IN. 100 rn No. 56. Zaterdag 11 Juli '31. 54e Jrg. tweede blad. BUITENLAND. Internationale schuld-conferentie. De Engelsche draadlooze dienst meldde gisteravond, dat de deskundi- genconferentie te Londen op 17 Juli zal bijeenkomen. Deze datum is vast gesteld als gevolg van besprekingen tusschen de Engelsche en Fransche regeering. De deskundigen zullen de vraag stukken onderzoeken, waarvoor de Fransche regeering opmerkingen heeft gemaakt in haar verklaring van Maandag j.l. bij de tot stand koming van de Fran sch-Amerikaansche over eenkomst. De drie voornaamste punten van onderzoek betreffen zaken, die de Amerikaansche i*egeering niet direct aangaan, n.l. 1ste de wensch tot ge meenschappelijke stappen van de voornaamste centrale banken door middel van de bank voor Int. Bet., teneinde hulp te organiseeren voor die Europeesche mogendheden, die bijzonder getroffen worden door het voorgestelde uitstel van betalingen. 2e. De kwestie van het garantie fonds. 3e. De technische regeling van de leveringen in natura, teneinde de actueele behoeften aan te passen aan den geest van Hoover's voorstel. Het conflict tusschen staat en kerk in Italië. De spanning in de betrekkingen tusschen Vaticaan en fascisme heeft sinds de laatste encycliek haar hoog tepunt bereikt. In fascistische krin gen spreekt men druk over de nood zakelijkheid om de betrekkingen tus schen kerk en staat op een nieuwen grondslag te regelen. De verbittering onder de fascisten over de laatste en cycliek, die door twee buitenlandsche kardinaals per vliegtuig naar Parijs en Londen is gebracht, is er niet min der op geworden, nu gebleken is, dat zij het eerst in het buitenland is ver schenen en pas den laatsten Zondag met den datum van 29 Juni in de Osservatore Romano is gepubliceerd. Het is niet onwaarschijnlijk, dat er diplomatieke verwikkelingen in aan tocht zijn, daar de Paus de toespraken van de eerste partijleiders en zelfs van Mussolini op den index zou wil len plaatsen. De fascistische bladen bevatten heftige aanvallen op het Va ticaan. Giurati, de secretaris-generaal van de fascistische partij, heeft aan alle ondersecretarissen de volgende circulaire gezonden Op aanwijzing van den chef der re geering en leider van het fascisme is het gelijktijdige lidmaatschap van de fascistische partij en dat van een organisatie, die verband houdt met de Katholieke Actie, verboden. Communisten-bestrijding. Er heeft zich een comité gevormd van een honderdtal vooraanstaande Amerikaansche persoonlijkheden, ter bestrijding van het communisme door middel van commercieelen boycot en tegenpropaganda. x Het comité verzet zich tegen erken ning van de sovjets, voordat deze schadeloosstelling hebben betaald aan de Amerikanen, die verliezen heb ben geleden door de confiscatie van hun bezit etc. Soortgelijke comité's zullen in Frankrijk, Groot-Brittannië, België, Duitschland, Italië, Canada en op den Balkan worden geformeerd. De woelingen in Spanje. De gisting in Spanje duurt voort. In Barcelona staan de troepen gereed om uit te rukken, daar men, in ver band met de heden beginnende sta king der havenarbeiders en van het personeel der gas- en electriciteits- werken relletjes verwacht. In Sara- gossa hebben werkloozen een hotel bestormd en zich eerst weer verwij derd, nadat men hen op voedsel en drank onthaald had. De staking van de employé's der telefoonmaatschappijen duurt nog steeds voort. De telefoondraden tus schen Oviedo en Leon zijn doorge sneden. Het telefoonnet wordt thans onder politiebewaking hersteld. In verschillende plaatsen hebben de sta kers zich voor de