Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
(OODE ROZEN.
shoohoeden
FEUILLETON
t.» I.®5 2.
I
jflilER 37'
WOENSDAG 7 MEI 1930.
53e JAARGANG.
Dit blad reraoWJat
WOENSDAG m IAI1BDA6,
Biteven, Ingebonden etutkon, gelden, mui.
franco te nnden aan Aan Uitgevaar.
Aboinnementaprfla par 8 maanden 1.23.
franco par poet doer kat gebeole xfjk 1.40.
UITGAVE i
WAALWIJKSCHE STOOMDBUKKERIJ ANTOON TIELEN.
T«tegr,-Adres: KCHO.
J.'rfs dear Advertantlto
20 cent per regel; mtmtmnm 1.09.
contract flink rabat.
Bsclameo 40 cent per regel
Advertent :8n moeten Woensdag en Yrfldag
dee ir.org ne om nlterlfk 9 mmr In oaa beelt
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Goedkoop bouwen be
hoeft geen leelijk bouwen
fe zijn.
De „Brabantsche Morgen" schrijft
over bovenstaanden titei een artikel,
waaraan wij 't volgende met instem
ming ontleenen.
De strijd om het schoon van het
Brabantsche landschap blijft gelukkig
ie aandacht trekken, instemming vin-
ien en helpers wekken. Oat is buiten-
;ewoon verblijdend, want daar dreigt
ten groot goed verloren te gaan, n.l.
ten stuk van onzen eigenaard, zooals
die spreekt uit onze wijze van leven
tn wonen. Het is ook en vooral de
architect van het platteland, de dorps-
bouwkundige, die ons hierbij te hulp
tan komen. De gemeentebesturen zijn
tok niet zonder invloed en kunnen
tij een handig en practisch gebruik
un de bevoegdheden, die zij bezitten,
sen enorme invloed ten goede uitoefe
nen. De mensefien moeten er op de
eerste plaats van overtuigd worden,
dat leelijk bouwen volstrekt niet goed-
kooper is dan behoorlijk bouwen en
ie moeten onttrokken worden aan den
invloed van den eersten den besten
rould-be-bouwkundige, die niet voor
rijn taak berekend er zijn heil in zoekt
zijn klanten te suggereeren, dat een
ieelijke wijze van bouwen ook een
jjoedkoope wijze van bouwen is. Dat
is niet het geval. De gemeentebestu
ren hebben hier verplichtingen, want
door hunne voorschriften is de dorps-
limmerman verdwenen. De gemeente
besturen beschikken thans ook op
platteland bijna allen over een
gemeentelijken bouwkundige, die alle
plannen moet goedkeuren. Laat zijn
werk nu niet zuiver een controle-arbeid
lijn op de naleving van de bouwver-
otdening, maar laat hem wat verder
van „De Echo van het Zuiden."
zien, iaat hem eens gaan praten met
de menschen, die bouwen gaan en
een goed advies geven. Hij kan zijn
licht opsteken bij adviesbureauxdie
in verscheidene provincie's reeds be
staan. Heemschut is van een landelijke
reputatie. Maar de gemeentebesturen
kunnen hierbij helpende hand bieden
met daadwerkelijken steun in plaats
van remmend te werken. Zij kunnen
en behooren hun bouwkundige toe
te staan, niet alleen de plannen te
beoordeelen naar de technische uit
voering, maar ze ook zoo noodig in
overleg met den eventueelen bouwer
eenigszins te wijzigen en te verbete
ren.
Wij zijn immers niet gered met
enkele architectonisch goed verzorgde
kerken en scholen en grootere gebou
wen en Vila's van beter gesi ueerden.
Waar wij naar moeten streven, Is
zeer zeker naar een woning- en ge-
bruiksgebouw voor den gewonen man
en den boer, dat aan zekere eischen
van architectonische schoonheid vol
doet. Wij moeten immers toch al zoo
veel verliezen, dat niet meer houd
baar is.
Het Brabantsche landschap is waard
behouden te bltjvën ;en waar nieuwe
bouwwerken moeten worden gesticht,
is het de moeite waard toe ie zien,
dat de gebouwen, die worden opge
richt, al zullen ze het kenmerk van
onzen tijd moeten dragen, toch ook
hun landelijk karakter hebben.
