FEUILLETON
Versch
landsche '°°m°
echtere
Werkli
Op 21 j-
deelteW
Steun
Aan w
uitgekeei
hel vier'
OUD-
ilfieele
stand is
dat bljzr
Orooti
staat nU
Geen
van den
of itllg*
De t
bouw i
Voor d
seen b
maakt.
De fi
deze ge
waren f
erwten)
loonend
IQk gezongen lied „De Vlaamsche
Leeuw".
Dit jaar stond de bedevaart in het
teeken van de Joe English-hulde, den
op 36-jarigen leeftijd in den strijd
gevallen Vlaming, kunstschilder met
veelbelovende capaciteiten.
Er werden namens de 250.000
Vlamingen twee moties neergelegd,
waarvan de eerste betoogdegeen
oorlog meer en afschaffing van alle
geheime verdragen; de tweede motie
drong aan op algeheele, eerlijke am
nestle.
Alles liep zonder eenig incident af
Plccard's eigen relaas.
Professor Piccard heeft het volgende
relaas gegeven van zijn wederwaardig
heden sinds zijn vertrek uit Zü fch.
„Wij waren", aldus prof. Piccard,
om vijf uur te Zürich opgestegen. De
balion steeg met groote snelheid, zoo
dat wij binnen drie uur onze maximum-
hoogte van 16 500 meter hadden be
reikt. De thermometer aan boord van
den ballon registreerde een tempera
tuur van 16 graden Celsius onder nul.
Op deze hoogte was de hemel volkomen
duister. Het was buitengewoon moeilijk
voor ons, na te gaan, boven welke piek
der aarde wij ons bevonden, daar de
landkaarten ons van geenerlei nut
konden zijn. De bergen onder ons
leken één onafgebroken vlakte te vor
men. Het eenigp, met behulp waarvan
wij ons konden ortëateeren, was het
watervlak der meren, dat zilverachtig
begon te glanzen toen het door de
zon werd beschenen. Niettemin was
het niet doenlijk, nauwkeurig onze
positie boven de aarde te bepalen.
„De navigatie was zeer moeilijk in
verband met de sterke luchtstroomen
en eerst tegen den middag verliet de
ballon het Alpengebied. Langzaam
dreven wij naar Noord.Italië, boven de
Zuidelijke hellingen van het gebergte.
„Op dit tijdstip begonnen wij lang
zaam te dalen en geleidelijk zakten wij
tot een hoogte van 3400 meter. Met
de topografische gesteldheid dezer
streek ben ik zeer goed op de hoogte
en ik zag, dat wij ons nabij 'tGirda-
meer bevonden. Toen echter brak er
een periode van windstilte aan. Twee
uur duurde het, aleer er weer bewe-
ging in den ballon kwam. Nadat wij
eenigen tijd boven het meer hadden
gezweefd, kreeg ik een plek in'toog,
die geschikt was voor een landing Ik
vergewiste mij er nogmaals van. of
daar inderdaad een landing kon worden
volbracht en toen dit het ge/al bleek
te zijn, besloot ik te landen.
„Onze tocht is uit elk oogpunt uit
stekend verloopende instrumenten
werkten schitterend."
Een correspondent vroeg prof. Pic
card, of hij iets wilde mededeelen
omtrent de wetenschappelijke waarde
van zijn experiment. De professor be
toonde echter in dit opzicht de grootste
terughoudendheid en verklaarde daar
omtrent niets te kunnen zeggen, aleer
hij zijn instrumenten nauwkeurig had
geraadpleegd.
BINNENLAND.
Wetsontwerp op de Huisindustrie
Ter beteugeling van wantoestanden.
De reeds lang gevoelde groote na-
deelen van den huisarbeid, zijn voor
de regeering aanleiding geweest om te
trachten de huisindustrie wettelijk te
regelen. In de zeer uitvoerige Memorie
van Toelichting op een Ingediend
wetsontwerp worden die nadeelen van
huisarbeid, waartegen de arbeidswet
geving zoowei als de vakbeweging
nagenoeg machteloos staat, opgesomd.
Met de huisindustrie zijn, zoo zegt
de memorie, onafscheidelijk verbonden:
lage loonen, lange arbeidsduur, kinder
arbeid. ongezonde werkplaatsen, slechte
bewoning, ontoegankelijkheid voor or
ganisatie, onttrekking aan een deel der
sociale verzekering, benadeeling van
het gezinsleven.
