Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
Logische gmigtieïig.
KAREL DE MOL
J
ONTERFD
WAALWIJK»
Voor.
Een ieder denke er aan
Winkelnieuws.
Mol
Gaat
HEEREN-BAAI
FEUILLETON
NUMMER 56.
ZATERDAG 11 JULI 1931.
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-AdresECHO.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
•**-
ONVADERLANDSCH.
Zelfs een ramp, als welke ons land
te Parijs getroffen heeft, is niet veilig
voor de onvaderlandsche politiek van
den Sociaal-Democraat.
In het Amsterdamsche ochtend
blad van „Het Volk" lezen wij ten
minste
„Het Nederlandsche hoofdge
bouw trok, zoowel door zijn archi
tectuur, als door zijn inhoud, ge
weldige belangstelling en herinner
de er den bezoekers aan, dat daar
in Indonesië niet minder dan zestig
mil li oen onderdanen onder Neder-
landsch staatsgezag staan. Zoo
hielp onze inzending het wankele
internationale evenwicht stutten
en verleende zij aan de tentoonstel
ling juist nog een schijn van inter
nationalisme, die de eigenlijke be
doelingen der Fransche koloniale
staatkunde althans eenigszins ver
hulde.
Het is dan ook wel zeer merk
waardig, dat juist deze Nederland
sche inzending, die een zoo bijzon
dere rol vervulde, in vlammen
moest opgaan. Men kan er, als men
wil, een vingerwijzing in zien, dat
Nederland op koloniaal gebied
maar liever niet moet probeeren
met reactionnaire koloniale mo
gendheden één lijn te trekken. Men
weet, dat er juist in den laatsten
tijd zich een streven openbaart
naar toenadering tot Frankrijk op
het terrein van de koloniale werk
zaamheid. De brand ter Parijsche
koloniale tentoonstelling moge be-
Kermis Groot-Waalwijk.
Kermis wordt het hier.
Ook Mol heeft attractie,
Daar is koopen plezier.
Denkt aan Mols wekkertje,
Het loopt nog fijn.
Bij Mol moet ge wezen
Dèar moet ge zijn.
schouwd worden als vlammend tee-
ken van de gevaren, die een derge
lijke diplomatie met zich brengt."
Men moet wel ziekelijk verpolitiekt
en zonder een greintje gevoel voor
het smartelijke van het oogenblik zijn
meent de „N. Haarl. Crt.", als men
thans niet eens het politiek gekanker
na-laten kan, en als 't ware riog durtt
hoonen: „Net goed!"
We volstaan met zulk naargeestig,
den schrijver declasseerend, onvader-
landsch geschrijf te signaleeren.
IN DEN GREEP VAN
DEN DOLLAR.
Hoe zeer het Duitsche economische
leven in den greep van het Ameri-
kaansche kapitaal zit, kan blijken uit
de volgende opgave van de leeningen
welke de groote bankiershuizen
Duitschland hebben verstrekt. De cij
fers geven de dollarwaarden aan, men
moet ze dus met twee-en-een-half ver
menigvuldigen, om tot de guldens-
waarde te komen.
Morgan Bank 179.422.900
Equitable Trust 25.703.000
Guaranty Trust 18.359.500
Kuhn, Loeb et Co29.065.000
Becker (Chicago) 1.600.000
Ames Emmerich 7.295.000
Harris, Forbes 142.148.500
Lee, Higginson 58.027.000
Blythe, Witter 4.135.500
Brown Bross et Co. 31.021.000
E. H. Rollins 13.815.500
J. en W. Seligman 1.341.000
Speyer en Co64.138.000
Blair 14.018.500
I. J. Lisman 3.900.000
Chase Sec 20.000.000
A. G. Becker 20.688.000
National City Bank 285.561.000
Dillon, Read 252.347.000
Halsey Stuart 21.189.000
Hoew, Snow et Bertles 12.287.500
W. A. Harriman9.930.000
Brokaw (Chicago) 1.919.000
Potter 1.030.500
P. W. Chapman1.095.500
Lehman Bros2.250.000
Field Glore 15.472.500
De „Figaro", waaraan dit staatje
tamnaraore
2Q-50a.p*rota
is ontleend, teekent er bij aan, dat
onder deze getallen niet is begrepen
een geheele categorie van beleggingen
van Amerikaansche banken in
Duitschland, hetzij door middel van
aankoop van belangrijke pakketten
gewone aandeelen, hetzij door het
verleenen van credieten op korten ter
mijn.
De rechtstreeksche leeningen op
langen termijn, in het bovenvermeld
staatje opgesomd, overschrijden verre
de twee milliard gulden.
