IN.
100
rn
No. 56. Zaterdag 11 Juli '31. 54e Jrg.
tweede blad.
BUITENLAND.
Internationale schuld-conferentie.
De Engelsche draadlooze dienst
meldde gisteravond, dat de deskundi-
genconferentie te Londen op 17 Juli
zal bijeenkomen. Deze datum is vast
gesteld als gevolg van besprekingen
tusschen de Engelsche en Fransche
regeering.
De deskundigen zullen de vraag
stukken onderzoeken, waarvoor de
Fransche regeering opmerkingen
heeft gemaakt in haar verklaring van
Maandag j.l. bij de tot stand koming
van de Fran sch-Amerikaansche over
eenkomst.
De drie voornaamste punten van
onderzoek betreffen zaken, die de
Amerikaansche i*egeering niet direct
aangaan, n.l. 1ste de wensch tot ge
meenschappelijke stappen van de
voornaamste centrale banken door
middel van de bank voor Int. Bet.,
teneinde hulp te organiseeren voor
die Europeesche mogendheden, die
bijzonder getroffen worden door het
voorgestelde uitstel van betalingen.
2e. De kwestie van het garantie
fonds. 3e. De technische regeling van
de leveringen in natura, teneinde de
actueele behoeften aan te passen aan
den geest van Hoover's voorstel.
Het conflict tusschen staat en kerk
in Italië.
De spanning in de betrekkingen
tusschen Vaticaan en fascisme heeft
sinds de laatste encycliek haar hoog
tepunt bereikt. In fascistische krin
gen spreekt men druk over de nood
zakelijkheid om de betrekkingen tus
schen kerk en staat op een nieuwen
grondslag te regelen. De verbittering
onder de fascisten over de laatste en
cycliek, die door twee buitenlandsche
kardinaals per vliegtuig naar Parijs
en Londen is gebracht, is er niet min
der op geworden, nu gebleken is, dat
zij het eerst in het buitenland is ver
schenen en pas den laatsten Zondag
met den datum van 29 Juni in de
Osservatore Romano is gepubliceerd.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat er
diplomatieke verwikkelingen in aan
tocht zijn, daar de Paus de toespraken
van de eerste partijleiders en zelfs
van Mussolini op den index zou wil
len plaatsen. De fascistische bladen
bevatten heftige aanvallen op het Va
ticaan.
Giurati, de secretaris-generaal
van de fascistische partij, heeft aan
alle ondersecretarissen de volgende
circulaire gezonden
Op aanwijzing van den chef der re
geering en leider van het fascisme
is het gelijktijdige lidmaatschap van
de fascistische partij en dat van een
organisatie, die verband houdt met
de Katholieke Actie, verboden.
Communisten-bestrijding.
Er heeft zich een comité gevormd
van een honderdtal vooraanstaande
Amerikaansche persoonlijkheden, ter
bestrijding van het communisme door
middel van commercieelen boycot en
tegenpropaganda. x
Het comité verzet zich tegen erken
ning van de sovjets, voordat deze
schadeloosstelling hebben betaald
aan de Amerikanen, die verliezen heb
ben geleden door de confiscatie van
hun bezit etc.
Soortgelijke comité's zullen in
Frankrijk, Groot-Brittannië, België,
Duitschland, Italië, Canada en op den
Balkan worden geformeerd.
De woelingen in Spanje.
De gisting in Spanje duurt voort.
In Barcelona staan de troepen gereed
om uit te rukken, daar men, in ver
band met de heden beginnende sta
king der havenarbeiders en van het
personeel der gas- en electriciteits-
werken relletjes verwacht. In Sara-
gossa hebben werkloozen een hotel
bestormd en zich eerst weer verwij
derd, nadat men hen op voedsel en
drank onthaald had.
De staking van de employé's der
telefoonmaatschappijen duurt nog
steeds voort. De telefoondraden tus
schen Oviedo en Leon zijn doorge
sneden. Het telefoonnet wordt thans
onder politiebewaking hersteld. In
verschillende plaatsen hebben de sta
kers zich voor de telefoongebouwen
1 opgesteld, waar zij de werkwilligen
molesteeren en mishandelen.
Te Ceuta, Murcia en La Curuna is
de algemeene staking geproclameerd.
