Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen;
1
f
St. Nicolaas-Cadeaux
KAREL DE MOL.
NGDBDBPABAND
i
Sint Nicolaas.
Winkelnieuws.
fEUILLET
Voor.
en Speelgoederen
mimii,!'
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-Adren: ECHO.
Zoekt allen Uw voordeel
En op naar de Mol
Op naar Groot-Waalwijk
Uw tevredenheid ls vol
Mol ls ook voordeellger
Mol blljfi goedkooper.
van „De Echo van het Zuiden".
Nationaal Streven.
De N Rott. Ct. bevat onder boven
staand hoofd, een artikel ter bevor-
denlng van 'i koopen var. Ned. artikelen,
waarmede wij gaarne instemmen.
Het blad schrijft o m.
Met volle overtuiging pleiten wij
daarom thans nog eens voor het Ne-
derlandsche product en het Neder
landsche fabricaat. Zij zijn beide goed,
3n menig opzicht beter, dan die van
den buiteniandschen mededinger, die
bij zoo velen hier te lande in een goed
blaadje staat. De beweging voor het
Nederlandsche fabrikaat Is op het
oogenblik, nu het er op aan komt, de
schrikbarende werkloosheid te doen
afnemen de enorme lasten, waaronder
onze gansche gemeenschap gebukt
gaat, te verminderen kortom ons land
ntet oeccnomisch te doen ondergaan;
nu het voor menigen tak van volks
welvaart gaat om voortbestaan of
vergaan nu fs de beweging ln alle
opzichten verantwoord Zij verdient en
behoeft steun van allen, die het wel
meenen, met ons land en zijn bevol
king. Zij is in gezonden zin nationaal.
Wij kunnen haar allen behulpzaam
zijn, voor zoover wij als kooper op
treden. Eiscit Nederlandsch fabrikaat,
eischt Nederlandsch voortbrengsel ett
overtuigt u ervan, dat gij. Nederlander,
uws eigen lands voortbrengselen koopt.
Laat u niet hiervan afbrengen, laat u
niet aanpraten, dat het Nederlandsche
product niet goed is. Want waarlijk,
onze industrie heeft ook haar leertijd
gehad en kan zich met den buiten
iandschen mededinger opperbest meten.
Doch ook voor onze industrie, voor
onzen fabrikant ligt hier eene taak.
Deze moeten den moed toonen, hun
product als Nederlandsch fabrikaat aan
den man te brengen. Qeen Neder
landsche schoenen, of wat ook. meer
met Engelsche namen en Engeischen
schijn, in de meening, dat dit eene
aanbeveling zai zijn bij het publiek.
Wanneer de Nederlandsche industrie
klaagt, dat haar landgenoot zich bi]
zijn inkoopen dikwijls zoo weinig
nationaal toont, mag zij niet vergeten,
dat zij zelve een deel draagt van de
worden bij MOL gekocht. MOL brengt sorteering onder garantie van
prijs en kwaliteit.
Bl| MOL loopt het weer storm.
Voordeelige prijzengezellig winkelenprettige vakkundige bediening.
Koopen is bij ons een genoegen.
lederen middag en avond: RADIO CONCERT.
ZATERDAG 5 DECEMBER 1931.
54e JAARGANG.
aalwpschc en
Langstraatsche
Dit blad verschijnt
jwOENSDAG en ZATERDAG.
I Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
Zóó ernstig kan de tijd ons volk
niet beroeren, of tegen dat December
het verschiet komt, vaart een speel-
scbe geest door de menschen, die de
jrooten tot kinderen maakt en de
tinderen tot blijde engelen. We zien
dkaar in deze dagen heel anders dan
re in het gewone leven zijn, we heb
ben het jasje der conventie uitgetrok
ken en zitten nu heel knusjes aan
tafel, waar we complotteeren, vader
met de kinderen, om moeder te ver-
tassen. en dan weer moeder met de
kinderen om vaders pijp in een gril-
lijje verpakking te vermoffelen, vader
en moeder samen, als het kroost naar
bed is, om iistigheidjes te bedenken
bij het a.s. optreden van Sinterklaas
en Pieterman.
Als de mensch eenmaal groot en
wijs is geworden, denkt hij als regel
aog slechts met een moeden zucht
terug aan zijn kinderjaren, die vooral
achteraf bezien toch maar den
mooisten, in elk geval meest onbezorg-
den tijd van ons leven uitmaakten. En
omdat we het kind-zijn zoo mooi we
ren en het kinderlijk vermaak van zoo
fjelukkig-onschuldigen aard, daarom
lijn we ook als groote menschen blij,
wanneer het Sinterklaasfeest is aange.
broken, omdat de kinderjaren zich dan
repeteeren en we dan weer blij en
dwaas kunnen zijn met de kleinen,
zorgen en druk vergetende.
