Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
EU1LLETON
en.
lu&sSS
I
Obi.
>ou»
veek.
wo:.
ir d{
Islu
ifde
mda
77.
55e JAARGANG.
ook
rd
i aak',
ver!
lekie.
t wei
uijte:
norm
)ot
:rrei
in dt
■mail
le fa.
stria»
De medeschuldigen.
e Haagsche agent Baas is overle
Insdagmiddag stond hi] nog op zijn
in de drukke straat, regelend het
fkeer, dat door de relletjes van licht
juwe elementen dreigde in de war
oopen.
n terwijl hij daar stond en de armen
spreidde, om de richting aan te ge
snelde een onverlaat op hem toe
jlofte hem een mes in de borst...
eenige dagen van worstelen met
dood, heett hij den geest gegeven,
ichioffif van zijn plicht, slachtoffer
misdadig geweld.
De politie heeft ijverig naar den
Ier gespeurd en zooals men
It zij schijnt hem gevonden te
jen.
och heeft men in den vermoedelij-
dader wel den waren schuldige?
gn niet veeleer zij schuldig, die in
^breidelden haat tegen orde en ge-
tot dergelijke gewelddaden aan-
oren?
|jn het niet veeleer de laffe stokers
opruiers achter de schermen, die
pers en brochures steeds maar het
ekloos luisterende volk tegen het
ag ophitsen?
e medeschuldigen zijn 'n Wijnkoop
n Lou de Visser, maar ook de thans
schelden en opruien sterk met de
amunisten concurreerende socialist!-
leiders, die nu reeds maanden-
hun volgelingen hebben opgehitst,
hen hebben leeren roepen, dat
j aan den galg thuis hoort, en
r dergelijk fraais,
het wonder, dat dan tenslotte
van „De Echo van het Zuiden".
zoo'n opgehitste volgeling het woord
bij de daad voegt en dat gezag, dat
hij heeft leeren vervloeken als de pest,
te lijf gaat in den eersfen den besten
persoon, die het vertegenwoordigt?
De dader van den aanslag op den
Haagschen agent heeft zijn slachtoffer
wellicht nooit gekend. Doch het was
een agent, een handhaver van de wet
en het gezag. Weg met hem't is
immers een goede daad volgens de
leiders, die hem dol gemaakt hebben
Straks komt de dader voor de Recht
bank.
De machinerie der rechtspraak zal
als gewoon haar werk doen, met als
resultaat gevangenisstraf.
De feitelijke dader zal z'n straf
hebben.
Doch de geestelijke dadc-fs?
Zij gaan voort met hun propaganda.
De een omdat dit zijn baantje is bij
de gratie van Moscou.
De ander, omdat men bijdecommu-
nisten ook in het opruien en ophitsen
niet achter mag blijven 1
En men synchroniseert een „vredes"-
betooging gelijk te BredaWie
hoort er aan de galg thuis..... Ruys,
Ruyi 1 D.v.N
Wethouder v. Helvoitt
Naar aanleiding van het gepasseerde
jubileum van Wethouder v. Helvoirt,
spreekt de voorzitter als vo'gt
2 Sept. was het 25 jaar geleden dat
Weth. v. Helvoirt als lid van den raad
werd geïnstalleerd, ik acht hel mijn
plicht hem hartelijk dank te zeggen
voor alles wat hij ir deze reeks van
jaren voor de gemeente heeft gedaan
en ik spreek den wensch uit dat het
hem gegeven moge zijn om nog vele
jaren in het belang der gemeente te
kunnen en mogen werken.
Door applaus geven de andere leden
hun instemming met deze woorden te
kennen,
Wethouder v. Helvoirt dankt.
Ingekomen stukken.
Van den heer J. van Heijst, bericht
dat hij zijn benoeming tot hoofd der
school aanneemt, met dankbetuiging.
Van Qed. Staten rapport van dege-
GEMEENTERAAD.
VLIJMEN.
Een zwemgelegenhetd.
