DE ECHO VAN HEf No. 1. Vrijdag 1 Januai TWEEDE BLAD. ONS WEEKPR**TJE' Door toevallige omstandigheden hadden wij eersten Kerstdag bezoek van een ecnt boersch buitenmanne'|e. Hoe interessant we het ondeih jud met hem ook vonden, begonnen wij tegen 1 uur toch eentge terslulksche pogin gen aan te wenden om het bezoek weg te werkenniet om het een of ander, maar er.fi.de lezer be grijpt het wel. Iedereen popelde min ot meer naar dat uur en ons is waar lijk niets menschelijks vreemd. Oas boertje echter had met drie Zondagen voor zich .al den tied-en voor zachte wenkjes bleek zijn gemoed volstrekt ontoegankelijk En toen zeiden we het hem maar, wat ons op het hart lag .Kijk r's vriend, niet dat je me teveel bent. maar ik zou graag mijn luid spreker even aanzetten om de konin gin te hjorenl" Ons bezoek vond dat een scnmerend ideeja, hfi had er zelfs al halt en half op gevlast zoo zei hij dat hij dat buitenkansje bij ons zou beleven, want thuis had ie nog geen radio. Toen hebben de leden van tgez n CS plus het onverwachte bezoek, in stitïe den Kerstgroet van de koningin aanhoord. Wij kwamen allen onder den indruk van de ernstige woorden en ook toen de koningin was uitge sproken, bleef het nog even stil; ieder verwerkte zijn gedachten. .En hoe vond je dat nou?', zoo wendden wij ons eindelijk tol het boenje. ,lk vond 't wonder, wonderschoon. Ik geloof niet, dat ik alles precies begrepen heb, maar ik heb het \*èi gevoeld enne Onze koningin, dat was nou k.èk een gewone vrouw Dat zeg ik l" K een gewone vrouw 1 In andere wooiden misschien, hebben velen dat als een der voornaamste indrukken van den Kerstgroet der koningin geuit. Dat bleek ons later uit meerdere ge sprekken. Op geen uur in de geschie denis van onzen Omroep zal het radio-toestel veelvuldiger ingeschakeld zijn geweest, dan op dezen gedenk- waardigen Kerstdag, want bijna ieder een bifikt het koninklijk woord te hebben beluisterd. En allen zfin ge tnff:n geworden door den eenvoud van de koninklijke stem. HM.spreekt een zuiver Nedcrlandsch als weinigen, maar misschien juist daardoor haar woord is uiterst sober. Als van een gewone vrouw Niemand had een hemelsche stem verwacht, een klank van bovennatuur, lijken aard. maar vele aanzienlijke mennchen hebben bij het eenvoudige vo voornaamheid gepaard gaat met g buitenissige spraak, met geaff cteèzc^ held. Sommige voornamen meenen. dat ze wanwege hun hoogheid ook het geluid zoo hoog mogelijk moeten ultstootendoor hun neus inplaats van door hun mond Maar onze koningin is voornaam genoeg om gewoon te zijn met den gewonen, voornaam genoeg om haar en onze taal te eeren. in plaats van deze te verhaspelen tot nasale klanken. En door het constateeren van deze hoogheid, het eeren van hel gewone ondanks het wezen der majesteit, daar door is de koningin zeker gerezen in de achting en waardeering van het volk, dat tegenover het geforceerd aanzienlijke een natuurlijke stugheid stelt. De koningin is fot het volk geko men als een van ons, gewoon, met'n stem en uitspraak der taal als wij, hulpeloos als wij tegenover een harde wereldrevolutie, maar met een eerlijk vertrouwen dat voelde men uil haar woord op de Hoogere Macht, tegen welke zij opziet met eenzelfde kinderlijk geloof als wij, als degenen alihans onder ons. die niet in waan wijsheid meenen het zonder geloof ineen Hoogeren Wil en een Hoogere Beschikking te kunnen stellen. Niet van onpas is die herinnering aan bet Albestuur