Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
flGOBDBR/fflAND
l
5FEUILLETON
GEMEENTERAAD.
Archibald Marshall.
WOENSDAG 4 MEI 1932.
55e JAARGANG.
ze
alechtj
ook
veid
vor
öejurjn
rekei
eiaaifl
et waai
'fvtiki;
r öe kwt
moet
n. je
-e waai
eltjkg
Dit blad verschijnt
OENSDAG en ZATERDAG,
grieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever,
jbooneinentsprijs per 3 maanden 1.25.
franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
0IT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. M.
Telegr.-Adrei: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
EERSTE BLAD.
lat Ik
htrb.
gegaa
dat nu
en zek
15 da
vorder
en leg
SPRANG-CAPELLE.
Openbare vergadering van den raad
gemeente Sprang—Capelle gehou-
op Vrijdag 29 April de3 n.m half
r slaat drie.
hard ij Voorzitter de EdelAchtb. heer Mid-
R 2^n, wlelkoop. wegens ziekte van den bur-
i je de feester.
Secretaris de heer van den Berg.
Aanwezig alle leden.
Sluitingsuur cafe's.
I Ingekomen stukken.
- 'v5' Verzoek van enkele vergunning.
8 av°f juders met verzoek tot wijziging der
'1® litieverordening in dien zin dat
koP ko1 nomers het sluitingsuur wordt bepaald
da8j U uur n.m.
in B. en W. heerscht over deze
!ir en gestie verschil van meening, eener.
toch js j3 men van meening dat het ver-
was, c,j. evenals vorig jaar moet worden
'ewilligd, anderzijds meent men dat
ilenging van het sluitingsuur onnoo-
is daar toch voor den Zaterdag
js tot 11 uur vergunning i9 verleend.
De heer Michael meent dat het den
Bunninghouders toch reeds lastig
loeg gemaakt wordt door de nieuwe
lunnlngsrechten. Aangezien er vorig
'geen moeihjkheden werden onder-
wilden zou spr, er voor zijn om het
werkmantijitingsuur voor de zomermaanden te
0 was ve engen op 11 uur. Nu die menschen
moes! zie !er belasting betalen vindt spr. er
'l 'eil els tegen dat ze daarvoor eenige
1 de w' ngoeding tn dezen vorm ontvangen,
ebouw ha Verheljden. Diegenen die willen, kun-
to om 10 uur sluiten dat staat hun
getuigen Het verzoek is niet door allen
g kaniooi 'derteekend, er is verschil van mee-
E. OjI)| tusschen de vergunninghouders,
e 's Bos \t(chaël. Dat verschil van meening
H J Ui vvel meevallen. De kwestie is dat
ui, Vitimei ;e man die met het verzoek rondging
i toedrdc -ujat te laten teekenen niet overalls
getuige ;eweest.
art voor Kfaak. Het is mij bekend dat meer-
ie kantooi .,re gr0otere kinderen, van omstreeks
menopi jof 20 jaar. die tot 10 uur in de
en, dea jfê's blijven, daarna naar een winkeltje
varen, gin ian vvaar ze nog wel wat te drinken
agen daa^gen. Laat de café's maar gerust tot
een ar.de
in acht
Rg hoo
»t een
ar 5 da,
der civi
g tol v
verire
adige
11 uur openblijven, het drinken kan
men toch niet verbieden.
Ook de heer de Rooij ziet er geen
bezwaar tegen de café's open te
houden.
De Voorzitter zegt dat wel gepro
beerd Is die menschen die na 10 uur
drank verkoopen le snappen, maar dat
is nog niet gelukt.
De heer Verheljden geeft toe dat de
politie er niets aan kan doen, zoolang
ze de menschen niet ziet betalen. Spr.
vindt echter dat de Inwoners zelf wij
zer moesten zijn.
De heer Boer kan het nut van een
langeren café—tijd niet inzien. Hij heeft
van café—houders persoonlijk gehoord
dat de laatste klanten meestal de las
tigste zijn, waarvan men allerminst ge
diend is. Vooral in dezen crisislijd Is
10 uur een behoorlijke tijd om naar
huis te gaan. Daarom kan spr. zich
niet met een verlenging vereenigen.
