j Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Gemeentebelangen 5 FEUILLETON L '1 Winkelnieiiws. Uitverkoop Voor. I 3. SttHEEREN BAAI P mi AN EN bij MOL Summer 62. de ve lever oepen irleeni W. rd wj van idere :ht spi gezlei 0 pC hij he dit oq t dat ht en kan 1 van :omen, endku nte zl deze it niet n ver and te zi B. et ch dai; hl vaar n overs: i in EbJ an ichters ;enbllk iten wordti ia gesl: ondski 5b-jar uders van nbare n ad ad i 70; ad a zijn jEL. *EE. VIJK ening af 1 vanaf bben trden ering infl. lurs", 1 ge- t op- I b. ieder j ERS Naar betere tijden? In boeken, brochures, krantenartike len en middels interviews wordt ons door economen, financiers en politici dagelijks precies verteld, door welke oorzaken de crisis is ontstaan en gegroeidhoe ze weer verdwijnen zal, wordt ons niet gezegd. Hun voorspel Men zijn even vaag als somber, 't Kan nog heel lang duren, zoo verze keren ze ons en een normale toestand zal nimmer terugkeeren, een groot deel der arbeiders zal tot werkloosheid blijven gedoemd. Het beste is, dat we afwachten, geduldig en moedig, tot de eerste teekenen van economisch herstel waar neembaar zijn. Zulke teekenen bieden ons méér houvast dan de vage voor spellingen van de moderne propheten. De menschheid heeft geleerd om hoog op te zien tegen „deskundigen", maar voor zoover die ons in de economie voorgaan, hebben ze zeer teleurgesteld. Nu weten al die deskundigen ons haarfijn uit te leggen, hoe de crisis is ontslaan en noodwendig heen moet komen, maar toen er een jaar of wat terug een oogenschijnlijke welvaart was, heeft geen hunner ons kunnen voorzeggen, wat er voor de deur stond. Tflden van vóór- en tegenspoed, be ïnvloed door menscheiyke misrekenin gen, volgden elkaar in de geschiedenis met onregelmatige tusschenpoozen op ze kwamen over ons als natuurver schijnselen, teisterend, dan wel koeste rend, maar steeds onverwacht. De huidige wereldcrisis is door niemand voorzien en niemand kan ook thans voorspellen, wanneer en hoe de keer zal komen. van „De Echo van liet Zuiden". De grootste gebeurtenis van dit seizoen behalve de vele enorme Koopjes geeft MOL gedurende de maand AUOUSTUS op al zijne Artikelen 10 pCt. korting. Uitsluitend Contant. Denkt aan de Kwaliteit. MOL blijft goedkooper. We wachten op de „teekenen". Welnu, zou het vermetel zijn om thans reeds te constateeren, dat er een begin is van economisch herstel In Amerika beweert men, dat de verandering ten goede reeds merkbaar is. Er zou wat werkverruiming te constateeren vallen en de waarde papieren stijgen een weinig, niet alleen in Amerika, maar ook ten onzent. Lausanne heeft de wereld bevrijd van den last der herstelbetalingen, welke de economische verhoudingen uit het evenwicht hadden geslagen. In de Ver. Staten wint de gedachte veld, dat aan de Europeesche credi- teurstaten hun onnoemelijk groote oorlogsschulden moeten worden kwyt gescholden. Op het einde van dit jaar zal het misschien reeds zoover zyn, dat de spons over de lei wordt ge haaid. Uncle Sam zal de Europeesche grootmachten dan wellicht ook ge dwongen hebben om hun uitgaven voor bewapening sterk te reduceeren en aldus meer middelen vry te maken voor nuttiger zaken. Dat alles zegt ons toch wel, dat het iets beter gaat worden. En tenslotte hebben de verkiezingen van Zondag in Duitschland, dat ver trouwen nog geschraagd. Ais Hitier aan de macht ware gekomen en er ware in midden—Europa een nieuwe dictatuur gevestigd, dan zouden we een periode van politieke onzekerheid zijn tegemoet gegaan. Frankryk zou zich bedreigd, hebben gevoeldin Duitschland zou het spook van den burgeroorlog hebben gewaard. In ons land en in andere aangrenzende landen zouden zulke gebeurtenissen de ge moederen ook heftig hebben bewogen. Nu weten we, dat de onweersbui, welke over midden—Europa hing, hoe dreigend van aanzien ook, geen groote onheilen meer zal aanrichtende zwarte wolkenmassa drijft af, de lucht gaat verhelderen. En dan nog gepubliceerde overeen komst tusschen Nederland, België en Luxemburg omtrent de afnemende tolta- rieven en de uitnoodlging