4 e. JE ECHO VAN «ET ZUIDEN EK m 21 l No. K OP del £P, iren: fl Ons Weekpraatie. egen 1,90 - 2,! 0,40 0,5, tot v,ö 3SSINS, 25 TOT li KEN, SLo ïenheid. RS, PUI UIEN, t RUITE 12,75 - GEVOE 10,50 -1 9,00 - 21 v;p. 90. Zaterdag 12 Nov. 1932. 55e Jrg. TWEEDE BLAD. 1 Er zullen maar weinig menschen in 0ns land zijn, die niet met belangstel ling en groote nieuwsgierigheid kennis namen van de rechtzaak tegen den „verdwenen notaris". En toch geldt het hier in wezen geen cause celèbre. Het gebeurt tegenwoordig méér, dat notarissen, advocaten en vertegen woordigers van andere eerbare beroe- pen voor de vierschaar worden ge daagd, dikwijls om zwaardere ver grijpen dan die, welke de Amsterdam- sche notaris beging. Deze laatste ech- ter heeft onbedoeld aller aan dacht geleidelijk op zijn persoon ge vestigd; hij heeft de publieke belang stelling voor zijn strafzaak kunstma tig gekwéékt en wel zoo, dat er ten slotte voor het gebeuren een gewel dige publieke interesse was gegroeid. Hij begon de aandacht op zijn zaak te trekken door de hooge cautie, waarmee hij zijn vrijheid uit de voorloopige hechtenis herkreeg. Toen hij moest vóórkomen, was hij zoek, maar de rechtbank gelastte zijn voorgeleiding. De notaris evenwel bleef zoek. Heel Amsterdam zocht mee naar hem. Men meende hem gezien te hebben in het Rijksmuseum, in de Bijenkorf, ja overal. Tenslotte arresteerde de politie hom in Wassenaar. Daags er na werd hij voor zijn rechters geleid en de be langstelling voor de procedure was toen tol een ongekende hoogte geste gen. Ken gebeurtenis lijkt te grootscher, naarmate de voorbereiding geleidelij ker is geweest en van kleine evenemen ten was vervuld. Denken we maar-eens aan een trouw dag. Zeker, het is inderdaad een ge wichtige dag in een menschenleven, maar zou de trouwdag wel zoo'n bui tengewonen indruk op de menschen maken, als er niet aan voorafgegaan ware: de kennismaking, de verloving, de verkeering, het zoeken naar een woning, de keuze van de inrichting, hot „aanteekenen", enz.? Kerstmis is een heerlijk familie feest, maar het wordt ook terdege voorbereid. Dagen tevoren gaan we een Kerstboom uitzoeken en reeds weken tevoren loopen we met de kinderen langs de winkelramen en koopen we nu eens een paar glanzende bolletjes, dan weer een ster of wat kaarsjes. VroegerAls de Koninginnedag nauwelijks was gepasseerd, zagen we nis kinderen reeds de eerste suikeren beesten.in de etalages van de banket bakkers verschijnen. Dan holden we naar huis om te vragen: „Moe, wan néér is het Sinterklaas?" Een paar we ken later verschenen in de kranten de eerste annonces, in welke de goede Sint te paard was afgebeeld. We knip ten de advertenties uit en teekenden de plaatjes na. Dagelijks liepen we langs een winkel, waar Sinterklaas, naar we ons herinnerden, het vorig jaar was afgestapt. Op een goeden dag lazen we er dan. op een telegramformulier, dat de heilige kindervriend ook nu weer zijn komst had aangekondigd. Sjonge, sjonge, dan waren we niet meer te houden! We zorgden voor schoenen in den schoorsteen en sleepten hooi hij i mekaar voor Sinterklaas-z'n-paard. El- ken dag herzagen we ons verlang lijstje. Zoo werd vroeger de feestdag ge maakt TegenwoordigOch ja, we weten wel: het is crisis. Maar is dat een reden om bij de pakken te gaan neerzitten? Als het een goede tijd is, kan men nog eens wat achterwege laten, maar in