Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ie doet M non minder?
i
M
jssm
:UILLETON
W Inkel nieuws.
Voor
MOL
goederen cadeau.
MOL bliift goedkooper.
WOENSDAG 30 NOVEM R 1932
55e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
DAG en ZATERDAG.
Ingezonden stukken, gelden ens.
te zenden aan den Uitgever,
entsprijs per 3 maanden 1.25.
post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentifin:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
fn ons besit sijn.
IT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
NOG IETS TEGEN
TE KLEINE GEMEENTEN.
de vroedschap van Liliput-ge-
en kan men soms rare dingen
in.
het weekblad voor den Neder-
hen Bond van Gemeente-amb-
!ii wordt thans een treffend
je verteld.
ige weken geleden moest in de
irgsche gemeente Stramproy 'n
iris benoemd worden. Stramproy
a wereldstad; het telt ongeveer
inwoners en de secretaris „ge-
dientengevolge een bezoldiging
onder crisis-korting f 1700-
bedroeg. Dat is inderdaad een
eiden bedrag, maar op het oogen-
ïu er honderden jonge menschen
gemeente-administratie naar
trekking snakken, kan men on-
feld zonder eenige moeite tien-
geschikte candidaten vinden,
or de betrekking in aanmerking
komen.
de aanbeveling heeft geluid
wij niet, wèl weten wij, dat er
19 sollicitanten waren en daar-
gediplomeerden.
vervolgens weten wij, dat toen
lelachtbare Raad van Stamproy
mining overging, zich een merk-
ig feit voltrok. Hoe het bepaald
icn is, blijft in den school der
verborgen. Alle raadsleden van
rov toch hebben, als alle raads-
van alle gemeenten in Neder-
icn eed (of belofte) afgelegd, dat
belangen van hun gemeente met
vermogen zullen voorstaan en
leren.
n de raad van Stamproy voor
ste maal had gestemd, bleek,
ieder van de raadsleden één
vas uitgebracht!
kan langs wiskundigen weg
men, dat het practisch, uitgeslo-
dat deze uitkomst op andere
is verkregen, dan doordat ieder
raadsleden op zichzelven heeft
id.
geeft dit jaar zijn Speel*
Voor iedere gulden bij ons be
steed kan men vanaf heden
gratis speelgoederen uitzoeken.
Zeven menschen, die ieder den eed
van art. 45 der gemeentewet hebben
afgelegd, stemmen dus in een tijd dat
er voor het ambt bepaaldelijk voorbe-
bereide candidaten in groot getal aan
wezig zijn, over de benoeming van 'n
gemeente-secretaris en ieder van hen
meent, dat hij het belang der gemeen
te het best voorstaat en bevordert, als
hij tracht voor zichzelven het haantje
te verwerven
Na de eerste stemming ging men
onmiddellijk over tot de door de wet
voorgeschreven tweede vrije stem-
I ming. De uitkomst van deze tweede
1 vrije stemming is geweest, dat een van
de heide wethouders, een boer, met
vier tegen drie stemmen is benoemd.
Van de gemeente-administratie'
weet deze nieuwe secretaris natuurlijk
niets af. Hij is 44 jaar oud -en zijn
wethouderschap dateert eerst van het
vorig jaar. Zelfs als hij zijn bedrijf
onmiddellijk aan kant zou doen, zou
hij dus vermoedelijk een jaar of zes
noodig hebben, voordat hij de admi
nistratie van een gemeente als Stram
proy ongeveer zelfstandig zou kunnen
voeren. Nu kan hij dat zeer zeker niet.
Nu geniet hij inkomen voor werk,
dat door hem niet of verkeerd gedaan
wordt, nu wordt hij betaald voor het
dragen van een verantwoordelijkheid,
die hij niet dragen kan; nu is hij als
vreemdeling getreden binnen den
kring, waar hij niet thuis behoort".
