tGHOVIN HET ZUIOEN !i 1 JESÏ 37. Zaterdag 7 Mei 1932. 55e Jrg. TWEEDE BLAD. GEMEENTERAAD. NIEUWKUIJK. L raad dezer gemeente kwam Za- jag 30 April j.l. des voormiddags I uur in openbare vergadering bij- Va opening der vergadering met den jstelijken groet, feliciteert de voor- jer de heer Wilgers met het herstel zijn langdurige ziekte, waarvoor [heer Wilgers een woord van dank Ingekomen stukken, nkele ingekomen stukken worden kennisgeving aangenomen. Circulaire van Ged. Staten v. Noord- ant, waarin gevraagd wordt het deel van den raad inzake korting wedden van burgemeesters, se- arissen, ontvangers, ambtenaren jden burgerlijken stand en wethou- voorzitter deelt mede dat deze (ting niet geldt voor gemeenten on- 5000 zielen. Voor hier wordt de rting alleen op de wethouders toe pt. flVordt besloten biermede instem- j te betuigen. Schrijven van B. en W. van Sprang die inzake verlaging salarissen ge- nte-personeel. [Verslag stieren-vereeniging Nieuw- jchrijven Ged. Staten om verdaging gissing regeling van rechtspersoon- iheid gemeente-ambtenaren. [Kil alles wordt voor kennisgeving genomen. Vaststelling heffings- en invorde- i-verordening vergunnings- en ver- eht. Secretaris licht op verzoek van [.Wilgers een en ander hierover na- Itoe. heer Wilgers vindt de belasting 40.— hiervoor nogal hoog. let minimum wordt vastgesteld op Vaststelling besluit tot belegging t kasgelden. lordt voor kennisgeving aangeno- D.Voorloopige bespreking betreffen- icreeniging der gemeenten Nieuw en Vlijmen, laar aanleiding van het schrijven 1 Ged. Staten hebben B. en W. be ien om de verkiezing van de leden "ommissie hiervoor te bepalen op lei a.s. Dit is maar een voorloopige ireking. Het was niet de bedoeling om den leden hierover een uitgebreid en uitgewerkt plan thuis te sturen daar het z. i. beter zou zijn, dit onderling te bespreken. Ook zou het de gemeente kosten en moeite sparen wanneer de bedoelde commissie bij enkele candi- daatstelling gekozen werd. De heer van den Besselaar vraagt naar den finantieelen toestand van Vlijmen en Nieuwkiiijk. Door den secretaris wordt een en ander nader toegelicht, hoewel er nog geen definitieve cijfers aanwezig zijn. De gemeente Vlijmen zou per 1 Jan. 1931 een schuld hebben van ongeveer 00.000. Nieuwkuijk 13.000. Wat be treft het grondbezit, hiervan is van lijmen wel wat te verwachten. De schulden zijn in hoofdzaak gekregen door de werkloozen. De heer van den Besselaar zou ech ter niet te veel bouwen op de opbrengst huurprijzen landerijen, daar het in 't verschiet ligt dat deze minstens 50 minder worden. De heer Wilgers vraagt of er reke ning met de werkloozen wordt gehou den. De secretaris zegt dat daar in beide plaatsen moeilijk iets van te zeggen is. In Vlijmen is in elk geval heel wat meer draagkracht dan hier. Er worden in lijmen 19 opcenten geheven en hier 40. Spr. licht toe, dat de reserves uit de gemeentekas zijn uitgeput door de werkloozen. Er is hier in totaal reeds t 5000 uitgekeerd. Waar zal men ver der aan geld moeten komen? Boven dien zal het met de werkloozen nog er ger worden. De heer Wilgers vindt dat er de ge meente Nieuwkuijk nog niet zoo slecht voorstaat. Hij zou daarom aan den Voorzitter willen vragen of hij zich bereid verklaart nog 4 jaren aan het bewind te blijven. Onder zijn zuinig en beleidvol beheer vreest spr. niet of Nieuwkuijk zal er zich best doorslaan. Hij kan zicb niet indenken of de men- schen van Nieuwkuijk zullen graag een offertje brengen als ze maar op zich zelf kunnen blijven. De Voorzitter zegt