Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen*
ROODE ROZEN.
11
li
htei
FtUILLETOfl
i\
t
i
!f dan bi
1 !e net
Wordt,
an den'
;P! hi
:'unnetn
r het
en,
'eede
er.d met
i bouw,
selljktie'n,
aanwej
uwproqn
mister bi
akketbi
na geplc
der Mtdi
binnen
ri belang
bsen voo,
producten
n Walttj
dsn,
;t üe on,
'egeii wt
aigheda
up de sf
vervoti
van 50
ingaan
Qymnas
jr Biosn
ie Lieden
ie Lieden
Vusis bas
eütie Lu
nkunsi',
illt Biost
senMIiu
KLor Biosn
26 Mil, i
i trouwen
tliig van
aorgenl
L.Ll|KtN
0* 27
WOENSDAG 2 APRIL 1930.
53e JAARGANG.
.tlüRUitit
TlELES
volk
Man,
iTE,
bijna
ilb.
Mans
eren,
die
«-
eren.
>30
WIEL,
A/IJK.
Dit blad vmnohVBt
WOENSDAG en ÏATHDA6,
Abonnementsprijs per 8 maanden 1325.
franco per poat door bet geheele rflk 1.40.
Brieven, Ingezonden stokken, gelden, ens.
franco te aeadea ann d®n Uitgave».
UITGAVEi
WAALWIJKSOHE STOOMDBUKKERLT ANTOON TIELEN.
Telefoon No, Si, Tele*r.-Adx*e; *GHO.
Prfs der Advertentl6n
20 cent per regel; minimum 1.50.
BS contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertenties moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om sdterlgk O nar In ons beult
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
LOON-OP-ZAND.
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Zaterdag 29 Maart
ten 3 uur.
Voorzitter de Edelachtb. Heer Bur
gemeester van Besouw.
Aanwezig alle leden.
De notulen der vorige vergadering
worden onveranderd goedgekeurd.
Aan de orde:
1. Benoeming van een lid der
plaatselijke comm. van Toezicht op 't
Lager Onderwijs in deze gemeente.
Met bijna algemeene stemmen
wordt gekozen dhr. L. J. v. d. Horst.
2. Vaststelling heffingspercentage
voor de gem. inkomstenbelasting ten
behoeve van het belastingjaar 1930-
1931.
Voorgesteld wordt deze factor te
bepalen op het cijfer dat ook voor het
loopende jaar geldt, n.l. op 3.2, voor
het volgende jaar zal moeten worden
afgewacht hoe de toestand voor deze
gemeente wordt als de nieuwe ver
houding tusschen Rijk en Gemeente
in werking treedt.
Met algemeene stemmen wordt be
sloten het heffingspercentage op S.2
te handhaven.
3. Aangehouden voorstel betref
fende het inrichten van een Ophaal
dienst.
v. d. Horst. De heeren hebben 14
dagen tijd gehad om de zaak nog eens
te bekijken. Ook ik heb een en ander
nog eens onder het oog gezien en kan
thans als mijn persoonlijke meening
naar vpren brengen, dat ik nog meer
dan tevoren er vast van overtuigd ben
dat, als de gemeente zou overgaan tot
aanschaffing zooals was voorgestel:!,
zij dan zeer economisch en voordee-
lig zou werken. Ik had echter bemerkt
dat er eenige aarzeling bestond in den
raad en ook in het college van B. en
W. om hun goedkeuring te hechten
aan de uitvoering van het geheele
plan.. Ik heb toen de zaak uit een an
der oogpunt bekeken en wil thans
met een voorstel komen, waarmede 't
Dag. Bestuur in zijn geheel accoord
kan gaan. Dit voorstel komt hierop
neer, dat voorloopig slechts wordt
overgegaan tot aanschaffing van een 1
auto-vuilniswagen, die dan behalve
voor den Ophaaldienst, ook bestemd
is voor alle andere diensten, zooals 't
halen van sintels, keislag, zand en
meer andere materialen die we noo-
dig hebben voor onze gemeente of
voor de wegen. Met dezen wagen kan
dus alles verricht worden wat we ons
hadden voorgesteld, behalve datgene
wat in verband stond met de Gasfa
briek. Wanneer we den Ophaaldienst
zoo regelen dat deze in hoofdzaak in
den voormiddag geschiedt dan hebben
wij voor het verdere gedeelte van den
dag de beschikking over den auto
vrachtwagen en het personeel voor
transport van materiaal en werk
zaamheden waar die noodig mochten
blijken. Deze auto-vuilniswagen ge
combineerd met een veegmachine
(welke voor onze gemeente toch ook
van groot nut is en de kosten slechts
weinig verhoogt) vordert een kapi
taaluitgave van ongeveer 4.000.
