FEUILLETON Versch landsche '°°m° echtere Werkli Op 21 j- deelteW Steun Aan w uitgekeei hel vier' OUD- ilfieele stand is dat bljzr Orooti staat nU Geen van den of itllg* De t bouw i Voor d seen b maakt. De fi deze ge waren f erwten) loonend IQk gezongen lied „De Vlaamsche Leeuw". Dit jaar stond de bedevaart in het teeken van de Joe English-hulde, den op 36-jarigen leeftijd in den strijd gevallen Vlaming, kunstschilder met veelbelovende capaciteiten. Er werden namens de 250.000 Vlamingen twee moties neergelegd, waarvan de eerste betoogdegeen oorlog meer en afschaffing van alle geheime verdragen; de tweede motie drong aan op algeheele, eerlijke am nestle. Alles liep zonder eenig incident af Plccard's eigen relaas. Professor Piccard heeft het volgende relaas gegeven van zijn wederwaardig heden sinds zijn vertrek uit Zü fch. „Wij waren", aldus prof. Piccard, om vijf uur te Zürich opgestegen. De balion steeg met groote snelheid, zoo dat wij binnen drie uur onze maximum- hoogte van 16 500 meter hadden be reikt. De thermometer aan boord van den ballon registreerde een tempera tuur van 16 graden Celsius onder nul. Op deze hoogte was de hemel volkomen duister. Het was buitengewoon moeilijk voor ons, na te gaan, boven welke piek der aarde wij ons bevonden, daar de landkaarten ons van geenerlei nut konden zijn. De bergen onder ons leken één onafgebroken vlakte te vor men. Het eenigp, met behulp waarvan wij ons konden ortëateeren, was het watervlak der meren, dat zilverachtig begon te glanzen toen het door de zon werd beschenen. Niettemin was het niet doenlijk, nauwkeurig onze positie boven de aarde te bepalen. „De navigatie was zeer moeilijk in verband met de sterke luchtstroomen en eerst tegen den middag verliet de ballon het Alpengebied. Langzaam dreven wij naar Noord.Italië, boven de Zuidelijke hellingen van het gebergte. „Op dit tijdstip begonnen wij lang zaam te dalen en geleidelijk zakten wij tot een hoogte van 3400 meter. Met de topografische gesteldheid dezer streek ben ik zeer goed op de hoogte en ik zag, dat wij ons nabij 'tGirda- meer bevonden. Toen echter brak er een periode van windstilte aan. Twee uur duurde het, aleer er weer bewe- ging in den ballon kwam. Nadat wij eenigen tijd boven het meer hadden gezweefd, kreeg ik een plek in'toog, die geschikt was voor een landing Ik vergewiste mij er nogmaals van. of daar inderdaad een landing kon worden volbracht en toen dit het ge/al bleek te zijn, besloot ik te landen. „Onze tocht is uit elk oogpunt uit stekend verloopende instrumenten werkten schitterend." Een correspondent vroeg prof. Pic card, of hij iets wilde mededeelen omtrent de wetenschappelijke waarde van zijn experiment. De professor be toonde echter in dit opzicht de grootste terughoudendheid en verklaarde daar omtrent niets te kunnen zeggen, aleer hij zijn instrumenten nauwkeurig had geraadpleegd. BINNENLAND. Wetsontwerp op de Huisindustrie Ter beteugeling van wantoestanden. De reeds lang gevoelde groote na- deelen van den huisarbeid, zijn voor de regeering aanleiding geweest om te trachten de huisindustrie wettelijk te regelen. In de zeer uitvoerige Memorie van Toelichting op een Ingediend wetsontwerp worden die nadeelen van huisarbeid, waartegen de arbeidswet geving zoowei als de vakbeweging nagenoeg machteloos staat, opgesomd. Met de huisindustrie zijn, zoo zegt de memorie, onafscheidelijk verbonden: lage loonen, lange arbeidsduur, kinder arbeid. ongezonde werkplaatsen, slechte bewoning, ontoegankelijkheid voor or ganisatie, onttrekking aan een deel der sociale verzekering, benadeeling van het gezinsleven. De grondgedachte