telefoongebouwen 1 opgesteld, waar zij de werkwilligen molesteeren en mishandelen. Te Ceuta, Murcia en La Curuna is de algemeene staking geproclameerd. Uit Madrid wordt nog gemeld, dat de directeur van den telefoondienst heeft medegedeeld, dat de vertraging in de buitenlandsche verbindingen te wijten is aan sabotage van den kant der stakers. Daar het stakingscomité zich er voor garant had gesteld, dat geen sabotage zou worden gepleegd, zijn de leden van dit comité gearres teerd. Credieten aan Duitschland. Naar het Alg. Hbld. mededeelt, wordt het nieuwe crediet van M 200 mill, aan Duitschland verstrekt door particuliere Amerikaansche banken, onder leiding van de International Acceptance Bank. Het destijds ver leende crediet van M. 400 mill., het welk door de Bank van Engeland, de Bank van Frankrijk en de New-York- sche Fed. Res. Bank tot 16 Juli werd verstrekt, i,s verlengd geworden. Door de Rijksbank zullen voorts waar schijnlijk bij andere buitenlandsche circulatiebanken credieten op korten termijn aangegaan worden. Naar de „Börsen Kurier" nader be richt, wordt door vooraanstaande banken overwogen om alsnog gebruik te maken van een crediet van 50 mil- lioen dollar aan de Duitsche Gouddis conto Bank destijds aangeboden. BINNENLAND. VADERLANDSCHE BANK VOOR BELASTE WAARDEN, 'S-G RAVENHAOE, 0i tegen beurskoers |0 OBLIGATIE» met jaarlijksche uitloting. De reis van H. M. de Koningin. Naar uit Sonsbeek wordt gemeld Is H.M. Koningin Wilhelmina met klein gevolg te Lienz In Oost Tirol aange- gekomen, waar H.M. eenige weken denkt te verblijven. Nederland en België. In het verslag van de heerDigneffe, rapporteur van de commissie voor buitenlandsche zaken van den senaat, wordt het volgende gezegd omtrent de Nederlandsch—Belgische betrek kingen Het contact met Nederland voor herziening van de verdragen van 1839 is den laatsten tijd veel actiever ge- worden en wijst op bevredigenden vooruitgang. De commissie verzoekt den senaat, oprechte wenschen te iormuleeren voor verwezenlijking van een accoord, dat de belangen van België vrijwaart en een toenadering tot de Nooderburen bevordert, welke in het belang is van de volkeren. De heer Digneffe spreekt zich verder uit voor het ratificatie van de overeenkomst van Oslo. Administratieve regeling van de Wieringermeer. Een commissie onder voorzitterschap van prof. mr. G. A, van Poelje, inge steld door het Ned. Instituut voor Volkshuisvesting en Stedebouw en de Ver. van Ned. Gemeenten, heeft een rapport uitgebracht over de vraag welke maatregelen te bevorderen zouden zijn in zake een goede administratieve regeling van de Wieringermeer. De commissie is tot de conclussie gekomen dat zoo spoedig mogelijk één gemeente moet worden gesticht die het geheele gebied van de Wieringermeer omvat. Gedurende een overgangsperiode wenscht zij echter het gebied van de Wieringermeer Ingedeeld te laten bij de vijf randgemeenten, waarbij dit ge bied thans is ingedeeld. Zij wil aan die gemeenten evenwel geen andere functie opdragen dan het zijn van de wettelijke woonplaatsen van 'n nieuwe Wlerlngermeerbevolking met alle com sequenties die daaruit voortvloeien ten aanzien van bevolkings boekhouding, burgerlijken stand, kiesrecht dienst plicht e.d. De behartiging van alle andere gemeentelijke belangen wenscht zij gedurende de overgangsperiode op te dragen aan een daarvoor te stichten afzonderlijk lichaam, genaamd .De Wieringermeer", waaraan zij overeen komstig art. 194 van de Grondwet verordenende bevoegdheid wenscht toe te kennen. De commissie heeft haar denkbeelden nader uitgewerkt in een ontwerp van wet