Ik voor mij had nog naar voren ge
bracht de aanschaffing van een wals
en dit ook in het Dag. Bestuur en in
den Raad besproken. Niet iedereen
was er echter van overtuigd, dat deze
wals voor al onze wegen geschikt zou
zijn en daarom heb ik mij nog eens
met de leveranciers in verbinding ge
steld. Deze hebben bericht gezonden,
dat deze wals wel degelijk geschikt is
voor het doel, waar wij ze voor noo
dig hebben en dat zij bereid waren de
wals op proef te leveren. Mij dunkt,
dat hiertegen geen bezwaar kan be
staan, wij verbinden ons dan nog tot
niets en wij kunnen het dan aan de
Wegencommissie overlaten om te be-
oordeelen of de resultaten al of niet
aan de verwachtingen beantwoorden.
Blijkt deze wals niet voor ons doel
geschikt te zijn, dan behoeven wij ze
ook niet te nemen.
i Wat de kosten van een loods betreft
welke ruimte genoeg zou bevatten om
alle materiaal in onder te brengen,
deze zouden ongeveer 1000 bedra
gen. Voorloopig zou men wel met 'n
kleinere loods kunnen volstaan, doch
het komt B. en W. wenschelijker voor
om ze nu ruim genoeg te maken, daar
men anders later bij vergrooting voor
veel hoogere kosten komt te staan. De
gemeente heeft op het oogenblik hee-
lemaal geen bergruimte, dus kan deze
loods ook voor opberging van andere
materialen dienst doen.
Wijdemans. Als we de wals op proef
laten komen, denen we tevoren alles
goed af te spreken. Om later geen
moeilijkheden te krijgen, moeten we
spijkers met koppen slaan. Zou de
wals voor ons niet geschikt zijn, dan
zullen ze haai- wel terug nemen, doch
misschien vergoeding vragen voor 't
gebruik.
v. d. Horst. We zullen dit zeer voor
zichtig behandelen en alles schrifte
lijk vastleggen. De gemeente zal niet
de minste verplichting op zich nemen.
Er is dus naar mijn meening geen be
zwaar een proef te nemen.
v. d. Hoven. Ik denk dat de uitvoe
ring van het geheele plan, zooals
eerst was voorgesteld, voor onze gem.
voordeeliger zou zijn geweest. Nu
moet er een chauffeur en een voer
man komen alleen voor het vuil op te
halen, terwijl er anders ook het kolen
halen bij inbegrepen was, wat ons nu
nog veel geld blijtt kosten.
v. d. Horst. U moet niet vergeten,
dat wij met deze auto en die twee
werklieden meer doen dan vuil opha
len. Onze gemeente heeft een zeer uit
gebreid wegennet en verschillende
wegen verkeeren in desolaten toe
stand. Wanneer we nu een paar be
trekkelijk jonge menschen aanstellen
dan kunnen deze niet alleen den op
haaldienst verzorgen, maar ook al 't
voor de wegen benoodigde materiaal
aanvoeren en den. overigen tijd mede
helpen dat materiaal op de wegen te
verwerken.
De benoeming geschiedt voorloopig
van „De Echo van het Zuiden."
door
HEDWIG COURTHS-MAHLER.
voor. één jaar, wij nemen deze werk
lieden dus nog niet in vasten dienst,
we kunnen eerst eens zien hoe de
zaak gaat. Het is een geheel nieuwe
tak van dienst voor onze gemeente.