van Qid gekom n, aan het geloof in den Verlosser, die ons langs wegen van btptoeving en dan weer van welvaart naar Zijne Inzichten zal leiden tot het Doel. de eeuwige bestemming, die ongeker.d is en onzeker, maar die wij in Zijne handen veilig weten. Dat is de zeker held, die opgesloten lag in de Kerst boodschap. welke twintig eeuwen ge leden bij de geboorte van den Zoon des Menschen aan de wereld werd gebracht en waaraan de wereld in deze dagen zoo noode herinnerd moest worden, nu Nu duizenden de eigenlijke beiee- kenis van het Kerstfeest in holle phra- seologie willen vervagen, omdat men zich te groot voelt om een kinderlijk geloof te uilen. In deze dagen, nu een Russische regeering me» satanische vreugde de wereld kond' deed, dat haar miliioe- nen burgers kameraden Kerstmis .ge vierd" hebben met er doodgewone werkdagen van te maken. Nu we hier in ons land een erger lijk radio Kerstspel konden beluisteren, waarin een langgerekt hoongelach het deel werd van den medesptienden „onnoozele", die van de tweeduizend jarige christenleer nog leis verwachtte voor viede onder de menschen. Drank, pret en vermaak of ge hoon ze zijn de eenige Kerstge dachten, die een groot deel van ons volk en van andere volkeren bezielen. Verkeersdrama In Scneveningen, zoo las men in zijn krant na de Kerst hij pleegt zeltinoord. Vreeselijk bloed bad te Damascus. Afschuwelijke kin dermoord le Londen. Van weeideklndjc tot moordenares. Bediende met I 6U 000 op stap. Vrouw vermoord tn Rjiter aam. Lietdesdrama In Den Bosch. Veikeersslachuffeis in de Ver. S.aten, 200 dooden tijdens de Kerstdagen. Zóó was ook weer Kerstmis 1931 voor velen. Men keere terug. Het ts niet voldoende dat de kerken met Kerstmis, met Oadijiar, met Nieuwjaar vol zijn, veel uit traditie, maar men leve ernaar. Maar helaas 1 Het is voor den troischen mensch ook zoo moeilijk en het kost zooveel zelfoverwinning, een knie te buigen 1 besloten wordt adnaesie te betuigen. 2. Benoeming van twee leden voor het Burgerlijk Armbestuur, De hecren J. Smits en A.vanStrlen hebben ontslag genomen. De voorztner brengt namens de geheele gemeente beide armmeesiers dat voortaan niet meer met de wacht- dagen wordt nkemng gehouden, aan zou er wekelijks nog t 200 bijkomen. De raad dieiu daaibij center ie be denken dat ln dit geval de gelden in vrij korten lijd zouden zijn uitgeput, in dit laais.e gevat zal ten kasgeld dank voor het vele wat zij ln deze i leening moeten wuiden aangegaan, GEMEENTERAAD. WaóPiK. Vergadering van den raad der ge meente Waspik gehouden op Woens dag 30 Dcc. des avonds 7 uur. Voorzitter de EdelaChtb. neer P. Dekkers, secreiaus de neer B. van Scntjiidel. Atwezig Weihouder Vloeimans. die in de tevoren genouden vergadering van B. en W, plotseling ongesteld werd. De ingekomen stukken vermelden een schiijven van ued. Staten met mededecttng dat wde balans van den WarenkeurmgsdieiiSt te Breaa sluit op t 1075.72, Rapporten van kasopname bij het Burg. Armbestuur en den gemeente ontvanger. De heer van Dongen vraagt naar aanleiding van hetlaaiste ot t bedrag van 1 3 i 000 dat nog steeds op de girorekening geboekt siaal nog niel Ocicgd is, zooals de raad indertijd besioien heelt- Spieker vindi 't jammer dat dit besluit met is uitgevoerd, daar het voor de gemeente een fl.nke schadepost beteekent. De voorzitter zegt dat het geld wel belegd is, doch weer tijdig teiugge— vtaagd, daar B. en W. bang waren dai zij het geld anders niet