ia.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ISO
li
Alles moet weg
Spotkoopjes
Voor.
mMJBRABAND
4Htnaf
FBISOBAM
I
t
FEUILLETON
Winkelnieuws.
VUMMER 17.
ZATERDAG 27 FEBRUARI 1983.
Ito JAARGANG.
r9*le-
c°udhM
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. IS.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
De Schelde Ri|n verbinding
Een belangrijk vraagstuk
De kwestie van de verbinding
Schelde—Rijn meer bekend ais Moer.
dp—kanaal staat wederom In de
grootste belangstelling, niet in minst
in Brabant.
De oorzaak daarvan mag in hoofd
zaak gezocht worden in 't feit, dat
men met reden vreest dat ook minister
Beeiaerts van Blokland in weerwil van
zijn vroegere uitdrukkelijke verklarin
gen België terzake van dit kanaal wil
tegemoetkomen, ten koste van den
natuurleken voorsprong inzake de
Rijnvaart van Amsterdam en Rotter
dam en niet minder van de economi
sche positie van Brabant.
Wij spraken hiervoor van de belang
stelling voordeze zaak, welke is uitge
bouwd tot eene krachtdadige actie en
die is ingezet hierin Brabant en wel te
Breda, Roosendaal en Bergen op-Zoom,
(ook den Bosch heeft z'n kanaal—
comhé0) en waartoe Dr. van de Poel
te Breda in 't Dgbl. v. N Br. indertijd
een goed opgezet ee krachtig initiatief
door geschrift en woord heeft geno
men, daarin gesteund door de heeren
irs. van Konijnenburg en Bongaerts
Maar ook elders zat men niet stil,
de Kamers van Koophandel te Rotter
dam, de Nationale Unie, de Ned. Mij.
van Nijverheid hebben vergaderingen
belegd en geschriften verspreid en
hoewel deze lichamen misschien liever
geen enkele concessie gaven, zijn zi)
ook thans blijkbaar gewonnen voor
het Brabantsche voorstel, aan BelgiC
te geven wat gegeven kan worden,
zonder de belangen van ons land
van „De Echo van het Zuiden".
Laatste Week
MOL's Uitverkoop
MOL blijft goedkooper.
voorbfl te gaan, zonder de economi-
sche voordeden voor eigen land op
te offeren, nl. een zg. plan Konpen-
burg, een plan dat België tegemoet
komt, dat België geen geld kost, maar
dat ook Brabant helpt, speciaal Bergen,
op Zoom een zeehaven geeft en den
natuurlijken voorsprong van Rotterdam
en Amsterdam niet wegneemt.
Zoo Is een eenheidsfront over vrjj-
wel geheel Nederland gemaakt, waar
mede de regeering dus terecht reke
ning zal moeten houden.
Duidelijk kwam deze eensgezindheid
tot uiting op de belangrijke vergade.
ring die Zaterdag 1.1. te 's Gravenhage
werd gehouden en waarbij bijna alle
departementen der Ned Maatschappij
van Nijverheid vertegenwoordigd wa
ren. Ook de Nederlandsche pers heeft
zich achter dit standpunt geschaard,
waarvan we hier een paar voorbeelden
aanhalen en waaruit dan ook duidelijk
blijkt dat de regeering zich toch wel
tweemaal moge bedenken om weder
om te komen met een kanalen-plan,
dat indruischt tegen hare vroegere
uitdrukkelijke verklaringen en tegen
de belangen van ons eigen volk, die
in casu te veel toegeven aan de over
dreven wenschen van onzen nabuur
waar het mogelijk is beider belangen
te dienen en al mosten de onze natuur,
lijk premair blijven-
„De Tijd* zegt o.a.:
Het ware wenschelljk, dat de regee
ring de openbare meening niet achter
het net laat visschen. Haar niet tijdig
erkennen zou zich erger kunnen wre
ken dan in 1927.
Het Brabantsche Comi'é van Actie
b.v. beveelt het pian-Konljnenburg
aan.
