Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
kn.
W inkelnieuws.
Mol ruimt op
i
Voor
l
Versch gekarnd met 25°/o
allerfijnste Roomboter
onder Rijkscontrole.
'Urn aêJijd fLSdsp.
FEUILLETON
Sensatie-prijzen!
UITGAVE:
PHjs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
WA AL WIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN.
Bü contract Hink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons besit sün.
GEMEENTERAAD.
haarsteeg-hedikhuizen.
Werkverschaffing.
Grenswijziging.. Pacht
prijzen.
Vrijdagavond kwam de raad der
gemeente Haarsteeg-Hedikhulzen in
openbare vergadering bijeen.
Voorzitter de EdelAchtb. Heer J. v.
Heerevelt.
Secretaris: de heer H.Couwenberg.
Aanwezig: alle leden.
De notulen worden na voorlezing
onveranderd vastgesteld.
1. Ingekomen Stukken.
Proces verbaal van kasopname bij
den gemeente-ontvanger. Alles Is in
orde bevonden.
Rekening 1931 en begrooting 1933
der Gezondheidscommissie te Heusden
waarin de bijdragen van deze gemeente
resp. bedragen f68.— en f70 85.
Van de voetbalvereeniging V. O.jV.
te Hedikhuizen, die het welland1: daar
gepacht heeft voor een bedrag van
f50— is een verzoek ingekomen om
een volgend jaar ook in aanmerking te
komen om den toegang tot het terrein
te huren, daar daarmee moeilijkheden
worden ondervonden.
De Voorzitter gelooft dat er niets op
tegen is om te zijner tijd op dit ver-
niet in naam, maar inderdaad,
in waarheid, met
Prijzen Zt?!!t!T!It
't Zijn geen prijzen meer
Behalve de vele enorme Koopjes
geeft MOL gedurende de maand
AUGUSTUS op al zijne Artikelen
10 pCt. korting.
Uitsluitend Contant.
MOL blijft geedkooper.
De Secretaris zet uiteen dat het
cijfer practisch toch geen beteekenis
meer heeft, daar het dienstjaar reeds
afgeloopen is.
De raad gaat hiermee accoord.
Borgstelling voor pachters.
Het bestuur van den N.C. B. heeft
verzocht om de borgstelling voor
pachtsommen af te schaffen.
De Voorzitter kan zich indenken dat
de pachters dit systeem graag zouden
zien afgeschaft. De gemeente is echter
verantwoording schuldig aan Ged.
zoek in te gaan.
De heer Winkel wil een servituut
op dit stuk land leggen.
De raad heeft er geen bezwaar tegen
dat met de wensch der vereeniging
wordt rekening gehouden.
Van Ged. Staten is een schrijven
ontvangen betreffende, uitkeering aan
het bijzonder onderwijs. Daarin wordt
bezwaar gemaakt tegen de vastgestelde
uitkeering van f7.— per leerling. Bij
verschillende andere gemeenten Is ge-
informeerd hoe hoog daar de uitkee
ring is. B. en W. stellen thans voor
de oude uitkeering van f5.87 te hand
haven, een volgend jaar kan deze nog
tot f7 worden verhoogd.
flö-43fc*l&43.
Staten en daarom moet streng aan de
voorschriften worden vastgehouden
Ged. Staten, die in gewone omstandig
heden altijd deze bepaling hebben ge
handhaafd, zullen zeker in dezen tijd
niet voor afschaffing te vinden zijn.
Daarom vreest spr. dat iedere stap die
in deze gedaan wordt op mislukking
moet uitloopen. B. en W stellen daarom
voor hierop afwijzend te beschikken,
daar een poging om deze bepaling
weg te nemen weinig kans van slagen
zou hebben, daar deze te diep ingrijpt
in de gemeentehuishouding.
Wordt goedgevonden.
Subsidie H. H. S. Waalwijk.
Inzake het verzoek van den heer van
Bommel, heeft de Voorzitter zich ge
wend tot het hoofdbestuur der Waal-
wijksche school om te trachten de
subsidie te verlagen. Daartoe wtlde
het bestuur echter niet overgaan, daar
het geen precedent wilde scheppen.
