Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
HEB TOT HET AART
r
BALANS-UITVERKOOP.
Karei de Mol. Waalwijk.
1
CARNAVAL 1931.
Het „Concertgebouw" te 's-Bosch
„PALAIS Di DANCE".
HEEREN-BAAI
A
FEUILLETON
Zondag 15, Haandag 16, Dinsdag 17 Febr. is
te -
Reuzen partijen Lappen H
en Restanten.
NT Koopjes zonder weerga
I yi'JfMER
14.
ZATERDAG 14 FEBRUARI 1931.
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-AdresECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
STOFZUIGERS GEVRAAGD.
Men kan het humoristische lec uur
noemen, men kan er ook andere be
titelingen aan geven, doch In ieder
geval behooren de stukken, welke
betrekking hebben op het toezicht van
de Aigemeene Rekenkamer tot de meest
leesbare van de groote hoeveelheid
.witte stukken", welke er ieder jaar
verschijnen.
Met groote verwachting namen we
dan ook weer kennis van het verslag
der Kamer—commissie voor de Rijks
uitgaven, die van de Rekenkamer ver
schillende .tips" had gekregen voor
op— en aanmerkingen.
En die verwachting is niet beschaamd.
Er zijn weer echt gezellige dingen ge
beurd in de overigens niet erg gezellige
departementale sfeer. Daar is allereerst
de manier, waarop men brieven beant
woordt. Dat gaat heerlijk op z'n elf—
endertlgst.
De Rekenkamer had bijvoorbeeld
niet veel succes met een paar brieven,
welke zij zond aan het Departement
van Onderwijs in 1928 en Januari 1929.
Er kwam maar geen antwoord. Weet
je wst; zeiden toen de heeren van de
Rekenkamer na een jaar geduldig
wachten, als we eens naar den Minister
persoonlijk schreven De daad werd
bil het woord gevoegd, den 3(Ln Dec.
1929 ging er een brief in zee aan den
Minister zelf.
Het succes was overweldigend. Op
den datum, dat de Kamercommissie
haar verslag vaststelde (dat is op 23
Januari 1931) was er nog geen ant
woord 1 Dat is nog eens zaken doer, t'
Een ander voorbeeld inzake een
ander Departement. Met het oog op
de inwerkingtreding van de Compta
blliteitswet wenschte de Rekenkamer
enkele regelingen ie tr< ff -n ten aanzien
van openbare aanbesteding, onder-
handsche inschrijving, schriftelijke en
mondelinge overeenkomsten. Daarover
schreef zij den l5en April 1929 en
wachtte op de goedkeuring Den lOen
October 1929 vond zij, dat ze lang
genoeg gewacht had en schreefHoe
herschapen in
Speciaal vervaardigd geheel nieuw CARNAVAL DECOR,
Groot Jaszband orkest THE TEN JOLLY BOYS onder leiding van
Karei Reys, Kapelmeester 2e Reg. Huzaren.
PRIMA CONSUMPTIES. G E W O N E P R IJ Z E N.
Aanvang eiken avond zeven uur.
Entrée: Zondag en Dinsdag f 1.25, Maandag fl.SO, alles inbegrepen.
zit 't er nu mee De goedkeuring
bleef uit. 16 Januari 1930 ging er nog
eens een brief in zee. Antwoordde
goedkeuring wacht nog op het oordeel
i van Waterstaatde andere Departe-
menten hebben die al gegeven, Intus-
schen schrijven we 1931 en de ont
worpen regelingen zijn niet in werking,
I want Waterstaat broeit nog steeds op
I een antwoord.
Dit is dan over den spoed, waarmede
brieven worden behandeld. Nu iets
over de manier, waarop men bezuinigt.
Er is door Financiën als strenge
eisch opgesttld, dat de gewone dienst
in een bepaald jaar niet mag worden
verhoogd Het geval wil nu, dat hei
Rijk sinds 1913 van de Gemeente
Wageningen een hofstede in huur heeft.
In het huurcontract stond de bepaling,
dat het Rijk te allen tijden het rechi
had. om bet perceel voor een bepaald
bedrag te koopen. Nu ging de Reken
kamer eens aan 't cijferen en ze kwam
tot de bevinding, dat er ruim 1000
gulden per jaar zou worden bespaaio.
als de aankoop der hotstede Inderdaad
voor het bepaalde bedrag geschiedde.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
had er ooren naar, maar zei, dat zijn
ambtgenoot van Financiën voor den
aankoop eerst de middelen vrij moesi
maken. Aan Financ ën wilde men er
van „De Echo van het Zuiden.
Naar het Engelsch door
Li J. VAN DER SLUYS.
Graham moet direct hier komen,
besliste Mr. Brent, misschien hebben
we niets aan zijn mededeelingen,
maar het kan ook zijn dat ze een waar
vollen sleutel vormen tot het mys-
erie.
