Toegewijd een Hendel» Industrie en Gemeentebeïengen. Logische inilitrtniu J I li 9- e m Winkelnieuws. Mol Voor Gaat FEUILLETON Archibald Marshall. cbMJ 'en, zijde Sen. D en wioltt n was )t 15 jan mmklti PER Vï POND GEEL30 d. GROEN 35 ROOD 40 MOORDDADIGE BEZUINIGING. leringv ussen op les m ie afreke- 20. 1.13i ;en. polillt numicB ril, I c. ibel Wordt ▼•rvolgd. ver- »tt[ 'den ■Voltf ZATERDAG 10 APRIL 1933. Me JAARGANG het Zuiden, Lansstraatselie Courant, laaiwijkscne en Waar Joder gebrac oren >erken 1 fflan Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG, grieven, Ingezonden stukken, gelden enz. franco te zenden aan den Uitgever, abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. SI. Telegr.-Adre»: ECHO. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. PIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD BESLAG OP ROERENDE GOEDE REN EN BEPERKING VAN HET GIJZELRECHT. Beslag. 'Ingediend is een wetsontwerp in- ake beslag op roerende goederen in ,]oor derden in gebruik gegeven ruim- üq, lijfsdwang en dwangsom. Het eerste ontwerp heeft betrek king op het arrest van den Hoogen Baad van 17 Januari 1930 inzake het ^te-loket. Daarbij besliste dit college, r van uitgaande dat het beslag op jen inhoud van een safeloket een be- ,|ag onder den schuldenaar zelf is en 0iet een derden-arrest, dat uit de be ulingen omtrent de gerechtelijke ten Uitvoerlegging op roerende goederen [iet is af te leiden, een algemeene ver- dichting tot medewerking, met zich n gouüs brengende gehoudenheid om de me- Ciete jedeelingen, aanwijzingen en verdere Wgt .andelingen te doen, die de deur naarder mocht verlangen, om tot be ien uitlij slaglegging te geraken,. Nu echter de Hooge Raad zeil' zoo danige verplichting der banken naar geldend recht heeft afgewezen, is er alle aanleiding de wet aan te vullen. Het ware onjuist de noodige voor- riening te beperken tot het safe-loket, gedood Het geval van het safe-loket toch is nbewajl lerll8 le hren6en tot (,ie ruimere ru" oer nat bnek, welke alle gevallen omvat. sneltte waarbiJ goederen in beslag moeten Wij geven U het beste Voor den laafisten piljs Geen goedkoope prijzen Ten koste van kwaliteit MOL brengt kwaliteiten MOL blijft goedkooper. ppelai I.Heti der Ha rige Mi et eeoi •che bu een bo i lijn. 2 goedere jinerwo ijn za treint ankome lijn o( ïderekii oed heei «orden genomen, welke zich bevin den in ruimten, door een derde ver huurd aan degenen, legen wien de in beslagneming is gericht, of aan de- m op andere wijze in gebruik gege ven. Men denke b.v. aan stallen en garages. Lijfsdwang. De bestaande regeling van den lijfs dwang heeft in den lo >p der tijden gebreken getoond. Het strookt niet meer met het rechtsgevoel, dat lijfs dwang zelfs 5 jaren kan duren. In de practijk is dit dan ook zeker geen regel. Ook tegen ouden van dagen toegepast is het middel is hard. Doch het voornaamste bezwaar wordt wel hierin gevonden, dat het middel, het welk moet dienen, om op een on wil ligen veroordeelde dwang uit te oefe nen, eveneens toepassing kan vinden, indien niet van onwil, doch van on macht om aan de veroordeeling te voldoen, sprake is. De toepassing in zoodanig geval kan slechts dienen, of als middel van wraak, of in de hoop, dat anderen, daartoe rechtens niet verplicht, met het lot van den veroor deelde begaan, voor hem betalen. Geen dezer motieven rechtvaardigt de gijzeling echter. Daarom wordt