Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. YV inkelnieuws. FEUILLETON i Min «Willi Voor. •gty acaiu ;v* -ao, fien !ewea eker i <etk i Jfanh Snc ditmt te berj :lano in rli a Ne de >er. de Bos rt jub aeled. Kerk aardd 21 dislrl centr, de i Gray #86. ZATERDAG 29 OCTOBER 1932. 65e JAARGANG. stefhoa rwetf mans iden J.R. ino) van o Dit blad verschijnt flOEN S D AG en ZATERDAG, ven, Ingezonden stukken, gelden em. franco te zenden aan den Uitgever. Uxjnnementsprijs per 3 maanden 1.25. co p. post door 't geheele rijk 1.40. zijn spik >steind Ier voo s aang n Ji, UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en YrOdag des morgens om uiterlijk 9 uur In ons beiit sün. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN. EERSTE BLAD. Onze Dooden. Oerzielen is eigenlijk een spec'fiek lolieke feestdag of herdenkingsdag iir wij niet alleen bloemen brengen, ve ar op de eerste plaats onze dler- «a tn helpen door jonze gebeden tot j d, doch in de Zuidelijke landen is viering er van toch algemeen, d.w.z. to herdenken dien dag hun dooden. wijze, waarop men op den 2en No- ober in bedoelde landen Allerzielen- I vleit, maakt op de nuchtere lieden hel Noorden, die er toevallig ge lgen van mogen zijn, altijd diepen Iruk. Dan verdringen de menschen k op de kerkhoven, dan ziet men m met een tuil bloemen naar het gaan van dierbare overledenen, een vader of moeder of van een Zuid inderen leggen de bloemen neer den kouden steen, waaronder de lelijke resten te vergaan liggen van r of hem. die dood, maar niet heten is. Met teedere zorgen wor- ;c 1)fJi de bloemen geschikt. Straks staren levende oogen op het koude graf zacht druppen soms de tranen. Guur is het Najaar Daarvoor U gekleed Bij MOL moet U wezen Indien U 't niet weet. HOL blijft goedkooper. van ;nde :nfabri Het is zoo mooi en goed, dat tijd tot tijd herhaalde verkeer roducté! de dooden. Goed is het voor ïem lévenden. niel Stel eens: moeder is niet meer. kind van zoo'n moeder ondergaat odelle" o eersten tijd een diepe smart, maar li, het kind is jong en heeft heel l bestaan voor zich. Smarten stillen den duur en aan een leegte went bi WB. aalé, are wei ij tot Cape rste 't ein lagde e make iet 5- i/erwac ff en do 4-2 tegen 's Bos met 6- van „De Echo van het Zuiden". Uit het Duitsch van Paul Oskar Hoeker. (Nadruk verboden). Oom Rispeter had door een incasso- Jeau den wissel op Katarina van de ma uit Mainz en het restant van de rdering laten opkoopen. Op den eer- iOSCOO a October zou Katarina boeten voor driestheid om de Bloemen-Troilo's ^ncurrentie te willen aandoen. Bloe- W.S.C|in-Troilo had haar lot in handen. Haar Idraiddelen waren uitgeput, dat was tirn' tend. Aan alle kanten Rispeter had e w,u' .chtig geïnformeerd had ze gepro- -erd nieuw crediet te krijgen. Maar nie- oor alle ,nd had vertrouwen in de jonge onder- maak' m'n£' d*e lichtvaardig was opgebouwd een zoete hoop en die nu al wankel- 8 30 U Bij het begin van het nieuwe kwar- »1 cine de zaak er aan. De oooen van men de tijd heelt wonden. Het kind schrijdt door het leven, doet wat d<** levens is en doet misschien óók wel eens dingen, weike het nagelaten zou hebben, als moeder er nog zou zijn geweest en het kind dagelijks had kunnen aanzien met die goede, trouwe oogen. Moeder is vergeten. Totdat daar Allerzielen is Dét her- innert het kind zich moeder weer. Het herleeft, als 't ware, moeder» verscheiden. Het kind gaat naar een winkel om er een tuil'je bloemen te koopen, bloemen, welke m teder zoo gaarne zag. Dan schrtjat dat kind, misschien reeds lange pren een vol j wassen mensch. haar moeder's graf, waar het de bloemen spreidt en schikt, j Van alles komt weer voor den geest. Hoe moeder doen kon en spreken en j vermanen en verzorgen. Hoe moeder kon waarschuwen En je kon aanzien. Hoe je niet liegen kon of huichelen tegenover moeder. En hoe