Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen* ROODE ROZEN. 11 li htei FtUILLETOfl i\ t i !f dan bi 1 !e net Wordt, an den' ;P! hi :'unnetn r het en, 'eede er.d met i bouw, selljktie'n, aanwej uwproqn mister bi akketbi na geplc der Mtdi binnen ri belang bsen voo, producten n Walttj dsn, ;t üe on, 'egeii wt aigheda up de sf vervoti van 50 ingaan Qymnas jr Biosn ie Lieden ie Lieden Vusis bas eütie Lu nkunsi', illt Biost senMIiu KLor Biosn 26 Mil, i i trouwen tliig van aorgenl L.Ll|KtN 0* 27 WOENSDAG 2 APRIL 1930. 53e JAARGANG. .tlüRUitit TlELES volk Man, iTE, bijna ilb. Mans eren, die «- eren. >30 WIEL, A/IJK. Dit blad vmnohVBt WOENSDAG en ÏATHDA6, Abonnementsprijs per 8 maanden 1325. franco per poat door bet geheele rflk 1.40. Brieven, Ingezonden stokken, gelden, ens. franco te aeadea ann d®n Uitgave». UITGAVEi WAALWIJKSOHE STOOMDBUKKERLT ANTOON TIELEN. Telefoon No, Si, Tele*r.-Adx*e; *GHO. Prfs der Advertentl6n 20 cent per regel; minimum 1.50. BS contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertenties moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om sdterlgk O nar In ons beult DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. LOON-OP-ZAND. Openbare vergadering van den Raad dezer gemeente op Zaterdag 29 Maart ten 3 uur. Voorzitter de Edelachtb. Heer Bur gemeester van Besouw. Aanwezig alle leden. De notulen der vorige vergadering worden onveranderd goedgekeurd. Aan de orde: 1. Benoeming van een lid der plaatselijke comm. van Toezicht op 't Lager Onderwijs in deze gemeente. Met bijna algemeene stemmen wordt gekozen dhr. L. J. v. d. Horst. 2. Vaststelling heffingspercentage voor de gem. inkomstenbelasting ten behoeve van het belastingjaar 1930- 1931. Voorgesteld wordt deze factor te bepalen op het cijfer dat ook voor het loopende jaar geldt, n.l. op 3.2, voor het volgende jaar zal moeten worden afgewacht hoe de toestand voor deze gemeente wordt als de nieuwe ver houding tusschen Rijk en Gemeente in werking treedt. Met algemeene stemmen wordt be sloten het heffingspercentage op S.2 te handhaven. 3. Aangehouden voorstel betref fende het inrichten van een Ophaal dienst. v. d. Horst. De heeren hebben 14 dagen tijd gehad om de zaak nog eens te bekijken. Ook ik heb een en ander nog eens onder het oog gezien en kan thans als mijn persoonlijke meening naar vpren brengen, dat ik nog meer dan tevoren er vast van overtuigd ben dat, als de gemeente zou overgaan tot aanschaffing zooals was voorgestel:!, zij dan zeer economisch en voordee- lig zou werken. Ik had echter bemerkt dat er eenige aarzeling bestond in den raad en ook in het college van B. en W. om hun goedkeuring te hechten aan de uitvoering van het geheele plan.. Ik heb toen de zaak uit een an der oogpunt bekeken en wil thans met een voorstel komen, waarmede 't Dag. Bestuur in zijn geheel accoord kan gaan. Dit voorstel komt hierop neer, dat voorloopig slechts wordt overgegaan tot aanschaffing van een 1 auto-vuilniswagen, die dan behalve voor den Ophaaldienst, ook bestemd is voor alle andere diensten, zooals 't halen van sintels, keislag, zand en meer andere materialen die we noo- dig hebben voor onze gemeente of voor de wegen. Met dezen wagen kan dus alles verricht worden wat we ons hadden voorgesteld, behalve datgene wat in verband stond met de Gasfa briek. Wanneer we den Ophaaldienst zoo regelen dat deze in hoofdzaak in den voormiddag geschiedt