Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
J
KOODE ROZEfi.
i
li
mi
Müa
FEUILLETON
IXK)R. ERWUMg
HEEREN-BAAI
I!
v.
li
NUMMER 54.
nU
:en
DQDS!
JKKE
.EN,
i geïrf
scheuf
!ge|l.
eurrjj;
uit I
polis-
ter ti
•ijd.
ZATERDAG 5 JULI 1930
53e JAARGANG.
WOPl00^'
-22,j
onl
Urleven, Ingezonden btukken, jeldan, «&A
franco ta md«s aan 4«b Uttcarar.
Abonnemontapr^ a per 8 maanfien 1418.
Tranco per poat door bet geheel* rfk Li®.
SJTGAYJB j
WAALWIJKÖOHE 8TOOMDfi.JKKERLf ANTOON TILLEN.
Teiafoea Hf. 8& ÏW®fr.-Adrea: *CHÜ.
Prfu der AdrectantlAn
20 cent per regel; mtwhnim» f 1.8®.
B* contract flink rabat.
Beclamea 40 cent per regel
AdrertentUn moeten Woensdag en Yrfdag
dea morgeon om aiterllk 9 awr In oaa b&siS
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VIER BLADEN.
EERSTE BLAD.
Mond- en Klauwzeer.
Wie een tochtje maakt door de vee-
teelt- en landbouwgebieden komt al
gauw tot de ontdekking dat het ge
vreesde mond- en klauwzeer weer
allerwege voorkomt. Boerderijen waar
het bekende biljet„Mond- en klauw
zeer" niet voorkomt zijn haast uit
zondering. Het mond- en klauwzeer
is een veeziekte, die bijna jaarlijks aan
den veestapel groote schade berokkent
en tevens voor menigen veehouder een
belangrijk financieel verlies beteekent.
Qeen wonder dus dat ijverig wordt
uitgezien naar het verlossende middel
tegen deze ziekte. Een jaar of acht
geleden leek bet inderdaad dat „het"
middel gevonden was en menige be
langhebbende zal zich in die dagen
vergenoegd de handen hebben gewre
ven. Edoch naar ai spoedig bleek,
werd van wetenschappelijke zijde de
waardeloosheid v:m het middel betoogd
en het middel dat gevonden heette
ie zijn verdween in den doofpot.
Eenige weken geleden brachten ver.
schillende bladen de zeker opzienbaren
de mededeeling, dat het in ons land als
niet deugdelijk verworpen en verguisde
middel in Spanje toepassing had ge
vonden met medewerking van de
hooge regeering en de wetenschap
daar te lande. Het is te begrijpen, dat
van sommige zijden met eenige scherpte
op het geval werd gewezen en dat
(wederom) een aanval gedaan werd
op de wetenschappelijke autoriteiten,
op grond van wier verklaringen de
waardeloosheid van het middel (nu
ongeveer acht jaar geleden) door velen
als een feit werd aanvaard. En te ver
klaren was het ook, dat met eenige
ontevredenheid werd opgemerkt, dat
de fabriek, die in Spanje het middel
heette te vervaardigen, niet alleen hier,
in ons land had kunnen, maar ook
van „De Echo van het Zuiden."
had moeten staan. We gelooven niet,
dat de belanghebbenden, de veehou
ders nu direct zoo bijzond|r warm
liepen voor hetgeen uit Spanje werd
medegedeeld. Een Nederiandsch vee
houder heeft de stoute schoenen aan
getrokken en is naar Spanje gegaan
om een onderzoek „in loco" in te
stellen en de fabriek te bezoeken niet
alleen, maar tevens zijn licht te gaan
opsteken bij de mannen van de weten
schap in het land van Sinterklaas. Het
verslag door bedoelden veehouder uit
gebracht is nu niet bepaald gunstig
te noemen en de hoop, dat het hier te
lande verguisde middel in Spanje inder
daad zooveel succes gehad zou hebben
wordt door 'dat verslag den bodem
ingeslagen. De in Spanje genomen
proeven toch moeten een negatieve
uitkomst gegeven hebben, werden reeds
een jaar geleden genomen en in een
schrijven van den directeur van het
abattoir te Madrid wordt „het" middel
een kwakzalversmiddel genoemd, dat
geen enkele wetenschappelijke waarde
heeft, terwijl meerdere Spaansche
autoriteiten verklaringen omtrent de
waardeloosheid aflegden. „Het" „liddei
tegen mond- en klauwzeer blijft dus
voorloopig nog weer illusoir. En het
mond- en klauwzeer waait rond van
boerderij tot boerderij en blijft hier en
daar zijn offers eischen, wat in ver
band met den heerschenden crisis op
landbouwgebied vermoedelijk nog een
haartje erger is dan anders.
