Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Logische poieim.
KAREL DE MOL.
Voor.
I
En MOL is goedkoop.
Winkelnieuws.
FEUILLETON
Mol
Gaat
I
H EE REN -BAAI
NUMMER 69.
ZATERDAG 29 AUGUSTUS 1931.
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prjjs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VIER BLADEN.
EERSTE BLAD
Koninginnedag.
Als we bij een of andere gelegenheid
aan de Koningin denken en aan de
positie, weike zij in ons land inneemt,
dan rijst altijd de herinnering bfl ons
op aan de Novemberdagen van 1918
en aan Henri Van Kol. Deze laatste,
altijd een overtuigd, maar bezadigd
sociaal—democraat, toefde in het bui
tenland, toen Troelstra hier in de
Kamer aankondigde, dat de arbeiders
het bewind in handen zouden nemen.
De republiek zou worden gevestigd
Dat begreep Van Koi, die er daar
over de grenzen van hoorde, heele-
maal niet. We zeiden het reeds: hij
was een overtuigd sociaal—democraat,
principieel voorstander derhalve van
de republiek, maartóch kwam hij
in allerijl terug naar hier, met de uit
gesproken bedoeling om zijn leidende
partijgenooten af te vragen, waarom
zij bij ons, in Nederland, nu toch zoo'n
haast moesten betoonen om de repu-
blikeinsche idealen in werkelijkheid
om te zetten. Van Kol minde de reali
teit, waardeerde de voikomene demo
cratie, die hier onder de monarchie
het staatsbestuur bezielde en gaf uiting
aan zijn gevoelens, dat het voorloopig
heel riskant zou zijn om een goeden
monarchalen regeeringsvorm om te
ruilen voor een misschien slecht ge
ordende republiek.
Dat was een uiting van practischen
geest, óók echtereen compliment
voor de wijze, waarop onze Koningin
haar constitutio'neele taak opvatte. Een
goede bestuurder of bestuurster is een
zegen voor het land.
In andere landen denken degenen,
die overigens krachtens hun beginsel
de republiek voorstaan, juist zoo over
de zaak. Met name in Noorwegen en
ook in Denemarken, zijn de sociaal
democraten sterk genoeg om er de
Mol stelt iedereen in staat
Met de minste kosten
Het beste aan te schaffen
Het nieuwste aan te schaffen.
Mol blijft goedkooper.
monarchie onmogelijk te maken, ais ze
dat wenschten en meermalen in de
allerjongste geschiedenis hebben ze
daar zelfs de gelegenheid maar voor
het grepen gehad om hun idealen
practisch te verwezenlijken. Ze maakten
er echter geen gebruik van uit waar-
deering voor het vele goede, dat de
monarchie nog biedt en vreezende
/misschien ook wel de teleurstellingen,
die een republiek het volk zou kunnen
bereiden.
Tegen een goede democratische
monarchie valt weinig te zeggen. Waar
koningen werden heengezonden, had
den dezen dat gewoonlijk aan zich
zelf te wijten, doordat ze zich met het
decoratieve en representatieve karakter
van hun hooge ambt niet wisten te
vergenoegen, maar actief wilden in
grijpen in het lot van den staat, het
lot van hun volk.
Dat koningin Wilhelmina haar taak
steeds op zoo juiste wfjze heeft opge
vat en volvoerd, mag haar de waar»
deering van heel het voik verzekeren,
omdat aan het volk daarmee tevens de
onrust is bespaard, die van een wis
seling van regeeringsvorm Spanje 1
altijd het gevolg is, een onrust, die
met veel verlies aan bloed, cultuur,
karakter en welvaart gepaard gaat en
waarvan de oogenblikkelijke voordee-
len nihil, de toekomstige proble
matisch zijn.
Er wordt wel eens dom—schamper
geoordeeld over de taak, die een
Koningin heeft te vervullen. Laat de
zulken eens beter nadenken. Laat ze
eerst eens nagaan, welke onheilen een
onbeheerscht beleid van een staats,
hoofd kan stichten, onheilen, voor
welke wij dan toch bespaard zijn
gebleven.
En laat ze dón bedenken, hoe een
Koningin door de eischen, welke tra
ditie en decorum aan het koningschap
stellen, zich zelf en haar persoonlijk
heid ondergeschikt moet maken aan
de belangen van haar taak.
Eeuwen is het lot van ons land met
dat van Oranje verbonden geweest.
Ook in de toekomst wil Nederland,
als zelfstandige natie, voortleven onder
leiding der nakomelingen van den
ouden Oranje.
Thans viert onze koningin haar
51sten verjaardag
Haar volk brengt Haar op dezen
dag eerbiedig hulde.
Haar die meer dan heerscheres,
de Moeder des Volks is.
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch van
ALFRED WILSON BARRETT.
(Nadruk verboden).
3.
Ja, ik zal naar huis gaan, mom
pelde hij, ik zal gaan.
Denver zag hem langzaam vertrek
ken. Zijn gezicht stond nog gefronst,
Biaar er kwam een andere uitdruk
king jn.
