ECHO (UN HET ZUIDEN 5 hfTTrn rij 16. R» N K lts lil gns Weekpraatie. E :it, 82. Zaterdag 15 Oct. '32. 55e Jrg. sen, oor »JK. tweede blad. sntfna nebben ln de laatste jaren vaak oen gevoerd ten behoeve van de lijdende werkers van onze samen- 2 |n crisistijd en wel in het bij— voor de landbouwende bevol. We hebben bepleit, dat boeren loders aan het loon moeten worden Ipen, dat ze voor hun arbeid toe- desnoods en in de huidige digheden resten geen andere en door dwingende regee- aatregelen. lezer zal het derhalve kunnen •Apen, dat we b.v. het menggebod ooier wisten te waardeeren, ja zelfs accijnshelfing op vetten, waartoe jier Verschuur dezer dagen besloot, meenen echter, dat de laatstbe- e maatregel veel te streng is zet, voor wat de uitvoering betreft daardoor een grievend onrecht sover andere crisis-slachtoffers, aa| de ondersteunden, inhoudt, drnenggebod van boter dreef den voor het natuurproduct, zoowel ,0or margarine belangrijk omhoog, gevolg, dat vooizien en bedoeld Degenen, voor wie de prijs te werd, konden zich met surroga- ils reuzel en plantenvet behelpen, val een fiscaal achterdeurtje voor irmsten. üat deurtje nu heeft de met een harden klap dicht en gegrendeld. De spijsvetten met 35 cent per kilo belast ge- de vetten, welke als boter bruikbaar worden gemaakt, zelfs cent. Zeker, de minister heeft de allerarmsten gedacht en op jjke wijze voor ze gezorgd. Een waarvan de kostwinner meer 3 maanden werkloos is en onder- wordt, kan goeukoope marga- bekomen voor 11 cent per half mits de werklooze vader ten- vijf kinderen rijk is. Maar wat zoo'n gezin in de eerste drie en van nood aanvangen en hoe het gaan met de huishoudens, minder kinderen worden geteld? den nood in de gezinnen van zen wordt zoo lichtelijk ge ld. Niemand, zoo heet het vaak, behoeft van honger om te komen, de overheid steunt. Over dien steun loopen vele fabels. In de grcote steden des lands is de steunnorm vrij bevre digend en daarnaar beoordeelt men zoo'n beetje den welstand van alle werkloozen. Maar op het platteland zijn soms de toestanden heel anders dan in de groote stedendé£r wordt inder daad door velen de grootste ellende geleden. De redactie van het christelijk weekblad, de „Geldersche Post", ga* er dezer dagen een staaltje van. In eenQeldersche gemeente van 15000 zielen zijn 300 crlsis-werkloozen. Van 100 dezer heeft de redactie de levens omstandigheden onderzochtze no. teerde de officieel—bekende cijfers der gezins inkomsten en controleerde die gegevens nog eens persoonlijk. Het artikel bevat meerdere statistiekjes maar we zullen omwille van de plaats ruimte alleen de gemiddelde nemen. De bedoelde 100 gezinnen telden te samen 280 kinderen. De gezamenlijke gezinsinkomsten, dus inbegrepen even- tueele verdiensten van vrouwen en kinderen, bedroegen na aftrek van het verschuldigde voor woninghuur en fondsgelden (alleen zieken, en begra fenisfonds) tesamen een som van f 611 26 per week, d. 1. de 100 ouders meegerekend gemiddeld f 1.60 per week en per persoon, dus nog geen kwartje per dag I Om... van te leven 1 Dat als gemiddelde. Eén gezin met 7 kinderen .geniet* f 4 89 per week d.i. per persoon 54 centen, per per soon en per dag 8 centen. Bedoeld gezin kan, als vader meer dan 3 maanden werkloos is, goed koope boter koopen van 11 cent per half pond. Maar voor een ander gezin, dat slechts twee kinderen heeft, bestaat deze mogelijkheid niet. In dat gezin blijft na betaling van woninghuur en fondsgeld f 2.31 per week over, per persoon en per dag aizoo acht centen en een vierde deel van een cent. Zulk een gezin moet 35 cent per kilo be- lasting betalen ten behoeve van de noodlijdende boeren, als de menschen reuzel of plantenvet op hun boterham willen smeren 1 Dat de boeren worden geholpen is goed en noodig, maar het mag niet gaan ten koste van de