De Zuiderzee-werken.
De afsluitdijk.
Aan het einde van dit werkseizoen
in het najaar ongeveer zesduizend
arbeiders verdienen hier thans het
dagelijksch brood voor zich en hun
gezin zal ongeveer 18 K.M. van
den afsluitdpi die 30 K.M. lang wordt,
gereed zijn. In 1931 zal nog ongeveer
8 K.M. dijk worden gelegd, waarna
zich nog slechts twee sluitingsstukken
tot een gezamenlijke lengte van onge
veer 4 K.M. in den dijk zullen be
vinden, die vóór 15 Aug. 1932 zullen
worden gesloten.
De voorbereiding voor deze sluiting
wordt reeds thans getroffen. De plaat
sen der sluiting zijn gekozen daar waar
de diepe geulen zijn om zoo lang
mogelijk het water zijn natuurlijken
loop te doen volgen, n.l. de geul „de
Middelgronden" ten Westen van het
Kornwerderzand en de geul „de
Vlieter" ongeveer 5 K.M. beoosten
Wieringen. In „de Middelgronden" is
reeds in 1929 een beteugelingsdam
onder water gemaakt, gedekt door
zware zinkstukken, waardoor de diepte,
die len hoogste ongeveer 13 Meter
bedroeg, teruggebracht is tot minder
dan 4 Meter. Op hei oogenblik wordt
een dergelijke beteugelingsdam in „de
Vlieter" gebouwd. Daar de beteuge
lingsdam in „de Middelgronden" den
winter 1929—1930 goed heeft door
staan, verwacht men met de sluiting
geen grootere moeilijkheden, dan bij
de sluiting van het Amsteldiep tusschen
de Noord—Hoilandsche kust en Wie-
ringen.
Intusschen zullen de schutsluizen in
door
HEDWIG COURTHS-MAHLER.
54.
Misschien leeren we het dan zoo
goed, dat we het ook in je afwezigheid
blijven".
Henning keek naar Josta. Zij bloos
de een weinig en keek met een hangen
onrustigen blik naar haar man. Deze
glimlachte haar vriendelijk toe.
„Gerlinde heeft gelijk. We zijn een
beetje te ernstig geweest. Ik ben dat
gewend, maar jij hebt de vroolijkheid
zeker wel gemist. Je hebt hier dus 'n
taak te vervullen, Henning. Je moet
Josta weer leeren lachen".
Henning glimlachte ontroerd.
„Ik hoop, dat mijn vroolijkheid mij
niet in den steek Iaat. Ik zal in elk ge
val mijn best doen, die eervolle taak
te vervullen."
Josta streek verlegen een paar losse
krulletjes van haar voorhoofd.
„Wat willen jullie toch? Ik ben al
tijd heel vroolijk geweest", zei ze ge
pijnigd.
Gerlinde legde haar arm om Josta's
schouder.
„Dat geloof je zelf, omdat je tus
schen ons, oude, ernstige menschen,
heelemaal niet bemerkt hebt, hoe stil
je geworden bent", zei ze op teederen
toon.
Schalksch glimlachend schudde
Josta het hoofd.
„Oude menschen? Bedoel je Rainer
en jij?"
„Natuurlijk".
„O, Gerlinde, je gelooft toch zelf
niet, dat je tot de oude menschen be
hoort? Zulke mooie, jonge vrouwen
als jij willen dat anders heelemaal
niet hooren."
„Wij zijn immers onder ons, daar
behoef ik mijn waardigen ouderdom
niet te verbergen. Ik ben dertig jaar
mijn lieve Josta een eerbiedwaar
dige leeftijd voor een vrouw".
„Nu moet ik je tegenspreken, Ger
linde", zei Henning, „een vrouw is al
tijd zoo oud als ze er uitziet en daar
om ben jij nog piepjong."
„Dat ligt aan de gunstige belich
ting", zei Gerlinde vroolijk, terwijl ze
haar gezicht onder het rose zonne
scherm hield.
„O, ik heb je zooeven in de helle
zon gezien!" protesteerde Henning.
Gerlinde boog dankend het hoofd.
„Ik hoop je bij gelegenheid ook zoo
iets vriendelijks te kunnen zeggen",
zei ze aardig en Henning moest be
kennen, dat Gerlinde toch heel be
koorlijk kon zijn, wanneer ze wilde.
