Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Ifloftaoscn KAREL DE MOL. F^THvanWIJCK Voor Wij nemen de eerste plaats in. Winkelnieuws. FEUILLETON KT fill MEUBELMAGAZIJN WAALWIJK 81. ZATERDAG 10 OCTOBER 1931. 54e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No, 38. Telegr.-Adres: ECHO. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD En men verbaast zich! Ja men verbaast zich in Nederland 1 Dat gebeurt wel meer in onze landou wen," maar nu is die verbazing zóó groot, dat ze alle andere verbazingen boven het hoofd groeit. Op het de partement van financiën, waar reeds jaren de leege schatkist staat en waar men den laataten tijd van reuze-tekor ten leeft heeft een commies kans gezien ieder kwartaal door elkaar tienduizend gulden te gappen. Mijnheer schreef doodnuchter, als hem dit paste, een mandaat uit voor werken, die niet verricht waren en tien jaar achtereen betaalde men hem die kapitale bedra gen uit, zonder dat iemand van zijn superieuren of van zijn controleurs achterdocht kregen, laat staan dat zij eens op informaties uittogen. Ja, de wereld verbaast zich, niet zoozeer over het feit, dat zakengeest en verantwoor delijkheidsgevoel zeldzame gasten op Financiën schijnen te zijn, dan wei over de omstandigheid, dat de respec tabel lijkende ambtenaar niet schroomde capaciteiten te ontwikkeien, die anders bandiet en roover plachten eigen te zijn. Toch steekt er in dit kaatste allerminst eenjjfgrond^ voor buitenge- Koopen bij MOL Is koopen btj Vaklieden met ervaring. MOL ls ook voordeellger, MOL blijft goedkooper. wone verwondering. Wij hebben laatst op deze plaats reeds vermeld, hoe de gewoonte op de departementen wortel schiet, dat ambtenaren, die zich aan verduistering schuldig maken, er af komen met terugbetaling van het ge- stolene. Aan bestraffing wordt niet gedacht en aan vervolging natuurlijk heelemaal niet. In verband met het bedoelde geval, meldden de bladen een nog frappanter staaltje. Juist in den tijd, die aan de misdadige prak tijken van den commies voorafging, was er een collega betrapt op dezelfde overtreding, als waarvan thans sprake is. Die collega kreeg toen voor eenige strafoverplaatsing. Is het nu te verwonderen, dat menschen, die moreel niet al te hoog staan en geen achttien karaats geweten hebben, ook eens 'n kansje wagen 1 Als er toch niets te verliezen is, waar om zou men dan niet toegrijpen. In KOOPT U JBI5 zoo'n sfeer van misplaatste toegeeflijk heid en te ver doorgedreven stands bewustzijn schept men tenslotte een dankbare bodem voor corruptie, die én ambtenaren én departementale prestige heel wat meer schaadt dan verstandig doorgevoerde tucht. De triomf der achterlijken". Door het land loopt, neen vliegt de mare over het groote offensief van de roode couranten. Het Nederl. Vakver bond schonk niet minder dan 3"/z millioen aan de N.V. Arbeiderspers, om zooveel mogelijk socialistische provincie-bladen te stichten. De kop stukken van de S.D.A.P. schrijven zich de vingers blauw om te betoogen.dat in ieder rood gezin een roode courant thuis hoort en een bijzonder nerveus en enthousiast persoon noemde alie andere couranten stiekeme gluipers, die men zoo spoedig mogelijk den hals om moet draaien. Geheel deze pers- actie, met de noodige en onnoodige bombarie, heeft een lichte ontsteltenis gebracht, ook in ons kampmen is au» tuamuuu nniMiininuniiitnmiimw van „De Echo van het Zuiden". Uit het Engelsch van ALFRED WILSON BARRETT. (Nadruk verboden). 