sen
ing
huisvrouwen
Abdijsiroop
wk
OOP
ndel
EP,
van benauwdheid kon hij
bijna géén nacht slapen
Ons Weekpraatie.
jj, Zaterdav 10 Dec. 1032. 55e Jrg.
TWEEDE BLAD.
Zij die zich met ingang van
uari op dit blad abonneeren
jngen de tot dien datum nog
pijnende nummers GRATIS.
j voor ous, we Rennen geen ge-
uur aan net middaguur van
tfidicr&chcn Zondag. Als we dan
edoKen zitten in een tduteull,
net ons voor, dat we het ick-
':i Kopje Ruff e van heel de week
.Qtoeoedecid. Het sigaartje smaakt
aan ooit en een .poosje later is
abut deel de kamer duortrokken
jn tiet aroma scdrik nu niet,
de lezer van het glaasje poit
e andere llcntaicodonacne ver
ering, weike ons Zondags reent
llc nemen op zoo'n uur ook wei
een krant in de baud, maar al
politiek ls, of om andere redenen
,cn van innoud, Diyt( ongelezen,
villen dan een lucftig kostje voor
icd vermetenden gecsi.
jj Kwamen we op Zondagjl.een
(I te lezen, hetwelk vcinaaidc
l)rGuerniol te Parijs, de eerste
Hél gilde der genecsneeren, die
VdS ln midden NottemOcr j.l.
Honderdjarigen leeftijd Oercikte.
jKter Ij een krasse oude Daas en
gi nog dagelijks de 52 ireden
je elage. waaiop dl| woont. Na-
;k is nij gtï itcrvicwd en dce.t
nem Ouk de geDruikcliJke vraag
.ld, waai&ai nij zijn noogen leel-
loeacniyu. Toen we zoover ge
il waren met de lezing van del
cl, wilden we aanvankelijk de
weer terzijde leggen, want we
n bet maar al te goed, noe die
^worden droogpruimers op zulke
reageren. „Al,yd ma.tg. met te
vleescn, weinig ot geen koff c ot
geen druppel aicodoi, niet rootten,
specerijen en veel ocniend—gym-
lek.
Guerniot echter b eek echt een
naar ons hari te zijn. Aan licna-
e oefening nad nij óóz gedaan,
nij zet tenminste niet, dal ny da,
rgeus, spookaciug—vroeg deed.
weinig vleescn sedert zijn 60 ste
maar voordien nad ny zich nun-
p /Ijn portie Dekiiioocld. Dage-
uk nij. zeven deciliter wyn.
En n& zijn eten drie of vier
eptls aicodol voor de spljsvc-
is hei niet héériyk, om zóó
honderd jaar fe worden
We hebben altijd wel geweten, dat
een borrel, bij mate gedronken, een
mensch niet schaden kan, maar het
was vervelend, dat die drankhest ljders
altijd een stel oude boeren b'j de hand
hadden, die honderd jaar waren ge.
worden en nooit een drupp 1 alcohol
hadden geproefd. Nuhebben w;j matige
gebruiker», een geneesheer, die
een eeuw oud w^rd en zijn glaasje
nog lust. N >olt smaakte ons portie zoo
lekker als j.l. Zondagmiddag.
Den anderen dag was het natuurlijk
weer aanpakken, werken. Des avonds
zoo tegen 8 uur. stonden we als ge
bruikelijk den posibode op te wachten
bij de brievenbus We hebben dan
een pakkeije „post", dat niet door de
bus—opening kan en om bepaalde
redenen aan den busllchter moet wor.
den afgegeven. Het was naar en mle-
serig weer. en de bode liet lang op
zich wachten. Vanzelf hadden we
derhalve een heel andere summing
dan den middag te voren. Eindelijk
daar was—le. Onderwijl de bode de
bus leegde, maakten we een praatj
De man haalde een vel papier tus.