van het thans aangeboden wetsontwerp is. dat in een bedrijfstak, waarin de huisarbeiders loonen verdienen, die in vergelijking met loonen voor gelijksoortigen arbeid in fabrieken of werkplaatsen, abnormaal laag zijn en hierdoor oorzaak worden van overmatlgen arbeid, kinderarbeid en benadeeling van het gezinsleven, een Raad of Commissie kan worden Ingesteld, waarin vertegenwoordigers van ondernemers en arbeiders zitting hebben. De taak dezer commissie is te onderzoeken of het gewenscht is minimumloonen vast te stellen en, bij bevestigende beantwoording van deze vraag, zoodanige loonen vast te stellen, dan wel daartoe strekkende voorstellen te doen aan de bevoegde overheid. Het ontwerp bepaalt, dal de wet onder huisarbeid verstaat bljalgemee- nen maatregel van bestuur aangewezen werkzaamheden, voor een onderneming in open of besloten ruimten, welke geen deel uitmaken van die onder, neming, een en ander onder bepaalde voorwaarden. Het ontwerp stelt dus als elementen van het begrip huisarbeid op den voorgrond, het verrichten van bepaalde soorten van industrieele werlÊ zaamheden voor een onderneming, doch buiten tot die onderneming be- hoorende ruimten. Niet alle werkzaam heden als bovenbedoeld zijn echter huisarbeid In economischen zin. Van daar dat het ontwerp in verichillend opzicht beperking aanbrengt, terwijl de werkzaamheden moeten zijn aan gewezen bij algemeenen maatregel. Verder geefl de wet de regeering de macht bQ algemeenen maatregel be paalde soorten van werkzaamheden niet of slechts onder bepaalde voor waarden toe te staan. Dit artikel heeft niet alleen betrekking op huisarbeid, doch ook op werkzaamheden dooreen ondernemer verricht onder omstandig heden ais waarin een huisarbeider gewoonlijk verkeert. Vier administratieve hulpmiddelen worden voorgesteld, om te bereiken dat de huisarbeider en de arbeidsin spectie bekend zijn met het loon enz. Dat zijn het loonboekje, het huisar- beidersregister. de loonlijst en het loonregister. Verder kan de minister plaatselijke en centrale hulsarbeids commissies instellen, die tot taak hebben het ontwerpen van loonbepalingen betrtffende den huisarbeid en het doen van voorstellen of het uitbrengen van advies aan den minister, de districts hoofden van de centrale huisarbeids commissies. Cenlrale commissies heb ben soortgelijke taak. Roermond 700 jaar stad. Zaterdag zijn te Roermond groole feestelijkheden begonnen ter herdenking van het 700-jarig bestaan der stad. In 1232 werden de stadsrechten geschon ken. Hulp aan werkloozen in natura Het ligt In het voornemen van den minlsier van binnenlandsche zaken, een commissie in het leven te roepen, aan welke zal worden opgedragen, na te gaan, of niet, gelet op de moeilijke tijdsomstandigheden, het tijdstip is aangebroken, dat, ten einde tot een meer doeltreffende besteding van de overheidsgelden te komen, de hulp, welke aan werkloozen wordt verleend, geheel of ten deele in natura te ver. streken, De burgemeester van Hilver sum, de heer Lambooy, zal het voor zitterschap der commissie op zich nemen. Wijziging directie van arbeid. De heer C. j. Ph Zaalberg, aan wien eervol ontslag zal worden verleend als directeur generaal van den arbeid, zal blijkens bericht in het Hd.bl., wor den opgevolgd door dr. ir. A. H. W. Hacke, districtshoofd in de arbeids inspectie Oroningen. De heer Zaalberg zou belast worden met de directie van de NV. Mij. tot behartiging van de Nationale Scheepvaartbelangen, welke volgens de wet tot steun aan de scheep, vaart in oprichting is. Jaarverslag Kamer van Koophandel en Fabrieken voor de Langstraat. LOON-OP-ZAND. Aan deze