Daarom heeft spr. zich ook met adres
sant in verbinding gesteld en dezen
heeft hij bereid gevonden een bijdrage
van f 40.— in de kosten te geven. De
gevraagde subsidie is f 100.
De heer Winkel vreest dat nog ver-
schillende andere jongens naar deze
school zullen gaan, daarvoor zal even-
eens subsidie gegeven moeten worden.
Op die manier weet men niet waar
men blijft. Het zou iets anders zijn
als de menschen werkelijk niet kunnen
betalen, in dat geval zou er iets voor
te zeggen zijn.
De Voorzitter merkt op dat B. en W.
in deze niet met een voorstel komen,
wel dient er rekening mee gehouden
te worden dat, wanneer v. B. zijn zoon
naar een erkende school stuurt, de
gemeente wettelijk verplicht is te be
talen.
Weth. v. d. Dobbelsteen gelooft niet
dat zich veel van deze gevallen zullen
voor doendat de heer v. B. zelf een
bijdrage In de kosten geeft vindt hfl
zeer sympathiek.
De heer Winkel is het daarmee maar
gedeeltelijk eens, hij is van meening
dat dergelijke subsidies niet al te gauw
moeten worden toegestaan.
Gaat v. B. anders naar den Bosch
dan kan men wel meer moeten betalen
maar dan is in elk geval de wettellj-
lijke weg bewandeld.
Na een uiteenzetting van den secre
taris verandert de heer Winkel van
inzicht.
De heer van Hemert zou het onver
antwoordelijk vinden het risico te
nemen dat men later veel meer moet
ïrtjMMER
WOENSDAG 17 AUGUSTUS 1932.
55e JAARGANG*
het Zuiden,
Waalwpsehe en Langstraatsche Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden en*.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
MAAI5CHAPPY VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
jmerklU
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
4.
Zij droeg een hoog, sterk-ingeregen
corset, haar heele kleedijXvas op de tail
le ingesnoerd, waardoor haar aanleg tot
vetlyvigheid, die gemaskeerd moest wor
den, juist veel meer in het oog viel. Haar
donker haar en haar borstelige wenk
brauwen waren geverfd; ze droeg veel
briljanten, ook nu; 's morgens direct als
ze op was!
Toen haar Katarina's komst werd ge
meld, zat zij juist voor haar toiletspiegel.
Ze had het rijtuig hooren voorrijden.
Laat de juffrouw binnen komen,
zei ze uit de hoogte, terwijl ze een haar
speld vast stak.
Nou, je komt net op lijd voor 't ont
bijt, Katchen. Wel, wat zie je er koud uit.
Wil je eerst je goed afdoen of direct een
kop koffie hebben?
Terwijl ze sprak, had ze haar logé op
elke wang een klappende zoen gegeven,
die duidelijke sporen van lippenpomade
achterliet.
Katarina vroeg eerst haar kleeren te
mogen afdoen. Een dienstmeisje had in
middels haar handbagage naar de lo
geerkamer gebracht. I)e kamer wasblin
kend helder, zooals het heele huis. Er
werd hier onophoudelijk geboend en ge
wreven. Mevrouw Troilo was de streng
ste huisvrouw, die men zich kon voor
stellen. Ze dwong hier in huis niet min
der respect af dan aan de overzijde in
de zaak.
Toen Katarina in de eetkamer kwam,
die in „oud-Duitschen" stijl gehouden
Was, zat haar schoonmoeder al aan de
ontbijttafel. Op de stoel naast haar zal de
buldog. Grommend duldde het beest het
naderbij komen van de gast. Mevrouw
had hem een servet omgebonden en een
bord melk met stukken wittebrood* er in
voor hem neergezet. Slobberend at
Pricka, de dog, zijn portie op, steeds de
groote nijdige kop kwaadaardig naar de
nieuweling toegewend.
