Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
YV inkelnieuws.
FEUILLETON
i
Min «Willi
Voor.
•gty
acaiu
;v*
-ao,
fien
!ewea
eker i
<etk i
Jfanh
Snc
ditmt
te
berj
:lano
in rli
a Ne
de
>er.
de
Bos
rt jub
aeled.
Kerk
aardd
21
dislrl
centr,
de
i Gray
#86.
ZATERDAG 29 OCTOBER 1932.
65e JAARGANG.
stefhoa
rwetf
mans
iden
J.R.
ino)
van o
Dit blad verschijnt
flOEN S D AG en ZATERDAG,
ven, Ingezonden stukken, gelden em.
franco te zenden aan den Uitgever.
Uxjnnementsprijs per 3 maanden 1.25.
co p. post door 't geheele rijk 1.40.
zijn
spik
>steind
Ier voo
s aang
n Ji,
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
YrOdag des morgens om uiterlijk 9 uur
In ons beiit sün.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VIER BLADEN.
EERSTE BLAD.
Onze Dooden.
Oerzielen is eigenlijk een spec'fiek
lolieke feestdag of herdenkingsdag
iir wij niet alleen bloemen brengen,
ve ar op de eerste plaats onze dler-
«a tn helpen door jonze gebeden tot
j d, doch in de Zuidelijke landen is
viering er van toch algemeen, d.w.z.
to herdenken dien dag hun dooden.
wijze, waarop men op den 2en No-
ober in bedoelde landen Allerzielen-
I vleit, maakt op de nuchtere lieden
hel Noorden, die er toevallig ge
lgen van mogen zijn, altijd diepen
Iruk. Dan verdringen de menschen
k op de kerkhoven, dan ziet men
m met een tuil bloemen naar het
gaan van dierbare overledenen,
een vader of moeder of van een
Zuid
inderen leggen de bloemen neer
den kouden steen, waaronder de
lelijke resten te vergaan liggen van
r of hem. die dood, maar niet
heten is. Met teedere zorgen wor-
;c 1)fJi de bloemen geschikt. Straks staren
levende oogen op het koude graf
zacht druppen soms de tranen.
Guur is het Najaar
Daarvoor U gekleed
Bij MOL moet U wezen
Indien U 't niet weet.
HOL blijft goedkooper.
van
;nde
:nfabri
Het is zoo mooi en goed, dat
tijd tot tijd herhaalde verkeer
roducté! de dooden. Goed is het voor
ïem lévenden.
niel Stel eens: moeder is niet meer.
kind van zoo'n moeder ondergaat
odelle" o eersten tijd een diepe smart, maar
li, het kind is jong en heeft heel
l bestaan voor zich. Smarten stillen
den duur en aan een leegte went
bi
WB.
aalé,
are wei
ij tot
Cape
rste
't ein
lagde
e make
iet 5-
i/erwac
ff en do
4-2
tegen
's Bos
met 6-
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
Oom Rispeter had door een incasso-
Jeau den wissel op Katarina van de
ma uit Mainz en het restant van de
rdering laten opkoopen. Op den eer-
iOSCOO a October zou Katarina boeten voor
driestheid om de Bloemen-Troilo's
^ncurrentie te willen aandoen. Bloe-
W.S.C|in-Troilo had haar lot in handen. Haar
Idraiddelen waren uitgeput, dat was
tirn' tend. Aan alle kanten Rispeter had
e w,u' .chtig geïnformeerd had ze gepro-
-erd nieuw crediet te krijgen. Maar nie-
oor alle ,nd had vertrouwen in de jonge onder-
maak' m'n£' d*e lichtvaardig was opgebouwd
een zoete hoop en die nu al wankel-
8 30 U Bij het begin van het nieuwe kwar-
»1 cine de zaak er aan. De oooen van
men de tijd heelt wonden. Het kind
schrijdt door het leven, doet wat d<**
levens is en doet misschien óók
wel eens dingen, weike het nagelaten
zou hebben, als moeder er nog zou
zijn geweest en het kind dagelijks had
kunnen aanzien met die goede, trouwe
oogen. Moeder is vergeten.
Totdat daar Allerzielen is Dét her-
innert het kind zich moeder weer.
Het herleeft, als 't ware, moeder»
verscheiden. Het kind gaat naar een
winkel om er een tuil'je bloemen te
koopen, bloemen, welke m teder zoo
gaarne zag. Dan schrtjat dat kind,
misschien reeds lange pren een vol j
wassen mensch. haar moeder's graf,
waar het de bloemen spreidt en schikt, j
Van alles komt weer voor den geest.
Hoe moeder doen kon en spreken en j
vermanen en verzorgen. Hoe moeder
kon waarschuwen En je kon aanzien.