Zou later blijken^ wat ik niet geloof,
dat deze dienst niet aan onze ver
wachtingen beantwoordt dan kunnen
we die menschen nog ontslaan. Ik ben
er echter van overtuigd, dat er meer
dan werk genoeg voor heiden zal zijn,
want hoe meer verbeteringen men
aanbrengt, hoe meer onderhoud deze
wegen vragen, want worden ze later
verwaarloosd, dan schieten we met
verbeteren niets op. We zijn met onze
wegen ver ten achter, wat niet te ver
wonderen is, gezien de weinige be
schikbare werkkrachten die wij steeds
op onze wegen hebben te werk ge
steld. Het lijkt mij heter voorloopig
nog niet over te gaan tot uitvoering
van het geheele plan, omdat een groo-
te minderheid hiertegen bezwaar zou
hebben. Laten we beginnen met een
auto-vuilniswagen en veegwagen,
waar allen het over eens zijn. Werkt
dit goed, dan kunnen we later over
wegen of we nog verder zullen gaan
v. d. Hoven. Als beide menschen
ook dienstbaar gemaakt kunnen wor
den aan wegenverbetering, dan is het
geld productief besteed en ben ik er
ook sterk voor.
Met algemeene stemmen wordt
hierna besloten tot aanschaffing van
een auto-vuilnis- en veegwagen en het
nemen van een proef met de wals.
Voorzitter: Er is nog een andere
kwestie die uit dezen ophaaldienst
voortvloeit, n.l. de aankoop van een
terrein voor storting van het vuil. We
hadden aanvankelijk aan de Galgen-
wiel gedacht, doch de heeren Tim
mermans, die de eigenaars zijn, heb
ben hier bezwaar tegen, vermoedelijk
uit een oogpunt van natuurschoon.
Overigens verklaarden zij zich gaarne
bereid eventueel met een ander ter
rein van dienst te zijn. Het Dag. Be
stuur heeft toen naar iets anders uit
gekeken en meent op het oogenblik
een heel geschikt terrein te hebben
gevonden, gelegen langs den Prov.
weg, achter het voetbalveld bij v. Ber-
kel. Doordat voorop het houtgewas
staat heeft men van den weg uit niet
het gezicht op den vuilnishoop. Er
staat verder nog wat verspreide mast
op, die we zouden kunnen verkoopen.
j Het terrein is ongeveer 1.5 H.A. groot
en behoort aan den heer Stassen, die
een prijs van 500 er voor vraagt,
hetgeen ons niet te hoog voorkomt.
We moeten niet vergeten dat men al
tijd meer vraagt als men weet dat de
gemeente het noodig heeft. B. en W.
stellen dus voor dit terrein aan te
koopen. Voor Loonopzand wordt het
vuil gestort achter de drainagevelden.
Dingemans. Het lijkt mij een heel
geschikt terrein, door de heuveltjes
die er op liggen, heeft men de be
schikking over het benoodigde zand,
dat de auto eventueel tegelijk mee te
rug kan nemen.
De heer van Lier acht dit ook een
voordeel van dit terrein.
De heer Dingemans vraagt nog wat
met den tegenwoordigen vuilnishoop
gebeuren zaL
De Voorzitter zegt dat deze naar 't
nieuwe terrein verplaatst zal worden.
De vergadering gaat hierna met het
voorstel accoord.
De heer v. d. Horst deelt nog mede
dat de route voor den Ophaaldienst
als volgt is vastgesteld: Verl. Hoofd-
str., Hoofdstr. en Kruisstr., Sprang-
schestr., Stationsstr., Molenstr., Berk-
dijkschestr., Hilschestr., Marktstraat,
Heulstr., Peperstraat, Gasthuisstraat,
Schoolstraat, Telefoonstr., Berkdijk,
Tramlaan.
Voor Loonopzand: Hooge Steenweg,
Kerkstr., Kloosterstr., Gasthuisstraat,
Bergstraat, Tuinstraat en Klokken-
laan.
Bij de rondvraag vraagt de heer
Berends of de gemeente zoo spoedig
mogelijk wil mededeelen welk resul
taat zij bereikt heeft met haar bemid
deling inzake het Doktersfonds en de
geneesheeren, waarop de Voorzitter
antwoordt dat het Dag. Bestuur in de
meening verkeerde dat deze zaak
reeds in orde was, wijl het niets meer
had gehoord. Hij zal er naar infor-
meeren.
