Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen; ONTERFD KAREL DE MOL. Voor. I Ga maar naar Mol Winkeimeuws. FEÜILLETOrt Mol Gaat HEERENBAAI NUMMER 48 ZATERDAG 13 JUNI 1931. 54e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz. franco -te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. EERSTE BLAD Muziekauteursrecht. De Tweede'Kamer heelt gisteren het wetsontwerp inzake het Muziekauleurs- recht aangenomen. Als de Eerste Kamer er ook aan wil, dan wordt de regeling van het muziekauteursrecht in ons land gemonopoliseerd. Het Is voor het muziekleven in ons land een feit van beteekenis. Momenteel is de inning der auteurs rechten voor muziekwerken in ons land practisch in handen van twee bureaux Een Nederlandsch, het Bureau voor Muziekauteursrecht, kortweg genaamd Buma. En 'n Fransch, de Sociéié des auteurs, compositeurs et éditeurs de musique, beter bekend onder den naamSacem. Deze bureaux belasten zich met de taak, om na te gaan, waar werken worden uitgevoerd van hun leden- componisten, ze verleenen bemiddeling bli het geven van toestemming tot uitvoering, zij innen de verschuldigde Mteursrechten en ze vragen voor al deze diensten natuurlijk ook een zeker percentage. Nu heeft de concurrentie tusschen de beide bureaux zeer onverkwikkelijke toestanden geschapen. De heeren heb ben elkaar uitgescholden, dat de hon den er geen brood van lusten. Via adressen aan de Tweede Kamer werden tot elkaar kwalificaties gericht, welke niet ver staan van regelrechte belee- digingen. Bijvoorbeeld zei de Sacem in haar jongste strijdschrift: «Vreest niet, Dames en Heeren, dat onze Raad zich voorstelt zich te werpen In een heftigen pennestrijd met de leiders van de Buma. Onze Raad kan noch wil zijn tegenstanders volgen op Beste. NOL. van „De Echo van het Zuiden". Uit het Engelsch van DOLF WYLLARDE. 23. Laat het daar blijven liggen, dacht zij in haar woede. Als de ratten of insecten het vernielen goed! Ik zal het hem niet teruggeven. Het stuk is daar verborgen en ik zal altijd het gevoel hebben, dat ik hem zou kun nen helpen, als ik wilde. Maar ik wil niet! Zij keerde zich om en liep den tuin in, naar liet mango-boschje, waar zij haar ponny had vastgemaakt. En met een gevoel van opluchting, dat ze zichzelf nauwelijks verklaren hon, in hel hart, reed ze naar Rêve d'Or terug. HOOFDSTUK X. •I Het was Juni en Barbara bracht die maand door op Guthrie, het landgoed der familie Bryant, waar zij sinds en- hele jaren niet meer geweest was, doordat zij buiten de „saison" veel in het buitenland had gereisd. Het had lady Bryant niet weinig gespeten, dat zij dit jaar gedwongen was afstand te doen van alle genoegens van het Lon densche gezelschapsleven in den sea son. Zij leed hevig onder haar finan- Heelen achteruitgang, die het gevolg geweest was van de spilzucht harer het terrein, waarop dezen zich hebben gewaagd. Hun verzoekschrift is een samenraapsel van leugens en laster, van beleediging en smaad, zooals men maar weinig ontmoet en de toon van dit verzoekschrift, zoowel als het woordenboek, waarvan zijn opsteller zich heeft bediend, getuigen van een dergelijke geestesgesteldheid, een der- gelijken redeioozen hartstocht, van een zoomin het oog loopende kwade trouw", dat onze Raad er niet aan zou kunnen denken zijn krachten te meten met dergelijke tegenstanders. En al zou onze Raad dat ook kunnen, hij zou het niet willen. Hij bezit te veel zelf respect om af te dalen tot het peii, waartoe men hem zou willen neer halen. En onze Raad, zich tot Uw Kamer wendend, is zich te zeer bewust van den eerbied, dien hij U verschut digd is, om U het weerzinwekkend schouwspel te durven aanbieden van een vechtpartij van kadewerkers. On nauwkeurigheid, valschheid en gemeen heid zal onze Raad beantwoorden met duidelijKheld.waarheid en goede trouw. De Kamer heeft aan deze adressen niet meer aandacht geschonken dan enkele woorden van afkeuring. Voor haar was bij de beraadslagingen richt snoer: Is het voor het muziekleven, is het voor de componisten gewenscht, dat het houden van een bureau voor