De Voorzitter wil het punt van belde
zijden bekijken. Diegenen die willen
uitgaan kunnen dat doen en wie niet
wil moet thuis blijven.
De heer Michaël stelt voor het ver
zoek in te willigen, welk voorstel door
de heeren Verheijden en de Roolj
wordt gesteund,
De heer Verheljden wijst nog op de
groote moeilijkheid dat menschen die
met den iaatsten trein meekomen niet
meer In een café zouden kunnen gaan
om zich wat te verfrisschen.
De Secretaris zegt dat caféhouders
die in de nabijheid van het station
wonen toestemming hebben om de
menschen die met den Iaatsten trein
meekomen nog te bedienen.
Het voorstel—Michael wordt in stem
ming gebracht en verworpen met 6-5
stemmen. Tegen de heeren Boer,
Dalmayer, v. d. Wllligenburg, Kerst,
Timmermans en Vos.
Salariskorting.
Schrijven van Ged. Staten, waarbij
deze de meening van den raad vragen
inzake een voorgenomen verlaging der
salarissen die door G. S worden voor
gesteld met 3 pCt. voor de jaren 1932-
1935.
B. en W. zijn van meening dat deze
korting niet voldoende is en dat ook
het salaris der veldwachters, dat ock
door Ged. Staten wordt vastgesteld,
behoort te worden verlaagd. B. enW.
stellen daarom voor om G. St. te vra
gen een korting van 10 pCt in te
voeren voor ambtenaren en veld
wachters.
De heer Boer kan met het voorstel
van B. en W. accoord gaan.
De heer Verheljden zou hebben
tegengestemd als B. en W. gekomen
waren met een voorstel om accoord
te gaan met een korting van 3 pCt.,
met een verlaging van 10 pCt. kan hij
zich echter vereenigen. Spr. wenscht
in dit verband nog op een andere
kwestie te wijzen. Hei betreft nl. de
positie van gemeenteontvanger. Die
acht spr. tegenwoordig voor een kleine
gemeente overbodig. Spr. vraagt aan
den Secretaris wanneer de wachtgeld
regeling van den heer van Santen
afloopt.
De Secretaris zegt dat dit in 1932
het geval is.
De heer Verheljden vindt dat er dan
ernstig over gedacht dient te worden
om een dergelijke betrekking waarvoor
niets te doen is en die toch vermoe
delijk zal blijven bestaan in verband
met de Openbare School en Straat-
belasting, tegen een salaris van
2 k 300 gld. te laten doen door
een ambtenaar ter secretarie. Het
is te dwaas om van te praten dat
voor die betrekking nog een salaris
wordt gegeven waarvan een geheel
gezin kan worden onderhouden, in
nerunt! Tan ,,De Echo van het Zuidcn"-
iele rulle
etzelfde,
hardne
groote steden kan zootets, maar toch
niet In kleine plaatsen.
De Voorzitter heeft gezien dat in
andere gemeenten een dergelijk voor
stel is gedaan. Spr. zelf ziet er ook
de billijkheid van in en hij verwacht
dat er wel meer aanslagen op derge
lijke salarissen zullen worden gedaan.
Spr. zegt dat B. en W. deze kwestie
in gedachten zullen houden.
Weth. v. d. Wllligenburg raadt de
heeren aan zich nog niet blij te maken
met een doode musch. B. en W. kun
nen daar immers zelf niets aan ver
anderen, zij kunnen alleen bij Ged.
Staten op de onbillijkheid wijzen.
Nu men toch bezig is met bezuini
gingsmaatregelen wil de heer Michael
nog op een andere overbodige uitgave
wijzen. Voor een gemeente met nog
geen 5000 inwoners vindt hij het een
overbodige luxe om er 3 veldwachters
op na te houden. Men kan het best
met 2 man af. en nu een der veld
wachters toch voor zijn volle pensioen
in aanmerking komt, acht spr. het
wenschelljk dat deze op non-actiel
wordt gezet en met 2 man wordt
verder gewerkt.
De Voorzitter zal ook hieraan zijn
volle aandacht schenken.
Het voorstel van B. en W. wordt
met algemeene stemmen aangenomen.