je je soms kon schamen tegenover haar om leis, dat je gedaan neenmisdaan had Dan herinnert het kind zich enkele dingen van den jongsten tijd en 't ziet zijwaarts van moeder's graf, juist als vroeger, toen het moeder óók wel eens r.iet In de oogen du'fde blikken. Een traan van berouw welt met Katchen was haar van het begin af een doorn in het oog geweest, Katchen had haar beleedigd en ze had een gruwe- lijken hekel aan haar. Dus als ze haar klein kon krijgen, liet ze het niet. Alles in Viktor kwam in beweging zoo dra hij Katarina's naam maar hoorde uitspreken. En nu gingen vreemden zich er ook nog mee bemoeien! Toen mevrouw Rettberg hem de zede- lessen herhaalde, die Mr. Gabb voor hem medegegeven had, werd hij rood van drift. Maar hij deed alle moeite om zijn woede zoo min mogelijk te laten merken. Hoe kon eigenlijk iemand ooit op het idee komen, dat er iets bestond tus- schen Katarina Lutz en Mr. Gabb? Wie heeft dat kletspraatje in de wereld ge bracht? Het is eenvoudig belachelijk. Die dat verteld heeft, moet een slecht men- schenkenner zijn. Natuurlijk was de kletserij van me vrouw Rettberg zelf afkomstig. Vindt je het zoo belachelijk? Waarom eigenlijk? Als hij verliefd op haar was, zou hij al jaloersch zijn op mijn gedachten aan haar. En dat is hij niet, integendeel, hij geeft mij zelfs wijze lessen in ridderlijke diensten aan het meisje. Hoe brengt U dat met elkaar in overeenstemming? Hij is nu eenmaal een zonderlinge vent. Ze voelde dat Viktor haar steeds weer ontglipte. En ze voelde voor hem meer dan voor een van de anderen van haar hofhouding. En de idee, dat hij innerlijk en plots strekt zich het lichaam. Een ferm besluit is genomen en het kind kijkt weder met strakken bilk op den kouden steen, door welken heen het moeder's glimlach optwaart. De lippen trillen ais vroeger, toen de mond s'amelde van .Moeder, ik zal he niet meer doen Een kind, dat een vader of moeder verliest, verliest véél, maar een kind, dat zich om den dooden vader of de overleden moeder niet meer bekom mert, heeft schier alles verloren. Wie ons in het leven een stutse waren, of het een vader was of een moeder, een echtgenoot of vrouw, zij kunnen ons ook na hun verscheiden van deze wereld nog tot grooten steun zijn. als we 't verkeer met de dooden welen te onderhouden. Schrijden we daartoe van tijd tot tijd naar hun graf E-n d'»»D gebed, een hlo«»m. een paar s rcci*iiae vinge.s over een koudci. steen, geven ons weer contact mei degenen, die ons zoo lief waren. Ze zullen weer een oogenblik voor ons herleven en als we het kerkhof ver laten, dan weten we ons gesterkt door lieflijke herinnering, ons bewust van de diepe waarde van vroegere waar schuwingen en gelouterd door de vergeving, weike ons deel werd. Gelukkig degenen vooral die bidden kunnen voor hu^ dooden I ber in Den Haag, om met ons, te protesteeren tegen deze arbeidersvij. andelijke regeeringsmaatregelen. Indien gij niet in massa uw onwil toont tegen dit regeeringsbeleid zult gij spoedig ondervinden, dat gij nog harder zult worden gekastijd dan tot dusverre. Weg met alle geweiter! Weg met alle overbodige bezuinigingsmaatrege len, die dienen moeten om 't kapita lisme te versterken en de arbeiders klasse te verzwakken. Tegen de .vrijstelling van de groo- ten" die tot 50 pCt. van hun inkomen aan belasting zullen moeten betalen. Tegen .de salarisverlagingen" behalve tegen die bij de sociaal demo cratische Arbeiderspers. Tegen „te lage werkloozenuitkeerin- genwelke normen door de regeering worden gehandhaafd, terwijl V De .hoogtijdag der sociaal-democraten. S.D.A P. N.V.V. hebben een bral lend manifest verspreid aan de arbei. ders van Nederland. Het slot daarvan iuidt: .Ons protest gaat tegen de belasting op de kleinen en de vrijstelling van de grooten. Ons protest gaat tegen de klasseregeering, die het bezit ontziet