De N.R.Crt. weet nog te berichten,
dat een dergelijk besluit indertijd
reeds werd genomen door den gemeen
teraad van Terschelling, waarhij tot
j 11'l 81, grootendeels gediplomeerde
gemeente-secretaris werd benoemd
sollicitanten, waaronder met vele ja
ren practijk als ambtenaar ter secre
tarie of secretaris de heer J. de
Vos, wethouder dier gemeente, van
beroep schilder.
Wij durven naar aanleiding van deze
sprekende voorheelden de vraag stel
len: is dil niet een motief tegen de
m i niat u u r-gemeenten
Want wat zijn dit anders dan spre
kende voorbeelden van dingen die tal-
looze malen voorkomen, wel niet in
dezen overduidelijken vorm, maar
toch op velerlei ander gebied? In de
gemoedelijke onderonsjes die de ge
meenteraden in dergelijke plaatsen
soms zijn, maakt de vroedschap maar
al te dikwijls van de gelegenheid ge
bruik om een oratio pro domo te
houden.
EEN VEEG TEEKEN.
Een Reu ter-bericht uit Oslo brengt
ons de mededeeling, dat het comité
voor den Nobelprijs heeft besloten dit
I jaar den Nobelprijs voor den Vrede
niet toe te kennen en het bedrag over
eenkomstig de Statuten te reserveeren.
Dat is een droef leeken in dezen
tijd, nu er toch ongetwijfeld hard voor
den blijvenden vrede gewerkt wordt.
Is er dan onder al die Staatslieden
die de vredesbesprekingen voeren,
geen enkele die zoodanig op den voor-
„De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hócker.
(Nadruk verboden).
dit kussen had ze gewerkt in den
ze bij Geheimraad Erck in Ber-
iV. Haar werkdagen duurden daar
Tm hem met dit borduurwerk te
en, had ze de uren van haar
ist moeten opofferen. Hoe vaak
wel niet doodmoe geweest zijn en
Zoo veel liefde en trouw, zoo-
ve attentie leefde in haar. En ook
goeden smaak had ze en lust in
en een machtigen aandrang om
n en gelukkig te maken!.... En
steeds de asschepoester van het
eest.
dj voelde zich bevrijd van een
nden last, als hij er aan dacht, dat
we speculatie van Rispeter om
ruineeren, zoo hopeloos mislukt
ad ook het nummer van de „Gar-
gezien met de kleurige, sugges-
fbeelding van „Vlammende Kat-
Dit zou werken als een trompet-
In een paar weken zou de naam
succesvolle jonge kweekster in-
anale klank hebben.
emaal uit eigen kracht was dat
meisje vooruit gekomen. Hij daar-
1
'et zich in de clubfateuil voor den
''teen neervallen en borg zijn pijn-
ofd de handen.
rin> was door kat succes van baar
moeizamen arbeid boven de groole me
nigte uitgekomen; hij daarentegen pro
beerde door een huwelijk-om-'t-geld zich
een naar buiten schitterend leven te ver
zekeren, dat innerlijk voos zou zijn.
Neen, neen, neenhij was op den
verkeerden weg. Hardop zuchtte hij. De
kokette jonge vrouw had hem vanmor
gen zijn lust in een eerlijken arbeid wil
len bederven, toen ze beweerde, dat een
man van stand en ontwikkeling, een man
van de wereld, niet in een ondergeschik
te positie thuis hoorde!
Maar hij verlangde niet den man van
de wereld uit te hangenen zeker
niet op kosten van anderen. En nog min
der wilde hij zicli van het geld van zijn
vrouw laten onderhouden.
De gloeiende vlammen sloegen hem
uit. Het was ten slotte niet eens het geld
van mevrouw Rettberg, die niet van zoo
hijster-aanzienlijke afkomst was! 't Was
het geld van haar overleden man!
Hoe vaak had ze dien overleden man
niet nog in zijn graf bespot, terwijl ze
zich over het huwelijk vroolijk maakte.
Wat voor een levensopvatting had ze er
in het algemeen steeds op na gehouden!