15. Ga naar je kamer, zei Nelly tot Jaikes, en kijk daar uit het raam. Zeg dien man, dat hij een oogenblik wacht, opdat je naar beneden kunt komen. Houdt hem zoolang mogelijü. bezig als je kunt. Jaikes knikte en verliet stil de baflier. Nelly was opnieuw alleen. Zij zonk neer in een stoel. O, die ondragelijk? onzekerheid. Toen Wilfred hier voor haar stond, zwak, en haar om raad smekend, hadden haar zenuwen haar wel op de beeh gehouden. Maar thans, nu er niets meer stond tusschen haar en de vrees, dat hij gevangen genomen zou worden, was baar angst te groot om te verdragen. Ze zonk weg in haar stoel en zou ge tallen zijn,wanneer niet haar aan dacht opnieuw gespannen werd door bet geluid van brekend glas. Zij keek snel in de richting van 't raam. Een zwaar gebouwd man be tond zich op de vensterbank, zij» at'ni stak door de verbreizelde ruit hij schoof het raam zoo ver op, dat hij er door kon en stapte de ka mer binnen. Het was Baxter, de detective. Door gaans was hij rustig en1 onbewogen maar uit zijn scherpe trekken sprak nu verwondering en zijn beweeglijke oogen richtten zich bijna woest op Nelly. Wat moet u hier? vroeg zij hem. Meneer Wilfred Denver is hij thuis? Ja natuurlijk is hij thuis, ant woordde zij en zij trachtte haar ge zicht tot een glimlach te plooien, welke, zooais zij wanhopig besefte, niet bepaald natuurlijk zou kunnen lijken. Hij is boven in bed, wat moet u van hem? Ik vermoed, dat u dat wel weet, antwobrdde' de detective droogjes, maar als het niet zoo is, dan zou ik u het toch liever niet vertellen. Ik moet hem onmiddelijk spreken, ging hij voort op scherpen toon. Jawel, maar waarover? Kunt u mij dat niet zeggen, ik ben z'n vrouiw. Dan moge de hemel u bijstaan. Waarom? Zegt u mij, waar het over het gaat, ik moet, ik wil het we ten. Welnu, als u het weten wil, hij wordt verdacht van moord. Alhoewel ze wist wat er komen zou ging er een rilling door haar heen bij deze mededeeling. Moord, riep zij uit. O, hij is on schuldig Hij zal u wel een uitleg kunnen geven. Ongetwijfeld, maar ik moet hem direct spreken. -Ik zal het hem gaan zeggen, zei Nelly en zij trachtte haar stem zoo 1ÜT kalm mogelijk te doen klinken, maar ze voelde tevens, dat haar beenen den dienst weigerden. Gaat u even zitten; wilt u even wachten, tot mijn man zich gekleed heeft. De detective keek haar aan en met zijn scherpe oogen nam hij de heele situatie in zich op. Toen zij hij wat vriendelijker: Mevrouw Denver neemt u mij niet kwalijk, maar u zegt mij de waarheid niet. Uw man is hier niet in huis. O, jawel, bracht zij hijgend uit. Wacht u maar een paar minuten. Gaat u zoolang zitten. Ik zal hem bij u sturen. Zij deed een paar stappen in de richting van de deur; toen deinsde zij terug, want op hetzelfde moment stormde een andere man de kamer binnen, haar in zijn vaart bijna om ver loopend. Vooruit Sam, vlug wat, riep hij. De man is achterlangs verdwenen in 'n taxi. Schiet op dan kunnen we hem misschien nog te pakken krijgen. De detective wierp een woedenden en woesten blik op Nelly. Toen vielen zijn oogen op de revolver, welke Denver aan zijn vrouw had ge geven en die nog op tafel lag op de zelfde plaats, waar hij haar had neer gelegd. Hij nam het wapen op. Een revol ver waaruit een kogel ontbreekt, riep hij uit. We zullen eens zien of het de zelfde kogel is. Hij stak den revolver bij zich en draaide zich om naar de deur. Nelly, die trachtte zich te beheer- schen, deed 'n vergeefsche poging om hem tegen te houden; (met bevende eenlgszins bezorgd over dezen millioe- nen—uitval en begint de offervaardig heid van rood ten voorbeeld te stellen Dit laatste moet men nu maar niet doen, want nuchter beschouwd steekt er niets voorbeeldigs in dit heele gedoe en e vermin iets offervaardigs. De socialisten schonken persoonlijk immers geen cent aan hun pers. Zij worden verplicht iedere week zooveel contri- butie te betalen en van de geweldige overschotten dier gedwongen, bijdragen schooft N.V.V. eenige millioenenaf. ook al weer niet uit offervaardigheid, maar uit propaganda-overwegingen en baat zucht. Als er van voorbeelden gespro ken moet worden, dan zijn onze daden het eerst aan de beurt. Vóór dat de <roode pers bestond, bloeide de katho lieke reeds, sterk gemaakt door vrij willige bijdragen. De eigen pers, bij eigen menschen is voor de S.D.A.P. nog een ver ideaalbij ons werd het op een enkele uitzondering na. reeds werkelijkheid. Zoo lang de S.D.A.P. hier bestaat; heeft zij de katholieke landgenooten voor achterlijk geschol den wij waren niet breed