Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Ifloftaoscn
KAREL DE MOL.
F^THvanWIJCK
Voor
Wij nemen de eerste plaats in.
Winkelnieuws.
FEUILLETON
KT
fill
MEUBELMAGAZIJN WAALWIJK
81.
ZATERDAG 10 OCTOBER 1931.
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 38.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
En men verbaast zich!
Ja men verbaast zich in Nederland 1
Dat gebeurt wel meer in onze landou
wen," maar nu is die verbazing zóó
groot, dat ze alle andere verbazingen
boven het hoofd groeit. Op het de
partement van financiën, waar reeds
jaren de leege schatkist staat en waar
men den laataten tijd van reuze-tekor
ten leeft heeft een commies kans gezien
ieder kwartaal door elkaar tienduizend
gulden te gappen. Mijnheer schreef
doodnuchter, als hem dit paste, een
mandaat uit voor werken, die niet
verricht waren en tien jaar achtereen
betaalde men hem die kapitale bedra
gen uit, zonder dat iemand van zijn
superieuren of van zijn controleurs
achterdocht kregen, laat staan dat zij
eens op informaties uittogen. Ja, de
wereld verbaast zich, niet zoozeer over
het feit, dat zakengeest en verantwoor
delijkheidsgevoel zeldzame gasten op
Financiën schijnen te zijn, dan wei
over de omstandigheid, dat de respec
tabel lijkende ambtenaar niet schroomde
capaciteiten te ontwikkeien, die anders
bandiet en roover plachten eigen te
zijn. Toch steekt er in dit kaatste
allerminst eenjjfgrond^ voor buitenge-
Koopen bij MOL
Is koopen btj
Vaklieden met ervaring.
MOL ls ook voordeellger,
MOL blijft goedkooper.
wone verwondering. Wij hebben laatst
op deze plaats reeds vermeld, hoe de
gewoonte op de departementen wortel
schiet, dat ambtenaren, die zich aan
verduistering schuldig maken, er af
komen met terugbetaling van het ge-
stolene. Aan bestraffing wordt niet
gedacht en aan vervolging natuurlijk
heelemaal niet. In verband met het
bedoelde geval, meldden de bladen
een nog frappanter staaltje. Juist in
den tijd, die aan de misdadige prak
tijken van den commies voorafging,
was er een collega betrapt op dezelfde
overtreding, als waarvan thans sprake
is. Die collega kreeg toen voor eenige
strafoverplaatsing.
Is het nu te verwonderen, dat
menschen, die moreel niet al te hoog
staan en geen achttien karaats geweten
hebben, ook eens 'n kansje wagen 1
Als er toch niets te verliezen is, waar
om zou men dan niet toegrijpen. In
KOOPT U JBI5
zoo'n sfeer van misplaatste toegeeflijk
heid en te ver doorgedreven stands
bewustzijn schept men tenslotte een
dankbare bodem voor corruptie, die
én ambtenaren én departementale
prestige heel wat meer schaadt dan
verstandig doorgevoerde tucht.
De triomf der achterlijken".
Door het land loopt, neen vliegt de
mare over het groote offensief van de
roode couranten. Het Nederl. Vakver
bond schonk niet minder dan 3"/z
millioen aan de N.V. Arbeiderspers,
om zooveel mogelijk socialistische
provincie-bladen te stichten. De kop
stukken van de S.D.A.P. schrijven zich
de vingers blauw om te betoogen.dat
in ieder rood gezin een roode courant
thuis hoort en een bijzonder nerveus
en enthousiast persoon noemde alie
andere couranten stiekeme gluipers,
die men zoo spoedig mogelijk den hals
om moet draaien. Geheel deze pers-
actie, met de noodige en onnoodige
bombarie, heeft een lichte ontsteltenis
gebracht, ook in ons kampmen is
au»
tuamuuu
nniMiininuniiitnmiimw
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch van
ALFRED WILSON BARRETT.
(Nadruk verboden).
15.
Ga naar je kamer, zei Nelly tot
Jaikes, en kijk daar uit het raam.
Zeg dien man, dat hij een oogenblik
wacht, opdat je naar beneden kunt
komen. Houdt hem zoolang mogelijü.
bezig als je kunt.
Jaikes knikte en verliet stil de
baflier.
Nelly was opnieuw alleen. Zij zonk
neer in een stoel. O, die ondragelijk?
onzekerheid. Toen Wilfred hier voor
haar stond, zwak, en haar om raad
smekend, hadden haar zenuwen haar
wel op de beeh gehouden.
Maar thans, nu er niets meer stond
tusschen haar en de vrees, dat hij
gevangen genomen zou worden, was
baar angst te groot om te verdragen.
Ze zonk weg in haar stoel en zou ge
tallen zijn,wanneer niet haar aan
dacht opnieuw gespannen werd door
bet geluid van brekend glas.