De electriciteits-tarieven
Gemeentebegrootlng.
Openbare raadsvergadering van
Vrijdag 23 September onder voorzitter
schap van den EdelAchtb. heer G. R.
v. d. Ven.
Aanwezig alle leden.
De notulen worden goedgekeurd
nadat op verzoek van den heer van
Wagenberg een aanvulling is gebracht
in het punt pensioensbijdrage voor
ambtenaren.
houden besprekingen inzake de ver
eeniging met Nleuwkuik.
Van Ged Staten verschillende goed
keuringen van raadsbesluiten.
Huurver laging.
Verzoek van H. Hagen om verlaging
van zijn wonlnghuur.
B. en W. stellen voor op dit ver
zoek afwijzend te beschikken. Het
betreft een woning in de Heistraat,
waarvoor reeds eenigen tijd geleden
besloten is de huur niet te verlagen.
Aan het Armbestuur is verzocht om
adressant zoo noodig onderstand te
verleenen, als hij anders niet tot het
betalen der huur in staat is.
Wordt afwijzend beschikt.
Zwemgelegenhetd,
3. Verzoek van het bestuur der Vlij-
mensche Zwemvtreeniging tot het In
richten en verhuren van 'n zwemgele
genheld.
In het adres wordt erop gewezen
dat er in deze gemeente zeer veel
animo voor de zwemsport bestaat,
Enkele plaatsen geven daartoe wel ge
legenheid, doch dit is niet geheel
zonder gevaar. Op .enkele plaatsen is
een goede gelegenheid te scheppen
door middel der werkverschaffing,b.v.
door doortrekking van de Bossche
Sloot tot aan de Wiel.
B. en W. hebben ter plaatse met
een deskundige een onderzoek inge
steld en zij zijn van meening dat daar
een zeer goed zwembassin is te maken.
Voor de kleinere jeugd is de Bossche
Sloot niet te diep (70 cM.), het nog
te graven deel zou voor tamelijk ge
oefende zwemmers dienen (1.50 M
terwijl de Wiel door geoefende zwem
mers kan worden gebruikt. De Wiel
is ongeveer 3.50 M diep.
B. en W. stellen voor onder de
volgende voorwaarden op het verzoek
in te gaan: de huur bedraagt jaarlijks
f 25de gelegenheid is alleen toegan
kelijk voor personen van het manne
lijk geslacht; de vereeniging stelt be
paalde uren vast waarop gezwommen
mag worden en zij zorgt voor toezicht
en reddings—materiaalde zwemmers
moeten zich achter den dijk ontklee-
den; de kosten van onderhoud zijn
voor rekening der vereenigingaan
schoolkinderen wordt kosteloos onder
richt in het zwemmen gegeven de
zwemmers moeten van een zwem
broekje voorzien zijn hel reglement
der vereeniging moet door B. en W.
worden goedgekeurdde afdeelingen
moeten door gaas zijn afgescheiden
meisjes of vrouwen mogen niet in de
inrichting aanwezig zijn de Inrichting
mag niet vanaf den openbaren weg
zichtbaar zijn.
-De kosten worden geraamd op f 1000.
Het werk zou dan gedaan worden door
werklooze bouwvakarbeiders. De ver
binding van de Bossche Sloot naar de
Wiel moet 15 k 20 M. lang worden.
De heer v. Wagenberg staat zeer
sympathiek tegenover dit voorstel. Hij
vraagt of met 1 1000 de kosten wel
geheel gedekt kunnen worden.
De voorzitter antwoordt dat het mo
gelijk nog goedkooper wordt. Het is
alleen voor het graven der verbinding,
de rest moet door de vereeniging zelf
gedaan worden. De vereeniging is
reeds definitief opgericht, met een
60—tal leden.
De heer v. Wagenberg vindt het
beter eerst de inrichting te maken om
pas daarna het contract aan te gaan,
voorloopig zal er toch niet gezwom
men worden.
De voorzitter heeft daartegen geen
bezwaar.