slechten tijd moet men dubbel-hard werken en probeeren om van de om standigheden te maken, wat er van te maken valt. Al is er crisis, er zal toch ook dit jaar weer Sinterklaas zijn! En daar zal dan, juist als vroeger, arm en rijk aan meedoen. Natuurlijk! Een kinder hand is gauw gevuld en op Sinterklaas gaat het maar om kleinigheden, óók als het de grooten betreft. Er zijn bo vendien genoeg menschen, die over een behoorlijk inkomen beschikken. Als de winkeliers hun eigen belang maar begrepen en het komende Sinter klaasfeest vooraf maar wat opdoften, dan brachten ze tenminste met de Kerstdagen er hij nog een paar mooie weken in het verschiet van een slechten tijd. 't Is jammer, dat de „verdwenen no taris" van Amsterdam vroeger geen banketbakker is geworden, manufac- turier of handelaar in galanterieën en speelgoederen. Hij had zijn groote kwaliteiten dan nuttiger kunnen aan wenden en hij ware een gezeten bur ger geworden inplaats van een notaris, die zitten moet. Hij zou nu zeker volop aan het ad- verteeren zijn geweest over het ko mende Sinterklaasfeest. Hij zou in de ze krant al hebben verteld, wat bij hem allemaal verkrijgbaar was om er elkander gelukkig mee te maken. Hij zou al lang een plaatje van Sinterklaas te paard hij den uitgever van deze krant hebben geleend om er zijn an nonce mee op te fleuren. Hij zou wel hebben gezorgd, dat de kinderen van nu af nog slechts zouden praten over, en denken aan, het groote festijn van 5 December en dat ze het uit de krant aan vader en moeder zouden vóórle- zen, wat er bij hem al zoo te koop was. Maar helaas, vele winkeliers dommelen voort. Het is malaise Maar hel is nog de tijd! BINNENLAND Onze in- en uitvoer. Blijkens mededeeling van het Cen traal Bureau voor de Statistiek heeft de invoer in Nederland in October be dragen 117 (v. m. 102, v. j. 160) mil- lioen, geëxporteerd werd voor een waarde van 82 (v. m. 77, v. j. /Ill) millioen. In de eerste 10 maan den bedroeg onze invoer 1870 (v. j. 1612) millioen, de uitvoer 706 (v. j. 1130) millioen. 102. Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden, ON 61 RS, MZ. ;ESTE. ;enoenid! •op. ntbiedeo. velend. EEN EIGENWIJS VOGELTJE. Ia. toen zl] zat in nood, toen was Heel bang de vinkevrouw. Maar eenmaal aan 't gevaar ontsnapt Och, wat vergat zij gauw, Dat zij beloofd had, dat zij steeds Z >u doen wat manlief zei. Maar ach, het kleine vogeltje Was nauwelijks weer vrij, Of weer bekroop haar d'oude lust. Vergeten was de schrik. En toen haar man sprak van het bosch, Dacht zij: De baas ben ik. En toen haar man, zooals hij zei Naar 't bosch terug wou gaan, Sprak zij; .Begin je nu alweer, Jou plan staat mij niet aan. Er is hier in de groote stad Nog, o, zooveel te zien. En daarom blijven wij nog hier, Of ben je bang misschien Qa dan gerust naar 't bosch terug Ik wensch je veel plezier Dan hoor ik ook je praatjes niet; Laat mij alleen maar hler^" Weg vloog ze en haar arme man Wat had hij een verdriet; Hij riep haar toe „Och, vrouwte lief..." Maar luisteren deed zij niet. ZQ vloog een heel eind van hem af; Hij zag haar haast niet meer, En streek toen in een grooten tuin, Dicht btj een woning neer. (Wordt vervolgd). DE VERKEERDE SEINPAAL. Precies op tijd was Tom klaar, want zijn moeder belde op 't zelfde oogen- blik, dat hij beneden aan de trap stond, Geen minuutje langer had 't op de slaapkamer moeten duren. .Zoo, vent," zei moeder medelij dend, toen Tom haar binnen liet, .ben ik ook een beetje ongezellig lang weg gebleven?" Tom vond het niets prettig, dat moeder hem zoo vriendelijk in de oogen keek en hem vroeg, wat hij al dien tijd gedaan had Even schraapte hij zijn keel, om tijd te winnen. Wat moest hij zeggen? 