Katarina draaide steeds het hart in 't
lijf om als ze genoodzaakt was in het
huis van haar schoonmoeder met den
ontzettend-leelyken hond aan tafel te
zitten. Maar Mevrouw had een bijna af
godische vereering voor het ondier. Ze
sprak vaak legen den dog als ze alleen
was en beweerde dat het verstandige
beest alles verstond. Katarina sloot de
oogen en nam een slok uit haar kop geu
rige zwarte koffie.
Zonder room? Wat is dat nou weer
voor een nieuwigheid? En vertel me is,
Katchen, wat is dat voor malligheid (lat
•je je in je hoofd hebt gehaald? Naar En
geland? Bij Dutton? Als volontair? Je
denkt toch zeker niet, dat ik dat toesta?
Daar zaten ze al direct midden in het
netelige onderwerp.
Mevrouw sprak nu aan een stuk door,
ze liet de tegenpartij letterlijk niet aan
het woord komen, maar ze at óók voort
durend en voederde onder de hand den
hond. Er lag een menigte kleine brood
jes op de broodbak. Mevrouw at ze zon
der boter, ze had het druk over haar
leefregels om niet dik te worden ze
zag er echter niet naar uit alsof die veel
hielpen het eene broodje na het an
dere doopte ze in haar koffie, beet er 'n
stuk af, doopte de rest nog eens in en
liet dan de hond er van happen.
Steeds probeerde Katarina iets in het
midden te brengen. Mevrouw luisterde
er niet naar. Ze sprak met een vollen
mond, mopperend en snauwend, zonder
ophouden verder. Zooals ze daar zat le
eten en te grommen, had ze voor Kata
rina een onloochenbare gelijkenis met
den begeerig slobberenden en kwaadaar
dig grommenden hond.
Dus je moet die Engelsche meneer
maar een briefje schrijven, hoor je, Kat
chen, dat je van plan veranderd bent.,
en verder wil ik geen woord meer over
die malligheid hooren. En geef je hagage-
re?u aan den huisknecht, dat hij je groo
te bagage van het station kan halen.
Ze was opgestaan en deed den huidog
het servet af. Hij was erop gedresseerd
haar daarop zijn snuit als voor een kus
toe te steken, waarop zij hem een klap
om zijn ooren gaf. De.hond sprong op
den grond en mevrouw voerde rondom
de groote eettafel een wilde rondedans
met hem uit. Hij blafte, huilde, gromde
en zij zij amuseerde zich kostelijk; ze zet
te het spelletje voort tot ze heelemaal
buiten adem was.
Inmiddels was het kamermeisje bin
nengekomen.
Mina, zeg tegen Ulrich, dat hij naar
het station moet en dat hij een beetje
voortmaakt. Vooruit Katchen, geef je re<?u
maar aan Mina. Heb je het niet bij je?
En je taschje ligt daar toch?
Nu eerst kon ze aan het woord komen
en nu moest juist het kamermeisje er
hij zijn, een verzwarende omstandigheid,
die mevrouw haar schoondochter nooit
vergaf.
Ik heb verder geen bagage, Mama.
Hé wat? Ik heb je toch in het rij
tuig zien komen. Je had toch alleen maar
dal eene koffertje? Waar heb je je an
dere bagage dan?
Mijn andere bagage?.... Die is al
in Engeland, Mama.
Ik geloof, dat je stapeldol bent ge
worden. In Engeland? Maar wat dacht
je dan in vredesnaam?
Ik heb U toch alles geschreven,
mama. En Viktor heb ik ook alles uitvoe
rig uitgelegd. Moeten we dan nu direct.
Ik geloof, dat het toch beter was....
'O zoo. Je denkt, dat het me voor
Mina niet onverschillig is, hoe ik door
mijn schoondochter behandeld wordt. Je
blijft hier, Mina. Er is geen sprake van,
dat je nu weggaat en de ontbijttafel hier
maar laat staan. Je denkt zeiler, dat er
niets te doen is in huis. De kanten nacht
hemden moeten vanochtend ook einde
lijk eens gestreken worden. Je komt ge
woon tot niets, .Mina, dat kan zoo niet
langer. En in de kamer van den jongen
meneer, roetzwart wordt je, als je daar
gaat zitten. Maar ik zie alles, hoor Mina.