De grondgedachte van het thans
aangeboden wetsontwerp is. dat in een
bedrijfstak, waarin de huisarbeiders
loonen verdienen, die in vergelijking
met loonen voor gelijksoortigen arbeid
in fabrieken of werkplaatsen, abnormaal
laag zijn en hierdoor oorzaak worden
van overmatlgen arbeid, kinderarbeid
en benadeeling van het gezinsleven,
een Raad of Commissie kan worden
Ingesteld, waarin vertegenwoordigers
van ondernemers en arbeiders zitting
hebben. De taak dezer commissie is
te onderzoeken of het gewenscht is
minimumloonen vast te stellen en, bij
bevestigende beantwoording van deze
vraag, zoodanige loonen vast te stellen,
dan wel daartoe strekkende voorstellen
te doen aan de bevoegde overheid.
Het ontwerp bepaalt, dal de wet
onder huisarbeid verstaat bljalgemee-
nen maatregel van bestuur aangewezen
werkzaamheden, voor een onderneming
in open of besloten ruimten, welke
geen deel uitmaken van die onder,
neming, een en ander onder bepaalde
voorwaarden. Het ontwerp stelt dus
als elementen van het begrip huisarbeid
op den voorgrond, het verrichten van
bepaalde soorten van industrieele werlÊ
zaamheden voor een onderneming,
doch buiten tot die onderneming be-
hoorende ruimten. Niet alle werkzaam
heden als bovenbedoeld zijn echter
huisarbeid In economischen zin. Van
daar dat het ontwerp in verichillend
opzicht beperking aanbrengt, terwijl
de werkzaamheden moeten zijn aan
gewezen bij algemeenen maatregel.
Verder geefl de wet de regeering de
macht bQ algemeenen maatregel be
paalde soorten van werkzaamheden
niet of slechts onder bepaalde voor
waarden toe te staan. Dit artikel heeft
niet alleen betrekking op huisarbeid,
doch ook op werkzaamheden dooreen
ondernemer verricht onder omstandig
heden ais waarin een huisarbeider
gewoonlijk verkeert.
Vier administratieve hulpmiddelen
worden voorgesteld, om te bereiken
dat de huisarbeider en de arbeidsin
spectie bekend zijn met het loon enz.
Dat zijn het loonboekje, het huisar-
beidersregister. de loonlijst en het
loonregister. Verder kan de minister
plaatselijke en centrale hulsarbeids
commissies instellen, die tot taak hebben
het ontwerpen van loonbepalingen
betrtffende den huisarbeid en het doen
van voorstellen of het uitbrengen van
advies aan den minister, de districts
hoofden van de centrale huisarbeids
commissies. Cenlrale commissies heb
ben soortgelijke taak.
Roermond 700 jaar stad.
Zaterdag zijn te Roermond groole
feestelijkheden begonnen ter herdenking
van het 700-jarig bestaan der stad. In
1232 werden de stadsrechten geschon
ken.
Hulp aan werkloozen in natura
Het ligt In het voornemen van den
minlsier van binnenlandsche zaken,
een commissie in het leven te roepen,
aan welke zal worden opgedragen, na
te gaan, of niet, gelet op de moeilijke
tijdsomstandigheden, het tijdstip is
aangebroken, dat, ten einde tot een
meer doeltreffende besteding van de
overheidsgelden te komen, de hulp,
welke aan werkloozen wordt verleend,
geheel of ten deele in natura te ver.
streken, De burgemeester van Hilver
sum, de heer Lambooy, zal het voor
zitterschap der commissie op zich
nemen.
Wijziging directie van arbeid.
De heer C. j. Ph Zaalberg, aan wien
eervol ontslag zal worden verleend als
directeur generaal van den arbeid,
zal blijkens bericht in het Hd.bl., wor
den opgevolgd door dr. ir. A. H. W.
Hacke, districtshoofd in de arbeids
inspectie Oroningen. De heer Zaalberg
zou belast worden met de directie van
de NV. Mij. tot behartiging van de
Nationale Scheepvaartbelangen, welke
volgens de wet tot steun aan de scheep,
vaart in oprichting is.
Jaarverslag
Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor de Langstraat.
LOON-OP-ZAND.
Aan deze werkloozen werd steun in
den vorm van werkverschaffing gebo
den, voor welk doel in 1931 in totaal
werd uitgekeerd f 25480 56.