'k Heb gelezen en 'k heb in den tuin gespeeld," jokte Tom. Hij voelde dat hij een kleur kreeg. Moeder streek hem liefkozend over zijn krullebol. Dat deed ze zoo dik wijls, maar nu vond Tom het niet prettig, nee, nu niet. Eigenlijk was hij maar blij, dat hij gauw naar bed kon gaan. Morgen zou hij moeder misschien wel weer gewoon durven aankijken. Och, nu hij wist wat hij kreeg, wou hij toch maar liever, dat hij niet ge- Dr. Eckener naar Indië? Volgens berichten uit Friedrichsha- fen zal dr. Eckener waarschijnlijk in de eerste maanden van het volgende jaar naar Ned.-Indië vertrekken, om daar ter plaatse in opdracht van het Nederlandsche luchtvaartsyndicaat de mogelijkheid te onderzoeken van een dienst met luchtschepen tusschen Ne derland en Nederlandsch-Indië. Dr. Eckener en Lehmann bevinden zich op het oogenblik in Spanje. Onrustbarende smokkelhandel. Den laatsten lijd neemt de smokkel handel aan onze grenzen hand over hand toe. Op alle manieren tracht men maatregelen er tegen te nemen. Kort geleden hebben wij een bericht gege ven over de oprichting van een groot aantal barricades op den rijksweg GoirlePoppel (Br.), door de genie. De Nieuwe Tilburgsche Courant pu bliceert een interview met den belas ting-inspecteur, den heer Reijntjes, waarin deze o.m. het volgende mede deelde: Een scherp optreden is hier op den duur wel heel noodzakelijk geworden, want de smokkelhandel, die hier al tijd welig getierd heeft, maar door de jongste crisismaatregelen zeer is toe genomen, gaat thans alle perken te buiten. Vroeger werd er vooral veel suiker gesmokkeld, naast gedistilleerd en si garettenpapier. Maar tegenwoordig is het hoofdzakelijk margarine, vooral omdat, hij het vele slechte weer dei- laatste dagen, suiker niet raadzaam is om te vervoeren. Natuurlijk wordt er niet alleen per auto gesmokkeld. Bij troepen van 15 tot 30 man trekken de smokkelaars door de bosschen, elk met 60 tot 70 kg. margarine; een zak op den rug en een van voren. Sommigen doen het ook wel eens per fiets, door de smalle boschpaadjes. Bijna altijd gaat dit alles naar Til burg of anders halfweg, waar een auto klaar staat, die de vrachtjes over neemt en verder naar de stad trans porteert. Daar wordt de waar meestal aan particulieren verkocht. Wat de auto-smokkel belreft zijn in vijf weken tijds zes auto's in beslag genomen. Ze komen uit Tilburg, Eind hoven en Wijk bij Heusden. Ook in Limburg neemt de smokkel handel steeds grooter afmetingen aan. BUITENLAND. Stilstand in de bultenlandsche politiek. Volgens de Amerikaansche grondwet zal president Hoover, die op 4 Maart 1929 zijn intrede in het Witte Huis deed, nog tot Maart 1933 in functie blijven. Oezien echter de buitengewone meerderheid, die de democraat Roose velt heeft behaald, verwacht men niet dat Hoover tijdens zijn ambtsperiode nog eenige beslissingen van princi. pieele beteekenis op economisch ge bied of ten aanzien van de bulten landsche politiek zal nemen. In elk geval zal in de Amerikaansche bultenlandsche politiek een zekere stilstand ontstaan en pas