Hoe je niet liegen kon of huichelen
tegenover moeder. En hoe je je soms
kon schamen tegenover haar om leis,
dat je gedaan neenmisdaan
had
Dan herinnert het kind zich enkele
dingen van den jongsten tijd en
't ziet zijwaarts van moeder's graf,
juist als vroeger, toen het moeder
óók wel eens r.iet In de oogen du'fde
blikken. Een traan van berouw welt
met Katchen was haar van het begin af
een doorn in het oog geweest, Katchen
had haar beleedigd en ze had een gruwe-
lijken hekel aan haar. Dus als ze haar
klein kon krijgen, liet ze het niet.
Alles in Viktor kwam in beweging zoo
dra hij Katarina's naam maar hoorde
uitspreken.
En nu gingen vreemden zich er ook
nog mee bemoeien!
Toen mevrouw Rettberg hem de zede-
lessen herhaalde, die Mr. Gabb voor hem
medegegeven had, werd hij rood van
drift. Maar hij deed alle moeite om zijn
woede zoo min mogelijk te laten merken.
Hoe kon eigenlijk iemand ooit op
het idee komen, dat er iets bestond tus-
schen Katarina Lutz en Mr. Gabb? Wie
heeft dat kletspraatje in de wereld ge
bracht? Het is eenvoudig belachelijk. Die
dat verteld heeft, moet een slecht men-
schenkenner zijn.
Natuurlijk was de kletserij van me
vrouw Rettberg zelf afkomstig.
Vindt je het zoo belachelijk? Waarom
eigenlijk?
Als hij verliefd op haar was, zou hij
al jaloersch zijn op mijn gedachten aan
haar. En dat is hij niet, integendeel, hij
geeft mij zelfs wijze lessen in ridderlijke
diensten aan het meisje. Hoe brengt U
dat met elkaar in overeenstemming?
Hij is nu eenmaal een zonderlinge
vent.
Ze voelde dat Viktor haar steeds weer
ontglipte. En ze voelde voor hem meer
dan voor een van de anderen van haar
hofhouding. En de idee, dat hij innerlijk
en plots strekt zich het lichaam. Een
ferm besluit is genomen en het kind
kijkt weder met strakken bilk op den
kouden steen, door welken heen het
moeder's glimlach optwaart. De lippen
trillen ais vroeger, toen de mond
s'amelde van .Moeder, ik zal he
niet meer doen
Een kind, dat een vader of moeder
verliest, verliest véél, maar een kind,
dat zich om den dooden vader of de
overleden moeder niet meer bekom
mert, heeft schier alles verloren.
Wie ons in het leven een stutse
waren, of het een vader was of een
moeder, een echtgenoot of vrouw, zij
kunnen ons ook na hun verscheiden
van deze wereld nog tot grooten steun
zijn. als we 't verkeer met de dooden
welen te onderhouden. Schrijden we
daartoe van tijd tot tijd naar hun graf
E-n d'»»D gebed, een hlo«»m. een paar
s rcci*iiae vinge.s over een koudci.
steen, geven ons weer contact mei
degenen, die ons zoo lief waren. Ze
zullen weer een oogenblik voor ons
herleven en als we het kerkhof ver
laten, dan weten we ons gesterkt door
lieflijke herinnering, ons bewust van
de diepe waarde van vroegere waar
schuwingen en gelouterd door de
vergeving, weike ons deel werd.
Gelukkig degenen vooral die bidden
kunnen voor hu^ dooden I
ber in Den Haag, om met ons, te
protesteeren tegen deze arbeidersvij.
andelijke regeeringsmaatregelen. Indien
gij niet in massa uw onwil toont
tegen dit regeeringsbeleid zult gij
spoedig ondervinden, dat gij nog
harder zult worden gekastijd dan tot
dusverre.
Weg met alle geweiter! Weg met
alle overbodige bezuinigingsmaatrege
len, die dienen moeten om 't kapita
lisme te versterken en de arbeiders
klasse te verzwakken.
Tegen de .vrijstelling van de groo-
ten" die tot 50 pCt. van hun
inkomen aan belasting zullen moeten
betalen.
Tegen .de salarisverlagingen"
behalve tegen die bij de sociaal demo
cratische Arbeiderspers.
Tegen „te lage werkloozenuitkeerin-
genwelke normen door de
regeering worden gehandhaafd, terwijl
V
De .hoogtijdag der
sociaal-democraten.
S.D.A P. N.V.V. hebben een bral
lend manifest verspreid aan de arbei.
ders van Nederland.
Het slot daarvan iuidt:
.Ons protest gaat tegen de belasting
op de kleinen en de vrijstelling van
de grooten. Ons protest gaat tegen de
klasseregeering, die het bezit ontziet
en de belangen des volks aanrandt.