en de belangen des volks aanrandt. Ons protest gaat tegen de salarisver lagingen, tegen de lage werkloozenuit- keeringen, tegen de verminking van het volksonderwijs, tegen de vermin, dering der zorg voor zieken en ouden van dagen. Ons protest gaat tegen de handhaving der hooge uitgaven voor het onnutte en gevaarlijke militarisme Arbeiders en arbeidersvrouwen Wij verwachten U op den 8sten Novem Hoofd -en Kiespijn MIJNHARDTS POEDERS ook de aan de besturen der vier grootste -gemeenten in overweging ge geven bezuinigingen op bijslagen na nader beraad zijn teruggenomen. Tegen de .hooge uitgaven voor het onnutte en gevaarliike militarisme* dat belichaamd is in ons kleine legertje. Tegen .versterking van het kapita lisme" dat ook volgens de sociaal democraten in een gevaarlijke crisis verkeert. Tegen .verzwakking van de arbei- dertklasse' zonder rekening te houden met de daling van het index cijfer. Enz., Enz. was. Van de vroegere verloving van Ka tarina en van alle nieuwe kletspraatjes er over had ze voor het eerst gehoord by een bezoek, dat juffrouw Sokeland, de Deensche gezelschapsdame, haar in het sanatorium had gebracht. Ik ga niet weer naar den Amselberg, als ik weer beter ben, zei ze met haar zwakke, nog wat trillende stem. Ik ver lang meneer Troilo niet meer te ontmoe ten. Ik kan hem gewoon niet meer uit staan. En Mr. Gabb, die bezig was stokjes te snijden voor de anjelierenbedden, stond wijdbeens voor haar, er in zijn gemoede lijkheid niet aan denkend, dat hij haar het beetje zon benam, zei hij op rustigen toon: Mevrouw Rettberg gedraagt zich niet als een lady. En met vuur antwoordde Eva: En meneer Troilo niet als een gentleman. Mr. Gabb sneed verder aan zn stokjes. De spaanders vlogen in het rond. Ik ge loof, dat ik de heele zaak doorzie. Ze ko ketteert met hem, alleen maar om juf frouw Lutz pijn te doen.. O, ze heeft heelemaal geen hart, antwoordde Eva. Neen, dat heeft ze zeker niet. En op zoo iets vliegt meneer Troilo af, de sukkel. Den volgenden morgen stuurde mevr. Rettberg cm half 8 den boy naar Mr. Gabb of hij niet kwam tennissen vandaag? Ik heb vandaag geen tijd, gaf hij den jongen kortaf ten antwoord. Dezelf- or a||eJ:n gezichten, zoo vaak ze het er over 'dden. ]-oen Viktor zich op een keer er op- SioSCOO ^rkingen over permitteerde, antwoord- Rispeter koel en uit de hoogte, dat rantwoordelijk h ij zich behoefde te ge in, die voor de wet verantwoordelijk en overigens was op den stap, dien firma Troilo had gedaan, absoluut ts aan te merken, men kon het zelfs houwen als noodweer; ze werden ge ven door den drang tot zelfbehoud, endien, Viktor had er niets mee te >ken: hij stond voorloopig nog bui- Me firma. Van zijn stiefmoeder kreeg een ander antwoord. Zijn verloving 3LAD. 'P om de aandacht van Viktor te trekken en hem te bekoren. De gedachte, dat hij een eenvoudig, arm meisje verkoos boven haar, zweepte haar eenvoudig op. Allen merkten, hoe zij zich inspande. Ook Mr. Gabb. Niemand had er een idee van, wat er in de dagen voor de groote tennismatch zoo al in hem omging. Eenmaal liet hij zich tegenover Eva Stuckradt een beetje gaan. Ze was weer uit het sanatorium terug, bleek en zielig; in een dikken bontmantel zat ze in het zonnetje voor de kas, ontstemd dat ze niet kon helpen, terwijl er toch zoo'n behoefte aan hulp strijd kwam mevrouw Rettberg zelf naar de kweekerij. Katarina was naar Wies- baden naar haar advocaat. Eva zat in de huiskamer aan werkschorten te naaien, Mr. Gabb was in de kas aan het werk. Hier waren nu meisjes aan het werk, die geen vakkennis hadden, maar alleen be paalde handgrepen leerden. Het gevaar voor verraad werd daardoor veel min der, al bleef scherp toezicht natuurlijk dringend noodig. Toen de oude Reuss den Engelschman het bezoek aandiende, zei deze kort: Ik heb het te druk. Maar mevrouw Rettberg liet zich niet