bij het bijeen komen van de economische wereld, conferentie valt weer eenig actief op treden der Vereenigde Siaten in de internationale politiek Ie verwachten. Men spreekt de hoop uit, dat de nieuwe president in de eerste plaats wijzigingen zal brenpen in de AmerU kaansche tariefpolitiek. Men verwacht, dat Roosevelt de grootste aandacht zal wijden aan het ontwapeningsvraagstuk en in 't bijzonder ook aan het vloot- probleem. Ook zijn opvattingen om trent de internationale handelspolitiek brengen in vele kringen nieuwe hoop. De Presidentsverkiezing in de Vereenigde Staten. De einduitslag van de presidents verkiezing is, dat van de 531 kies mannen Roosevelt er 472 kreeg, terwijl Hoover er in totaal 59 kreeg. Van de 42 millioen stemmen, die werden uitgebracht, kreeg Roosevelt er 26 000 000. in het Huis van afge- vaardigden zijn in totaal gekozen 220 Democraten en 211 Republikeinen. Een versterking dus van de Democratische meerderheid. In het oude Huis hadden zij een meerderheid van slechts 4 zetels. Roosevelt heeft zich laten intervieu- wen door een medewerker van de New York Times. .Het is mfln voor nemen. al mijn krachten te wijden aan de belangen der natie. Ik waardeer uit den grond van mfln hart deze uiting van vertrouwen door mijn mede- Amerikanen mij geschonken, en ik besef ook ten zeerste hoe groot de /erantwoordelijkheid Is, die daaraan /oor mij verbonden is. Men schat het aantal uitgebrachte stemmen op 40 millioen, tegen 37 millioen in 1928 Roosevelt heeft van die 40 millioen stemmen er 26 millioen op zich vereenigd hetgeen 5 millioen meer is dan in 1928 werden uitgebracht op Hoover. Het drankverbod. Blijkens de laatste gegevens zullen de tegenstanders van het drankverbod volkomen de meerderheid hebben in beide Huizen van het nieuwe Congres Echter meent het Journal of Commerce te weten, dat de .natten" niet zullen wachten tot 4 Maart a s. wanneer de verkozenen pas in functie zullen treden. Reeds in het nog zittende Congres zullen zij in December komen met een wetsvoorstel, strekkende tot het toe staan van den verkoop van bier met grooter alcoholgehalte dan anderhalf procent. De Minister lijst. Volgens de correspondent van de .Times" zal de minislerlljst van de regeering Roosevelt er vermoedelijk als volgt uitzien Staatssecretaris van bultenlandsche zaken Newton Baker. S'aatssecretarls van financiën Alfred Smiih of Owen Young. Staatssecretaris van oorlog: Alber Ritchie. Staatssecretaris van marineMac Adeo Binnenlandsche zaken: oud-senator Oilbert Hilchcok. LandbouwHarry Byrd. Staatssecretaris van arbeid: Miss Perkins. justitiesenator Welsh. snuffeid had. Jammer, dat de verras, sing weg was, maar hij vond het toch ook weer leuk, morgen ai vast aan de jongens te kunnen vertellen, dat hij een seinpaal kreeg met een lantaarn er in. Tom zorgde wel, dat ze het den volgenden dag vroeg genoeg wisten En wat was die Kees jaloersch. Zijn paal was nu ook een echt leelijk ding, bij dien van Tom vergeleken. Het was Vrijdag. Het zonnetje scheen al vroolijk door de ramen toen Tom wakker werd. Kijk, daar stonden vader en moeder allebij voor zijn bed. Moe der had een klein pakje in haar hand, maar niet de doos, die Tom gisteren gezien had. .Zou ik nu wat anders krijgen," dacht Tom, .en niet dien mooien seinpaal mogen kiezen?" „Goeien morgen, jarige." zei moe der met een dikke zoen, „nu zullen we je eens heel blij komen maken vent," en vroolijk lachend gaf ze het pakje aan haar jongen. Gezellig kwam ze bij bem op den rand van 't bed zitten en vader sneed 't touwtje los Tom gunde zich den tijd haast niet het papier er af te halen, bang, dat hij iets anders krijgen zou. En raad eens wat het was?