thans 'n regeling voorgesteld, krach tens welke de schuldenaar, die buiten staat is aan de tegen hem uitgespro ken veroordeeling te voldoen, op grond daarvan kan vorderen, dat de gijzeling niet of niet verder worde ten uitvoer gelegd. In denzelfdcn gedachtengang ligt de vraag, in welke gevallen lijfs dwang kan worden toegepast, nader te overwegen. Ter beoordeeling hier van, is het goed er op te wijzen, hoe verschillend de positie kan wezen van den schuldeischer naar gelang van den inhoud der veroordeeling, het geen de minister uitvoerig uiteenzet. Er is geen reden den lijfsdwang te handhaven voor alle handelsschul- den, welke veelal geldschulden zullen i zijn. Wisselschulden nemen echter in het verkeer een bijzondere positie in. j Daarom blijve daarvoor de lijfsdwang gehandhaafd. Met wissels wordt an der handelspapier gelijkgesteld, doch dan moet blijken dat men zich verbon den heeft ter zake van koophandel. Wat den duur betreft wordt voor gesteld den termijn van 5 jaar te ver anderen in 1 jaar. Boven 70 jaar mag geen gijzeling plaats hebben. Is er levensgevaar, dan moet het belang van den schuldeiseher wijken, j belgeen in het ontwerp tot uitdruk- king wordt gebracht. Ten einde een spoedige beslissing te bevorderen, is de procedure in kort geding gekozen. Dwangsom. Ten slotte wordt voorgesteld een regeling betreffende het opleggen van een dwangsom in de wet neer te leg gen en wel afgezien van de schade, die de in het gelijk gestelde partij ten gevolge van de houding van den ver oordeelde lijdt. Er zij gelegenheid een dwangsom op te leggen in daartoe ge- eigende gevallen; lijfsdwang kan dan allicht achterwege blijven. PER<4P& van „De Echo van het Zuiden". IN. Naar het Engelsch van Reeds lang heeft het ons geërgerd, dat het Nederlandsche publiek be trekkelijk zoo gelaten de reeks be richten verwerkt over de talrijke on- J gelukken met doodelijken afloop bij J de onbewaakte overwegen, zonder dat I er zich eenig noemenswaardig verzet openbaart tegen deze moorddadige j bezuiniging of altlians tegen het te ver doorgevoerde daarvan, zegt de Maasbode, j Thans zijn wij weer opgeschrikt i door het bericht, dat bij den onbe- waakten overweg bij de halte Zuid- 1 plaspolder aan de spoorlijn Gouda Den Haag, de auto van den heer P. v. V. door een trein is gegrepen. De wagen werd versplinterd; de veertig jarige tuinder en zijn 5-jarig dochter tje werden op slag gedood; de lijken werden vreeselijk verminkt. I fi I Ik moetik weetniet begon Peggy besluiteloos. Als jij O,* ik weet niet wat ik doen moet. 1 Juist door Peggy's gejaagdheid en verwarring, vond Guy zijn zelfbeheer sing terug. - Ik heb er geen spijt van, dat je vader bij mij is geweest, zei hij. Zijn be- loek heeft my de oogen geopend, voor wat ik vroeg of laat toch zou hebben beseft. En wat ik nu ga zeggen is er al leen maar door verhaast, gezegd zou 't toch eenmaal zyn. Ik heb, sinds dien middag dat hy bij my geweest is, voort durend aan jou gedacht, Peggy-lief, en ben tot de conclusie gekomen, dat ik niet meer zonder jou kan. Ik kan je een voudig niet zeggen hoeveel ik van je boud. Het geluksgevoel, dat zijn woorden, die heendrongen door den nevel van verdriet en zorg, welke haar geest om hulde, haar gaf, overstelpte het meisje. Ze verborg haar gezicht in de handen en snikte zachtjes. Hij fluisterde zoete voorden van troost en liefde. - Ik moest eigenlijk niet naar je