Men behoeft niet te vragen, merkt
„De Morgen" op, welk een loodzware
druk dit alles aan aflossingen en ren
te legt op heel het Duitsche econo
mische leven, op heel het Duitsche
volk. Behalve voor de herstelbetalin
gen heeft men allereerst ook nog te
werken voor het voldoen aan deze
verplichtingen, alvorens men de in
harden arbeid verworven productie
kan dienstbaar maken aan de voor-
j ziening in eigen behoeften. De uit-
komst heeft ook bewezen, dat dit op
den langen duur niet gaat. Technisch-
economisch al niet, maar ook niet
j uit psychologisch oogpunt. Er is on
der de deprimeerende werking van
on> met de Kermis onze inrichting: te komen bezoeken.
Voordeelige prijzen; gezellig winkelen; prettige vakkundige bediening.
Koopen ls bl] ons een genoegen.
lederen middag en avond: RADIO CONCERT.
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch
van
DOLF WYLLARDE.
31)
Gaat uw gang. Het is een groot ge
noegen voor mij om me aan u toe te
vertrouwen. Ik zou niet weten aan wie
ik het beter kon doen!
Het werd op zoo'n uitdagend-trium-
fantelijken toon gezegd, dat Barbara
even huiverde. Zou ze in staat zijn te
trouwen met dezen zelfgenoegzamen
man, met zijn gróve, vervelende stem
en lomp uiterlijk? Of bestond er mis
schien nog een kans om aan het nood
lot te ontkomen? Had mevrouw Mor-
rence het bij het rechte eind gehad? Zij
liet de zweep klappen, innig verlan
gend om zoo spoedig mogelijk thuis te
zijn. En om haar gast te beletten onder
werpen van persoonlijken aard aan te
roeren, begon zij een tactvol gesprek
over het landschap, waardoor het rij
tuig zijn weg nam naar Guthrie.
Aan het diner dien avond moest ze
telkens weer naar het roode, weinig-
fijne gezicht van Lester Kenyon kijken
en met een gevoel van angst bedacht
ze, dat ze, wanneer ze met hem trouw
de, iederen dag opnieuw haar heele
leven dat gezicht voor zich zou zien
over het kristal en het zilver van hun
gemeenschappelijke tafel. En het beeld
van Digby's knappe, forsche, maar
door-en-door aristocratische verschij
ning, verrees voor haar geestesoog; de
woorden van liefde, die hij haar met
ontroerde stem had toegefluisterd,
klonken haar in de ooren.
Ze voelde een wild verlangen om
weg te loopen, wèg uit de nabijheid
van Lester Kenyon, wèg van tafel.
Eten kon ze niet, geen hapje. Het
kostte haar de grootste moeite om af
en toe met een enkel woord aan het
gesprek deel te nemen.
-Je schijnt weinig eetlust te heb
ben, Babs, merkte Edward opeens op.
Dat is al de derde schotel waar je
niets van hebt geproefd.
Ik hoop niet dat ik de indirecte
oorzaak daarvan ben,mengde Wenyon
zich in het gesprek. Ik vrees dat de
rit naar het station u een beetje
heeft vermoeid.
Absoluut niet, antwoordde Bar
bara kalm, maar nu meneer Kenyon
het erover'heeft, wil ik je even waar
schuwen, Ted, dat de paarden bui-
tengewoon onrustig zijn. Ik had de
grootste moeite om ze te houden; ze j
trokken mijn arm bijna uit het lid.
Ik zal ze morgen net zoo lang
laten loopen tot ze gekalmeerd zijn,
dat beloof ik je, verklaarde Edward
overmoedig.
Dat zal ze geen kwaad doen.
Maar neem alsjeblieft Kiddie niet
mee. Je kunt onmogelijk op haar let
ten als ze net zoo zijn als vandaag.
Ik weet zeker, dat meneer Kenyon
ieder oogenblik moet gedacht hebben,
dat wij over den kop zouden slaan!
Ik ben graag bereid levensgevaar
te riskeeren als dat mij het genoegen
verschaft met u mee te mogen gaan!
antwoordde de millionnair met een
lichte buiging, die door Barbara met
een flauwen glimlach beantwoord
werd. Wat moest ze zeggen?
Met die paarden zul je je leven
niet in de waagschaal stellen, of je
moest morgen met mij meegaan, be
weerde Edward. Ik laat ze twintig
mijlen achter elkaar loopen van
hier naar Nettleton Woods en terug.
Daar zullen ze van opfrisschen! Als
jij ook wilt gaan rijden, Barbara, kun
je de dogcar nemen.
Het lijkt mij prettiger om mor
gen te paard te gaan, wat denkt u er
van, meneer Kenyon?
Als u iets voorstelt, kunt u bij
voorbaat op mijn volle instemming
rekenen, klonk het vleiend. En op
nieuw voelde Barbara een huivering.