Toen wendde hij zich weer tot Josta.
„En jij hebt een dubbelgangster.
Toen ik gisteren langs de Linden
slenterde, zag ik een jonge dame, die
zoo precies op je leek, zelfs de onge
wone kleur van je haar en de manier
van het vlechten, dat ik, toen zij voor
een winkel stilhield
J>
4Ö-43
„Zag dat ik het niet was", vulde
Josta aan.
„Neen, haar aansprak. Ze leek wer
kelijk dichtbij ook precies op je. Na
tuurlijk stamelde ik een verontschul
diging en ik moet wel zeer verbluft
hebben gekeken, want zij glimlachte.
En toen had zij weer precies dezelfde
kuiltjes als jij, wanneer je lacht. Zulk
een gelijkenis heb ik nog nooit in mijn
leven gezien."
Josta keek hem plagend aan.
„En? Is de geschiedenis nu uit?"
Hij knikte.
„Heelemaal uit. Neen, toch niet. La
ter ontmoette ik haar weer in een
auto, met een oude vrouw, waarschijn
lijk een kamenier. Zij zagen er alle
bei uit als vreemdelingen. Maar nu is
de geschiedenis werkelijk uit".
„Jammer, ik had haar zoo graag
eens gezien! Om te constateeren of ik
werkelijk zoo op haar gelijk!"
„Misschien zou zij er vlakbij toch
heel anders hebben uitgezien, Josta",
zei Gerlinde. „Men gelooft dikwijls,
dat twee menschen er precies gelijk
uitzien en naderhand blijkt onze fan
tasie ons een poets te hebben ge
speeld.
„Het is mogelijk, Gerlinde, maar
toch geloof ik, dat jij d.eze dame ook
voor Josta zoudt hebben aangezien,
tot zij je vlak in je gezicht had geke
ken. De uitdrukking van de oogen is
anders, maar overigens ik zeg het
nog eens, het kwam mij als een won
der voor".
De zon was ondergegaan, het werd
koel op het terras. Men stond op, ter
wijl de bedienden de schermen oprol
den en het theeservies naar binnen
den afsluitingsdijk reeds voor de slui
ting voor de scheepvaart worden
opengesteld. Zeer waarschijnlijk zal de
sluis voor schepen tot 2000 ton be
oosten Wieringen nog voor het einde
van dit jaar in gebruik worden genomen
om de scheepvaart niet te dwingen
den grooten omweg om het gereed
zijnde gedeelte van den afsluitdijk bij
Wieringen te maken. De sluizen op
het Kornwerderzand zullen in het
begin van het volgend jaar in dienst
worden gesteld.
De Wieringermeerpolder en de
proefpolder.
Wanneer men een bezoek heeft
gebracht aan den in staat van wording
zijnden afsluitdijk, dan loont het de
moeite te gaan naar den Wieringer-
meerpolder, die dank zij de capaciteit
van het electrisch gemaal „Lely" bij
Medemblik en het Dieselgemaal
„Lemans" bij Den Oever van 1400 M3
per minuut reeds voor een vierde
gedeelte ongeveer is drooggevallen.
Sinds de indienststelling van beide
gemalen op 10 Februari j.l. is het
water met ongeveer 2.70 M. gezakt,
zoodat de hooggelegen gedeelten van
den polder reeds droog zijn.
Voor October a.s. zal ruim 20.000
H.A. land aan Nederland zijn toege
voegd, als eerste gedeelte van de 10
pCt. vruchtbaren bodem, die Nederland
door de drooglegging der Zuiderzee
binnen een kwarteeuw rijker kan zijn.
Dat onze landbouwdeskundigen
spoedig tot resultaien zullen komen,
mag verwacht worden na een bezoek
aan den proefpolder nabij Andijk. In
Augustus 1927 is deze proefpolder van
ongeveer 40 H.A. drooggevallen en
thans, na drie jaren dus, levert hij
reeds een behoorlijken oogst. Hooi
bergen stonden bij ons bezoek te
wachten om te worden weggehaald
en op het land stonden verschillende
gewassen in vollen groei. Vele proeven
worden hier genomen en naar ons
werd verzekerd met zeer bevredi
gende resultaten.
'k Heb niet enkel goed gereedschap
Noodig voor een karreivei
Voor goed werk behoort er óók een.
Pijpje DOUU/E EGBERTS bij.