Was haar reputatie eigenlijk niet heel
ongunstig? Nu nog afgezien van het geld
moest hij zich aan zoo'n vrouw
binden. Het beeld van Katchen dook
plotseling voor hem op
Hij sprong op.
Het gesprek in den trein naar Frank
fort schoot hem te binnen. Was het niet
Mr. Harcourt geweest, die hem verteld
had van het pijnlijke incident in de con
certzaal van 't Kurhaus?
De „Kurdirector" had voor mevrouw
Rettberg openlijk en met opzet het hoofd
omgedraaid.
Hij moest het fijne er van weten.
Het beste was, dat hij hij den „Kur
director", oud-hoofd-officier, die hij al
hij verschillende officiers-bijeenkomsten
had ontmoet, zijn opwachting ging
maken en ongezocht het gesprek op dit
voorval bracht
Een uur later, op het punt het Kur
haus binnen te stappen, werd hij aange
sproken door ritmeester von Freese, den
leider van dan tenniswedstrijd, een offi
cier waar hij ecnigszins mee bevriend
1 was.
1 Deze vertelde hem, dat de „Kurdirec
tor" een auto-tocht maakte en pas des
avonds zou terugkomen.
Uit het gesprek, dat zich tusschen de
beide mannen ontspon, bleek echter, dat
ook von Freese hem de gewenschte in
lichtingen kon geven. En Viktor vernam
tel zijn ontzetting, dat de reputatie van
mevrouw Rettberg veel slechter was
en niet zonder reden dan hij ooit had
vermoed. Het had von Freese al de groot
ste moeite gekost haar aan de tennismat
ches te laten deelnemen, maar tijdens
den wedstrijd waren dingen uit haar le
ven bekend geworden, die de jonge we
duwe maatschappelijk eenvoudig onmo
gelijk maakten. Daarom had von Freese
haar ook geen invitatie voor liet groote
diner meer kunnen bezorgen. En dat de
Kurdirector Von Glaszwitz haar openlijk
had genegeerd, sprak vanzelf, vooral
daar de ontmoeting had plaats gehad,
toen hij bij het feestconcert de echtge-
noote van den Minister van Eeredienst
naar haar zetel leidde. Neen, besloot von
Freese zijn mededeelingen, erg goed
stond het kokette weeuwfje nooit aange
schreven, maar ze werd geduld, maar nu
kan niemand, die jop zijn naam en zijn
standing prijs stelt, zich meer met haar
vertoonen. Ze zal hier wel spoedig met
de Noorderzon vandaan trekken.
Ik heb vanochtend gehoord, dat ze
haar villa verhuurt of verkoopt en naar
het buitenland vertrekt, zei Viktor op
zakelijken toon.
De ritmeester werd uit een ander
groepje gewenkt en nam met een hand
druk afscheid van Viktor.
Hij was noch boos, noch geschrokken.
Hij had een gevoel van walging, alsof 'n
griezelig, glibberig dier tegen hem aan
gekropen was.
Met 'n paar glazen wijn, met wat lief
kozingen en wat sentimenteele praatjes
had ze geprobeerd hem blindelings in
den val te laten loopen. Met haar geld, of
beter, met het geld van haar overleden
man, die ze steeds bespot had, had ze
zijn naam, zijn eer, zijn mannelijke
kracht, zijn lat willen koopen.
grond treedt, dat hij voor de toeken
ning van den prijs in aanmerking
komt?
Er wordt toch waarachtig genoeg
over den vrede gepraat, er wordt vol
doende met het woord geschermd. De
keuze onder diegenen die de nooit-
meer-oorlog-leuze verspreiden, is toch
groot genoeg.
Maar wil het comité hiermede mis
schien zeggen, dat we op den verkeer
den weg zijn? Dat er wel veel gepraat
wordt, maar zeer weinig gedaan?
Kortom, dat de groote man ontbreekt
die de zaak krachtig hij de horens
pakt?
GEMEENTERAAD.
HAARSTEEG- HEDIKHUIZEN.
