Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
m> OiitartsciÉinntis mislukt.
piscis jBioIjMïiiis.
FEUILLE I ON
W inkelnieuws.
Mol
Gaat
Voor.
WAALWIJK'
aaw
tsw
het
ie li
ronc
kum
den
zee
ekre
ïieti
Ik
ter
n
an
rden
ses
:r
:ho
sect)
65c JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
De oorzaken er van. Ver
dag<ng tot 1936? En onder,
wijl wordt de oorlog voorbereid
tusschen Japan en de Ver. Siaten.
Ook naar een nieuwen Euro-
peeschen oorlog
De wereld zal weldra voor het vol
dongen feit eener mislukking van de
Ontwapeningsconferentie worden ge
plaatst. En toch siddert de mensch-
heid niet, nog kraakt de aarde op
haar grondvesten. Hoe anders Is dat
enkele jaren geleden voorzien gewor
den. Toen begon de crisis en was de
vredeswil nog heel sterk. In 1932 zou
de groote Ontwapeningsconferentie
aanvangen en dan moesten de groote
rijken tot een vergaande ontwapening
komen, anders zou het lot der
wereld bezegeld zijn. Revoluties zouden
uitbreken de kapitalistische maat
schappijleer zou hebben afgedaan. Het
waren niet alleen particulieren, die zoo
spraken, en kranten, welke aldus
schreven, maar staatslieden verkon
digden het mede. Met het al of niet
slagen van de Ontwapeningsconferentie
zou het lot worden beslist van de
West—Europeesche beschaving, het lot
tevens van den Volkenbond.
En toch: de O rtwapeningsconferentie
kan'iop thet oogenbllk als volkomen
mislukt worden beschouwden de wereld
legt er zich bij neer. bijna zonder
zuchten. Heel langzaam hebben we
het voelen aankomen en we hebben
gelegenheid gekregen om ons met de
gedachte te verzoenen.
We hebben te berusten In de tegen
gestelde fatten. Gééi ontwapening,
van „De Echo van het Zuiden".
Bii MOL steeds kwaliteit
En prijzen uiterst laag,
Daarom koopt men altijd
Bij MOL in Waalwijk graag.
MOL bliift goedkooper.
de volgende oorlog wordt voorbereid.
Ministers van de vijf groote Euro
peesche mogendheden hcoDen van de
week ie Gcȏ.e even hun best gedaan
om een acnijn van succes te behalen,
maar spoedig eikenden ze unaniem de
naakie fclicn. Er t» «een overeen
stemming mogelijk. Laa.om al met,
omdat uuitscnland zien van de Con
ferentie teruggetrokken hield, zoolang
de wensch der Oultsche naue, erken
ning van het recht op bewapening als
welk ander land ook, met zou erkend
zijn. Dat recht ls aan üulischland in
net Verdrag van Vcr»allles ontnomen
en Frankryic wil dat reent slecnis her
geven, waaneer de macntigate wereld-
saaien met heel hun mltuaire macht
aan Frankrijk veiligheid waarborgen
en het ongestoorde oczit van de voor
deden, uit den jongsien oorlog ver
worven. Daar witten verscneldene
staten voorioopig nog niet aan.
Een en ander is de voornaamste
reden van de mislukking.
Men wit de wereld nu paaien met
een verdaging. Misscnten tot het vol
gend jaar zomer, misachten ook tot
19361 riet vervolg van de conlereritie
zou da i door een vasie Ontwapenings
commissie worden voorbereid. Het
doet er niet toe, hoetang de verdaging
zal duren de hecren zuilen voorioopig
i toen niet meer bijeen komen, want üc
onderlinge verscmilen zij veel te gruoi
hij van de Duitschers niets moet hebben,
maar van ue Duitscners die üy heeft lee-
ren kennen, üouut iuj neef veer. uac neelt
hy my vanocuienu op zyn iyne, iiuinons-
tiscue manier gezegu. ik neu iiem geant
woord, uai als ik uaar ook bij inbegrepen
ben, by me uat maar een beeije uuiuviy-
ker moest laten merken, want dat deed
hy heiaas niet! Brutaal hé?
gebleken.
