Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. m> OiitartsciÉinntis mislukt. piscis jBioIjMïiiis. FEUILLE I ON W inkelnieuws. Mol Gaat Voor. WAALWIJK' aaw tsw het ie li ronc kum den zee ekre ïieti Ik ter n an rden ses :r :ho sect) 65c JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. De oorzaken er van. Ver dag<ng tot 1936? En onder, wijl wordt de oorlog voorbereid tusschen Japan en de Ver. Siaten. Ook naar een nieuwen Euro- peeschen oorlog De wereld zal weldra voor het vol dongen feit eener mislukking van de Ontwapeningsconferentie worden ge plaatst. En toch siddert de mensch- heid niet, nog kraakt de aarde op haar grondvesten. Hoe anders Is dat enkele jaren geleden voorzien gewor den. Toen begon de crisis en was de vredeswil nog heel sterk. In 1932 zou de groote Ontwapeningsconferentie aanvangen en dan moesten de groote rijken tot een vergaande ontwapening komen, anders zou het lot der wereld bezegeld zijn. Revoluties zouden uitbreken de kapitalistische maat schappijleer zou hebben afgedaan. Het waren niet alleen particulieren, die zoo spraken, en kranten, welke aldus schreven, maar staatslieden verkon digden het mede. Met het al of niet slagen van de Ontwapeningsconferentie zou het lot worden beslist van de West—Europeesche beschaving, het lot tevens van den Volkenbond. En toch: de O rtwapeningsconferentie kan'iop thet oogenbllk als volkomen mislukt worden beschouwden de wereld legt er zich bij neer. bijna zonder zuchten. Heel langzaam hebben we het voelen aankomen en we hebben gelegenheid gekregen om ons met de gedachte te verzoenen. We hebben te berusten In de tegen gestelde fatten. Gééi ontwapening, van „De Echo van het Zuiden". Bii MOL steeds kwaliteit En prijzen uiterst laag, Daarom koopt men altijd Bij MOL in Waalwijk graag. MOL bliift goedkooper. de volgende oorlog wordt voorbereid. Ministers van de vijf groote Euro peesche mogendheden hcoDen van de week ie Gc»è.e even hun best gedaan om een acnijn van succes te behalen, maar spoedig eikenden ze unaniem de naakie fclicn. Er t» «een overeen stemming mogelijk. Laa.om al met, omdat uuitscnland zien van de Con ferentie teruggetrokken hield, zoolang de wensch der Oultsche naue, erken ning van het recht op bewapening als welk ander land ook, met zou erkend zijn. Dat recht ls aan üulischland in net Verdrag van Vcr»allles ontnomen en Frankryic wil dat reent slecnis her geven, waaneer de macntigate wereld- saaien met heel hun mltuaire macht aan Frankrijk veiligheid waarborgen en het ongestoorde oczit van de voor deden, uit den jongsien oorlog ver worven. Daar witten verscneldene staten voorioopig nog niet aan. Een en ander is de voornaamste reden van de mislukking. Men wit de wereld nu paaien met een verdaging. Misscnten tot het vol gend jaar zomer, misachten ook tot 19361 riet vervolg van de conlereritie zou da i door een vasie Ontwapenings commissie worden voorbereid. Het doet er niet toe, hoetang de verdaging zal duren de hecren zuilen voorioopig i toen niet meer bijeen komen, want üc onderlinge verscmilen zij veel te gruoi hij van de Duitschers niets moet hebben, maar van ue Duitscners die üy heeft lee- ren kennen, üouut iuj neef veer. uac neelt hy my vanocuienu op zyn iyne, iiuinons- tiscue manier gezegu. ik neu iiem geant woord, uai als ik uaar ook bij inbegrepen ben, by me uat maar een beeije uuiuviy- ker moest laten merken, want dat deed hy heiaas niet! Brutaal hé? gebleken. Musoltni heeft onlangs gezegd, dat er veel te veel conferenties worden belegd en dat dte een groot gevaar inhouden. Staten verdragen elkaar soms langen tijd, maar als de diplo maten met elkaar gaan praten, dan treden de geschillen scherper dan ooit naar voren. Op de Ontwapeningsconferentie is dat zeer zeker gebleken, want de Duitsch—Fransche contraverse was er niet de eenige reden van mislukking In de ontwapeningsvoorst Hen der onderscheidene naties accentueerden zich b.v. ook sterk de Fransche— llaliaansche vlootoneenigheden. De Japansche voorstellen deden het weer scherp zien hoe men In het Oosten vijandig blikt naar de Ver. Staten. Ook Uncle Sam toonde er ztch niet blind voor, want waar Japan dezer dagen te kennen gaf. dat het „in verband