Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ONTERFD
I
ft
li
FEUILLETON
^^0
WOENSDAG 8 APRIL 1931.
54e JAARGANG.
'■wstorm
e Staten
ie koud-
sneeuw.
autobus
liool zon
in ds
Ie halen,
>evangen
kinderen
had dl|
Colorado
'US zaten,
irwarmen
ii van de
uur bied
den, zoo.
kinderen
ïfige :}i
t op V||,
men o>
geredden
ue ineri,
iekenhuli
Dit blad verschijnt
jOËN S D A G en ZATERDAG.
Hieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
Itanco te zenden aan den Uitgever,
ijijnementsprijs per 3 inaandfen 1.25.
j«co p. post door 't geheele rijk 11.40.
dit NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
nerikaat.
ika, Wyo.
i 36 uren
iet slacht,
tn, terwj
rd aange.
W<).
en
N.
JEN.
baar.
eken
i be.
JRS",
i a.s.
lj9
loek-
igen.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-AdresECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrfldag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
EERSTE BLAD
GEMEENTERAAD.
HERPT.
Openbare vergadering van den raad
;er gemeente Herpt.
De voorzitter opent de vergadering
,de notulen worden goedgekeurd.
Ingekomen: Van Gedep. Staten be-
luit" tot goedkeuring der begrooting
nor 1931..
Proces-verbaal van kasopneming bij
gemeente-ontvanger, waaruit blijkt
at alles in orde is bevonden.
Verzoekschrift van den Blindenbond
Odilia, tot verkrijging van eene bij
lage van 1 ct. per inwoner.
Alhoewel B. en W. het nut wel in-
jen, meenen zij toch op iedere sub-
sdieaanvrage niet in te mogen gaan,
moet eens een grens zijn.
Het lid v. d. Broek meent voor deze
vereeniging toch wel een uitzondering
mogen maken.
Daar niemand hiertegen bezwaren
eeft, wordt besloten het gevraagde te.
«rleenen.
Besluit van Ged. Staten tot verda-
jng der beslissing inzake goedkeu-
ng van de wijziging der bouwveror-
waarin besloten was dat ook
bestaande woningen een brieven-
j aangebracht moest worden. Dit
ivas gerangschikt onder het hoofdstuk
wijze van bewonen. Hiervoor diende
ien afzonderlijk hoofdstuk ingelascht
i worden met de afzonderlijke bepa-
ng brievenbussen.
Van den N.C.B. inzake Destructor
toor afgekeurd vee en vleesch.
Van den kassier der Boei-enleenbank
Drunen, inzake de aangegane geld-
tening voor electrificatie der gemeen
te, waarin de clausule moest opgeno-
len worden dat het geld steeds met 3
naanden kon worden opgeëischt.
Al deze stukken werden voor ken-
aisgeving aangenomen, of wel dien
overeenkomstig besloten.
Vaststelling der vergoeding bedoeld
in art. 101 der Lager Onderwijswet
1920, over 1929, met voorstel van B. en
W. om deze te bepalen op 7.21, zijn
de het middenbedrag van 3 gemeenten
n.l. Terheijden 7.34, Ammerzoden 7.21
en Engelen 5.47.
Vaststelling van het voorschot op
de vergoeding bedoeld in art. 101 der
Lager Onderwijswet 1920, voor het
jaar 1931. Bepaald op 5.77.
Benoeming der leden van de schat
tingscommissie voor de inkomstenbe
lasting. Worden herbenoemd de hee-
ren v. Eggelen, v. d. Broek, Couwen-
berg en van Bokhoven.
Benoeming der leden van het stem
bureau.
Als voorzitter fungeert de burge
meester.
Als leden worden gekozen de wet
houders van Bokhoven en Verhoeven,
als plaatsvervangers Couwenberg, v. d.
Broek en van Herpt.
Wijziging der begrooting voor 1930.
Deze betreffen in uitgaaf aan de
commissie van schoolverzuim 15.—,
bijdrage centrale gemeente-keurings-
I dienst 12.jaarwedde secretaris
75.kindertoeslag, contributie Ne-
i derlandsche gemeenten 0.50.
j Een post voor de ambtswoning van
den veldwachter, voor onderhoud
straatlantaarns 69.80, voor onder
houd wegen en voetpaden 58.37.
Vergoeding 1930 voor de R.K. bij-
zondere school, wegens te laag ge-
1 raamd bedrag vanwege het grooter
aantal leerlingen 451.50, voor nijver-
heidsonderwijs 18.18; verplegings-
kosten krankzinnigen 564.09; welke
posten afgeschreven zullen worden van
andere posten die te hoog geraamd
waren.
