Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. et huis op bot eiland MGÖRDBRABAMD FEUILLETON Archibald Marshall. WOENSDAG 3 AUGUSTUS 1932. 55e JAARGAN. Dit blad verschijnt W0ENSDAG en ZATERDAG, grieven, Ingezonden stukken, gelden en*. franco te zenden aan den Uitgever, abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. P°st door 8eheele 11-40" DlT nummer BESTAAT UIT twee BLADEN. UITGAVE: Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Vnidag des morgens om uiterlijk 9 uur in oni bezit zijn. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. GEERTRUIDENBERG. ne raad der gemeente Geertruiden berg kwam Vrijdagmiddag in open- hare vergadering bijeen. Voorzitter de E.A. heer Bianchi. Secretaris de heer Meijers. Aanwezig alle leden. Oe notulen worden na voorlezing Aan de orde 1 proces-verbaal van kasopname dij den gemeente—ontvanger, het G.E.B., de Oodshuizen en het Grondbedrijf. Alles is in orde bevonden. 2. Aanbieding gemeenterekening en bedrljfsrekeningen dienst 1931. De rekeningen worden 14 dagen ter inzage gelegd en zullen in de volgende vergadering behandeld worden. 3. Benoeming Commissie van Onder zoek der rekening 1931 en tevens voor het onderzoek der begrooting'32. De heeren Sassen en Jansen geven vooraf te kennen dat zij niet voor be-J noeming in aanmerking wenschen te komen- Tot voorzitter der commissie wordt gekozen weth. de Kroon met 6 stem men tegen 1 op Weth. Sassen. Tot leden worden na een aantal stemmin gen benoemd de heeren Timmermans en Dirven. 4. Vaststelling 2e kohier Honden belasting, dienst 1932. Wordt vastgesteld conform ontwerp B. en W. 5. Vaststelling verordening, regelen, de de eischen van benoembaarheid en de bezoldiging van de veldwachters der gemeente Geertruidenberg (art. 223 der gemeentewet). De voorzitter licht dit punt toe. De gemeenten zijn voortaan onder scheiden in twee groepen, n.l. die waar alleen veldwachters en die waar alleen agenten van politie mogen wor den aangesteld. Geertruidenberg zal voortaan geen politie maar een veldwachter hebben, die door den Commissaris der Konin gin wordt benoemd. De verordening moet echter door de gemeente worden gemaakthet concept loopt ongeveer parallel met het ambtenaren—reglement. Slechts op enkele punten is daarvan afgeweken, zoo geniet de veldwachter vrije ge neeskundige behandeling. Zijn jaar wedde blijfI gelijk n.l. van f 1100 tot f 1500 met 8 jaarlijksche verhoogingen van t 50. Dit salaris houdt hei midden tusschen de minima die voor ge meenten boven en beneden de 3000 inwoners zijn vastgesteld. De heer Timmermans wijst hier op de onbillijkheid dat de veldwachters in grootere gemeenten meer ontvangen. Ook de voorzitter ziet hiervan de onbillijkheid in daar in grootere plaatsen het werk verdeeld wordt. Voorts wordt nog even gedebatteerd over de toelage voor huishuur aan den veldwachter. Deze toeslag wordt op 1 200 gesteld. De verordening wordt goedgekeurd. 6. Aanvraag aankoop bouwterrein door Blijlevens. Gevraagd wordt om een terrein aan de Koestraat. Op verzoek van den heer Jansen wordt dit punt in geheime vergadering besproken. 7. ingekomen stukken. Van Ged. Staten zijn ingekomen verschillende goedkeuringen en raads besluiten, o.m. van de Wtnkelslul- tings-verordening. Het Postkantoor. Inzake de degradatie van het post kantoor tot hulpkantoor is door B. en W. een schrijven gericht aan de Ka mer van Koophandel. Deze heeft zich tot de Poster^en gewend en heeft er tegen geprotesteerd dat de belangen van handel en industrie niet voldoende zijn in aanmerking genomen by het doen vervallen der tweede postbe stelling en bij de degradatie van by tot hulpkantoor. Van den minister van Waterstaat is echter een schryven ontvangen waarin gezegd wordt dat die by kantoren, waar de omvang van het verkeer het wettigde, tot hulpkantoor zyn ver laagd. Ook voor Geertruidenberg wordt een hulpkantoor voldoende geacht. De heer Jansen vraagt zich af of voor de plaatsen boven den Moerdflk een geiyke regeling is getroffen. Hij kan zich niet indenken waarom een plaats als Geertruidenberg, die in ver houding tot haar inwonerstal het meeste