dat hem niets aan genamer zou zijn dan de gemeentebe langen te blijven behartigen onder nor male omstandigheden. Spr. ziet de fi- nantieele positie der gemeenten échter somber in. Nu reeds zal de raad mach tiging moeten verleenen om een lee ning te sluiten van 10.000. Het is echter te vreezen dat de gemeente het geld kan krijgen. Is dit niet het geval dan moet de werkverschaffing worden stopgezet. De heer Wilgers vraagt aan den oorzitter of hij er genoegen mede zou nemen als er namens alle inwoners van Nieuwkuijk om verzocht werd on zen burgemeester nog 6 jaren te her benoemen. De Voorzitter zegt dat het hem moeie- lijk is dit te zeggen. De heer Wilgers wil hiervoor een re quest doen opzenden, hetgeen de Voor zitter ten zeerste ontraadt. De heer Wilgers vindt dat het kapi- taal van Nieuwkuijk wel wat voor de inwoners mag over hebben. Dhr. v. d. Besselaar gelooft wel, dat Ged. Staten er toch wel rekening mede zullen houden als ze weten dat minstens 90 van de inwoners tegen annexatie zijn. De Voorzitter vindt het beste dat in de volgende vergadering 'n plan wordt uitgewerkt om aan Ged. Staten voor te leggen. De heer van den Besselaar deelt mede dat in de vergadering van den Boeren bond zal getracht worden de commissie bij enkele candidaatstelling te benoe men. De heer Wilgers stelt voor B. en W. te machtigen een geldleening van 10.000 aan te gaan, zoo noodig tegen een rente van 41/* met een geheele aflossing in 10 jaar. Wordt goedgekeurd. Verordening regelende de eischen van benoembaarheid enz. van gemeen teveldwachters. Wordt aangehouden. De heer Wilgers wil voorstellen in de winkelsluitingswet een bepaling op te nemen om ook des Zondags een win kel open te stellen voor 't publiek van 710 uur v.m. Na eenige discussie besluit men eerst eens af te zien hoe of de vastgestelde regeling werkt. Hierna sluiting. DRUNEN. De Raad der gemeente Drunen kwam Maandagavond 7 uur in open bare vergadering bijeen. oorz. Mr. R. v. d. Heijden. Secretaris de heer Veltman. Aanwezig alle leden. Aan de orde: 1. Ingekomen stukken, w.o. a. schrijven van Ged. Staten, hou dende goedkeuring der slachthuisver ordening. b. schrijven van Ged. Staten, hou dende mededeeling der Koninklijke goedkeuring van de verordening tot heffing van slachthuisrechten; c. schrijven van Ged. Staten hou dende goedkeuring van het Raadsbe sluit tot het aangaan van een geldlee ning groot ƒ23000. <1. goedkeuring van Ged. Staten van het raadsbesluit tot het verleenen van een renteloos voorschot van 150 aan den Bijz. Vrijw. Landstorm; e. goedkeuring wijziging gem.-be- grooting en begrooting G.E.B. f. besluit van Ged. Staten, hou- uder schriftelijke toestemming Is eenige overname uit deze rubriek verboden. DE WONDERREIS VAN KNIP EN KNAP. keek ons", riep de knaap, vurige oogen aan, 'eet niet wat een angst, hadden te doorstaan. xd'lngang van de tent, ^was het dat wij hem zagen, duurde langen tijd, wij het durfden wagen, 'luchten uit de tent; nu, nu zijn wij hier, zijn, naar ik hoop, verlost, dat verschrikkelijk dier." i de bestuurder sprak I is een vreemd geval. "k voor we slapen gaan, onderzoeken zal. mij naar de tent, raij de plek eens aan, jullie, naar je meent. 'eerst den leeuw zag stasn." nannen gingen nu, f0'gd door Knip en Knap, naar de tent terug, oorbaar was hun stap. 'omen in de tent. •!