werkloozen werd steun in den vorm van werkverschaffing gebo den, voor welk doel in 1931 in totaal werd uitgekeerd f 25480 56. Het aantal personen in de werkver schaffing werkzaam beliep op 1 Mei 1931 25 1 Juli 28 1 Sept. 63 1 Dec. 85 Zooals hierboven werd aangegeven was de toestand van de schoenindustrie in het jaar 1931 niet gunstig. Deze omstandigheid betrof zoowel het groot, als kleinbedrijf, van wie meer speciaal de kleinsten onder hen wel het zwaarst werden getroffen. Voor deze bedrijven, die opde han delsmarkt niet voldoende zijn geou- tilleerd en die in hun fabricage niet steeds op de meest economische wijze kunnen werken, blijft de tijd uiterst zorgvol en staat het te bezien of deze bedrijven, indien de malaise blijft aan houden, wel voldoende levensvatbaar heid zullen bezitten. In onze gemeente kwamen geen faillissementen voor en werden geen bedrijven stopgezet. Daarentegen mocht het gelukkig verschijnsel geconstateerd worden.dat enkele fabrikanten hun debiet nog wisten te verruimen en werden ais resultaat daarvan een viertal fabrieken vergroot en uitgebreid, Nog moge te dezer plaatse worden gewezen op de aanwezigheid van een drietal inrichtingen tot het vervaardi gen van rtjwielkettingkasten, fietskap pen en andere technische lederwaren, welke bedrijven zich gunstig bleven ontwikkelen. In deze zaken werd, niettegenstaande ook hier de malaise werd gevoeld, gedurende het geheele jaar geregeld gewerkt. Voor de lederindustrie was het jaar 1931 slecht te heeten. Tengevolge van de overproductie, welke in deze nij verheid bestaat en het schier geheel stilliggen van den export, werd er in deze branche een concurrentie ge schapen, die in sommige gevallen de vraag naar voren deed komen of hier werkelijk nog van een loonende ex ploitatie sprake kon zijn. Voeg daarnaast de niet onaanzien lijke depressie van den huiden- en iedervoorraad en de bijzonder sterke waardedaling van de nevenproduct!.' dan behoeft het geen nader beton- ^'e lelde w jaar een moeilijke periode heefï^T jR.helt gemaakt en daarin nog steeds Vb' dooi keert. 18* Zy het in eenlgszins beperkte maii neeen werden deze bedrijven toch eereo.i it aaande aehouden. 8 gt" waren beden gaande gehouden. Tengevolge van de mindere der schoenindustrie waren de omzettjl. "ivaki ter1* hnU over de vorige jaren, met als De tu ip o0.rz breng" voor ne slecht jai De vet wetklt, rpe bed in den lederhandel meer beperkfl'!. b0,U|s "Jre over de vorige jaren, met als geV0L c.f!L nie dat de revenuen in deze branche r,v Ld. onaanzieniyk lager zyn geweest. 8 n! tof En daarnaast wljzer.de op de groot, ifctit M concurrentie, welke deze branche t, Ln' de zien gaf, laat het zich verklaren, dl' 4" de verdiensten niet in evenwicht stor den tot de meerdere moeiten en zorger welke men zich te geven had om artikel behooriyk te kunnen plaatter In de bouwnijverheid heerschte over het algemeen geen reden tot klags- Gedurende het verslagjaar werden 7| bouwvergunningen overeenkomstig (jt Woningwet verleend, welke betrekkin? hadden op den bouw van 49 wonlc gen. het uitbreiden van 4 schoenfi brieken, het bouwen van een patro naat en voor het overige op het wen en verbouwen van woningeo winkels, magazynen, garages, berg! plaatsen, enz. De winkelzaken welke zich voort durend nog biyven ontwikkelen et een geregelde actie voor hun belangen ontplooien, hadden eveneens van de malaise te ïyden. Doordat in meerdere of mindert mate werkloosheid heerschte en dt verdiensten door de verlaagde loonen minder werden, was de koopkracht^ 1931 niet onbelangryk verminderd, waarvan de winkelzaken de gevolgen ondervonden. Voor den