Sinterklaas is in de eerste plaats een
kinderfeest. Maar omdat het geluk der
kinderen de vreugde der ouders is,
daarom is het een feest voor allen.
We vermogen het niet genoeg te waar-
deeren, dat we eens per jaar gelegen-
beid krijgen tot een intiemer familie
leven. De jacht van het gewone leven,
de dagelijksche strijd tegen de zorgen,
ze doen ons wel eens de kleine atten-
lies vergeten, die de schakels vormen
van de keten, die niet knelt, maar
He Ziiuerkonino
Uit het Engelsch van
ALFRED WILSON BARRETT.
(Nadruk verboden).
31.
Tot dusver had hij haar vrij aardig
weten te ontloopen, maar hij vond de
opdringerigheid der oude vrouw zeer
Al vermoeiend en afmattend en met angst
i""* tii vrees dacht hij dan ook aan 't oogen-
4 «5(3 hlig dat zijn krachten hem zouden beg'e-
Aw"| ven en hij voor de aanvallen der trouw
lustige weduwe zou moeten zwichten.
Zijn tweede zorg gold zijn „Oom Sa
muel". Hij kreunde toen hij zich den
dag herinnerde, dat „Oom Samuel" in
leven werd geroepen, als de gefin-
■tjeerde persoonlijkheid van wien het
^^geld afkomstig was, waardoor Nelly en
ie kinderen weer op de „Grange" kon
den wonen, zooals Will Denver dat ge-
kvenscht had. „Oom Samuel" was hem
een nachtmerrie geworden. Door ,,Oon,
Samuel" was hij in een warnet van leu-
LeerSI gens verstrikt geraakt, waaruit hij hoe
LECH1| langer hoe moeilijker kon los komen. Hij
genoodzaakt zijn geliefde meesteres
bedriegen en voor te liegen.
2DAG Beroerde „Oom Samuel", beroerde
'abby
Toen hij door het hek den tuin verliet
j® den weg naar het station insloeg,
paarde zijn gezicht op bij de gedachte
Denver zou komen, als gevolg van
dringende schriftelijke uitnoodiging
nu wilde Jaikes van de gelegenheia
"ebruik maken om Denver te overreden
l,0om Samuel" voor goed uit den weg te
«llaCtertilnen en zichzelve in ware gedaante
zijn vrouw en kinderen te doen be-
samenhoudt, wat bijeen hoort: leden
van een familie, vrienden uit een kring
Sinterklaas biedt ons gelegenheid om
te toonen, dat we niet hebben vergeten,
soms ook, dat we léérden vergeten,
wat beter vergeten kon worden.
Het zijn vaak ook heel prettige her
inneringen, die de ouderen aan het
Sinterklaasfeest hebben, omdat deze
brave heilige indertijd voor hen huwe
lijksbemiddelaar is geweest, gewoon,
lijk op indirecte wijze. Als het schuch
tere jongelings- of bedeesde meisjeshart
zich niet te uiten wist of durfde, dan
kwam dikwijls de goede Sint te hulp
en zeigeef mij dat pakje maar mee
en ik zal heusch niet vertellen, vanwaar
het oorspronkelijk komt. Dan deed de
tegenpartij heel verrast en prakkezeerde
het hoofd moe over de vraag van de
afzending, het hoofd, waar doorheen
nochthans steeds een naam spookte,
telkens en telkens weer opnieuw ..Ja,
zóó was het begin van vele liefdes.
En zoo zal het ook nu weer zijn, en
komende jaren.
Het is een goede en mooie traditie,
die van ons Sint Nicolaasfeesteen
tradit e, die we moeten vasthouden en
vervolgen, ondanks de zorgen van
onzen tijd
Het kost ons zoo weinig Met Sinter
klaas vooral immers dienen we te
weten, dat de waarde der cadeaux
niet de mate van liefde, waardeering
of vriendschap aangeven, maar het
feit op zich zelf, dat men aan ons
heeft gedacht. Sinterklaas bezorgt ons
verrassingen, niet bepaald rijkdommen.
Als we goedkoope presentjes verpak
ken in kranten, steeds weer méér
kend maken.
De oude man 'wachtte op het perron
en het duurde niet lang of hij zag de
lange gedaante van Denver uit een coupé
stappen. Direct liep Jaikes naar hem
toe.
Meneer Will, klonk het verheugd.
Ziezoo, Jaikes, daar ben ik weer,
zooals je ziet, zei Denver en hij gaf Jai
kes hartelijk de hand. Is alles in or
de? Kan ik ongehinderd naar de Grange
gaan?