Van de Commissie tegen alcoholis
me verzoek om het aantal verloven
vast te stellen, beneden het wettelijk
maximum.
Op voorstel van B. en W. wordt
dat adres voor kennisgeving aange
nomen.
Van de Noord—Brabantsche R.K
Blindenzorg—vereeniging verzoek om
een subsidie van 1 cl. per inwoner.
Op voorstel van B en W. wordt
hierop afwijzend beschikt.
Belastingverhooging.
2. Voorstel om B. en W. tot verdere
belastingverhooging.
De Voorzitter herinnert eraan, dat
in de vorige vergadering besloten is
tot verhooging der opcenten G.F B.
en P B. tot resp. 80 en 100. Bij de
berekening was er toen van uitgegaan,
dat de kosten der steunverleening uit
een geldleening zouden worden gedekt.
Ged. Staten hebben nu echter mede
gedeeld, dat zij met dit laatste niet
accoord kunnen gaan en de kosten
aart dal li
irdachte
fi zij om
n en loei
Er tognie
;ooid heöl
taste
liegen vo
log ande
verdach
waren kaï
Naar het Engelsch
van
deze twee
iet kamoo
fierkennet
errumpeer
ebel
mond ni«
110 daeen
;end:öft
fch.
der MIK
i slager
ct roet'
de Water
idirg I»1
-een water
ig verhaa
er teidini
stond onbeweeglijk. Zij hoor-
le de deur van mevrouw Greenfields
lamer behoedzaam openen en, door
:e kier van haar eigen deur zag ze het
hijnsel van een kaars en een ge-
laante die stil naar heneden ging. Zij
oluut geenloorde 'loe de voordeur werd ontslo-
Itn en met zoo min mogelijk geluid
ifopend; daarop ging de deur van de
titkamer open en weer dicht en mur
melende stemmen in eindeloos gesprek
Honken dof van beneden.
Wat moest zij doen? Mevrouw
Greenfield bad moeilijkheden, dat
«1st zij reeds lang. Zij werd gedrukt,
riek gemaakt door een bestendigen
Jngst. Wat kon zij doen om haar te
helpen? Zou zij naar beneden gaan om
heh te mengen in het gesprek, dat
"laar niet ophieldMaar mis
kien zou ze mevrouw Greenfield's
■noeilijkheden alleen maar vergrooten
'oor zich er ongevraagd in! te mengen,
redacht ze en dus bleef ze waar ze was.
Na een heelen tijd, de kerkklok had
reeds driemaal het kwartier gespeeld,
beende ze beneden zacht gerinkel van
e» of porcelein te hooren en kort
na In lw jarop werden de deuren behoedzaam
werd tijlieopend. Ze zag de geheimzinnige fi-
fnsptcteul
vissel over
:n Sepiefl;
choofl «1}
ehad. Ver
aanden op
lebteen en
dissel niet
echter dal
aan het
e de wet
te zorgen
guur opnieuw langs het tuinpad slui
pen, zij hoorde mevrouw Greenfield
de trap opkomen. Toen de stilte in het
huis was teruggekeerd, zocht Peggy
haar bed op. Eindelijk werd de ver
moeidheid haar te machtig en ze sliep
tot de zon hoog aan den hemel stond.
Toen Peggy beneden kwam, schrok
ze van, mevrouw Greenfield's uiterlijk.
Het gezicht was vaal en weggetrokken
en ze had zware kringen onder de
oogen. Zij zag eruit of zij doodziek
was, zonder iets te eten of te drin
ken zat zij aan de ontbijttafel, te af
gemat zelfs, om te pogen haar verdriet
te verbergen, waarvoor zij zich anders
altijd de grootste moeite gaf.
Peggy knielde naast haar neer.
Moeder, lieve moeder, zei ze vol
teederheid, u bent op de hoogte van
mijn verdriet en moeilijkheden, kunt
u mij de uwe niet toevertrouwen?
De arme vrouw verloor haar zelf-
beheersching, liet haar hootd tegen
dat van het geknielde meisje steunen
en brak in tranen uit. Peggy zei niets,
maar liefkoosde haar zonder woorden.