landbouwer was het jaar 1931 een slecht jaar te heeten. Al konden de gewassen in passende hoeveelheid worden gewonnen, de pr$i daarvan was, evenals ook van de zul- velproducten dermate laag, dat voor den landbouwer niet meer van een loonenden arbeid gesproken mocht worden. Ook de prijzen van het vee, en dit speciaal nog van de varkeni hadden een sterk dalende tendenz, waardoor de bemestingskosten niet eens werden vergoed. NIEUWKUIJK. De toestand van den industrleelen en handeldry venden mid denstand was over 1931 vry slecht. Aanvankeiyk bleef de mandenindui trie op redeiyk peil, maar toen in September 1931 Engeland den gouden standaard losliet, ontstond in deze in dustrie een toestand van afwachten, Wat zegt een klein prijsverschil tegenover een GROOT kwaliteitsverschil Koopt Blue Band, Hollands beste standaard- merk, nog altijd 25 cents per half ponds pakje verslecht Op d leden, varkens Het f bedroef Steur verleen De werkve den 1 voor landerij werden RA, werklo vloed i BAND deHt van „De Echo van het Zuiden". Uit het Duitsch van Paul Oskar Höcker. (Nadruk verboden). 6. Katarina werd onder zulk een stort vloed van woorden, verwijten, heleedi- gingen begraven, dat er op 't eind van het arme kind niets overbleef. Op je bloote knieën moest je ons danken, snotneus, dat we je uit je arm zalig krot hebben gehaald... en dat is onze dank. Dat alle menschen zullen merken, waarom het je begonnen is. Ja hé, een goed huwelijk doen, geld in de wacht sleepen. de groote madam uit hangen. En ik, die alle duiten heb mee gebracht. kan naar de maan loopen. Maar je bent een reuzen-ezel, weet je dat wel, meisje? Ik weet wat U bedoelt, zei Kata rina zacht, zwaar ademhalend. U maakt de verloving af. Als je dezen keer niet toegeeft, dan heb je je kansen verspeeld. Dus denk nog maar eens goed na. En zeg het me dan. Ze haalde zuchtend de schouders op. De tranen kwamen haar in de oogen. Ook mevrouw Dora Troilo voelde zich op haar manier aangedaan. Ze haalde haar zakdoek uit haar tasch en snoot eenigè malen met groot misbaar haar neus. We hebben liet toch zoo goed met je gemeend. Hoe kan een mensch toch zoo verblind zijn. En die arme Viktor. Je hebt gewoon geen hart in je lijf, jij. Katarina steunde haar hoofd in haar heide handen. Het valt me zwaarder dan U denkt. Maar als Viktor me nu niet be grijpt, worden we toch nooit gelukkig met elkaar. Weet je wat ze met je moesten doen, aap van een meid. Over de knie leggen en je een pak voor de broek ge ven. Je vader had het moeten heieven, wat er voor 'n mispunt uit je gegroeid is. Foei, schamen moest je je. En de armband met briljanten, die Viktor je met Kerstmis gegeven heeft, kun je wel meteen hier laten, liefje. Ik vond het toch maar zoo, zoo. Ik ga hem halen, zei ze bijna adem loos en strompelde de kamer uit. In de logeerkamer zocht ze haastig haar bagage door. Behalve den armband, had ze ook een ring en een paar echte schildpadkam- men met goud ingelegd, van Viktor ge kregen. Ze kwam met het moois hene den. Maar we hoeven toch niet hoos op elkaar te zijn? vroeg ze schuchter. Niet boos? Als je iemand zoo af fronteert? U jaagt me weg. Ik? Je hoeft heelemaal niet weg. Ofschoon je zoo arm bent als een kerk rat, heb ik toch mijn toestemming gege ven. Maar u neemt deze dingen toch nu terug? Natuurlijk. Als je je niet schikt, is het uit. Een paar seconden stond Katarina zwijgend, in zelfstrijd. Ik heb nie mand heelemaal niemand op de heele wereld. Neen, niemand. Niemand dan ons. En de eenige, die je hebt, wil je nog voor het hoofd stooten. Katarina zuchtte. Ik zou zoo graag nog eens met Viktor spreken. Neen