allerarmsten die zélf van den steun moeten leven. Als de overheid steungeld geeft aan de werkloozen om in dezer noodigste levensbehoeften te voorzien, dan is het malligheid om ze van dat steungeld weer steun te laten betalen aan andere steunbehoevenden. BUITENLAND. Von Papen aan het woord. Vanmorgen heeft von Papen voor den Bond van Beiersche industrieèlen le Munchen een rede gehouden, die vooral om hetgeen hij over zijn hin- nenlandsch beleid zeide, sterk de aan dacht zal trekken. Feitelijk verkon digde hij geen nieuws. Het is reeds lang duidelijk waar hij heen wil. Maar nooit te voren heeft hij zoo onbe schroomd het plan verkondigd van de dictatuur van een kleine groep, die volgens hem geen partij, maar ver ho ven alle partijen verheven is, omdat zij haar gezag rechtstreeks aan hoogere macht ontleent. In plaats van den kei zer hij de gratie Gods in de bijzon dere, absolutistische opvatting die Wilhelm II van deze woorden had is de dictatuur bij de gratie Gods ge komen. De regeering die hij nu, vol gens zijn schets, Duitschland wil ge ven, is niet meer aan eenige parlemen taire instantie, maar alleen aan eigen geweten verantwoording verschuldigd en dan verder aan den president, die als vertegenwoordiger der democratie in het stelsel figureert. In de rede werd de Rijksdag ternauwernood ge noemd, tenzij om schimpscheuten in ontvangst te nemen. De partijen kwa men nog slechter weg: het Duitsche volk zou de partijbureaucratie met de verachting bejegenen die zij verdiende Alle partijperken moesten wegvallen eenheid moest worden geschapen. Wij kennen het recept, dat slechts in Rus- larfd en Italië in de perfectie wordt toegepast. Wie de regeering nog zou tegenwerken in haar verschillend streven, werd door Von Papen tot „vijand van het Duitsche volk" ver klaard. Von Papen zeide verder: Wat de regeering voor de boeren deed waren slechts noodmaatregelen. Jaren lang had men de industrie be voordeeld ten nadeele van den land bouw; nu moest de landbouw worden gered. Het buitenland kon zelf de Duitsche contingenteering overbodig maken door in de wereld de protectie tegen de industrieele productie van Duitschland af te breken. Dit gedeel te van zijn rede klonk zeer onzeker. Men kon eruit merken, dat het gevaar i Herriot's bezoek aan Londen. voor nieuwe werkloosheid, dat uit te- I in de Parijsche pers juicht men het genmaatregelen van het buitenland totstandkomen van Herriot's Londensche kan voortvloeien, niet nagelaten heeft i bezoek ten zeerste toe en men trekt er, indruk te nu,ken von Papen en de zijnen. Daar ligt een gebied dat buiten het bereik is van hun machtsmidde len. Verder was von Papen optimis tisch. De toestand ging vooruit. In September was het getal van werkloo* zen in Duitschland 123.000 lager ge worden, terwijl het verleden jaar 140.000 gestegen was in dezelfde maand. Wel droeg de toestand in de wereld daartoe bij, maar hij meende er aanspraak op te mogen maken dat zijn oeconomisch plan daartoe zeer had bijgedragen. Zoo optimistisch was hij, dat hij tegen den winter een ver betering van den steun voor werkloo zen meende te kunnen beloven. Hij kondigde nog verdere concessies aan op het gebied der sociale politiek. Von Papen was begonnen met over het vraagstuk van ontwapening en ge- lykgerechtigheid te spreken. Veel er in was op den ouden Duitschen toon gestemd. Ook betoogde hij, dat in een ontwapend Duitschland, dat open lag voor zijn buren, geen geld in goed ver trouwen kon worden belegd. Hij herinnerde aan het binnenruk ken der Fransehen in 1923 (de bezet ting van het Roergebied), en de gevol gen daarvan voor de mark. Ook zou een zwakker gewapend Duitschland een bron van onrust zijn. besprekingen te onderschatten, zeer op timistische conclusies uit voor de ver dere ontwikkeling van de werkzaamhe den der ontwapeningsconferentie. De