Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
feuilleton
i
121
IXX5R, hRWvDJMS
Archibald Marshall.
r
F.n 42.
WOENSDAG 25 MEI 1932.
55e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
dit nummer bestaat uit
TWEE BLADEN.
UITGAVE:
WAALWI.IKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
EERSTE BLAD
GEMEENTERAAD.
HAARSTEEG—HED1KHUIZEN.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente gehouden op Vrijdag
i Mei des n.m. 7 uur.
Voorzitter de EdelAchlb.. heer J. v.
Heerevelt.
Secretaris de heer H. Couwenberg.
Aanwezig alle leden.
De notulen werden goedgekeurd.
Aan de orde
I. Ingekomen stukken.
Proces-verbaal van kasopname. De
boeken zijn naar behooren bljgehou
den evenals het register van het elec
Iflciieitsbedrijf. Het doet den voorzitter
genoegen dat de administratie goed In
De voorzitter zegt dat de Lijnsche
Waardjes door B. en W. bij Inschrij
ving zijn verpacht. De hoogste in
schrijvers waren J. van Heeswljk en
Th. v. Bokhoven voor samen f 133,
zoodat de opbrengst f 100 hooger is
dan vorig jaar,
Van den heer v. Bommel is een
verzoek ingekomen om een subsidie
van f 100, te verleenen aan de R. K.
H. B. S. en H. H. S te Waalwijk om
daardoor zijn zoon gelegenheid te ge
ven die school te bezoeken.
De heer Winkel ziet niet in wat dit
met de gemeente uitstaande heeft.
De voorzitter zegt dat de gemeente
niet verplicht is dit te betalen. Hij
meent dat de jongen in het onderwijs
doorgaat, maar dan is het z. i. ook
beter dat adressant zijn zoon eerst
enkele jaren naar de voorbereidende
klassen bij de Fraters in 's Bosch
stuurt.
De heef van Hemert vreest ervoor
dat de gemeente nog meer zal moeten
betalen ais de jongen naar een open
bare onderwijsinrichting gestuurd
wordt.
De heer Winkel raadt aan heel
voorzichtig te zijn, daar de gemeente
niet zoo maar over een bedrag van
f 100 kan beschikken,
De heer van Hemert gelooft dat de
mogelijkheid bestaat dat In het andere
geval de gemeente f 180 meer zal
moeten betalen. Die consequentie
wenscht spf. niet te aanvaasden.
Op voorstel van wethouder v. d.
Dobbelsteen wordt dit verzoek tot de
volgende vergadering aargehouden
er zal eerst overleg gepleegd worden
met den heer v. Bommel.
Van Ged. Staten zijn nog enkele
goedkeuringen van raadsbesluiten in-
gakomen. Naar aanleiding van de ge
meenterekening merken Ged. Staten
op dat in 1929 aan de vereeniglng
Minahassa* een subsidie verleend is
van f 10, ofschoon het niet op den
weg der gemeente lag deze vereeni
glng te subsidieeren. Het bedrag zal
dus van de rekening moeten worden
afgevoerd en door de burgemeester en
de raadsleden onderling worden terug
betaald.
Na eenige discussie wordt deze
kwestie tot de volgende vergadering
aangehouden.
Schrijven van Ged. Staten betreffen
de salarisverlaging van ambtenaren.
De heer v. Bokhoven vindt de voor
gestelde verlaging van 3 pCt. te weinig
De voorzitter vermoedt dat Ged.
Staten binnen korten tijd weer wel een
nieuw voorstel zullen doen. Spr. za
echter het gevoelen van den raad aan
Ged. Staten kenbaar maken.
De heer van Bokhoven wil de pen
sioenbijdrage der ambtenaren verhoo
gen van 3ll2 op 8'/a pCt.
De voorzitter vindt het beter dit bij
de begrooting te bespreken, hij zal nu
vast aan Ged. Slaten mededeelen dat
dit in de bedoeling ligt.
Ged. Slaten hebben de Legesveror
dening teruggezonden met een aantal
opmerkingen, B. en W. hebben een
geheel nieuwe verordening gemaakt
waarin met de opmerkingen der Ged.
Staten is rekening gehouden, de be
dragen zijn alle verlaagd.
Wordt goedgevonden.