Katchen, dat wil hij zelf niet. En ik heb hem gezegd, dat als hij met Pinksteren met verlof thuis komt en jij bent er niet, bezorg ik hem een ander meisje. En een meisje met geld, versta je? Nu overwon Katarina de laatste inner lijke zwakheid. Misschienwordt hij daarmee gelukkiger. Ik wil het hopen, Katchen. En ga je nu? Werkelijk? Ja. Het jonge meisje haalde diep adem. Nog één ding wilde ik u vra gen. Nu u toch over zakelijke dingen hebt gesproken. Hoe zit het met de ter reinen van mijn vader? Met wat voor terreinen? Aan den Dietenmühlerweg, bedoel ik. Daar beginnen we met Mei te bou wen. Ja, maar.die zijn toch van mij, die terreinen. Die heeft vader toch alleen maar afgestaan, omdat.omdat. Mevrouw Troilo lachte een korte, harde lach. Ja, liefje, je zult nu wel merken, wat je begonnen bent. Je vader heeft ook niet kunnen denken, dat zijn dochtertje zoo onverstandig zou zijn. Ja, maar hoort u eens.... als de verloving verbroken wordt, dan moet ik toch ook de stukken tuingrond terug hebben, die heb ik toch noodig, als ik mezelf eens vestigen wil. Terug hebben? Je bent niet goed snik, geloof ik. Het was een wettige ver koop. Op het kadaster sta ik als eigena res. Maar vader had het u toch afge staan, omdat hij gezegd had: het is voor ons. Voor Viktor en mij. U kunt het toch niet meenen, dat u mij dit wilt afnemen? Afnemen? Wie spreekt van afne men? Wat bezielt je? Dat is een beleedi- ging. Daar kan ik je voor aanklagen. Wie heeft zooiets ooit beleefd? Komt zoo'n meisje hier, heeft niks, is niks, doet niks en heeft een grooten mond als ik weet zelf niet wat! Ze sloeg op tafel. Ga naar een ad vocaat en informeer. Cadeaux en brieven moeten teruggegeven worden, als een vesloving afgaat. En Viktor wil je graag alles teruggeven, al heeft hij niets anders van je gekregen als die schrijfmap en het sofakussen. Maar de terreinen waren geen cadeau, dat was een handelszaak en wel op een tijd, dat je vader de duiten hard noodig had. Dus je kunt je beschul digingen voor je houden. Een lief kindje heb ik me tiaar grootgebracht! Hoe meer de oudere vrouw zich op wond, hoe meer alles in het jonge meisje, zich verstrakte. Ze was doodsbleek, toen ze eindelijk aan het woord kon komen om goeden dag te zeggen. Uit gewoonte gaf Mevrouw Troilo haar op elke wang een natte zoen. Het ga je goed, liefje. Ik wensch je liet beste en het zou me spijten, als je het zoo ver dreef, dat we het met elkaar nog voor de rechtbank moesten uitvechten. Kom Fricka, lief diertje. Katarina ging, zonder een woord te zeggen. Twaalf uur later lag ze doodziek in een kajuit tweede klasse met nog een dozijn andere vrouwen en meisjes, die net zoo zeeziek waren als zij en net zoo aan heimwee leden, aan boord van de schom- I melende en stampende stoomboot, die haar, tegen een sterken Noordwesten wind in, naar Folkestone bracht. Voor menschen met heimwee was op de „Nurseries" van de firma A. F. Dutton in Iver geen plaats. Katarina had al spoe dig begrepen, dat het er hier op aan kwam duchtig de handen uit de mouwen te steken, als men wat hereiken wilde. Vele der volontairs, die de firma toeliet, kwamen er nooit toe om van de gelegen heid om te leeren gebruik te maken; ze verlieten het reuzenbedrijf weer na een paar maanden zonder ooit iets anders dan ruw werk te hebben verricht. De opzichters hadden er een boosaardig ple zier in om de „Studenten" juist bij aller lei vuile werkjes, hij het sproeien of in pakken, te gebruiken. De pas aangestelde dames, behalve het Duitsche meisje nog een Schotsehe en een Zweedsche, waren hun pas recht een doorn in het oog. Ze noemden ze natuur lijk „Suffragettes" en