(Knap het plekje aan. I" sprak hij, „recht voor !u't- daar heb ik hem zien staan. Hij stond niet heel ver weg, Misschien een stap of drie. O, als ik er nog aan denk, Is 't net of ik hem nog zie." „Je hebt dus goed gezien. |e zag zijn vurige oogen?" Sprak de bestuurder nu, „Je hebt je niet bedrogen?" ,'k Weet zeker", zei nu Knap, „Dat ik 't monster zag." Toen hoorde hq opeens, Een schaterend gelach. (Wordt vervolgd). LIEVE JONGENS. „Jongens, raadt eens wie er vanmid dag komt", zei mevrouw Alting tegen haar beide zoontjes, twee ondeugende bengels van tien en twaalf jaar, terwijl ze bezig was, voor dat tweetal een paar stevige boterhammen te smeren. „Nu raadt eens! Hij blijft een nacht je over ook en is van plan morgen avond weer te vertrekken." Kees, de oudste, trok een bedenkelijk gezicht en ging de lange rij familiele den eens nauwkeurig na, maar toen moeder bij alle ooms, tantes, neven en nichten, die hij noemde, voortdurend met haar hoofd van „neen" schudde, gaf hij het eindelijk op. „Nou zal ik raden", riep Jan, die blij was, ook eens aan 't woord te komen en waarlijk, toen hij wel tien verschil lende kennissen had opgenoemd en ook de zoogenaamde „oom met de knak worstjes", aan de beurt kwam, zei moeder lachend: „Jij bent een knappe jongen, onze Jan kan nog eens goed raden." Broer Kees keek wel een beetje op zijn neus, toen Jan zoo'n pluimpje kreeg en verzweeg ook niet, dat dit be zoek hem allesbehalve aanstond. Oom Bas, hij was eigenlijk heelemaal geen familie, maar in de wandeling werd hij door de jongens alstijd „oom" genoemd, was een echte brompot, die nooit eens vroolijk meestoeide, zooals de broers van vader en moeder dat de den. Hij zat maar altijd in de krant te turen met de bekende snuifdoos voor zich en de man kon nauwelijks ver dragen, dat de beide deugnieten, zoo als hij de jongens noemde, een deun tje floten, of de trappen afstormden. En dat waren toch dingen, zoo oor deelden Jan en Kees tenminste, die bij een jongen hoorden. Moesten ze dan soms onbeweeglijk achter de tafel zit ten, zonder een woord te zeggen, zooals oom Bas deed? Kees had het vrij wat beter gevon den, als die mopperaar maar stilletjes was weggebleven en daarom stond zijn gezicht ook niet zoo heel vriendelijk. Dat die oom geregeld knakworstjes meebracht, och, 't kon onzen Kees ei genlijk niet veel schelen, hoewel hij er, evenals zijn broertje, dapper van smulde. Jan pruttelde van den weeromstuit mee, toen moeder de jongens aanraad de, wat vlug den boterham op te eten om met vader naar het station te gaan. Gauw werden er schoone blouses voor den dag gehaald en moeder haastte zich, haar tweetal keurig gekleed aan vader mee te geven, 't Gebeurde maar zóó zelden, dat haar lievelingen in on berispelijke plunje door 't dorp kuier den, dat moeder hen heusch met een gevoel van trots nakeek. Daar stapten ze heen met hun drie tjes, vader liep in 't midden, hij was blijkbaar de eenige, die met 't aan staand bezoek was ingenomen, want hij liep zoo stevig door, dat Jan en Kees moeite hadden, hem bij te houden, v 't Leek wel, of hij den trein tegemoet I dende vaststelling van het bedrag per inwoner der volgens de vastgestelde gemeenterekening 1930 ten laste der gemeente blijvende gewone uitgaven voor politie, lager onderwijs en ar menzorg; g. besluit van Ged. Staten houden de verdaging van hunne beslissing op het Raadsbesluit tot het aangaan van een geldleening, groot 11000.—. h. proces-verbaal van kas-opname bij den gemeente-ontvanger, blijkens hetwelk op 29 Maart j.l. in kas moest zijn 347.20; i. proces-verbaal van kasopname bij den Administrateur van het G.E.B. j. goedkeuring der Winkelslui tingswet. Al deze stukken worden voor ken nisgeving aangenomen. 