voor 1 anuarl in handen konden hebber waardoor de aflossing niei gedaan zou kunnen woiden. Alleen ais vooiztch tigheidsmaairegel ls het geld weer voor 11 December teruggevraagd. Rapport der kasopneming bij den administrateur van de woningbouw vereniging. De heer v. d. Rijken vraagt hieibl of er iets gedaan is om de achter stallige huishuren binnen te krijgen De voorzuier zegt dat dit wei ge probeerd is, doch zonder succes. Veie menschen zouden graag beiaien, maar zij kunnen niet. Spreker vindt het dan ook nu niet de geschikte tijd om dwangmaatregelen toe te passen. Van het gemeentebestuur van Weh is een verzoek ingtkomen om ad haesie te betuigen aan een adres aan de regeering tot het Instellen van een tunciie gedaan hebben. Alleen in de vaca ure Smits hebben en W. een vooidracht. niet tn de andere vacature, waarom zij voor stellen deze benotming aan te houden. ln de vac. Smits werden door B. en W. voorgesteld de heeren W. B. Verschuren, A. Langeiweif en J. J. Smits. De heer Rijken vindt het niet in den haak dat er met Nieuwjtar nu weer een armmeesitr moet mankeeren. Zonder schriftelijke toestemming Is eenige overname uit deze rubriek verboden. DE WONDERREIS VAN KNIP EN KNAP. Inmiddels was dit schip. Met zooveel angst verwacht, Oenaderd tot de boot. Waar niemand er aan dacht, Dat hier verzet of strijd. Nog iets zou kunnen baten. Van 't rooverschip werd vlug. Een boot al neergelaten. .Geel vlug U overl" klonk Toen spoedig het bevel, .Hier helpt geen tegenstand, Gehoorzaamd allen snel." De rooverkaplteln. Sprong op de duikboot over. Knip, die het 't eerste zag, Dacht; Wat een geineene rooverl De duikbootkapitein, Liet toen zfin stem weer hooren i .Komt mannen, luistert goed, Treedt allen nu naar voren. Hier helpt ons geen verzet, Wij zijn in 's vfiands macht, Ziet imedlg onder 't oog, Het lot, dat allen ons nu wacht." En alle mannen, die Zich op de boot bevonden. Verlieten nu hun schip, Zoo gauw ais zij maar konden. En stapten in de sloep, Gevolgd door Knap en Knip. En weldra was bereikt, Het groote rooverschip. Ze werden op het dek, Van het rooverschip gebracht. Daar plaatste de kapitein, Bi) hen een sterke wacht. En Knip zoowel afs Knap, S'ond daar van angst te beven. .O. wee. wat zullen wij," Riep Knip, .nu gaan beleven (Wordt vervolgd). EEN OUDE/AARS-VERTELLING .Jongens, het heeft vannacht gewei dig gevroren", riep Jan tegen zijn beide broertjes, .ffin, we kunnen nu best gaan schaatsenrijden". Vanu t twee bedden werd deze kreet beant woord. Even later waren de drie jon gens op zolder druk bezig hun schaal sen uit een groote kist op te diepen Ze onderzochten eers», of ze goed in orde waren en de riemen nog bruik baar bleken, en toen de inspectie naar genoegen was afgeloopen, gtngenjan Bert en Karei naar moeder, om te vragen of ze op het veldijs mochten gaan rijden. Moeder had er nie's op tegen, imar drukie Jan haar oudste, op het hirt, raar zijn broers om te zien en ze moesien haar beloven niet op den sloot of op den vijver te gaan rijden. Dat deden ze en weg waren ze. Nu lag het veldijs niet zoo heel ver van hun huis af. Vanuit de verte konden zij het gejoel van de ver schillende kinderen reeds hooren, die zich op het fis vermaakten. Er waren er heel wat aan het schaatsenrijden dicht bij den kant waren er een paar glijbaantje aan het spelen, terwijl er ook een menigte sleetjes te zien wa ren. Zoodra Jan, Bert en Karei aan kwamen, werden zij door hun vriend