Jaikes, zei hij tenslotte, op een
dwingerigen toon, laat haar niet hier
komen en me zóó vinden zeg wat
je wilt, als ze me maar niet te zien
krijgt. En ruk nou maar op.
Terwijl de oude butler neerslachtig
(ie bar verliet en nog aan den deur
knop stond te morrelen, passeerde
hem een man, die de „Korenschoof"
binnentrad en snel en scherp rond
keek.
Een bescheiden, onopvallend, een
voudig man, van onbestemden leeftijd
en zonder bepaalde kenmerken, uit
gezonderd een paar breede schouders
een scherp geteekend gezicht en een
doordringenden snellen blik die
iedereen in zijn onmiddelijke nabij
heid scheen op te nemen en te ta-
xeeren. i
A&A3
Hij slenterde onvers '.hillig in de
richting van de toonbank, toen zijn
oog viel op Denver. Onder hel slaken
van een zachten kreet bleef hij plot
seling staan. Want de laatste, die
nog steeds aan de tafel zat, had on
gemerkt een revolver uit zijn zak ge
haald en hij bekeek die met verwil
derde oogen.
Schijnbaar zonder opzet, maar
verwonderlijk vlug, kwam de nieu
we bezoeker naar Denvers tafeltje.
Wanneer u niet weet, wat 11 er
mee doen moet, zei hij snel over den
schouder van den jongenman heen,
dan zal ik er wel voor u op passen.
Denver wou heftig uitvaren, maai
hij beheerschte zich en stak den re
volver weer in zijn zak.
Dank u, ik weet besl, wat ik er
mee doen moet, zei hij. Wel bedankt
voor uw aanbod, voegde hij er aan
toe en opstaande scharrelde hij naar
het buffet. Ik kan dat ding vanavond
noodig hebben, bromde hij, maar
eerst moet ik een borrel,
i De kalme man keek hem even na
en toen liep hij, de schouders opha
lend alsof het hem ook eigenlijk niet
aanging, door de kroeg en ging aan
een ander tafetje zitten, nam een
krant en deed of hij ging zitten le
zen.
Denver bestelde zijn borrel en bracht
het glaszwaaiend naar zijn oude
plaatsje. Bil'cher en de anderen ke
ken hem stilzwijgend aan: ze waren
het er blijkbaar over eens dat het 'i
beste was hem alleen te laten. En
Denver verlangde niets liever. Hij
begon ontstemd zijn cocktail op te
slorpen.
DE ROODE BEDREIGING.
In de gedenkschriften en boeken
van hen, die in nauwe relaties met
de Sovjets hebben gestaan, zijn vele
interessante dingen te vinden. Een
paar bladzijden uit zoo'n gedocumen
teerd werk van ingewijden, brengen
vaak meer inzicht dan geheele kolom
men vol dagbladnieuws, Bijzonder
waardevol zijn de memoires var. Bes-
sedofski, den gewezen Sovjetgezant
te Parijs, die, toen hij de slaafsche
volgzaamheid aan Moskou voor een
gedeelte opzei, nauwelijks ontsnapt Is
aan het gruwelijk lot dat de commu
nisten aan Koetjepoff bereidden. Vooral
over de rubriek van de Kom—Intern.
^20-50ct. perons^
c/Httpunten aa. voor Sriesch Aardewerk en Koperwerk.
(Kommunistische Internationale) in het
buitenland verneemt men uit't jongste
boek van Bessedofski weer heel wat
nieuws. Zoo is er een gesprek weer
gegeven met een harer leiders Manoeïlki.
Over de West—Indische gewesten
verklaarde deze in 't najaar van 1927
het volgende .In Nederlandsch—Indië
is de toestand gunstiger" (dan in
Fransch Indo—China). .Daar bestaat
reeds een groote, wijdvertakte geheime
organisatie. Wij hebben er belang bij.
dat de opstand in Nederlandsch—Indië
zoo spoedig mogelijk begint, daar tn
geval van succes de productie van
twee grondstoffen er zeer door zal
lijden: petroleum en rubber. De ver
lamming van deze industrieën zou
ongetwijfeld in den economischen
toestand van vele kapitalistische landen
sterk gevoeld worden. Daarom lijkt 't
mij zeer wenschelljk de revolutionaire
Mol brengt kwaliteiten voor billijke prijzen.
Voordeelige prijzen; gezellig winkelen; prettige vakkundige bediening.
Koopen ls bi| ons een genoegen.
lederen middag en avond: RADIO CONCERT.
Toen ging de deur opnieuw open
en een jonge man kwam binnen, of
eigenlijk vloog naar binnen, want het
was geen overmatig bescheiden ma
nier, waarop hij zijn entréé maakte.
Hij was een jaar of twintig en had
een gezicht, dat roode plekken ver
toonde van het drinken, zijn costuum
was gemaakt naar den laatsten snir
zijn hoed was over zijn linkeroog ge- j
trokken en een half opgerookte si-
gaar, waar het bandje nog omzat,
hing in een hoek van zijn mond. Ter j
wijl hij naar de toonbank stevende,
keek hij den waard aan en wuifde
hem beschermend toe.