schen de brieven en kaarten vandaan
een losgescheurde en daarna dicht
gevouwen papieren zak. Adres en post
zegel ontbraken. De bode vouwde het
stuk open en vond toen blijkbaar
enkele regelen schrift, want hij las
Lachend reikte hij ons toen het epistel
toe „Zoo tegen Sinterklaas en Kerst
mis vindi je méér van die dingen ln
de bussen", zet hij. We bekeken het
schrift, dat zeer kennelijk van een heel
jong kinderhandje was; mf ge ee-
kende Dloklettertjes, heel stuntelig en
heel slecnt nog. Blijkbaar van ren
eerste j tars studente der Lagere Scho >1
Laten we nu ÓÓK maar den Inhoud
verklappen.
Zinterklaz ekke wil nlkz heben
az ji teege vater zeg hel nikz je
eever mer dranke dan kreig wij
wer eeie en be>je om zlaape.
Als het niet alles écht was gebeurd,
zooals we het hier beschreven, dan
zouden we dit artikel je niet hebben
Ingezonden, want we houden niet van
vaiscne sentimenteele noten. Om de
oudste drankbesuljdingsplaat, welk-
we o iS herinneren Een armelijk
vrouwtje met ondervoed dochterje
voor een open kroegdeur en de woor
den: „Ach, vader, niet méé'I" we
zegjen om die plaat hebben we slechts
geschamperd. Toegegeven, het was
heel slechi van ons, maar zoo zijn we
nu eenmaal.
Maar dat briefje aan Sinterklaas....
Eersi vertrouwden we de zaak niet ten
volle, maar het kind had er ook haar
naam onder geschreven en bij onder-
zoek kwamen we toen voor een maar
al te ware realiteit te staan.
Als er nu weer menschen honderd
jaar worden, dan zullen we het ze nlei
kwalijk nemen, als ze beweren, dat ze
nooit geen drank hebben gedronken
We blijven gelooven aan de onscha
delljkheid van een matig gebruik van
alcohol, maar: als je den waterkant
mij 1t, weet je zeker niet te zullen
ve'drinken.
Een goed glas kan een mensch ver
kwikken In goeden 'Ijd. maar't rchijn'
dat er wel héél véét alcohol noodig
is als men er in slechten tijd zorg en
leed door wil vergeten,...
Ja, aan 2000 huisvrouwen
gaven wij reeds groofe, mooie
cadeaux voor hun geregeld
Atrax gebruik.
Wij gaan uiterlijk tot 31
December dóór met het on
verplicht geven van groote
cadeaux.
Kreeg ook U al eens
zoo'n prachfcadeau????
Als U die Atrax-artlkelen
gebruikt, en ze blf Uw ken
nissen goed aanbeveelt....
wie weet... misschien krijgt
U dan ook nog wel zoo'n
moo! cadeau!I
Atrax met de mooie cadeaux!!
GEMEENTERAAD.
KAATSHEUVEL.
De behandeling der begrooting.
Te hooge slachtloonen. De
huren der Woningbouwvereni
ging. Werkverschaffing.
Toestand Stationsstraat en an
dere straten.
De Raad der gemeente Loon op Zand
kwam Dinsdagavond opnieuw bijeen tot
voortzetting der vergadering van Zater-
dag.
Voorzitter Burgemeester van Besouw.
Secretaris de heer M. A. van der Wee.
Aanwezig alle leden.
Vergoeding Bijz. Scholen.
Alvorens tot de agenda over te gaan,
doet de Voorzitter een mededeeling be
treffende de vergoeding aan de besturen
van Bijz. Scholen.
Eenigen tyd geleden is deze gesteld op
7.50 per kind. De hoofd-inspecteur van
het onderwijs is daartegen echter in be
roep gegaan, omdat dit bedrag was vast
gesteld in strijd met de wet, die bepaalt,
Tale/;,
sube
der schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden
roonzakiEN EIGEnwIJS VOGELTJE.