Zeker heb ik moeilijkheden,
kindlief, erkende zij, en misschien zou
den zij gemakkelijker te verdragen
zijn als ik je er deelgenoot van kon
maken. Maar ik kan je niet vertellen
wat de oorzaak van mijn verdriet is.
Heeft het iets met George te ma
ken? vroeg Peggy plotseling angstig.
Ze voelde bij intuïtie dat mevrouw
Greenfield zich over iets dat alleen
haarzelf betrof, niet zoo overstuur zou
maken.
George zou erin betrokken kun
nen worden, antwoordde zij, het; voor
naamste is dat hij er niets van hoort.
En ondanks haar verder aandringen
moest Peggy zich hiermede tevreden
der steunverleening uit de gewone
middelen moeten worden bestreden.
Daardoor is dus een verdere belas
ting—verhooging noodfg.
Van Jan.—April Is uitgegeven voor
steun- en werkverschaifing f 9000
terwijl te voorzien is, dat dit jaar nog
het 3 voudige dus f 27000.zal
noodig zijn. De gemeente moet hiervan
een bedrag van f 9500.— betalen.
Dit bedrag kan worden gevonden
door de volgende verhoogingen in te
voeren:
Opcenten Vermogensbelasting tot
50, levert op f 880
opcenten G F.B tot 100, levert op
f 2400.-
opcenten P.B. tot 160, levert op
f 4400.—
plaatsing der gemeente in de 3de
klas G.F.B levert op f 1000.-;
overschrijvingen van verschillende
posten f 250.
B. en W. zijn ervan overtuigd, dat
deze belastingen zeer hoog zijn. Toch
is daaraan niet te ontkomen daar een
ondersteuning van 90 arbeiders zeer
zware offers eischt. Ter verdeeling van
den belastingdruk hebben B. en W.
gemeend met de heffing van opcenten.
Pers. Bel. niet hooger te mogen gaan
dan 160 en te moeten trachten dit,
alsmede de 100 opc G E.B door Ged.
Staten te doen goedkeuren.
Met 10 stemmen wordt dit voorstel
aangenomen, zonder eenige discussie.
De heer Verheljden bleef buiten
stemming.
3. Vaststelling verordeningen rege
lende de heffing en invordering van
vergunnings- en verlofsrecht.
De rechten worden gebracht op
f 12.50 per t 50 huurwaarde, met
een minimum van f 40.—.
4. Mededeelingen.
De Voorzitter zegt, dat het met de
werkverschaifing niet vlot verloopen
is. Wegens den hoogen watersland kon
de eerste dagen niet worden gewerkt
en het gevolg daarvan was. dat de
arbeiders die de laatste dagen waren
uitgesloten met een zeer laag loon
naar huls moesten. B. en W. hebben
In ons vorig nummer schreven
wij bij vergissing, dat het voorstel van
B en W. met algemeene stemmen
werd aangenomen. Dit was onjuist,
zooals men hier ziet. Red.
stellen; mevrouw Greenfield was niet
te bewegen, verder ook maar iets los
te laten.
De volgende dagen gingen rustig
voorbij; het leven op de kleine villa
ging zijn effen, wat triestigen gang,
maar ongeveer een week later her
haalden zich de gebeurtenissen van
dien vreeselijken nacht. Maar tot Peg
gy's onuitsprekelijke opluchting scheen
mevrouw Greenfield ditmaal minder
geschokt na het bezoek, er was zelfs
iets van ontspanning in haar gezicht.
Da eene nacht na de andere ging nu
zonder incident voorbij; in bijna veer
tien dagen had Peggy de sluipende
voetstappen en het geheimzinnige ge
fluister heneden niet gehoord. Ze be
gon te hopen dat deze verschrikking
voorgoed voorbij was* maar laat op
den avond werd deze illusie wreed ver
stoord en ditmaal zei een onweer
staanbare en onfeilbare intuïtie het
meisje dat zij moest handelen om haar
moederlijke beschermster te bevrijden
van een ondragelijken last.
