Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. (OODE ROZEN. shoohoeden FEUILLETON t.» I.®5 2. I jflilER 37' WOENSDAG 7 MEI 1930. 53e JAARGANG. Dit blad reraoWJat WOENSDAG m IAI1BDA6, Biteven, Ingebonden etutkon, gelden, mui. franco te nnden aan Aan Uitgevaar. Aboinnementaprfla par 8 maanden 1.23. franco par poet doer kat gebeole xfjk 1.40. UITGAVE i WAALWIJKSCHE STOOMDBUKKERIJ ANTOON TIELEN. T«tegr,-Adres: KCHO. J.'rfs dear Advertantlto 20 cent per regel; mtmtmnm 1.09. contract flink rabat. Bsclameo 40 cent per regel Advertent :8n moeten Woensdag en Yrfldag dee ir.org ne om nlterlfk 9 mmr In oaa beelt DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. Goedkoop bouwen be hoeft geen leelijk bouwen fe zijn. De „Brabantsche Morgen" schrijft over bovenstaanden titei een artikel, waaraan wij 't volgende met instem ming ontleenen. De strijd om het schoon van het Brabantsche landschap blijft gelukkig ie aandacht trekken, instemming vin- ien en helpers wekken. Oat is buiten- ;ewoon verblijdend, want daar dreigt ten groot goed verloren te gaan, n.l. ten stuk van onzen eigenaard, zooals die spreekt uit onze wijze van leven tn wonen. Het is ook en vooral de architect van het platteland, de dorps- bouwkundige, die ons hierbij te hulp tan komen. De gemeentebesturen zijn tok niet zonder invloed en kunnen tij een handig en practisch gebruik un de bevoegdheden, die zij bezitten, sen enorme invloed ten goede uitoefe nen. De mensefien moeten er op de eerste plaats van overtuigd worden, dat leelijk bouwen volstrekt niet goed- kooper is dan behoorlijk bouwen en ie moeten onttrokken worden aan den invloed van den eersten den besten rould-be-bouwkundige, die niet voor rijn taak berekend er zijn heil in zoekt zijn klanten te suggereeren, dat een ieelijke wijze van bouwen ook een jjoedkoope wijze van bouwen is. Dat is niet het geval. De gemeentebestu ren hebben hier verplichtingen, want door hunne voorschriften is de dorps- limmerman verdwenen. De gemeente besturen beschikken thans ook op platteland bijna allen over een gemeentelijken bouwkundige, die alle plannen moet goedkeuren. Laat zijn werk nu niet zuiver een controle-arbeid lijn op de naleving van de bouwver- otdening, maar laat hem wat verder van „De Echo van het Zuiden." zien, iaat hem eens gaan praten met de menschen, die bouwen gaan en een goed advies geven. Hij kan zijn licht opsteken bij adviesbureauxdie in verscheidene provincie's reeds be staan. Heemschut is van een landelijke reputatie. Maar de gemeentebesturen kunnen hierbij helpende hand bieden met daadwerkelijken steun in plaats van remmend te werken. Zij kunnen en behooren hun bouwkundige toe te staan, niet alleen de plannen te beoordeelen naar de technische uit voering, maar ze ook zoo noodig in overleg met den eventueelen bouwer eenigszins te wijzigen en te verbete ren. Wij zijn immers niet gered met enkele architectonisch goed verzorgde kerken en scholen en grootere gebou wen en Vila's van beter gesi ueerden. Waar wij naar moeten streven, Is zeer zeker naar een woning- en ge- bruiksgebouw voor den gewonen man en den boer, dat aan zekere eischen van architectonische schoonheid vol doet. Wij moeten immers toch al zoo veel verliezen, dat niet meer houd baar is. Het Brabantsche landschap is waard behouden te bltjvën ;en waar nieuwe bouwwerken moeten worden gesticht, is het de moeite waard toe ie zien, dat de gebouwen, die