luis- teren, ondeugende jongen, zei Peggy na een poosje glimlachend door haar tra nen heen, maar ik kan er niets aan doen. Natuurlijk kun je er niets aan doen liefste, verklaarde Guy met vuur. Van het eerste oogenblik af, dat we elkaar leerden kennen, was het bestemd dat we van elkaar zouden gaan houden, geloof je ook niet? Ik weet het niet, klonk het schuch ter. Maar ze aarzelde even en ver volgde blozend: ik vond je dien eersten keer al wel erg aardig. En ik jou aanbiddelijk, beweerde Guy, die het verleden zag door den bril van het heden. Ze bleven een poos bij elkaar zitten op de bank onder de dennen, verloren in het geluk van hun eerste uren van liefde. Het meisje zag niet verder dan deze oogenblikken van zaligheid, maar tot Guy drong langzamerhand het besef door dat er iets gedaan zou moeten wor den. Hoe zal ik het tegen je vader ver antwoorden dat ik je hart gestolen heb, liefste? vroeg hy, nadat hij zich vol doende overtuigd had, dat aan dit feit geen twijfel kon bestaan. Peggy, door deze vraag tot de kille, nuchtere werkelijkheid teruggebracht, keek bedrukt. Jaje moet het hem natuurlijk I gaan vertellen, hé? Wanneer ga je naar hem toe? Hy is zeker in Glasgow op 't oogen blik, nietwaar? Ik ga vanavond en zal hem zeggen dat ik niets liever wil dan zoo spoedig mogelijk met jou trouwen. Moet je al zoo gauw gaan? j Hoe eerder hoe beter. Zooals de toestand nu is, hebben we niets aan el kaar. Ik verlang iederen dag in High- En dan gaat het bericht hinderlijk laconiek verder: Op dezen onbewaakten overweg hebben reeds meermalen doodely- ke ongelukken plaats gehad. Enke le maanden geleden nog werd er een vrachtauto uit Rotterdam door een trein gegrepen, waarbij de be stuurder eveneens werd gedood, 't uitzicht wordt ter plaatse belem merd door een langs de spoorbaan staand huisje. En nu vragen wij toch met den grootsten ernst: wordt hier niet een mentaliteit gesignaleerd, die met alle verantwoordelijkheidsgevoel spot? Meermalen hebben daar ter plaatse 1 reeds ongelukken plaats gehad; on langs nog een met doodelijken afloop. De oorzaak is niet ver te zoeken: het uitzicht wordt'belemmerd. 1 En toch laat men na een reeks van ongelukken alles heel gemoedelijk bij het oude en wacht nieuwe ongeluk ken af, die zich dan ook met een tra gische activiteit komen aanmelden. En nauwelijks is dit bericht de we- gatc te zyn en ik heb beloofd niet in Highgate te komen. Hier is 't wat an ders. ik heb je hier toevallig ontmoet en kon toen niets anders doen dan je te vertellen dat ik van je houd. Toch ben ik bang dat vader erg kwaad zal zijn, meende Peggy angstig. En daarop: Zal ik het moeder vertellen? j Dat móet je zeker doen. En George ook. Of zal ik hem het nieuws mededee- len? Ik zou op weg naar het Noorden een bezoek op Wetstones kunnen bren- j gen. Maar neen, laat ik dat toch maar niet doen, dat zou me een dag langer van jou verwijderd houden, lieveling. Ik kan George beter schrijven nadat ik je vader heb gesproken. I Hun teeder afscheid werd gestoord door het verschijnen, op den hoek van Hampstead Lane, van een blinden man met een hond; toen sloeg Peggy den weg naar Highgate in en Guv, met een hart vol jubel, reed terug naar zijn kamers in de stad. Opnieuw bracht een express hem Noordwaarts, ditmaal was het 'n nacht trein en den volgenden morgen zat hy aan 't ontbijt in een der groote hotels van de Schotsche industriestad. Peggy had hem by 't