Hij liep naar de bel en toen even
ter de butler kwam, verzocht hij de
ft Sir Luke's kamerdienaar in de
•ibliotheek te sturen.
De advocaat viel direct met de deur
in huis toen Graham, het type van den
bnverstoorbaren bediende, de kamer
binnentrad.
i Dr. Harding heeft me verteld,
begon hij, zijn scherpe oogen strak
gericht op het uitdrukkinglooze die-
narengezicht, dat Sir Luke kort voor
zijn dood getracht heeft een brief te
schrijven. Kun je me daar wat meer
i van vertellen? Is die brief werkelijk
geschreven? En zoo ja, waar is die
gebleven?
Sir Luke scheen vfreeselijk opge
wonden, meneer, vertelde de kamer
dienaar, trouwens dat was hij gedu
rende zijn heele ziekte. Het was alsof
ihi over iets tobde. Hij keek mij en de
verpleegsters zoo meelijwekkend en
i Weekend aan, dat we ons best deden
om hem in al zijn wenschen zooveel
mogelijk tegemoet te komen. Maar
wat hij precies begeerde konden we
niet ontdekken, ofschoon we over
tuigd waren dat er iets was dat hij
graag wilde. Dien ochtend waarover
de dokter u gesproken heeft, keek hij
nog gejaagder en smeekender dan te
voren; hij maakte met zijn rechter
hand de beweging van schrijven en
hij probeerde te zeggen wat hij
wenschte, maar dat gelukte hem na
tuurlijk niet. Ik meende te begrijpen
dat hij misschien iets wilde opschrij
ven. Daarom bracht ik hém een blad
papier en een potlood en toen verhel
derden zijn oogen en hij knikte, zoo
dat ik begreep dat ik het bij het rechte
eind had gehad.
En schreef hij iets op?, vroeg
Mr. Brent in blijkbare spanning.
U zoudt beter kunnen zeggen dat
hij probeerde iets op te schrijven, me
neer, antwoordde de man, het kostte
hem een enorme inspanning. En toen
hij klaar was gaf hij mij een teeken
om mijn naam te zetten onder wat hij
geschreven had en de verpleegster
moest dat ook doen en ik herkende
onder het geschrevene duidelijk de
handteekening van Sir Luke, hoe ver
draaid en onduidelijk die ook neerge
zet was. Toen dat gebeurd was, scheen
hij heel tevreden, maar uit de manier
waarop hij mij bleef aankijken en zijn
hand bewoog, maakte ik op dat hij
wilde dat de brief in een enveloppe
werd gestoken. Dus dat deed ik en
toen krabbelde hij een paar woorden
op het couvert en wees me dat ik den
brief in zijn handtasch moest doen,
die op de slaapkamer stond.
Je weet niet aan wien de brief ge
adresseerd was?
Neen meneer, want onmiddellijk
daarna verergerde de toestand van
Sir Luke zoodanig, dat ik verder niet
veel over de zaak nadacht, behalve
dan dat ik, toen Sir Luke opeens zoo
achteruit was gegaan, het tegen den
dokter zei en in al de drukte na het
sterven en van de begrafenis is die
heele brief uit mijn gedachten ge
gaan.
Haal die handtasch naar bene
den", zei de advocaat kort. Uit wat
je zegt leid ik af, dat niemand eraan
geweest is?
Neen meneer. Ik heb persoonlijk
voor de dingen van Sir Luke gezorgd.
De dokter en de advocaat spraken
geen woord, terwijl Graham de kamer
uit was om de tasch te halen. Toen
de bediende terugkwam, zette hij de
kleine koffer op tafel en de beide hee
ren keken zwijgend toe, hoe Graham
de tasch opende en er een enveloppe
uitnam die hij den advocaat overhan
digde, Mr. Brent wierp er een vluch-
tigen blik op en reikte toen, zonder 'n
woord te zeggen, ze den dokter toe,
Harding zag, in een beverig en onze
ker handschrift, twee woorden:
Antonia's dochter.
Dank je, zei Mr. Brent tegen Gra
ham. Ik geloof, dat dit is wat we heb
ben moeten. Ik ben erg blij dat je ons
zoo goed hebt kunnen helpen.
En toen de man de kamer verlaten
had, vervolgde hij tot den dokter: dit
zal waarschijnlijk wel de oplossing
van het raadsel bevatten. Ik zou zeg
gen dat het op uw weg als voogd van
juffrouw Donaldson ligt, om het do
cument te openen.
Dr. Harding deed wat hem gevraagd
werd en uit de enveloppe kwam een
blad schrijfpapier, waarop slechts en
kele woorden in beverige, dansende
bijna onleesbare letters. Maar dit krie-
echier mets van weten het stelsel was
het stelsel en daaraan mocht niet ge
raakt worden, al zou dat het land op
duizend gulden per jaar komen te
staan.