Weth. v. Helvoirt wil eerst het water
laten onderzoeken om te zien of het
soms besmet is met de ziekte van Well.
De heer v. d. Griendt spreekt er
Ta-
WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1932.
aalwpsene en Laz'straitsrkf Conrant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG,
grieven, Ingezonden stukken, gelden ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
iDnementsprys per 3 maanden 1.25.
franco p. post door 't geheele rijk 1.40
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN-.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Adv«rtentiën:
20 cent per regel; minimum 1.60.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des luorgens om uiterlijk 9 uur
in ons beiit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
oor enkele oogenblikken ontwaakte
in Katarina het gevoel voor de Rem-
inlieke schoonheid van dit ongewone
rhtelijke schouwspel: de roode kolen-
ren, de rook, die door den wind over
bloembedden werd gedreven en waar-
het vuur rossige schijnsels liet spe-
r de donkere silhouetten van de gro-
kgecostumeerde gestalten; af en toe
rossig-beschenen, verkleumd ge-
rechts de hooge heining van het
rein van de Troilo's, links de omtrek-
van de nieuwe kas, waarvan het glas
gloed der vuren honderdvoudig
wkaatste. En Mr. Gabb, die hoven zijn
jfd niet beide handen de pan met
tiende kolen vasthield, had iets van
cycloop in den rooden weerschijn
het door den wind oplaaiende vuur,
(lichte, rossig-gekleurde rookwol-
hem heen.
Sen nieuwe vrees wekte Katarina uit
gedroom op.
l)e bovenste bedden met de wit-
Moemen daar komt de warmte niet,
P ze plotseling uit en ze liep er heen
liet zich op knieën neervallen. liet
eter dat wé xe dichtdekken.
'rootvader Balthazar sloeg de armen
elkaar oirï4 zich te verwarmen. Ze
toch maar altijd bij de pinken, die
van een meid. Je kunt de bam-
titokjes wel bij mij uit de schuur ha-
Kiitchen. Je mag ze allemaal hebben.
Tuit, spring maar over de heining,
"ar ik ouwe, krakende wagen over
komen jouw jonge beentjes ook wel
heen. Vooruit maar. Hij moest altijd
een beetje brommen, de oude heer, als
hij vriendelijk was.
Met hun allen verdeelden ze 1111 de
stokjes tusschen de bedden, om daar
matten aan le bevestigen. De oude heer
had in zijn onuitputtelijke collectie na
tuurlijk ook dit onuitputtelijke materiaal
al was het ook een beetje schimmelig en
al zaten er ook galen in.
Het liep al tegen vijven en het begon
al licht te worden,.toen het „tenten
kamp", zooals Eva de beschuttende mat
ten noemde, klaar was.
Steeds weer liep Katarina door het
anjerveld heen en weer en nam de tem
peratuur op. Onder liet bereik van de
vuren was zij nergens onder het vries
punt, maar hij de bovenste bedden daal- I
de het kwik steeds aanmerkelijk. Toen
Katarina bij den tochtigen hoek bij de
kas kwam en de thermometer boven de
beschuttende matten hield, wees hij vol
le vijf graden onder nul aan.
Die paar uur hadden alles kapot
kunnen maken, als we niet op onze hoe
de waren geweest.
Grootvader Troilo wreef zich in de
handen. Ik hen zoo blij als de Sneeuw-
koning. We hebben de heeren ijsheiligen
een mooie kool gestoofd. Maar nu moet
dat Berlijnsche juffertje maar eens een
kop warme koffie voor ons brouwen.
^Eva voldeed graag aan dat verzoek.
Maar Katarina was niet te bewegen haar
post te verlaten. Ik ga niet in huis,
voor de temperatuur weer boven het
vriespunt is. Ik heb het gevoel, alsof de
plantjes kinderen zijn, die bescherming
noodig hebben.
En helpen kunt u ze toch niet meen
de Mr. Gabb.
Toen het lichter werd, moesten ze har
telijk lachen om eikaars gezichten: de
look van de kolenvuren had hen in een
soort negers veranderd.
