Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON WAALWIJK' i D0UWE EGBERTS per Vi pond FRISO BAAI BUITENLAND. Dicteert het leger Japans politiek?' NrxnfCT ■'T WOENSDAG 25 JANUARI 1988. 56e JAARGANG. het Zuiden, aalwijbschc en Lanptraatsehe t'tirait, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingesonden stukken, gelden ens. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 5 maanden 11.26. Franco p. post door 't geheele rijk 1.4®- UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.60. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur lg ons besit siJn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. De lol der zotheid. Wellicht hebben U en wij voriqe week In verwondering gestaan bij hei lezen van het a/onfuur dit een Rjtier. dam«ch jongmensch toen uit haalde door v?n 't topje van een brug hefioren af te duiken Een likje bewondering hebben wij waarlijk wel voor den durf die dezen waaghals len toon spreidde, maar grooier is onze verwondering over de waanzinnige 8'reek die hij uithaalde. Ntluurlijk werd dit j rngmensch van alle zijden de grootste lof loegezwaald zelfs werd hij in een der grootste bioscooptheaters open ijk gehuldigd om zijn her«Ï4Che daad. Z >o Iets hoort er immers bij als er records gebroken worden. Oe couranten hadden groote interviews met veel loftuitingen voor den held van den dag Mtar ziet de gevolgen. Enkele dagen later waagt een tweede jongeling in roekelooze roemzucht een poging om het record ie breken hij valt van dm toren te pletter. Of hier schuld is? ja groote schuld: btj den voorganger, den bioscoop exploitant, de kranten en allen die aan de huldebetuigingen hebben mee gewerkt. Opmerkelijk is het dat dezelfde jour nallsten die de vorige week vol be wondering waren Ihans spreken van „de waanzinnige daad". Vorige week was die daad Immers even waanzinnig, al vlei het toen dan per geluk goed uit. En hoe behandelt men iemand d'e een waanzinnig experiment uithaal Sensntie-zucht heeft hier weer een giach»- ff r peench*. van „De Echo van het Zuiden". De tuesiunil in Uuiiacfl und De NaTs hebben na hun verkie zingssucces in Lippe de behoef e gevoel J om hun ongeschokte macht te demonstreeren tegenover de commu nisten. Daartoe organiseerden ze op Zmdag jl een grootsche manifestaile in het h >1 van den communistischen leeuw. Aanleiding daartoe was de omhulling van een grafmonument ter eere van Horst Wessel, den Componist van het strijdlied der Hiilerianen. De Nazi's verzamelden zich op het fc ülow. plein, in hei hartje van de communis HïChe arbeiderswijk, waar de N. S.- forma'ies orde hadden te verzamelen .met het front naar kei Karl Llebknecht- nu's", het vereenlgingsgt bouw der communisten. Deze laa s en hadden hun mannen tot a'weer bij engeroepen, maar een enorme Schuputnacht, a's te Berlijn nog nimmer vertoond, belem merde ai te groote buitensporigheden. Het Kul Liebknechthuis werd door militairen bezer, nadat een communis usche bewakingspost van 35 40 man er uit w>« verd-even. Er waren «ing*-. veer 16 000 betoogers en een 14 000 agenten op de been met pantserwagens enz Toch hadden nog ernstige scher. inutsellngen plaats. Een der commu- ntsdsche betoogers werd gedood. Er zijn vele gewonden, ook aan de zijde der politie. De communisien zullen trachten om de Hlilerlaansche demon «tralie te beantwoorden mei een anti fascistische week, welke de Berlljners op het oogenblik te doorleven hebben. De politieke geesten staan in hei Ouitsche rijk wrd'rom verbitterd tegenover elkaar in Keulen raakten op Z >ndag communisten en Hiilerianen ook al slaags met elkaar, vermoedelijk nis gevolg van de opwinding omtreni ie Be'lij' scne demonstratie Vele per. soren werden geword; in Kflulen vielen bovendien drie dooden, jonge communisthche raddraaiers. De polltlfke situatie blijft weinig klaar. Besloten Is nu, dat de rijkedag op 31 januari bijeen zal komen. Hei Is onmogelijk dat von Schleicher er een weekmeerderheid zat vinden. Dan maar weer ontbinding en nieuwe verkiezin gen? Het Centrum ziet daar