Openbare vergadering van den ge-
meentcraad Hedikhuizen op Donder
dag 24 November, onder voorzitter,
schap van Burgemeester J. van Heere-
veld.
Vacature A. v. d. Dobbelsteen.
Aan de orde
Van N. J. van de Water en A. v.
Beurden zijn verzoekschriften ingeko.
men om eervol ontslag als leden van
het B. A. Eerstgenoemde heeft aan-
genomen het lidmaatschap van den
Raad en moest derhalve aftreden.
Aan beiden wordt het gevraagde
ontslag eervol verleend onder dank-
zegging voor bewezen diensten.
Ingevolge een circulaire van den
Adj .Inspecteur der Rijkswerkverschaf-
fing d.d. 12 November 1932 wordt
besloten in het vervolg aan hoofden
van gezinnen die bij de werkver
schaffing geplaatst zijn, per week fl
kolentoeslag te geven, met terugwer
kende kracht tot 12 Nov. j 1. en gel.
dend tot l April 1933.
Van H. J. M. Couwenberg is inge.
Toen hij thuis kwam, berichtte de oude
Ulrich hem, dat er al verscheiden kee-
ren van den Amselberg voor hem getele
foneerd was en dat zoo juist de boy van
mevrouw Rettberg een briefje voor hem
had afgegeven; het lag boven op zijn
schrijftafel.
Viktor wilde de poort doorgaan, toen
de oude man er ecnigszins aarzelend bij
voegde: „en daarnet was de commissa
ris ook hier".
Wat voor een commissaris?
De commissaris van politie. Over
dien leerjongen, Max Krause. Die is met
een kapotte oorschelp thuisgekomen en
nu komt gisteren de vader, die Rijn-
schipper is, thuis en merkt dat. En dat
is een echte rooie! En die is direct naar
mevrouw hier geloopen en heeft vreese-
lijk opgespeeld en gezegd, dat hij schade
vergoeding wou en zou hebben en weet
ik wat al meer...Mevrouw heeft
hem aan zijn verstand probeeren te bren
gen, dat de kwajongen dat niet op het
werk bij ons heeft opgedaan en de vader
loopt naar de politie en nu zijn ze de
zaek aan het uitzoeken,,En of U
nu zelf wilt komen, want uw naam is er
ook hij genoemd, meneer Viktor.
Goed, Ulrich.
Nadenkend bleef hij een poosje staan.
Hij voelde niet den minsten lust om
den brief te lezen, die Fulvia Rettberg
door den boy had laten brengen. Het
was hem of hij deze afdwaling van zijn
geest plotseling van zich had afgeschud.
Mij was boveii deze hcele zaak uit ge
komen.
Het sloeg juist twee uur. Dat hij zoo
vroeg nogal zwaren wijn had gedronken,
wreekte zich nu. Het liefste was hij een
poosje gaan liggen om te slapen. Maar
hij beschouwde het toch als zijn plicht
om aan de uitnoodiging om bij (ie politie
te komen, zoo gauw mogelijk te voldoen.
Hij ging dus het huis niet binnen, maar
liep direct door naar het gemeentehuis.
Daar vond hij den Burgemeester, den
commissaris uit Wiesbaden, den veld
wachter en den gemeentebode, die in
bonte collectie de staatsmacht represen
teerden.
In de arresianlencel zat vader Krause
komen een verzoekschrift om 50°/o
vergoeding voor vervoer van zijn
dochter naar de U. L. O. 9chool te
's-Hertogenbosch. Wordt toegestaan.
De kosten zullen voor de gemeente
plm. f 50 bedragen.
Naar aanleiding van een schrijven
van den Pensioenraad d d. 23 Nov.
1932, wordt alsnog besloten aan A. G.
Heesbeen, benoemd onderwijzer voor
het openbaar ervolgonderwijs voor
den cursus 1932—1933, met ingang
van 1 Februari 1933 eervol verslag te
verleenen. Dit ontslag is zuiver for.
meel, daar de cursus niet is gegeven.