2. Vergunntngs- en Verlofsrecht.
Ingevolge de nieuwe drankwet wordt
het minimum vergunningsrecht ver
hoogd van f 25 tot f 40. Het verlofs
recht wordt op f 25 gebracht.
De raad gaat daarmee accoofd.
3. Winkelsluitingswet.
De Voorzitter zal trachten van den
minister vergunning te krijgen om des
zomers de winkels tot 9 uur open te
laten. Tevens zal gevraagd worden ook
Zondags alle winkels enkele uren open
te laten, daar vele menschep, alleen
Zondags gelegenheid hebben inkoopen
te doen. Er zou dan b.v. een uniforme
regeling kunnen worden gemaakt, zoo
dat de winkels des Zondags van 8—12
uur v.m. open zouden zijn.
De raad gaat er mede accoord in
dezen geest een verzoek tot den minis-
er te richter.
4. Procedure Hedikhuizen—Herpt.
In opdracht der vorige vergadering
s de zaak met de gemeente Herpt
geregeld, zoodat Hedikhuizen de helft
crygt terugbetaald (f 182.22) en boven
dien de helft der proceskosten (f60)
Met dit bedrag zullen dus juist de
kosten der procedure kunnen worden
betaald. Van de gemeente Nieuwkulk
is reeds mededeeling ontvangen dat
binnen 14 dagen de kosten betaald
zullen worden.
5. Uitkeerlng ingevolge Onderwijs
wet
De Voorzitter zegt dat de uitkeerlng
aan scholen in de vorige vergadering
op f6 gesteld is. Van de gemeente
Vlijmen is nu mededeeling ontvangen
dat aan deze gemeente per leerling
zal worden in rekening gebracht f 7 61,
event, op te voeren tot f 10 Deze
gemeente betaalt dus meer aan Vlijmen,
dan omgekeerd.
In dit verband houdt de Voorzitter
een betoog, waarin hij zegt dat de
uitkeerlng uit het gemeentefonds voor
deze gemeente verlaagd is van 6 4766
per inwoner tot 4.842 per inwoner,
hetgeen een vermindering van 11400
beteekent. Spr. toont aan dat het niet
wenschelljk is op de uitgaven voor
onderwijs te bezuinigen, daarom vindt
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
hij het gewenscht het bedrag van i6
jer leerling nog eens te herzien.
Na discussie wordt besloten de
hoofden der scholen in deze het ge
voelen van den raad mede te deelen.
6. Begrootingswijziging 1931.
De overschrijvingen worden goed
gekeurd. Deze wijzigingen, waaruit
blijkt dat de gemeente totaal een voor
deel van plm. f 1000 te boeken heeft,
geven den Voorzitter aanleiding op te
merken dat de toestand nog niet zoo
heel ongunstig is.
7. Hoollandverpachting.
Indertijd is de toezegging gedaan
dat de raad voor de verpachtingen
zou gehoord worden. De Voorztiter
wil daarom nu den raad laten beslissen
of de verpachting bij opbod of afmij
nlng zal geschieden. Bij afmijning
vindt spr. zelf de groote moeilijkheid
in de schatting der waarde der ver
schillende perceelen, die vooral in
dezen lijd moeilijk is. Van de andeie
zijde is er echter voor dit systeem
weer wat te zeggen.
De heer Winkel gelooft dat deze
gemeente de eerste zou zijn die bij
afmljntng verpacht, daar het o\eral
bij opbod geschiedt.
De Voorzitter zegt dat het al jaren
lang bij opbod is gebeurd. Verleden
jaar zijn echter stemmen opgegaan om
het voortaan bij atmljning te doen.
De heer Winkel stelt voor de ver-
pachiing weer bij opbod te doen ge
schieden.
De heer v. Hemert is voor afmijning
Weth. v. d. Dobbelsteen is aliijd
meer voor afmijning dan voor opbod
geweest. Hij kan zich niet indenken, dat
iemand die trek in 'n perceel heetier
meer voor zal betalen dan het waard ls.
Besloten wordt de verpachting bij
opbod te doen geschieden, zooals du
al jaren het geval isde heeren v. d.
Dobbelsteen, v. d. Water en v. Hemert
waren voor almijning.
In dit verband wordt behandeld een
verzoek der voetbalclub V.O V. te
Hedikhuizen om verhuring voor een
voetbalveld.
