Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. HEB TOT HET AART r BALANS-UITVERKOOP. Karei de Mol. Waalwijk. 1 CARNAVAL 1931. Het „Concertgebouw" te 's-Bosch „PALAIS Di DANCE". HEEREN-BAAI A FEUILLETON Zondag 15, Haandag 16, Dinsdag 17 Febr. is te - Reuzen partijen Lappen H en Restanten. NT Koopjes zonder weerga I yi'JfMER 14. ZATERDAG 14 FEBRUARI 1931. 54e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD STOFZUIGERS GEVRAAGD. Men kan het humoristische lec uur noemen, men kan er ook andere be titelingen aan geven, doch In ieder geval behooren de stukken, welke betrekking hebben op het toezicht van de Aigemeene Rekenkamer tot de meest leesbare van de groote hoeveelheid .witte stukken", welke er ieder jaar verschijnen. Met groote verwachting namen we dan ook weer kennis van het verslag der Kamer—commissie voor de Rijks uitgaven, die van de Rekenkamer ver schillende .tips" had gekregen voor op— en aanmerkingen. En die verwachting is niet beschaamd. Er zijn weer echt gezellige dingen ge beurd in de overigens niet erg gezellige departementale sfeer. Daar is allereerst de manier, waarop men brieven beant woordt. Dat gaat heerlijk op z'n elf— endertlgst. De Rekenkamer had bijvoorbeeld niet veel succes met een paar brieven, welke zij zond aan het Departement van Onderwijs in 1928 en Januari 1929. Er kwam maar geen antwoord. Weet je wst; zeiden toen de heeren van de Rekenkamer na een jaar geduldig wachten, als we eens naar den Minister persoonlijk schreven De daad werd bil het woord gevoegd, den 3(Ln Dec. 1929 ging er een brief in zee aan den Minister zelf. Het succes was overweldigend. Op den datum, dat de Kamercommissie haar verslag vaststelde (dat is op 23 Januari 1931) was er nog geen ant woord 1 Dat is nog eens zaken doer, t' Een ander voorbeeld inzake een ander Departement. Met het oog op de inwerkingtreding van de Compta blliteitswet wenschte de Rekenkamer enkele regelingen ie tr< ff -n ten aanzien van openbare aanbesteding, onder- handsche inschrijving, schriftelijke en mondelinge overeenkomsten. Daarover schreef zij den l5en April 1929 en wachtte op de goedkeuring Den lOen October 1929 vond zij, dat ze lang genoeg gewacht had en schreefHoe herschapen in Speciaal vervaardigd geheel nieuw CARNAVAL DECOR, Groot Jaszband orkest THE TEN JOLLY BOYS onder leiding van Karei Reys, Kapelmeester 2e Reg. Huzaren. PRIMA CONSUMPTIES. G E W O N E P R IJ Z E N. Aanvang eiken avond zeven uur. Entrée: Zondag en Dinsdag f 1.25, Maandag fl.SO, alles inbegrepen. zit 't er nu mee De goedkeuring bleef uit. 16 Januari 1930 ging er nog eens een brief in zee. Antwoordde goedkeuring wacht nog op het oordeel i van Waterstaatde andere Departe- menten hebben die al gegeven, Intus- schen schrijven we 1931 en de ont worpen regelingen zijn niet in werking, I want Waterstaat broeit nog steeds op I een antwoord. Dit is dan over den spoed, waarmede brieven worden behandeld. Nu iets over de manier, waarop men bezuinigt. Er is door Financiën als strenge eisch opgesttld, dat de gewone dienst in een bepaald jaar niet mag worden verhoogd Het geval wil nu, dat hei Rijk sinds 1913 van de Gemeente Wageningen een hofstede in huur heeft. In het huurcontract stond de bepaling, dat het Rijk te allen tijden het rechi had. om bet perceel voor een bepaald bedrag te koopen. Nu ging de Reken kamer eens aan 't cijferen en ze kwam tot de bevinding, dat er ruim 1000 gulden per jaar zou worden bespaaio. als de aankoop der hotstede Inderdaad voor het bepaalde bedrag geschiedde. De Minister van Binnenlandsche Zaken had er ooren naar, maar zei, dat zijn ambtgenoot van Financiën voor den aankoop eerst de middelen vrij moesi maken. Aan Financ ën wilde men er van „De Echo van het Zuiden. Naar het Engelsch door Li J. VAN DER SLUYS. Graham moet direct hier komen, besliste Mr. Brent, misschien hebben we niets aan zijn mededeelingen, maar het kan ook zijn dat ze een waar vollen sleutel vormen tot het mys- erie. Hij liep naar de bel en toen even ter de butler kwam, verzocht hij