Industrie heeft, weer het eerst moet worden getroffen. De voorzitter wyst erop dat het hier een algemeene regeling betreft, men handelt eenvoudig naar het werk op de kantoren. De heer jansen wtl by eenige ge meenten in Holland informeeren hoe het daar staat met de maatregelen by de posterijen. De voorzitter kent in Holland wel enkele grootere plaatsen waar ook geen drie bestellingen zijn. Spr. raadt den heer Jansen aan zyn inlichtingen via de Kamer van Koophandel te vragen. Het Kruithuis. Van het ministerie is bericht ont vangen dat aan de betrokken autori teiten is verzocht de munitie uit het Kruithuis teGeertruidenberg naar elders te vervoeren. Weth. de Kroon is met deze toe zegging nog niet geheel tevreden, hl zag liever het gebouw verdwijnen, anders heeft men kans dan men er straks weer munitie bergt. De voorzitter vindt het voldoende van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van 54 Wat moest die nu beginnen nu hij be roofd was van zijn inkomen en geen be roep had, waarmee hij kon hopen zich een behoorlijk bestaan te verschaffen, al- Üians niet den eersten tijd? Hij zou zijn nieuw-ontdekten neef natuurlijk gemak kelijk een ruime toelage kunnen geven, zooals zijn vader het gedaan had. Maar hij kende Guy te goed om niet te weten, dat deze het geld van hem niet zou wil len aannemen. Hij moest een middel zien te vinden, om te probeeren dit probleem op te lossen. Hij stond op, liep naar het raam en staarde peinzend naar buiten. Maar langzamerhand werd de gedach te aan Guy weer verdrongen door die aan zyn vader en alles wat hij juist gele zen had. Hij ging naar de schrijftafel en opende de lade, waarin hij en Lord Caradoc zijn bekroonde historische studie hadden ge vonden. De lade was bijna geheel gevuld met catalogi van uitgevers en handelaars in antieke boekwerken en andere papie ren van dat soort. George keerde ze om. Hij had gehoopt er het geïllustreerde blad in te vinden met zijn portret, waarover Martin ge schreven had, maar dat scheen er niet bij te zijn. Hij was op het punt de lade weer dicht te schuiven, toen zijn oog viel op een hoek van een blad papier, dat uit een catalogus van bloemen en planten stak. Het was bedekt met no tities in een handschrift, dat hij als dat van zijn vader herkende; potlood- aanteekeningen van een groote bestel ling voor een bloemkweeker. Werktui gelijk draaide hij het papier om, en aan de achterzijde vond hij een lijst namen en initialen, met geldsbedragen ernaast gekrabbeld. Bovenaan stond het woord „Legaten", daaronder, aan het hoofd van de lijst „G. G. Bertram 30.000." George's hart sprong op van vreug de. Dat was een gelukkige bestiering! De lijst vormde een overzicht van de legaten, die zijn vader van plan was geweest van het groote fortuin, dat hij aan zijn zoon zou nalaten, aan anderen te schenken! George talmde geen oogenblik lan ger; hij greep de beide documenten en liep haastig de bibliotheek uit, om hun inhoud aanj Guy mede te deelen. dat het gebouw ontruimd wordt. Het gebouw zelf levert immers geen ge- vaar op. De raad heeft altijd gevraagd Het groote gevaar op te ruimen en dat toch met de ontruiming verdwenen. De heer Timmermans meent dat dien gedachtengang nooit heeft voor- gezeten, de bedoeling is geweest om teel het zaakje op te ruimen zoodat het voor de uitbreiding der gemeente geen sta—in—den—weg meer zal vormen. Wordt het gebouw niet af- gebroken dan kan men het na eenigen tijd weer wel volstoppen. Bovendien schrQfl men wel over een spoedige ontruiming maar als dat even spoedig gaat als de kwestie met de vestinggronden dan beteekent het niet veel. De voorzitter wijst erop dat men hierdoor reeds te kennen geeft dat de toestand niet gewenscht is. Spr. zou daarom gerust nog even afwachten. De heer lansen gelooft dathetmak- keiyk zal zyn het gebouw te doen opruimen, wanneer de inhoud eenmaal maar elders is gebracht. Men heeft dan immers toegegeven dat het ge vaarlljk is. Weth. Sassen gelooft niet dat men hier zoo makkeiyk nieuwe industrieën zal vestigen wanneer het gebouw biyft staan. De heer Timmermans wyst er nog maals op dat het gebouw