—Tóch een seinpaal, maar niet met een lan. taarn. Net zoo eentje als Kees had en die Tom Woensdag ook in de doos had zien liggen. Maar toen vond hij 't al niet eens meer de moeite waard er naar te kijken. „Nu, wat zeg je er van?" vroeg moeder, die vond dat Tom er lang niet blij genoeg mee was. „Een sein. paai stond boven aan de lijst m'n jongen." „Ja, 'k vind 't een mooi ding," bromde Tom, die het echter allesbe halve prettig vond, dat vader en moe- der hadden gekozen in plaats van de jarige zelf. „Zoo een heeft Kees ook," vervolg de hij, maar toen kon hij zijn spijt niet langer verbergen. In plaats van een blij gezicht, zagen vader en moeder tot hun groote verbazing een dikke traan langs zijn wang glijden. „Wat scheelt er aan,vent vroeg Heel aardige St. Nlcolaaa- cadeaox ontvangt U bil aan koop van 1 ol 2 doozen Ambo- Zeep. Ambo-Zeep kost niet dunrder dan andere bekende merken (ook 32 cent per doos van 4 stoks), maar bovendien wordt algemeen gezegd, dat de cadeanx van Ambo-Zeep mooier en grooter zt|n. Werkelijk U moet dit merk eens probeeren. Posterijen: James Farlty. HandelEvans Woollen of Melvon Trayler. Boekbespreking. Arthur Morrison: Het verdwenen elftal (Het Nederlandsche Boekhuis, Tilburg). Neen, er is geen voetbal-team zoek, het s een elftal flesschen wijn, in een waar van een kostbare edelsteen is verborgen. En het is avontuurlijk en niet zonder sen satie daarnaar niet Arthur Morrison op zoek te gaan. Of en hoe de steen gevon den wordt, vertelt het boek op geestige wfize. - llertha Back: „Op zoek naar een bruid". (Het Nederlandsche Boekhuis, Tilburg). Een vroolyke liefdesroman, luidt de ondertitel en inderdaad zijn in dit boek ook de liefde en de vroolijkheid zeer ruim voorhanden. De 19-jarige hoofd persoon belooft aan een vriendin van haar moeder binnen 6 weken een bruid voor haar zoon te zullen zoeken. Zelf is ze verloofd, en dus buiten mededinging. Ze presenteert den jongeman in kwestie aan diverse in de termen vallende jonge dames, wat deze zich, bijtijds door zyn moeder ingelicht, best laat welgevallen. De 6 weken zyn echter btfna verstreken, zonder dat er een beslissing gevallen is, en de aardige bemiddelaarster verliest gaandeweg de hoop op een goeden uit slag. Maar natuurlijk komt het na diverse verwikkelingen toch in orde, al is het anders dan aanvankelijk de bedoeling was. Ook dit hoek is weer een van Bert ha Buck's aardige ontspannings-verhalen. Ontspanning, die geen inspanning en ook niet te veel spanning is. Bertha Buck: Harten Drie". (Het Nederlandsche Boekhuis, Tilburg). Dat een roman eindigt niet een huwe lijksaanzoek, is een doodgewoon ver schijnsel, maar dat hij begint met een drietal huwelijksaanzoeken en dan nog wel gedaan door een en denzelfden jonge man, op een en denzelfden avond aan drie verschillende jongedames dat is zelfs haast te vreemd om in een roman te be staan. Toch gebeurt dit hier, door den toe leg van een jaloersch jongmensch en de minnaar in kwestie, evenals zijn trio verloofden, beleven er heel wat onaan genaamheden door tot tenslotte de aan stichter