Mr. Gabh zei op een keer tegen juffrouw Lutz: de tuin lieden in de kassen waren er allemaal van overtuigd, dat de noviteiten op an- jergebied dit jaar zouden achterblijven hij het vorige, omdat de firma van haar onderneming een damesvisite maakte. Om de leuke brutaliteit, waarmee hij zijn onbeschaamde meening uitte, moest Katarina toch lachen. Haar dames-colle ga's waren aardige, welopgevoede, ont wikkelde jonge meisjes. Wie van ons, zei Katarina tegen Mr. Gahb, denkt u, dat het „booze oog" op de bloemen zal laten vallen? Ja, spot u er maar mee. Het vorige jaar hadden we elf nieuwe soorten;... en dit seizoen nog maar drie. En dat is de schuld van het hooze oog van de suffragettes? schertste zij. Beslist. En Mr. Brutt zegt dat u de gevaarlijkste van het stel bent. Zegt Mr. Brutt dat? En die is juist altijd zoo aardig tegen me. Ja, hij meent dat u hem alles af- vleit. En dat is juist het bedenkelijke. Men vermoedt niets kwaads en wijdt u hier in alle geheimen in en dan gaat u naar Duitschland terug en doet ons daar alles na en dan is het gauw met den ex port van onze firma naar het vasteland gedaan En nog een poosje later, Mr. Gahb en u moet zelf naar Duitschland komen als u uwe talenten nog ergens wilt laten schitteren. v I hope dat de hemel me daar voor bewaren zal. Mr. Gabb was net zoo oud als zy, maar men kon hem net zoo goed voor zestien houden als voor zesentwintig. Hij was een lange, opgeschoten jongen, vlasblond en door sport en arbeid in de vrije na tuur bruin gebrand. In zijn wollen trui en met een pel op het hoofd was hij uiterlijk nauwelijks van de tuinarbeiders te onderscheiden Hij had echter in Oxford gestudeerd en werkte hier practisch, omdat een oom van hem, die een kweekerij in Leicester bezat en die door een ongeluk zijn eeni gen zoon verloren had, hem tot zijn op volger wilde maken. De lichamelijke ar beid voldeed den jongeman ten zeerste; ook in Oxford had hij meer pleizier ge had in roeien en tennissen dan in de wetenschap en Katarina sloeg hem soms met stille verbazing gade als hij in de kassen of bij de bedden aan het werk was. Hij had een buitengewone handig heid gekregen en als het er op aankwam een paar duizend plantjes in andere pot jes over te zetten, dan ging hij met zicht baar welbehagen aan den arbeid. Alles ging hem even vlot en flink. Maar voor de „hoogere tuinbouwkunde", zooals hjj het noemde, had hij niet den minsten aanleg. Van de vele Latynsche namen, die hij daarvoor moest onthouden, moest hij heelemaal niets hebben. Latijn is altijd mijn zwakke zijde geweest. Als ik mij met Latijn had willen vermoeien, had ik rustig in Oxford kun nen blijven. Hij was er woedend om dat Katarina al die Latynsche namen zoo goed kon onthouden: op den avondcur sus die een jong plantkundige, een fa milielid van de firmanten gaf, muntte zij uit. Katarina was in hetzelfde boarding- house terecht gekomen als Mr. Gabb. Het eten was tamelijk, haar slaapkamertje uiterst klein. Maar het was voldoende voor de bescheiden eischen die zy stel de. Haar slaapkamer grensde aan een groote overdekte veranda, waarover zij alleen beschikken kon. Daar had zij steeds bloeiende planten in potten en va zen. En al spoedig richtte zij met de aj- lerbescheidenste middelen een soort ei gengemaakt „proefstation" in en kocht een heele collectie stekjes van bijzondere anjersoorten met sterke ontwikkelings mogelijkheden en begon haar eigen kweekexperimenten. Mr. Gahb sprak vaak het vermoeden uit, dat ze in haaf heksenkeuken bommen fabriceerde voor de Duitsche suffragetten-organisaties.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 2