Zij keek snel in de richting van 't
raam. Een zwaar gebouwd man be
tond zich op de vensterbank, zij»
at'ni stak door de verbreizelde ruit
hij schoof het raam zoo ver op,
dat hij er door kon en stapte de ka
mer binnen.
Het was Baxter, de detective. Door
gaans was hij rustig en1 onbewogen
maar uit zijn scherpe trekken sprak
nu verwondering en zijn beweeglijke
oogen richtten zich bijna woest op
Nelly.
Wat moet u hier? vroeg zij hem.
Meneer Wilfred Denver is hij
thuis?
Ja natuurlijk is hij thuis, ant
woordde zij en zij trachtte haar ge
zicht tot een glimlach te plooien,
welke, zooais zij wanhopig besefte,
niet bepaald natuurlijk zou kunnen
lijken. Hij is boven in bed, wat moet
u van hem?
Ik vermoed, dat u dat wel weet,
antwobrdde' de detective droogjes,
maar als het niet zoo is, dan zou ik u
het toch liever niet vertellen. Ik moet
hem onmiddelijk spreken, ging hij
voort op scherpen toon.
Jawel, maar waarover? Kunt u
mij dat niet zeggen, ik ben z'n vrouiw.
Dan moge de hemel u bijstaan.
Waarom? Zegt u mij, waar het
over het gaat, ik moet, ik wil het we
ten.
Welnu, als u het weten wil, hij
wordt verdacht van moord.
Alhoewel ze wist wat er komen zou
ging er een rilling door haar heen bij
deze mededeeling.
Moord, riep zij uit. O, hij is on
schuldig Hij zal u wel een uitleg
kunnen geven.
Ongetwijfeld, maar ik moet
hem direct spreken.
-Ik zal het hem gaan zeggen, zei
Nelly en zij trachtte haar stem zoo
1ÜT
kalm mogelijk te doen klinken, maar
ze voelde tevens, dat haar beenen den
dienst weigerden. Gaat u even zitten;
wilt u even wachten, tot mijn man
zich gekleed heeft.
De detective keek haar aan en met
zijn scherpe oogen nam hij de heele
situatie in zich op. Toen zij hij wat
vriendelijker: Mevrouw Denver neemt
u mij niet kwalijk, maar u zegt mij de
waarheid niet. Uw man is hier niet
in huis.
O, jawel, bracht zij hijgend uit.
Wacht u maar een paar minuten.
Gaat u zoolang zitten. Ik zal hem bij
u sturen.
Zij deed een paar stappen in de
richting van de deur; toen deinsde
zij terug, want op hetzelfde moment
stormde een andere man de kamer
binnen, haar in zijn vaart bijna om
ver loopend.
Vooruit Sam, vlug wat, riep hij.
De man is achterlangs verdwenen in
'n taxi. Schiet op dan kunnen we hem
misschien nog te pakken krijgen.
De detective wierp een woedenden
en woesten blik op Nelly. Toen
vielen zijn oogen op de revolver,
welke Denver aan zijn vrouw had ge
geven en die nog op tafel lag op de
zelfde plaats, waar hij haar had neer
gelegd.
Hij nam het wapen op. Een revol
ver waaruit een kogel ontbreekt, riep
hij uit. We zullen eens zien of het de
zelfde kogel is.
Hij stak den revolver bij zich en
draaide zich om naar de deur.
Nelly, die trachtte zich te beheer-
schen, deed 'n vergeefsche poging om
hem tegen te houden; (met bevende
eenlgszins bezorgd over dezen millioe-
nen—uitval en begint de offervaardig
heid van rood ten voorbeeld te stellen
Dit laatste moet men nu maar niet
doen, want nuchter beschouwd steekt
er niets voorbeeldigs in dit heele gedoe
en e vermin iets offervaardigs. De
socialisten schonken persoonlijk immers
geen cent aan hun pers. Zij worden
verplicht iedere week zooveel contri-
butie te betalen en van de geweldige
overschotten dier gedwongen, bijdragen
schooft N.V.V. eenige millioenenaf. ook
al weer niet uit offervaardigheid, maar
uit propaganda-overwegingen en baat
zucht. Als er van voorbeelden gespro
ken moet worden, dan zijn onze daden
het eerst aan de beurt. Vóór dat de
<roode pers bestond, bloeide de katho
lieke reeds, sterk gemaakt door vrij
willige bijdragen. De eigen pers, bij
eigen menschen is voor de S.D.A.P.
nog een ver ideaalbij ons werd het
op een enkele uitzondering na. reeds
werkelijkheid. Zoo lang de S.D.A.P.
hier bestaat; heeft zij de katholieke
landgenooten voor achterlijk geschol
den wij waren niet breed genoeg van
opvatting, zetten overal hokjes neer,
werkten met de splijtzwam, enz. Maar
van lieverlee gaat de SO AP. In alles
ons navolgen. Ze heeft vrijgestelden
gekregen, Ijvert voor eigen sport- en
jeugdvereenigingen sticht bijzondere
scholen, volgt ons in tientellen andere
zaken hindeilp op den voet en begint
nu ook met het oprichten van provin
ciale en gewestelijke bladen. De „ach
terlijken" worden nu in alles ten voor
beeld genomen, 'n Bewijs dat onze
koers toch niet zoo verkeerd was en
'n prikkel om die te blijven houden,
ondanks de critiek van den tegenstan-
stander, die in de meeste gevallen
meer naar afgunst en kortzichtigheid
zweemt, dan overeenkomt met de
werkelijkheid. N. K.