Ja, meneer, komt u maar mee, al
les is in orde. Ze waren nog niet op,
toen ik weg ging, ik denk dat ze nu wei
aan het ontbijt zullen zijn.
Denver wandelde naast Jaikes door
de laan, die naar de „Grange" voerde.
En hoe is het met mijn vrouw?
vroeg Denver. Maakt zij het goed? En de
kinderen?
Ze maken het allen best, stelde Jai
kes hem gerust, maar ik ben toch zoo
blij dat u gekomen bent, meneer Will.
Ik moest u schrijven, ik kon het niet
langer uithouden. Die oom Samuel heeft
mij leeljjk in het nauw gebracht. En dan
nog dat geld, dat u haar anoniem uit
Amerika gezonden hebt.
Met een onderdrukte glimlach vroeg
Denver wat er met dat geld was.
Toen we honger en armoede leden,
bleef het uit en nu we in rjjkdom en
weelde leven, komt het zoo maar op de
proppen, en ik kan haar met den besten
wil niet uitleggen, waar het eigenlijk
vandaan komt. Toe, meneer Will, ver
berg u toch niet langer voor haar,
smeekte de oude man. laat zij toch we
ten dat u leeft.
Denver wendde het hoofd, al begreep
hjj wel dat het moeilijk voor Jaikes was.
Doet u het toch, meneer Will,
maar wacht, ik zal haar gaan halen.
Zij stonden binnen het hek, in hêt
park en Jaikes was al op weg. Met een'
paar vlugge stappen haalde Denver hem
echter in en hield hem toen bij zijn arm
vast.
kranten en touwtjes en draadjes en
wéér kranten en bandjes en knoopjes,
dan sluiten we een goedkoop cadeauije
in de zachte wikkelen onzer herinne
ring en knoopen we het geheel te
samen met draden, geweven uit de
sponnige zijde onzer liefde. I
Daarom: laat het ook dit jaar weer
een echt Sinterklaasfeest zijn in de
woningen van allen. Met overleg gaat
dat zeer zeker.
En laten de velen, die dat kunnen,
Sinterklaas in deze drukke dagen een
handje helpen. We weten allen wel
zoo'n adresje, waar we een klein pakje
kunnen laten afgeven een klein pakje,
dat groote vreugde kan brengen als
materieele weldaad, maar bovenal als
moreel goed, dat hoop en sterkte
schenkt aan hen, die moe werden of
twijfelachtig in den harden strijd om
het bestaan en die zich dan minder
verlaten zullen voelen.
Het is zoo prettig om je zelf een
goeden Sinterklaas te weten, terwijl
de wereld je misschien voor een knor-
rigen Zwarten Piet houdt.
MAATSCIttPPy VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
Stop, Jaikes, ik wil beslist niet heb
ben dat je haar haalt, zeide hij resoluut.
Jaikes keek z'n meester wanhopig aan.
Meneer Will, u clacht dat u haar
gelukkig maakte, door haar op de
„Grange" te laten terugkeeren, is het
niet?
Heb ik haar dan niet gelukkig ge
maakt? Waar ontbreekt het haar nog
aan?
Wel he.... meneer Will.... sta
melde Jaikes, huiselijk geluk bestaat niet
alleen in het bezit van vier muren met
wat meubels er in, huiselijk geluk daar
hoort liefde bij. U was het, die haar dat
gaf, doch nu is ze alleen in haar huis.
zonder geluk, zonder liefde.
Een treurige uitdrukking kwam op
Denver's gezicht, maar hij schudde weer
het hoofd.
Ik zal je vertellen Jaikes, waarom
mijn vrouw niet mag weten dat ik leef,
en als ik je dat verteld heb Jaikes, mag
je nooit meer over deze zaak spreken.
Gisteravond was ik vlak bfj het huis, bij
de rivier, waar Coombe woont.
Wat, riep de oude man, u bedoelt
dezelfde, die mevrouw op straat wilde
zetten?
Dezelfde, Jaikes. fk heb hem de
laatste maanden steeds gevolgd en be
spied, vanaf het oogenblik dat ik in hem
den man herkende, die mij in den be-
wusten nacht in Geoffrey are's kamer
binnen liet. Zooals een drenkeling zich
aan een stroohalm vastgrijpt, zoo heb
ik mij vastgeklemd aan de hoop iets te
zullen ontdekken, wat weet ik niet
waardoor bewezen zou kunnen worden,
dat niet ik die misdaad heb begaan.
Jaikes keek hem vol spanning aan.
Och, meneer Will, wat zou mevrouw
dan gelukkig zjjn, riep hij.