met daarbij behoorende toelichting. De Koloniale Tentoonstelling te Parijs' Goedkoope treinen. De Ned. Spoorwegen hebben, naar .Spoor- en Tramwegen" meldt het voornemen extra treinen tegen gere duceerde prijzen te doen loopen naar Parijs en terug. De heenreis uit Neder land vangt aan Donderdagavond en de terugkeer uit Parijs Zondags tegen middernacht. Het eerste paar extra- treinen (één via Esschen en één via Maastricht- Visé) zal vertrekken op Donderdag 6 Augustus en van Parijs terugkeeren Zondag 9 Augustus, zoodat de deelnemers diè Vrijdagmorgen tijdig te Parfls aankomen en Zondag 9 Aug. tegen middernacht van daar vertrekken, circa drie volle dagen te Parijs kunnen doorbrengen. De treinen bestaan uit rijtuigen 2e en 3e klasse. Iedere deelnemer kan zich behalve van een plaatsbewijs aan het station of aan het reisbureau waar hij zijn plaatskaarten koopt, ook voorzien van een omslag bevattende iegimatiekaart, coupons voor hotel, déjeuners en di ners enz. Na den brand te Vtncennes. Onder den titel: Eenige woorden van erkentelijkheid aan Nederland, bevat de Matin op de eere-plaats een bijzonder warm artikel, waarvan de onverkorte vertaling hier volgt: Men was dankbaar geweest, dat onze Nederlandsche vrienden en hun regeering de koloniale tentoonstelling, prachtig zinnebeeld van Frankrljk's bedrijvigheid in de wereld en schit terend getuigenis van de weldadige resultaten van zijn beschavingstaak, hadden begiftigd en verrijkt met een van de mooiste paviljoenen bij die, welke de buitenlandsche mogendheden bieden aan de nieuwsgierigheid en de opgetogenheid van ontelbare bezoekers. Terstond na de niets ontziende ramp, die hen zoo hard, zoo wreed getroffen heeft, waren wij diep en echt getrof fen, zooals men dat in zulke gevallen in Frankrijk weet te zijn, door hun waardigheid in den tegenspoed en door ïun welgemeende verslagenheid, die voor het overige meer betrekking had op wat het lot ons, Franschen, deed verliezen, dan op wat het hun ontnam. Thans ontbreken ons de woorden om naar behooren de volharding, de vriend schappelijke edelmoedigheid te prijzen van het roemrijke volk, waarvan de wapenspreuk is Je maintiendral. Hoe mmers de ontroering weer te geven, aandoenlijk in haar drift, die de be woners van Parijs bevangen heeft, toen zij in de bladen lazen, dat Nederland niet alleen besloten had, uit den wrak- loop van zijn vroegere magnifieke >aviijoen een nieuw gebouw te doen rerrijzen, maar nog de kosten van die weede moedige onderneming alleen te willen dragen, je maintiendral 1 Laat iet groote land, hetwelk zoo meester- wordt bestuurd door de gracieuse söuvereine, die wij lot onze vreugde lebben begroet in Parijs en later in tiet Ille de France, waar zij eenige dagen rust gesmaakt heeft alvorens Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden DE WONDERREIS VAN KNIP EN KNAP. En ben ik weer eenmaal thuis, 'k Denk niet meer aan zee. En 'k ga ook niet met Knap, Meer op zijn reizen mee. Maar hoe vol hoop hij was, 't Ging niet naar Knips gedachten, Nog zat hij in de kist En moest geduldig wachten. Zoolang wel duurde het, Dat Knip begon te zuchten. En maar voortdurend dacht; O, kon ik maar weer vluchten! Kon ik die kist maar uitl Zou ik het durven wagen Misschien wil Knap ook wel, Maar 'k durf 't hem niet vragen. Ook Knap werd ongerust, Daar in die donkere kist, En sprak op zachten toon .Heb ik me soms vergist?" .Zou soms de kist vandaag, Niet worden meegenomen? Geen middel weet ik dan, Om nog aan boord te komen." Maar neen, daar klonk een stem, En nog één, .Stil ze komen", Zei Knap.Daar gaan we hoor De