Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
1
Mii
I
FEUILLETON
WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1931,
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor de
Langstraat.
Geertruidenberg,
In den toestand van den industrieelen
en handeldrljvenden middenstand was
In den loop van het jaar 1930 weinig
(verandering waar te nemen. De be
slaande zaken wisten zich te hand-
taven. Van uitbreiding was echter geen
sprake. Hoewel de gemeente gunstig
gelegen is, vestigden zich geen nieuwe
industrieën of ondernemingen. Wat
de kleinhandel betreft, deze wordt
nog steeds gedrukt door het vele in-
koopen doen der ingezetenen in de
centra—gemeenten, speciaal Breda.
Slageiijen, bakkerijen, en zaken
in koloniale waren en aanver
wante artikelen maakten eenige uit
zondering. De omzet in grootere zaken
als graanhandel, klompenhandel, riet-
handel bleef op peil, doch op het
gsbled van ijzer en oud—ijzer was
weln/g te verhandelen.
De alhier destijds bekende visch-
handel zoowel voor binnen— ais bui
teniand bleef beperkt tot de naaste
omgeving.
De fabrieken als tankfabriek, hars-
lljmfabriek, steenfabriek, machinefabriek
werkten met volledig personeel, doch
op de scheepswerf werd tegen het
einde van 1930 eenig personeel we
gens slapte ontslagen.
Aan de Centrale der P.N E.M. heb
ben groote uitbreidingen en vernieu
wingen plaats, waarvoor veel perso
neel noodig is, met gevolg dat vele
vreemdelingen in deze gemeente ver-
loeven. De campagne aan de beet-
wortelsuikertabriek had een goed ver
loop. Door den grooten aanvoer van
bleten was de campagne eerst 15
December 1930 geëindigd De ver-
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch van
ALFRED WILSON BARRETT.
(Nadruk verboden).
houding tusschen werkgevers en werk
nemers was over het algemeen goed,
hoewel in sommige bedrijven de loonen
laag genoemd mogen worden.
Gedurende het jaar 1936 was er geen
werkloosheid. Eerst de campagne
aan de Suikerfabriek kwamen diverse
personen zonder werk.
De verkeersmiddelen zijn goed.
Directe spoorverbinding richting 's Her
togenbosch en Zwaluwestoomtram
verbinding op Breda, terwijl de reederij
„Arie Smit" met hare stoombooten de
diensten op Rotterdam geregeld on
derhoudt.
Markten werden niet gehouden. Wat
het landbouwbedrijf betreft, kan ver
meld worden, dat in deze gemeente
op dit gebied geen groote bedrijven
zijnbovendien zijn de bedrijven van
gemengden aard, nl. gedeeltelijk land
bouw, gedeeltelijk veeteelt (annex
melkerij), zoodat, hoewel 1930 niet
gunstig was, de verliezen niet van
dien aard zijn ais die in de groote
bedrijven, die meer uitsluitend op den
landbouw zijn aangewezen.
's Gravemoer.
Het jaar 1930 heeft zich ook voor
deze gemeente gekenmerkt als een
jaar, dat tot de bepaald ongunstige
gerekend moet worden.
Zoowel voor de tuin-als landbouw
bedrijven was het resultaat zeer teleur»
stellend, en wel zoo zelfs, dat er niet
alleen geen kleine winst gemaakt kon
worden, maar dat de artikelen zelfs
beneden den productieprijs van de hand
moesten worden gedaan.
De tuinderij en de boerderij maken
dan ook wel moeilijke tijden mede,
waarvan het eindresultaat zal zijn, dat
vele eigenaren van dergelijke bedrijven,
die niet over flink kapitaal beschikken,
zich niet staande zullen kunnen houden.
Van uitbreiding in die bedrijven was
dan ook in het afgeloopen jaar geen
sprake. Wet was er voldoende gegroeid,
doch de producten brachten te lage
prijzen op.
Voor den afzet dier producten werd
voornamelijk gebruik gemaakt van de
veiling te Breda, terwijl ook nog al
wat geveild werd uit deze gemeente
te Zwljndrecht.