^talio1 een vogel in de klem,
loorde het droef gepiep,
was de stem van vlnkevrouw,
evelei
om haar man nog riep.
|zlch ig lichte nu de knaap
iteen op. pakte snel
vogel in de hand en riep:
vink, ik dacht het wel."
ulder klonk het angs'gepiep
de arme vinkevrouw.
man keek uit de verte toe
er gebeuren zou.
naap liep toen zoo gauw hij kon
t't schuurtje, dat er stond,
niet de vink nog in de hand
hij er zoekend rond.
f nergens was de kooi te zien.
Hoof, die zag hij staan,
werd toen daad'iijk omgekeerd,
vink er In gedaan.
a ik, dacht de knaap, naar huis,
rolder op, gezwind,
zal me toch verwonderen, als
aar de kooi niet vind.
inaap ging heen en in de schuur
tg moedig vinkeman,
zien, dacht hij, of ik mijn vrouw
toch niet helpen kan.
102. wlDte om 8to°' toen *ieen»
tin zijn vrouwtje zat,
blij was. dat haar goede man
■»H niet verlaten h'd.
(Wordt vervolgd).
ug.
HANS BRENGT GELUK.
De eerste dag van de zomervacantif 1
En wat scheen het zonnetje 1 Helleek
wel of het de heele menschheid daar
beneden, die leeren en werken moest,
een lesje wou geven, alsof hef zeggen
wilde: „neemt een voorbeeld aan mij.
ik weet niet van vacantie, ik doe al
tijd mijn werk. En dat nog wel lachend
en stralend,"
De menschen daar beneden stoorden
zich weinig aan de vermaning. Ze
keken tevreden naar de zon. Waarvoor
was er die nu anders, dan voor hen
te schijnen? Toch was er één niet
zoo heel tevreden. Dat was Jurgen
Wolmers, die in de vierde klasse van
het i ymaslum zat.
Hij lag te bed en kneep de oogen
dicht, toen de zon door het venster
van zijn zolderkamertje kwam kijken.
Hij bromde iets. dat niet heel vleiend
was voor de zon en draaide zich nog
eens om. En toch was het de eerste
dag van de zomervacantie
Dat was 't hem juist Wat had
|urgen Wolmers aan vacantie? Zijn
schoolmakkers zouden overmorgen
een tocht door de bergen gaan onder
nemen, die gelukkigen I De bijdrage
was voor elk op tien gulden gesteld.
Hoe zou |urgen nu aan tien gulden
komen- Van zijn moeder zeker niet.
Die kon het niet missen; ze was we-
duwe en moest rondkomen met een
klein pensioen.
dat de uitkeering moet gelijk zijn aan
die van de Openbare School.
Ged. Staten adviseeren het besluit in
te trekken, daar bij de vaststelling der
uitkeering de rekening 1931 nog niet
■was vastgesteld. Dat is thans wel gebeurd
zoodat nu de uitkeering bepaald mag
worden. Spr. acht het geen bezwaar de
uitkeering op hetzelfde niveau als voor
de Openbare school te stellen, daar een
eventueel teveel toch bij de 3-jaarlijksche
verrekening wordt gerestitueerd. Daar
over hebben B. en W. al een bespreking
gehad met de Schoolbesturen.
De uitkeering wordt vastgesteld op
11.40 per leerling.
Begrooting.
Aan de orde is de behandeling der ge-
meentebegrooting voor het iaar 1933.
Dhr. v. d. Hoven, rapporteur der Com
missie van Onderzoek, zegt, ziin opmer
kingen bh' de artikelsgewjjze behandeling
te zullen maken. Aleemeene beschouwin
gen worden niet gehouden, zoodat aan»
stonds wordt overgegaan tot de behande.
ling der artikelen.
Hoofdstuk I. Vroeeere diensten.
Dit hoofdstuk geeft geen aanleiding
tot opmerkingen.