De voorzitter brengt ter tafel een
verzoek van den brandmeester te
Haarsteeg, om verhooging van uurloon
bij brand. B. en W. hebben toege
kend 25 voor losse en 30 cent voor
vaste brandweerlieden.
Gevraagd wordt 30 en 40 cent.
Het lid van den Brandt raadtloons-
verhooging af, nu alle loonen omlaag
gaan.
De voorzitter en Van Hemert mee-
nen, dat hulpverleening bij brand ook
als een daad van menschlievendheid
behoort beschouwd te worden. Laatst
genoemde wil eeist een betereorgani
satie der brandweer. Op hun verzoek
zal de voorzitter informeeren naar
prijzen van insignes voor vaste leden,
van een brandhoorn etc.
Vóór stemden de leden Winkel,
Van Bokhoven en Van der Heijden.
Streekplan .de Meijerij." Na lang.
durige discussie over nut en werking
van dit plan, wordt besloten op
voorbeeld van diverse gemeenten in
den omtrek, dit jaar niet toe te treden.
Ingevolge een brief van het Verifi.
catie bureau der Vereeniging v Ned.
Gemeenten te Den Haag d d. 2 Nov.
1932, wordt besloten dit bureau aan
te wijzen als boekhoudkundige, be
doeld in art. 265, le lid der Gemeen
tewet.
Naar aanleiding hiervan wijdt het
lid Winkel uitvoering uit over de
kosten der controle enz. Hij vindt die
kosten veel te hoog en onnoodig dat
ze gemaakt worden. Een en ander
geeft hem aanleiding voor te stellen,
om het salaris van den administrateur
van het G.E.B met f200 te verlagen
Geen der raadsleden neemt aan
deze discussie deel.
De voorzitter licht een en ander
kabaal 1c maken. Wegens zijn brutaal op
treden had de Burgemeester hem daar
voor een paar uurtjes laten deponeeren.
Toen hij vrijgelaten werd, verlangde hij
direct papier, pen en inkt, om 'n klacht
in te dienen.
De getuigen waren allemaal al ge
hoord, behalve hij. Viktor werd niet
zoo gauw wijs uit de zaak. Een leerjon
gen, Max Krause genaamd, had dus ge
probeerd op de belendende kweekerij in
te breken en was door Mr. Gabb gesnapt
en afgeranseld. Alles wat het personeel
betrof, werd door den heer Rispeter be
handeld. Wat had hij, Viktor, eigenlijk
met de zaak te maken?
De commissaris maakte een ecnigszins
minachtende beweging in de richting
van schipper Krause. Die meneer daar
praat iets van aanzetten door U
Ja, meneer, antwoordde deze vrij
postig. Mijn jongen is het kind van fat
soenlijke menschen, verstaat U?
Ik denk, dat uw lieve zoon een in-
braakje geprobeerd heeft.
Maar U hebt hem opgestookt.
Ik?! Viktor lachte. Beweert uw
zoon dat? Ilij wendde zich ernstig tot
den commissaris: Heeft die jongen dien
onzin hier zitten vertellen?
Hier niet. Maar toen ze hem op de
kweekerij gepakt hebben. De ambtenaar
bood Viktor een stoel aan. Kent U den
leerjongen Max Krause?
Ik zou hem eerst eens moeten zien.
We hebben twaalf van die heeren op het
terrein rondloopen.
De verdachte werd gehaald. Smerig,
ongewasschen ongekamd, met een nor-
sche uitdrukking op zijn gezicht, ver
scheen Max Krause. Hij kwam de deur
binnen, maar keek niet op.
Kom eens dichterbij, jongetje.
Max verroerde zich niet.
Hier is de meneer, van wien je ver
teld hebt, dat hij je heeft aangezet om
bij juffrouw Lutz in te breken. Kijk hem
eens goed aan.
De jongen wierp een korten, schuwen
blik op Viktor Troilo.
Ken je hem? Heeft hij al eens met
je gesproken?
(Wordt vervolgd).
aalwHssclie en
siraatscbe Courant,
4
