Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
i
i
Voor.
FEUILLtlUn
Winkelnieuws.
Karei de Hol
HEEREN BAAI
1
nTMMER 1'
ZATERDAG fi FERRUARI 1932.
55e JAARGANG.
iRVii
speltt
lilt
Ere«n|.
,recem
fRadf.
n R.K.
V.Q.V
Qym.
Qym.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 88.
Tele gr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
By contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Genève 1932.
Dona nobis Pacem.
0i8 nageslacht zal het vermeld vinden
ln de geschiedenisboeken1932
Ontwapeningsconferentie der Volkeren
Ie Ge» è/e.
Wat er daarop volgen zal We
weten het niet.
Dat deel der geschiedenis, hetwelk
een antwoord zal geven op voren
staande vraag, gaat nu worden ge
vormd. Op Dinsdag, 2 dezer, is de
Conference geopend.
Onder de meest droeve en weinig
vertrouwen wekkende omstandigheden,
Het initiatief immers van de Confe
rentie ging uit van den Volkenbond
en twee leden daarvan beoorlogen
elkaar op het oogenblik in bloedigen
st'Ud.
Plechtige gelofte van Vrede en
onderwerping aan Arbitage zijn in de
laatste jaren gedaan. De Inkt der
verdragen daaromtrent Is nauwelijks
droog, of reeds worden de fraaie acten
besmeurd met het warm—roode bloed
van duizenden, die vielen in den strijd
tegen elkaar.
We hopen op een succes der Con-
fert-ntie. En als dat wordt bereikt
wat zal dan de winst ln feite wezen?
Weer een paoier met handteekeningen
en zegel alléén, zonder een wil tot
vrede, een bereidheid tot elke opoffe
ring daarvoor?
G»rè/e 1932.
Wat gaat er om ln de geesten der
raenschen individueel Wat is die al-
meene oproep om vrede, een uit-
drukke'ijke wil door overweging ge.
van „De Echo van het Zuiden".
Waar MEN over SPREEKT
De alles overtreffende
Balans UITVERKOOP van
MOL blijft Goedkooper.
grondvest, of een modeleuze van
dezen tijd
We zitten hier ver van hef oorlogs
gewoel In het Oosten, maar als we de
berichten van daar lezen, dan j uken
ons de vingeren. O, het Is een braaf
jeuken, want het onrecht prikkelt or.s
en we zouden, als we naar ons gemoed
te werk gingen
Dan is het ook duidelijk, dat die
anderen daar In het Oosten, die het
onrecht ondergaan nog steiker rea
geeren enen naar de wapenen
grijoen om zich te verzetten.
Als niet Sjinghal, maar Amsterdam
nu eens door vreemde vliegeniers werd
gebombardeerd, en oorlogsschepen
sch tien die stad in brand, zonder dat
er oorlog was, en als daarbij onschul
dlge mannen, vrouwen en kinderen
door de onverlaten uit den vreemde
werden gedood, zou het dan bij het
jeaken der vingeren blijven, als we van
dat a'les hoorden of ondervonden
We moeten er goed van doordrongen
wezen, hoeveel men moet kunnen ver
dragen en lijden, hoeveel gevoel van
eigenwaarde men moet weten te onder
drukken, als we den vrede willen
bewaren, tot allen prijs, althans zelf
den strijd smadende.
Dat alles moeten we leeren, vóór de
Vrede een realiteit kan worden op de
wereld. De weg naar Vrede leidt naar
Naar liet Engelsch
van
Ahchibald Marshall.
Mevrouw Greenfields gezicht kreeg
weer dezelfde uitdrukking als George er
altijd op had gezien, wanneer de naam
van den man, die zoo'n geheimzinnigen
invloed op zijn moeder scheen te heb
ben, genoemd werd.
Ik wil die geldkwestie met hem
regelen, haastte de jongeman zich voort
te zeggen. Als hij niet gauw hier komt,
ga ik hem misschien in Glasgow opzoe
ken.
Richards komt wel hier als ik het
hem vraag, zei mevrouw Greenfield een
beetje verlegen. Hij kan je de rest van
het geld bovendien wel sturen. Die zaak
is toch goed geregeld.
George voelde zich min of meer in 't
nauw gedreven. Hy was buitengewoon
verlangend naar een onderhoud onder
vier oogen met meneer Richards, maar
hy wilde niet dat zyn moeder iets van
syn voornemens in deze zou vermoeden.
Sn toch moest zijn moeder hem helpen;
lij had geen flauw idee waar hij den
nan vinden moest.
Ik heb geen bijzondere haast: zij hij
uchtig. Ik kan hem wel schrijven. Wilt
it my zyn adres geven?
Tot George's verbazing voldeed zijn
smarten en foltering.
Vrede te vestigen en te bewaren,
voor altijd en onder alle omstandig
heden, dat is haast iets bovenmensche
lijk».