bladen schrijven echter algemeen, dat 't l>y de bijeenkomst van Herriot en Mac Donald niet om een conferentie van twee gaat, doch om een wederzijdsche ge- dachtenwisseling binnen het kader der Fransch-Engelsche overeenkomst van vertrouwen. Men wijst er echter nadrukkelijk op, dat de beide staatslieden geen besluiten kunnen nemen, doch slechts kunnen trachten tot een toenadering der weder zijdsche opvattingen over den Duitschen gelijkgerechtigheidseisch te komen. Het Fransche Ontwapeningsplan. De speciale correspondent»-van de Pe tit Parisien te Genève weet tal van bij zonderheden over het aangekondigde Fransche ontwapeningsvoorstel mede te deelen. Het plan, dat nog onderzocht moet worden door het ministerie van buitenlandsche zaken en door den Raad van Defensie, houdt de volgende vijf hoofdpunten in: 1. Een algemeene ontwapeningscon ventie; Een algemeen consultatief pact; Een regionale overeenkomst to* wederzijdschen steun bij de veilig heid en controle; Een overeenkomst tot instelling van een internationale strijdmacht; Een protocol over de uitvoering van het principe der rechtsgelijk heid; Geen afstand van Portngeesch Timor. Het Departement van Buitenlandsche Zaken te Lissabon ontkent formeel de berichten omtrent den afstand van Por- tugeeseh Timor aan Japan. Bankdirecteur te Chicago ontvoerd. De president van de Security Bank te 0P-C lnnnor-ïven rmmmkt on hnrrira-I £hicag0' Norman Collings, is'ontvoerd, gers loopgr.non gemaakt en barnca I De (Ia(}ers dreigen, dat wanneer er geen des opgeworpen. De politie moest 5000 dollar losgeld wordt betaald, hij meermalen charges ondernemen, om ter dood zal worden gebracht. Zijn echt- Belletjes te Belfast. Zooals wij reeds mededeelden, is 't te Belfast hardhandig toegegaan. In een deel van de stad hadden de betoo- genoote, die eveneens ontvoerd was, is weer in vrijheid gesteld, met de opdracht het losgeld te halen. Opstand in Abessinië. In Abessinië is een revolutie uitgebro ken. De zoon van den vroegeren koning van Gojam, Ras Hailoe, die wegens ver- de opstandigen te verspreiden, onder wie vele vrouwen waren, die vooraan stonden om een regen van steenen op de politie-agenten neer te laten dalen. De onlusten duurden, ondanks de uitgebreide voorzorgsmaatregelen van de politie, ook gedurende den nacht raad ter dood was veroordeeld en later voort. Het kwam tot verscheidene bot- )vel'd begenadigd is in verzet gekomen sin gen met ,1e politie, waarbij 3 men- gg» vagere gr «idem" schen gedood en 11 zwaar gewond I van zfjn vader, bezet. Keizerlijke troepen werden. In totaal zijn ongeveer 1U0 rukken tegen de opstandelingen op en be legeren thans Debra Markos. Mijnramp in Zuid-Afrika. 57 Arbeiders omgekomen. In de mijn Geldenhuis-deep zijn ten gevolge van gasverstikking 57 mijnwer kers om het leven gekomen. Het gas ont- I. ider schriftelijketoeslemming is eenige overname uit deze rubriek verboden. reiend menschen licht gewond. In verband met den kritieken toe stand is de politie met 500 man uit de omliggende plaatsen versterkt, ter wijl een regiment infanterie gereed staat om naar Belfast op te rukken. I wikkelde zich na een brand, die in de eit laaf oed tro laar ook )rdt i EIGENWIJS VOGELTJE. ihler toch", riep het vinkevrouwije zie eens, hier is overvloed 1" oedig zat zl] daar te smullen wat deed zij zich te goed I toen de vinkeman zijn vrouwtje smullen van het heerlijk graan, hij, dat zou ik ook wel lusten orrels staan mij heuich welaan. veidra zat ook hij te pikken I voedsel, dat hij lekker vond. onder 't smullen keek hij telkens even heel voorzichtig rond. tensklaps.... och, wat schrok ons vinkje n van schrik niet elen meer, streek vlak bij zijn vrouw, een troepje die brutale musschen neer. te, dacht hij, wat is dat jammer, 't gedaan met het lekker maal. unnen hier niet blijven