De geheimzinnige bezoeker kwam
naar de deur sluipen, zijn hoed over
het gezicht getrokken en dezen keer
werd het teeken meermalen en drin
gender dan anders gegeven voor het
antwoord kwam. Dat bewees dat liet
een onverwacht bezoek gold, maar het
derde signaal werd zoo luid gegeven,
dat Peggy zelfs vreesde, dat het dienst
meisje, dat aan de achterzijde van het
huis sliep, er wakker door zou wor
den. Maar op hetzelfde oogenblik
opende mevrouw Greenfield de deur
van haar slaapkamer en glipte naar
beneden om den rustverstoorder bin
nen te laten. Het stemmengemurmel
was thans luider dan het ooit tevoren
geweest was. Peggy kon enkele woor
den opvangen, doch de zin drong niet
tot haar door. Het onderhoud duurde
korter dan gewoonlijk, nauwelijks
tien minuten.
Maar toen de* voordeur werd geo
pend, kon het meisje duidelijk ver
staan wat er gesproken ward.
Dus je weet wat ik zal doen, zei
de man op luiden toon.
Peggy herkende nauwelijks dc stem
van mevrouw Greenfield, zoo hecsch
van ontzetting klonk die, toen zij ant
woordde:
Zoo wreed zul je toch niet zijn,
na alles wat ik voor je gedaan heb!
Alles wat jc voor me gedaan hebt,
hoonde de ander. Wat beteekent het
geen je voor mij gedaan hebt, in ver
gelijking met alles wat voor jou al die
jaren is gedaan.
Ik heb gedaan wat ik kon het
uiterste! hernam mevrouw Greenfield
en ik wil ndg meer voor je doen als je
geduld hebt en me tijd geeft. Wanneer
je me nog verder drijft zul je me doo-
den! Ik voel me ziek, ik kan nie: lan
ger onder een dergelijken druk leven
als ik me niet had staande gehou
den terwille van mijn kinderen, zou ik
er al lang onder bezweken zijn.
Je kinderen! echode de man met
een gesmoorde verwensching en hij
zou nog meer hebben gezegd, als de
gemartelde vrouw niet plotseling in
hartstochtelijk snikken was uitgebar-
sten.
i Ja, mijn kinderen, snikte ze, als
je me van hen scheidt, zullen alle fol
teringen van de hel nog niet voldoende
straf voor je zijn.
Ik zal niets meer zeggen, gromde
de man norsch, maar je moet doen
wat ik je zeg, over twee nachten kom
ik antwoord halen.
De deur werd zacht gesloten de
sluipende voetstappen verstierven in,
de stilte buiten.
Peggy sliep dien nacht weinig; ver
scheidene malen liep ze naar de deur
van haar kamer met de bedoeling naar
mevrouw Greenfield te gaan. maar zij
schrok op het laatste oogenblik er tel
kens voor terug, zich onbescheiden te
mengen in het vreeselijke mysterie, dat
aan de gezondheid en het levensgeluk
van de oudere dame scheen te knagen.
Toch besefte ze dat er iets gedaan
moest worden
Den volgenden dag was mevrouw
Greenfield niet in staat hel bed te ver
laten, verbijsterd van ellende lag ze
maar voor zich uit te staren; haar
stroef stilzwijgen werd zoo nu en dan
onderbroken door krampachtig snik
ken. Ze moest handelen, geen oogen
blik mocht ze langer aarzelen een eind
te maken aan dezen vreeselijken toe
stand, dacht Peggy, want wat moest
er gebeuren wanneer de man terug
kwam? Haar eerste opwelling was na
tuurlijk om George bericht te sturen,
maar mevrouw Greenfield had uit
drukkelijk het verlangen uitgesproken
dat George hier buiten gehouden zou
worden. Maar wat moest ze dan doen?
Deze geheimzinnige persoon scheen
de macht te hebben mevrouw Green-
field van haar en George te scheiden.
Maar hoe? Alles wat Peggy begreep
van het gesprekfragment dat ze had
opgevangen, was dat er een geheim in
mevrouw Greenfield's leven moest
zijn, niet iets slechts dat zou ze
nooit gelooven maar in ieder geval
een geheim, waarvan deze man de
sleutel bezat. Hij had geld gekregen om
te zwijgen en zijn eischen werden nu
te hoog dat was de conclusie waar-
II
Glf|
Wageti
et Zuiden,
ulvyksrkr en Langstraatsche Conrant,
MAATSCHAPPy VAM VERZEKERING OP HET LEVEN