Daarom zullen de geloovigen, om
dat groote goed machtig te worden,
niet uitsluitend op zich zelve en op
de menschheid vertrouwen, maar door
een voortdurend en aangehouden „Dona
nobis PaCtm" 1 eer. geef ons den
Vrede dezen afsmetken van den
Hemelschen Vader.
OndeiwtJI ze, naarmate menschelljke
krachten zulks vermogen, aan de ver.
vulling van het Ideaal meewerken.
De S. D. A. P. bang voor
den landstorm?
Zooals gemeld is door de S D.A.P.
bij de Tweede Kamer een voorstel
ingediend dat ten doel heeft den
Bijzonderen Vrljwilligen Landstorm om
hals te brengen.
De „N. Haarl. Crt* kan zich voor
stellen dat dit Instituut de sympathie
van de S DAP. niet heeft, In origine
was het tegen de S D.A.P. gericht;
het herinnert deze partij aan een van
de mil st gelukkige momenten van
haar optredenhet is haar een voort
durend vermaan tot bezinning, tot
zelf<nkeer, deugden die een groot
leider op een historisch oogenblik
niet bleek te bezitten
De Bijzondere Vrijwillige Landstorm
Is van zijn oorsprong, zijn ontstaan
niet los te makenhij is het aan
hangsel van een bladzijde geschiedenis,
geschreven door de S.D.A.P en die
deze liever ongeschreven zou weten
Maar het is toch ook slechts om
die origine, dat 'i instituut de S.D.A P.
onwelgevallig zijn kan. Het beoogt
Immers niet anders dan 't wettige
gezag behulpzaam te zijn om de
openbare rust en orde te handhaven
of te herstellen.
Rust en orde iets anders wil
thans toch ook niet de S.D A.P. Legde
niet pas nog het partijbestuur in een
ontwerp resolutie vast,
„dat door de parti) geen voedsel
mag worden gegeven aan den
waan, alsof thans met agressief
geweld de weg naar het socialisme
moeder direct aan dit verzoek. Ze nam
een potlood en een velletje papier en
schreef
R. RICHARDS,
p/a fa. Mc. Dougall Co.
10 Wyngate Street
Glasgow.
George bekeek het adres.
Wat is dat voor een firma, Mc.
Dougall Co? vroeg hij.
In verzendingen geloof ik, maar ik
weet het niet zeker.
George vouwde het velletje papier op
en legde het in zyn portefeuille.
HOOFDSTUK III
Een puur brieven en een onderhoud.
George schreef den heer Richards 'n
brief van den volgenden inhoud:
Geachte heer Richards.
Myn studietijd te Cambridge is afge-
loopen en ik ben van plan mij in Lon
den te vestigen als advocaat. De tijd is
nu gekomen dat mij de rest van de som
wordt overhandigd die mijn vader voor
mijn heeft vastgezet. Mocht u binnenkort
in Londen komen dan zouden we daar
de zaak kunnen afdoen. Ik zal dan ook
graag over andere dingen met u praten,
waarmee ik mijn moeder liever niet wil
lastig vallen. Wilt n zoo goed zijn tijd en
plaats te bepalen, waar wij elkaar kun
nen ontmoeten, en mijn moeder hier
buiten te laten.
Uw dienstw.
George Greenfield.
Na enkele dagen kwam Richards ant
woord.
Beste George.
Ingesloten doe ik je een chepue van
400 toekomen, waarover je de volle
beschikking hebt. Er is verder tusschen
ons niets meer te regelen en een onder
houd is volkomen overbodig. Gaarne be
richt van goede ontvangst van je tege
moet ziende.
Je toegenegen
R. Richards.
Den volgenden dag schreef George
Geachte heer Richards.
Hierbij ingesloten gelieve u een qui-
tantie te vinden voor de ontvangen che
que. Het onderhoudt waarom ik U vroeg
is voor mij van zeer veel belang en ik
moet er dan ook op aandringen, dat het j
zal plaats hebben. Van begin October af
ben ik in Londen en indien het u niet
schikt voor 't eind van genoemde maand j
in Londen te komen, is het myn voor
nemen U den 5en of 6en Sept. te komen
opzoeken, op myn weg naar Noorwegen.
Gaarne hoor ik van U, wat U het beste
uitkomt.
Uw dienstw.
George Greenfield.
Eenige dagen later kwam er bericht
van meneer Richards dat deze in Lon
den zou komen.
Toen het eindelijk zoo ver was, bleek
George's bezoeker in een allesbehalve j
vriendelijke stemming.
Ik zou wel eens willen weten, be
gon hij mopperend, waarom ik die hee-
le reis van Glasgow hierheen moest ma
ken?
Dat was inderdaad niet noodig ge
weest; ik heb immers aangeboden bij U
te komen.
En wat wou je weten, vroeg Ri
chards norsch en de onafwijsbare logica
van George's antwoord negeerend.
Ik wilde bijzonderheden omtrent
mijn vader weten en van U hooren wat
^20-50cf.perons^
beter en sneller, dan met de
beproefde strijdmiddelen derscci
aal.democratie zou kunnen worden
gebaand".