met de ontwikkeling van den internationalen toesiand" noodzakelijk eenige tientallen nieuwe oorlogsschepen moest hebben. maakten de Ver. S'.aien bekend, dat ze hun leger veel te kletn achten en dat de scheepsbouwwerven tn Amerika tn dezen crisistijd behjefte hebben aan wat meer opdrachien voor oorlogs schepen Japan en de Ver. Staten weten, dat ze straks oorlog zullen voeren tegen elkaarin Oei re speelden ze comedle. En tn Europa Ital betwist aan Frankrijk de Mid- dell, zee, welk laatste land krachtige steunpunten zoekt o a. door met Spanje op ae Balearen sterke oorlogshavens aan ie leggen, ital toch heeti behoefte aan expansie naar den Balkan en Noord—AfrikaNizza ligt nog in Frankrijk; üulischland denkt aan revanche, aan Oost Pruisen en aan de verloren ko loniën. Duitschland en Iialië vonden eikaar reeds tegen Frankrijk en de kans wordt schoon, want Engeland zal zeker niet weer bereid zijn Frankrijk bij te staan in het land van hamer en sikkel loert men naar het Westen en grijnst Zóó is de toestand na de mislukking van de O itwaoent'>gsconferenile 19321 De kleine gemeenten. Centralisatie gewenscht. De Centrale Commissie voor be zuiniging der Nederlandsche Maat schappij voor Nijverheid en Handel vraagt opnieuw onze aandacht voor het vraagstuk der kleine gemeenten. Waar concentratie op allerlei gebied rechtbanken, kantongerechten, keu ringsdiensten, arbeidsinspectie wordt doorgevoerd, is er alle reden om de zelfstandige lilliput gemeenten ook In haar „historische rechten" aan te las'en. Over die zgn. „historische rechten" schreef de commissie in „maatschappij- belangen" reeds vroeger. Zij was van meenir.g dat deze rechten, zooal ooit, dan toch zeker niet in dezen tijd een lo gische organisatie mogen tegenhouden. Voor de commissie ls het bijna lach wekkend met welk een taaiheid wordt vastgehouden aan een systeem dat een dergelijke indeeling in bet leven laat. Dit is immers een toestand, die mogelijk maakt, dat het gemiddelde aantal inwoners van de Frlesche plat telandsgemeente bedraagt 9310, van de L'mburgsche 3714, de Uirechtsche 3050. de Zeeuwsche 1871. en wees er op, dat dit lage gemiddelde en dit verschil tusschen de provinciën onder ling veroorzaakt werd door het groote aantal Ulllput.gemeenten In het bijzon der in Zeeland en Utrecht, waar onge- veer één derde deel der gemeenten minder dan 1000 inwoners telt. De commissie heeft nieuw cijfer materiaal verzameld. Zij heeft onder zocht, welk beeld een concrete com binatie van kleine platielands-gemeen- ten zou geven in vergelijking tot een met de combinatie in zielental verge lijkbare Friesche gemeente. Daartoe plaa'ste zij naast elkaar een complex gemeenten van de Vijf-heerenlanden In Zuid Hollar d bestaande ultiHage* stein, Nieuwland, L»xmond, Schoon- rewoerd. Everdingen, Vtanen, Leer broek en Heten Boelcop Diff irentlatle Ongetwijfeld: Vlanen is een „stad" met pl.m. 3500 inwoners, niet erooter iniusschen dan de groote Friesche olattelandscentra. Samen tellen deze ach» a°ma°rttpn IQ 1 02 wnr-p-* VL.MMER 98. ZATERDAG 10 DECEMBER 1932. Dil blad verschijnt n 0U3 w o E N S D A G en ZATERDA G erven Cllljs Brieven, Ingezonden stukken, gelden en« franco te zenden aan den Uitgever. 0 jbonnementsprijs per 3 maanden 1.25. franco p. pos! door 't geheele rijk 1.40 De Echo van het Zuiden, Waalwyksche en Langstraatsclie Conranb RiUs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50 Bij contract (link rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur Ut ons beiit sijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Cecilia Reclame. Uit het Duitsch van Paul Oskar Hoeker. (Nadruk verboden). Gisteren heeft Mr. Gabb een lang inter view gehad met een bekend plantkundi ge hier en vanochtend stonden er groote stukken in de couranten. Ik stuur ze hierbij. Er is maar een blad, dat den naam juist gespeld heeft, de andere schrijven allemaal „Flaming Kate". On der dezen naam zal uw schepping nu in het land der Britten bekend worden. Dat we zeker den 2en pijrs krijgen, heeft Mr. Gabb een paar uur geleden van Sir Roberta gehoord. Zoodra het officieel is, stuur ik een telegram. Bestellingen ko men zonder onderbreking binnen. Daar over schrijft Mr. Gabb