rnrT^Irnr^ Bi| Hoofdpi|n en bij Kiespijn buitenland. Nr. 61. Zaterdag 1 Aug. '31. 54e Jrg. TWEEDE BLAD. Laval naar Rome. Volgens L'Oeuvre heeft Laval, de minister-president, aan eenige vrien den zijn wil kenbaar gemaakt spoe dig naar Rome te gaan om Mussolini te ontmoeten. Na het Engelsche bezoek aan Berlijn. In berichten en artikelen in de Londensche pers over het bezoek van Mac Donald en Henderson aan Berlijn komt in de eerste plaats tot uiting, dat het bezoek geen enkel tastbaar re sultaat ten gunste van Duitschlana heeft opgeleverd, hoewel het wel bij het Duitsche volk een goeden indruk heeft achtergelaten. Het heeft, aldus zegt de „Times", den goeden wil tusschen beide landen zeker versterkt. De psychologische uitwerking ex- van in Duitschland kan men thans reeds voelen. De van Engelsche zijde gedane vriendschappelijke aanbeveling, om tot een vergelijk met Frankrijk te ko men, zoo gaat het blad voort, is voor Duitscjhland wejliswaar weinig aan lokkelijk, maar de noodzakelijkheid van een dergelijk vergelijk, waarvoor zoo noodig ook offers zouden moeten worden gebracht, wordt thans door veel meer Duitschers erkend dan eenige weken geleden nog het geval was. Men ziet thans in Duitschland den werkelijken toestand veel beter in, zoo besluit de „Times", dan vroegei, hoewel het vroegere optimisme over de mogelijkheden, die voor de Duit sche politiek zouden worden geopend door de medewerking van de Fran- sche markt en het Fransche goud, thans wel is geweken. Loonsverhooging in Rusland. Op grond van het optreden van Stalin voor een sterker onderscheici in de arbeidsloonen, zijn talrijke in dustrieën tot loonsverhooging overge gaan. De voorzitter van den oppersten raad, Ordshonikidses, wijst er daar om in een bijzonder rondschrijven op, dat alle industrievereenigingen en trusts zonder toestemming van den raad geenerlei loonsverhooging mo gen toepassen, welke een overschrij ding van het vastgestelde kapitaal ten gevolge zou hebben. Dit schrijven van Ordshonikidses bevestigt de meening, dat de slechte financiële toestand van den sovjet staat geen werkelijke verhooging van het loonkapitaal toelaat, zoodat de be voorrechting der daarvoor in aan merking komende arbeiders slechts kan geschieden op kosten van de groote massa. Duitsche pasverordening wordt ingetrokken. Naar wij vernemen zal de noodver ordening inzake de heffing van 100 mark bij reizen naar het buitenland in den loop van de volgende week worden opgeheven. Een prachtige Oceaanvlucht. Russel Boardman en John Polando Je Amerikaansche vliegers, die Dins xagochtend zes uur Oost.Amerikaan» schen tijd te New Yotk waren opge stegen voor een vluchi naar Stamboel zonder tusschenlanding en van wit sinds hun vertrek vrijwel niets meei was vernomen, hebben hun doel be reikt. Zij zijn Donderdagmiddag 1 uur 16 plaatseüjktn tijd te Stamboel ge land. na een afstand van omstreeks 10 000 KM in ongeveer twee etmalen te hebben afgelegd. Nieuwe wereldvlucht. De Amerikaansche vliegers Pangborn en Herndon zijn Woensdag te New— York opgestegen voor een vlucht om de wereld, Zij hopen het record dat onlangs door Post en Gatiy gevestigd werd, te breken. Bezwaarlijkt tocht der wereldvliegers. De Amerikaansche vliegers Herndon en Pangborn, die te M y egrover in het graafschap Pembrokeshire (Wales) zijn geland verklaarden stnds hun vertrek uit New York voortdurend in Milnhardt's Poeders Doos 45 ct. Bij Uw Drogist. den mist te hebben gevlogen, zoodat zij niets konden zien. Door den m'St zagen zij zich genoodzaakt op 'n veld te dalen De landing geschiedde zonder ongelukken en nadat zij hun machine voor den nacht in