van al dit kwaad door zijn eigen wapen wordt gestraft en alles terecht komt. Hoe, dat vertelt Berta Buck op haar eigen, gezellige, humoristische ma nier. S. Franke: „Si Taloe, de dessajonyen". (Gehr. Kluytman, Alkmaar. Si Taloe, de oudste uit een arm Ja- vanengezin, verlaat, nadat door een uit barsting van den vuurspuwenden berg de geh"ele kampong is verwoest, zijn dorp, om te trachten in de stad geld te verdienen om zijn ouders door de groote moeilijkheden heen te helpen. Hij vindt moeder bezorgd, „ben je ziek?" Maar Tom schudde zijn hoofd. Nu bedacht hij ook nog, wat Kees we zou zeggen. Die zou hem uitlachen, omdat hij zoo gebluft had. Straks kwam zijn vriend natuurlijk eens kij ken en dan. Boos werd Tom nu, boos op zijn ouders, die daar verbaasd voor zijn bed stonden. Hij kon zich niet langer inhouden en verdrietig snikte hij „Och, 'k had zoo graag den anderen gehad met den lantaarn. U hebt er toch drie op zicht gevraagd, waarom mocht ik er nou zelf niet een van kiezen?" Toen begrepen vader en moeder, dat Tom een kijkje in de kast had genomen. Nu was hij niet tevreden met den seinpaal, dien hij kreeg en wat had Tom dikwijls gezegd, dat hij graag denzelfden wou hebben als Kees. O, Tom dorst moeder haast niet aankijken, toen ze vroeg: .ben je Woensdagmiddag aan 't snuffelen ge weest, toen ik uit was?" Heel eventjes knikte Tom. Want, hij voelde nu, naast het verdriet, dien mooien seinpaal niet te hebben, schuld tegenover moeder, die hij zóó had voorgejokt. De tranen in haar oogen vertelden hem, dat ze dacht aan zijn leugen. Tom was niet in den tuin geweest, zooals hij moeder bij haar thuiskomst verteld had. Zoo had Tom zijn verjaardag be- dorven. Hij kon niet vroolijk zijn en wat vervelend vond hij het, dat de jongens op school weer naar den sein paal vroegen. Kees moest vooreerst ook maar niet komen kijken... Die dag heugde Tom nog lang en als hij zijn spoor uit de kast haalde met alles wat er bij hoorde, dan kreeg ook de seinpaal een plaatsje naast de rails. Maar nooit zette de jongen hem neer zonder te denken aan den morgen, waarop hij hem kreeg. Vader en moeder hadden hem nu al lang zijn leugen en zijn nieuws gierigheid vergeven ze wisten ook; dat ze Tom voortaan vertrouwen kon den. Moeder liet den sleutel, net als vroeger, geregeld op de spiegelkast, maar nooit heeft Tom er meer in ge- snuffeid, ook al wist hij, dat er ge. heimpjes in geborgen waren. Oplossingen van de vorige week. 1. Wat gij alleen kunt doen, roep daar geen ander bij. 2. VERJAARDAG 3. g Elpenbeen aan Reisgids assen Jenever gasoven Arnold bever Alfen lep Roos n Den An G Nieuwe Raadsels. 1. ik ben een spreekwoord van 31 letters 6—7—3 8 is een jongensnaam 16 -23-24—8 een stuk visch 9—2—11 11 5—16 een jongensnaam 4—28—26 heeft ieder huis 13—10—12—15 een hoeveelheid 1-14—18-22—21—31 hoofdstad van Oostenrijk 17-20—30 -27 rivier In Dultschland 19—7—30—11 plaats in de Betuwe 29—28—27—5—11 jongensnaam 25—12 voorzetsel 2. Van boven naar beneden en van links naar rechts ben ik een plaais in den Achterhoek: xxxxxxxxxx het gevraagde woord xxxxxxxxx vreemd woord voor „Indruk" xxxxxxxx plaats In het Westland xxxxxxx hoogste punt xxxxxx jongensnaam xxxxx riviertje in Drente xxxx meisjesnaam xxx komt van het schaap xx bevroren water x medeklinker Ml 5, lick (i tand, r I i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 5