Het aantal personen in de werkver
schaffing werkzaam beliep op
1 Mei 1931 25
1 Juli 28
1 Sept. 63
1 Dec. 85
Zooals hierboven werd aangegeven
was de toestand van de schoenindustrie
in het jaar 1931 niet gunstig.
Deze omstandigheid betrof zoowel
het groot, als kleinbedrijf, van wie
meer speciaal de kleinsten onder hen
wel het zwaarst werden getroffen.
Voor deze bedrijven, die opde han
delsmarkt niet voldoende zijn geou-
tilleerd en die in hun fabricage niet
steeds op de meest economische wijze
kunnen werken, blijft de tijd uiterst
zorgvol en staat het te bezien of deze
bedrijven, indien de malaise blijft aan
houden, wel voldoende levensvatbaar
heid zullen bezitten.
In onze gemeente kwamen geen
faillissementen voor en werden geen
bedrijven stopgezet.
Daarentegen mocht het gelukkig
verschijnsel geconstateerd worden.dat
enkele fabrikanten hun debiet nog
wisten te verruimen en werden ais
resultaat daarvan een viertal fabrieken
vergroot en uitgebreid,
Nog moge te dezer plaatse worden
gewezen op de aanwezigheid van een
drietal inrichtingen tot het vervaardi
gen van rtjwielkettingkasten, fietskap
pen en andere technische lederwaren,
welke bedrijven zich gunstig bleven
ontwikkelen.
In deze zaken werd, niettegenstaande
ook hier de malaise werd gevoeld,
gedurende het geheele jaar geregeld
gewerkt.
Voor de lederindustrie was het jaar
1931 slecht te heeten. Tengevolge van
de overproductie, welke in deze nij
verheid bestaat en het schier geheel
stilliggen van den export, werd er in
deze branche een concurrentie ge
schapen, die in sommige gevallen de
vraag naar voren deed komen of hier
werkelijk nog van een loonende ex
ploitatie sprake kon zijn.
Voeg daarnaast de niet onaanzien
lijke depressie van den huiden- en
iedervoorraad en de bijzonder sterke
waardedaling van de nevenproduct!.'
dan behoeft het geen nader beton- ^'e
lelde
w
jaar een moeilijke periode heefï^T jR.helt
gemaakt en daarin nog steeds Vb' dooi
keert. 18*
Zy het in eenlgszins beperkte maii neeen
werden deze bedrijven toch eereo.i it
aaande aehouden. 8 gt" waren
beden
gaande gehouden.
Tengevolge van de mindere
der schoenindustrie waren de omzettjl. "ivaki
ter1* hnU
over de vorige jaren, met als
De tu
ip o0.rz
breng"
voor ne
slecht jai
De vet
wetklt, rpe bed
in den lederhandel meer beperkfl'!. b0,U|s "Jre
over de vorige jaren, met als geV0L c.f!L nie
dat de revenuen in deze branche r,v Ld.
onaanzieniyk lager zyn geweest. 8 n! tof
En daarnaast wljzer.de op de groot, ifctit M
concurrentie, welke deze branche t, Ln' de
zien gaf, laat het zich verklaren, dl' 4"
de verdiensten niet in evenwicht stor
den tot de meerdere moeiten en zorger
welke men zich te geven had om
artikel behooriyk te kunnen plaatter
In de bouwnijverheid heerschte over
het algemeen geen reden tot klags-
Gedurende het verslagjaar werden 7|
bouwvergunningen overeenkomstig (jt
Woningwet verleend, welke betrekkin?
hadden op den bouw van 49 wonlc
gen. het uitbreiden van 4 schoenfi
brieken, het bouwen van een patro
naat en voor het overige op het
wen en verbouwen van woningeo
winkels, magazynen, garages, berg!
plaatsen, enz.
De winkelzaken welke zich voort
durend nog biyven ontwikkelen et
een geregelde actie voor hun belangen
ontplooien, hadden eveneens van de
malaise te ïyden.
Doordat in meerdere of mindert
mate werkloosheid heerschte en dt
verdiensten door de verlaagde loonen
minder werden, was de koopkracht^
1931 niet onbelangryk verminderd,
waarvan de winkelzaken de gevolgen
ondervonden.
Voor den landbouwer was het jaar
1931 een slecht jaar te heeten.