Uit Madrid wordt nog gemeld, dat
de directeur van den telefoondienst
heeft medegedeeld, dat de vertraging
in de buitenlandsche verbindingen te
wijten is aan sabotage van den kant
der stakers. Daar het stakingscomité
zich er voor garant had gesteld, dat
geen sabotage zou worden gepleegd,
zijn de leden van dit comité gearres
teerd.
Credieten aan Duitschland.
Naar het Alg. Hbld. mededeelt,
wordt het nieuwe crediet van M 200
mill, aan Duitschland verstrekt door
particuliere Amerikaansche banken,
onder leiding van de International
Acceptance Bank. Het destijds ver
leende crediet van M. 400 mill., het
welk door de Bank van Engeland, de
Bank van Frankrijk en de New-York-
sche Fed. Res. Bank tot 16 Juli werd
verstrekt, i,s verlengd geworden. Door
de Rijksbank zullen voorts waar
schijnlijk bij andere buitenlandsche
circulatiebanken credieten op korten
termijn aangegaan worden.
Naar de „Börsen Kurier" nader be
richt, wordt door vooraanstaande
banken overwogen om alsnog gebruik
te maken van een crediet van 50 mil-
lioen dollar aan de Duitsche Gouddis
conto Bank destijds aangeboden.
BINNENLAND.
VADERLANDSCHE BANK
VOOR BELASTE WAARDEN,
'S-G RAVENHAOE,
0i tegen beurskoers
|0 OBLIGATIE»
met jaarlijksche uitloting.
De reis van H. M. de Koningin.
Naar uit Sonsbeek wordt gemeld Is
H.M. Koningin Wilhelmina met klein
gevolg te Lienz In Oost Tirol aange-
gekomen, waar H.M. eenige weken
denkt te verblijven.
Nederland en België.
In het verslag van de heerDigneffe,
rapporteur van de commissie voor
buitenlandsche zaken van den senaat,
wordt het volgende gezegd omtrent
de Nederlandsch—Belgische betrek
kingen
Het contact met Nederland voor
herziening van de verdragen van 1839
is den laatsten tijd veel actiever ge-
worden en wijst op bevredigenden
vooruitgang. De commissie verzoekt
den senaat, oprechte wenschen te
iormuleeren voor verwezenlijking van
een accoord, dat de belangen van
België vrijwaart en een toenadering
tot de Nooderburen bevordert, welke
in het belang is van de volkeren. De
heer Digneffe spreekt zich verder uit
voor het ratificatie van de overeenkomst
van Oslo.
Administratieve regeling van de
Wieringermeer.
Een commissie onder voorzitterschap
van prof. mr. G. A, van Poelje, inge
steld door het Ned. Instituut voor
Volkshuisvesting en Stedebouw en de
Ver. van Ned. Gemeenten, heeft een
rapport uitgebracht over de vraag welke
maatregelen te bevorderen zouden zijn
in zake een goede administratieve
regeling van de Wieringermeer. De
commissie is tot de conclussie gekomen
dat zoo spoedig mogelijk één gemeente
moet worden gesticht die het geheele
gebied van de Wieringermeer omvat.
Gedurende een overgangsperiode
wenscht zij echter het gebied van de
Wieringermeer Ingedeeld te laten bij
de vijf randgemeenten, waarbij dit ge
bied thans is ingedeeld. Zij wil aan
die gemeenten evenwel geen andere
functie opdragen dan het zijn van de
wettelijke woonplaatsen van 'n nieuwe
Wlerlngermeerbevolking met alle com
sequenties die daaruit voortvloeien ten
aanzien van bevolkings boekhouding,
burgerlijken stand, kiesrecht dienst
plicht e.d. De behartiging van alle
andere gemeentelijke belangen wenscht
zij gedurende de overgangsperiode op
te dragen aan een daarvoor te stichten
afzonderlijk lichaam, genaamd .De
Wieringermeer", waaraan zij overeen
komstig art. 194 van de Grondwet
verordenende bevoegdheid wenscht toe
te kennen.
De commissie heeft haar denkbeelden
nader uitgewerkt in een ontwerp van
wet met daarbij behoorende toelichting.
De Koloniale Tentoonstelling te Parijs'
Goedkoope treinen.