blijkbaar geen heil in voor het land. Van de genoemde partij gait op hel moment het initiatief uit om door samenspreklng met andere burge^ijke groepen, de Nazi's niet uitgesloten, tot een reor. gamsatie van het zittende kabinet tr korren. Hitier heelt z'ch evenwel In zijn rede van Zondag nog weigerachtig verklaard om door compromissen het einddoel van zijn beweging in dt waagschaal te sttllen. M^ania? Is In Hen japar.scb Naar het Engelsch van Mrs. Patrick MacGiil. (Nadruk verboden). ia. MAATSCHAPpy VAM VEtóÉttftltlG OP MET LEVU1 landdag een hef Ige interpellatie inge diend door een woordvoerder van de partq der Seljoekal, die de regeering vroeg, of het leger de bulienlandsche politiek dicteerde en waa om de marine en het leger zulke groote credleten eischten, waardoor het evenwicht der begrooilng wordi verstocd. De regeering kreeg ook het verwijt te hooren, dat zij had verzuimd, een fundamer.teele poli'iek te formuleeren tegenover den volkenbond en Mand- •joerije en dat zij te Oet 'e onnoodlg een geprikkelde houding had aange nomen. Kinderboeken in Sovjet.Rusland. Te Moskou heeft een groot aantal kinderen een „protestvergadering' ge houden, waarin zij zich scherp beklaag den over den grooten stroom van kinderboeken over machines en alles wat met industrie verband houdt. Alle aanwezige kinderen kwamen er voor uit, nog nooit een boek over zulk een onderwerp met genoegen gelezen te hebben. De kinderen bleken genoeg te heb ben van de boeken over traciors en fabrieken, over politiek, electriciteit en boerderijen. Zij wilden anderen lec tuur, sprookje- en spannende reisver halen zooal9 .Robinson Ousoë* en „De Negerhut van Oom Tom", boe ken waar zij wel eens over gehoord, maar die zij nog nooit in handen gehad hadden, omdat zij sedert de revolutie in Sovjet Rusland verboden waren. In de kindervergadering werd dan ook besloten, pogingen in het werk te stellen om verlof tot het lezen van deze boeken te krijgen. Sprookjes en onderhoudende lectuur zijn door Sovjet.autoriteiten als vrien den van de kerk en vijanden van het onge oof beschouwd. In sommige kringen wordt er tegenwoordig echter anders over gedacht. 30! GEELMERK 12 ct. per ons 6 ct. per '5 on- Inderhaast inoest er voor de belangrijk ste gebeurtenis van haar leven een wit japonnetje gemaakt worden, want even als alle jonge meisjes, had Hetty een af schuw van zwart voor een trouwjapon en nu moest zij tot laat in den nacht met koortsachtige haast zitten knippen en naaien. Zij was zoo in haar werk verdiept, dat zy niet eens had gemerkt hoe vlug de uren verstreken waren. De klok op den schoorsteenmantel sloeg twaalf en juist zat zü met gefronste wenkbrauwen te piekeren over het inzet ten van een mouw, toen een langdurig en luid schellen haar opschrikte. Er heerschte in huis een bijna dood- sche stilte; behalve zy zelve en de sla pende kinderen was er niemand. Wie kan dat zóó laat zijn, dacht Hetty. Jack toch zeker niet! en zij stond op, nadat zij haar werk zorgvuldig op een stoel had gelegd. De schel weerklonk voor de tweede maal, toen Hetty vlug door de hal liep en het electrische licht opdraaide. Haar hart bonsde hevig, toen zij den grendel wegschoof en de ketting los maakte, niet wetende wie of wat te zul len zien. Zij deed.de deur op een kiertje crpen en trachtte haar stem zoo gewoon moge- Ujk te doen klinken, toen zy vroeg: Wie is daar? Juffrouw Loring, u moet mijn late komst verontschuldigen, maar u kunt er aakar van zijn. dat ik u niet zou storen maaaaar kat alat aas vaar eraetig* en ur gente zaak betrof. Mag ik binnen komen? Het was Lord Perivale, die op kouden, hoffelijken toon deze woorden sprak, woorden, die evengoed uit den mond van een levensstandbeeld hadden kunnen ko men dan uit die van een gewoon sterve- ling. Ten hoogste verbaasd en eenigszins aarzelend opende Hettv de deur om haar laten bezoeker binnen te laten. Bij het schijnsel der lamp zag zij, dat zijn gelaat doodsbleek was en zijn geheele lichaam scheen gebukt onder een groot en vreeselijk verdriet. Niettegenstaande