worden opge richt, al zullen ze het kenmerk van onzen tijd moeten dragen, toch ook hun landelijk karakter hebben. BINNENLAND. De Zuiderzeewerken en de Z.V.T. „Onze Nationale Trots"? Wel dat is in deze twintigste eeuw 't grootsche werk van bedijking en inpoldering van de oude Zuiderzee. Na jaren van overweging en zorg vuldige berekening herneemt Nederland zijn rechten op üe verdronken landen en worden de eerste gronden van haar twaalfde provincie drooggelegd. Waar eeuwenlang de zee haar golven stuwde, zullen straks uitgestrekte dre ven aan duizenden jonge bouwers 'n plaats bieden voor een eigen hof. Wis en zeker deze vreedzame ver. overing waardoor ons land 7% tot zijn oppervlakte toedoet en zijn welige teeltaarde met pl.m. 10% vermeerdert is een werk waatop heel onze natie met welgevallen mag neerzien, Hoe begrijpelijk het ook Is, dat velen het hoofd schudden over de millioenen, die voor de uitvoering van de beraamde plannen noodig zulien blijken, doorzicht in zoo groote onder nemingen is slechts weinigen gegeven. Als voorheen trocsie de practische Hollander zich ook thans met zijn nuchtere levenswijsheid„De kost gaet voor de baet uit". Bij de ingebruikstelling van het groote gemaal te Medenblik zeide de heer Cotijn„Een volk moet op zijn tijd eens een grooi werk aandurven 1" En dat ons volk dit werk aandurft, bewijst wel de enorme belangstelling die het toont voor den arbeid, die zich in de golven van de Zuiderzee voltrekt. door HEDWIG COURTHS-MAHLER Help mij de beste uitkiezen, Hen ning. Je hoordé'gisteravond, dat Josta wn portret - van the wil hebben. Ik wil het haar met de rozen sturen", zei tij- Toen eerst bemerkte Henning een mand vol met de heerlijkste donker rode rozen. Ze stonden op de tafel. En toen herinnerde Henning zich een kleine gebeurtenis: Rainer was het vorige jaar in Ber- 'ija geweest om hem te bezoeken. En '»en had Henning in een bloemen winkel Unter den Linden een bloem stuk gekocht als verjaarsgeschenk for de vrouw van een kennis. On verschillig had hij het eerste het beste gnomen, een mand vol roode rozen, tiaar Rainer had zijn hand op Hen ning's arm gelegd en gezegd Henning, roode rozen geeft men alleen aan een vrouw, die men lief heeft". Toen had Henning lachend iets an- -jhers gekozen. Daaraan moest hij nu denken: |»Roode rozen geeft men alleen aan een vrouw, die men lief heeft". En Rainer gaf Josta roode rozen was dat niet een teeken, dat hij haar liefhad? Henning stond schijnbaar verdiept in den aanblik van de por tretten en dacht na. Toevallig keek hij voor zich uit in den spiegel. In dezen spiegel zag hij Rainer voor de roode J rozen staan, zag hoe hij teeder met zijn hand erover streek en ze kuste. Henning beet zijn tanden opeen. Er kwam een nevel voor zijn oogen. Nu wist hij zeker, dat Josta zich ver giste wanneer zij geloofde, dat Rainer haar niet liefhad. Misschien had Rai- j ner hasu" zijn liefde niet getoond, om- dat hij wist, dat/ij hem niet liefhad. En in hem kwaijii eeii warm medelij den met Rainer met zichzelf. Om geen prijs had hij Rainer nu zijn gedachten en gevoelens willen biechten, zooals hij het zich 's nachts had voorgenomen. Nu was alles an ders geworden, nu mocht hij Rainer .net meer van de onrust van zijn eigen hart spreken. Diep ademend nam hij één der fotografieën op. Deze zou ik in jou plaats aan Josta sturen, Rainer. Zij zal er blij meè zijn. En weer dacht hij aan de