afscheid het adres van haar vader gegeven. Guy moest zichzelf bekennen dat hij wel eenigszins tegen het onderhoud op zag, maar dat weerhield hem niet om, zoo gauw hij zich opgeknapt had en ver- zadigd was, het bezoek te gaan brengen, waarvoor hij de lange reis had onder nomen. Richards bleek al een poosje geleden van huis gegaan; een sombere, saaie woning in een sombere, saaie straat. Meneer was op kantoor, werd hem me degedeeld en kort daarop vervoegde Guy zich aan de loketten van de firma McDougall, Richards Co., Makelaars in Assurantiën. Het scheen een bedrijf van beteekenis, gevestigd op de eerste verdieping van een der groote kantoor gebouwen in een drukke straat van de handelswijk der stad en Guy zag, toen het loket waaraan hy had geklopt, werd geopend, een menigte personeel. Guy overhandigde zijn kaartje aan den bediende, die hem te woord stond. Hij hoefde slechts even te wachten en werd toen in een groote kamer gelaten, waar Richards aan de eene zijde van een groot, dubbel schrijfbureau zat te wer ken en zijn compagnon McDougall aan den anderen kant. Deze laatste verliet, na een belangstellend nieuwsgierigen blik op den hem onbekenden bezoeker, het vertrek en Guy was alleen met Peg gy's vader, die hem een stoel wees en zwygend afwachtte wat de jongeman te vertellen zou hebben. Ik heb uw dochter gesproken, viel j Guy, die, vertrouwend op zijn gelukkig gesternte, niet precies bij zichzelf had^ overlegd, hoe hij van wal zou steken, plompverloren uit. Er kwam een norsche, stroeve uit drukking op Richards toch al niet bijs ter vriendelijk gezicht en Guy haastte zich er bij te voegen, dat hij het meisje op Hampstead Heath had ontmoet, toen hij daar toevallig wandelde. Wandelt U dikwijls op Hampstead Heath?, informeerde Richards met grim mig sarcasme. Neen, antwoordde Guy kort. In ieder geval ben ik direct hierheen ge- onder opgetrokken wenkbrauwen keek hij Guy aan met een snellen blik en draaide zich toen met een nijdigen ruk in zijn stoel om. Bent u hierheen gekomen om mijn toestemming te vragen mijn dochter een huwelijksaanzoek te mogen doen? De hatelijkheid in Richards stem was onmiskenbaar en Guy trachtte den vijan- digen toon af te weren, door volmaakte openhartigheid. Ik heb uw dochter al een huwe lijksaanzoek gedaan, meneer Richards. Ik kom uw toestemming vragen om met haar te trouwen. U hebt haar een huwelijksaanzoek gedaan, terwijl u mij de belofte hebt ge geven, haar niet meer te zullen ontmoe ten of spreken?, klonk het scherp, Dat is niet precies wat ik heb be loofd, maar ik stel u voor deze kwestie ter zijde te laten. Waar het op aan komt is, dat ik van uw dochter houd en zij van my. U kunt alle informaties naar mij nemen die u noodig oordeelt en als u uw toestemming geeft tot onze verlo ving, zal ik mijn best doen haar geluk kig te maken., en mij zelf als den ge lukkigsten man ter wereld beschouwen. Men zou zich op het standpunt kun nen stellen, dat ook Richards alle reden had om zich gelukkig te voelen, nu een knappe, bemiddelde jonge baronet de hand van zijn dochter kwam vragen. Maar zelf scheen hij er allerminst zoo over te denken; hy vroeg alleen op kor ten, nog steeds verre van vriendelijken toon Hoe is uw financieelen toestand? komen om u de hand van uw dochter te vragen. Richards was verrast en slaagde er niet in die verrassing te verbergen. Van

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1