veiligheid hadden gebracht, gngen zij naar een hotel De Amerikaansche .wereldvliegers" Pangborn en Herndor hebben Dor der- dagmorgen 6 uur 15 hun tocht naar Cr< ydon voortgezet, waar zij hebben ontbeten en benzine aan boord hebben genomen. Daarna zouden zij hun 'ocht naar Moskou, dat zij hopen te bereiken, zoo snel mogelijk voortzetten. BINNENLAND. De ontslagen bij Philips. In verband met de jongste ontslagen bij de Philipsfabrieken (een 900-t*l) te Eindhoven bericht men aan de „Tijd" van het Mderljsche platteland. Opnieuw hebben zeer vele platte landsche arbeidskrachten uit de om geving van Eindhoven ontslag gekre gen. Daaronder zijn talrijken, die reeds gedurende een lange reeks van jaren onafgebroken bij Philips werk hebben gevonden. De terugslag op de platte- landsche arbeidsmaikt sinds de Intrede der crisis teekent zich op verschillende wijzen af. Van de ettelijke tientallen autobussen, die vroeger tot diep In hel Meierljsche land de Philips werkkrachten dagelijks aan- en afvoerden, is er vrijwel geen enkele meer over. Dorpen, die kort geleden 20 40 arbeidskrachten aan Philips leverden, hebben er nu soms geen enkele meer. Het is, zoo hoorden wij dezer dagen een arbeider het tyoisch maar juist uitdrukken, .alsof Philips niet meer bestaat". Voor de dorpen is zulks inderdaad vrijwel ten volle het geval. Daar ook in de bouwvakken te Eindhoven groote slapte heerscht (vele plattelandsche bouwvakarbeiders von den daar sinds jaar en dag geregeld werk) is het werkeloo«heidsbeeld ongunstig, ook al vinden momenteel eenige groepen voormalige fabrieks arbeiders werk bij den korenoogst. Beperking koleninv er in Frankrijk Als gevolg van het besluit der Fransche regeering, betreffende den invoer van kolen in haar land, is Woensdag op de mijn „Laura" te Eygelshoven niet gewerkt. Het petitionnement. Het aantal onderteekeningen van het Petitionnement voor internationale ontwapening van de Ned Dagbladpers is Dmsdag 28 |»H geslegen met 171 630 tot 2 122 400. Het conflct in Drente duurt voort Naar aanleiding van de bezwaren, welke van arbetdszljde gemaakt zijn tegen het omslag van 400 arbeiders bij de werkverschéff ng omdat werd aangenomen dat dezen, wanneer niet gestaakt, arbeid zouden kunnen vinden in het landbouwbedriif heeft de direc teur van de arbeidsbeurs te Emmen laten onderzoeken, welke van de omslagen arbeiders noch zichten noch maaien kunnen De mogrlljkheid be staat. dat deze arbeiders weer bij de werkverschaffing zullen worden ge plaatst. Verscheidene arbeiders zijn van Maandag af werkloos en weten niet of zij als stakers of als werkioozen worden beschouwd. Overigens is in het stakingsgebied weinig verandering te bespeuren Ook onder de leden van landbouwvereenigingen, welke geregeld elk jxar een looncommissie benoemen voor het sluiten van een collectief contract zijn er verschillende die zich reeds bereid verklaard hebben te teekenen en het gevraagde loon te betalen, maar de arbeiders meenen het Individueel teekenen van georganiseer de werkgevers niet te kunnen accep teeren. Wel wordt in sommige dorpen gewerkt voor de ongeorganiseerde werkgevers die hebben geteekend. In geheel het gebied trachten de landbouwers zoo goed en zoo kwaad dat gaat het koren gemaaid te krijgen. Enkelen, welke voor de staking reeds aan het maaien waren, zijn daarin thans reeds zoo ongeveer voor de helft geslaagd. In de meeste dorpen staat echter nog meer dan twee derde van het koren op stam. Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden. Harry de denker. Karei Lang schoof zijn kano in het DE WONDERREIS VAN KNIP EN KNAP. Die zou als hij hen zag, Hen zeker willen srappen, Ei den kapitein van 't schip Heel spoedig gaan verklappen. Dat hij op 't dek zoowaar, Twee jongens had gevonden. Zij moesten uitzien dus. Zoo goed als zij maar konden. Want, dat begrepen zij, Als soms de wacht hen vond, Dan werden ze zoo aan den wal Gebracht en wel terstond. Maar 't liep gelukkig mee, Aan 't andere eind van 't schip, S'ond werkelijk een man. Knap zei: „Pas op nu Knip 1 Als hij daar nu blijft staan, Dan is er geen gevaar. En kunnen we ongestoord, Wat praten met elkaar. Maar wacht, ik ga eerst nog, Weer naar de kist terug. Dan ben ik met het brood. Hier spoedig weer terug. Dan gaan we op ons gemak, Hier eerst een stukje eten, En ik zal je laten zien. Dat niets ik heb gegeten." Kiap ging nu naar de kist, En spoedig kwam hij weer. Hij zette met zijn brood, Nu sti) bij Knap zich neer. Heel stil was het om hen heen, Slechts van den wal kwam, Zoo nu en dan gerucht, Dat dra een einde nam. Maar schoon het stil nu was, Slechts fl listerend zij spraken, Daar hoorden zij opeens, Op het dek de planker. kraken 1 (Wordt vervolgd). In Overijsel schijnen de arbeiders niet den korenbouw maar den aard appeloogst alt inzet te beschouwen. Nu Lutten en Slagharen met over- groote meerderheid het aanbod van de werkgevers hebben afgewezen en tot het zenden van een ultimatum hebben besloten, kan met vrij groote zekerheid worden voorspeld, dat ook de arbeiders te Dedemsvaari en om geving het aanbod niet zullen aan vaarden. Wanneer men hier geen weg vindt om tot een schikking te komen, staat ook hier e staking voor de deur. De winkeliers en andere midden standers in Drente slaan m»*t zorg de ontwikkeling van het co> fl ct gade. Hoewel vritwel alle arbeiders geor ganiseerd zijn en in de afgeloopen week een uitkeering hebben ontvangen, gevoelen de winkels de gevolgen van de staking reeds in hun omzet. „De Jonge Werkman". Er wordt tegenwoordig veel gespro ken en geschreven over onze „jonge ren". Een zekere groep van dezen ver zuimt ook niet om over zichzelf te spre ken en doet dat op 'n manier alsof de wereld in hen zoo ongeveer de luid sprekers zien moet, waarlangs het jong geslacht z'n gedachten en gevoelens aan de medeburgers kenbaar maakt. W(j zijn er van overtuigd, dat het litteraire jongerendom ontegenzegge lijk het handigst is in het neerschrijven van grieven en diepe zielsimpressies naar aanleiding van die slechte wereld, waarin ze met ons leven. Maar met alle respect voor hetgeen onze litteraire jongeren dan te onder vinden hebben, zou ik deze vraag wel eens willen stellen: „Is er één groep onder onze katholieke jongeren, die het moeilijker heeft om volledig katholiek te zijn dan onze katholieke jonge ar beiders in de hedendaagsche industrie wereld?" Voor wie de rauwe werkelijkheid kent, waarin onze arbeidende jeugd 'n groot stuk van z'n dagelij ksch leven slijt, zal het antwoord op die vraag niet twijfelachtig zijn. Ja, vooral onze Katholieke jonge arbeider (de arbeid ster sluiten wij hier niet bij uit, maar laten wij buiten beschouwing) heeft het moeilijk in onze dagen. We mogen zonder overdrijving met Directeur Frencken spreken over „een noodtoe- water, aarzelde een oogenbllk, keek zijn zuster aan en zij.Ik vind het heelemaal niet noodig dat wij Hany vragen om mee te gaan. Hij is toch geen lofé van ons. maar hij is hier komen wonen". „Ik vind, dat wij het hem wel moeten vragen", zei Marle. zijn zusje. „Maar waarom?" hernam Karei, „omdat hij nu toevallig hier is gekomen, hoeven wij ons »och niet altijd met hem op te schepen „Ach" antwoordde Annie, een ander zusje „hij wil ioch niet mee. hij heeft een oude klok op zolder gevonden