dan hebben wij voor het verdere gedeelte van den dag de beschikking over den auto vrachtwagen en het personeel voor transport van materiaal en werk zaamheden waar die noodig mochten blijken. Deze auto-vuilniswagen ge combineerd met een veegmachine (welke voor onze gemeente toch ook van groot nut is en de kosten slechts weinig verhoogt) vordert een kapi taaluitgave van ongeveer 4.000. Ik voor mij had nog naar voren ge bracht de aanschaffing van een wals en dit ook in het Dag. Bestuur en in den Raad besproken. Niet iedereen was er echter van overtuigd, dat deze wals voor al onze wegen geschikt zou zijn en daarom heb ik mij nog eens met de leveranciers in verbinding ge steld. Deze hebben bericht gezonden, dat deze wals wel degelijk geschikt is voor het doel, waar wij ze voor noo dig hebben en dat zij bereid waren de wals op proef te leveren. Mij dunkt, dat hiertegen geen bezwaar kan be staan, wij verbinden ons dan nog tot niets en wij kunnen het dan aan de Wegencommissie overlaten om te be- oordeelen of de resultaten al of niet aan de verwachtingen beantwoorden. Blijkt deze wals niet voor ons doel geschikt te zijn, dan behoeven wij ze ook niet te nemen. i Wat de kosten van een loods betreft welke ruimte genoeg zou bevatten om alle materiaal in onder te brengen, deze zouden ongeveer 1000 bedra gen. Voorloopig zou men wel met 'n kleinere loods kunnen volstaan, doch het komt B. en W. wenschelijker voor om ze nu ruim genoeg te maken, daar men anders later bij vergrooting voor veel hoogere kosten komt te staan. De gemeente heeft op het oogenblik hee- lemaal geen bergruimte, dus kan deze loods ook voor opberging van andere materialen dienst doen. Wijdemans. Als we de wals op proef laten komen, denen we tevoren alles goed af te spreken. Om later geen moeilijkheden te krijgen, moeten we spijkers met koppen slaan. Zou de wals voor ons niet geschikt zijn, dan zullen ze haai- wel terug nemen, doch misschien vergoeding vragen voor 't gebruik. v. d. Horst. We zullen dit zeer voor zichtig behandelen en alles schrifte lijk vastleggen. De gemeente zal niet de minste verplichting op zich nemen. Er is dus naar mijn meening geen be zwaar een proef te nemen. v. d. Hoven. Ik denk dat de uitvoe ring van het geheele plan, zooals eerst was voorgesteld, voor onze gem. voordeeliger zou zijn geweest. Nu moet er een chauffeur en een voer man komen alleen voor het vuil op te halen, terwijl er anders ook het kolen halen bij inbegrepen was, wat ons nu nog veel geld blijtt kosten. v. d. Horst. U moet niet vergeten, dat wij met deze auto en die twee werklieden meer doen dan vuil opha len. Onze gemeente heeft een zeer uit gebreid wegennet en verschillende wegen verkeeren in desolaten toe stand. Wanneer we nu een paar be trekkelijk jonge menschen aanstellen dan kunnen deze niet alleen den op haaldienst verzorgen, maar ook al 't voor de wegen benoodigde materiaal aanvoeren en den. overigen tijd mede helpen dat materiaal op de wegen te verwerken. De benoeming geschiedt voorloopig van „De Echo van het Zuiden." door HEDWIG COURTHS-MAHLER. voor. één jaar, wij nemen deze werk lieden dus nog niet in vasten dienst, we kunnen eerst eens zien hoe de zaak gaat. Het is een geheel nieuwe tak van dienst voor onze gemeente. Zou later blijken^ wat ik niet geloof, dat deze dienst niet aan onze ver wachtingen beantwoordt dan kunnen we die menschen nog ontslaan. Ik ben er echter