een sta in—den—weg is voor de uitbreiding der gemeente. De Voorzitter zegt dat dit niet was om het gebouw zelf, maar om den nhoud waardoor men werd afgeschrikt n de omgeving te bouwen. Subsidie-aanvragen. De R.K. Mil. Vereeniging te Breda verzoekt om een subeldie van f50. B. en W. stellen voor hierop afwij zend te beschikken daar het geen ti|d is om nieuwe subsidies toe te kennen en bovendien daar slechts weinig dienstplichtigen uit deze gemeente naar Breda gaan. De heer Jansen zag liever dat men het garnizoen naar Geertruidenberg stuurde, dan had de gemeente er nog wat aan. De plaats waar 't garnizoen ligt moet z.i. zelf maar wat meer subsidie geven. Wordt afwijzend beschikt. De prov. vereen. „Groene Kruis" vraagt een subsidie van 15 voor het werk der hygiënische verzorging van het kind. De Voorzitter merkt op dat de afdee- ling dezer vereeniging te Kaamsdonks" veer reeds een suosidte van 125 ont vangt. Daarom stellen B. en W. voor afwyzend te Beschikken. De neer Timmermans zegt dat de stichting „MoederneU" te breda, die tn dezeitde richting werkt als adres- santé, wel een subsidie omvangt. De Voorzitter zou het Groene Kruis liever niet vergelyken met MoederneU. doch veeleer met net Wti-Ucle Kruis Deze vereeniging kreeg vroeger ook suosidte, doen toen een plaatselijke atdeeling werd opgericht ls deze ge subsidieerd en is ue bijdrage voor de centrale kas ingetrokken. Wordt atwijzend beschikt. De Zuider Sioomirammaatschappy verzoekt om een subsidie van 11^5. De Voorzitter acht de instandhouding van de tramiyn vooral voor 't massa- vervoer in deze streek van groot belang. Na bespreking met den directeur stellen b. en W. voor de gevraagde subsidie te verleenen. De neer v. d. Loo vraagt of de subsidie voor een ot meerdere jaren gegeven wordt. ue Voorzitter zegt dat slechts voor eenmaal een byorage gevraagd wordt, binnenkort zai naar ny verwacht de tusle wei tot stand komen, waardoor de maaischappy geen steun meer noodig zal neooen. De neer Timmermans voelt er niet veel voor om hei bestaan van een vervoermiddel, dat blijkt reeds lang uit den tyd ie zyn, mei alle mogelyke kunst en vliegwerk te rekken. Geer truidenberg heet! behoorlijke bus- en scheepsverbindingen, waarom zou men dan in 't belang van andere gemeenten subsidie gaan geven, hei bedrag wordt nu wel voor een keer gevraagd, maar dit is niet de eerste keer dat de maat- schappy subsidie krygt. bovendien meeni spr. dat de iramdirecue len opzichte van het gemeentebestuur niet alWJd een zeer welwillende houding neelt aangenomen. Dat is thans weer gebleken met de kwestie der bestrating tusschen de rails. De Voorzitter merkt op dat deze HOOFDSTUK XXXII. HET VROOLIJK SLOT. In den herfst werden op denzelfden dag twee huwelijken voltrokken op Hollingbourne Hall, het huis van Lord Conder in Hertfordshier. Zóó ruim was de gastvrijheid van de familie Conder, dat ze het als de meest natuurlijke zaak van de wereld beschouwden, dat Cicely, die het aanzoek, dat Sir George Bertram voorheen George Green field haar eenige maanden geleden gedaan had, had aangenomen, uit het huis van haar oom zou trouwen. Lord Caradoc was niet meer teruggegaan naar Wetstones; na de lugubere ge beurtenissen van de afgeloopen lente, was het kasteel opnieuw het middel punt van de publieke belangstelling geworden en daar hield hij niet van. Bovendien was de huur afgeloopen. Toch had hij nog geen ander buiten naar zijn zin gevonden en hij leidde een eenigszins zwervend leven, want zelfs niet het huwelijk van zijn doch ter kon hem bewegen langer dan een week in zijn kasteel in Wales door te brengen. Hij was dan ook heel geluk kig geweest toen Lady Conder voor stelde Cicely van Hollingbourne Hall te laten trouwen. Peggy had sedert haar vaders dood het gezin van Lord Caradoc op zijn zwerftochten vergezeld. Ze was tot rust gekomen en had in Guy haar zon nig geluk teruggevonden. De omkeer in de vooruitzichten en den financi- eelen toestand was dezen jongeman wel heel hard gevallen, maar al spoe dig had zijn opgewekten aard hem doen ontdekken, dat er in zijn lot nog verscheidene lichtpunten waren en