Verder wijst de heer Berends er op
dat op de Hil een lantaarn, die met
Kerstmis reeds stuk was, half Febru
ari nog niet was gerepareerd.
Het is niet gewenscht zulks zoo
lang te laten hangen, vooral in de
wintermaanden.
De Voorzitter zegt toe den Direc
teur der Gasfabriek er op te zullen
wijzen, terwijl de heer v. d. Horst op
merkt dat de bewoners meer moesten
medewerken en toezien dat de lan
taarns door de jeugd niet worden
stuk gegooid en vernield.
De heer v. d. Heuvel vraagt nog of
Graaf Rainer dacht een oogenblik
na. „Natuurlijk kan de gravin zelf
kiezen. Maar laat ze mij brengen, dan
laat ik ze de gravin zien en zoeken wij
samen uit".
Toen reed de graaf verder, terwijl
hij zich voornam met Gerlinde te
spreken, zoodra de stalen er zouden
zijn.
Kort daarna deed gravin Gerlinde
haar gewone morgenwandeling door
het park. Zij droeg een elegant voet-
vrij costuum van grijs laken met wit
te garneering en groote witte knoo-
pen. In de buurt van het weduwen-
huis gekomen, hoorde zij plotseling
luide mannenstemmen. Zij keek op en
bemerkte op het dak van het huis 2
arbeiders en op de veranda zag zij 'n
man, die het houtwerk schilderde.
Zij schrok hevig en keek met groo
te, verschrikte oogen naar die voor
bereidingen. Haar gezicht werd doods
bleek en zij drukte haar lippen opeen,
O, zij begreep wel, wat die toebe
reidselen beteekenden. Men werkte
al ijverig aan haar verhuizing. Zij
werd naar een verbanningsoord ge
zonden. In wilde woede beet zij op
haar tanden en haar vuisten balden
zich. O, hoe haatte zij die Josta van
Waidow, dat kind
Met slependen tred keerde zij naar
het kasteel terug met bleek gelaat en
fonkelende oogen. Op haar kamers
moest zij aan haar toorn lucht geven.
Aan tafel zat gravin Gerlinde rus
tig tegenover haar neef. Zij had tijd
gehad om zich te beheerschen. En i
daar zij wist, dat zij uit het kasteel
zou worden verbannen, vond zij het
beter, er zelf van te spreken. Zoo werd
zij dan tenminste niet weggestuurd.
Maar zij nam zich voor, al deze ver
nederingen op Josta von Waidow te
wreken.
„Lieve neef, dadelijk na het verlo
vingsfeest wil ik met mijn verhuizing
beginnen. Je wilt zeker wel laten na
zien of alles in orde is?"
Graaf Rainer viel een steen van 't
hart. Hij was zoo blij, dat Gerlinde er
zelf over begon. Zijn oogen keken
haar dankbaar aan. Zij was toch een
charmante, fijngevoelige vrouw, dacht
hij en hartelijk zeide hij:
„Om je de waarheid te zeggen, Ger
linde, had ik vrees aan dat thema te
beginnen."
Zij glimlachte.
„Waarom dan, beste Rainer? Het
is toch vanzelfsprekend, dat ik naar
het weduwenhuis ga, nu jij trouwt.
Ofschoon ik hoop nog dikwijls in deze
ken te vertoeven en mij aan 't
vuur te warmen, wanneer ik het een
zaam en kil heb, sta ik graag mijn
plaats aan de nieuwe meesteres van
Ramberg af".
Hij kuste haar hand.
„Ik weet, dat je de fijnste vrouw
bent die ik ken. Ik dank je".
Zij glimlachte weemoedig.
„Geen dank, mijn vriend. Het zou
vreemd met onze vriendschap gesteld
zijn, wanneer ik dat niet zoo *voelde.
En die vriendschap blijft, ook al ben
je getrouwd, nietwaar?" Het laatste
zeide ze met een ondeugenden glim- j
lach.
Hij keek haar hartelijk aan.
„Natuurlijk Gerlinde. Ik ben trotsch
op je vriendschap. Mijn huis staat al-
i tijd voor je open, en mijn jonge vrouw
j en ik zullen ons gelukkig voelen, je
dikwijls bij ons te zien. Jij en Josta
l moeten goede vriendinnen worden,
want jullie zijn beiden goed en nobel.