alles had Hetty me delijden met den ouden man en haar stem klonk vriendelijk, toen zij zei: Wilt u hier binnen komen? en hem naar het kleine salonnetje bracht, waar zy aan 't werk was. Het was een eenvoudige, maar vrien delijke kamer. Overal stonden bloemen en een klein zilveren keteltje met water Mond juist te koken voor het kopje thee, dat Hetty voor zichzelf had willen zetten. Lord Perivale stond midden in het ver trek, dat gemakkelijk in een hoek van zijn groote kamers gezet had kunnen wor den en keek naar Hettv die zenuwachtig met haar vingers speelde. Ze zag er allerliefst uit en zou het hart van iederen man hebben doen smelten, zooa's ze daa" jong en onbedorven voor hem stond. Maar do bekrompen, oude aristocraat met zijn malle cuderwetsche begrippen en ste.n dsvooroordeelen, was bewust blind voor alles, behalve voor het feit, dat hier een meisje stond, de dochter van den man, van wien hy dacht, dat hij zijn broer had vermoord en dat dit meisje in zyn familie in de familie der Periva- le's wilde trouwen. Wilt u niet gaan zitten, Lord Peri vale, en mag ik u misschien een kopje thee aanbieden? Ik was juist bezig tliee te zetten voor mijzelf. Hetty's muzikale stem, die even be schaafd klonk als van iedere vrouw uit zijn eigen stand, bracht hem tot bezin ning. Hij was op het punt om zeer beslist en kort „neen" te antwoorden, toen hem plotseling de laatste woorden van Lad> Olga te binnen schoten. Voor alle» mo*t a kalm blijven ia het begin en haar niet dadelijk afschrik- j ken. Dus veranderde hy zijn voorgenomen weigering in een „Als 't u blieft", ging in den grooten leunstoel zitten, die de ka mer bevatte en nam met een buiging het kopje thee met het koekje aan, dat Hetty hem aanbood. Maar hy was te veel vervuld van zyn opdracht om koekjes te eten of thee te drinken en Hetty was veel te zenuwach tig en te bevreesd om van de hare te kun nen genieten. Haar vlug begrip deed haar het doel van Lord Perivale's bezoek gedeeltelijk raden. Daarom was zy niet verwonderd, toen hij recht op zijn doel afging en zei: „Ik ben zoo laat gekomen om te probeeren u af te brengen van uw plan om met mijn zoon te trouwen, juffrouw Loring. Hy hield op en keek haar met zijn lich te blauwe oogen doordringend aan. Ik geloof, dat ik de liefde die ik uw zoon gegeven heb, niet kan terugne men, Lord Perivale, klonk het koel. Nie mand anders dan hijzelf heeft het recht om te zeggen met wie hy wel of niet wil trouwen. Het spyt my, dat ik gedwongen ben, zoo te spreken, antwoordde Hetty met een verdrictigen klank in haar rus tige stem. Lord Perivale werd rood; hij was woe dend, temeer omdat hij wist, dat het slanke meisje voor hem de eenvoudige waai hcid sprak. Hetty deed een wanhopige poging om een beroep te doen on zijn goede hart en op zijn gevoel, zoo hij dat bezat. Jack en ik hebben elkander lief. Lord Perivale, en als hij schoenpoetser of schoorsteenveger was, inplaats van uw zoon, zou ik evenveel van hem houden. Hij.... ik.... wij.... en een gloeiende blos kleurde haar wangenWij willen heelemaal niet in Londen of in Engeland blijven wonen, zoodat u niet voortdurend aan ons en aan datgene wat U zoo iets vreeselyks in uw leven vindt, herinnerd zult worden. De zachte stem brak in een snik af en tranen blonken aan de donkere wimoers. Straft U mij toch niet voor datgene wat mijn vader deed. Ikik was toch een kind en kon er niets aan doen, en smeekend «trekt* Hetty haar kleine hen- Waar arm zijn strafbaar Is. Op de Tonga eilanden in den Stille Oceaan is arm zijn een strafbaar feit. Er bestaat daar een „wet lot verplich te welvaart" en het wordt een zeer ernstig vergrijp geacht deze wet te overtreden. Krijgt iedere mannelijke bewoner van Tonga bij het bereiken van den 16 jarigen leeftijd een stuk land van 3H.A, van den staat, dat hij be bouwen moet om zich aldus voor gebrek en armoede te vrijwaren. Ver- der krijgt hij in het dorp een stuk grond, waarop hij voor zichzelf een huis moet bouwen. Als een man sterft, vervallen zijn bezittingen aan de Kroon, zijn