Al konden de gewassen in passende
hoeveelheid worden gewonnen, de pr$i
daarvan was, evenals ook van de zul-
velproducten dermate laag, dat voor
den landbouwer niet meer van een
loonenden arbeid gesproken mocht
worden. Ook de prijzen van het vee,
en dit speciaal nog van de varkeni
hadden een sterk dalende tendenz,
waardoor de bemestingskosten niet
eens werden vergoed.
NIEUWKUIJK. De toestand van den
industrleelen en handeldry venden mid
denstand was over 1931 vry slecht.
Aanvankeiyk bleef de mandenindui
trie op redeiyk peil, maar toen in
September 1931 Engeland den gouden
standaard losliet, ontstond in deze in
dustrie een toestand van afwachten,
Wat zegt een klein prijsverschil
tegenover een GROOT
kwaliteitsverschil
Koopt Blue Band, Hollands beste standaard-
merk, nog altijd 25 cents per half ponds pakje
verslecht
Op d
leden,
varkens
Het f
bedroef
Steur
verleen
De
werkve
den 1
voor
landerij
werden
RA,
werklo
vloed i
BAND
deHt
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Höcker.
(Nadruk verboden).
6.
Katarina werd onder zulk een stort
vloed van woorden, verwijten, heleedi-
gingen begraven, dat er op 't eind van
het arme kind niets overbleef.
Op je bloote knieën moest je ons
danken, snotneus, dat we je uit je arm
zalig krot hebben gehaald... en dat is
onze dank. Dat alle menschen zullen
merken, waarom het je begonnen is.
Ja hé, een goed huwelijk doen, geld in
de wacht sleepen. de groote madam uit
hangen. En ik, die alle duiten heb mee
gebracht. kan naar de maan loopen.
Maar je bent een reuzen-ezel, weet je
dat wel, meisje?
Ik weet wat U bedoelt, zei Kata
rina zacht, zwaar ademhalend. U maakt
de verloving af.
Als je dezen keer niet toegeeft, dan
heb je je kansen verspeeld. Dus denk
nog maar eens goed na. En zeg het me
dan.
Ze haalde zuchtend de schouders op.
De tranen kwamen haar in de oogen.
Ook mevrouw Dora Troilo voelde zich
op haar manier aangedaan. Ze haalde
haar zakdoek uit haar tasch en snoot
eenigè malen met groot misbaar haar
neus.
We hebben liet toch zoo goed met
je gemeend. Hoe kan een mensch toch
zoo verblind zijn. En die arme Viktor.
Je hebt gewoon geen hart in je lijf, jij.
Katarina steunde haar hoofd in haar
heide handen.
Het valt me zwaarder dan U
denkt. Maar als Viktor me nu niet be
grijpt, worden we toch nooit gelukkig
met elkaar.
Weet je wat ze met je moesten
doen, aap van een meid. Over de knie
leggen en je een pak voor de broek ge
ven. Je vader had het moeten heieven,
wat er voor 'n mispunt uit je gegroeid
is. Foei, schamen moest je je. En de
armband met briljanten, die Viktor je
met Kerstmis gegeven heeft, kun je wel
meteen hier laten, liefje. Ik vond het
toch maar zoo, zoo.
Ik ga hem halen, zei ze bijna adem
loos en strompelde de kamer uit.
In de logeerkamer zocht ze haastig
haar bagage door.
Behalve den armband, had ze ook een
ring en een paar echte schildpadkam-
men met goud ingelegd, van Viktor ge
kregen. Ze kwam met het moois hene
den.
Maar we hoeven toch niet hoos op
elkaar te zijn? vroeg ze schuchter.
Niet boos? Als je iemand zoo af
fronteert?
U jaagt me weg.
Ik? Je hoeft heelemaal niet weg.
Ofschoon je zoo arm bent als een kerk
rat, heb ik toch mijn toestemming gege
ven.
Maar u neemt deze dingen toch nu
terug?
Natuurlijk. Als je je niet schikt, is
het uit.
Een paar seconden stond Katarina
zwijgend, in zelfstrijd. Ik heb nie
mand heelemaal niemand op de
heele wereld.
Neen, niemand. Niemand dan ons.
En de eenige, die je hebt, wil je nog
voor het hoofd stooten.
Katarina zuchtte. Ik zou zoo graag
nog eens met Viktor spreken.