Alle nachten ga ik daarheen; eens
probeerde ik in het huis binnen te drin-
gen. doch tevergeefs. Toen ik gister
avond thuis kwam, vond ik jouw brief
me je dringend verzoek om mij aan
haar Lekend te maken. Ik las je brief
telkens over en hoe meer ik trachtte mij
zelf voor te houden dat het in haar be
lang was verborgen te blijven, hoe meer
mijn hart naar haar verlangde. Toen
kwam ik op het idee, haar mee te nemen
naar Nevada, de stad die ik heb doen
verrijzen, waar iedere man zijn leven
voor mij veil heeft, waar ieder kind eer-
nled wordt ingeprent voor den naam
John Franklin. Een half uur lang wel
heb ik plannen zitten maken, plannen
voor een gelukkige toekomst met haar
en de kinderen, weg, ver weg van het
verleden, vrij, veilig en geëerd, in vrede
levend met de geheele wereld. O Jaikes,
ik was toch zoo gelukkig ik kon van op
winding niet in slaap vallen en mijn
laatste gedachten waren: Morgen zal ik
haar zeggen, dat ik leef, morgen zal ik
haar in mijn armen nemen en haar ge
lukkig maken.
En dat zal gebeuren ook, meneer
Will, dat zal gebeuren, riep de oude man
zenuwachtig, laat ik haar nu dadelijk
gaan halen.
Er lag iets gebiedends, iets ernstigs
in Denver's stem, toen hij vervolgde:
Eindelijk viel ik in slaap, in een
diepen slaap. Weet je wat dat is, Jaikes,
een moordenaarsslaap. Het is in zoo'n
slaap dat het geweten wakker wordt,
het geweten dat de ziel aan den schand
paal kluistert en meedoogenloos striemt,
't is alsof men op een bed met spijkers
ligt. Dat geweten, 't is als een processie
van duivels, 't Is of er duizend schuldige
spiegels mijn ellendige schuldige „ik"
weerkaatsen, Slaap, Jaikes, spreek mij
er niet van. Er is niets ergers dan de
slaap van een moordenaar. Zoo heb ik
de laatste vier jaren moeten slapen. Ik
viel dus gisteravond in slaap en droom
de dat wij in Nevada waren, en wij za
ten op een troon, zij en ik. Het leek een
groote rechtszaal en men bracht een man
voor mij, van moord beschuldigd, en
toen ik het schuldig over hem wilde uit
spreken, verrees Geoffrey Ware uit zijn
graf en staarde mij aan, staarde naar my
als op dien noodlottigen nacht, zooals
hij mij steeds zal blijven aanstaren, tot
ik sterf. En toen sprak hij: verdwijn van
dien troon, jij ellendeling, hoe durf je
te veroordeelen? En toen was het of hij
mij bij de keel greep en omlaag sleurde,
en we worstelden en vochten als bees
ten, lang, heel lang. Eindelijk had ik
hem vast, onwrikbaar vast. En toen zag
ik uit den hemel een groote beenige hand
naar beneden grijpen. Zij greep naar mij,
de klauwen knelden zich om mijn hart
en sleurden mij in de gerechtszaal terug
voor den rechter en die rechter was
Geoffrey Ware. Ik smeakte om genade.,
tevergeefs.... En de hand greep me
weer als een roofvogel zijn prooi en
zeite mij bij den galg, en toen voelde ik
alles onder mij weg glijden. Ik viel
viel en werd opeens wakker!
Gedurende dit lange verhaal was Jai
kes Denver als gebiologeerd blijven aan
staren. Eindelijk, toen Denver zweeg,
scheen hij uit zijn verdooving te ontwa
ken.
O, houd op, meneer, riep hij.
Denver vervolgde echter met wanho
pige stem:
eoen besefte ik, dat deze droom be
doeld was als een waarschuwing, dat als
ik ooit zou trachten om een schuilplaats
te zoeken, dit mij nooit zou gelukken en
ik nooit rust, vrede en veiligheid zou
vinden. Kortom, er zal voor mij geen
uitweg zijn.
Toen besefte ik dat deze droom be
ver was geheal ontdaan en zijn schou
tiers schokten. Jaikes kon niets zeggen
of doen om dit groote verdriet van zjju
meester te verzachten.
Hoe lang ze daar stonden wisten ze
geen van beiden, maar werden eensklaps
door een hoog stemmetje tot de werke
lijkheid teruggeroepen.
Jaikes!
De oude man schrok en Denver wend
de zijn somber gelaat af toen kleine Cis
sy over het grasveld op hen kwam af
stormen.
(Wordt vervolgd).