zitten, volkje is vreeselijk brutaal. ra vrouwtje sprak hij, wij gaan verder" het vrouwtje keek haar man eens aan. is dat nu, dacht zij ontevreden, torn „wil hij nu hier vandaan? tnibberig sprak ze„Hoor eens even bister goed, naar wat ik zeg, tien smaakt mij overheerlijk, ijf, ga. jij alleen maar weg. fcbt ook altijd iets te klagen tot dit eten heusch niet waard, juist toen vinkevrouw dit zeide, pikte een musch haar in den staart. Wordt vervolgd. HANNEKE. Midden op de hei, in een aardig klein huisje, woonde de bezembinder Wouters met zijn vijf kinderen. Een jaar geleden had hij zijn vrouw ver loren en nu moest de arme man alleen voor zijn gezin zorgen. Wel kon Hanneke, zijn oudste meisje van dertien jaar, al aardig werken, maar ze was dikwijls een beetje iui uitge vallen en stond liever in de deur naar de gezonde bijtjes te kijken, die op de heidebloempjes dansten, dan dat ze den veger opnam en het kamertje schoonmaakte. Vader hielp haar een handje mee hij harkte het kleine tuintje bij en schrobde het geel steenen plaatsje achter het huisook hield hij het hok zoo zindelijk mogelijk, waarin een geit was opgesloten, die de noo- dige melk gaf. Maar 's Zaterdags, juist als er zooveel te doen was, ging Wouters naar de markt in de stad en stond Hanneke dus alleen voor 't werk. Haar broertjes en zusjes gingen naar school en dat ondeugende troep je liep haar doorgaans meer in den weg, dan dat het ook maar iets voor het oudere zusje deed. Neen 's Zater dags was er geen tijd om naar bu ten te kijken, maar toch hing Hanneke uit het raam, om de kinderen, die naar school gingen, zoo lang moge- lijk na te wuiven, of, met haar beide handen onder 't hoofd, een beetje te soezen. Ook dezen Zaterdagmorgen kon ze maar niet opschieten Vader was al vroeg weggegaan en dus had ze een langen dag vóór zich. Maar 't was warm en het zonnetje scheen zoo vroolijk door de kleine ruitjes van het kamertje, dat Hanneke den lust niet weerstaan kon er buiten van te genieten. Daar sloeg de dorpsklok tien uur heel in de verte hoorde ze de school kinderen joelen, ze mochten een kwar tiertje spelen, maar toen werd 't stil, en gingen ze weer aan 't werk. Ook Hanneke zou beginnen foei, wat was het al laat geworden. Anders had ze om dezen tijd de aardappels al ge- schild en kopjes gewasschen. Nu stond de tafel nog vol rommel en de geit liet een klagend „mèh, mèh" booren. omdat het arme dier zoo laat eten kreeg. Hanneke deed haastig een blauwe schort voor, ja, waar zou ze nu 't eerst aan beginnen Ze maakte zich boos op die vervelende geit in den stal, kon dat beest nu niet eens eventjes wachten Het meisje haalde een emmer water en begon maar vast den vloer te dweilen, als de kleintjes dan thuis kwamen, was die tenminste schoon. Gauw pakte ze 't tafeltje op om een beetje ruimte te krijgen, maar ongelukkig had zus Marie een kopje wat te dicht bij den rand gezet. .Pats daar viel het op den grond. Hanneke kreeg een kleur van schrik en maakte zich kwaad op haar zusje. Had dat domme, onhandige kind dat kopje wat verder op de tafel gezet, dan zo\i 't niet gebeurd zijn. Verdrietig raapte ze de scherven op en besloot nu eerst maar af te wasschen, dan stond het boeltje tenminste veilig in de kast. Dus lag de dweil naast den emmer water te wachten, tot Hanneke aan dat werkje toe zou zijn, maar daar begon de geit opeens zóó vervaarlijk te jammeren, dat het meisje de kopjes weer in den steek moest laten, üat droevige klagen was immers niet om aan te hooren O, wat had Hanneke het toch druk en toen de geit eindelijk geholpen was, viel het huisvrouwtje wanhopig op een stoel neer, om even uit te huilen. Dan zou ze misschien ook wat beter opschieten. Maar stil, wat hoorde ze daar? Klopte er iemand aan de deur? „Doe eens open, Hanneke," klonk een fijn stemmetje van buiten. .Kom, doe me