En mi kun je direct hier gaan^ zitten,
Katchen, en een briefje schrijven aan
meener Dutton in Engeland, dat, als je
bagage aankomt, die direct terug moet.
Of weet je wat: ik telegrafeer direct.
Beste mama, dat is werkelijk on
mogelijk. En bovendien doelloos. In de
eerste plaats is de bagage natuurlijk niet
aan de firma geadresseerd, maar aan 'n
expediteuren in de tweede plaats
zal ik mijn woord houden.
Je woord? Je woord?
Mevrouw Troilo was heelemaal buiten
adem. Haar boezem ging hijgend op en
neer. Haar donkere oogen, (lie op kleine
gitzwarte knoopjes leken, schitterden ve
nijnig. Ze had nu werkelijk iets van haar
buldog: in de vijandige manier, waarop
ze het jonge meisje van liet hoofd tot de
voeten opnam.
Ik zou zoo denken: je woord heeft
Viktor.
Maar mama
Hou je ge-mama voor je. Antwoord
wil ik hebben.
In een plotselinge vlaag van woede
stond ze op:
Sta daar niet zoo brutaal te luiste
ren, Mina, als je mevrouw wat te be
spreken heeft.
De hond, die de stemming van zijn
meesteres begreep, vloog blaffend op het
meisje toe, dat in doodelijken schrik met
haar volgeladen blad haastig naar de
deur toe ging.
Mevrouw had den knop van de deur
al in de hand. Met vasten treden en in
het volle bewustzijn van haar recht,
stapte ze de kamer uit; haar stem schal
de door het heele huis, terwijl ze het
personeel aanmerkingen maakte. Ook
sprak ze op zeer luiden toon tegen den
hond.
In een mismoedige stemming bleef
Katarina nog een tijdlang in de eetka
mer zitten. Ze dacht aan tientallen der-'
gelijke tooneelen, die zich hier in huis
met Viktor's stiefmoeder hadden afge
speeld. En steeds weer had haar verloof
de gesust, haar verzekerd: mama meende
het werkelijk zoo kwaad 'niet, het was
alleen maar haar eenigszins ruwe aard
Maar Katarina voelde: dezen keer viel
er niets te sussen en bij te leggen.
En natuurlijk weer zoo volgeladen,
dat het een wonder is dat de boel niet
kort en klein gaat. Maar dat kost ook je
eigen geld niet: Mevrouw is er goed voor.
Schamen moest je je. Op niemand kan je
meer vertrouwen tegenwoordig. Ik raad
je
Katchen, maak me niet driftig. Dus
er is geen sprake van, dat je naar Enge
land gaat.
Ik moet.
Katarina was innerlijk doodsbang,
maar ze raapte al haar moed bijeen.
Ik verbied het je. Dat zal me waar
achtig wat moois worden. Zoo'n jong
ding wil d'r eigen haas zijn. Maar ik
maak korte nietten. In den herfst ben ik
te toegeeflijk voor je geweest. En daar
om durf je nu. Maar ik laat geen loopje
met me nemen. Je blijft hier.
Mama, het spyt'me, dat U zich over
die zaak opwindt. Maar ik kan nu niet
meer terug en ik wil ook niet. Het Js
voor ons allemaal beter, als ik dezen tijd
nog gebruik om te. lecren. ik zou voor
geen geld ter wereld hier het heele jaar
nog zoo'n beetje rondloopcn en niets
doen
Vastbinden kan ik je niet. Maar als
je gaat, Katchen, dan is hei uil tusschen
ons. Versta je? Kijk me niet zoo brutial
aan. Dat kan ik niet verdragon. Ga du
maar heen en neem een bcsiuil.
Er is geen besluit te nemen, mama.
Ik ga Dinsdag na Paschen wig.
(Wordt vervolgd),