Musoltni heeft onlangs gezegd, dat
er veel te veel conferenties worden
belegd en dat dte een groot gevaar
inhouden. Staten verdragen elkaar
soms langen tijd, maar als de diplo
maten met elkaar gaan praten, dan
treden de geschillen scherper dan ooit
naar voren.
Op de Ontwapeningsconferentie is
dat zeer zeker gebleken, want de
Duitsch—Fransche contraverse was er
niet de eenige reden van mislukking
In de ontwapeningsvoorst Hen der
onderscheidene naties accentueerden
zich b.v. ook sterk de Fransche—
llaliaansche vlootoneenigheden. De
Japansche voorstellen deden het weer
scherp zien hoe men In het Oosten
vijandig blikt naar de Ver. Staten. Ook
Uncle Sam toonde er ztch niet blind
voor, want waar Japan dezer dagen te
kennen gaf. dat het „in verband met
de ontwikkeling van den internationalen
toesiand" noodzakelijk eenige tientallen
nieuwe oorlogsschepen moest hebben.
maakten de Ver. S'.aien bekend, dat ze
hun leger veel te kletn achten en dat
de scheepsbouwwerven tn Amerika tn
dezen crisistijd behjefte hebben aan
wat meer opdrachien voor oorlogs
schepen
Japan en de Ver. Staten weten, dat
ze straks oorlog zullen voeren tegen
elkaarin Oei re speelden ze comedle.
En tn Europa
Ital betwist aan Frankrijk de Mid-
dell, zee, welk laatste land krachtige
steunpunten zoekt o a. door met Spanje
op ae Balearen sterke oorlogshavens aan
ie leggen, ital toch heeti behoefte
aan expansie naar den Balkan en
Noord—AfrikaNizza ligt nog in
Frankrijk;
üulischland denkt aan revanche, aan
Oost Pruisen en aan de verloren ko
loniën. Duitschland en Iialië vonden
eikaar reeds tegen Frankrijk en de
kans wordt schoon, want Engeland zal
zeker niet weer bereid zijn Frankrijk
bij te staan
in het land van hamer en sikkel
loert men naar het Westen en grijnst
Zóó is de toestand na de mislukking
van de O itwaoent'>gsconferenile 19321
De kleine gemeenten.
Centralisatie gewenscht.
De Centrale Commissie voor be
zuiniging der Nederlandsche Maat
schappij voor Nijverheid en Handel
vraagt opnieuw onze aandacht voor
het vraagstuk der kleine gemeenten.
Waar concentratie op allerlei gebied
rechtbanken, kantongerechten, keu
ringsdiensten, arbeidsinspectie wordt
doorgevoerd, is er alle reden om de
zelfstandige lilliput gemeenten ook In
haar „historische rechten" aan te
las'en.
Over die zgn. „historische rechten"
schreef de commissie in „maatschappij-
belangen" reeds vroeger. Zij was van
meenir.g dat deze rechten, zooal ooit,
dan toch zeker niet in dezen tijd een lo
gische organisatie mogen tegenhouden.
Voor de commissie ls het bijna lach
wekkend met welk een taaiheid wordt
vastgehouden aan een systeem dat een
dergelijke indeeling in bet leven laat.
Dit is immers een toestand, die
mogelijk maakt, dat het gemiddelde
aantal inwoners van de Frlesche plat
telandsgemeente bedraagt 9310, van
de L'mburgsche 3714, de Uirechtsche
3050. de Zeeuwsche 1871. en wees er
op, dat dit lage gemiddelde en dit
verschil tusschen de provinciën onder
ling veroorzaakt werd door het groote
aantal Ulllput.gemeenten In het bijzon
der in Zeeland en Utrecht, waar onge-
veer één derde deel der gemeenten
minder dan 1000 inwoners telt.