land wordt opnieuw uitgegeven, bij voor- keur aan een familielid van den overledene. Op het oogenblik heeft de schat- den uit. Maar daar Lord Perivale niet de min ste neiging toonde haar hand aan te ne men, liet zy ze weer langs haar zyde val? len. Toen speelde hij zijn laatste troef uit. Terwijl hy zijn chèque-boek uit de eene zak nam en zijn vulpenhouder uit de an dere, sprak de oude man niet een hetaere effen stem: Ik heb hier een blanco chè- que, juffrouw Loring; wanneer U er in toestemt van het huwelijk van mijn zoon af te zien, zal ik ze op uw naam uitschrij ven voor tienduizend Pond. Alle kleur week uit lle.tv's gelaat. Zy opende haar mond tot spreken, maar er kwam geen geluid over haar lippen. Tien duizend Pond is een groot be drag, juffrouw Loring: het is voldoende om u een rijk jaarlijksch inkomen te ver zekeren of als u dat liever doet, stelt het U in staat een groot deel van de wereld te zien. Gelooft u mij, en voor de eerste maal klonk er iets wa.ms en menschclijks in zijn stem, u bent dwaas indien u dit ongclyke huwelijk wilt doorzetten. Ter- wille van uw vader en van de vreemde omstandigheden, die aan zijn geschiede nis zyn vastgeknoopt, zal men u mijden, zelfs indien u buiten gaat'wonen, zullen die geruchten u volgen en het leven voor u beiden tot een hel maken. Maar wn- neer u met dit geld weggaat, cn Lord Pe rivale zwaaide met de blanco cheque, die hy uit het boekje gescheurd had, wan neer u dit geld aanneemt en een beetje op reis gaat, zult u mijn zoon spoedig vergeten en een anderen man ontmoeten, met wien u heel gelukkig zult kunnen zijn, iemand die niets behoeft te weten van uw ongelukkigen vader, eindigde hij op zachtercn toon, dan hy tot nog toe ge sproken bad. Over Hettys lippen kwam geen ant woord. want plotseling werd de rust van het middernachtelijk uur verbroken door een driftige beweging van vingers, die een dollen tantoe sloegen op de ramen, van de openslaande deuren, die op den tuin uitkwamen. Wiewie is daar?, fluisterde Hetty met gespannen zenuwen en bleek verwrongen gezicht. Het is het beste het raam te openen en te kijken.. Laat mij het voor u doen, en Lord Perival* liep o»gadu!,dig naar het raam, In een oogenblik had hij de deur ge opend en een stroom van koude nacht lucht golfde naar binnen. Zoodra de opening wyd genoeg was, drong de donkere gedaante van een man zich erdoor, hy duwde den ouden nristo' craat ter zijde en sloot met bevende vin gers de donkere gordijnen voor 't raam. Draai dat vervloekte licht uit. snauwde hij met een stem, die nl hel bloed in Hettv's aderen deed stollen cn die haar terugbracht naar de jaren toen zy nog een klein kind was. Zij werd koud en duizelig en nog voor dat de pet van het kortgeknipte haar ge nomen was, wist zij wie daar uit den don keren nacht ie voorschijn was gekomen. Het was haar vader! Maar zij was niet de cenige, die dit wist! Het is vreemd u hier 111 uw eigen huis t- ontmoeten, mijnheer Loring. De laatste maal, dat wij elkaar gezien heb; ben stond u in de beklaagden-bank. zei Lord Perivale, naar het midden der ka mer komend. Het moet tot zyn eer gezegd worden, daLLord Perivale geen lafaard was: in derdaad waren zijn durf en zyn stout moedigheid, toon hii jong was en ontdek kingsreizen in de bergen maakte, dik wijls het onderwerp van gesprek op vele Londensche clubs. Iemand met een greintje vreesgevoei zou in elkaar gekrompen zijn voor den blik van den man, die als vluchteling in zyn eigen huis was gekomen. Het»y stond baar vader met verwilder de oogen aan te staren. Haar long was aan haar gehemelte gekleefd en zij was niet in staat eenig geluid voort te bren- gen. Haar geest ging een jaar of tien terug en nu, met den man in levenden lijve voor zich, worden herinneringen uil haar jeugd levendig, die in al die jaren verflauwd waren. m Zij herinnerde zich, dat zy altijd veel van haar vader had gehouden en dat zij .hem zoowel de knanste als de vriende lijkste man ter wereld vond. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1933 | | pagina 1