van overtuigd, dat er meer dan werk genoeg voor heiden zal zijn, want hoe meer verbeteringen men aanbrengt, hoe meer onderhoud deze wegen vragen, want worden ze later verwaarloosd, dan schieten we met verbeteren niets op. We zijn met onze wegen ver ten achter, wat niet te ver wonderen is, gezien de weinige be schikbare werkkrachten die wij steeds op onze wegen hebben te werk ge steld. Het lijkt mij heter voorloopig nog niet over te gaan tot uitvoering van het geheele plan, omdat een groo- te minderheid hiertegen bezwaar zou hebben. Laten we beginnen met een auto-vuilniswagen en veegwagen, waar allen het over eens zijn. Werkt dit goed, dan kunnen we later over wegen of we nog verder zullen gaan v. d. Hoven. Als beide menschen ook dienstbaar gemaakt kunnen wor den aan wegenverbetering, dan is het geld productief besteed en ben ik er ook sterk voor. Met algemeene stemmen wordt hierna besloten tot aanschaffing van een auto-vuilnis- en veegwagen en het nemen van een proef met de wals. Voorzitter: Er is nog een andere kwestie die uit dezen ophaaldienst voortvloeit, n.l. de aankoop van een terrein voor storting van het vuil. We hadden aanvankelijk aan de Galgen- wiel gedacht, doch de heeren Tim mermans, die de eigenaars zijn, heb ben hier bezwaar tegen, vermoedelijk uit een oogpunt van natuurschoon. Overigens verklaarden zij zich gaarne bereid eventueel met een ander ter rein van dienst te zijn. Het Dag. Be stuur heeft toen naar iets anders uit gekeken en meent op het oogenblik een heel geschikt terrein te hebben gevonden, gelegen langs den Prov. weg, achter het voetbalveld bij v. Ber- kel. Doordat voorop het houtgewas staat heeft men van den weg uit niet het gezicht op den vuilnishoop. Er staat verder nog wat verspreide mast op, die we zouden kunnen verkoopen. j Het terrein is ongeveer 1.5 H.A. groot en behoort aan den heer Stassen, die een prijs van 500 er voor vraagt, hetgeen ons niet te hoog voorkomt. We moeten niet vergeten dat men al tijd meer vraagt als men weet dat de gemeente het noodig heeft. B. en W. stellen dus voor dit terrein aan te koopen. Voor Loonopzand wordt het vuil gestort achter de drainagevelden. Dingemans. Het lijkt mij een heel geschikt terrein, door de heuveltjes die er op liggen, heeft men de be schikking over het benoodigde zand, dat de auto eventueel tegelijk mee te rug kan nemen. De heer van Lier acht dit ook een voordeel van dit terrein. De heer Dingemans vraagt nog wat met den tegenwoordigen vuilnishoop gebeuren zaL De Voorzitter zegt dat deze naar 't nieuwe terrein verplaatst zal worden. De vergadering gaat hierna met het voorstel accoord. De heer v. d. Horst deelt nog mede dat de route voor den Ophaaldienst als volgt is vastgesteld: Verl. Hoofd- str., Hoofdstr. en Kruisstr., Sprang- schestr., Stationsstr., Molenstr., Berk- dijkschestr., Hilschestr., Marktstraat, Heulstr., Peperstraat, Gasthuisstraat, Schoolstraat, Telefoonstr., Berkdijk, Tramlaan. Voor Loonopzand: Hooge Steenweg, Kerkstr., Kloosterstr., Gasthuisstraat, Bergstraat, Tuinstraat en Klokken- laan. Bij de rondvraag vraagt de heer Berends of de gemeente zoo spoedig mogelijk wil mededeelen welk resul taat zij bereikt heeft met haar bemid deling inzake het Doktersfonds en de geneesheeren, waarop de Voorzitter antwoordt dat het Dag. Bestuur in de meening verkeerde dat deze zaak reeds in orde was, wijl het niets meer had gehoord. Hij zal er naar