Dienovereenkomstig besloten.
Het lid Couwenberg informeert naar
het nog hangende proces met Hedik-
huizen.
De Voorzitter deelt mede dat dit nog
steeds hangende is, dat uit de verschil
lende antwoorden nog geen conclusie
is getrokken.
Hierna sluiting.
BINNENLAND
DE SOCIALISTEN
EN HET DEFENSIE-VRAAGSTUK.
Terwijl de linkervleugel der S.D.A.P.
zijn best doet, de partij naar het extre
misme van Moskou te drijven, gaan er
uit haar boezem, speciaal uit de „oude
garde" steeds meer stemmen op die
waarschuwen tegen het op de spits
drijven van de diverse kwesties.
Nu weer komt in de „Socialistische
Gids" de oud-voorzitter der partij de
heer Vliegen twijfel opperen, of de
S.D.A.P. met haar ontwapeningspoli-
tiek wel op den goeden weg is. In „Het
Huisgezin" vinden wij zijn betoog als
volgt samengevat:
„De sociaal-democratie in ons land
heeft zich nu al tien jaar voor eenzij-
dige ontwapening uitgesproken, con-
stateert de heer Vliegen,
j Op de wel meest sobere, maar voor
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch
van
DOLF WYLLARDE.
Ik ben voornamelijk hierheen ge
bmen voor een ponny, ik moet een
rijdier hebben, zei Harrel.
Ja, daar kun je hier niet buiten,
bevestigde Salmon.
Hij had een groot, blozend gezicht
met een ruigen knevel die iets mili
tairs aan zijn uiterlijk gaf. Zijn haar,
kortgeknipt, was grijs; zijn manieren
Wen Harrel prettig aan; Salmon
was het type van een joviaal, maar
allerminst verfijnd Engelschman.
Wilt u er een van mij koopen?,
iroeg hij.
Als u verkoopen wilt
Dat is mijn vakIk heb juist
ren paar heel geschikte dieren, net
6oed voor uw gewicht. U wilt er toch
ïker twee hebben?
Dat was tenminste mijn plan.
Vóór Harrel met zijn gastheer naar
binnen ging om te ontbijten, was de
koop al gesloten en was hij eigenaar
geworden van een paar aardige, ste-
rige paardjes, het eene bruin, het an
dere zwart, Napoleon en Columbus
ridden hun deftige namen.
Harrel was blij dat hij Eulalie niet
bad ontmoet, voor hij zijn gastheer
naar de eetkamer volgde, want te vo
ren had Salmon hem naar de „bad
kamer" gebracht, of tenminste naar
iets, dat dezen weidschen naam droeg.
Eigenlijk was het een ruwhouten
schuur, met een zinken dak en een
zinken kuip half vol water. Opge-
frischt en in een schoon sporthemd
van zijn gastheer kon hij aan de ont
bijttafel verschijnen.
Mevrouw Salmon was een niet meer
jonge vrouw met een vaal, tanig ge
zicht; ze maakte den indruk dat haar
gezondheid ondermijnd was door het
tropische klimaat en haar conversa
tie en haar manieren waren even mat
en kleurloos als haar gezicht. Ze ver
welkomde Harrel tenminste met lus-
telooze beleefdheid. Een flinke jon
gen van veertien, met een weligen,
kroezigen haardos en een aardig,
vroolijk meisje van twaalf, vormden
de rest van de familie.
Eulalie verscheen tegelijk met het
ontbijt en het was alsof met haar een
j stroom van opgewektheid en bloeiend
levèn de kamer binnenkwam. Ze zag
I er alleraantrekkelijkst uit in haar
wit-linnen japonnetje,
i Ze begroette Harrel rustig en be
leefd, zonder eenig uitbundig teeken
van herkenning en tijdens den maal-
I tijd gedroeg ze zich geheel als iemand
die in een gezin een ondergeschikte
plaats inneemt.
Harrel praatte bijna voortdurend
met zijn gastheer, terwijl hij nu en
dan steelsgewijs een blik op Eulalie
wierp. Was ze trotsch of verlegen in
deze omgeving?, vroeg hij zich af. Af
en toe zei ze op gedempten toon iets
tegen Alice, het dochtertje, dat den
vreemden gast met open mond zat
aan te staren en als mevrouw Salmon
zich tot haar richtte, antwoordde ze
kalm en bescheiden. Het leek Harrel
bijna toe of dit niet hetzelfde meisje
was, als de levendige, ongedurige
Eulalie, die bij hem op bezoek was ge
weest. Er was haast iets stuursch in
haar terughoudend optreden.
