Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
WAALWIJK'
i
D0UWE EGBERTS
per Vi pond
FRISO
BAAI
BUITENLAND.
Dicteert het leger Japans politiek?'
NrxnfCT
■'T
WOENSDAG 25 JANUARI 1988.
56e JAARGANG.
het Zuiden,
aalwijbschc en Lanptraatsehe t'tirait,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingesonden stukken, gelden ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 5 maanden 11.26.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.4®-
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.60.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur
lg ons besit siJn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
De lol der zotheid.
Wellicht hebben U en wij voriqe
week In verwondering gestaan bij hei
lezen van het a/onfuur dit een Rjtier.
dam«ch jongmensch toen uit
haalde door v?n 't topje van een brug
hefioren af te duiken
Een likje bewondering hebben wij
waarlijk wel voor den durf die dezen
waaghals len toon spreidde, maar
grooier is onze verwondering over de
waanzinnige 8'reek die hij uithaalde.
Ntluurlijk werd dit j rngmensch van
alle zijden de grootste lof loegezwaald
zelfs werd hij in een der grootste
bioscooptheaters open ijk gehuldigd
om zijn her«Ï4Che daad. Z >o Iets hoort
er immers bij als er records gebroken
worden. Oe couranten hadden groote
interviews met veel loftuitingen voor
den held van den dag
Mtar ziet de gevolgen.
Enkele dagen later waagt een tweede
jongeling in roekelooze roemzucht
een poging om het record ie breken
hij valt van dm toren te pletter.
Of hier schuld is? ja groote schuld:
btj den voorganger, den bioscoop
exploitant, de kranten en allen die aan
de huldebetuigingen hebben mee
gewerkt.
Opmerkelijk is het dat dezelfde jour
nallsten die de vorige week vol be
wondering waren Ihans spreken van
„de waanzinnige daad". Vorige week
was die daad Immers even waanzinnig,
al vlei het toen dan per geluk goed
uit. En hoe behandelt men iemand d'e
een waanzinnig experiment uithaal
Sensntie-zucht heeft hier weer een
giach»- ff r peench*.
van „De Echo van het Zuiden".
De tuesiunil in Uuiiacfl und
De NaTs hebben na hun verkie
zingssucces in Lippe de behoef e
gevoel J om hun ongeschokte macht te
demonstreeren tegenover de commu
nisten. Daartoe organiseerden ze op
Zmdag jl een grootsche manifestaile
in het h >1 van den communistischen
leeuw. Aanleiding daartoe was de
omhulling van een grafmonument ter
eere van Horst Wessel, den Componist
van het strijdlied der Hiilerianen. De
Nazi's verzamelden zich op het fc ülow.
plein, in hei hartje van de communis
HïChe arbeiderswijk, waar de N. S.-
forma'ies orde hadden te verzamelen
.met het front naar kei Karl Llebknecht-
nu's", het vereenlgingsgt bouw der
communisten. Deze laa s en hadden
hun mannen tot a'weer bij engeroepen,
maar een enorme Schuputnacht, a's te
Berlijn nog nimmer vertoond, belem
merde ai te groote buitensporigheden.
Het Kul Liebknechthuis werd door
militairen bezer, nadat een communis
usche bewakingspost van 35 40 man
er uit w>« verd-even. Er waren «ing*-.
veer 16 000 betoogers en een 14 000
agenten op de been met pantserwagens
enz Toch hadden nog ernstige scher.
inutsellngen plaats. Een der commu-
ntsdsche betoogers werd gedood. Er
zijn vele gewonden, ook aan de zijde
der politie. De communisien zullen
trachten om de Hlilerlaansche demon
«tralie te beantwoorden mei een anti
fascistische week, welke de Berlljners
op het oogenblik te doorleven hebben.
De politieke geesten staan in hei
Ouitsche rijk wrd'rom verbitterd
tegenover elkaar in Keulen raakten op
Z >ndag communisten en Hiilerianen
ook al slaags met elkaar, vermoedelijk
nis gevolg van de opwinding omtreni
ie Be'lij' scne demonstratie Vele per.
soren werden geword; in Kflulen
vielen bovendien drie dooden, jonge
communisthche raddraaiers.
De polltlfke situatie blijft weinig
klaar. Besloten Is nu, dat de rijkedag
op 31 januari bijeen zal komen. Hei
Is onmogelijk dat von Schleicher er een
weekmeerderheid zat vinden. Dan maar
weer ontbinding en nieuwe verkiezin
gen? Het Centrum ziet daar blijkbaar
geen heil in voor het land. Van de
genoemde partij gait op hel moment
het initiatief uit om door samenspreklng
met andere burge^ijke groepen, de
Nazi's niet uitgesloten, tot een reor.
gamsatie van het zittende kabinet tr
korren. Hitier heelt z'ch evenwel In
zijn rede van Zondag nog weigerachtig
verklaard om door compromissen het
einddoel van zijn beweging in dt
waagschaal te sttllen.