Bovendien was de nazomer en het
najaar bitter slecht voor de bedrijven
wegens den grooten regenval en als
gevolg daarvan een te hoogen water
stand, waardoor ook heel wat aan
producten Is verloren gegaan.
De uitgestrekte boomgaarden in deze
gemeente gaven ook niet het ge-
wenschte resultaat, Wei waren de
prijzen goed, doch er was maar
weinig fruit.
Ook van de zijde van de vele alhier
gedomicilieerde Rijnschippers werden
geen gunstige berichten ontvangen.
Velen van hen zitten met te duur aan
gekochte schepen uit de naoorlogs-
jaren, terwijl er weinig te bevrachten
viel en ook de vrachtprijzen te laag
genoemd moeten worden.
Onder invloed van de slechte resul
taten van land- en tuinbouw leden ais
vanzelf ook de winkeliers.
In de bouwbedrijven ging ook aan.
merkelijk minder om dan in de voor-
We zullen hem gauw g wonden
hebben, zeide hij. Maar vertel eens,
hen je de nummers van de bankbil
jetten?
Neen, ik heb ze zoo van den
bookmaker ontvangen vanmiddag; ik
heb niet eens gekeken naar de num
mers.
Corkett kon niet zien, dat 'n zweem
tan een glimlach over Coombe's ge
laat vloog. Hij steunde wat beter op
den arm van den vriendelijken ouden
man en vervolgde:
Ik moet u nog wat vertellen.
Maar je zult me toch niet verraden
hé? Het was mijn geld niet! Ik had
het geleend om op Blue Rippon te kun
nen zetten.
Heb je het geld geleend? vroeg
de oude man.
Ja, tachtig pond van mijn mees-
'er> Meneer Ware.
O zoo, geleend, zonder dat hij
et wist zeker? Nou, dat is leelijk,
heel leelijk.
Ik had een prachtige tip gekre
gen, legde hij uit. Ik wist dat Blue
Rippon moest winnen en ik was na
tuurlijk van plan het geld terug te
geven. Op mijn woord van eer, voegde
hij er aan toe.
Natuurlijk, zei Coombe sussend,
natuurlijk had je de beste voorne
mens, daar ben ik zeker van.
Corkett stond stil en klemde zich
vast aan het hekwerk langs de straat.
Hij keek Coombe aan met ontzetting
in zijn oogen.
En nu, sprak hij gesmoord, zul
len ze me oppikken en in de gevan
genis zetten.
Coombe schudde het hoofd.
Ach, dat is nou jammer, en het
ergste is, dat de heeren van de recht
bank zoo ongevoelig zijn juist voor
menschen die geld leehen van hun
patroon, zonder dat die patroon het
weet.
Corkett's beenen konden hem nau
welijks meer dragen. Meen je dat?
riep hij, hoeveel zal ik krijgen denk
je?
Zijn vriend scheen na te denken.
En ten .slotte antwoordde hij be
daard Nou, als je een aardige, vrien
delijke rechter met innig gevoel treft en
hij heeft een goede bui, dan kom je
er wel af met, nou laten we zeggen,
met een jaar of zeven.
Zeven jaar! De woorden waren
bijna niet te verstaan.
Ja, maar reken er niet te vast
op. Een paar weken geleden stond er
ook een jongeman terecht en die had
ook geld „geleend" net als jij. De
oud man schudde meewarig 't hoofd.
En wat kreeg hij, fluisterde
Corkett opgewonden.
Veertien jaren, geloof ik. Ja,
veertien jaar. Nou, kom, kom, kop op,
want Corkett leunde tegen zijn schou
der en schudde van. het .snikken
Toen vroeg hij:
- En hoe ziet het er daar uit.
Ik heb 't alleen maar van hooren
zeggen, antwoordde Coombe ernstig,
maar het is niet erg aanlokkelijk
voor een jongmensch van jouw soort
Gortwater smaakt niet al te best zoi
na champagne, hè? Het lijkt me wer
kelijk geen pretje.
O, wat moet ik beginnen, wat
moet ik beginnen, snikte Corkett op
nieuw.
Nu, zei de oude man en zijn
stem werd merkwaardig zacht,ik wil
je wel zeggen dat ik wat voor je voel.