Als u lust hebt de terreinen met
me rond te gaan, zei Salmon, toen het
ontbijt ten einde liep, zai ik met ge
noegen alles laten zien.
Heel graag, antwoordde Harrel,
ik heb nog zooveel te leeren en ik ben
dankbaar voor alles wat ik te weten
kom.
Ik heb het grootste deel van mijn
bezitting in weiland veranderd, ver-
lelde Salmon. Het was overigens een
heel werk, het uitroeien van al het
riet en struikgewas en vooral van dat
hardnekkige onkruiden dat met
zwarte arbeiders. Txxsschen twee
haakjes: wat teelt u op uw plantage?
Cacao, net als buurman Du-
Pigny.
Ah, Dupigny! Salmon lachte
zacht voor zich heen. Dat is een man
in bonus tegenwoordig. U kunt van
hem leex'en.
I Ik zou zeggen dat hij een goede
dosis gezoixd verstand heeft, meende
Harrel.
Hij heeft alles wat hij maar ver
langen kan. behalve een vrouw!
Weer lachte Salmon, op een ma
nier die Harrel verbaasde. Nu ja,
Dupigny ging prat op de paar drup
pels Fransch bloed, die hij misschien
in de aderen had, dacht de jongeman,
een goed verstaander duidelijke wijze
oefent hij op die uitspx*aak critiek door j
de vraag, „of wij met die xxitspraak
niet wat gauw zijn gekomen".
Wat gauw: in slechts één land (De
nemarken) deelt de sociaal-democra
tische partij het standpunt van de Ne
derlandsche geestverwanten; in nog
maar enkele andere is er een opschui
ving in de richtixxg der Nederlandsche
S.D.A.P.; in een aantal landen staat de
sociaal-democratie vierkant tegenover
eenzijdige ontwapening.
De heer Vliegen spreekt zich nog
duidelijker uit.
Laat xnen zich toch niet in het hoofd
halen, schx-ijft hij, dat de „jongste
vloot-uitbreiding" (de vlootwet-
Deckers) aan eexx of andere oorlog
zuchtige stemming van de niet-ontwa-
peixaars ligt; ze ligt aan den tragexx
gang van zaken op het gebied der in
ternationale ontwapening.
„Eén exxkele stap vooruit daar be-
teekexxt honderdmaal meer dan welke
nieuwigheid ook, die wij in het eigen
standpunt kunnen aanbrengen.
Men ziet hieruit, dat de heer Vliegen
de beteekenis der S.D.A.P., vooral de
Nederlandsche S.D.A.P., niet overschat
exx de internationale' proporties niet
uit het oog verliest.
In denzelfden gedachtengang zegt hij
dan ook, dat de S.D.A.P. haar vredes-
actie anders moet voeren, n.l. door met
alle kracht mee te werken om een in
ternationaal x-echts- en machtsinsti
tuut te scheppen, waarvan het funda
ment aanwezig is in den Volkenbond.
Op dit fundament vervolgt de
heer Vliegen moet door de interna
tionale actie van het socialistisch pro
letariaat worden voortgebouwd, en
daartoe is allex-eerst noodig, dat in de
verschillende landen de regeeringen
worden gedwongen aan dien bouw
mee te werken.
Het slagen hangt vooral af van die
landen, waar het militarisme nog een
sterke machtspositie inneemt.
Door ontwapening in kleine landen
besluit de heer Vliegen kan een
zekere stuwkracht in de goede rich
ting worden uitgeoefend, maar wezen
lijke ontwapening, die inderdaad een
waarborg is voor het behoud van den
vrede, ligt alleen in de internationale
ontwapening.
Niet duidelijker had het kunnen
worden gezegd: de eenzijdige ontwa
pening van ons land, afgezien van de
gevaren die zij voor ons in zich bergt,
is voor het ontwapeningsvraagstuk,
voor het behoud van den vrede, van
geen beteekenis.
Dat is het hart van de kwestie.
Het verheugt ons, dat de heer Vlie
gen den moed heeft gehad, op den
vooravond van het congres, deze din
gen te zeggen, die door een anderen
oud-voorzitter der partij, den heer Po
lak, blijkens een uitlating in het Volk
worden beaamd.