De Ned. Spoorwegen hebben, naar
.Spoor- en Tramwegen" meldt het
voornemen extra treinen tegen gere
duceerde prijzen te doen loopen naar
Parijs en terug. De heenreis uit Neder
land vangt aan Donderdagavond en
de terugkeer uit Parijs Zondags tegen
middernacht. Het eerste paar extra-
treinen (één via Esschen en één via
Maastricht- Visé) zal vertrekken op
Donderdag 6 Augustus en van Parijs
terugkeeren Zondag 9 Augustus, zoodat
de deelnemers diè Vrijdagmorgen tijdig
te Parfls aankomen en Zondag 9 Aug.
tegen middernacht van daar vertrekken,
circa drie volle dagen te Parijs kunnen
doorbrengen. De treinen bestaan uit
rijtuigen 2e en 3e klasse.
Iedere deelnemer kan zich behalve
van een plaatsbewijs aan het station
of aan het reisbureau waar hij zijn
plaatskaarten koopt, ook voorzien van
een omslag bevattende iegimatiekaart,
coupons voor hotel, déjeuners en di
ners enz.
Na den brand te Vtncennes.
Onder den titel: Eenige woorden
van erkentelijkheid aan Nederland,
bevat de Matin op de eere-plaats een
bijzonder warm artikel, waarvan de
onverkorte vertaling hier volgt:
Men was dankbaar geweest, dat
onze Nederlandsche vrienden en hun
regeering de koloniale tentoonstelling,
prachtig zinnebeeld van Frankrljk's
bedrijvigheid in de wereld en schit
terend getuigenis van de weldadige
resultaten van zijn beschavingstaak,
hadden begiftigd en verrijkt met een
van de mooiste paviljoenen bij die,
welke de buitenlandsche mogendheden
bieden aan de nieuwsgierigheid en de
opgetogenheid van ontelbare bezoekers.
Terstond na de niets ontziende ramp,
die hen zoo hard, zoo wreed getroffen
heeft, waren wij diep en echt getrof
fen, zooals men dat in zulke gevallen
in Frankrijk weet te zijn, door hun
waardigheid in den tegenspoed en door
ïun welgemeende verslagenheid, die
voor het overige meer betrekking had
op wat het lot ons, Franschen, deed
verliezen, dan op wat het hun ontnam.
Thans ontbreken ons de woorden om
naar behooren de volharding, de vriend
schappelijke edelmoedigheid te prijzen
van het roemrijke volk, waarvan de
wapenspreuk is Je maintiendral. Hoe
mmers de ontroering weer te geven,
aandoenlijk in haar drift, die de be
woners van Parijs bevangen heeft, toen
zij in de bladen lazen, dat Nederland
niet alleen besloten had, uit den wrak-
loop van zijn vroegere magnifieke
>aviijoen een nieuw gebouw te doen
rerrijzen, maar nog de kosten van die
weede moedige onderneming alleen te
willen dragen, je maintiendral 1 Laat
iet groote land, hetwelk zoo meester-
wordt bestuurd door de gracieuse
söuvereine, die wij lot onze vreugde
lebben begroet in Parijs en later in
tiet Ille de France, waar zij eenige
dagen rust gesmaakt heeft alvorens
Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden
DE WONDERREIS VAN
KNIP EN KNAP.
En ben ik weer eenmaal thuis,
'k Denk niet meer aan zee.
En 'k ga ook niet met Knap,
Meer op zijn reizen mee.
Maar hoe vol hoop hij was,
't Ging niet naar Knips gedachten,
Nog zat hij in de kist
En moest geduldig wachten.
Zoolang wel duurde het,
Dat Knip begon te zuchten.
En maar voortdurend dacht;
O, kon ik maar weer vluchten!
Kon ik die kist maar uitl
Zou ik het durven wagen
Misschien wil Knap ook wel,
Maar 'k durf 't hem niet vragen.
Ook Knap werd ongerust,
Daar in die donkere kist,
En sprak op zachten toon
.Heb ik me soms vergist?"
.Zou soms de kist vandaag,
Niet worden meegenomen?
Geen middel weet ik dan,
Om nog aan boord te komen."
Maar neen, daar klonk een stem,
En nog één, .Stil ze komen",
Zei Knap.Daar gaan we hoor
De kist wordt meegenomen.
Pas op, beweeg je niet!