De Voorzitter voelt hiervoor ntet
veel, men begeeft zich z.i. op glad ijs,
daar nog vele andere clubs om een
terrein zouden kunnen komen.
De heer v. Hemert is van de tegen-
ges'elde meening. De club wil goed
betalen en het kan spr. weinig schelen
van welken kant de dubbeltjes komen.
Ze willen een perceel hooiland pachten
op de kleine Bel. Dit perceel was
vorig jaar voor f 38 verhuurd, maar
de club wil er nu wel meer voor geven;
zij wil het terrein voor enkele jaren
huren,
De Voorzitter vindt het beter, dat
B. en W. eerst nog eens met de club
overleg plegen.
Dit zal gebeuren, aan B. en W. wordt
machtiging gegeven het terrein te ver
huren.
Verbouwing Zusterschool.
De Voorzitter zegt, dat hij eenige
weken geleden een vergadering heeft
bijgewoond waar gesproken is over
den verbouw dezer school die onder
de gemeente Vlijmen ligt. De kosten
van het oorspronkelijke plan waren op
f 12000 geraamd.
Spr. heeft in die vergadering de
opmerking gemaakt dat veel bezuinigd
zou kunnen worden door een lokaal
bij te bouwen met plat dak. Daartegen
heeft de insp. van het onderwijs zich
echter gekant. Tenslotte is door den
burgemeester van Vlijmen een tusschen-
vooistel gedaan. De gemeente Vlijmen
verklaarde zich n.i. bereid den weg
naar de school te verharden, wanneer
de school zelf de meerdere kosten
betaalt die verbonden zijn aan den
bouw van een lokaal met kap. De
kosten van den bouw zijn volgens het
nieuwe plan geraamd op f 7000
De gemeente Vlijmen begint echter
niet met de uitbreiding voor zij erin
geslaagd is het geld te leenen.
Op dezelfde vergadering ls ook ge
sproken over een mogelfjken herbouw
der bewaarschool. De gemeente Vlijmen
heeft zich In beginsel bereid verklaard
hieraan medewerking te verleenen.
Het is hard noodlg, dat deze school
vernieuwd wordt, daar anders de mo
gelijkheid bestaat, dat ze binnenkort
gesloten zou moeten wo:den. wat voor
de hulsmoeders geen pretje zou zijn.
Thans betaalt de gemeente een
subsidie van f 200.-. Als de gemeente
medewerking aan den nieuwbouw wil
verleenen zou deze tot t 325 ver
hoogd worden, terwijl Vlijmen dan
voortaan f 175— zou subsidieeren. In
beginsel wordt besloten medewerking
te verleenen, mits Vlijmen in dezelide
verhouding bijdraagt.
Wijziging gemeentegrenzen.
De Voorzitter heeft aan Ged. Sta en
verzocht om tegelijk met de samen
voeging der gemeenten Vlijmen en
Nieuwkulk. ook de grenzen dezer ge.
j 35.
Vader heeft mij een eigen zitkamer
boven gegeven, vertelde ze, en die J'a§
ik heelemaal naar eigen smaak ïnnch-
ten. Ik zal het hier heerlijk hebben,
^Hid kostte haar de grootste moeite
haar tranen in te houden hij deze woor
den, maar dapper ging ze verder: lk
zal zien vader er een beetje meer uit te
krijgen. Ik geef hem geen permissie
meer om maar altijd door aan het we k
te blijven. Hij heeft me al half en halt
beloofd den volgenden zomer een uit
stapje naar de Hooglanden met me le
gaan maken. U doet het toch he vader
Als ik dan nog hier ben, ant
woordde Richards.
George zei geen woord, maar zyn ge
zicht was een en al stomme verbazing.
Hebben jullie je zaken nu afgehan
deld?. babbelde het meisje voort. Ga je
nog even mee naar boven om mijn ka
mer te zien; George?
Ja, ik ga met je mee, antwoordde
George. Er valt hier niets meer te b(e-
George keerde dien zelfden middag
naar Londen terug. Hy moest zichzelt
bekennen dat hij den slag verloren had.
Hij had niet aan Peggy gedacht toen hy
haar vader dreigde met aangifte by ue
justitie. Zijn handen waren gebonden. De
J '-<>ni versperd.
HOOFDSTUK XIX.
EEN STEM UIT HET VERLEDEN.