Het verheugt ons, omdat er kans is,
dat het gezaghebbend woord dezer ve
teranen de oogen van velen zal ope
nen en het ontwapeningsvraagstuk zal
doen zien in het kader, waarin het ge
plaatst behoort te worden."
DE RIJKSPOSTSPAARBANK
50 JAAR.
Gister was het vijftig jaar geleden,
dat de wet tot instelling van een Rijks
postspaarbank in werking trad, zoo
dat aan deze voor ons sociale en oeco-
nomische leven wel zeer belangrijke
organisatie, op een leven van een hal-
ve eeuw kan terugzien,
j De directie der bank heeft ter gele
genheid hiervan een goed verzorgd ge-
denkschrift het licht doen zien, dat in
een vijftal hoofdstukken, voorafge-
gaan door een inleiding, van verschil
lende wetenswaardigheden omtrent
die instelling vertelt.
In de inleiding wordt de aandacht
gevestigd op de groote ontwikkeling
van het financieel-oeconomisch leven
in de afgeloopen 50 jaar, in het bij
zonder op den opbloei van bedx-ijven,
welke aan de Rijkspostspaarbank min
maar verder was hij toch een gewone
neger, die natuurlijk met een zwax-te
vrouw zou trouwen. Waarom deed
Salmon dan zoo eigenaardig?
Ik denk wel, dat hij een vrouw zal
krijgen, ging de planter voort. Du
pigny is iemand die meestal krijgt
wat hij hebben wil. Hij is een groot
bewonderaar van
Opeens was er het gelud van een
stoel, die haastig en met kracht werd
achteruit geschoven; het geruisch van
vrouwenkleeren van snelle, verdwij
nende voetstappen. Harrel had nau
welijks tijd om waar te nemen, dat
Eulalie's gezicht vuux-rood was en dat
haar oogen gloeiden van drift
zoo gauw was ze de kamer uitge
stormd.
j Ik wilde dat je dat maar liet,
John! protesteerde mevrouw Salmon
gemelijk.
Het windt het meisje zoo ver-
schirikkelijk op.
Harrel staarde verbluft van den een
naar de andere.
Bedoelt u? stamelde hij. Is het
mogelijk
Salmon was zijn vrooüjkheid nog
altijd niet te boven.
Dat meisje is net een vuurpijl. Even
een klap er open zztt
daai'-gaat-ieJa, Adrian Duyigny is
een standvastig aanbidder van Eula
lie
Maar hij is een negersta
melde Harrel weer, nog steeds hevig
I verschrikt.
John stelt zich aan als een dwaas
ging mevrouw Salmon op geprikkel-
den toon voort. Natuurlijk plaagt hij
het meisje alleen maar er mee, maar
ze is niet in staat het als een grapje
op te nemen. Dupigny heeft haar een
formeel huwelijksaanzoek gedaan r
hoe haalt de man het in zijn hoofd.
Eulalie is een afstammeling van het
oudste Fransche geslacht op het ei
land ze zijn eigenlijk nog van
adel, haar stamvader was een mar
kies de Floissac, die uitgebreide sui
kerplantages bezat.
Er is nu anders niet veel mar
kiesachtigs aan de familie meer.
merkte Salmon nuchter op. Ze zijn
gexmineerd door den achteruitgang
van de suiker en het geslacht is eigen
lijk uitgestorven, zou ik zeggen. Eula
lie is de eenige Floissac, die ik op St.
AJousie ken, maar de heele familie-
trots lijkt wel in haar klein persoon
tje samengeperst
Arm kind, dacht Harrel. De idee
van een fijn, zorgvuldig opgevoed-
meisje van ouden, Franschen adel.
dat afgedaald was tot den rang van
betaalde hulp in een plantersgezin,
hinderde hem geweldig en vervulde
hem met groote deernis en sympa
thie voor Eulalie. Hij hield er zelf ook
familietrots op na, maar wist die
zorgvuldig te verbergen. hij wil
de hier niets anders zijn dan een
planter. Maar dat een neger, een onbe
schaafd, rijk geworden brok dom
vleesch, zijn oogen durfde opslaan
naar een dergelijk meisje, deed Har-
rel's bloed koken. Hij vond Salmon's
grap in hooge mate ongepast en ruw.
Harrel zag Eulalie niet terug, of
schoon hij wel meende haar stem te
'nooren. Salmon leidde hem zijn hee
le bezitting rond en gaf op zijn jo
viale opgewekte manier, allerhande
adviezen. Wordt vervolgd.
Ie Ëcho van het Zuiden,
aalwijbsclie en Langstraatscbe Courant,
k
1