jes verwelkomd en in een wip hadden zij alie drie de schaatsen aan en reden met hun vriendjes mee. Toen het etenstijd was geworden, gingen zij alle De heer Brokx daarentegen vindt 't voorsici van den voorzitter om de 2de Oenoemtng aan te houden zeer goed men kan dan wachien lot Weihoudei vloeimans weer hcisteld is zoodat B. en W. tot een voordracht kunnen komen. De heer Verschure wordt hierna gekozen met 6 stemmen tegen 2 op den heer Langcrweit en Smus. De heeren J. Smits (ate reeds de vorige vergadering benoemd was) en Verscnure worden hierna bië.digd. 3. Bcgrooiing Burg. Aimbesiuur. Deze wordt in nanden gesteld eener commissie bestaande uu de hecren Langerwerf, van Dongen en Jac. Smlis. 4. Werkioozensteun. De Voorzuier zegt dat het dikwijls voorkomt dat de commissie 'i wen scheiijk vindt menschen te helpen, doch dat de minister zich hiermede dan niet kan vereenigen. Als deze menschen geholpen moeien worden ls er slechts een weg open. nl. dai de gemeenteraad een bedrag beschikbaar stelt voor het Armbestuur, opdat dit de menschen kan helpen. De utikee ringen kunnen dan later verrekend worden Oorspronkelijk was de minister niet bereid situn ie verleenen aan diegenen die een leetiljd boven 60 jiar hebben bereikt. Spr. heeft zich rol den minister gewend mei de vraag deze bepaling te laten vallen en deze heeit daarop geantwoord dat hij be zwaar legen deze wijziging heeft. Wel gaat hij ermee accoord dai sieun wordt verleend aan diegenen die wellicht in beiere tijden nog hun vroegere werk kring zuilen terug kifigen, doch de anderen, die dus wegens ouderdom invalide zijn, moeien door het Arm bestuur geholpen worden. Spr. merkt echter op dat het Armbestuur veel minder inkomsten hetti als vorig jaar en natuurlijk niel meer kan geven als de kas toelaat. Er bifilt dus nog slechts een weg open, nl. dat de gemeente een bedrag voteert Spr. meiki in dit verband nog op dat de steun tot heden een bedrag van f3.000 heeft gevorderd, nl. f250 per doch dil kan alleen wanneer de raad erin slaagi de bcgrooiing kloppend ie maken. Hiervoor zoudeu de opcenten tuudsbelasting moeten stijgen van 40 op 100, die op de Pers. bciastli g van 50 op il)0, terwijl er tevens belasting zou moeien worden geheven op ge bouwde eigendommen en op brand assurantie. unr. brokx had gedacht dat nu er 3 raadsleden in hel Burg. Aimbesiuur zitten men wel niet meer bij de gemeenie om geld zou kernen nu er een leening gesloten zou woiden, zoodal de gemeenie haar lasten niet omhoog behuifi ie brengen. Wem. Rubber.s .vraagt zich af of Ocd. Stalen dal wti zullen goed vinden. U-k de Voorzitter hoopt dat het Aimbesiuur eens een veer zal laten vallen. ühr. v. d. Rijken merkt op dat het Armbestuur vaste bezittingen heelt, die in den loop der jaren uitgebreid zijn, zoodat hei kapiiaal aanmerkelijk vergroot is. Waaiom kan er nu van dat kapitaal niet war ai vraagt spr. en hij is van meening dat ae ge meenie op deze manier binnen konen rijd niet meer zat kunnen betalen. De Voorztner meiki op dal het Aimbesiuur sieeds kiaar staat als de gemeenie bij haar aanklopt. Dhr. Brokx. Maar alleen als hefbom kleine bedragen gaat. De Voorzuier hectt het plan binnen- koit met hel Armbestuur een conle- rentte ie houden om gezamenlijk de zaak te bekijken Ais de bedragen groot worden, komt men in een moei lijk parket, meeni spr. Op hel oogen- ook kan niel bijzonder vtti voor de weikioozen gedaan worden, van den sieun kunnen de menschen