We zien er uit, zei de oude heer,
of we vannacht voor zwarten Piet heb
ben gespeeld. Hij moest hoesten en
proesten, zich de keel schrapen en op
den grond spuwen om den rook uit zijn
keel kwijt te raken.
Mr. Gabb was zoo gewoon en kalm als
atlijd. Maar hij kon toch niet nalaten om
Katarina een beetje te plagen.
Een heerlijk klimaat hebt U hier in
Duitschland. In Mei hebben wij de teer
ste bloemen al huiten.
Dat kunt U hier ook hebben, beste
meneer, merkte de oude Balthazar droog
op. Alleen zullen ze bevriezen!
Eva bracht een lekker kopje koffie.
Voor ze dronken, warmden ze allemaal
hun handen aan hun kop. Mr. Gabb
(•ronk zijn koffie niet suiker en melk met
ware doodsverachting. Hij dronk anders
nooit dan zwarte koffie. Maar hij zei
niets, ging direct weer naar de vuren
en gooide kolen op.
Katarina had van haar koffie geen an
dere sensatie dan dal ze warm was. Ze
dacht alleen maar aan haar anjers. Na
derhand verleide ze pas aan Eva, wat
deze* Air. Gabb voor giftbeker had laten
ledigen!
Arme jongen, zei Katarina tegen
hem met een vriendelijk lachje, toen ze
later met hem alleen bij de vuren de
wacht hield. Ze hadden er op gestaan,
dat de oude man naar lied zou gaan en
ze had Eva naar huis gestuurd.
Mr. Gabb gooide hier en daar nog een
schepje kolen op. De wind was heele-
maal gaan liggen. Toen de zon opkwam
en de hemel was bijna wolkenloos,
zoodal ze de lucht spoedig verwarmde
was het gevaar voor ditmaal bezwo
ren.
Air. Gabb haalde zijn geliefkoosde pijp
uit den zak en stak hem aan. Ik zal een
paar trekjes doen, dan vergeet mijn
maag het onpleizierige koffie-bezoek
weerEn nu lacht U me ook nog
uit.
Ja, ik moet er om lachen. Alaar het
is werkelijk ongehoord. U had heus'ch
een hetere behandeling verdiend.
Hij knielde bij het vuur. Terwijl hij
op zijn hurken ging zitten en met de ko
lenschop speelde, keek hij Katarina met
iets guitigs in zijn oogen aan. Dat heb
ik ook al wel eens tegen mezelf gezegd,
Afiss Kate.
Bent U ontevreden?
Yes I am (Ja, dat ben ik).
Ze zuchtte. Dat het op den duur
zoo niet kan doorgaan, dat weet ik al
lang. In ieder geval wil ik nu toch zeg
gen, hoe dankbaar ik U ben.
Hm. Dankbaar. Hij haalde de schou
ders op en keek haar recht in de oogen.
Gelooft U me niet?
O zeker, Miss Kate. U hebt alleen
geen talent om het te toonen.
Wat moet ik dan doen?
Nu glimlachte hij. O ja, U bent ook
nog zoo naief. Hij hield zijn steenkoude,
roetzwarte handen boven het vuur. Alaar
troost IJ met mij: hel talent om te too
nen wat er in mij omgaat, bezit ik ook
niet.
Ze zwegen een poosje. Beide dachten
ze over eikaars woorden na. Katarina
voelde zich gedrukt. Ze overwoog of Air.
Gabb haar zijn vertrek wilde aankondi
gen. Hij was voor haar natuurlijk veel
meer geworden dan een trouwe hulp hij
het werkals de beste, oudste vriend
had hij haar in deze moeilijke tijden hij-
gestaan. In duizend kleinigheden, waar
van geen enkele eigenlijk meer op te
noemen was. Ze moest hem dat 1111 zeg
gen, maar het kostte haar een groote
zelfoverwinning om zich te uiten.