Welnu tegen wat de S.D A P ver
werpt en ter verzekering van wat een
wezenlijk bestanddeel van de begin,
selen en de idealen dier partij vormt,
zal, mocht hij ooit worden opgeroepen,
de Bijzondere Vrijwillige Landstorm
in het geweer treden. Daarin vindt hij
zijn eentgen bestaansgrond.
Wat reden heeft dan nog de S D A P.
om zoo mordicus tegen dat Instiiuut
te keer te gaan. een instituut onder
welks bescherming, wie weet het,
ook zij wellicht zich eens zou moeten
plaatsen
Of leeft we'licht nog In het onder
bewustzijn van den S.D.A P.-er die
onbestaande vage drang naar de
revolutie en naar de barricaden en
voelt hij als een gestage bedreiging,
wat. wanneer in alle opzlchien waar
was wat hij preekt met den mond,
hem een dankbaar aanvaarde steun
moest zijn ter verzekering van onze
democratische staatsinstellingen 1
Maar dan is ook het initiatief
voorstel van de socialistische Kamer,
frac'ie nog weer eens een waar
schuwing, dat wij aan die woorden
niet al te veel waarde moeten hechten
Abonneert U op en Adverteert in
„De Echo van het Zuiden".
dal voor geheimzinnig gedoe is waar ik
steeds buiten gehouden ben. Ik wilde
weten in welke verhouding U tot mijn
moeder en mij staat en met welk recht
U zich in onze zaken mengt! Nu ik vol
wassen ben, wensch ik op bepaalde pun
ten opheldering.
Die ik je niet zal geven, klonk hel
kortaf.
Waarom bent U dan hier gekomen?
barstte George uit. U begreep drommels
goed, waarom ik een onderhoud met U
wilde hebben, dat bleek uit Uw aanvan
kelijke wygering.
Waarom vraag je je moeder niet
wat je weten wilt? vroeg Richards
scherp.
Ik wil myn moeder geen verdriet
doen door vragen te stellen, die onge
twijfeld heel pijnlijk voor haar moeten
zijn. Maar dat neemt niet weg dat ik het
recht heb te weten wat er achter die ge
heimzinnigheid steekt en U kunt mij in
lichten! Wie was mijn vader en wat
voor slechts heeft hij gedaan, dat mijn
moeder nooit over hem wil spreken?
Richards bleef een poos zwijgend voor
zich uitkijken. Hij zag wel in dat George
niets onbeproefd zou laten om achter
de waarheid te komen.
Nu, wie was mijn vader? herhaal
de George ongeduldig.
Mevrouw Greenfield is heel jong
getrouwd, begon Richards na een paar
minuten, met. een man, die haar slecht
behandelde. Hij was een avonturier, een
speler.
Hebt u hem gekend?
Neen. Hij is een jaar na hun trou
wen naar Amerika gegaan om werk te
zoeken en daar is hy gestorven. Ik heb
je moeder's zaken geregeld.
Had zy dan geld u zegt zelf dat
mijn vader in Amerika werk moest zoe
ken?
Een oude vriend heeft geld op haar
vastgezet, kort nadat haar man naar
Amerika is gegaan. Je hoeft niet te vra
gen wie dat was, want dat kan ik je
niet vertellen. Dat weet ik zelf niet. Een
week na jouw geboorte is haar man
weggegaan. Het was tenslotte het beste;
ze had geen leven bij hem.
En hoe kon u my dan vertellen dal
mijn vader duizend pond had vastgezet
om mijn studie te betalen?
Dat was een onwaarheid!
Waar komt het geld dan vandaan?
barstte George uit.
Kijk eens hier, George. Toen jij mij
indertijd vroeg of je vader dat geld voor
je opvoeding bestemd had, heb ik ja
gezegd om van verder gevraag af te
zyn. Maar in werkelijkheid zit het zoo:
het geld van je moeder is in myn zaak
gekomen en ik heb het, in alle beschei
denheid gezegd, goed voor haar be
heerd, zoodat zy je heeft kunnen laten
leeren wat je wilde.
En waarom kon zy met dat geld
dan niet doen wat ze wilde?
Ja, zie je, klonk 't een weinig aar
zelend. Feitelijk was ik alleen maar ver
plicht, haar een matige rente te betalen;
ik wilde echter eenigen invloed op je
hebben, ingeval je tusschen nietsnutten
en boemelaars te land kwam.
En mijn vaders voetstappen zou
drukken, vulde George bitter aan. Nu,
ik kan niet zeggen dat u eerlijk tegen
over mij bent geweest. Als dat geld wer
kelijk aan mijn moeder behoorde, had
U niet het minste recht zich in mijn za
ken te mengen, of moet ik uit Uw mede-
deelingen opmaken.
Wordt vervolgd.
41
j^Pi:
It tOft
De Echo van het Zuiden,
Waalwpstlie en Langstraatsche Courant»
3.
m
w
vB2Ï
ECHTE FRIESCHE
c/Hei puidat aa. voor JrUsch Aardeuxrk e/c Kopawtrk.
ij#
X