2. Verzoek om adhaesiebetuiging van Burgemeester en Wethouders van Ooststellingwerf, inzake een door den Raad dier gemeente tot de Regeering gericht adres betreffende het nemen van maatregelen tot steunverleening aan land- en tuinbouw. Aangezien de bevolking der ge meente voor een groot deel bestaat uit beoefenaars van land- en tuin bouw, meenen B. en W. dat het wen- schelijk is, aan dit voorstel adhaesie te betuigen. Het is er vooral om te doen dat spoedige maatregelen ge troffen worden, daar die dubbel krachtig werken. Wordt goedgevonden. Salariskorting. 3. Circulaire van Gedeputeerde Staten met ontwerp-besluit betreffen de een tijdelijke korting op de jaar wedden van Burgemeesters, Secreta rissen, Ontvangers, Ambtenaren van den Burgerlijken Stand en Wethou ders, ten bedrage van 3%, indien en voor zoover zij overschrijdt het be drag, hetwelk op den betrokkene wordt verhaald wegens bijdragen voor pensioen. B. en W. willen deze kwestie geheel aan den Raad overlaten en geven daarom geen advies. De heer v. Drunen vindt het niei billijk dat Ged. Staten nu komen met een verlaging van slechts 3%, terwijl als er van verhooging sprake is, het altijd gaat over bedragen van "10 tot 20%. Spreker begrijpt niet, waarom de verlaging zoo klein is. Wat betee- kent het voor iemand die ƒ60 per week verdient, dat daar 3% afgaat. Als er niet meer af kan, wil spr. het stuk voor kennisgeving aannemen Want zoo is het de moeite ook niet waard. De Voorzitter wijst erop, dat Ged. Staten alleen het gevoelen van den Raad vragen over hun voornemen Spreker zelf kan niet zeggen, waar om Ged. Staten geen hooger heb ben voorgesteld, maar hij vermoedt, dat het in overleg met de besturen der andere provincies gebeurd is. De heer v. Drunen wijst erop, dat de levensstandaard zeer gedaald is. Daarom betcekent een verlaging van 3% niets, dat is iemand met 'n doode musch blij maken. De heer W. v. d. Wiel meent zijn standpunt al voldoende te hebben toe gelicht in de vorige vergadering, waarom hij het onnoodig acht dit nu nog eens te doen. De heer A. v. d. Wiel is het met dhr. v. Drunen eens, dat de verlaging van 3% zeer laag is en hij had liever geziendat Ged. Staten met een groo- tere vermindering hadden gekomen. Al gaat er wat meer af, dan verdienen die menschen toch nog genoeg. Weth. Muskens merkt op, dat deze vermindering niet geldt voor die ambtenaren, welke reeds 3% of meer pensioenbijdrage betalen. Daarom wil spreker voorstellen om de pensioen bijdrage van alle ambtenaren gelijk te stellen en op 8.5% te brengen. De oorzitter raadt aan een en an der niet te verwarren. Het voorstel- Muskens staat buiten het punt dat aan de orde is en kan dus beter direct afzonderlijk worden behandeld. De heer Vrijhoeven is er voor om het stuk voor kennisgeving aan te nemen, daar hij vermoedt, dat Ged. Staten op het eind van het jaar wel met een grootere verlaging zullen komen. Dhr. Verhoeven kan zich voorloo- pig niet met de verlaging vereenigen, ook hij verwacht dat er nog wel an dere wijzigingen zullen worden voor gesteld. Dhr. Brok spreekt zich uit voor 'n grootere verlaging. De Voorzitter acht het niet ge- wenscht het stuk voor kennisgeving aan te nemen. Daardoor zou de Raad het doen voorkomen of hij heel wei nig belangstelling voor het onder werp had. Wordt een groote vermin dering gevraagd, dan vreest spr., dat Ged. Staten zich daar weinig van zul len aantrekken, daar vele gemeenten met andere aanmerkingen komen en men moeilijk overal mee rekening kan houden. Spreker zelf vindt het jam mer, dat Ged. Staten