Men zou je kunnen hooren",
Sprak Knapmaar Knip dachtOch,
Nou is de kans verloren.
En ja, Knap had gelijk,
En schoon ze er niets van zagen.
Ze voelden, dat een touw,
Werd om de kist geslagen.
Opeens een zware ruk,
Een stooten op den grond.
Daar ging de kist omhoog,
En zwierde lustig rond 1
(Wordt Y«rvolgd).
Pack's avontuur.
Toen Puck geboren werd, waren zijn
ouders het er niet over eens of hij
werkelijk een kleine jongen was of
een kabouter zoo klein en tenger was
hij. Zij bewaakten hem zorgvuldig zoo
bang waren zij, dat hij weg zou vliegen.
En lederen morgen keek zijn moeder
naar zijn rug om te zien of er niet
opeens twee vleugeltjes te voorschijn
waren gekomen, want als er werkelijk
vleugeltjes zouden groeien, wat zouden
zij dan moeten doen En zijn ouders
wisten heel goed, dat het heelemaal
niets zou helpen als zij de vleugels
zouden afknippen, omdat deze toch
weer zouden aangroeien. En zoo zaten
zijn vader en moeder steeds in angst,
dat zij op een zekeren morgen het
wiegje van hun kleinen jongen leeg
zouden vinden. Toen Puck zes maan
den oud was en moeder hem even
buiten op het grasveld had gelegd,
zag zij een oogenbiik later een kabou
tertje naar hem toekomen en deze
begon met den kleinen jongen te spelen
Hij zocht de stukken van den regen
boog, die zoo juist van den hemel
gevallen was, bij elkaar en samen
speelden zij daar nu mee. Natuurlijk
schrok de moeder erg en zij haalde
Puck vlug naar binnen. Toen huilde
Putck precies als iedere andere baby
het is echter eigenaardig, dat de ka
bouters niet bang waren van het huilen,
want kabouters zelf huilen nooit, want
als zij graag iets willen doen, wat zij
niet kunnen, dan gaan ze met iets
anders spelen. Soms probeerde Puck
de elfj s, die ook vaak bij hem kwa
men spelen en die vleugeltjes hadden,
na te doen. Hij wilde dan ook vliegen
en maakte met zijn armen bewegingjes
daarvoor. Maar Puck had geen vleugels,
daar had hij niet aan gedacht. Hfl ging
op den rand van zl|n ledikantje staan,
sloeg zijn armen uit om weg te vliegen,
maar kwam natuurlijk op den grond
terecht. Gelukkig was zijn kussen juist
uit zijn bedje gevallen, zoodat hij zich
niet bezeerde en met den schrik vrij
kwam. Zoo leerde hij dat hij niet kon
vliegen en probeerde het ouk nooit
meer. Hij sprak er met de elfjes over,
maar die zeiden hem, dat hij geen
vleugels had en daarom niet kon
vliegen en dat zij vergeten hadden,
hem dat van te voren te zeggen, Maar
toen Puck een jaar oud was, beleefde
hij zijn eerste groote avontuur. Hij kon
toen al een paar woorden zeggen, als
jimmi en wonno, maar niemand wist
wat hij daarmee bedoelde, want Puck
maakte zijn woordjes zelf. Toen hij
nu een jaar oud was, besloot hij een
kleine wandeling te gaan maken De
meeste babies leeren stapje voor stapje
loopen, maar Puck vond, dat hij de
wereld maar eens moest verrassen.
Als hij alleen was, probeerde hij dan
langs de stoelen te balanceeren en
liep van den eenen stoel naar den
anderen, tot hij eindelijk alleen loopen
kon. Maar niemand wist dit, want zoo
gauw er iemand in de kamer kwam,
ging hij weer op den grond zitten. Hij
had zichzelf ook geleerd om uit zijn
wieg te klauteren, zonder dat hij viel.
