogen niet op. Zij zeide slechts zacht „Het spijt mij zoo voor Gerlinde." „Zij zal zich daarin schikken, Josta. Ik zal haar de verhuizing ge makkelijk maken en haar uit jouw naam zeggen, dat zij, evenals vroeger op Ramberg in en uit kan gaan. Zij zal oprecht blij zijn, dat ik een jonge vrouw heb gekozen, want zij is een lieve vriendin voor me geworden. En jullie beiden zult goede vrienden worden, dat weet ik zeker. Het hangt van jou af, haar door een lieve hou ding, de verandering minder pijnlijk te doen voelen. Ze zal ook vaak ge noeg onze gast zijn, volgens onze fa milie-overleveringen geniet ze ook allerlei voorrechten, bijvoorbeeld ont vangt zij haar geheele onderhoud uit de keuken van Ramberg voor haar zelf en voor haar bedienden. Maar dat nu in het voorbijgaan. In ieder geval hoop ik, dat jullie het goed met elkaar zult vinden. En ik vraag haar natuurlijk om aan ons verlovings feest deel te nemen. Dat mag ik toch ook in jouw naam doen, Josta „Zeker Rainer, ik verzoek je er zelfs om. En ik zal alles doen wat in mijn macht is om gravin Gerlinde vriendschap te bewijzen." Hij kuste haar hand. „Dat is lief van je. Maar nu moet ik afscheid van je nemen. Over twee uur ga ik naar Ramberg terug. Van Papa heb ik al afscheid genomen. Tot ziens dus, tot den 14den Mei Dan kom ik weer terug." „Tot ziens, Rainer," zei Josta. Zij had hem tot beneden uitgelei de gedaan, en in de vestibule nam hij met een handkus afscheid, daar er bedienden tegenwoordig waren. Zij vermoedde niet, hoe graag hij zijn lippen op haar fijnen rooden mond gedrukt had. Zoo namen zij oogenschijnlijk zeer rustig en kalm afscheid. Met groote oogen keek zij hem na, zooals hij met snellen, veerkrachti- gen tred door de vestibule ging en toen in het wachtende rijtuig sprong. Nog eenmaal keek zij naar zijn door de zon gebruind gelaal, en toen keek hij met zijn ernstige, vriendelij ke oogen om, als zocht hij haar Maar zij was echter in de vestibule blijven staan en hij kon haar niet zien. om dat het zonlicht buiten hem ver blindde. Het rijtuig reed weg. Het hart klopte Josta in de keel. Langzaam ging zij naar haar kamer terug en liet zich vermoeid in een leu ningstoel neervallen. Wordt vervolgd. De Echo van hel Zuiden, Waalwpsck en Langstraatsclie Courant, Dit blad TATKh&nt WOENSDAG en BATHBDAG. Abonnementsprijs per 8 maanden 1.2#. Franco per poat door bet geheele rflk L40. Brieven. Ingezonden stukken, gelden, «nï. franco te «enden aan den Uitgever. Prfla der AdvertantlSn 20 cent per regel; mVnlmwm IJK). Bfl contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Ad verten ti6n moeten W oenedag en Vrfldag des morgens om uiterlijk V nar ln ons beslt afn. f-HATac tIAPPy VAM VtBZEKEWMG OP hETLEYtM De pijn is te verzachten, het lijden te verminderen! Wacht niet tot de kwaal ver ergert, masseer direct met AKK.ihii's K verzacht verrassend^ snel. iiffffi wf,Geen goad 400 goed*'

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1930 | | pagina 1