slechis amper leven. Hel komi dan ook dik wijls voor dat men de menschen meer wil geven, maar caaibi] is min weer gtbouden aan de voorschnf.en van den minister. Spr. brengt een woord van hulde aan de sieun commissie voor de wfize waarop zou haar laak doet. De heer Brokx is 't met 't laatste eens en betreuri hei daarom dai een lid der sieun-cummissie gezegd heelt, dat het zijn schuld was dat zeker iemand geen steun kreeg. Er wordt eendrachtig samengewerkt, maar dan moet naar buiten zoo tets ook niet gezegd worden, meent hij. De heer v. d Rijken wu dat 't steun- comiié zich nent tot Qed. Staten om daar geld los ie kifigen. De Voorzuier acht hei beier eerst drie met een hoog roode kleur nul waaris en spraken met hun vriendjes voof 's middags weer af. Ook den heelen middag hadden zij veel pret. Het vroor geweldig hard en vader las 's avonds ln de krant, dat het ijs tn den vfiver was goedgekeurd Als hei dien nacht zoo door bleef vriezen zou morgen de baan op den vfiver worden opengesteld voor het publiek en des middags zou er een schoon- en hard- tfideifi plaats vinden. Ai vroeg gingen de jongens dien avond naar bed, om den volgenden dag flink mee te kunnen doen. Het eerste wat Jan den volgenden morgen deed. was viug door het raam naar builen kijken, om te zien of het fl nk had gevroren. En jawel het was een mooie heldere winterdag. De jongens waren gauw gewasschen en aangekleed en direct na het ont bijt gingen ze op weg. Het was oude jaarsdag. dus de kinderen konden hun vacanite lijn op het fis doorbrengen. Bij den vijver gekomen, waren zij een der eersten, maar allengs vulde de baan zich met rijdende en glijdende kinderen. Tegen twaalf uur moesien zij van den vijver af. de baan moest voor den middagwedstrfid in gereed heid worden gebracht. Opgetogen kwamen de jongens thuis ktff edrinken, Ze hadden haast, want ze wilden vooral niets van den wedstifid missen. Aan tafel zei vader tegen moeder: .Wat zou mijn broer Bert zoo'n winter heerlijk gevonden hebben, hij was altijd zoo'n liefhebber van schaatsenrijden", .ja", zti moeder, .het is toch vreemd, dat we rooit meer lets van hem vernomen hebben, sinds hij naar Amerika vertrokken is". De kinderen besteedden echter niet veel aandacht aan het gesprek tus- schen hun ouders en verdwenen da delijk na het eten, weer naar het fis Spoedig was de wedstrijd in vollen gang. Eerst kwamen de hardrijders, daarna de kunstrijders. O >dei hen was er één, die zeer de aandacht trok door de keurige manieren, waaroo hij ach teruit reed. rondwalste en figuren op het fis maakte. Met algemeene siem- mea werd hem dan ook den eersten prijs toegekend. Deze bestond uit een zilveren medaille, die het Besiuurvan de IJsclub had uitgeloofd. De voorzit ter spelde de medaille zelf op de borst van den winnaar. Onder al de be- langsellenden aan den kant van den vfiver stond ook de vader van Jan en Bert. HIJ, die altijd een goed schaat- senrfider was geweest, doch nu geen tijd meer had, kon toen de lust ntei bedwingen, nu hij een middag vrij had, eens te gaan kijken. Hfi had dan ook met groote belangstelling de sier lijke wendingen van den kunstrijder gevolgd. Nadat de winnaar zijn prijs in ontvangst had genomen reed hij nog een paar heele mooie figuren om om hei publiek te bedanken, voor de ovatie, die het hem bracht. Hoe hel plotseling gebeuroe ko i niemand zeg gen, doch eensklaps kwam er in vol len vaart een sliert kinderen aange reden, zij konden