en daar heeft hij veel meer zin In om die te maken, dan met ons mee te gaan En hij heeft het kindje van de melkvrouw beloofd zijn boo'je weer te maken, dat van de week kapot is gegaan" „Luis ter eens", zei Marle, „als jullie er toch zoo van overtuigd zijn dat Hany. die toch onze neef is. niet met ons mee wil. wat hebben jullie er dan op tegen, dat ik hem vraag mee te g3an Wij zijn niet onaardig en hij heeft niet het gevoel, dat wij hem van onze pre'jes buiten sluiten". Zij holde nu over het smalle pad tiaar de waranda, waar zij Hany met het ktndje van de melkvrouw samen op d-n stoep vond zitten. Hany was druk bezig de kleine boot weer In orde te maken. Marie ging naar hem toe en vroeg „Wil je met ons mee naar het eilandje inden vijver, waar wij eergisteren geweest zijn Tante Mies heeft haar broche daar verloren en zij heeft ons opgebeld om te vragen of wij h*t willen zoeken, dan komt zij het vanavond halen". Hany keek haar In gedachten verzon- ken aan en zij kon merken, dat hl) zoo druk met de boot bezig was, dat hij niet half had verstaan wat zijn nichtje zei, maar antwoordde even later„Neen, dank je wel. Ik blijf hier bij broertje, ik heb hem beloofd zijn boot weer in orde te maken." Terwijl Marie teruaholde naar de kano zei Karei, dat hij niet kon be grepen, hoe iemand op zoo'n moolen zonnigen dag met een oude klok zich kon vermaken en dat hij er van over. tuigd was, dat hij bij het examen de volgende week om toegelaten te wor den tot de H.BS vast zou slagen. Annie, die zich wat leeren betreft ook niet graag erg inspande, hoewel zij gelukkig nooit was blijven zitten, zei„Hei is toch wat om zoo'n neef te hebben, die den geheelen dag niets doet dan denken en vooral als die neef een paar jaar achter elkaar bij je in hetzelfde buis moet wonen". Zijn ouders woonden namelijk in Trans vaal en hadden Hany najtr zijn oom en tante gezonden om daar de H B.S te doorloopen en misschien later naar Delft te g-ian om ingenieur te worden, wat Harry altijd graag had gewild. Onderwijl hadden de kinderen het eilandje in den vijver bereikt. Zij stapten aan land. gingen op zoek naar 1e broche van Tante Mies en bekom merden zich niet om de kano Annie wist nog precies waar Tante Mies gezeten had en begon daar heel Ijverig te zoeken de beide andere kir deren zouden dan daar kijken, waar zij overal hadden geloopen. Maar hoe zij keken en zochten, van de broche geen spoor. Eindelijk besloten zij hun boterham men op te eten en dan weer naar huts terug te gaan. „Ja", zei Karei, .ik moet precies om twee uur weer terug zijn, want ik moet vanmiddag voetballen, wij hebben een match, die precies om 3 uur begint". Iedereen wist dat Karei een der beste keepers was van zijn club;dus besloten zij aan hun tijd te derken Na op hun gemak de boter hammen te hebben verorberd, gingen zij nog even wat in het gras liggen, waarna zij eindelijk op hun gemak naar het water toeliepen om in hun kano te stappen Maar hoe zij ook keken, hun bootje was verdwenen. Nergens in den omtrek konden zl] er een spoor van ontdekken Zij liepen het heele eiland om en keken en tuurden tusschen het riet Na lang zoeken zag Karei dat het al half drie was geworden en nog steeds stonden zij daar op het eilandje. Hij wilde overzwemmen, maar de vijver had een stetke strooming zoodat dit een on mogelijkheid was. En het ergste van alles was, dat hij het aan zich zelf te wijten had, want hij herinnerde zich heul goed, dat hij zijn kano zoo maar los in het water had laten liggen. Een I chte windruk en de boot dreef na tuurlijk dadelijk weg. Opeens zag Marle iets naar het eiland toekomen en zei„Zeg, wat ts