morgen. Hij is er voor, om maar kleine planten te sturen. Hij vindt, dat in het zachte klimaat hier nog wel in October buiten geplant kan worden. In verscheidene deelen van En geland vriest het voor Januari of Fe bruari heelemaal niet. Weet U nog, hoe we in Mei in den IJsheiligennacht buiten met de kolenpannen in de weer zijn ge weest? Hoeveel van die planten of stek ken ervan zouden er niet zijn, die nu hier de bewondering van de bezoekers opwekken? Wat een heerlijk beroep is liet bloemenvak toch. En zelfs van de te genslagen leert men. Mr. Gabb zegt: vroeger was hij alleen maar een boer, maar nu krijgt hij het ge- vcel, dat hij het in het bloemenvak nog wel eens tot iets kan brengen. En dat heeft hij aan U te danken. Hij doet net of orgen. Zondag, is de tentoonstelling 's morgens gesloten. Mr. Gabb neemt me mee naar üe St. Pauls Katüedraal. Don derdag wordt de tentoonstelling geslo ten. Aiaar het duurt nog wel een 14 da gen, voor we kunnen terugkomen, orn aat nu pas het zakelyke geueeite van on ze reis begint. Mr. Gabb denkt, dat hy hier grif 5U.UUÜ exemplaren aan den man kan brengen. De pryzen voor de mooie noviteiten waren allemaal tusschen de drie en vier shilling. Krijgen we de me daille, clan doen we het natuurlijk niet voor minder dan vier. in elk geval ver dienen we wel zooveel, dat U zich in het Kurhaus in Wiesbaden eens op een fleschje champagne tracteeren mag. Maar dat moet U dan aan Mr. Gabb schrijven, als U dat doet, dan voelt hij zich misschien verplicht, my ook eens te inviteeren. Dat zou zalig zijn! Mrs. Scar- duff zou natuurlijk meemoeten, omdat oom Erck haar in een briefje op 't hart gedrukt heeft, goed voor mijn zieleheil te zorgen, wat ik overigens tamelijk over bodig vind. Want het zou toch veel aar diger zijn, als de twee jonge pioniers van de firma Katarina Lutz eens met z'n beid jes er op uit togen om een fleschje cham pagne te ledigen op de herinnering aan onzen harden studietijd bij juffrouw Ka tarina en meester Balthazar (die wij bei den hierbij hartelijk groeten). Of zouden ze ons in het Trocadero voor een. paartje op de huwelijksreis aanzien? Overigens is Mr. Gabb heel aardig en altent. U mocht eens denken van niet! En nu, juffrouw Lutz, een hartelijke zoen en mijn innige gelukwenschen met uw reu- zensucces! Eva. XIV. Zoo kwam dan nu het loon. De Duitsche bladen hadden den ▼*!- MAATSCHAPPY VAN VERZEKER]MG OP MET LEVEfl genden dag het telegrafisch bericht van het succes van hun jonge landgenoote: „Londen, 9 Oct. Op de groote bloe mententoonstelling in Cristal-Palaee, kreeg een Duitsche anjer-noviteit, „Fla ming Kate", den 2en prijs. Ze is gekweekt door juffrouw Katarina Lutz in Wiesba den. Deze jonge dame had in Marienfelde bij Berlijn haar theoretische opleiding gehad, is jarenlang in verschillende Duit sche bedrijven practisch werkzaam ge weest en heeft in Engeland grondig stu die gemaakt van de anjer-kweekerij. „Vlammende Katchen" zal zeker in den komenden winter de modebloem worden. Nu het in de-Duitsche kranten stond begon Balthazar Troilo het ook te geloo- ven. Hy was uitgelaten vroolijk over Ka- tarina's succes. Zoo kende ze hem heele maal niet. En het advies van Eva, om in het Kurhaus in Wiesbaden het succes met champagne te vieren, viel in goede aarde bij hem. Zyn vroolijke stemming duurde echter niet zoo heel lang. Het viel Katarina op: sinds eenigen tijd maakte zich, juist na opgewekte stemmingen, een soort lethar gische verdooving van hem meester. Het leek wel of hij aan het piekeren was. Maar waarover maakte hij zich zorg? Angst voor den dood kon het niet zijn, die had hy niet; dat had hij haar vaak genoeg gezegd. In den grond van zijn hart was de soms-zoo-ruw-uitvallende oude man, een kinderlijk-geloovig Chris» ten, voor wien het leven niet met den dood ophield. De zekerheid in een hooge- ren bestaansvorm voort te leven, maakte het afscheid van deze onvolmaakte we reld niet al te zwaar voor hem. Misschien was het dan toch de ouderdom, die hem begon te hinderen. Hij was den laatsten tijd zoo in het oog vallend minder ge worden, dat Katarina zich soms bepaald bezorgd maakte. Het verbaasde haar des te meer, dat hij soms plotseling opleefde en een