in werkelijkheid was hij gelukkiger dan hij ooit in zijn leven geweest was. De gelukkige vondst van het blad met no tities van Sir Roderick maakte het hem mogelijk van George een kapitaal te accepteeren, dat hem een aardig in komen waarborgde en daar Peggy ook allerminst onbemiddeld was, zouden ze niet op rozengeur en maneschijn al leen hoe ruimschoots ook aanwe zig hun huwelijksgeluk behoeven te bouwen. Bij wijze van luisterrijke apotheose werd vastgesteld, dat George en Cicely op denzelfden dag zouden trouwen als Guy en Peggy en de gastvrijheid van Hollingbourne Hall werd even gul verstrekt voor dit huwelijk als voor dat van de nicht van Lord Conder. Den avond vóór den grooten dag dineerden George, Guy, Boby Conder en Calthorp met elkaar in het oude, schilderachtige logement van het dorp je Hollingbourne. De twee bruidegoms met hun rechtsgeleerden raadsman, die nu echteh niet als zoodanig hoefde dienst te doen, logeerden daar en Bobby Conder, die als bruidsjonker en getuige voor beide moest optreden, had behoefte gevoeld om mee aan te zitten aan hun laatste jonggezellen- diner. Na den maaltijd praatten de vier, die samen zulke spannende avon turen hadden, beleefd, over alles wat er het laatste jaar gebeurd was en Guy was verreweg de opgewektste van allen. Ik zou mijn vooruitzichten* niet willen ruilen tegen die van verleden jaar, zei hij. George, waarde vriend en hoofd van mijn geslacht, er is nie mand, die je je rijkdom minder benijdt dan je neef Guy Bertram. En het land huis, dat in Surrey voor mij en Peggy verrezen is, geef ik niet voor al de pracht van Wetstones. Wat de titel betreft, over een jaar of twintig zullen er twee baronets van den naam Ber tram zijn; de eene naar recht van ge boorte, de ander om zijn verdiensten voor de Engelsche schilderkunst. Moge het zoo zijn, riep Bobby uit, zijn glas opheffend. Ik zal dan je eerste schilderij koopen, als de prijs tenminste niet te gepeperd is en het de eenvoudige kiezers van mijn district niet de schrik op het lijf jaagt. Ik heb het eerste schilderij be steld, verklaarde George, voor de verzameling op Wetsones. Met t-wee edele beschermers, die mijn werk zóó dringend voor zich op- eischen, is mijn toekomst verzekerd, lachte Guy. Het gesprek kwam als vanzelf weer op de gebeurtenissen van het afgeloo pen jaar. Het viertal praatte voor de hoeveelste maal? over Sir Ro derick en zijn vreemd leven en over Richards. Wat ik dit heerschap nooit ver geven zal, zei Calthorp, is de kalme bru taliteit, waarmee hij in Glasgow ging zitten, terwijl hij mij en mijn detecti ves heel Engeland liet afzoeken, om niet te spreken van Italië. Dit is een punt, waarover ik bescheiden zwijgen zal, als ik de geschiedenis van Wet stones verhaal aan de kleinkinderen, die eenmaal om mijn knieën zullen verzameld zijn en er met open mon den naar zullen luisteren. Denk je, dat hij werkelijk zou hebben volgehouden, vroeg Bobby Conder, als hij gearresteerd was? - Ongetwijfeld, antwoordde Geor ge, zijn toewijding aan wat hij als zijn plicht beschouwde aan mijn vader, maakte hem tot een soort monomaan. Ik geloof niet, dat het hem iets had kunnen schelen, wat er met hemzelf gebeurde, als 't er op aan kwam trouw te blijven aan zijn belofte. Dat ben ik volkomen met je eens, viel Calthorp hem bij. Hij zou niets hebben verteld, vóór de tijd gekomen was, al hadden ze hem op de pijnbank gelegd. Een monomaan dat is inder daad het goede woord voor hem. Ieder mensch is dat overigens op een be paald punt, voegde hij er met een kwa- lijk-onderdrukten geeuw aan toe, ik hijvoorbeeld, bezit een onweerstaan bare neiging om naar bed te gaan, als ik slaap heb... zooals nu bijvoorbeeld. Het gezelschap viel uiteen. George en Guy vielen niet zoo spoedig in slaap als hun vriend Calthorp. Ze hadden heel wat om te overdenken en nog mei r om op te hopen. De blijde verwachtin gen van zonnig geluk en een stralende toekomst joegen de sombere schadu wen van het verleden op de vlucht. (VaalTflfescIie en Langstraatsche Courant, MAATSCHAfpy VAM VERZEKERING OP HET LEVEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1