De commissie heeft nieuw cijfer
materiaal verzameld. Zij heeft onder
zocht, welk beeld een concrete com
binatie van kleine platielands-gemeen-
ten zou geven in vergelijking tot een
met de combinatie in zielental verge
lijkbare Friesche gemeente. Daartoe
plaa'ste zij naast elkaar een complex
gemeenten van de Vijf-heerenlanden
In Zuid Hollar d bestaande ultiHage*
stein, Nieuwland, L»xmond, Schoon-
rewoerd. Everdingen, Vtanen, Leer
broek en Heten Boelcop Diff irentlatle
Ongetwijfeld: Vlanen is een „stad"
met pl.m. 3500 inwoners, niet erooter
iniusschen dan de groote Friesche
olattelandscentra. Samen tellen deze
ach» a°ma°rttpn IQ 1 02 wnr-p-*
VL.MMER 98.
ZATERDAG 10 DECEMBER 1932.
Dil blad verschijnt
n 0U3 w o E N S D A G en ZATERDA G
erven
Cllljs Brieven, Ingezonden stukken, gelden en«
franco te zenden aan den Uitgever.
0 jbonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
franco p. pos! door 't geheele rijk 1.40
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Langstraatsclie Conranb
RiUs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50
Bij contract (link rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur
Ut ons beiit sijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Cecilia Reclame.
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
Gisteren heeft Mr. Gabb een lang inter
view gehad met een bekend plantkundi
ge hier en vanochtend stonden er groote
stukken in de couranten. Ik stuur ze
hierbij. Er is maar een blad, dat den
naam juist gespeld heeft, de andere
schrijven allemaal „Flaming Kate". On
der dezen naam zal uw schepping nu
in het land der Britten bekend worden.
Dat we zeker den 2en pijrs krijgen, heeft
Mr. Gabb een paar uur geleden van Sir
Roberta gehoord. Zoodra het officieel
is, stuur ik een telegram. Bestellingen ko
men zonder onderbreking binnen. Daar
over schrijft Mr. Gabb morgen. Hij is er
voor, om maar kleine planten te sturen.
Hij vindt, dat in het zachte klimaat hier
nog wel in October buiten geplant kan
worden. In verscheidene deelen van En
geland vriest het voor Januari of Fe
bruari heelemaal niet. Weet U nog, hoe
we in Mei in den IJsheiligennacht buiten
met de kolenpannen in de weer zijn ge
weest? Hoeveel van die planten of stek
ken ervan zouden er niet zijn, die nu
hier de bewondering van de bezoekers
opwekken? Wat een heerlijk beroep is
liet bloemenvak toch. En zelfs van de te
genslagen leert men.
Mr. Gabb zegt: vroeger was hij alleen
maar een boer, maar nu krijgt hij het ge-
vcel, dat hij het in het bloemenvak nog
wel eens tot iets kan brengen. En dat
heeft hij aan U te danken. Hij doet net of
orgen. Zondag, is de tentoonstelling
's morgens gesloten. Mr. Gabb neemt me
mee naar üe St. Pauls Katüedraal. Don
derdag wordt de tentoonstelling geslo
ten. Aiaar het duurt nog wel een 14 da
gen, voor we kunnen terugkomen, orn
aat nu pas het zakelyke geueeite van on
ze reis begint. Mr. Gabb denkt, dat hy
hier grif 5U.UUÜ exemplaren aan den man
kan brengen. De pryzen voor de mooie
noviteiten waren allemaal tusschen de
drie en vier shilling. Krijgen we de me
daille, clan doen we het natuurlijk niet
voor minder dan vier. in elk geval ver
dienen we wel zooveel, dat U zich in het
Kurhaus in Wiesbaden eens op een
fleschje champagne tracteeren mag.