Ons protest gaat tegen de salarisver
lagingen, tegen de lage werkloozenuit-
keeringen, tegen de verminking van
het volksonderwijs, tegen de vermin,
dering der zorg voor zieken en ouden
van dagen. Ons protest gaat tegen de
handhaving der hooge uitgaven voor
het onnutte en gevaarlijke militarisme
Arbeiders en arbeidersvrouwen Wij
verwachten U op den 8sten Novem
Hoofd -en Kiespijn
MIJNHARDTS POEDERS
ook de aan de besturen der vier
grootste -gemeenten in overweging ge
geven bezuinigingen op bijslagen na
nader beraad zijn teruggenomen.
Tegen de .hooge uitgaven voor het
onnutte en gevaarliike militarisme*
dat belichaamd is in ons kleine legertje.
Tegen .versterking van het kapita
lisme" dat ook volgens de sociaal
democraten in een gevaarlijke crisis
verkeert.
Tegen .verzwakking van de arbei-
dertklasse' zonder rekening te
houden met de daling van het index
cijfer.
Enz., Enz.
was. Van de vroegere verloving van Ka
tarina en van alle nieuwe kletspraatjes
er over had ze voor het eerst gehoord by
een bezoek, dat juffrouw Sokeland, de
Deensche gezelschapsdame, haar in het
sanatorium had gebracht.
Ik ga niet weer naar den Amselberg,
als ik weer beter ben, zei ze met haar
zwakke, nog wat trillende stem. Ik ver
lang meneer Troilo niet meer te ontmoe
ten. Ik kan hem gewoon niet meer uit
staan.
En Mr. Gabb, die bezig was stokjes te
snijden voor de anjelierenbedden, stond
wijdbeens voor haar, er in zijn gemoede
lijkheid niet aan denkend, dat hij haar
het beetje zon benam, zei hij op rustigen
toon:
Mevrouw Rettberg gedraagt zich
niet als een lady.
En met vuur antwoordde Eva:
En meneer Troilo niet als een
gentleman.
Mr. Gabb sneed verder aan zn stokjes.
De spaanders vlogen in het rond. Ik ge
loof, dat ik de heele zaak doorzie. Ze ko
ketteert met hem, alleen maar om juf
frouw Lutz pijn te doen..
O, ze heeft heelemaal geen hart,
antwoordde Eva.
Neen, dat heeft ze zeker niet. En
op zoo iets vliegt meneer Troilo af, de
sukkel.
Den volgenden morgen stuurde mevr.
Rettberg cm half 8 den boy naar Mr. Gabb
of hij niet kwam tennissen vandaag?
Ik heb vandaag geen tijd, gaf hij
den jongen kortaf ten antwoord. Dezelf-
or a||eJ:n gezichten, zoo vaak ze het er over
'dden.
]-oen Viktor zich op een keer er op-
SioSCOO ^rkingen over permitteerde, antwoord-
Rispeter koel en uit de hoogte, dat
rantwoordelijk h ij zich behoefde te ge
in, die voor de wet verantwoordelijk
en overigens was op den stap, dien
firma Troilo had gedaan, absoluut
ts aan te merken, men kon het zelfs
houwen als noodweer; ze werden ge
ven door den drang tot zelfbehoud,
endien, Viktor had er niets mee te
>ken: hij stond voorloopig nog bui-
Me firma. Van zijn stiefmoeder kreeg
een ander antwoord. Zijn verloving
3LAD.
'P
om de aandacht van Viktor te trekken en
hem te bekoren. De gedachte, dat hij een
eenvoudig, arm meisje verkoos boven
haar, zweepte haar eenvoudig op.
Allen merkten, hoe zij zich inspande.
Ook Mr. Gabb.
Niemand had er een idee van, wat er
in de dagen voor de groote tennismatch
zoo al in hem omging. Eenmaal liet hij
zich tegenover Eva Stuckradt een beetje
gaan. Ze was weer uit het sanatorium
terug, bleek en zielig; in een dikken
bontmantel zat ze in het zonnetje voor
de kas, ontstemd dat ze niet kon helpen,
terwijl er toch zoo'n behoefte aan hulp
strijd kwam mevrouw Rettberg zelf naar
de kweekerij. Katarina was naar Wies-
baden naar haar advocaat. Eva zat in de
huiskamer aan werkschorten te naaien,
Mr. Gabb was in de kas aan het werk.
Hier waren nu meisjes aan het werk, die
geen vakkennis hadden, maar alleen be
paalde handgrepen leerden. Het gevaar
voor verraad werd daardoor veel min
der, al bleef scherp toezicht natuurlijk
dringend noodig.
Toen de oude Reuss den Engelschman
het bezoek aandiende, zei deze kort: Ik
heb het te druk.
Maar mevrouw Rettberg liet zich niet
afschepen. Toen ze door de ruiten haar
tennispartner ontdekt had, trad ze drif
tig de kas binnen. Ze zag er op haar voor-
deeligst uit en met haar slanke figuur
leek ze tusschen de bloemen en planten
wel een bakvisch.