aan alle rijken 1&43 om zich aan te sluiten en niet 't minst de drang overal naar ruimer en mak kelijker handelsverkeer instede van belemmering. Oeen herstelbetalingen meer, een zéker komende schuldenschrapping door de Ver. Staten, een waarschyn- ïyke vermindering van militaire lasten, geen fascistisch avontuur in Duitsch land, oploopende koersen op de inter- nationale beurzen, hier en daar wat meer werkgelegenheid, zyn al die dingen tesamen geen hoopvolle tee kenen We moeten ons door de droeve omstandigheden van het oogenblik nie blind laten inaken voor het verhelde rend schynsel van een betere toekomst. Het is niet noodig integendeel, het zou verderfelijk zijn om de waarheid geweld aan te doen, teneinde een beter verschiet te suggereeren, maar men meene ook niet, dat men zyn medemenschen een weldaad be wijst door het pessimisme in elkanders gemoed omsloten te houden en elkaar af te wenden van het licht, dat daagt. Tegenspoed behooren we waardig te doorstaan, lettende op de teekenen, welke een goeden keer beloven. Vaardig biyven en opletten 1 Vacantletljd. Nu de leden van Tweede en Eerste Kamer op recès zyn gegaan en de kiezers hun vacantle genieten voelt de lezer het groote venchil wel nu zelfs de roerige bolsjes uit de groote steden iets interessanters te doen vinden dan het maken van heibeltjes, thans, nu ook het rapport- Weiter tijdeiyk geen belangstelling meer trekt, nu verlangt de overzicht- schryver weer terug naar de zeeslang, die vroeger jaren om dezen tijd placht op te duiken ten gerieve van de dag- bladschryvers, die gebrek aan stof hadden. Eilacle, de menfchheid ge looft er niet meer aan Zulke ver halen konden slechts dienen in een tyd, toen 90 pCt. der menschen in geen jaren de grenzen van hun ge meente overschreden. Tegenwoordig zien de menschen te veel van de wereld, dan dat we ze nog met fan tastische verhalen zouden kunnen boeien. Vacantle wordt tegenwoordig door iedereen genoten en toch klagen de zakenmenschen. Men gaat thans meer uit dan vroeger, maar ook Aiders. Eenieder heeft overal relaties en men ontvangt elkander voor logies. Velen ook nemen hun slaapkamer en bed in gecomprimeerden vorm mee op reis. Brood en koffie worden niet vergeten. Zulke vacanttetochten op een koopje, getuigen van een goede economische opvatting, maar ja voor zaken- ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1932. 55e JAARGANG. cho van het Zuiden. ^aalwyksclic en Lanplraatscbe Courant )8 Wc )en. oorzl^ en de; oet c; ~- t beh t 0. gestel n verL Vernic venm en van hi Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden eni. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p- post door 't geheele rijk 1.40, UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons besit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. 5: JDERS ECHTE FRIESCHE miiwiii/'/-'.v. BH i iHirniiiMuimiMMMm ABONNEERT U OP DIT BLAD. 20-SO ct.per om ■v&scftaft V uwfJc*:n van aenotf Uit het Duitsch van Paul Oskar Hoeker. (Nadruk verboden). Katharina had zeventig Mark salaris in de maand met huiselijk verkeer, d.w.z. ze at met de familie aan tafel en deelde de aardige kamer in Biedermeijerstijl, die door de dochter des huizes lot haar trou wen bewoond was, met de Engelschc juffrouw. Maar een plaatsje, waar ze eens kon uithuilen, had ze niet. Niemand had er overigens idee van, dat ze aan zoo'n plekje behoefte had. Met haar frischheid en kwieke handig heid, met haar vriendelijke oogen, bruin met den weerschijn van iets groens, met haar geestig zomersproetengezicht met de-by-de-ooren-opgenomen roodbruine haarvlechten, met haar warme, diepe stem, die zoo dankbaar en hartelijk kon lachen, was zij al van den eersten dag af het zonnetje in huis geweest. En had ze niet het prettigste werk dat men zich den keu kon voor een jong meisje dat haar eigen brood moest verdienen'? Ze ver zorgde voor den Geheimraad, die in zijn vrijen tijd orchideeënkweeker was, de beide warme kassen bij zijn villa in Grü- uewald. Voor den siertuin, den moestuin en de vruchtbare hoornen hadden ze den ouden Frans. Maar