genoeg van opvatting, zetten overal hokjes neer, werkten met de splijtzwam, enz. Maar van lieverlee gaat de SO AP. In alles ons navolgen. Ze heeft vrijgestelden gekregen, Ijvert voor eigen sport- en jeugdvereenigingen sticht bijzondere scholen, volgt ons in tientellen andere zaken hindeilp op den voet en begint nu ook met het oprichten van provin ciale en gewestelijke bladen. De „ach terlijken" worden nu in alles ten voor beeld genomen, 'n Bewijs dat onze koers toch niet zoo verkeerd was en 'n prikkel om die te blijven houden, ondanks de critiek van den tegenstan- stander, die in de meeste gevallen meer naar afgunst en kortzichtigheid zweemt, dan overeenkomt met de werkelijkheid. N. K. Een bezoek aan ONZE INRICHTING zal U doen zien, dat wij als handelszaak DE EERSTE PLAATS innemen. Voordeelige prijzen; gezellig winkelen; prettige vakkundige bediening. Koopen Is bif ons een genoegen. lederen middag en avond: RADIO CONCERT. handen greep zij zijn jas vast, maar hij wist zich te bevrijden. Ik moet mijn plicht doen, me- vrouw Denver merkte hij op. Opzij. En zijn helper voor zich uit duwend, verliet hij de kamer. O! klaagde Nelly, ik kan niet meer. Met een hartverscheurende kreet stortte zij bewusteloos op den drem pel neer. HOOFDSTUK XI Gered Maar was hij werkelijk in veilig heid? Wilfred Denver zat weggedo ken in de hoek van de taxi. Naar Euston, zoo gauw als jé- kunt, had hij tegen den chauffeur ge zegd. Ik betaal dubbel als we den trein van zeven uur veertig halen. En weg reden ze. Met op elkaar geklemde tanden de handen krampachtig in de kussens geslagen keek hij door de achterruit; ieder oogenbik konden zijn achter volgers hem achterna komen. Wat speelde zich in zijn huis af? Wat zon hij niet hebben willen geven om het te weten. Zouden ze al binnen zijn en hem al zoeken? Had Nelly hen aan den praat kunnen houden, of zouden ze zijn ontsnapping al ontdekt heb ben? Zou nu misschien de deur weer open gaan en zouden. Tallooze vragen doemden in hem op. Eindeloos lang leek hem den weg en achtervolging leek nu wel uitge sloten door den grooten voorsprong. Door uitputting overmand, zonk hij terug, verdoofd, half wezenloos; zijn kraag over de ooren getrokken en hij sloeg nergens meer acht op, dacht nergens meer aan en het drong zelfs niet tot hem door, dat zij de plaats van de bestemming bereikt hadden, toen de chauffeur hem aan den jas trok. Het gezicht van de treinen, het gefluit van de locomotieven brachten hem weer tot bewustzijn; het gaf hem nieuwen moed. Die beteekenden voor hem de kans op ontsnapping, voor 'm lag de redding en ontkomen zou hij terwille van Nelly. Denver hoefde niet lang te wachten daar kwnm de trein al aan. Hij kon zijn ongeduld niet bedwingen en hij loosde een diepe zucht toen het sein van het vertrek gegeven werd en de trein zich langzaam in beweging zet te. Drie minuten later nadat de Noor der-Expres Euston had verlaten, reed een auto snel tot voor den ingang van het stationsgebouw; twee mannen sprongen eruit. Terwijl de eene afrekende met den i chauffeur, begaf de ander zich haas- tig naar den controleur op het per- ron; die nog met een portier stond te praten. j Is de express weg? vroeg hij. De beambte knikte. Ja, drie mi nuten geleden vertrokken. Sam Baxter beet nijdig op het eindje sigaar, dat hij tusschen de lip pen geklemd had. (Wordt vervolgd). free® Wet 'end J I ee®k II km, de 'eoigii er. te, I leest, het], '«kaal ereeniö evestig, 3 '«it 60 c, é'HÏrd. thüg, II vetrj, erschiU, öt'kou •illendt uitzoek ieheel iöursboi Waalwijfesclie en slraitsehe Conrant^ 'Selaar, alt, "ito os iek, »u Bn Wam, n, e klastj siek. de Bi •kastoor l rritsen, i Ankejj jeugd.' >burea i te mimi®] to Tia Iroot. Ie salari de oüii liedenda C. w dom, Persbi ou ramofJ 'ie-K; Reg. ïu-W Liziek. I T ref{L uziek. f ling. M. 1 Het H pperiiS Groot ■an a ara-™ ingen. Iirand PasW; otziTverkoiiin! nood i» eratin. Gerritsd Hel Beftcim ?an den Smid.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1931 | | pagina 1