muziekauteursrechten aan de toestem- zoons, Noël en Ted. De financieele moeilijkheden, die sinds eenigen tijd dreigden, deden ook het vraagstuk van lady Barbara's hu welijk aan de orde komen. Lady Bryant had zich voortdurend veel moeite gegeven om een echtge noot voor haar dochter te vinden en de laatste had reeds drie „seasons" medegemaakt, toen haar moeder ein delijk ernstig sprak over een huwelijk met den man, dien zij vurig als haar schoonzoon wenschte in de huidige omstandigheden. Lester Kenyan zoo heette hij oorspronkelijk groothandelaar in ko len, had zich in den loop der jaren tot millionair weten op te werken. Hij genoot in de Londensche zakenwereld dan ook een uitstekende reputatie. Door gelukkige speculatie in effecten had hij zijn vermogen in enkele jaren tijds nog verdubbeld en hij had blijk gegeven een flinke dosis gezond ver stand te bezitten, door zich uit zijn zaken terug te trekken, voor hij zijn fortuin weer kon verliezen. Gezond verstand was trouwens een kenmer kende eigenschap van den man, die niets liever verlangde dan met lady Barbara Howard te trouwen. Zij was van adel, een aantrekkelijke verschij ning, had een uitstekende opvoeding gehad en was zeer gezien in de Lon densche „society". Zoowel om haar persoonlijkheid als om haar positie, was zij een begeerenswaardige „par tij" voor een schatrijk man, die hoo- ger-op wilde. Barbara liet zich niet spoedig uit over haar gevoelens ten opzichte van Lester Kenyan. Kalm had zij geluis terd naar haar moeder's argumenta tie en het was einde April, toen de Bryant's uit Nice teruggekeerd waren ming der regeering wordt gebonden, terwijl het bureau, dat de concessie krijgt, dan onder regeeringsioezicht moet werken Onder de belanghebbenden zelf waren de meeningen zeer verdeeld. Verschillende Nederlandsche compo nisten zijn bi] het Fransche bureau aangesloten en verklaren zich tegen standers van het Nederlandsche, welks manieren zij niet lusten. Aan den anderen kant waren velen beducht voor de groote machtspositie van de Sacem, die bij ongehinderde ontwik keling der verhoudingen vermoedelijk een monopoiie zou verwerven. En uit Vlaanderen drongen tot hier klachten door over methodes, door het Fransche bureau toegepast, welke ook al niet bevorderlijk zouden zijn aan de ont wikkeling van het nationale muziek leven. Die vrees voor monopolievorming door een buitenlandsch bureau heeft overwogen bij de samenstelling van het ontwerp en bij de behandeling ervan. Het protest, door de Fransche, de Spaansche en de Belgische regee ringen geuit tegen het voornemen tot monopolievorming heeft men ook links laten liggen. Er komt nu één nationaal bureau, dat tevens de belangen van andere bureaux behartigt en anderzijds in het buitenland zijn vertegenwoordiging toevertrouwt aan de daar bestaande nationale bureaux. Doch alien waren het er over eens, dat de Buma niet mag voortwerken op den ouden voet. Van de Buma heeft de muziek ZO'SOAptr* wereld, hebben vereenfgingen daarbij aangesloten ook meermalen zeer on prettige dingen ondervonden dat mag gerusteiijkpubliek gezegd worden, daar het overbekend is. Daar moet gereorganiseerd worden, daar moeten andere methodes worden aangeleerd. Dit is de taak van het Regeeringstoezicht. Het is nog dubieus, om uit te maken, of inderdaad het Nederlandsche mu ziekleven zal zijn gebaat door de nieuwe regeling. De toekomst moet het leeren. M Zij, die zich met ingang van 1 Juli op dit blad abonneeren, ontvangen de tot daartoe ver schijnende nummers GRATIS die ls niet duur, Voordeelige prijzen gezellig winkelen prettige vakkundige bediening. Koopen ls bij ons een genoegen. lederen middag en avond: RADIO CONCERT. en Kenyan hnn twee-, soms wel drie maal per week een bezoek had ge bracht. Niemand zou kunnen zeggen, dat Barbara hem ooit onvriendelijk behandelde, maar toch voelde zij een pijnigende onzekerheid, als hij duide- lijk zijn voorkeur voor haar liet blij- i ken. En ongeveer tegelijkertijd wer den zij door familie-omstandigheden genoodzaakt om midden in den „sea son" naar Guthrie te verhuizen, door