dat Karei kwam wat dichter bij en jawel, even later kwam 't bootje van den kleinen jongen van de melkvrouw, dat Hany weer heelemaal In orde had gemaakt met een paar-schroefjes en moertjes naar hen toe varen. Op het zeil zat een stukje papier vastgespeld Zij namen het schip in hun hand en lazen „Waarom komen jullie niet naar huls, Tante Mies la hier en zij heeft haar broche gevonden Zij heeft heer lijke cakes meegebracht en wacht op jullie. En Karei denk je om je voetbal-match Hany". Een antwoord- schrijven en de boot opwinden en weer terug sturen was het werk van een oogenblik. Vol spanning zagen de kinderen het bootje In de verte ver dwijnen. Nu braken er eenige span nende minuter, aan, doch daar, hoera l zagen zij hun kano eindelijk aankomen, voortgeroeid door Hany De kano was afgedreven en aan den overkant op het zand vastgeloopen. Het was al kwart voor drie. Als razenden roeiden zij nu terug. In twee minuten had Karei zijn voetbalschoenen en trui aangetrokken en kwam buiten adem precies op het veld aangehold, toen de klok drie sloeg Zijn heeie club was doodsbenauwd geweest, dat hem iets overkomen was en had al niet begrepen waar hij zoo lang b eef Harry, die altijd spottend door de kinderen Harry de denker werd ge noemd, was blij. dat hij had kunnen helpen en van dien tijd af waren zijn nichtjes en neef heel anders tegen hem en namen hem heelemaal als mede- btoerije in hun midden op. Van links naar rechts en van boven naar beneden ben ik bij warm weer een druk bezochte geleeenheid, xxxxxxx bet gevraagde woord, xxxxxx jongensnaam xxxxx plaats in Drenthe xxxx groote rivier xxx verkorte jongensnaam xx verkorte meisjesnaam x medeklinker 3 eerste deel is in de huis houding onmisbaar. Mijn tweede krijgt een arme jongen zelden. Mijn geheel wordt iederen dag doorallemenschenen kinderen gegeten. Mijn Oplossingen van de vorige week. 1 Kwartje en dubbellje. 2 Schiedam Edam. 3 r koe bezem bloemen rozendaal zakdoek kraai aap 1 Mijn eerste deel heeft ieder op zijn tijd noodig. Mijn tweede deel ligt niet voor m'n neus. Mijn geheel is'n onaangenaam ernand. KRUIMELS Raadsel. A komt zijn vriendje tegen en zegt tegen hem „Zeg, gis terenmiddag ging ik uit wandelen en kwam drie bedelaars tegen. Den eerste gaf ik een dubbeltje, den tweeden ook en omdat ik niet meer hacKgaf ik den derden 5 cent. Weet jij nu hoe laat het op dat oogenblik was B. denkt na, maar moet na geruL men tijd bekennen, dat hij het niet weet. B. Wel, ik zag drie bedelaars, dat is dus drie uur en ik gaf 25 cent: dat Is dus een vierde deel of een kwart van een gulden: dus het was toen kwart over drie. Nieuwe Raadsels. I Ik ben een spreekwoord van 26 letters 24 1 2 3—4 is niet hard 9 —25—20 komt van het schaap 15 16 17—10-5—14 draagt men aan den voet 12—18—19—11 wanneer men die voor een ander graaft valt men er zelf in 21 8 13 26 lichaamsdeel 1 7—22-23—6 vergiftige slang Baas boven baas. Boer: „Zoo'n slecht jaar als dit heb ik van mijn leven nog niet meege maakt mijn tarwe is nog geen deci meter hoog". Buu man: „Wat zeg je. geen deci meter, de spreeuwen moeten op mijn land op hun knieën gaan liggen om er bij te kunnen". „Is U de door het Dankbaar! Zij: heer, die mij redde toen ik ijs zakte Hij„Jawel, maar het heeft heusch niets te beteekenen ik deed alleen mijn plicht". Zij: „Ach zoo, maar wat heeft U met mijn andere schaats gedaan?" Standenverschil. Matroos: „Man overboord!" Dame(Vrouw van dengene. die over boord is gevallen) „Heer over- boord, alsjeblieftweet je dan niet dat mijn man een eerste-klasse passa gier is?"

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1931 | | pagina 5