eens open en vertel eens gauw, waar om je zoo'n verdriet hebt. Misschien kan ik je helpen." Hanneke wipte de ijzeren klink op en stond voor een heel klein mannetje met een hingen, grijzen baard. Wat zag hij er aar dig uit met zijn vuurrood puntmutsje, en dat korte, bruine broekje, dat strak om zijn kniëen sloot, stond hem zoo l vlug. Op de lage, zwarte schoentjes glommen mooie, zilveren gespen, zoo iets bijzonders had Hanneke nog nooit gezien. Zij droogde haastig haar tranen en het kaboutertje lachte. „Je hoeft voor mij niet te verbergen, dat je geschreid hebt," zei bij. „Kom, wat scheelt er aan" Hanneke trok de schouders op, wat moest ze eigenlijk zeggen Dat ze niet opschoot met haar werk en van den hak op den tak sprong Het dwergje keek eens in 't kamer tje rond, niets stond hier netjes op zijn plaats. Hij schudde zijn grijs hoofd over zóó 'n slordigheid. Hanneke zag dit en om zich gauw te veront schuldigen, zei ze: „O, ik heb nog zooveel te doen en als vader van avond thuis komt, zal hij me nog druk bezig vinden." „Neen," antwoordde het mannetje beslist, .dat zal hij niet, want ik wil je helpen en je meteen eens laten zien, hoe wij werken hebben geleerd." Eensklaps was hij verdwenen, maar een oogenblik later kwam hij terug met drie kameraden, die nog een beetje kleiner waren dan hij. Zt droegen emmertjes, waarin van aller lei gereedschap was; boendertjes,spons- jes, zeempjes, stofdoekjes, ja, nog veel meer. 't Leek wel poppegoed, zoo klein was alles. Hanneke zette een gezicht of ze zeggen wou: „wat is dat nu voor hulp, jullie dreumesen hadden wel weg kunnen blijven." Maar t duurde niet lang, of ze dacht er heel anders over. In een wip was alles opgeruimd en het kaboutertje, dat eerst alleen was gekomen, comman deerde hoe alles gebeuren moest. Ze poetsten en schrobden naar hartelust en een paar uurtjes later zag het huisje er zoo keurig uit als nooit te voren. De geit stond tevreden in 't zinde lijke hok en smulde heerlijk van 't gras, dat de mannetjes voor haar gesneden hadden. Hanneke zelf voer- dé niets uit, met haar handen in de zij keek ze toe, hoe de bedrijvige dwergjes bezig waren. In een oogen blik kookten de aardappelen op 't vuur en er was geen plekje meer in 't huisje, dat niet schoon gemaakt was. .Kijk, Hanneke, zoo moet je wer ken." zei de grootste kabouter, „daar na mag je rusten, maar niet vóór dien tijd." Toen verdween het viertal weer even geheimzinnig als het gekomen was. 's Avonds prees Wouters zijn doch tertje heel erg, omdat hij alles zoo netjes in orde vond, maar Hanneke verzweeg hem, wie het werk voor haar gedaan had. Dat was een ge heimpje tusschen haar en de kabou ters, van wie ze nog lang plezier hoopte te hebben. Oplossingen van de vorige week. 1. SEPTEMBER Engeland Pendule Thomas Emlle Maas Bes En R 2 Blaaskaken en zeepbellen bersten spoedig. 3. Luilekkerland. Nieuwe Raadsels. 1. Ik ben een spreekwoord van 35 letters 14—21—2—3 4 Is een meisjesnaam 5—15 6 17 hoofddeksel 22 19—20—21 heeft men op het hoofd 1 19—24 niet droog 7—19—20—10 middel om zich uit te diukken 25—11 12—7 herkauwer 18—30 13 tegenovergestelde van raak 14 9 16 25 een kleur 8-26 23—4 lichaamsdeel 27—28—29 plaats ln Qelderland 32—3—9 bezit van een boer 2. Van links naar rechts en van boven naar beneden ben ik een plaats in Noord Holland: xxxxxxx het gevraagde woord xxxxxx plaats ln Friesland xxxxx jongensnaam xxxx groote rivier in ons land xxx voorzetsel xx verkorte meisjesnaam x medeklinker 3. Van links naar rechts en van boven naar beneden ben ik de hoofd stad van Noord Holland x medeklinker xxx rivier ln Zwitserland xxxxx wordt van ijzer gemaakt. vervaardiglrg van messen xxxxxxx het gevraagde woord xxxxx plaatsin Zeeuwsch Vlaanderen xxx telwoord x medeklinker II I 2. 3. 4.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 5