natuurlijk nam Kata- rina het een-beetje-stram-geworden fac totum het meeste werk uit handen, want ze was jong en sterk en alles ging onder haar vlugge handen even vlot. Het eene "ogenblik sneed ze rozen of wiedde een aardbeienbed, het andere oogenblik hond ze takken van een vrucuhtboom op of sproeide het grasveld of harkte een grint pad aan. En dat zij de bloemvazen in de hcele villa verzorgde, was even vanzelf sprekend als al het andere dat zij deed. Ze had smaak, ze hield van bloemen en ze had er verstand van: haar vader had een bloemkweckerij aan den Rijn gehad en zij had de tuinbouwschool in Marien- ielde bezocht. Men zou zich het huis van den Geheim raad nu niet meer zonder juffrouw Lutz kunnen denken. Ook voor Mevrouw was ze in die vijf maanden in honderden kleinigheden, die met het kweeken van orchideeën niet het minste te maken had den, onmisbaar geworden ofschoon de huishoudster en het eerste meisje erg hoos werden als Mevrouw er iets van liet merken. Juffrouw Lutz zette wijn uit, maakte de electrische schel in orde, be handelde den Riissischen hazewind als hij ziek was en kende ontelbare recep ten op allerlei gebied, wist de onmoge lijkste adressen. De positie van het jon ge meisje liet zich moeilijk omschrijven. Als er bezoek was, dan werden Miss Law rence en juffrouw Lutz welwillend door Mevrouw met de volgende woorden ge karakteriseerd: „Onze Miss en de kleine bloemen- dokter van mijn man." Het kwam ook wel voor, dat de lieve oude dame Kata- rina daarbij een kneepje in de wang gaf. Er heerschte een beschaafden, aangena- men toon in huis. Zelfs Otto, de zoon, pas afgestudeerd meester in de rechten, die eerst in Katarina een gemakkelijk voorwerp voor zijn attenties had gezien, behandelde haar met eerbied en voor komendheid, nadat ze hem eens flink de waarheid had gezegd. Als iedereen naar bed was, droeg Ka tarina nog alle bloemvazen naar den wintertuin, regelde daar de warmwater verwarming, deed versch water in de vazen en sneed de bloemen bij. Vijf of zes uur later wekte ze aan den overkant in de koetsierswoning alweer den ouden Frans, die voor de verwarming van de kassen moest, zorgen. En van dat oogen blik was haar geheele dag bezet, van uur tot uur, ze had geen tijd om tot zichzelf te komen ja, ze kwam er vandaag niet eens toe op haar gemak den brief te le zen die het poststempel Wiesbaden droeg en die over haar lot beslissen zou. Wiesbaden was de plaats waar zij thuishoorde. Achter Sonnenberg, den kant van Rambach op, lagen de terreinen van haar overleden vader vlak naast die van de familie Troilo. Met Viktor Troilo was ze sedert anderhalf jaar ver loofd. Dat was zoo afgesproken sedert hun jeugd. En de brief was van Viktor's stiefmoeder afkomstig. Viktor zou nu met 1 April in dienst gaan. Hij zou een jaar zijn reserve-officiersopleiding krijgen Dij de Badensche garde-cavallerie. Hij had op de Technische Hoogeschool in Karls ruhe deftige relaties gekregen en nu Dij groote kans had om reserve-officier ie worden, ging het niet aan dat zyn meisje ergens in Berlijn in betrekking was. Zoo lang Viktor thuis was, had het nog ee- nigszins zin gehad dat zij ergens anders was. Maar nu was daar geen enkele re den meer voor. Dus.... 's Nachts plaatste Katarina het kamer schut zoo, dat Miss geen last kon hebben van .het licht op haar schrijftafel en ze schreef een heel langen brief aan Viktor. Angst overviel haar bij de gedachte om weer met zijn stiefmoeder onder éen dak te wonen. Ze was indertijd immers niet om hèm uit het huis gegaan, dat wist hij toch wel. Ze had zich nooit met deze vrouw kunnen verdragen en het halve jaar na den dood van haar vader, dat zij by de Troilo's gastvrijheid genoot, was de vreeselijkste tyd van haar leven ge weest. Voortdurend had mevrouw Dora Troilo haar laten voelen, dat zij voor haar stiefzoon, den universeelen erfge naam van haar groot vermogen, op geen stukken na de door haar begeerde partij was. Een engelengeduld was er voor noodig geweest om al de beleedigingen en vernederingen te verdragen zonder 'n woord te zeggen. En