de ft Sir Luke's kamerdienaar in de •ibliotheek te sturen. De advocaat viel direct met de deur in huis toen Graham, het type van den bnverstoorbaren bediende, de kamer binnentrad. i Dr. Harding heeft me verteld, begon hij, zijn scherpe oogen strak gericht op het uitdrukkinglooze die- narengezicht, dat Sir Luke kort voor zijn dood getracht heeft een brief te schrijven. Kun je me daar wat meer i van vertellen? Is die brief werkelijk geschreven? En zoo ja, waar is die gebleven? Sir Luke scheen vfreeselijk opge wonden, meneer, vertelde de kamer dienaar, trouwens dat was hij gedu rende zijn heele ziekte. Het was alsof ihi over iets tobde. Hij keek mij en de verpleegsters zoo meelijwekkend en i Weekend aan, dat we ons best deden om hem in al zijn wenschen zooveel mogelijk tegemoet te komen. Maar wat hij precies begeerde konden we niet ontdekken, ofschoon we over tuigd waren dat er iets was dat hij graag wilde. Dien ochtend waarover de dokter u gesproken heeft, keek hij nog gejaagder en smeekender dan te voren; hij maakte met zijn rechter hand de beweging van schrijven en hij probeerde te zeggen wat hij wenschte, maar dat gelukte hem na tuurlijk niet. Ik meende te begrijpen dat hij misschien iets wilde opschrij ven. Daarom bracht ik hém een blad papier en een potlood en toen verhel derden zijn oogen en hij knikte, zoo dat ik begreep dat ik het bij het rechte eind had gehad. En schreef hij iets op?, vroeg Mr. Brent in blijkbare spanning. U zoudt beter kunnen zeggen dat hij probeerde iets op te schrijven, me neer, antwoordde de man, het kostte hem een enorme inspanning. En toen hij klaar was gaf hij mij een teeken om mijn naam te zetten onder wat hij geschreven had en de verpleegster moest dat ook doen en ik herkende onder het geschrevene duidelijk de handteekening van Sir Luke, hoe ver draaid en onduidelijk die ook neerge zet was. Toen dat gebeurd was, scheen hij heel tevreden, maar uit de manier waarop hij mij bleef aankijken en zijn hand bewoog, maakte ik op dat hij wilde dat de brief in een enveloppe werd gestoken. Dus dat deed ik en toen krabbelde hij een paar woorden op het couvert en wees me dat ik den brief in zijn handtasch moest doen, die op de slaapkamer stond. Je weet niet aan wien de brief ge adresseerd was? Neen meneer, want onmiddellijk daarna verergerde de toestand van Sir Luke zoodanig, dat ik verder niet veel over de zaak nadacht, behalve dan dat ik, toen Sir Luke opeens zoo achteruit was gegaan, het tegen den dokter zei en in al de drukte na het sterven en van de begrafenis is die heele brief uit mijn gedachten ge gaan. Haal die handtasch naar bene den", zei de advocaat kort. Uit wat je zegt leid ik af, dat niemand eraan geweest is? Neen meneer. Ik heb persoonlijk voor de dingen van Sir Luke gezorgd. De dokter en de advocaat spraken geen woord, terwijl Graham de kamer uit was om de tasch te halen. Toen de bediende terugkwam, zette hij de kleine koffer op tafel en de beide hee ren keken zwijgend toe, hoe Graham de tasch opende en er een enveloppe uitnam die hij den advocaat overhan digde, Mr. Brent wierp er een vluch- tigen blik op en reikte toen, zonder 'n woord te zeggen, ze den dokter toe, Harding zag, in een beverig en onze ker handschrift, twee woorden: Antonia's dochter. Dank je, zei Mr. Brent tegen Gra ham. Ik geloof, dat dit is wat we heb ben moeten. Ik ben erg blij dat je ons zoo goed hebt kunnen helpen. En toen de man de kamer verlaten had, vervolgde hij tot den dokter: dit zal waarschijnlijk wel de oplossing van het raadsel bevatten. Ik zou zeg gen dat het op uw weg als voogd van juffrouw Donaldson ligt, om het do cument te openen. Dr. Harding deed wat hem gevraagd werd en uit de enveloppe kwam een blad schrijfpapier, waarop slechts en kele woorden in beverige, dansende bijna onleesbare letters. Maar dit krie- echier mets van weten het stelsel was het stelsel en daaraan mocht niet ge raakt worden, al zou dat het land op duizend gulden per jaar komen te staan. Vandaar het schoone woordbe zuiniging 1 Laten we