BINNENLAND.
De Zuiderzeewerken en de Z.V.T.
„Onze Nationale Trots"? Wel dat
is in deze twintigste eeuw 't grootsche
werk van bedijking en inpoldering
van de oude Zuiderzee.
Na jaren van overweging en zorg
vuldige berekening herneemt Nederland
zijn rechten op üe verdronken landen
en worden de eerste gronden van
haar twaalfde provincie drooggelegd.
Waar eeuwenlang de zee haar golven
stuwde, zullen straks uitgestrekte dre
ven aan duizenden jonge bouwers 'n
plaats bieden voor een eigen hof.
Wis en zeker deze vreedzame ver.
overing waardoor ons land 7% tot
zijn oppervlakte toedoet en zijn welige
teeltaarde met pl.m. 10% vermeerdert
is een werk waatop heel onze natie
met welgevallen mag neerzien,
Hoe begrijpelijk het ook Is, dat
velen het hoofd schudden over de
millioenen, die voor de uitvoering van
de beraamde plannen noodig zulien
blijken, doorzicht in zoo groote onder
nemingen is slechts weinigen gegeven.
Als voorheen trocsie de practische
Hollander zich ook thans met zijn
nuchtere levenswijsheid„De kost
gaet voor de baet uit".
Bij de ingebruikstelling van het
groote gemaal te Medenblik zeide de
heer Cotijn„Een volk moet op zijn
tijd eens een grooi werk aandurven 1"
En dat ons volk dit werk aandurft,
bewijst wel de enorme belangstelling
die het toont voor den arbeid, die
zich in de golven van de Zuiderzee
voltrekt.
door
HEDWIG COURTHS-MAHLER
Help mij de beste uitkiezen, Hen
ning. Je hoordé'gisteravond, dat Josta
wn portret - van the wil hebben. Ik
wil het haar met de rozen sturen", zei
tij-
Toen eerst bemerkte Henning een
mand vol met de heerlijkste donker
rode rozen. Ze stonden op de tafel.
En toen herinnerde Henning zich een
kleine gebeurtenis:
Rainer was het vorige jaar in Ber-
'ija geweest om hem te bezoeken. En
'»en had Henning in een bloemen
winkel Unter den Linden een bloem
stuk gekocht als verjaarsgeschenk
for de vrouw van een kennis. On
verschillig had hij het eerste het beste
gnomen, een mand vol roode rozen,
tiaar Rainer had zijn hand op Hen
ning's arm gelegd en gezegd
Henning, roode rozen geeft men
alleen aan een vrouw, die men lief
heeft".
Toen had Henning lachend iets an-
-jhers gekozen.
Daaraan moest hij nu denken:
|»Roode rozen geeft men alleen aan
een vrouw, die men lief heeft".
En Rainer gaf Josta roode rozen
was dat niet een teeken, dat hij haar
liefhad? Henning stond schijnbaar
verdiept in den aanblik van de por
tretten en dacht na. Toevallig keek hij
voor zich uit in den spiegel. In dezen
spiegel zag hij Rainer voor de roode J
rozen staan, zag hoe hij teeder met
zijn hand erover streek en ze kuste.
Henning beet zijn tanden opeen.
Er kwam een nevel voor zijn oogen.
Nu wist hij zeker, dat Josta zich ver
giste wanneer zij geloofde, dat Rainer
haar niet liefhad. Misschien had Rai- j
ner hasu" zijn liefde niet getoond, om-
dat hij wist, dat/ij hem niet liefhad.
En in hem kwaijii eeii warm medelij
den met Rainer met zichzelf.
Om geen prijs had hij Rainer nu
zijn gedachten en gevoelens willen
biechten, zooals hij het zich 's nachts
had voorgenomen. Nu was alles an
ders geworden, nu mocht hij Rainer
.net meer van de onrust van zijn eigen
hart spreken. Diep ademend nam hij
één der fotografieën op.
Deze zou ik in jou plaats aan
Josta sturen, Rainer. Zij zal er blij
meè zijn.
En weer dacht hij aan de woorden:
„Neen ik heb hem niet lief". Zijn
broeder zou nooit mogen weten, wat
Josta hem verteld had.