kist wordt meegenomen. Pas op, beweeg je niet! Men zou je kunnen hooren", Sprak Knapmaar Knip dachtOch, Nou is de kans verloren. En ja, Knap had gelijk, En schoon ze er niets van zagen. Ze voelden, dat een touw, Werd om de kist geslagen. Opeens een zware ruk, Een stooten op den grond. Daar ging de kist omhoog, En zwierde lustig rond 1 (Wordt Y«rvolgd). Pack's avontuur. Toen Puck geboren werd, waren zijn ouders het er niet over eens of hij werkelijk een kleine jongen was of een kabouter zoo klein en tenger was hij. Zij bewaakten hem zorgvuldig zoo bang waren zij, dat hij weg zou vliegen. En lederen morgen keek zijn moeder naar zijn rug om te zien of er niet opeens twee vleugeltjes te voorschijn waren gekomen, want als er werkelijk vleugeltjes zouden groeien, wat zouden zij dan moeten doen En zijn ouders wisten heel goed, dat het heelemaal niets zou helpen als zij de vleugels zouden afknippen, omdat deze toch weer zouden aangroeien. En zoo zaten zijn vader en moeder steeds in angst, dat zij op een zekeren morgen het wiegje van hun kleinen jongen leeg zouden vinden. Toen Puck zes maan den oud was en moeder hem even buiten op het grasveld had gelegd, zag zij een oogenbiik later een kabou tertje naar hem toekomen en deze begon met den kleinen jongen te spelen Hij zocht de stukken van den regen boog, die zoo juist van den hemel gevallen was, bij elkaar en samen speelden zij daar nu mee. Natuurlijk schrok de moeder erg en zij haalde Puck vlug naar binnen. Toen huilde Putck precies als iedere andere baby het is echter eigenaardig, dat de ka bouters niet bang waren van het huilen, want kabouters zelf huilen nooit, want als zij graag iets willen doen, wat zij niet kunnen, dan gaan ze met iets anders spelen. Soms probeerde Puck de elfj s, die ook vaak bij hem kwa men spelen en die vleugeltjes hadden, na te doen. Hij wilde dan ook vliegen en maakte met zijn armen bewegingjes daarvoor. Maar Puck had geen vleugels, daar had hij niet aan gedacht. Hfl ging op den rand van zl|n ledikantje staan, sloeg zijn armen uit om weg te vliegen, maar kwam natuurlijk op den grond terecht. Gelukkig was zijn kussen juist uit zijn bedje gevallen, zoodat hij zich niet bezeerde en met den schrik vrij kwam. Zoo leerde hij dat hij niet kon vliegen en probeerde het ouk nooit meer. Hij sprak er met de elfjes over, maar die zeiden hem, dat hij geen vleugels had en daarom niet kon vliegen en dat zij vergeten hadden, hem dat van te voren te zeggen, Maar toen Puck een jaar oud was, beleefde hij zijn eerste groote avontuur. Hij kon toen al een paar woorden zeggen, als jimmi en wonno, maar niemand wist wat hij daarmee bedoelde, want Puck maakte zijn woordjes zelf. Toen hij nu een jaar oud was, besloot hij een kleine wandeling te gaan maken De meeste babies leeren stapje voor stapje loopen, maar Puck vond, dat hij de wereld maar eens moest verrassen. Als hij alleen was, probeerde hij dan langs de stoelen te balanceeren en liep van den eenen stoel naar den anderen, tot hij eindelijk alleen loopen kon. Maar niemand wist dit, want zoo gauw er iemand in de kamer kwam, ging hij weer op den grond zitten. Hij had zichzelf ook geleerd om uit zijn wieg te klauteren, zonder dat hij viel. Moeder, die het erg druk had, legde Puck in zijn bedje en zei dat hij moest gaan slapen. Ze dekte hem lekker toe en verdween naar de keuken. Maar Puck had nu eenmaal besloten een kleine wandeling te gaan maken, dus klom hij zijn bedje uit en kroop door de serredeuren den tuin in. Hij kroop ook over het grasveld heen, want hij vond het niet noodig, dat iemand wist, dat hij kon