deze verlaging verbonden hebben aan de pensioen bijdrage. Het zou beter zijn geweest, de verlaging op het werkelijk salaris toe te passen, omdat diegene die de pensioenbijdrage betaalt, dat toch verrekend voelt in zijn salaris. Spre ker vindt het daarom beter een ver zoek lot Ged. Staten te richten om de 3% korting toe te passen op het wer kelijke salaris. Bovendien zou in het antwoord gezegd kunnen worden, dat de Raad het betreurt, dat geon groo- wilde loopen, om oont des te eerder te kunnen verwelkomen... „Hoor eens, jongens, als oom nu soms een tasch of koffertje bij zich heeft, denk er dan aan, dat je het da delijk van hem overneemt", zei vader. „Jullie wordt nu al zoo groot, dat je langzamerhand moet weten, wat be leefdheid is. En dan moet je 't vrachtje maar om de beurt dragen. Oom zal het aardig vinden, als je zoo voorkomend voor hem bent, en ik weet, dat mijn jongens het met plezier voor hem doen." Een zacht gebrom Avas' 't eenige ant woord en Kees Avas al lang besloten de eer aan broer Jan over te laten. Die hield nog het meest van oom en... van de knakAvorstjes. Licht, dat hij er dan ook de moeite voor over had. Daar rolde de trein al OA'er de brug en juist liep de gastheer met zijn ben gels op 't perron, toen, oom zijn groot, dik hoofd door het geopende portier raampje stak. „Hij ziet er net zoo grimmig uit als verleden jaar", fluisterde Kees zijn broertje in 't oor en hij bleef op een eerbiedigen afstand staan, toen vader zijn gast stevig de hand drukte. „Welkom weer hier, Bas, welkom hier", zei hij op hartelijken toon. „Ik ben blij je zoo AA-elvarend terug te zien." Jan had nog niet eens gelegenheid ge had, den man te begroeten, toen deze den jongen zijn tasch al in de hand duwde. Met een zuurzoet lachje stak Jantje zijn hand er naar uit. Hij ver beeldde zich al de lucht van de knak worstjes door 't bruine leer heen te kunnen ruiken, maar hij keek allesbe halve vriendelijk, toen hij voelde hoe zA\aar dat Anrachtje was. „Zulke pakjesdragers zijn maar ge makkelijk", lachte de dikke oom, ter wijl hij de jongens op den schouder klopte. „Jullie moogt mijn tasch om de beurt een eindje dragen, m'n lieA'e ventjes", beloofde hij AA'aarlijk nog. 't Leek wel of 't een pretje Avas. Kees zag, hoe de stationschef lachte. Wat had de jongen het land; ze Aver- den net als kleine kinderen behandeld en dat, Avaar zooveel menschen bijston den. Hij nam zich stellig voor, geen hand naar de tasch uit te steken, dat baantje was Jan best toevertrouwd. (Wordt vervolgd.) Oplossingen van de vorige week. 1, Het beste paard struikelt wei eens. 2. o 3. i o eva breed overweg ouwel bes g Panopticum. een laren Ierland baars ans d Meimaand. Nieuwe Raadsels. 1. Ik ben een spreekwoord van 36 letters 1—4—34—23 plaats in N.Holland 31—5 11—36—13 niet „nat" 30—24 bevroren water 7—35—34 meisjesnaam 34—12 10—2—3 ledematen 28-9—14-15—26 27 ook ledematen 29-17—33-20-18 jaargetijde 8—32 21—20 kleedingsluk 16—6—25 38 niet „kwaad" ^8 -22—19 zonder glans 9—37 voegwoord 2 Van boven naar beneden|en van links naar rechts ben ik iemand die kleeren maakt voor dames enheeren: xxxxxxxxxx het gevraagde woord xxxxxxxxx zangvogel xxxxxxxx land van Europa xxxxxxx meisjesnaam xxxxxx plaats in Overijssel xxxxx vogel xxxx meisjesnaam xxx huisdier xx voegwoord x medeklinker 3. Van boven naar beneden en van links naar rechts ben ik een jaarge tijde: x medeklinker xxx loofboom xxxxx het gevraagde woord xxx soort van teekenlng x klinker

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 5