woorden: „Neen ik heb hem niet lief". Zijn broeder zou nooit mogen weten, wat Josta hem verteld had. Rainer nam hem glimlachend het portret af. Denk je, dat ze er blij mee is? O, zeker. Wij spraken gisteren over je, toen wij de kieken bekeken. Weet je, wat ze van je zei? Rainer zag hem nieuwsgierig aan. Nu? Een man, dien men moet ver eeren, antwoordde Henning, met de bedoeling hem iets liefs te zeggen. Rainer keek voor zich en dacht, dat liefde hem meer waard zou zijn dan de vereering. Maar toch glimlachte hij. Zoo, heeft ze dat gezegd? Ja Rainer, we hebben samen een beetje over je gedweept en waren het er over eens, dat je een prachtige ke rel bent. Toen vatte Rainer zijn broeder op gewonden bij de schouders. Ik dank je, dat je mij dat zegt, mijn Henping, want ik heb een beetje opvroolijkïng noodig!-Zie je, ik sta tegenover Josta mét gevoelens van twijfel, omdat ik weet, dat zij in mij alleen den lieven, ouden oom Rainer ziet. En dan kom ik mezelf naast haar soms zoo oud voor - zoo oud, dat ik jou gisteravond om je jeugd benijdde. Wat zou ik er niet voor geven tien jaar jonger te zijn. Lach me niet uit, mijn jongen. Wanneer men op mijn leeftijd nog eens door de liefde wordt aangepakt, dan is het ook hevig. Henning nam de hand van zijn broeder en drukte ze tusschen de zijne. Ik vind het heelemaal niet om te lachen, Rainer. Josta is zoon lief schepseltje. Ik kan me het best begrij pen. Ik moet erom lachen, dat je je zelf oud voorkomt. Ik wensch je van daag nog eens uit de diepte van mijn hart geluk. Jij en Josta jullie bent elkaar waard, en het kan niet anders, of ze moet je liefhebben. Ze zal het wel afleeren, oom Rainer in je te zien. Ontroerd sprak hij deze woorden, Het Nederlandsche volk en masse „kent zijn ideaal". Vandaar de gewei dige deelname aan de excursies, die van tijd tot tijd naar de werken uitgaan. Vandaar de stroomen van Letuur in krant en brochure, die hun weg vin den naar belangstellende lezers in binnen en bttiienland. Maar tot nog toe heeft het complete overzicht ontbroken. De gepubliceerde gegevens zijn te zeer verspreid, de verhandelingen zijn te fragmentarisch. Het wordt tijd dat ons volk éindelijk een totaal-beeld van dit gigantische werk voor oogen wordt gesteld. Dat totaalbeeld zal gegeven worden op de, Z.V.T., groote Zuiderzee Visscherij Ten toonstelling, welke van 25 Augustus tot 6 September te Enkhuizen zal worden gèhouden. Daar wordt aller belangstelling in alien deeie bevredigd. De Z.V.T. zal o.m. een Afdeeling inrichten, welke uitsluitend aan de Zuiderzeewerken en aan de Toekomst der Zuiderzee gewijd zal zijn. Een maquette van de werken geeft u een miniatuurbeeld hoe het is en hoe t worden zal. Kaarten en tabellen zulien de statistische gegevens bevatten over alles wat voor den technicus en den belangstellenden,leek van waarde is. Plaatwerken en fotographieën zullen verschillende belangrijke momenten é.i monumenten van het werk voor oogen brengen De medewerking van Heeren Ingeni eurs van de Zuiderzeewerken is met de grootste bereidwilligheid toegezegd voor het verstrekken van inlichtingen aan het weetgrage publiek. In lezingen met lichtbeelden verduidelijkt, zullen zij u den omvang en de beteekenis der werken uiteenzetten en de ver schillende werkmethoden toelichten. Tijdens de Tentoonstelling zullen dagelijks onder deskundig geleide excursies uitgaan per boot naar den afsluitdijken de Wieringermeerpolder. Dan