Hoofdstuk TT. Algemeen beheer.
De heer M. Dlngemans vraa^ of burge
meester, wethouders, secretaris en ont
vanger evenals vorig iaar weer vrijwil
lig 3% van hun inarwedde zullen terug
storten. On de betreffende posten ziet
spr daarvan niets.
De Voorzitter zegt, dat de terugstor
ting in ontvangsten Is ontnomen onder:
verhaal van pensioensbijdrage.
Verplaatsina Stembureau.
Post 28. Kosten van Stembureaux.
De heer Grootzwaecrs maakt de op
merking. dat de hewoners van het Ooste
lijk deel der gemeente ziin aangewezen
on het stembureau in het centrum der
gemeente om hun stem te gaan uitbren
gen. Snr. vindt het. vooral voor huis
vrouwen. hcwaarliik ahs men daartoe 'n
half uur of drie kwartier mo«t looncn. en
vraagt daarom of het mogeliik is 'n stem
bureau te vestigen >n de Telefoonstraat.
De Voorzitter heef' daartegen geen be
zwaar en zeet toe, dat B. en W. zullen
trachten in dezen geest een oplossing te
vinden.
De heer Becrens is van meening dat
in dit geval ook wijziging in de rayon-
indeeling zal moeten nlaats hehhen.
Hoofdstuk TTT. Onenharo veiligheid.
De Comm;s«:ie vraagt of het geen aan
beveling verdient het t^drac voor klee
ding der politie met 100.te verlagen
De Voorzitter heeft deze kwestie reeds
besproken met den Tnspecteur van Poli
tie: verlaging is niet noodig, want er
wordt ni°t meer uitgegeven aTs strikt
noodzakelijk is.
Ontsmett'naskosfen
Hoofdstuk TV. Volksgezondheid.
Post 77. Teruggave van onlsmettings
kosten.
De heer Maas is tegen deze post en
vindt dat die niet op de begrooting
moest voorkomen. Het kan voorkomen
dat iemand door de besmettelijke ziekte
een ziiner dierbaren naar het kerkhof
ziet drarren en dan zou de gemeente nog
zoo hard zijn om de kosten van ontsmet
ting op te vorderen, dat kan spr. niet
goed 7etten. Hij wijst erop, dat ontsmet
ting bii gevallen van mond- en klauwzeer
wel dnor de gemeente betaald wordt.
De Voorzitter ziet de*kwestie niet zoo
zwaar in, het is immers in het belang
van het hulsgezin dat de woning goed
ontsmet wordt. Als men die ontsmetting
door de particulieren zelf laat doen, ge
beurt het dikwijls onvoldoende, zoodat
er gevaar is voor uitbreiding der ziekte.
De heer Maas blijft bij zijn meening,
dat dergelijke kosten geheel door de ge
meenschap gedragen moeten worden.
Te hooge slachtloonen.
Post 78. Keur- en slachtloonen.
De heer Maas vindt de slachtloonen
voor runderen tamelyk hoog. Als spr.
ziet wat wordt uitgegeven aan subsidies
voor muziekgezelschappen, arbeiders
vakcursussen, enz. waar bij niet tegen
is komt het hem voor, dat de boeren
zelf de kosten van het slachthuis moeten
betalen. Spr. kan zich wel vergissen,
maar daar de boer het in dezen tijd toch
BijHoest - Griep - Bronchitis - Asthma
Dat wist Jurgen en hij was ver.
standlg genoeg om niet het onmogelijke
ie vergen. Hij hield veel van zijn
moeder, al was ze ook niet zoo heel
eemakkelljk voor haar eenigen zoon.