Maar dat moet U dan aan Mr. Gabb
schrijven, als U dat doet, dan voelt hij
zich misschien verplicht, my ook eens te
inviteeren. Dat zou zalig zijn! Mrs. Scar-
duff zou natuurlijk meemoeten, omdat
oom Erck haar in een briefje op 't hart
gedrukt heeft, goed voor mijn zieleheil
te zorgen, wat ik overigens tamelijk over
bodig vind. Want het zou toch veel aar
diger zijn, als de twee jonge pioniers van
de firma Katarina Lutz eens met z'n beid
jes er op uit togen om een fleschje cham
pagne te ledigen op de herinnering aan
onzen harden studietijd bij juffrouw Ka
tarina en meester Balthazar (die wij bei
den hierbij hartelijk groeten). Of zouden
ze ons in het Trocadero voor een. paartje
op de huwelijksreis aanzien? Overigens
is Mr. Gabb heel aardig en altent. U
mocht eens denken van niet! En nu,
juffrouw Lutz, een hartelijke zoen en
mijn innige gelukwenschen met uw reu-
zensucces!
Eva.
XIV.
Zoo kwam dan nu het loon.
De Duitsche bladen hadden den ▼*!-
MAATSCHAPPY VAN VERZEKER]MG OP MET LEVEfl
genden dag het telegrafisch bericht van
het succes van hun jonge landgenoote:
„Londen, 9 Oct. Op de groote bloe
mententoonstelling in Cristal-Palaee,
kreeg een Duitsche anjer-noviteit, „Fla
ming Kate", den 2en prijs. Ze is gekweekt
door juffrouw Katarina Lutz in Wiesba
den. Deze jonge dame had in Marienfelde
bij Berlijn haar theoretische opleiding
gehad, is jarenlang in verschillende Duit
sche bedrijven practisch werkzaam ge
weest en heeft in Engeland grondig stu
die gemaakt van de anjer-kweekerij.
„Vlammende Katchen" zal zeker in den
komenden winter de modebloem worden.
Nu het in de-Duitsche kranten stond
begon Balthazar Troilo het ook te geloo-
ven. Hy was uitgelaten vroolijk over Ka-
tarina's succes. Zoo kende ze hem heele
maal niet. En het advies van Eva, om in
het Kurhaus in Wiesbaden het succes
met champagne te vieren, viel in goede
aarde bij hem.
Zyn vroolijke stemming duurde echter
niet zoo heel lang. Het viel Katarina op:
sinds eenigen tijd maakte zich, juist na
opgewekte stemmingen, een soort lethar
gische verdooving van hem meester. Het
leek wel of hij aan het piekeren was.
Maar waarover maakte hij zich zorg?
Angst voor den dood kon het niet zijn,
die had hy niet; dat had hij haar vaak
genoeg gezegd. In den grond van zijn
hart was de soms-zoo-ruw-uitvallende
oude man, een kinderlijk-geloovig Chris»
ten, voor wien het leven niet met den
dood ophield. De zekerheid in een hooge-
ren bestaansvorm voort te leven, maakte
het afscheid van deze onvolmaakte we
reld niet al te zwaar voor hem. Misschien
was het dan toch de ouderdom, die hem
begon te hinderen. Hij was den laatsten
tijd zoo in het oog vallend minder ge
worden, dat Katarina zich soms bepaald
bezorgd maakte. Het verbaasde haar des
te meer, dat hij soms plotseling opleefde
en een jongensachtigen lust had, om een
of andere dwaasheid te doen!
Dat Katarina schitterende zaken deed,
verheugde hem natuurlijk. Maar hij kon
toch niet nalaten uit te rekenen, dat wan
neer zy tot a.s. Mei gewacht had, zy een
kwart millioen planten in voorraad zou
hebben gehad. Katarina moest er om la
chen. En waar zou ik de werkkrachten
vandaan hebben moeten halen? En het
toezicht, hoe moest het daarmee? Ik had
op den duur een half bataljon gendarmo-
rie noodig om te zorgen, dat er niets uit
de kassen werd meegenomen 1
Ze hadden er verbazend veel schik in,
dat ook de agent uit Frankfort weer met
zijn bestellingen moest komen. Hij felici
teerde haar zelfs door de telefoon. Kata
rina bedankte hem opgewekt, maar moest
hem meededen, dat zij de bestellingen
slechts kon uitvoeren in de volgorde,
waarin ze binnen kwamen.