In haar wanhoop had ze berekend,
dat ze, wanneer ze te paard gezeten
was, meer kans zou hebben om het
thans gevreesde aanzoek van Kenyon
te vermijden, dan wanneer zij in een
rijtuig naast hem zat. Het was een
kleine moeite om te zorgen dat Queen
of Hearts, haar rijpaard, zich onhan
delbaar toonde, zoodat ze schijnbaar
al haar aandacht bij het dier moest
bepalen. Kenyon was niet zóó erva
ren op het gebied van ruitersport, dat
hij de oorzaak hiervan zou ontdekken
en hij zou op die manier geen kans
krijgen te zeggen wat hij op het hart
had.
Ze had zich voorgenomen, om, vóór
ze een besluit nam ten opzichte van
Lester Kenyon, een ernstig gesprek
met Digby te hebben. Uit zijn eigen
mond wilde ze hooien, wie de waar
heid had gesproken: mevrouw Mel
ville of Mevrouw Morrence. Morgen
avond zou ze daartoe gelegenheid
hebben vóór dien tijd zou ze zeker
geen stap doen, die wellicht haar le
vensgeluk voorgoed zou vernietigen.
HOOFDSTUK XVI
Edward had zich vast voorgénomen
Barbara's advies op te volgen en
j Kiddie niet mee te nemen naar Nett
leton Woods, wanneer hij de nukki
ge paarden ging afrijden. Ongeluk
kiger wijs regende het den volenden
ochtend, zoodat hij genoodzaakt was
een groot deel van den morgen in de
biljartkamer door te brengen in ge- j
zeischap van Lester Kenyon.
Maar na de lunch klaarde de lucht
op en Kenyon voelde zich rijkelijk
beloond voor het geduld dat hij den
geheelen ochtend had moeten oefe
nen, toen Barbara in een donker
blauw rijcostuum in de salon ver
scheen met de mededeeling dat zij
klaar was om uit te rijden.
Kenyon was geen bijzonder goed
ruiter, en toen hij Ranger ongeduldig
den kop zag schudden en trappelen,
wierp hij een bezorgden blik op het
dier.
Ik hoop, dat mijn paard geen
kunsten uithaalt, zei hij tot Barbara,
terwijl hij zijn zwaar lichaam tegen
het dier opheesch.
Als je niet te veel met de teugels
werkt, loopt hij prachtig, verzekerde
Edward, die naar buiten gekomen
was om hem te zien opstijgen en zich
heimelijk vermaakte met Kenyon's
blijkbaren angst.
1 Ranger is het makste paard van
den heelen stal en u zult dan ook ab
soluut geen last met hem hebben,
merkte Barbara vriendelijk op, ter
wijl zij haar voet op Edwards hand
zette en lenig in het zadel wipte. Ik
wilde, dat ik dat ook van dit paard
kon zeggen, voegde zij eraan toe, ter
wijl zij het dier op den nek klopte.
Maar Queen of Hearts is te zenuwach
tig om geen fouten te hebben.
Zoudt u zoo vriendelijk willen
zijn voorop te rijden, totdat wij buiten
de oprijlaan zijn, vroeg zij Kenyon.
Queen of Hearts is een paar dagen
niet buiten geweest en zij loopt gewil
liger als zij een ander paard kan vol
gen.
Kenyon deed wat Barbara hem had
gevraagd.
Ik vraag mij af, wat dat be fee-
kent, peinsde de rijknecht, toen hij
naar den stal terugkeerde om lord
Edward's rijtuig in te spannen en ook
Ted verwonderde zich ten zeerste over
Barbara's verzoek. Wat voor grap
wilde zij met Lester Kenyon uithalen?
dacht hij.
Kiddie kwam het huis uitloopen cn
liep naar haar oom toe.
Hallo, Kiddie! Wou je ook mee?
Een anderen keer eens hoor. De paar
den zijn veel te onrustig.
En ik ben den heelen dag nog
niet buiten geweest, omdat het regen
de en omdat de juffrouw hoofdpijn
had. Hè, oom Ted, waarom mag ik
nu niet mee? Ik zal heusch niet las
tig zijn.
Zijn zij erg onrustig, Williams?
vroeg hij den stalknecht.
Neen, dat niet mylord, alleen een
beetje schichtig. Voordat u in Nettle
ton bent, loópen zij al als lammetjes,
antwoordde Williams, die evenals het
overige personeel, dolveel van Kiddie
hield.
Vooruit dan maar, gaf Edward,
die het kind niets kon weigeren, ten
slotte toe. Zet maar gauw je hoed op.
Kiddie verdween en kwam een oo
genblik later met haar hoed op te
rug. Edward schonk geen aandacht
aan het feit, dat zij geen mantel aan
had. De kinderjuffrouw was beneden
toen Kiddie in de kinderkamer kwam
om haar hoed te halen en het kind
gunde zich geen tijd om een mantel
aan te trekken, hoewel ze dé laatste
dagen verkouden was geweest.
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwykschc en Langstraatsche Courant,
MAATSCHAPPy VAM VERZEKERING OP HET LEVEN
Kermis firoolffaalwiilt.