Vandaar het schoone woordbe
zuiniging 1
Laten we tenslotte nog ter leering
en stichting van den belastingbetaler
een stofzulgdrama verhalen.
In 1921 had men in 't Postkanfoor
te Rotterdam een centrale stofzuig—
inrichting doen aanbrengen. Dat kostte
t 27.520. Hierdoor zou men dan voor
eens en voor altijd klaar zijn met het
probleem der stofzuivering van het
groote gebouw. Eilaas, het geviel
anders. De heele vernuf ige centrale
•nrlchting bleek zoo goed als onbruik
baar. Men moest al spoedig weer
handstofzufgers aansch; ffan, om het
belangrijkste zuiveringswerk goed te
kunnen doen geschieden.
Kom ik s avonds op mijn eentje
leidt my zonder wederga,
20 -50 ct. per ons
verschaft Uu/cdkenvanymot.
S.
Extra verlaagde prijzen; gezellig winkelen; prettige
bedieningKoopen is bij ons een genoegen.
lederen middag en avond: RAL)iQ CONCERT.
belschrift bevatte in zijn kort bestek
den roman van twee menschenlevens.
„Antonia Donaldson's dochter
Hilary is mijn wettig kind. Ik
trouwde Antonia onder den
aangenomen naam John Do
naldson".
Daaronder kwam de moeizaam ge
plaatste handteekening „Luke Fram-
ley" en de handteekening van de bei
de getuigen.
Harding floot lang en nadenkend.
Mr. Brent leunde achterover in zijn
ruimen armstoel; de handen diep in
de zakken.
Wel, wel, zei hij langzaam en
hoofdschuddend, en na enkele oogen-
blikken ging hij voort: Maar het ge
heim van dit huwelijk hebben de man
en de vrouw meegenomen in hun graf.
Ik bedoel waarom ze kort na hun
trouwen weer uit elkaar zijn gegaan.
Misschien geven de brieven bij aan
dachtige lezing nog wat licht.
Och, meende Harding, het zat
wel de oude geschiedenis zijn. Een rijk
jongmensch, die in een dolle, over
moedige stemming een meisje van
eenvoudigen stand het hoofd op hol
brengt en haar in het geheim trouwt
en na een poosje van het tooneel
verdwijnt, in elk geval uit de oogen
van zijn vrouw, omdat hij er genoeg
van heeft. Het is in zekeren zin nog
in Sir Luke te prijzen, dat hij nooit
geprobeerd heeft onder zijn eigen
naam een ander huwelijk te sluiten
met een vrouw uit zijn stand, zooals
andere mannen wel gedaan hebben.
In ieder geval schijnt Hilary's moe
der ten slotte zijn spoor ontdekt te
hebben, want wat kwam ze anders
dien avond hier doen? En al was hel
dan ook op het laatste oogenblik, Sir
Luke heeft gepoogd alles weer goed
te maken. Dit is tenminste een troost
al is het voor Hilary's moeder een
schrale bij alle ellende die hij
heeft aangericht.
Ja, beaamde de advocaat, die
neef zal niet veel van de erfenis in
zijn zak steken; de titel is het eenige
dat hij krijgt. Maar hij heeft geld ge
noeg. Het landgoed en de andere be
zittingen komen aan Uw pupil, die
we tot nu toe gekend hebben als Hi-
lary Donaldson, maar die we voortaan
zullen moeten aanduiden als juffrouw
Hilary Framley van Grantley Hall.
HOOFDSTUK XVII.
DE ERFGENAME.
Ik heb het gevoel alsof het niet
waar is. Het lijkt me gewoonweg een
droom.
Hilary, die onbeweeglijk in de bi
bliotheek stond, keek onzeker van den
een naar den andere.
Ziet u, toen u het me eerst vertel
de, was ik er van overtuigd, dat er
een vergissing in het spel moest zijn,
ik kon me niet voorstellen dat het
waar kon zijn, maar nu
Nu is er geen twijfel meer aan,
viel Mr. Brent haar op beslisten toon
in de rede. Hij was de eenige van het
kleine groepje die gezeten was; hij
zat aan tafel met een grooten stapel
papieren voor zich, terwijl Harding
tegen den schoorsteenmantel leunde
en Anstice en Hilary dicht bij hem op
het haardkleed stonden.
Neen, er is geen twijfel meer
aan, herhaalde de advocaat. Ik moet
pro forma de kwestie van het huwe
lijk van uw ouders nader onderzoe
ken, evenals uw geboorte-acte, voor
ik mijn definitieve beslissing geef.
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpschc en Langstraatsche Courant,
Heel laat van de Sociëteit,
Dan voel ik me soms „onzeker",
Maar-'k raak toch den weg nooit kwijt
Zie: mijn pijpje D0UWE EGBERTS
Want ik loop maar op de lucht af:
ik loop den geur maar achterna
Clinge Doorenbos
A 54
-r.