Een bezoek aan ONZE INRICHTING zal U doen zien, dat wij als
handelszaak DE EERSTE PLAATS innemen.
Voordeelige prijzen; gezellig winkelen; prettige vakkundige bediening.
Koopen Is bif ons een genoegen.
lederen middag en avond: RADIO CONCERT.
handen greep zij zijn jas vast, maar
hij wist zich te bevrijden.
Ik moet mijn plicht doen, me-
vrouw Denver merkte hij op. Opzij.
En zijn helper voor zich uit duwend,
verliet hij de kamer.
O! klaagde Nelly, ik kan niet meer.
Met een hartverscheurende kreet
stortte zij bewusteloos op den drem
pel neer.
HOOFDSTUK XI
Gered
Maar was hij werkelijk in veilig
heid? Wilfred Denver zat weggedo
ken in de hoek van de taxi.
Naar Euston, zoo gauw als jé-
kunt, had hij tegen den chauffeur ge
zegd. Ik betaal dubbel als we den
trein van zeven uur veertig halen.
En weg reden ze.
Met op elkaar geklemde tanden de
handen krampachtig in de kussens
geslagen keek hij door de achterruit;
ieder oogenbik konden zijn achter
volgers hem achterna komen. Wat
speelde zich in zijn huis af? Wat zon
hij niet hebben willen geven om het
te weten. Zouden ze al binnen zijn en
hem al zoeken? Had Nelly hen aan
den praat kunnen houden, of zouden
ze zijn ontsnapping al ontdekt heb
ben? Zou nu misschien de deur weer
open gaan en zouden. Tallooze
vragen doemden in hem op.
Eindeloos lang leek hem den weg
en achtervolging leek nu wel uitge
sloten door den grooten voorsprong.
Door uitputting overmand, zonk hij
terug, verdoofd, half wezenloos; zijn
kraag over de ooren getrokken en hij
sloeg nergens meer acht op, dacht
nergens meer aan en het drong zelfs
niet tot hem door, dat zij de plaats
van de bestemming bereikt hadden,
toen de chauffeur hem aan den jas
trok.
Het gezicht van de treinen, het
gefluit van de locomotieven brachten
hem weer tot bewustzijn; het gaf
hem nieuwen moed. Die beteekenden
voor hem de kans op ontsnapping,
voor 'm lag de redding en ontkomen
zou hij terwille van Nelly.
Denver hoefde niet lang te wachten
daar kwnm de trein al aan. Hij kon
zijn ongeduld niet bedwingen en hij
loosde een diepe zucht toen het sein
van het vertrek gegeven werd en de
trein zich langzaam in beweging zet
te.
Drie minuten later nadat de Noor
der-Expres Euston had verlaten, reed
een auto snel tot voor den ingang van
het stationsgebouw; twee mannen
sprongen eruit.
Terwijl de eene afrekende met den
i chauffeur, begaf de ander zich haas-
tig naar den controleur op het per-
ron; die nog met een portier stond te
praten.
j Is de express weg? vroeg hij.
De beambte knikte. Ja, drie mi
nuten geleden vertrokken.
Sam Baxter beet nijdig op het
eindje sigaar, dat hij tusschen de lip
pen geklemd had.
(Wordt vervolgd).
free®
Wet
'end J
I ee®k
II km,
de
'eoigii
er. te,
I leest,
het],
'«kaal
ereeniö
evestig,
3 '«it
60 c,
é'HÏrd.
thüg,
II vetrj,
erschiU,
öt'kou
•illendt
uitzoek
ieheel
iöursboi
Waalwijfesclie en
slraitsehe Conrant^
'Selaar,
alt,
"ito os
iek,
»u Bn
Wam, n,
e klastj
siek.
de Bi
•kastoor l
rritsen,
i Ankejj
jeugd.'
>burea
i te
mimi®]
to Tia
Iroot.
Ie salari
de oüii
liedenda
C. w
dom,
Persbi
ou
ramofJ
'ie-K;
Reg.
ïu-W
Liziek. I
T ref{L
uziek. f
ling.
M. 1
Het H
pperiiS
Groot
■an a
ara-™
ingen.
Iirand
PasW;
otziTverkoiiin!
nood i»
eratin.
Gerritsd
Hel Beftcim ?an den Smid.