Mr. Gabb, eigenlijk gezegd ben ik bui
ten mezelf. Wat bezielt U? Morgen om 10
uur beginnen de wedstrijden. We hebben
in drie dagen niet samen geoefend. Kan
ons succes U heelemaal niets schelen?
No, Mrs. Rettberg.
Nadat we ons maandenlang inge
speeld hebben? Ik kan van U verlangen,
dat U mij tenminste niet mijn succes on
mogelijk maakt.
Hij werkte rustig door. Duizenden mi
niatuur-bloempotjes stonden te wachten
op de kleine spruitsels, die zich in het
zandbed in de kas uit de nieuwe stek
ken ontwikkeld hadden.
Ik ben niet van plan, mevrouw Rett
berg, aan de wedstrijden deel te nemen.
Mevrouw Fulvia Rettberg deed een
stap achteruit en nam hem met een hoog
moedig gezicht van het hoofd tot de voe
ten op. Op haar effen blank voorhoofd
kwam een scherpe, diepe rimpel.
U staakt?
Yes I do.
Waarom?
Ik heb er geen plezier meer in om
met U te spelen. Juffrouw Driesel, U
moet niet zoo vast planten. Kijkt U, zóó.
Neen, het is overbodig om er over te
spreken, ik zal niet meer met U spelen.
Dan zal ik U eens vertellen, wat ik
van U denk. Ik vind het.Ze stokte en
begon driftig te huilen. U hebt me een
voudig voor de mal gehouden. Ja wel.
Den heelen tijd al. Zoo is het En ik was
nog zoo goedig en vertrouwde U. En
nam U in mijn kring op. Maar U hoort
niet thuis in goede kringen. Een man, die
zoo iets doetMaar ik kan me wel
voorstellen, wie U heeft opgestookt....
De glazen deur ging open en Katarina
kwam binnen. Ze was verbluft over wat
ze zag. Toen ze het terrein was opgeko
men, had ze de kijvende vrouwenstem al
gehoord.
Mevrouw Rettberg bent l het
maar wat gebeurt hier dan in vredes
naam?
De dame strekte met een theatraal ge
baar haar arm uit in de richting van Mr.
Gabb: Hier, uw Mr. Gabb weigert om
verder met mü te tennissen, nadat ik
maandenlang mijn huis voor hem open
gesteld heb.... Noemt U my dan toch
de reden, Mr. Gabb. Dat is toch wel het
minste wat ik verlangen kan.
Mr. Gabb had zijn werk nog geen se
conde laten rusten. Misschien wilt U wel
tegen de lady zeggen, Miss Lutz, dal ik
haar de reden al genoemd heb: name
lijk dat ik geen plezier meer heb, om
met haar te spelen.
Wat heb ik dan plotseling op mijn
geweten?
Zegt U toch alsjeblieft de ware re
den, Mr. Gabb, drong Kataiina aan.
Zegt U dan maar tegen de lady. dat
het gezelschap, dat ik tegenwoordig weer
op den Amselberg aantref, me niet aan
slaat.
Zoo, zoo. Mevrouw Rettberg draaide
zich op haar hakken om en rood van
drift keek ze Katarina recht in het ge
zicht. Dat is afgesproken werk. Het gaat
tegen meneer Troilo. Dat is jullie wraak
nietwaar
Katarina maakte een afwerend gebaar:
Maar mevrouw
Mr. Gabb zette het bloempotje, dal hij
onderhanden had, weer in de rij en
wendde zich naar mevrouw Rettberg.
Zijn kaarsrechte houding had iets drei
gends. Hij zag er uit om hang voor te
worden. Bent U klaar? Goed. U wilt dus
hooren, wat U al heel goed weet. Wat
iedereen al weet. Alleen juffrouw Lutz
nog niet. En haar had ik het graag nog
verzwegen.
Katarina zag haar vriend angstig-vra-
gend aan:
Maar nu zou ik zelf wel graag wil
len weten
Mr. Troilo heeft zich de vorderin
gen uit Mainz laten cedeeren, juffrouw
Lutz. Hij wil U den eersten October in
moeilijkheden brengen, heb ik gehoord.
Is 't nit so, Mrs. Rettberg? Ziet U van
zulk soort zakenmanieren houd ik niet.
Zoo handelt geen gentleman tegen de
vrouw, waarmee hy eens verloofd ge
weest is.
Stom verbaasd had Katarina de han
den in elkaar geslagen.
Dat zijn ze van plan
Wordt vervolgd.
e Echo van het Zuiden,
aalwpscbe en Langstraatsehe Conrant,
22
lermt
Doos'-Set. Per stuk Set.
Bij Uw drogist.