Onze regeering is natuurlijk het
standpunt toegedaanliever geen
tractaat met België dan een. dat weer
verworpen zal worden. En daarom
kan onze regeering wei niet met het
bedenkelijke plan Beeiaerts in de
Kamer komen. Wil zij niet een nieuwe
Schelde Rijn-verbinding schuldig blij
ven, doordat België weigert het kanaal-
Van Konijnenburg te betalen, dan
heeft zij enkel te doen wat Brabant
vraagt om klaar te komen. Brabant
doet dan ook goed te blijven aandrin
gen op de totstandkoming van het
plan-Van Konijnenburg op Nederland-
Naar het Engelsch
van
HOOFDSTUK VII.
Wat Directeur Philips van de zaak dacht.
De twee vrienden keken elkaar aan.
Dat was te verwachten, merkte Cal-
thorp laconiek op.
Ja, maar dat maakt het geval niet
minder beroerd, meende Guy. Maar het
geen we door dien brief ontdekt hebben,
zou zich in deze brandkast het heele ver
mogen van Sir Roderick hebben moeten
bevinden. Wat moeten we doen?
Zien het terug te krijgen, klonk het
droog. Martin zal er heusch niet met die
steenen vandoor zijn gegaan om er ganze-
bord mee te spelen. Ten slotte is het niet
zoo erg, Guy. Zoo gauw hy probeert het
een of ander stuk te verkoopen, is hij er
by. Ik ga nu eerst naar de kleedkamer
om de papieren door te zien. Ga jij bui
ten maar eens rondkijken. Als ik wat be
langrijks ontdek, laat ik je roepen.
Achter het kasteel bevond zich een
Hollandsche tuin en Guy genoot van alle
bloeiende bloemen en planten, die met
verfijnden smaak op het grasveld ge
groepeerd stonden. Er was een vijver
waarop waterlelies dreven en waarvan
de oevers begroeid waren met irissen.
Achter den vijver lag een lage rotstuin
en een zomerhuis. Guy had 'n uur rond
gedwaald in dit fraai aangelegde ge
deelte van het park, toen Calthorp hem
wenkte.
Meneer Philips, de bankdirecteur
uit Keswick is er, vertelde de advocaat,
toen hy met Guy de trappen van het ter
ras opliep. Hij ging hem voor naar een
zijkamer, die aan de groote bibliotheek
grensde, waar een kleine man met een
blozend gezicht op hen zat te wachten.
Droevig geval, heeren, zy hij toen
Guy en Calthorp zich hadden voorge
steld. Vreeselyk.
Had U het nieuws al in Keswick
gehoord, toen U mijn telegram kreeg?
vroeg Calthorp.
Ja, vanmorgen in de vroegte, de
menschen in de streek zijn er vol van.
Zijn de juweelen veilig heeren? ging hij
op fluisterende toon voort.
Veilig? Ze zijn verdwenen, flapte
Calthorp plompverloren uit.
Had ik het niet gedacht! riep de
bankdirecteur. Maar laat ik U eerst eens
alles vertellen. En Philips haalde een
dubbele vel foliopapier uit zijn zak en
vouwde het open. Ik heb alle gegevens
hier.
Had Sir Roderick zijn bankzaken
bij Uw firma? vroeg Calthorp.
De laatste vier en twintig jaar hadden
wij de eer Sir Roderick tot onze clienten
te mogen rekenen. Zijn banksaldo werd
destijds van een Londensche bank over
geschreven. Het was een mooie trans
actie voor ons; ik was juist directeur
van de bijbank im Keswick geworden.
Het saldo bedroeg nooit minder dan vijf
duizend pond en er zijn enorme bedra
gen over zijn rekening geloopen. Maar
ik heb Sir Roderick overigens in geen
sche kosten en dat wel zoo spoedig
mogelijk. Voor Rotterdam's plaatselijk
belang is het 't meest gewenscht, dat
er heelemaal geen nieuwe Schelde—
Rijn—verbinding komt. Deze komt
er echter zeker, en dan is het voor
Rottterdam toch wel het beste, dat
het pian-Van Konijnenburg wordt uit
gevoerd, instede van het plan van
onzen minister van bultenlandsche
zaken.