En nu zal ik zeggen, wat ik zal doen.
Ik zal jouw die tachtig pond leenen.
Die woorden hadden een merk
waardig effect.
Zou je dat willen doen? Nou
dan ben je een beste oude kerel.
Hij greep zijn weldoender bij de
hand en drukte die krachtig.
Met een eigenaardigen blik keek
Coombe hem aan en zijn stem werd
nog vriendelijker als anders.
Ja, ik zal je die tachtig pond
leenen, op voorwaarde dat je mij min
of meer ter wille zult wezen.
Maar natuurlijk ik zal alles doen
wat je wilt.
Je woont op Hatton Garden 114
nietwaar? Nu, wie slaapt er naast je
in die woning?
Alleen mijn patroon en de oude
portier.
Je baas is 's avonds altijd uit hè?
Meestal komt hij tegen twaalf uur
thuis.
gaande jiren.
Van werkeloosheid werd niet veel
gemerkt, Wel waren erin die maanden,
waarin ook vroeger geen arbeid in
land- of tuinbouwbedrijven verricht
kon worden, enkele werkeloozen, doch
dit nam geene buitengewone afmetin
gen aan.
De resultaten van de schoenfabriek
„Zeelandia" waren tamelijk.
De bloemisterijen die tot de grootste
tn deze provincie kunnen gerekend
worden, ondergingen wederom uit
breiding en de resultaten daarvan waren
bevredigend. Deze bedrijven hadden
nog weinig te lijden van de onguns
tige tijden.
De ve'houding tusschen werkgever
en werknemer gaf geene aanleiding
tot bijzondere brmeikingen
Jammer voor deze gemeente dat in
den loop van het jaar de A T.O.—
diensten via deze gemeente van Don
gen over deze gemeente naar Waalwijk
werden opgeheven O >k werd de door
de Zuider Stoomtramweg-Maatschappij
gestaakte dienst van Oosterhout n-or
Waalwijk via deze gemeente niet weder
hervat.
H edik huizen.
De economische toestand van deze
gemeente gaf over 1930 in zijn geheel
geen ernstige reden tot klagen. Wel
waren de uitkomsten van den land- en
tuinbouw over het afgeloopen jaar
heel onbevredigend tengevolge der
abnormaal lage prijzen der landbouw,
gewassen. De vee- en varkensteett gaf
echter zeer goede hnancieele resul
taten. Vooral guste koeien en vet vee
behielden hooge prijzen.
De werkloosheid is in het afgeloo
pen jaar zeer gering geweest, dank zij
den goeden gang van zaken in de
mandenindustrie, die als voornaamste
bron van inkomsten beschouwd moet
worden. De verhouding tusschen werk
nemer en werkgever is goed te noe
men. Stakingen en uitsluitingen kwa
men in het geheet niet voor.
Wat de toestand van den handel
Wat is die portier voor iemand?
Zoo doof als een kwartel.
Kijk eens, zeide Coombe, een
vriend van me wilde graag vanavond
een half uurtje doorbrengen in de zit
kamer van je patroon. Hij is een fo
tograaf en is bezig kiekjes van Lon
den te maken. Kan je ons in het huis
binnenlaten en die oude portier een
beetje uit de buurt houden?
Corkett zette groote oogen op. De.
stem van den ouden man begon wat
geheimzinnig te klinken.
Waar is dat goed voor? vroeg
hij en er klonk iets wantrouwends in
zijn stem.
Je kunt er geen kwaad bij, zei
de ander,/het is net zooals ik zei. Wil
je ons helpen, of wil je liever mor
gen de doos in?
Corkett bezweek.
-Ik zal je helpen, mompelde hij.
Nu ben je een verstandige jon
geman. Vooruit dan. Maar wie staat
daar aan den anderen kant zoo naar
je te kijken?
- Naar mij te kijken? vroeg Cor
kett ontsteld.
De man, die Coombe bedoelde stak
den weg over terwijl ze stonden te
praten, kwam naar hem toe en keek
hem onderzoekend aan, Neem me
niet kwalijk, zeide hij met bevende
stem, maar ik ben den weg kwijt en
wie weet wat voor een onheil er in
middels geschiedt.