jongensachtigen lust had, om een of andere dwaasheid te doen! Dat Katarina schitterende zaken deed, verheugde hem natuurlijk. Maar hij kon toch niet nalaten uit te rekenen, dat wan neer zy tot a.s. Mei gewacht had, zy een kwart millioen planten in voorraad zou hebben gehad. Katarina moest er om la chen. En waar zou ik de werkkrachten vandaan hebben moeten halen? En het toezicht, hoe moest het daarmee? Ik had op den duur een half bataljon gendarmo- rie noodig om te zorgen, dat er niets uit de kassen werd meegenomen 1 Ze hadden er verbazend veel schik in, dat ook de agent uit Frankfort weer met zijn bestellingen moest komen. Hij felici teerde haar zelfs door de telefoon. Kata rina bedankte hem opgewekt, maar moest hem meededen, dat zij de bestellingen slechts kon uitvoeren in de volgorde, waarin ze binnen kwamen. En over den prijs bent U door mijn prospectus wel ingelicht, nietwaar?, vroeg ze schijnbaar argeloos. Ik vind U beestachtig duur, juf frouw Lutz. U ruineert uw eigen zaak. Let U maar eens op, in de meeste be drijven kweeken ze uit de stekken alles wat ze noodig hebben en in het vol gende voorjaar koopt niemand meer een stuk van U. Tegen dien tyd ben ik allang uitver kocht, zei Katarina. Dan gaat U zeker rentenieren? Dat kunt U denken. Ik ben allang weer met wat nieuws bezig. Mag ik vragen Katarina werkte thans voort aan de po ging, die in het voorjaar mislukt was. Ze had nu weer den moed er toe; boven dien kon ze nu haar tijd afwachten. Al haar yver wijdde zy aan de witte, rose- genuanceerde bloem. Ze wist nu, dat het kweeken van noviteiten het gebied was, waarop ze succes zou hebben. Het kwee ken van anjers voor den verkoop van snijbloemen, dacht ze zich als bijzaak, alleen omdat het financieel noodig was. Een tijdlang hadden de bloemenhan delaars ter plaatse geprobeerd de nieuwe bloem te boycotten. Het waren de knecht jes van Bloemen-Troilo. Maar ten slotte moesten ze toch wel over de brug komen. En door een toeval kwam Katarina er achter, dat een opmerkelyk-groote be stelling voor rekening van een strooman, voor de vijandelijke buren bestemd was. Katarina kon haar weldoener Erck de voorgesohoten bedragen in korten tijd te rugbetalen. Haar dank kwam uit 't diepst van haar hart. Allen hadden haar in haar moeilijkheden alleen laten staan en was hij niet op het juiste oogenblik komen op dagen om haar te helpen, dan had ze nooit het resultaat van al haar moeite en yver kunnen inoogsten. Nu echter was het een rijke oogst. En ze mocht nu ook wel eens een vroolijken avond hebben. Het toezicht stelde nu ook niet meer zulke zware eischen als in den tijd, dat ieder stekje dat de deur uitging, een gevaar was voor haar succes. Al was dan ook nu nog een inbraak de moeite waard, het verlies van een plant je beteekende thans niet meer dan het verlies van zijn verkoopwaarde. Over vader Krause en zijn veelbeloven- den zoon had Katarina na het verhoor door den Burgemeester nog maar een maal wat gehoord: de Commissaris had haar bericht, dat als aanstichter in elk geval niet de heer Viktor Troilo in aan merking kwam. Hoogstwaarschijnlijk bad een verkeerd begrepen, humoristisch-be- doelde opmerking van den heer Rispeter den jongen op het idee gebracht. Katarina had Viktor al beschouwde ze hem ook als zwak nooit tot zoo iets in staat geacht. Maar de mededeeling van den Commissaris nam toch een zwaren last van haar af. Maar tegen grootvader Troilo mocht ze volstrekt niet over Vik tor praten, noch over het bezoek van den Commissaris. Dan raakte hy direct in een soort zinlooze woede Ze spraken af, dat het feestdiner Za terdagavond zou plaats hebben. De oude Balthazar had een landauer besteld aan auto's was hij niet meer van plan zich te wennen, nu hij al aardig tegen de negentig liep en hij had tegen Ka tarina gezegd: Vandaag moet je je eens mooi maken, als je met mij uitgaat; ik wil met je pronken. Dus trok ze, ofschoon het huiten de zon al aardig koud was, een lichte, zomer- sche japon aan. Een feestelijker exem plaar bevatte haar garderobe op 't oogen blik niet! De zorgen en het werk hadden haar geen gelegenheid gelaten aan haar toilet te denken. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1