Het „Hbld.* heeft er aan herinnerd,
dat de kernvraag is en blijft, waar de
kenmerkende eigenschappen beginnen
en eindigen van een Moerdijk-kanaal,
zooals Nederland in 1927 onverbidde
lijk heeft afgewezen. O/er technische
bijzonderheden zal daarbij, zooals
vanzelf spreekt, meeningsverschil kun
nen bestaan, ook onder Nederlanders
maar de hoofdzaak behoort na het
memorandum van 7 Mei 1929 duide
lijk te: tja voor ledereen. En die
hoofdzaak isdat een nieuw kanaal,
hoe dan ook, de natuurlijke econo
mische positie van de Nederlandsche
havens en dan zijn bedoeld de Rijn
havens, niet mag verzwakken.*
B39
PER Vi POND
GEEL.... 30*
GROEN 35
ROOD...40
tien jaar meer gezien. Martin, zyn ver
trouwensman, was de bemiddelaar tus-
schen hem en onze bank. Tusschen twee
haakjes, 'n weinig toegankelijk en zwyg-
zaam mensch, die Martin. De rente van
Sir Roderick's effecten werd geregeld
bijgeschreven. Deze bedroegen destijds
ongeveer veertigduizend pond per jaar,
maar het werd geleidelijk heel wat meer,
omdat Sir Roderick niet meer dan de
helft gebruikte en de rest in nieuwe be
leggingen stak.
Hoe ter wereld maakte hy twintig
duizend pond op ,als hij zoo eenvoudig
leefde, riep Guy.
Ik geloof dat Sir Roderick veel an
tiquiteiten kocht, antwoordde Philips,
j Dat is zoo, beaamde Calthorp. Ik
i heb dat boven in de boeken gezien.
Ja Sir Roderick was 'n groot kunst
liefhebber, ging Philips voort. Martin
woonde altijd de antiquiteitsveilingen in
Londen by. Hij verdiende wel de naam
van vertrouwensman, want hy kon vrij
elijk over Sir Roderick's geld beschik
ken, wel iets ongewoons voor een be
diende, zou ik zeggen. De cheques wer
den door hem geteekend. Wij hebben
hem heel wat uitbetaald, altyd goud
nooit papier, maar wat hij er mee uit
voerde
Alles is in de boeken veranwoord,
viel Calthorp, den bankdirecteur in de
rede.
O, zei Philips merkbaar teleurge
steld. Dan moet ik bekennen dat ik Mar
tin ten onrechte verdacht heb. Maar
luistert U verder. Veertien jaar geleden,
het was in Februari, kreeg ik op een
morgen een brief van Martin, waarin hij
mij verzocht bij Sir Roderick te komen.
Ik wilde wel eerlijk bekennen, dat ik 'n
beetje tegen dat bezoek opzag: ik herin
ner het mij als den dag van gistaren. Ik
Het .Algemeen Handelsbled* merkt
oa. het volgende op:
.Waar men In België positieve ver
gissing begaat ls de zienswijze, als
zouden wij worden gedreven door
had mij Sir Roderick heel anders voor
gesteld, dan hy in werkelijkheid wa», als
een soort kluizenaar een norsche zwijg
zame zonderling. Maar tot mijn verba
zing werd ik heel vriendelijk ontvangen
door een langen, knappen, grijzen heer.
het echte type van een landedelman. Ik
voelde mij dadelijk op mijn gemak met
hem. Hij was heel zakelijk en vertelde
mij, dat hij gedurende de eerstvolgende
vijftien jaar zijn vermogen in kostbare
edelsteenen wilde omzetten.
Eigenaardig, meende Calthorp, en
vanwaar juist die periode van vijftien
jaar?
Ja, dat zou ik u niet kunnen zeggen
maar wat ik heel vreemd vind is, dat nu
die termijn van vijftien jaar ongeveer
voorbij is, Sir Roderick gestorven en
dat zijn saldo sterk geslonken is.