loopen. Daar stond een bank om een ouden appelboom achter in den tuin. De boom was zoo oud, dat hij de bank als steuntje moest gebruiken, anders zou hfj misschien omgevallen zijn. Vlak bij de wortels was de ingang van het huls van een ouden kabouter, dat wist Puck, want die oude kabouter was een speciale vriend van Puck. De kabouter was blij Puck weer te zien en riep de an dere kabouters en de elfjes, die niet zoo oud waren als hij en ook in jongere boomen en zelfs in bloemen woonden. Toen greep Puck met zjjn handje in het hol van den kabouter en opeens greep hij de leidsels van de twee paarden van de kabouters beet. Twee heele kleine paarden, wij zouden ze muizen noemen. De Kabou ters vinden het heerlijk om in een klein wagentje door het bosch te rijden en richten daarom de dieren af om hen voort te trekken. Puck wilde na tuurlijk, ook dadelijk rijden, maar het wagentje was heel klein, daar kon hij niet in. De paarden werden uitgespan nen en daar ze heel tam waren, liepen zij niet weg maar speelden met Puck. In dien tusschentijd hadden vader en moeder ontdekt, dat het bedje van hun lieveling leeg was. Dat was een schrik. Overal zochten zij hem, onder het bed, in de kamer, op het grasveld, waar zij maar konden, doch konden hem niet vinden, dat kwam, omdat Puck onder den bank zat aan den achterkant van den boom en nog steeds met de muizen speelde. Zoo dachten zijn ouders ten slotte, dat de elfjes de jongen hadden meegenomen en zij waren natuurlijk erg bedroefd. Zij gingen nu op den bank aan den an deren kant van den kastanjeboom zitten en huilden zoo hard, dat Puck he hoorde. Hij stond nu op, vergat, dat hij niet wilde, dat iemand hem zag loopen, liep naar zijn moeder en zei wonno, wonno. Zij begrtpen heele maal niet wat hij zeggen wilde en Puck wees met zijn handje onder de bank, maar hoe zijn ouders ook keken, ze zagen niets van de muizen of van de kabouters en de eitjes. Maar zl waren heel blij, dat zij hun lieveling terug hadden en kusten hem en droe gen hem naar huls. Maar toen hij weer in zijn bedje lag, besloot hij nooi meer stilletjes op te staan, want hi wilde zijn moeder niet meer aan he huilen maken. Moeder en vader waren heel verwonderd, dat hun jongen a zoo goed loopen kon en voortaan kroop hij ook niet meer. Speelde hl nu eens met andere kinderen op he grasveld en kwam er dan eens een muis, dan gingen de andere babies dikwijls huilen. Doch hij lachte ze uit, want hij wist immers, dat het de paar den waren van zijn vriend de Kabouter OUDERS, LEZEN UWE KINDEREN ONS JEUGDHOEKJE Oplossingen van de vorige week. 1 Laat den wind niet door de hekken waaien. P vin piano ans v hit viool bot 1 Nieuwe Raadsels. 1 Wat leest ge hier uit?? r.r.rr.r.r.r.r. het huis van onzen boer loopen 10. 10. 10. 10. 10 den. 2 Strikvragen. Welke vier letters van het alphabet zQn een schrik voor ieder die kwaad doet Als vier jongens één appel deelen, hoe laat is het dan? Wie heeft volop den kost en houdt nog een derde deel over Als vier lucifers bij elkaar liggen, wat is het dan? Wat Is de uitkomst van vijf sol daten Wat komt door de vensterruit. Gestadig in en uit, En breekt toch nooit een enkele ruit Als mijn nichtje graag heeft dat haar moeder bij haar komt, dan gebruikt ze daarvoor een leesteeken. Welk is dat?? 3. 1925 drinken we eiken dag. 2015818 bevreesd. 2223192021 zeer hard voor werp. 1717 naaldboom. 27102914 kan gezongen wor den. 9313233 huisdier. 26162425 jongensnaam. 6112835 verkorte meisjesnaam. 13344 bewoner van Ierland. 3248 voorzetsel.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1931 | | pagina 5