infor- meeren. Verder wijst de heer Berends er op dat op de Hil een lantaarn, die met Kerstmis reeds stuk was, half Febru ari nog niet was gerepareerd. Het is niet gewenscht zulks zoo lang te laten hangen, vooral in de wintermaanden. De Voorzitter zegt toe den Direc teur der Gasfabriek er op te zullen wijzen, terwijl de heer v. d. Horst op merkt dat de bewoners meer moesten medewerken en toezien dat de lan taarns door de jeugd niet worden stuk gegooid en vernield. De heer v. d. Heuvel vraagt nog of Graaf Rainer dacht een oogenblik na. „Natuurlijk kan de gravin zelf kiezen. Maar laat ze mij brengen, dan laat ik ze de gravin zien en zoeken wij samen uit". Toen reed de graaf verder, terwijl hij zich voornam met Gerlinde te spreken, zoodra de stalen er zouden zijn. Kort daarna deed gravin Gerlinde haar gewone morgenwandeling door het park. Zij droeg een elegant voet- vrij costuum van grijs laken met wit te garneering en groote witte knoo- pen. In de buurt van het weduwen- huis gekomen, hoorde zij plotseling luide mannenstemmen. Zij keek op en bemerkte op het dak van het huis 2 arbeiders en op de veranda zag zij 'n man, die het houtwerk schilderde. Zij schrok hevig en keek met groo te, verschrikte oogen naar die voor bereidingen. Haar gezicht werd doods bleek en zij drukte haar lippen opeen, O, zij begreep wel, wat die toebe reidselen beteekenden. Men werkte al ijverig aan haar verhuizing. Zij werd naar een verbanningsoord ge zonden. In wilde woede beet zij op haar tanden en haar vuisten balden zich. O, hoe haatte zij die Josta van Waidow, dat kind Met slependen tred keerde zij naar het kasteel terug met bleek gelaat en fonkelende oogen. Op haar kamers moest zij aan haar toorn lucht geven. Aan tafel zat gravin Gerlinde rus tig tegenover haar neef. Zij had tijd gehad om zich te beheerschen. En i daar zij wist, dat zij uit het kasteel zou worden verbannen, vond zij het beter, er zelf van te spreken. Zoo werd zij dan tenminste niet weggestuurd. Maar zij nam zich voor, al deze ver nederingen op Josta von Waidow te wreken. „Lieve neef, dadelijk na het verlo vingsfeest wil ik met mijn verhuizing beginnen. Je wilt zeker wel laten na zien of alles in orde is?" Graaf Rainer viel een steen van 't hart. Hij was zoo blij, dat Gerlinde er zelf over begon. Zijn oogen keken haar dankbaar aan. Zij was toch een charmante, fijngevoelige vrouw, dacht hij en hartelijk zeide hij: „Om je de waarheid te zeggen, Ger linde, had ik vrees aan dat thema te beginnen." Zij glimlachte. „Waarom dan, beste Rainer? Het is toch vanzelfsprekend, dat ik naar het weduwenhuis ga, nu jij trouwt. Ofschoon ik hoop nog dikwijls in deze ken te vertoeven en mij aan 't vuur te warmen, wanneer ik het een zaam en kil heb, sta ik graag mijn plaats aan de nieuwe meesteres van Ramberg af". Hij kuste haar hand. „Ik weet, dat je de fijnste vrouw bent die ik ken. Ik dank je". Zij glimlachte weemoedig. „Geen dank, mijn vriend. Het zou vreemd met onze vriendschap gesteld zijn, wanneer ik dat niet zoo *voelde. En die vriendschap blijft, ook al ben je getrouwd, nietwaar?" Het laatste zeide ze met een ondeugenden glim- j lach. Hij keek haar hartelijk aan. „Natuurlijk Gerlinde. Ik ben trotsch op je vriendschap. Mijn huis staat al- i tijd voor je open, en mijn jonge vrouw j en ik zullen ons gelukkig voelen, je dikwijls bij ons te zien. Jij en Josta l moeten goede vriendinnen worden, want