Ik wilde U uit den grond van mijn
hart voor alles danken en U een rijk,
mooi en gelukkig leven to|wenschen,
Mr. Gabb, zei ze en ze stak hem de hand
tce.
Hij stond op en nam haar hand. Dank
U, Aliss Kate. U is een beste, kleine ham
veder.
- En blijft U nog een poosje bij mij?
Ja?, vroeg ze bijna schuchter.
U hebt maar te zeggen hoe lang.
Hij keek haar op een eigenaardige ma
nier aan.
Ik weel, dat het lot U eiken dag
naar Leicester roepen kan.
Hij schoof zijn pijp tusschen de tan
den, stak zijn handen in zijn zakken en
keek haar nog steeds recht in de oogen.
Dat kan me niks schelen. Ik hoef dien
roep immers niet te hooren.
Hij blies drie, viermaal een dikke wolk
in de frissche ochtendlucht. I)us vertelt
U me nu maar: hoe lang wilt U, dat ik
bij U blijf?
Ze voelde zich een beetje beschaamd
bij zijn doordringenden blik. Zou het erg
onbescheiden zijn? Zou ze het durven?
Ja, ze zou het hooge woord maar uit
spreken.
Nu, hoe lang, Aliss Kate?, drong
hij nog eens aan.
Nu, als het niet te veel gevraagd is
en U zoudt willentot we hier de
crisis te boven zijn, tot ik met mijn an
jers uitkomtot na de tentoonstel
ling bet volgende jaar.
Terwijl zij sprak, veranderde zijn ge
zicht. De oude spottende trek keerde er
op terug.
Is dat te lang? vroeg ze, direct weer
verlegen, een beetje bevreesd zelfs.
Oh no, Aliss Kate. Hij deed nog Ven
trek aan zijn pijp, maar die was leegge-
rookt. Terwijl hij den linkervoet optilde
en zich op den rechter in evenwicht
hield, klopte hij de pijp tegen zijn zool
uit. Neen, dat is niet te lang. Dus lot den
volgenden herfst.
Alaar U dacht, dat ik een korteren
termijn zou noemen, nietwaar?
Een langeren! Hij stak zijn pijp in
den zak en keerde zich naar de andere
vuren toe. Ik geloof, dat we er nu niets
meer hoeven op te gooien, Aliss lvate.
Gaat U naar huis!
Ik zal er wel vreeselijk uitzien, zoo
ongewasschen. Kijkt U me alsjeblieft niet
meer aan.
U hebt een behoorlijke snor, juf
frouw Lutz. Maar die staat U uitstekend.
Ernstig praten kan men, geloof ik,
niet ,met U, Air. Gabb.
Dacht U? Hij lachte en ging heen.
Katarina voelde zich al weer gevan
gen in de zorgen van den nieuwen dag.
Alaar voortdurend moest ze nog denken
aan de eigenaardige stemming van dezen
killen morgen. En aan de merkwaardige
persoonlijkheid van Air. Gabb
VI.
Tusschen Viktor Troilo on zijn oom
Rispeter heerschte een gespannen ver
houding. Zijn stiefmoeder merkte het
aan allerlei kleinigheden. Steeds weer
trachtte zij te verzoenen. Aiaar Viktor,
die tot nog toe zoo gemakkelijk te leiden
was geweest, toonde zich nu, tot haar
groot verdriet, erg eigenzinnig.
Alfons Rispeter was een schijnbaar
doodgoede op zqn rust gestelde man, die
niets zoozeer haatte als conflicten en
deze dan ook zooveel mogelijk uit den
weg ging. Tegenspreken deed hij uit
principe zoo min mogelijk en steeds liet
hij een achter- of zijdeurtje open, om
aan moeilijkheden te kunnen ontsnap
pen, Als men zijn week, weldoorvoed
gezicht zag, met de zachte, goedige
blauwe oogen, zou men in hem niet den
buitengewoon gewieksten en succesvol
len zakenman vermoeden, die hij in
werkelijkheid was.
Wordt vervolgd.