Moeder, die het erg druk had, legde
Puck in zijn bedje en zei dat hij moest
gaan slapen. Ze dekte hem lekker toe
en verdween naar de keuken. Maar
Puck had nu eenmaal besloten een
kleine wandeling te gaan maken, dus
klom hij zijn bedje uit en kroop door
de serredeuren den tuin in. Hij kroop
ook over het grasveld heen, want hij
vond het niet noodig, dat iemand wist,
dat hij kon loopen. Daar stond een
bank om een ouden appelboom achter
in den tuin. De boom was zoo oud,
dat hij de bank als steuntje moest
gebruiken, anders zou hfj misschien
omgevallen zijn. Vlak bij de wortels
was de ingang van het huls van een
ouden kabouter, dat wist Puck, want
die oude kabouter was een speciale
vriend van Puck. De kabouter was
blij Puck weer te zien en riep de an
dere kabouters en de elfjes, die niet
zoo oud waren als hij en ook in
jongere boomen en zelfs in bloemen
woonden. Toen greep Puck met zjjn
handje in het hol van den kabouter
en opeens greep hij de leidsels van
de twee paarden van de kabouters
beet. Twee heele kleine paarden, wij
zouden ze muizen noemen. De Kabou
ters vinden het heerlijk om in een
klein wagentje door het bosch te rijden
en richten daarom de dieren af om
hen voort te trekken. Puck wilde na
tuurlijk, ook dadelijk rijden, maar het
wagentje was heel klein, daar kon hij
niet in. De paarden werden uitgespan
nen en daar ze heel tam waren, liepen
zij niet weg maar speelden met Puck.
In dien tusschentijd hadden vader en
moeder ontdekt, dat het bedje van hun
lieveling leeg was. Dat was een schrik.
Overal zochten zij hem, onder het bed,
in de kamer, op het grasveld, waar
zij maar konden, doch konden hem
niet vinden, dat kwam, omdat Puck
onder den bank zat aan den achterkant
van den boom en nog steeds met de
muizen speelde. Zoo dachten zijn
ouders ten slotte, dat de elfjes de
jongen hadden meegenomen en zij
waren natuurlijk erg bedroefd. Zij
gingen nu op den bank aan den an
deren kant van den kastanjeboom zitten
en huilden zoo hard, dat Puck he
hoorde. Hij stond nu op, vergat, dat
hij niet wilde, dat iemand hem zag
loopen, liep naar zijn moeder en zei
wonno, wonno. Zij begrtpen heele
maal niet wat hij zeggen wilde en
Puck wees met zijn handje onder de
bank, maar hoe zijn ouders ook keken,
ze zagen niets van de muizen of van
de kabouters en de eitjes. Maar zl
waren heel blij, dat zij hun lieveling
terug hadden en kusten hem en droe
gen hem naar huls. Maar toen hij weer
in zijn bedje lag, besloot hij nooi
meer stilletjes op te staan, want hi
wilde zijn moeder niet meer aan he
huilen maken. Moeder en vader waren
heel verwonderd, dat hun jongen a
zoo goed loopen kon en voortaan
kroop hij ook niet meer. Speelde hl
nu eens met andere kinderen op he
grasveld en kwam er dan eens een
muis, dan gingen de andere babies
dikwijls huilen. Doch hij lachte ze uit,
want hij wist immers, dat het de paar
den waren van zijn vriend de Kabouter
OUDERS, LEZEN UWE KINDEREN
ONS JEUGDHOEKJE
Oplossingen van de vorige week.
1
Laat den wind niet door de
hekken waaien.
P
vin
piano
ans
v
hit
viool
bot
1
Nieuwe Raadsels.
1
Wat leest ge hier uit??
r.r.rr.r.r.r.r. het huis van onzen
boer loopen 10. 10. 10. 10. 10 den.
2
Strikvragen.
Welke vier letters van het alphabet
zQn een schrik voor ieder die kwaad
doet
Als vier jongens één appel deelen,
hoe laat is het dan?
Wie heeft volop den kost en houdt
nog een derde deel over
Als vier lucifers bij elkaar liggen,
wat is het dan?
Wat Is de uitkomst van vijf sol
daten
Wat komt door de vensterruit.
Gestadig in en uit,
En breekt toch nooit een enkele ruit
Als mijn nichtje graag heeft dat haar
moeder bij haar komt, dan gebruikt
ze daarvoor een leesteeken. Welk is
dat??
3.
1925 drinken we eiken dag.
2015818 bevreesd.
2223192021 zeer hard voor
werp.
1717 naaldboom.
27102914 kan gezongen wor
den.
9313233 huisdier.
26162425 jongensnaam.
6112835 verkorte meisjesnaam.
13344 bewoner van Ierland.
3248 voorzetsel.