jullie zijn beiden goed en nobel. „Ik hoop het, Rainer, en ik ben blij, dat je me niet heelemaal uit Ramberg hebt verbannen, want je weet, ik ben een beetje bang voor het weduwen- huis en ik zal blij zijn, vaak bij jullie te kunnen komen." En zoo was deze pijnlijke zaak voor Rainer afgedaan. Josta von Waidow bracht de dagen voor het verlovingsfeest in zeer wis selende stemmingen door. Meestal was zij stil en in zich zelf gekeerd. Maar soms ook had zij een warm gevoel van geluk, wanneer zij eraan dacht dat zij Rainers vrouw zou wor den en altijd bij hem zou blijven. Mis schien zou hij haar dan ook eens zoo lief krijgen, als zij zoo vurig hoopte. Nu hij niet bij haar was, leek het haar ook niet zoo moeilijk, langen tijd geduldig aan zijn zijde daarop te wachten. Natuurlijk zou hij nooit mo gen weten hoezeer zij hem liefhad. Dat zwoer zij zichzelf. Bij al dezen strijd had zij slechts één vertrouwde: haar dagboek. De voorbereidselen voor het feest namen haar echter zoozeer in beslag, dat zij geen tijd had om veel te pein zen. Als huisvrouw had zij alles te re gelen en niet het minst moeilijke was wel, hoe zij haar gasten allen zou on derbrengen. Op den middag van den 14en Mei kwamen graaf Rainer en gravin Ger linde in de residentie aan. Zij betrok ken het paleis der Rambergs, waar i ook graaf Henning zou logeeren. Gravin Gerlinde kon slechts met moeite haar zenuwachtige opwinding verbergen. Zij zou nu spoedig tegen over haar ergste vijandin staan, zij zou kunnen zien, hoe zij er uitzag. Zij had Rainer gevraagd, of hij niet een foto van Josta bezat. Hij had slechts een paar oude portretten van haar gehad, die hij haar getoond had. Maar op deze portretten was Josta lang niet mooi, en Rainer had lachend gezegd, dat Josta zeer in haar voor deel veranderd was. Dus stelde Gra vin Gerlinde zich een tamelijk moo^, onbeduidend meisje voor. Zij ver langde er hevig naar, Josta door haar eigen schoonheid in de schaduw te stellen. Rainer zou zien, dat hij een diamant had laten liggen en naar een glasscherf had gegrepen. Zij wilde er voor zorgen, dat hij dadelijk vergelij kingen moest maken. Dadelijk na zijn aankomst ging Rai ner naar het Freulekasteeltje, om Josta en haar vader te begroeten en hun te vragen een bezoek bij gravin Gerlinde te willen brengen. Gravin Gerlinde maakte intusschen met een uiterste zorgvuldigheid toi let. Toen graaf Rainer voor het kasteel uitstapte, zag hij Josta van de hooge trap komen. Zij had hem nog niet ver wacht en wilde juist naar beneden gaan om alles nog eens na te zien. Snel, met een jeugdige frischheid, sprong graaf Rainer de trap op en stond met een stralend gelaat voor haar. Zij had al haar kracht noodig om een juichkreet te onderdrukken. Zoo jong stond hij voor haar, als over- j winnaar, zoo geheel anders dan de oude oom Rainer. Zij wist niet, dat zijn jonge warme liefde voor haar hem zoo veranderd had; zij geloofde slechts, dat zij hem nu met andere oogen zag dan vroeger. Zij was blij, dat er lakeien om hen heen stonden, dat hielp haar een houding aanne men. Toen hij haar hand kuste, zei ze met een aarzelenden glimlach: „Ik had je nog niet verwacht, Rai ner." „Kom ik ongelegen?" vroeg hij, zich tot kalmte dwingend. „Neen, neen. Kom mee naar papa". Wordt vervolgd. De Echo van het Zuiden, ïaalwpsclie en Langstraatsche Courant, iroot'

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1930 | | pagina 1