Neen Katchen, dat wil hij zelf niet.
En ik heb hem gezegd, dat als hij met
Pinksteren met verlof thuis komt en jij
bent er niet, bezorg ik hem een ander
meisje. En een meisje met geld, versta
je?
Nu overwon Katarina de laatste inner
lijke zwakheid. Misschienwordt
hij daarmee gelukkiger.
Ik wil het hopen, Katchen. En ga
je nu? Werkelijk?
Ja. Het jonge meisje haalde diep
adem. Nog één ding wilde ik u vra
gen. Nu u toch over zakelijke dingen
hebt gesproken. Hoe zit het met de ter
reinen van mijn vader?
Met wat voor terreinen?
Aan den Dietenmühlerweg, bedoel
ik.
Daar beginnen we met Mei te bou
wen.
Ja, maar.die zijn toch van mij,
die terreinen. Die heeft vader toch alleen
maar afgestaan, omdat.omdat.
Mevrouw Troilo lachte een korte,
harde lach. Ja, liefje, je zult nu wel
merken, wat je begonnen bent. Je vader
heeft ook niet kunnen denken, dat zijn
dochtertje zoo onverstandig zou zijn.
Ja, maar hoort u eens.... als de
verloving verbroken wordt, dan moet ik
toch ook de stukken tuingrond terug
hebben, die heb ik toch noodig, als ik
mezelf eens vestigen wil.
Terug hebben? Je bent niet goed
snik, geloof ik. Het was een wettige ver
koop. Op het kadaster sta ik als eigena
res.
Maar vader had het u toch afge
staan, omdat hij gezegd had: het is voor
ons. Voor Viktor en mij. U kunt het toch
niet meenen, dat u mij dit wilt afnemen?
Afnemen? Wie spreekt van afne
men? Wat bezielt je? Dat is een beleedi-
ging. Daar kan ik je voor aanklagen. Wie
heeft zooiets ooit beleefd? Komt zoo'n
meisje hier, heeft niks, is niks, doet niks
en heeft een grooten mond als ik weet
zelf niet wat!
Ze sloeg op tafel. Ga naar een ad
vocaat en informeer. Cadeaux en brieven
moeten teruggegeven worden, als een
vesloving afgaat. En Viktor wil je graag
alles teruggeven, al heeft hij niets anders
van je gekregen als die schrijfmap en het
sofakussen. Maar de terreinen waren
geen cadeau, dat was een handelszaak en
wel op een tijd, dat je vader de duiten
hard noodig had. Dus je kunt je beschul
digingen voor je houden. Een lief kindje
heb ik me tiaar grootgebracht!
Hoe meer de oudere vrouw zich op
wond, hoe meer alles in het jonge meisje,
zich verstrakte. Ze was doodsbleek, toen
ze eindelijk aan het woord kon komen
om goeden dag te zeggen.
Uit gewoonte gaf Mevrouw Troilo
haar op elke wang een natte zoen.
Het ga je goed, liefje. Ik wensch je liet
beste en het zou me spijten, als je het zoo
ver dreef, dat we het met elkaar nog voor
de rechtbank moesten uitvechten. Kom
Fricka, lief diertje.
Katarina ging, zonder een woord te
zeggen.
Twaalf uur later lag ze doodziek in een
kajuit tweede klasse met nog een dozijn
andere vrouwen en meisjes, die net zoo
zeeziek waren als zij en net zoo aan
heimwee leden, aan boord van de schom-
I melende en stampende stoomboot, die
haar, tegen een sterken Noordwesten
wind in, naar Folkestone bracht.
Voor menschen met heimwee was op
de „Nurseries" van de firma A. F. Dutton
in Iver geen plaats. Katarina had al spoe
dig begrepen, dat het er hier op aan
kwam duchtig de handen uit de mouwen
te steken, als men wat hereiken wilde.
Vele der volontairs, die de firma toeliet,
kwamen er nooit toe om van de gelegen
heid om te leeren gebruik te maken; ze
verlieten het reuzenbedrijf weer na een
paar maanden zonder ooit iets anders
dan ruw werk te hebben verricht. De
opzichters hadden er een boosaardig ple
zier in om de „Studenten" juist bij aller
lei vuile werkjes, hij het sproeien of in
pakken, te gebruiken.