Hoeveel is er nog over? infor
meerde Guy.
i Het juiste bedrag is en hier
raadpleegde de bankier zijn folio pa-
J pier een en veertig duizend zes hon
derd zes en vijftig pond, 9 shilling en
twee pence.
Dan kan ik er u bij vertellen, klonk
Calthorp's stem, dat Sir Roderick vlak
voor hy stierf van plan was vijf en der
tig duizend pond voor den aankoop van
een Indisch kroonjuweel te besteden.
Philips scheen niet buitengewoon ver
baasd over deze mededeeling.
Ja, stemde hij toe, er zijn heel wat
kostbare juweelen gekocht en dikwijls
voor enorme bedragen. Het laatste be
drag betaalden wij in December uit.
Hebt u al gevolgtrekkingen ge
maakt uit deze eigenaardige manier van
doen van Sir Roderick, meneer Philips?
vroeg de advocaat.
Wel honderd, meneer, ze houden
echter geen van alle steek. Maar ik heb
i'rt (f oedkcvpc CJabak
vijandigheid tegen .elke overeenkomst"
met België. Wederom spreken wij
natuurlijk slechts voor onszelven, al
zien wij geen principieel verschil in
deze quaestle tusschen Amsterdam en
Rotterdam, of tusschen Noord- en Zuid-
Nederland. Dat in Nederlandsche krin
gen die zich nauwkeurig rekenschap
geven van de economische gevolgen
welke een pseudo—Moerdljkkanaal
voor de Nederlandsche welvaart als
geheel zou hebben, groote overeen
stemming van opvattingen bestaat,
is juist op de vergadering der Ned.
Maatschappij voor Nijverheid en Handel
zeer duidelijk gebleken. Maar evenzeer
als daar bijv. het departement Amster
dam zich solidair verklaarde (mede
uit zeer tastbare Amsterdamsche
havenbelangen) met Rotterdam en
met de Noord—Brabantsche departe
menten ln een ondubbelzinnige afwij
zing van een gesloten Antwerpen—
Rfln—verbinding, die de natuurlijke
voordeelen van onze Rijnhavens duur.
zaam zou aantasten en waartegenover
dien Martin nooit vertrouwd, het zou
my niets verbazen als hy er de hand in
heeft gehad, in den aankoop en in de
verdwijning.
Toen de directeur vertrokken was,
waren de twee vrienden tegen hun ver
wachtingen nog niet veel wijzer gewor
den.
j Wat voor idee heb jij je over de
zaak gevormd, Dick? vroeg Guy.
Ik weet het eerlijk gezegd nog niet.
Een testament heb ik ook nog niet ge
vonden, maar dat maakt voor jou den
toestand eerder beter dan slechter. Mar
tin heeft de boeken bijgehouden en alle
inkomsten en uitgaven zyn verantwoord.
Het landgoed schijnt niet veel op te
brengen; er zijn maar twee boerderijen;
uit de opbrengst van de eene is het on
derhoud van het huis en uit de op
brengst van de andere dat van het park
en de wegen bestreden. Aan den tuin is
veel geld besteed, maar voor de rest zijn
de uitgaven niet hoog.
En het geld dat Martin opnam,
vroeg Guy.
Philips had gelijk, hij heeft onge
veer duizend pond per jaar getoucheerd.
Éen mooie toelage zou ik zeggen.
Ja, maar zyn salaris bedraagt twee
pond per week. Het staat alles in de
boeken. Dus jij hebt voorloopig die veer
tigduizend, die nog op de bank staan,
Sir Guy Bertram. Verder dit huis met al
zijn kunstschatten, je kunt het er wer
kelijk mee doen. En als de juweelen ge
vonden worden, nu dan....
Ja, als, zeg dat wel.
-Martin zal zijn vrijheid heusch niet
lang meer genieten, voorspelde Calthorp
optimistisch.
lil! lil
I
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwytsclie en Lmigslraatsche Courant*
MAAT5CHAPPY VAM VE*EKERIMG OP HETLEVEM
Archibald Marshall.
9)
PERHPOi
- i
t