zich niet iijdig ge noeg Inhouden, terwijl de winnaar hen niet had zien aankomen en op het zelfde oogenblik lag de winnaar op het fis. Jan's vader, was een der eerste, die van den kant der vfiver opvloog om hulp te bieden. De vreemde lag met gesioien oogen en scheen bewusteloos. Dadelijk werd alles in het werk ge- sield, om het bewuslïfin doen terug, keeren, wat dan ook werkelijk gelukte. De man sloeg de oogen op, keek wezenloos rond en stamelde bijna onhoorbaar; .Karei lansen". De vader van de kinJeren keek vreemd op, toen hij zfin naam hoorde mompelen, doch hij kon verder niets vragen, daar de vreemde het bewustzijn weer ver loor. Hij vroeg eenige omstanders hem ie helpen den pat ë.it op den kant te brengen. Jan, Bert en Karei, die hun vader direct hadden gezien, toen hfi aan den kant stond, werden uitgezon den om een auto te halen en den dokter te waarschuwen thuis dadelfik aan te komen. De man werd in den auto gedragen en spoedig lag hij op den divan in de huiskamer, waar de dokter, die In allerijl was gekomen, den pa» ënt zeer grondig ondeizocht. .Hij is fl nk hard op zijn achterhoofd gevallen", zei de dokier, .doch hij is niet verwond, ik denk dat de gevo'gen niet ernstig zullen zfin en als hfi een paar uur geslapen heefl, dat hij weer heelemaal hersteld is." De dokter trachtte hem nu weer bij te brengen. Toen dit eindelijk gelukt was, sloeg de vreemdeling zfin oogen op en keek eens om zich heen. De dokter vroeg hem zijn naam. Fluiste rend zei hij: .Bert Jansen". .Wal", riep vader, .Bert, ben je terug uit Amerika, ken je mij niet, je broer Jan". Dat was was me een herkenning Al spoedig bleek, dat de dokter gelijk had gehad en dat de val geen ernstige gevolgen had. Na een paar uur rust was oom Bert weer heelemaal de oude en er kwam geen eind aan ai de ver halen. Oom Bert, die weer eens In zfin geboorte—plaats ouden nieuw wilde vieren was juist den vorigtn dag aan gekomen en had in hel hoiel, waar nfi logeerde gehoord van den wed- snijd, die heden plaats had gevonden en zich natuurlijk direct iaien in- schrijven. Hfi was er 's morgens op uit geweest om hel adres van zfin broer ie weien te komen, die pas ver huisd was, doch het mocht h m niet gelukken, en zie nu Ineens was hfi bij hem Dien avond werd er een geluk- kig oud— en nieuwjaar gevierd, dat kunnen jullie wel begrijpen. Nieuwe Raadsels. 1 Het heet wat voor een vogel, En het is toch voor een man, Dat men aan boord der schepen, Geregeld vinden kan. 2 Op deze vr ag had ik van U. Goed antwoord graag gehoord Wat is een onderdeel der straal, Of hoofddoel van een woord? 3 EEN KUNSTJE Wie kan water uit een dichtgekurkte fhsch drinken Op de tafel staat een glas vol wa- ter. Nu neem ik de dichtgekurkte fl :sch, keer haar cm en giet het water in de holte die in den bodem der fl sch Is Nu kan ik het heele glas vol uit de fhsch drinken, zonder zelfs de kurk aan te raken. WAAROM .Waarom is het zeewater zout?" vroeg een vader aan zfin zoon. .O ndat er pekelharingen in zwem men", was het antwoord l IN DE AARDRIJKSKUNDE LES. jongens, je weet dat onze aarde bijna een bol is. Let nu eens goed op I Als ik nu te Amsterdam een gat graaf, loodrecht dojr het m-ddelpunt der aarde, tot ik aan den anderen kant van onzen aardbol ben, waar kom ik dan uil Eerst zwijgt de geheele klas, lotdat eindelijk een jongen zfin vinger op- steekt. .Wel Plet?' .Uit het gat, meester!"

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 5