innerlijk was zy door een wereld van deze vrouw ge scheidenDaarom had zij van de eerste de beste gelegenheid gebruik ge maakt om zich aan tiaar gastvrijheid en daarmee aan haar kijf lustige baasspelery - onttrekken. En nu weer naar haar terug te gaan, en bovendien nog alleen, terwijl Viktor in dienst was, zoodat zij zonder eenige bescherming aan haar onedelen aard was prijsgegeven neen, neen, dat kon Dij niet van haar verlangen. Dan dui zendmaal liever hier werken bij vreem de menschen. Hier bij den geheimraad leerde zij bovendien nog allerlei practi- sche dingen, die haar later in de bloe- menkweekery uitstekend te pas zouden komen. Hier was haar tijd dus nuttig be steed, maar hij mevrouw Troilo zou die heelemaal weggegooid zijn, want waar mede vulde die haar leven? Ze schreef en schreef, al moest ze tel kens ophouden om haar tranen af te ve gen. Door de onderdrukte snikgeluiden werd Miss Lawrence wakker. Verwon derd ging ze in bed overeind zitten. Als een spook verscheen ze achter het kamer scherm hij Katharina. O, Miss Kate! What are yoif doing here in the middle of the night? (Wat voert u uit in het holst van den nacht)? Als op een misdaad betrapt, veront schuldigde Katharina zich, klapte haar schrijfmap dicht en draaide 't licht uit. Maar Miss, dankbaar voor elke stof tot babbelen, deelde den volgenden dag het gebeurde aan mevrouw mee en al spoe dig was het in al de regionen van den huize Erck bekend: Juffrouw Lutz had 's nachts gehuild. De huishoudster en het eerste meisje beweerden met de grootste energie, dat zij daar in geen enkel opzicht de oor zaak van konden zijn. Geheimraad Erck ondervroeg zijn zoon Otto of diens ge weten wel .zuiver was. En de bevreesde huisvrouw, die de gedachte dat juffrouw Lutz haar betrekking zou kunnen opzeg gen, als een dreigement van het noodlot beschouwde, kwam 's avonds, toen Ka tharina bezig was in den wintertuin op le ruimen, nog speciaal weer naar hene den, om haar in hoogst eigen persoon eens aan den tand te voelen! Lieve kind, U ziet er vandaag een beetje afgewerkt uit. Ik neem er liever een dag in de week extra hulp bij, dan dat het U te veel wordt! Maar mevrouw, het wordt me ab soluut niet te veel. Kijk eens hoe mooi die Clivia uit bloeit niet waar?Ja, dat wou ik u nog zeggen, juffrouw Lutz, als iemand onaardig tegen U is, zeg U "het me dan gerust. Ik wissel wel niet graag van personeel, het is een kruis, maar er is mij veel aan gelegen dat 1 het hier naar Uw zin hebt en dat U hij ons blijft. Wilt u misschien meer salaris? Katharina was vuurood geworden. Neen mevrouw, ik ben werkelijk tevreden. Ze haalde even adem. En ik hoop, dat U het ook met my bent. Nu begon mevrouw Erck te glim lachen en streelde haar even over de wang. Zeker, hen ik dat. Dat merkt U toch wel, nietwaar? Overigens, misschien hebt u zin om eens een avond naar den schouwburg te gaan? Of naar een con cert ?U hebt het maar voor het zeggen. Een jong meisje wil toch wat van de we reld zien! Dat moet U ookHoe is Miss Lawrence eigenlijk? O, heel aardig mevrouw, wc kun nen het uitstekend met elkaar vinden. Katharina kon den grond van het diep gaande verhoor niet goed begrijpen. Ver legen, eigenlijk een beetje geërgerd, sloeg ze de oogen neer. Mevrouw Erck bekeek het jonge meis je met studie en wist niet meer hoe ze de zaak nu moest aanpakken. Als hier in huis iets niet naar haar zin was, dan moest ze het maar zeggen. Ze wilde toch alles voor haar doen. Op de slaapkamer teruggekeerd zei ze tegen haar man: Dat protegeetje van jou is een onge naakbaar ding. De heel week sloeg ze juffrouw LuD met argwaan gade. De kleine hloemen- dokter voerde namenlijk een levendige correspondentie. Ging het misschien toch om een andere betrekking? Ik heb haar opslag en alles aange boden, zei mevrouw Erck aan het ont bijt tegen haar man; als ze ons nu toch opzegt is het snoode ondankbaarheid. Zondagochtend vroeg Katharina of ze 's 'middags mocht uitgaan. Een familie lid kwam met den trein van 5 uur aan het Potdammer Station aan. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1