zuil u eens een kijkje kunnen en in zijn hart was de oprechte wensch, Rainer en Josta met elkaar gelukkig te zien. Dat hij voelde, dat er nu voor hem geen geluk meer op de wereld was, liet hij niet merken. Dat zou hij met zichzelf wel in het reine brengen, dacht hij. De woorden van zijn broeder maak ten graaf Rainer gelukkig. Zij namen hem een gedruktheid van de ziel, die hem sinds den vorigen avond gepij nigd had en waarover hij het met zichzelf niet eens was geworden. Nu geloofde hij, dat het niets anders ge weest was dan de afgunst op z'n broe ders jeugd. Nu was1 hij 'weer rustig. En Henning? Hy zeide met groote wilskracht tot zichzelf, dat wat hij gisteren zoo plot seling voor Josta had gevoeld in rus tige, verstandige banen geleid moest worden. Hij zou leeren, kalm met Josta om te gaan en hij trachtte zich zelf wijs te maken, dat hij gisteren slechts zoo opgewonden was geweest, omdat haar verschijning hem zoo ver rast had. Bij den aanblik van haar schoonheid was zijn warm bloed een weinig rebelsch geworden. Mapr nu op dit oogenblik, was hij er van over tuigd, dat zijn gevoel voor Josta in 'n kalme, broederlijke teederheid kon veranderen. Deze eerlijke, vaste voor nemens gaven hem voorloopig zijn rust terug. De broeders ontbeten nu in de beste vriendschap. Daarna reden ze samen uit tot aan het faisantenpark. Op hun weg ont moetten ze vele equipages en ook eenige hofrijtuigen. In één daarvan zaten de hertog en de hertogin, die vriendelijk den eerbiedigen groet der de allernieuwste modellen, vervaardigd van fijne stroo- soorten en gegarneerd met zijden lint. EEÜ LICHTE HOED IDEAAL 'S ZOMERS l DRE£SM£NN VROOM nemen bij die wonderen van water bouwkunde de twee groepen uitwa- terings- en schutssiuizen. Ook is er gelegenheid één der gemalen van den Wieringermeerpolder te bezoeken, en beide broeders beantwoordden. In het bosch stegen zij uit en wan delden een eind te voet. En toen ont moetten ze den minister, die een klei ne wandeling maakte. Hij berichtte lachend, dat in het Freulekasteeltje niemand voor hem tijd had; tante Maria was gekomen en zij en Josta hadden haar handen vol. Na een half uurtje keerden de hee ren naar hun bij den ingang wachten de rijtuigen terug en reden naar huis. Eerst bij de lunch zagen de heide broeders gravin Gerlinde.V; Zij was zeer vroolijk en bexniiiriélijk. Sinds den vorigen avond had zij een geringe hoop, dat haar wensch om Ramer en Josta te scheiden of ten minste hun geluk te verhinderen, vervuld zou worden. En zij zag in graaf Henning een bondgenoot. Dit bewustzijn deed haar antipathie tegen hem vergeten. Zij had vandaag niet den hoogmoedigen spotlenden hoon tegen hem, maar toonde zich zoo beminnelijk, dat graaf Henning ten hoogste verbaasd was en nu he grijpen kon, dat graaf Rainer de gra vin zoo bewonderde en vereerde. Maar ook nu verliet het gevoe' hem niet, dat er iets onwaars en kouds in haar wezen lag, eil dat men haar niet onvoorwaardelijk kon vertrouwen. De maaltijd verliep aangenaam en vroo lijk. De gravin toonde zich een mees teres in elegante, geestige tafelkout en sprak bovendien in bewonderende woorden over Josta. Maar toch is er iets valsch in haar, dacht Henning. Wordt vervolgd. aalwybschc en Langstraatsche Conrant, Telefooa Na. t| SOSMgÉlife. dcvcey VAM YïR2h<£«ING OP HET lEVttt - DIN BOSCH EINDHOVEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1930 | | pagina 1