Wel Tubbs, hoe gaat ie, riep
hij.
Hoe zou het gaan, Arry, zei I
Tubbs, wat zal je gebruiken?
Meneer Enery Corkett, Tubbs,
alsjeblieft, antwoordde de jongeling,
wat zeg je daarvan, hè Tubbs?.
Daarvan, was een rol bankbil
jetten, die de spreker uit zijn zak trok
en trotsch over de toonbank zwaaide.
Gewed op Blue Ribbon, vervolg
de hij, en vijfhonderd pond gewonnen.
Kijk ze maar eens aan.
Hij zwaaide weer met zijn handvo.
bankpapier en keek de gelagkamer
rond om te zien of er misschien ie
mand was, die daarvoor niet de ver-
eischte bewondering had. Zijn luide
praten trok de aandacht van Denver
die juist zijn glas geledigd had en nu
verdwaasd over de tafel leunde.
Hij ging plotseling rechtop zitten,
draaide rond op zijn stoel en den jon
gen Londenaar van top tot teen bekij
kend, keerde hij hem den rug toe met
een smalenden lach.
De gekken krijgen de kaart.
Wat zegt u? vroeg Corkett nijdig
•en hij deed een stap in zijn richting.
Ik zei dat ik wou, dat ik geen
hersens had, grinnikte de ander, om
dat ik dan geld zou kunnen verdienen
op de rennen.
- O, bent u het, meneer Denver,
zei Corkett en zijn boosheid zakte al.
Ik heb u ontmoet in Hatton Garden.
U kent me toch wel? Ik ben Corkett,
ik ben bediende van meneer Ware.
Denver draaide weer rond op zijn
stoel en keek den jongeman een paai
seconden aan.
Neen, pardon, ik ken u niet.
De beleedigende toon was duidelijk
genoeg, maar Corkett deed alsof hij
het niet merkte. Hij keek de zaal
rond.
Wat gebruiken jullie? vroeg hij.
Wat zal 't zijn?
Een bittertje, zei de aangespro
kene.
Een bittertje, zei hij schamper.
Champagne zullen we drinken. Voor
uit Tubbs, ik tracteer. Allemaal cham
pagne, en de beste die je hebt.
Vooruit, heeren, u moet allemaal
drinken op mijn gezondheid, zei hij,
toen Tubbs de eerste flesch open
maakte. Meneer Denver.
Natuurlijk, zei Denver, naderbij
komende en het hem aangeboden glas
aanpakkende. Ik klink met je op je
gezondheid en denk er aan: het zijn
sterke beenen, die de weelde kunnen
dragen.
j Er klonk een onderdrukt gelach,
waaraan iedereen meedeed, behalve
Corkett, die boos opstond en naar
S Denver toe kwam.
Een van het gezelschap legde de
hand op zijn arm, terwijl Tubbs gea
giteerd over de toonbank leunde en
zeiNeem er maar geen notitie van,
Enery. Hij heeft harde klappen ge
had met de Derby vandaag.
O, zit het zoo, zei Corkett, terwijl
hij weer ging zitten. Nou, ik heb ze!
Ik tracteer, ga je gang maar.
Geen van allen scheen ongeneigd
die uitnoodiging te aanvaarden, be
halve de bescheiden man, die blijk
baar genoeg in zijn krant had gelezen
en juist naar het buffet kwam. Hy
keek Corkett een oogenblik aan en
met de woorden: Steek dat geld in je
zag, jonge dwaas en ga naar bed, wil
de hij heengaan.
Dat was te veel voor Mr. Corkett.
Hij sprong opnieuw overeind. Hij trok
de bankbiljetten uit zijn zak en liep
den ander na, hem het bundeltje pa
pier onder den neus duwend.
Wie ben jij, voor den duivel,
schreeuwde hij. Kan jij zooveel geld
laten zien? Neen, dat bestaat niet.
Hou je mond dan ook en bemoei je er
niet mee. Ik heb mijn centen eerlijk
verdiend en ik zal er mee doen wat
ik wil. Als ik daar nou eens pleizier
in heb, dan zal ik er mijn pijp mee
aansteken. Vooruit Tubbs, geef me
eens een sigaar.
Hij nam er een uit het kistje, dat
de waard hem over de toonbank voor
hield, stak die in zijn mond, streek de
lucifer aan en hield die bij een van de
bankbiljetten, welke hij uit het bun
deltje had getrokken. En zich dan
weer tot den kalmen bezoeker rich
tende, hield hij dezen het brandende
papier voor, alvorens hij er zijn si-
De Echo van het Zuiden,
Waalwükscbe en Langstraatsde
-vyj"vMs:
De Ziluerkonino
MAATSCMAPPy VAM VEKEKER1MG OP MÉT LEVEM
823
ECHTE FRIESCHE
De Langstraat is lanH