tenslotte nog ter leering en stichting van den belastingbetaler een stofzulgdrama verhalen. In 1921 had men in 't Postkanfoor te Rotterdam een centrale stofzuig— inrichting doen aanbrengen. Dat kostte t 27.520. Hierdoor zou men dan voor eens en voor altijd klaar zijn met het probleem der stofzuivering van het groote gebouw. Eilaas, het geviel anders. De heele vernuf ige centrale •nrlchting bleek zoo goed als onbruik baar. Men moest al spoedig weer handstofzufgers aansch; ffan, om het belangrijkste zuiveringswerk goed te kunnen doen geschieden. Kom ik s avonds op mijn eentje leidt my zonder wederga, 20 -50 ct. per ons verschaft Uu/cdkenvanymot. S. Extra verlaagde prijzen; gezellig winkelen; prettige bedieningKoopen is bij ons een genoegen. lederen middag en avond: RAL)iQ CONCERT. belschrift bevatte in zijn kort bestek den roman van twee menschenlevens. „Antonia Donaldson's dochter Hilary is mijn wettig kind. Ik trouwde Antonia onder den aangenomen naam John Do naldson". Daaronder kwam de moeizaam ge plaatste handteekening „Luke Fram- ley" en de handteekening van de bei de getuigen. Harding floot lang en nadenkend. Mr. Brent leunde achterover in zijn ruimen armstoel; de handen diep in de zakken. Wel, wel, zei hij langzaam en hoofdschuddend, en na enkele oogen- blikken ging hij voort: Maar het ge heim van dit huwelijk hebben de man en de vrouw meegenomen in hun graf. Ik bedoel waarom ze kort na hun trouwen weer uit elkaar zijn gegaan. Misschien geven de brieven bij aan dachtige lezing nog wat licht. Och, meende Harding, het zat wel de oude geschiedenis zijn. Een rijk jongmensch, die in een dolle, over moedige stemming een meisje van eenvoudigen stand het hoofd op hol brengt en haar in het geheim trouwt en na een poosje van het tooneel verdwijnt, in elk geval uit de oogen van zijn vrouw, omdat hij er genoeg van heeft. Het is in zekeren zin nog in Sir Luke te prijzen, dat hij nooit geprobeerd heeft onder zijn eigen naam een ander huwelijk te sluiten met een vrouw uit zijn stand, zooals andere mannen wel gedaan hebben. In ieder geval schijnt Hilary's moe der ten slotte zijn spoor ontdekt te hebben, want wat kwam ze anders dien avond hier doen? En al was hel dan ook op het laatste oogenblik, Sir Luke heeft gepoogd alles weer goed te maken. Dit is tenminste een troost al is het voor Hilary's moeder een schrale bij alle ellende die hij heeft aangericht. Ja, beaamde de advocaat, die neef zal niet veel van de erfenis in zijn zak steken; de titel is het eenige dat hij krijgt. Maar hij heeft geld ge noeg. Het landgoed en de andere be zittingen komen aan Uw pupil, die we tot nu toe gekend hebben als Hi- lary Donaldson, maar die we voortaan zullen moeten aanduiden als juffrouw Hilary Framley van Grantley Hall. HOOFDSTUK XVII. DE ERFGENAME. Ik heb het gevoel alsof het niet waar is. Het lijkt me gewoonweg een droom. Hilary, die onbeweeglijk in de bi bliotheek stond, keek onzeker van den een naar den andere. Ziet u, toen u het me eerst vertel de, was ik er van overtuigd, dat er een vergissing in het spel moest zijn, ik kon me niet voorstellen dat het waar kon zijn, maar nu Nu is er geen twijfel meer aan, viel Mr. Brent haar op beslisten toon in de rede. Hij was de eenige van het kleine groepje die gezeten was; hij zat aan tafel met een grooten stapel papieren voor zich, terwijl Harding tegen den schoorsteenmantel leunde en Anstice en Hilary dicht bij hem op het haardkleed stonden. Neen, er is geen twijfel meer aan, herhaalde de advocaat. Ik moet pro forma de kwestie van het huwe lijk van uw ouders nader onderzoe ken, evenals uw geboorte-acte, voor ik mijn definitieve beslissing geef. Wordt vervolgd. De Echo van het Zuiden, Waalwpschc en Langstraatsche Courant, Heel laat van de Sociëteit, Dan voel ik me soms „onzeker", Maar-'k raak toch den weg nooit kwijt Zie: mijn pijpje D0UWE EGBERTS Want ik loop maar op de lucht af: ik loop den geur maar achterna Clinge Doorenbos A 54 -r.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1931 | | pagina 1