Rainer nam hem glimlachend het
portret af.
Denk je, dat ze er blij mee is?
O, zeker. Wij spraken gisteren
over je, toen wij de kieken bekeken.
Weet je, wat ze van je zei?
Rainer zag hem nieuwsgierig aan.
Nu?
Een man, dien men moet ver
eeren, antwoordde Henning, met de
bedoeling hem iets liefs te zeggen.
Rainer keek voor zich en dacht, dat
liefde hem meer waard zou zijn dan
de vereering. Maar toch glimlachte
hij.
Zoo, heeft ze dat gezegd?
Ja Rainer, we hebben samen een
beetje over je gedweept en waren het
er over eens, dat je een prachtige ke
rel bent.
Toen vatte Rainer zijn broeder op
gewonden bij de schouders.
Ik dank je, dat je mij dat zegt,
mijn Henping, want ik heb een beetje
opvroolijkïng noodig!-Zie je, ik sta
tegenover Josta mét gevoelens van
twijfel, omdat ik weet, dat zij in mij
alleen den lieven, ouden oom Rainer
ziet. En dan kom ik mezelf naast haar
soms zoo oud voor - zoo oud, dat ik
jou gisteravond om je jeugd benijdde.
Wat zou ik er niet voor geven tien
jaar jonger te zijn. Lach me niet uit,
mijn jongen. Wanneer men op mijn
leeftijd nog eens door de liefde wordt
aangepakt, dan is het ook hevig.
Henning nam de hand van zijn
broeder en drukte ze tusschen de
zijne.
Ik vind het heelemaal niet om te
lachen, Rainer. Josta is zoon lief
schepseltje. Ik kan me het best begrij
pen. Ik moet erom lachen, dat je je
zelf oud voorkomt. Ik wensch je van
daag nog eens uit de diepte van mijn
hart geluk. Jij en Josta jullie bent
elkaar waard, en het kan niet anders,
of ze moet je liefhebben. Ze zal het
wel afleeren, oom Rainer in je te zien.
Ontroerd sprak hij deze woorden,
Het Nederlandsche volk en masse
„kent zijn ideaal". Vandaar de gewei
dige deelname aan de excursies, die
van tijd tot tijd naar de werken uitgaan.
Vandaar de stroomen van Letuur in
krant en brochure, die hun weg vin
den naar belangstellende lezers in
binnen en bttiienland.
Maar tot nog toe heeft het complete
overzicht ontbroken. De gepubliceerde
gegevens zijn te zeer verspreid, de
verhandelingen zijn te fragmentarisch.
Het wordt tijd dat ons volk éindelijk
een totaal-beeld van dit gigantische
werk voor oogen wordt gesteld. Dat
totaalbeeld zal gegeven worden op de,
Z.V.T.,
groote Zuiderzee Visscherij Ten
toonstelling, welke van 25 Augustus
tot 6 September te Enkhuizen zal
worden gèhouden. Daar wordt aller
belangstelling in alien deeie bevredigd.
De Z.V.T. zal o.m. een Afdeeling
inrichten, welke uitsluitend aan de
Zuiderzeewerken en aan de Toekomst
der Zuiderzee gewijd zal zijn.
Een maquette van de werken geeft
u een miniatuurbeeld hoe het is en
hoe t worden zal. Kaarten en tabellen
zulien de statistische gegevens bevatten
over alles wat voor den technicus en
den belangstellenden,leek van waarde
is.
Plaatwerken en fotographieën zullen
verschillende belangrijke momenten é.i
monumenten van het werk voor oogen
brengen
De medewerking van Heeren Ingeni
eurs van de Zuiderzeewerken is met
de grootste bereidwilligheid toegezegd
voor het verstrekken van inlichtingen
aan het weetgrage publiek. In lezingen
met lichtbeelden verduidelijkt, zullen
zij u den omvang en de beteekenis
der werken uiteenzetten en de ver
schillende werkmethoden toelichten.
Tijdens de Tentoonstelling zullen
dagelijks onder deskundig geleide
excursies uitgaan per boot naar den
afsluitdijken de Wieringermeerpolder.