afschepen. Toen ze door de ruiten haar tennispartner ontdekt had, trad ze drif tig de kas binnen. Ze zag er op haar voor- deeligst uit en met haar slanke figuur leek ze tusschen de bloemen en planten wel een bakvisch. Mr. Gabb, eigenlijk gezegd ben ik bui ten mezelf. Wat bezielt U? Morgen om 10 uur beginnen de wedstrijden. We hebben in drie dagen niet samen geoefend. Kan ons succes U heelemaal niets schelen? No, Mrs. Rettberg. Nadat we ons maandenlang inge speeld hebben? Ik kan van U verlangen, dat U mij tenminste niet mijn succes on mogelijk maakt. Hij werkte rustig door. Duizenden mi niatuur-bloempotjes stonden te wachten op de kleine spruitsels, die zich in het zandbed in de kas uit de nieuwe stek ken ontwikkeld hadden. Ik ben niet van plan, mevrouw Rett berg, aan de wedstrijden deel te nemen. Mevrouw Fulvia Rettberg deed een stap achteruit en nam hem met een hoog moedig gezicht van het hoofd tot de voe ten op. Op haar effen blank voorhoofd kwam een scherpe, diepe rimpel. U staakt? Yes I do. Waarom? Ik heb er geen plezier meer in om met U te spelen. Juffrouw Driesel, U moet niet zoo vast planten. Kijkt U, zóó. Neen, het is overbodig om er over te spreken, ik zal niet meer met U spelen. Dan zal ik U eens vertellen, wat ik van U denk. Ik vind het.Ze stokte en begon driftig te huilen. U hebt me een voudig voor de mal gehouden. Ja wel. Den heelen tijd al. Zoo is het En ik was nog zoo goedig en vertrouwde U. En nam U in mijn kring op. Maar U hoort niet thuis in goede kringen. Een man, die zoo iets doetMaar ik kan me wel voorstellen, wie U heeft opgestookt.... De glazen deur ging open en Katarina kwam binnen. Ze was verbluft over wat ze zag. Toen ze het terrein was opgeko men, had ze de kijvende vrouwenstem al gehoord. Mevrouw Rettberg bent l het maar wat gebeurt hier dan in vredes naam? De dame strekte met een theatraal ge baar haar arm uit in de richting van Mr. Gabb: Hier, uw Mr. Gabb weigert om verder met mü te tennissen, nadat ik maandenlang mijn huis voor hem open gesteld heb.... Noemt U my dan toch de reden, Mr. Gabb. Dat is toch wel het minste wat ik verlangen kan. Mr. Gabb had zijn werk nog geen se conde laten rusten. Misschien wilt U wel tegen de lady zeggen, Miss Lutz, dal ik haar de reden al genoemd heb: name lijk dat ik geen plezier meer heb, om met haar te spelen. Wat heb ik dan plotseling op mijn geweten? Zegt U toch alsjeblieft de ware re den, Mr. Gabb, drong Kataiina aan. Zegt U dan maar tegen de lady. dat het gezelschap, dat ik tegenwoordig weer op den Amselberg aantref, me niet aan slaat. Zoo, zoo. Mevrouw Rettberg draaide zich op haar hakken om en rood van drift keek ze Katarina recht in het ge zicht. Dat is afgesproken werk. Het gaat tegen meneer Troilo. Dat is jullie wraak nietwaar Katarina maakte een afwerend gebaar: Maar mevrouw Mr. Gabb zette het bloempotje, dal hij onderhanden had, weer in de rij en wendde zich naar mevrouw Rettberg. Zijn kaarsrechte houding had iets drei gends. Hij zag er uit om hang voor te worden. Bent U klaar? Goed. U wilt dus hooren, wat U al heel goed weet. Wat iedereen al weet. Alleen juffrouw Lutz nog niet. En haar had ik het graag nog verzwegen. Katarina zag haar vriend angstig-vra- gend aan: Maar nu zou ik zelf wel graag wil len weten Mr. Troilo heeft zich de vorderin gen uit Mainz laten cedeeren, juffrouw Lutz. Hij wil U den eersten October in moeilijkheden brengen, heb ik gehoord. Is 't nit so, Mrs. Rettberg? Ziet U van zulk soort zakenmanieren houd ik niet. Zoo handelt geen gentleman tegen de vrouw, waarmee hy eens verloofd ge weest is. Stom verbaasd had Katarina de han den in elkaar geslagen. Dat zijn ze van plan Wordt vervolgd. e Echo van het Zuiden, aalwpscbe en Langstraatsehe Conrant, 22 lermt Doos'-Set. Per stuk Set. Bij Uw drogist.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1