Waarom smaakt die pijp zoo lekker
Héél hoog boven op het dak
Nog al logisch: wat ik rook is
.Hooge"kwaliteit tabak
verschaft U wolken- van genot.
brachten.
Josta scheen werkelijk door het ge
zelschap van haar zwager op te leven.
Henning was onafscheidelijk van haar
en deed alles om zijn taak goed te
vervullen. En daar hij van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat in haar gezel
schap kon zijn, kostte het hem niet
veel moeite. Hij wilde er alleen niet
aan denken, dat aan deze weken eens
een einde zou komen. Rainer was dik
wijls voor zaken van huis, Maar dik
wijls ook hegeleidden Josta en Hen
ning hem te paard, wanneer hij door
de velden reed. Het mooie herfstweer
begunstigde deze tochten. En op Rai-
ner's ernstig gezicht kwam zelfs een
vroolijke trek, wanneer Josta op zulke
tochten opgeruimd en vrijuit met hem
praatte. Maar ook dikwijls was graaf
Rainer zeer verdrietig, wanneer hij
zag, hoeveel gelukkiger Josta in Ilen-
ning's gezelschap was dan in het zijne.
Gerlinde liet niet na hem daarop op
merkzaam te maken. Wanneer hij
goed gekeken had, had hij echter kun
nen zien, dat Josta veel te argeloos
met zijn broeder omging, dan r at hij
zich ongerust zou behoeven te maken.
Zij was slechts blij, prettig te kunnen
praten en zich niet meer eenzaam te
gevoelen. Had zij in Henning's ziel
kunnen zien, dan zou ze hevig ge
schrokken zijn. Te veel met haar
eigen innerlijk bezig, bemerkte zij
niet, dat zijn blik soms met gloeiend
verlangen den haren zocht, dat zijn
oogen gelukkig glansden, wanneer zij
naar hem toe kwam en dat hij slechts
belangstelling voor haar had. Had zij
slechts eenmaal gezien, hoe zijn han-
De economische zijde.
Waren de kosten voor den afsluitdijk
aanvankelijk op f90.000.000 geraamd,
in 1928 liet het zich aanzien, dat de
dijk f 120.000.000 zou kosten. Voor de
afsluiting van den Wieringermeerpolder
was oorspronkelijk 37 millioen gulden
uitgetrokken, welk bedrag echter tot
ongeveer zestig millioen gulden is
gestegen.
Over deze tegenvallers aldus
zelde de heer de Blocq van Kuffeler,
de Directeur—generaal, ongeveer
zijn wij thans echter heen. Doordat
men thans meer ervaring heeft met de
den de voorwerpen, die zij had aan
geraakt, teeder streelden, dan had zij
niet aan zijn trouwe, broederlijke lief
de geloofd.
Graaf Rainer voelde meer en meer
met diepe smart, dat zijn vrouw te
genover zijn broeder een geheel an
dere was dan in zijn aanwezigheid.
En hij bemerkte ook, dat Henning in
haar nabijheid niet vrij in zijn bewe
gingen was. Maar hij wilde zich zijn
angst en ongerustheid niet bekennen.
Toch vroeg hij zich soms heimelijk af
wat te doen, wanneer die beide liefde
voor elkaar voelden? Hij vertrouwde
zijn broeder en zijn vrouw geheel, het
lag niet in zijn natuur om wantrou
wend te zijn. Hij wist, dat deze twee
menschen hem nooit zouden bedrie
gen. Wanneer hun harten elkander
werkelijk vonden, dan zouden zij tot
hem komen en het hem bekennen.
Daarvan was hij overtuigd. Maar
als ze werkelijk eens met deze beken
tenis kwamen?
Hij beefde bij de gedachte. Hij wist,
dat hij dan terug moest treden en
Josta vrijlaten. Als zij haar geluk aan
Hennings zijnde dacht te vinden, dan
had hij geen recht haar tegen te hou
den. Hij mocht niet aan zichzelf den
ken, haar geluk moest hem meer
waard zijn dan het zijne. Met geweld
verdreef hij zulke gedachten. Er kwa
men ook uren, waarin hij zich er vrij
van voelde. Maar zij kwamen terug en
hij werd er steeds ernstiger en stiller
door.
Wordt vervolgd.
m
De Echo van het Zuiden,
Waalwijksclf en Langstraatsche Courant
y«* j r
Dit blad VGTOöhfnt
WOBN8DAG «B SATBBDAÖ.
4
Clinge Doorenbo»
0
ECHTE FRIESCHE
20-50CT. PER ONS
AT