Maar Jurgen draaide zich op den
eersten morgen van de zomervacantie
nog eens brommende om, kneep zijn
oogen dicht voor de zon en was een
heeje ontevreden met zijn lot. Daar
flidderde iets naar binnen, door hei
openslaande venster. Een oogenblik
later kwam het op zijn gezicht te-
recht; het was vettig en kleverig en
riekte naar olie Jurgen deed verschrikt
de oogen open, maar zag nu niets van
de zon en hoewel hij dit daarnet nog
gewenscht had, was hem de manier,
waarop zijn wensch vervuld werd.
toch niet zoo heel erg naar den zin.
Hij greep naar het ding, dat hem in
duisternis hulde, bekeek het nauwkeu
rlg en schudde het hoofd. Hij keek
op zij en daar op het kussen zat een
onguur beest, met gitzwarte veeren en
een langen snavel, dat tegen hem
knipoogde. Nu pikte het hem even in
het oor, Dat moest zeker beteekenen
En wat zeg Je daar nu van?" Net
als bij menschen, wanneer ze elkaar
aanstooten.
Jurgen moest lachen. Maar dadelijk
werd hij ernstig en streng.
.Zoo, zoo, dus weer op heeterdaad
betrapt, meester Hans? Waar htb Je
die skalp vandaan gehaald
Jurgen hield hel smerige corpus
delicti in de hoogte. Het was een
pruikje.
De rechtmatige bezitter leek een
ordelievend man. Het ding stond goed
in het vet en als het uitgekamd en
geborsteld was, kon 't zeker een hoofd
van eerbledwaardlgen omvang b-dek
ken. Nu echter bletk het wel een rage
bol, zeker 'l werk van meester Hans,
den raaf. Deze knipoogde nog altijd
met welgevallen en tevredenheid nu
tegen zijn heer en meester, dan weer
tegen ztjn buit. Jurgen begon nu uit
te pakken: „Oude dief, galgenaas,
weet je dan niet, dat het ie ten
strengste veiboden is. te slelen
Meester Hans Het den kop zakken
en keek, van schuld overtuigd, voor
zich neer. Toen gluurde hij onderuit
naar zijn baas, volmaakt eer. straat-
AKKER's
Voor de"Borst'
ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop)
al niet te breed heeft, is hij van meening
dat de slachtloonen aanmerkelijk ver
laagd moeten worden. De boeren die wil
len slachten hebben z.eer hooge kosten,
en daar komt nog hij dat 7Ü niet eens mo
gen slachten hoeveel zij willen.
De Voorzitter zal in de eerstvolgende
vergadering van den kring over de kwes
tie spreken en informeeren, hoe de tarie
ven in andere gemeenten zijn.
De heer Maas klaagt er nog over dat
den boeren op het slachthuis dikwijls
geen tijd wordt gegeven om uit te pon
den, waardoor zij groote schade hebben.
Weth. v. d. Horst zegt, dat dit het ge
val is daar het dikwijls zeer druk is op
het slachthuis.
De heer BeerensHet is misschien de
beste weg, dat de boeren zelf een slacht
huis exploiteeren.
De heer Maas. Het was beter dat de
boer thuis kon slachten.
De heer Beerens. Dat mag niet volgens
de wet.
De heer Maas. Dat weet ik nog niet.
De rechtskundig adviseur van den Boe-
jongensfacie.
„De pot verwijt den ketel, dat hij
zwart ziet," stond duidelijk daarop te
lezen. Meester Hans dacht stellig aan
den appelboom van buurman, waarin
hij met zijn baas zoo dikwijls gezeten
had, toen de vruchten rijp waren. HIJ
wist nog precies, wie er toen gestolen
had. Ja gerust, hter kwam het spreek
woord prachtig uit.