I)e „Honourable" Robert Condor, lid
van het Parlement, verlangend naar een
mate van ervaring, die zijn jeugdige stem
meer gezag zou verleenen in de zittin
gen van het Hooge College waarvan hy
deel uitmaakte, ondernam een roiulreis
door de koloniën en dominions van net
Britsche wereldrijk. j
Zijn weg voerde hem natuurlijk ook
naar Australië en hij beschouwde het
als een dure plicht om ter vermeen c-
rfng van zijn kennis, ook de productie
van wol, de belangrijke factor in de wel
vaart van het gemeenebest dat hy thans
bezocht, van nabij gade te slaan. Daar-
toe bracht hij, in de Australische lente,
een maand door in de wol-centra, waar
hij om zijn persoonlijkheid en om zyn
hoedanigheid als parlementslid, de groot
ste gastvrijheid genoot.
Een van de schapenfokkerijen waai
hij eenige dagen vertoefde, om tegen
woordig te zyn bij het scheren der scha
pen en het verpakken van de wol vooi
de vrachtschepen die in de haven van
Sydney gereed lagen, om de ladingen
naar de Europeesche markten te ver
voeren, was gelegen in het vruchtbare
district van de Murrumbidgee. De eige
naar was een van de rijkste grondbezit
ters van nieuw Zuid-W ales en Bobb\
had kennis met hem gemaakt aan een
diner hij den Gouverneur, by welke ge
legenheid hij een even hartelijke als
dringende uitnoodiging van meneei
Rawlings ontvangen had, om, zoo dra dit
hem mogelyk was, op Munderadgee te
komen logeeren en zichzelf daai geheel
als thuis te beschouwen zoolang nem
dat goed dacht.
De grondeigenaar was het type van
in Australië geboren Engelschman van
het goede slag. Hij was een eindje in de
vijftig, heel lang en forsch gebouwd, met
een door de zon verbrand gezicht en
vriendelijke eerlyke blauwe oogen Hy
;in school geweest, had
aan een Engelschc Universiteit gestu
deerd en was even bereisd en wei-opge
voed als een grondbezitter in het moe
derland. Hy was pas op lateren leeftijd
"etrouwd en Bobby genoot zeer van zyn
verblijf op het fraaie buiten aan den
oever van de rivier en met een omgeving
van imposant natuurschoon. Ook genoot
hij van de aardige kinderen, waarmede
hij terstond goede' vrienden was. De
jongens lieten hem vol trots al de merk
waardigheden van de plaats zien en dc
meisjes liepen hem als jonge hondjes
achterna, aangetrokken door zyn opge
wekt humeur en tie grappen die hy a -
tijd vertelde.
Op een avond, een paar dagen na z n
komst, zat hij, nadat de kinderen naar
bed waren, met- zyn gastheer op de wa
randa; het maanlicht tooverde een zil
veren schijnsel over het uitgestrekte park
en Bobby luisterde aandachtig naar de
romantische verhalen over de eerste ko
lonisten op dit vruchtbaar terrein.
M'n grootvader was metselaar in
een Engelsch dorpje, begon de bezitter
van vele en vele hectaren land, met zyn
rustige, beschaafde stem. Later werd liy
Gevangenbewaarder en hy werd ter be
geleiding van een transport gevangenen
naar van Diemen's land gezonden. Myr.
vijanden, vervolgde Rawlings met een
lachje, zullen u wel vertellen dat hy zür
een "estrafte was, maar dat is toch wer
kelijk niet waar. Hy was een spaarzaam
man en had een vrouw, die al even op
passend was als hy. Ik bezit overigens
vrij slechte geschilderde portretten van
hen, die zy, toen het hen goed ging, heb
ben laten maken. Zy hadden geld over
Gespaard en kochten daarvoor land in
een tijd, dat men het, om zoo te zeggen,
voor niets had. Toen kochten zy scha
pen. nog meer land en nog meer scha
pen en hij stierf als een ryk man. Myn
vader volgde hem op in zyn bedrijf, hy
heeft nooit een voet buiten de kolonie
gezet. Dit huis werd grootendeels door
hem gebouwd, het is later door niy uit
gebreid. Het was de eerste werkelyke
tscheensche fokkery eiL_vyerd_iiI dje
dagen als een sóórt wonder beschouwd.