De pas aangestelde dames, behalve het
Duitsche meisje nog een Schotsehe en
een Zweedsche, waren hun pas recht een
doorn in het oog. Ze noemden ze natuur
lijk „Suffragettes" en Mr. Gabh zei op
een keer tegen juffrouw Lutz: de tuin
lieden in de kassen waren er allemaal
van overtuigd, dat de noviteiten op an-
jergebied dit jaar zouden achterblijven
hij het vorige, omdat de firma van haar
onderneming een damesvisite maakte.
Om de leuke brutaliteit, waarmee hij
zijn onbeschaamde meening uitte, moest
Katarina toch lachen. Haar dames-colle
ga's waren aardige, welopgevoede, ont
wikkelde jonge meisjes.
Wie van ons, zei Katarina tegen Mr.
Gahb, denkt u, dat het „booze oog" op
de bloemen zal laten vallen?
Ja, spot u er maar mee. Het vorige
jaar hadden we elf nieuwe soorten;...
en dit seizoen nog maar drie.
En dat is de schuld van het hooze
oog van de suffragettes? schertste zij.
Beslist. En Mr. Brutt zegt dat u de
gevaarlijkste van het stel bent.
Zegt Mr. Brutt dat? En die is juist
altijd zoo aardig tegen me.
Ja, hij meent dat u hem alles af-
vleit. En dat is juist het bedenkelijke.
Men vermoedt niets kwaads en wijdt u
hier in alle geheimen in en dan gaat u
naar Duitschland terug en doet ons daar
alles na en dan is het gauw met den ex
port van onze firma naar het vasteland
gedaan
En nog een poosje later, Mr. Gahb
en u moet zelf naar Duitschland komen
als u uwe talenten nog ergens wilt laten
schitteren. v
I hope dat de hemel me daar
voor bewaren zal.
Mr. Gabb was net zoo oud als zy, maar
men kon hem net zoo goed voor zestien
houden als voor zesentwintig. Hij was
een lange, opgeschoten jongen, vlasblond
en door sport en arbeid in de vrije na
tuur bruin gebrand.
In zijn wollen trui en met een pel
op het hoofd was hij uiterlijk nauwelijks
van de tuinarbeiders te onderscheiden
Hij had echter in Oxford gestudeerd en
werkte hier practisch, omdat een oom
van hem, die een kweekerij in Leicester
bezat en die door een ongeluk zijn eeni
gen zoon verloren had, hem tot zijn op
volger wilde maken. De lichamelijke ar
beid voldeed den jongeman ten zeerste;
ook in Oxford had hij meer pleizier ge
had in roeien en tennissen dan in de
wetenschap en Katarina sloeg hem soms
met stille verbazing gade als hij in de
kassen of bij de bedden aan het werk
was. Hij had een buitengewone handig
heid gekregen en als het er op aankwam
een paar duizend plantjes in andere pot
jes over te zetten, dan ging hij met zicht
baar welbehagen aan den arbeid. Alles
ging hem even vlot en flink. Maar voor
de „hoogere tuinbouwkunde", zooals hjj
het noemde, had hij niet den minsten
aanleg. Van de vele Latynsche namen,
die hij daarvoor moest onthouden, moest
hij heelemaal niets hebben.
Latijn is altijd mijn zwakke zijde
geweest. Als ik mij met Latijn had willen
vermoeien, had ik rustig in Oxford kun
nen blijven. Hij was er woedend om
dat Katarina al die Latynsche namen zoo
goed kon onthouden: op den avondcur
sus die een jong plantkundige, een fa
milielid van de firmanten gaf, muntte
zij uit.
Katarina was in hetzelfde boarding-
house terecht gekomen als Mr. Gabb. Het
eten was tamelijk, haar slaapkamertje
uiterst klein. Maar het was voldoende
voor de bescheiden eischen die zy stel
de. Haar slaapkamer grensde aan een
groote overdekte veranda, waarover zij
alleen beschikken kon. Daar had zij
steeds bloeiende planten in potten en va
zen. En al spoedig richtte zij met de aj-
lerbescheidenste middelen een soort ei
gengemaakt „proefstation" in en kocht
een heele collectie stekjes van bijzondere
anjersoorten met sterke ontwikkelings
mogelijkheden en begon haar eigen
kweekexperimenten. Mr. Gahb sprak
vaak het vermoeden uit, dat ze in haaf
heksenkeuken bommen fabriceerde voor
de Duitsche suffragetten-organisaties.