Dan zuil u eens een kijkje kunnen
en in zijn hart was de oprechte
wensch, Rainer en Josta met elkaar
gelukkig te zien. Dat hij voelde, dat er
nu voor hem geen geluk meer op de
wereld was, liet hij niet merken. Dat
zou hij met zichzelf wel in het reine
brengen, dacht hij.
De woorden van zijn broeder maak
ten graaf Rainer gelukkig. Zij namen
hem een gedruktheid van de ziel, die
hem sinds den vorigen avond gepij
nigd had en waarover hij het met
zichzelf niet eens was geworden. Nu
geloofde hij, dat het niets anders ge
weest was dan de afgunst op z'n broe
ders jeugd. Nu was1 hij 'weer rustig.
En Henning?
Hy zeide met groote wilskracht tot
zichzelf, dat wat hij gisteren zoo plot
seling voor Josta had gevoeld in rus
tige, verstandige banen geleid moest
worden. Hij zou leeren, kalm met
Josta om te gaan en hij trachtte zich
zelf wijs te maken, dat hij gisteren
slechts zoo opgewonden was geweest,
omdat haar verschijning hem zoo ver
rast had. Bij den aanblik van haar
schoonheid was zijn warm bloed een
weinig rebelsch geworden. Mapr nu
op dit oogenblik, was hij er van over
tuigd, dat zijn gevoel voor Josta in 'n
kalme, broederlijke teederheid kon
veranderen. Deze eerlijke, vaste voor
nemens gaven hem voorloopig zijn
rust terug. De broeders ontbeten nu
in de beste vriendschap.
Daarna reden ze samen uit tot aan
het faisantenpark. Op hun weg ont
moetten ze vele equipages en ook
eenige hofrijtuigen. In één daarvan
zaten de hertog en de hertogin, die
vriendelijk den eerbiedigen groet der
de allernieuwste modellen,
vervaardigd van fijne stroo-
soorten en gegarneerd met
zijden lint.
EEÜ LICHTE HOED
IDEAAL 'S ZOMERS l
DRE£SM£NN
VROOM
nemen bij die wonderen van water
bouwkunde de twee groepen uitwa-
terings- en schutssiuizen. Ook is er
gelegenheid één der gemalen van den
Wieringermeerpolder te bezoeken, en
beide broeders beantwoordden.
In het bosch stegen zij uit en wan
delden een eind te voet. En toen ont
moetten ze den minister, die een klei
ne wandeling maakte. Hij berichtte
lachend, dat in het Freulekasteeltje
niemand voor hem tijd had; tante
Maria was gekomen en zij en Josta
hadden haar handen vol.
Na een half uurtje keerden de hee
ren naar hun bij den ingang wachten
de rijtuigen terug en reden naar huis.
Eerst bij de lunch zagen de heide
broeders gravin Gerlinde.V; Zij was
zeer vroolijk en bexniiiriélijk. Sinds
den vorigen avond had zij een geringe
hoop, dat haar wensch om Ramer en
Josta te scheiden of ten minste hun
geluk te verhinderen, vervuld zou
worden. En zij zag in graaf Henning
een bondgenoot.
Dit bewustzijn deed haar antipathie
tegen hem vergeten. Zij had vandaag
niet den hoogmoedigen spotlenden
hoon tegen hem, maar toonde zich
zoo beminnelijk, dat graaf Henning
ten hoogste verbaasd was en nu he
grijpen kon, dat graaf Rainer de gra
vin zoo bewonderde en vereerde.
Maar ook nu verliet het gevoe' hem
niet, dat er iets onwaars en kouds in
haar wezen lag, eil dat men haar niet
onvoorwaardelijk kon vertrouwen. De
maaltijd verliep aangenaam en vroo
lijk. De gravin toonde zich een mees
teres in elegante, geestige tafelkout
en sprak bovendien in bewonderende
woorden over Josta.
Maar toch is er iets valsch in haar,
dacht Henning.
Wordt vervolgd.
aalwybschc en Langstraatsche Conrant,
Telefooa Na. t|
SOSMgÉlife.
dcvcey VAM YïR2h<£«ING OP HET lEVttt
-
DIN BOSCH
EINDHOVEN