En over den prijs bent U door mijn
prospectus wel ingelicht, nietwaar?,
vroeg ze schijnbaar argeloos.
Ik vind U beestachtig duur, juf
frouw Lutz. U ruineert uw eigen zaak.
Let U maar eens op, in de meeste be
drijven kweeken ze uit de stekken alles
wat ze noodig hebben en in het vol
gende voorjaar koopt niemand meer een
stuk van U.
Tegen dien tyd ben ik allang uitver
kocht, zei Katarina.
Dan gaat U zeker rentenieren?
Dat kunt U denken. Ik ben allang
weer met wat nieuws bezig.
Mag ik vragen
Katarina werkte thans voort aan de po
ging, die in het voorjaar mislukt was. Ze
had nu weer den moed er toe; boven
dien kon ze nu haar tijd afwachten. Al
haar yver wijdde zy aan de witte, rose-
genuanceerde bloem. Ze wist nu, dat het
kweeken van noviteiten het gebied was,
waarop ze succes zou hebben. Het kwee
ken van anjers voor den verkoop van
snijbloemen, dacht ze zich als bijzaak,
alleen omdat het financieel noodig was.
Een tijdlang hadden de bloemenhan
delaars ter plaatse geprobeerd de nieuwe
bloem te boycotten. Het waren de knecht
jes van Bloemen-Troilo. Maar ten slotte
moesten ze toch wel over de brug komen.
En door een toeval kwam Katarina er
achter, dat een opmerkelyk-groote be
stelling voor rekening van een strooman,
voor de vijandelijke buren bestemd was.
Katarina kon haar weldoener Erck de
voorgesohoten bedragen in korten tijd te
rugbetalen. Haar dank kwam uit 't diepst
van haar hart. Allen hadden haar in haar
moeilijkheden alleen laten staan en was
hij niet op het juiste oogenblik komen op
dagen om haar te helpen, dan had ze
nooit het resultaat van al haar moeite en
yver kunnen inoogsten.
Nu echter was het een rijke oogst. En
ze mocht nu ook wel eens een vroolijken
avond hebben. Het toezicht stelde nu ook
niet meer zulke zware eischen als in den
tijd, dat ieder stekje dat de deur uitging,
een gevaar was voor haar succes.
Al was dan ook nu nog een inbraak de
moeite waard, het verlies van een plant
je beteekende thans niet meer dan het
verlies van zijn verkoopwaarde.
Over vader Krause en zijn veelbeloven-
den zoon had Katarina na het verhoor
door den Burgemeester nog maar een
maal wat gehoord: de Commissaris had
haar bericht, dat als aanstichter in elk
geval niet de heer Viktor Troilo in aan
merking kwam. Hoogstwaarschijnlijk bad
een verkeerd begrepen, humoristisch-be-
doelde opmerking van den heer Rispeter
den jongen op het idee gebracht.
Katarina had Viktor al beschouwde
ze hem ook als zwak nooit tot zoo iets
in staat geacht. Maar de mededeeling van
den Commissaris nam toch een zwaren
last van haar af. Maar tegen grootvader
Troilo mocht ze volstrekt niet over Vik
tor praten, noch over het bezoek van den
Commissaris. Dan raakte hy direct in
een soort zinlooze woede
Ze spraken af, dat het feestdiner Za
terdagavond zou plaats hebben. De oude
Balthazar had een landauer besteld
aan auto's was hij niet meer van plan
zich te wennen, nu hij al aardig tegen
de negentig liep en hij had tegen Ka
tarina gezegd: Vandaag moet je je eens
mooi maken, als je met mij uitgaat; ik
wil met je pronken.
Dus trok ze, ofschoon het huiten de zon
al aardig koud was, een lichte, zomer-
sche japon aan. Een feestelijker exem
plaar bevatte haar garderobe op 't oogen
blik niet! De zorgen en het werk hadden
haar geen gelegenheid gelaten aan haar
toilet te denken.
(Wordt vervolgd).