Jurgen Wolmers begreep niet, wat
meester Hans met zijn blik bedoelde,
oi hij deed ten minste zoo. HIJ ging
voort: „denk je dan, dat ik nog niet
genoeg heb van die herrie van laatst
'k word nog naar, als ik aan dat ge
zanik denk
Jurgen verdiepte zich in de gedachte
aan dit vroeger voorval: „niet waar,
meesier Hans. je haaldet de valsche
vlecht uit de kamer van de oude juf
frouw Mina en bracht hem boven In
de kamer van den majoor. Die heefi
altijd zijn gebit in een glas water
staan, 's nachts. Meester Hans gapt
het weg en brengt het een verdieping
hooger, waar Agatha van den kan'on-
rtchter juist bezig is, haar bloempjes
water te geven. Hansje, ongeluksvogel,
weet je dan niet. dat moeder gezwo
ren heeft, dat je bij een volgender
diefstal, er onherroepelijk uit moet
En ze houdt woord, Hanfje, dat staal
als een paal boven water I Ze wil geen
ruzie met de buren, begrijp je? En
Ik ook niet! V'iend, waar heb je dit
ding weggegapt
Jurgen wond 2ich meer en meer op.
Woedend pakte hij 't smerige ding op
en sloeg er Hans mee op den snavel.
Hans fladderde even achteruit en
kraste, toen ging htj stilzitten en ketk
veelbeduidend naar het venster.
„Ja, daar heb je het door naar bin.
nen geloodst l Dat kan ik wel der ken",
zei Jurgen. „Maar van wlen heb je het
weggekaapt, tè? Dat wou ik weien!'
Oehoorzaam deed Hans zijn brk
open, maar er werd geen geluld ge
hoord. Treurig liet hij daarom den
kop hangen en kei k voor zich.
„Ergens beneden, lè?"
Meester Hans hief den kop op. keek
den vrager verslagen aan aan en liet
dan den kop weer zakken, 't Leek
wel, of hij knikken wilde.
Wordt vervolgd.
Oplossingen van de vorige week.
1. Van hooren zeggen, liegt men veel.
2. GORDIJNEN 3.
Oostzee
Reseda
Doorn
Ijzer
Nït
En
N
m
bes
leest
dertien
meetkunde
brouwer
lenie
ede
e
Nieuwe Raadsels
1. Ik ben een spreekwoord van 37
letters
1—2 17 k'eur
4-5-23 21 glanzlee stof
75-3—34-10 landbouwwerktuig
16-28—29 - 6 verkorte jongensnaam
31-8-9 4 14 15 hebben in 1572
den Briel veroverd
33-32-18 hoeveelheid
,8-19-20-24 getal
1-6-77 wordt gemaakt van drui
vensap
1-21 7-11 12-13 verlangen
30 -34-35- 36-37 familie
21—23 voegwoord
2. Maak van onderstaande letters een
plaats in Gelderland
OBELT AMMZL
3. Van links naar rechts en van boven
naar beneden ben ik een natuurver
schijnsel, dat in den laatsten lijd in
ons land voorkomt
het gevraagde woord
bewoner van Amerika
plaats in Limburg
plaats in Dultsch and
plaats in Noord-Holland
jongensnaam
lichaamsdeel
loofboom
voorzetsel
medeklinker
xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxxxxx
xxxxxxx
xxxxxx
"Meer dan 40 jaar lijdende te zijn. is iets
dat met geen pen te befchnjvcn is. Geen
lucht, kortwJemigheid en bijna geen nacht
slapen, zoo bracht ik qpjn leven door.
's Nachts zat ik dikwijls recht overeind
in bed van benauwdheid, was r.llerig, had
last van koude handen en voet.n. Door
mijn vrienden werd ik opmerkzaam gemaakt
op Abdijsiroop. Nadat ik 1 flesch van
deze byzond.-re siroop had gebruikt, kwam
het slijm los en na 4 flcsschen gebruikt
te hebben, voel ik mij weer beter dan ooit."
(Origineel ter Image) J. de L. te Sch.
A.om verkrijgbaar. Thans Fl. 1.-. Fl. 1.50, Fl.2.75
Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons
per doos 35 cl, per dubbele doos 60 ct
XXXXX
XXXX
XXX
XX
X