de groote sommen, die ze moest be schikbaar stellen om te voorkomen, dat de schulden van haar beide zoons een schandaal in de Londensche we reld zouden veroorzaken. Lord Noël Bryant, haar oudste zoon, was jaren geleden, zeer tegen den zin van zijn moeder, getrouwd met een Amerikaansche van kleinbur gerlijke familie, en na haar vroegen dood een jaar geleden nu ongeveer had hij het oude jonggezellenleven weer hervat. Hij was een trouw be zoeker van allerlei speelclubs en had kans gezien in enkele maanden door zijn schandelijk hoog spelen, een groote bres te schieten in zijn moe der's vermogen. Uit zijn huwelijk met de Amerikaansche was een dochter tje geboren, de kleine Catherine, die eerst bij haar vader was blijven wo nen, maar doordat het kind daar niet de verzorging kreeg die het noodig had, had lady Bryant haar kleindoch tertje meegenomen naar Guthrie, i Lord Edward, de jongere zoon, was niet heel veel solider dan zijn broer, maar terwijl deze laatste een zwak had voor spelen, specialiseerde de jongste zich meer op het wedden bij de rennen en in denzelfden tijd dat Noël het familievermogen een zware aderlating deed ondergaan om zijn speelschulden te kunnen aflossen, had Edward of Ted, zooals hij meestal genoemd werd bij de Der by aanzienlijke sommen verloren. Zuinigheid was dus voor de fami lie Bryant wel geboden en haar moe der hoopte vurig op een rijk huwelijk voor Barbara. Barbara was dol op het 7-jarige nichtje, dat zoo opeens bij hen in huis was gekomen en ze was zich be- wukt dat ze zich in jaren niet zóó aan iemand had gehecht. Kiddie, wat doe je? Catherine was door haar moeder altijd Kiddie genoemd en het kind bleek zóó aan dien naam gehecht, dat ze eenvoudig weigerde te luisteren naar het Kitty, zooals haar grootmoe der haar noemde en nog minder naar haar vollen doopnaam, zoodat lady Bryant had moeten berusten in het feit, dat haar kleinkind Kiddie werd genoemd, een naam, dien ze lichte lijk vulgair vond. Zij stonden samen op het terras; het slanke jonge meisje en het kind. Barbara en haar nichtje waren onaf scheidelijk, want lady Bryant's zorg voor haar kleindochter bestond in werkelijkheid alleen in voortdurend klagen tegenover haar bezoekers, dat de opvoeding van het kind zooveel zorg eischte, dat zij voor niets anders tijd konden vinden. Het terras, waarop zij nu stonden, j was dichtbegroeid met klimrozen, die een heerlijken zoeten geur verspreid- den. Ik ben de poppen aan het aan- kleeden, tante Babs. Hé, tante, ver telt u eens 'n verhaaltje van de I bloemen, net zooals laatst? Goed, Kiddie, maar dan moet je één ding beloven. Niet, dat ik alleen naar bed zal gaan, antwoordde het kind beslist. Ik ben zoo bang, als 't donker wordt, tante. En ik denk altijd dat er een boe man in de kast zit. En ik heb je gisteren nog laten zien, dat er niets in de kast zit. Kom Kiddie, zet die gekke dingen nu uit je hoofd. Het kind speelde met een op Bar bara's japon afhangenden ketting. Ik zou 't zoo fijn vinden, als u mee naar boven ging, tot op den over loop, ja? Barbara had moeite om niet te la chen. Kiddie's aanhalige maniertjes waren soms onweerstaanbaar. Komaan Kiddie, antwoordde zij, probeer nu eens niet bang te zijn in het donker. Als je mij belooft, dat je heel alleen zult gaan slapen, zal ik op den overloop blijven tot je in bed ligt. Je bent toch geen kleine baby meer, Kiddie. Je bent al 7 jaar en je lijkt wel 8, zoo groot ben je voor je leef tijd. Goed, tante, ik zal probeeren om niet meer bang te zyn. Maar nu het verhaaltje, dat u beloofd hebt. Het verhaaltje was bijna uit, toen 'n huisknecht op Barbara kwam toe- loopen. Wat is er, Mai'tin? Kolonel en mevrouw Melville, mylady. Uw moeder vraagt of u bin nen wilt komen. Lord Edward is zoo juist uit Londen gekomen en wenscht in de bibliotheek een onderhoud met u te hebben. Zal ik lady Catherine naar binnen brengen? 1 Wordt vervolgd. Iaalw(jfcsclie straatsrhf Courant MAAISCHAPPy VAM VERZEKERING OP HET LEVEN En wie zal dal öeiaien?

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1931 | | pagina 1