Sinds dien is hier heel wat gebouwd en
in exploitatie gebracht en is een bezit
ting als deze geen unicum meer. Er zyn
zelfs grooteren. Ik ben de eenige afstam
meling van den ouden metselaar uit
Cumberland en ik profiteer in alle op
zichten van zijn spaarzaamheid en zyn
vooruitzienden blik.
Cumberland? herhaalde Bobby (.on
der. l it welk gedeelte van Cumberland
kwam hij?
Uit het dorpje Morthwaite, in lui
meren-district. Ik maakte er een soort
pelgrimstocht heen den laatsten keei «lal
ik in Engeland was.
Morthwaite! riep Bobby uit. wei
daar ligt Wetstones!
- Hoe kent u dat landgoed? vroeg
Rawlings, zich naar hem toewendend.
- Iedereen kent Wetstones min of
meer tegenwoordig, antwoordde Bobby
met een glimlach, en ik weet er toeval
lig een ietsje meer van dan de meeste
menschen, al ben ik er persoonlijk nooit
geweest. Maar het is het eigendom van
iemand, dien ik mijn leven lang goed
gekend heb en op dit oogenblik wordt
het door een oom van my bewoond.
Waarom bewoont die vriend van
u Het niet zelf?
Omdat hij het niet betalen kon. ls
die geschiedenis niet tot hier doorge
drongen van den laatsten bewoner,
die er zich gedurende vijfentwintig jaai
in opborg en een groot vermogen omzet
te in juweelen, waarmee een schurk van
een dienaar op den loop ging, toen de
eigenaar nog nauwelijks den laatsten
adem had uitgeblazen?
De geschiedenis van Sir Rodenck
Bertram? Ja, daar hebben wij hier ook
van gehoord. Hij woonde op het kasteel
toen ik mijn bezoek aan Morthwaite
bracht. Ik moet erkennen «Uit ik mis
schien niet heelemaal bij ongeluk op
verboden terrein belandde en van den
oever van het meer even een glimp van
het huis te zien kreeg. Ik had een spe
ciale reden om er belang in te stellen.
Maar wie is uw vriend, de tegenwoor-
(ll"l_ (l"Hija,heet Guy Bertram en hij was
een neef en de eenige erfgenaam van
den overledene. Maar «le erfenis viel
ontzettend tegen, «laar, zooals uw eet.
een dief er met het grootste deel van tut
vermogen vandoor is.
Meneer Conder, ik geloof dat u «Ie
man is. zei de landeigenaar met iets
plechtigs in zyn toon en in zyn volle
lengte oprijzend.
Wel, alle menschen! riep Bobb>
verbouwereerd en Rawlings liet een for-
sche, klinkende lach hooren.
Neemt, u my niet kwalijk, zei hy.
Ik drukte mij niet geheeljuistui.Ik
bedoelde dat u de man is dien iik hebben
moet. Ik geloof namely k dat ik thans<Ie
gelegenheid kryg 'n zeer oude opdiacht
te vervullen. Als u mij wilt excuseeren,
zal ik even een paar papieren uit myn
kamer halen.
Na een paar minuten kwam hy terug
en bracht een lamp mee, «lie hy tus-
schen zich en zijn gast op tafel plaat
ste. Daarna ging hij weer zitten en haai
den een toegevouwen papier te voor
schijn benevens een groot, met een ou-
derwetsch zegel gesloten en van een op
schrift voorzien couvert.
Myn grootvader, begon hy zyn uit
eenzetting, was een van de werklieden
die hielp bij het verhouwen van „Wet
stones" in den ty«l van Sir Michael
Bertram, by welke verbouwing ook ie
wondermooie cascades zyn aangi'lego-
ik herinner mij mijn grootvader nog heel
goed. Hij werd heel oud en vertelde dik
wijls van zijn jeugd; hy had het-
bijzonder graag over do verbouwing van
het kasteel, waaraan hy meegewei kt
had. Volgens zijn zeggen, was er een ol
ander geheim aan het huis verhonden,
een mysterie «lat geopenbaard had moe
ten worden aan enkelen van de wei k-
lieden, die hij de verbouwing werkzaam
waren. Deze hadden allen onder eede
moeten beloven het geheim niet te open
haren. Nu weet u ook, waarom ik by
mijn bezoek aan Northwaite, zooveel be
lang stelde in Wetstones.
Wordt vervol
e Echo van het Zuiden,
aahvyksche en Langstraatsebe Courant*