En met een toon van verlichting
voegde hij er aan toe: Bent U de be
diende van mijnheer Ware niet?
Corkett keek eveneens opgelucht. O,
u bent de knecht van mijnheer Den
ver is het niet?
drljvenden middenstand betreft, deze
is ovei het algemeen vrij goed te
noemen, ofschoon hier toch tn hooge
mate de concurrentie der groote zaken
in 's Hertogenbosch gevoeld wordt.
Het autobusverkeer, dat de eenige
verbinding vormt met den Bosch en
het Land van Heusden en Attena, vol
doet in zijn tegenwoordlgen vorm niet
aan de behoeften van het reizend
publiek. Vooral het ontbreken van een
dienst op Zon- en Feestdagen wordt
ais een ernstig tekort gevoeld.
Door een wijziging der politie
verordening is het euvel der z.g. snor-
diensien wijwei verdwenen.
In 1928 bedroeg het aantal inge
komen en vertrokken personen resp.
59 en 102, in 1929 resp 63 en Tl en
tn 1630 resp. 61 en 67.
Het aantal Ingezetenen werkzaam in
de industrie en de land- en tuinbouw
is belden te schatten op ongeveer 50
pCt. van de bevolking. Een klein per
centage hiervan drijft tevens eenigen
handel en enkelen hebben een win
kelnering.
Herpt.
Handel en winkelnering zijn in deze
gemeente zeer gering, zoodat bijzon
derheden niet te vermeiden zijn.
De opbrengsten van den landbouw
waren vrij goed. De prijzen waren
echter zoo laag, dat de landbouw niet
loonend was. De prijzen van het vee
waren vrij goed. De veeteelt en vee
houderij was daardoor wel loonend.
De tuinlersbedrijven leverden een
bevredigende uitkomst op. De prijzen
van klein fruit (in hoofdzaak zwarte
en roode bessen) waren zóó laag, dat
het fruit gedeeltelijk niet geplukt werd.
De opbrengst van grof fruit (in hoofd
zaak appelen) was zeer gering. De
prijzen waren echter goed.
Heusden.
Dank zij door de .Winkeliersvere
niging", in samenwerking met de ver-
eeniging „Heusdens Belang" gevoer
de actie kon de toes and ia den
kleinhandel en in het winkelbedrijf in
Juist. Maar ga in hemelsnaam
mee naar meneer Ware's huis in
Hattch Garden. Vlug, drong Jaikes
aan en hij trok Corkett aan zijn
mouw.
Wat is er dan aan de hand?
vroeg deze, met een blik op zijn met
gezel, op wiens gelaat zich groote be
langstelling afteekende.
Een moord, als we er niet gauw
bij zijn! riep de buttler. Mijn arme
meester is buiten zichzelf en hij heeft
gedreigd mijnheer Ware te zullen
vermoorden! Ga mee en help me hem
weg te krijgen.
Corkett keek hem met open mond
aan. Zijn blik ging van het gezicht
van zijn nieuwen weldoener naar dat
van Jaikes. Gelukkig voor hem kwam
zijn nieuwe kennis hem te hulp.
Neem me niet kwalijk, zei hij
tot den opgewonden Jaikes. Zoekt u
dien jongen mijnheer die daar in de
„Korenschoof" zat te drinken?
Ja, inderdaad. Hebt u hem ge
zien? vroeg Jaikes.
Ja, was het antwoord,hij kwam
een paar minuten geleden daar van
daan, nam een rijtuig en gaf bevel
naar Charing Cross te rijden. Niet
waar?
De waarheidlievende Coombe lich
te zich hierbij tot Corkett.
Ja,ja, antwoordde de eveneens
zeer eerlijke bediende.
Weet u zeker dat 't mijn mees
ter was?
O, ja, heel zeker, verzekerde de
man met de witte boord hem; jij bent
er toch ook zeker van dat het mijn
heer Denver was, hè Corkett
Wordt vervolgd
I
Waalwpsclie en Laiigstraatsche Courant*
De znverhonino