„Ik hoop het, Rainer, en ik ben blij,
dat je me niet heelemaal uit Ramberg
hebt verbannen, want je weet, ik ben
een beetje bang voor het weduwen-
huis en ik zal blij zijn, vaak bij jullie
te kunnen komen."
En zoo was deze pijnlijke zaak voor
Rainer afgedaan.
Josta von Waidow bracht de dagen
voor het verlovingsfeest in zeer wis
selende stemmingen door. Meestal
was zij stil en in zich zelf gekeerd.
Maar soms ook had zij een warm
gevoel van geluk, wanneer zij eraan
dacht dat zij Rainers vrouw zou wor
den en altijd bij hem zou blijven. Mis
schien zou hij haar dan ook eens
zoo lief krijgen, als zij zoo vurig
hoopte. Nu hij niet bij haar was, leek
het haar ook niet zoo moeilijk, langen
tijd geduldig aan zijn zijde daarop te
wachten. Natuurlijk zou hij nooit mo
gen weten hoezeer zij hem liefhad.
Dat zwoer zij zichzelf.
Bij al dezen strijd had zij slechts
één vertrouwde: haar dagboek.
De voorbereidselen voor het feest
namen haar echter zoozeer in beslag,
dat zij geen tijd had om veel te pein
zen. Als huisvrouw had zij alles te re
gelen en niet het minst moeilijke was
wel, hoe zij haar gasten allen zou on
derbrengen.
Op den middag van den 14en Mei
kwamen graaf Rainer en gravin Ger
linde in de residentie aan. Zij betrok
ken het paleis der Rambergs, waar
i ook graaf Henning zou logeeren.
Gravin Gerlinde kon slechts met
moeite haar zenuwachtige opwinding
verbergen. Zij zou nu spoedig tegen
over haar ergste vijandin staan, zij
zou kunnen zien, hoe zij er uitzag.
Zij had Rainer gevraagd, of hij niet
een foto van Josta bezat. Hij had
slechts een paar oude portretten van
haar gehad, die hij haar getoond had.
Maar op deze portretten was Josta
lang niet mooi, en Rainer had lachend
gezegd, dat Josta zeer in haar voor
deel veranderd was. Dus stelde Gra
vin Gerlinde zich een tamelijk moo^,
onbeduidend meisje voor. Zij ver
langde er hevig naar, Josta door haar
eigen schoonheid in de schaduw te
stellen. Rainer zou zien, dat hij een
diamant had laten liggen en naar een
glasscherf had gegrepen. Zij wilde er
voor zorgen, dat hij dadelijk vergelij
kingen moest maken.
Dadelijk na zijn aankomst ging Rai
ner naar het Freulekasteeltje, om
Josta en haar vader te begroeten en
hun te vragen een bezoek bij gravin
Gerlinde te willen brengen.
Gravin Gerlinde maakte intusschen
met een uiterste zorgvuldigheid toi
let. Toen graaf Rainer voor het kasteel
uitstapte, zag hij Josta van de hooge
trap komen. Zij had hem nog niet ver
wacht en wilde juist naar beneden
gaan om alles nog eens na te zien.
Snel, met een jeugdige frischheid,
sprong graaf Rainer de trap op en
stond met een stralend gelaat voor
haar. Zij had al haar kracht noodig
om een juichkreet te onderdrukken.
Zoo jong stond hij voor haar, als over-
j winnaar, zoo geheel anders dan de
oude oom Rainer. Zij wist niet, dat
zijn jonge warme liefde voor haar
hem zoo veranderd had; zij geloofde
slechts, dat zij hem nu met andere
oogen zag dan vroeger. Zij was blij,
dat er lakeien om hen heen stonden,
dat hielp haar een houding aanne
men. Toen hij haar hand kuste, zei ze
met een aarzelenden glimlach:
„Ik had je nog niet verwacht, Rai
ner."
„Kom ik ongelegen?" vroeg hij,
zich tot kalmte dwingend.
„Neen, neen. Kom mee naar papa".
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
ïaalwpsclie en Langstraatsche Courant,
iroot'