M^ania? Is In Hen japar.scb
Naar het Engelsch
van
Mrs. Patrick MacGiil.
(Nadruk verboden).
ia.
MAATSCHAPpy VAM VEtóÉttftltlG OP MET LEVU1
landdag een hef Ige interpellatie inge
diend door een woordvoerder van de
partq der Seljoekal, die de regeering
vroeg, of het leger de bulienlandsche
politiek dicteerde en waa om de marine
en het leger zulke groote credleten
eischten, waardoor het evenwicht der
begrooilng wordi verstocd.
De regeering kreeg ook het verwijt
te hooren, dat zij had verzuimd, een
fundamer.teele poli'iek te formuleeren
tegenover den volkenbond en Mand-
•joerije en dat zij te Oet 'e onnoodlg
een geprikkelde houding had aange
nomen.
Kinderboeken in Sovjet.Rusland.
Te Moskou heeft een groot aantal
kinderen een „protestvergadering' ge
houden, waarin zij zich scherp beklaag
den over den grooten stroom van
kinderboeken over machines en alles
wat met industrie verband houdt.
Alle aanwezige kinderen kwamen er
voor uit, nog nooit een boek over
zulk een onderwerp met genoegen
gelezen te hebben.
De kinderen bleken genoeg te heb
ben van de boeken over traciors en
fabrieken, over politiek, electriciteit en
boerderijen. Zij wilden anderen lec
tuur, sprookje- en spannende reisver
halen zooal9 .Robinson Ousoë* en
„De Negerhut van Oom Tom", boe
ken waar zij wel eens over gehoord,
maar die zij nog nooit in handen
gehad hadden, omdat zij sedert de
revolutie in Sovjet Rusland verboden
waren. In de kindervergadering werd
dan ook besloten, pogingen in het
werk te stellen om verlof tot het
lezen van deze boeken te krijgen.
Sprookjes en onderhoudende lectuur
zijn door Sovjet.autoriteiten als vrien
den van de kerk en vijanden van het
onge oof beschouwd. In sommige
kringen wordt er tegenwoordig echter
anders over gedacht.
30!
GEELMERK
12 ct. per ons 6 ct. per '5 on-
Inderhaast inoest er voor de belangrijk
ste gebeurtenis van haar leven een wit
japonnetje gemaakt worden, want even
als alle jonge meisjes, had Hetty een af
schuw van zwart voor een trouwjapon
en nu moest zij tot laat in den nacht met
koortsachtige haast zitten knippen en
naaien.
Zij was zoo in haar werk verdiept, dat
zy niet eens had gemerkt hoe vlug de
uren verstreken waren.
De klok op den schoorsteenmantel sloeg
twaalf en juist zat zü met gefronste
wenkbrauwen te piekeren over het inzet
ten van een mouw, toen een langdurig en
luid schellen haar opschrikte.
Er heerschte in huis een bijna dood-
sche stilte; behalve zy zelve en de sla
pende kinderen was er niemand.
Wie kan dat zóó laat zijn, dacht
Hetty. Jack toch zeker niet! en zij stond
op, nadat zij haar werk zorgvuldig op
een stoel had gelegd.
De schel weerklonk voor de tweede
maal, toen Hetty vlug door de hal liep
en het electrische licht opdraaide.
Haar hart bonsde hevig, toen zij den
grendel wegschoof en de ketting los
maakte, niet wetende wie of wat te zul
len zien.
Zij deed.de deur op een kiertje crpen
en trachtte haar stem zoo gewoon moge-
Ujk te doen klinken, toen zy vroeg: Wie
is daar?
Juffrouw Loring, u moet mijn late
komst verontschuldigen, maar u kunt er
aakar van zijn. dat ik u niet zou storen
maaaaar kat alat aas vaar eraetig* en ur
gente zaak betrof. Mag ik binnen komen?
Het was Lord Perivale, die op kouden,
hoffelijken toon deze woorden sprak,
woorden, die evengoed uit den mond van
een levensstandbeeld hadden kunnen ko
men dan uit die van een gewoon sterve-
ling.
Ten hoogste verbaasd en eenigszins
aarzelend opende Hettv de deur om haar
laten bezoeker binnen te laten.
Bij het schijnsel der lamp zag zij, dat
zijn gelaat doodsbleek was en zijn geheele
lichaam scheen gebukt onder een groot
en vreeselijk verdriet.
Niettegenstaande alles had Hetty me
delijden met den ouden man en haar
stem klonk vriendelijk, toen zij zei: Wilt
u hier binnen komen? en hem naar het
kleine salonnetje bracht, waar zy aan 't
werk was.
Het was een eenvoudige, maar vrien
delijke kamer. Overal stonden bloemen
en een klein zilveren keteltje met water
Mond juist te koken voor het kopje thee,
dat Hetty voor zichzelf had willen zetten.
Lord Perivale stond midden in het ver
trek, dat gemakkelijk in een hoek van
zijn groote kamers gezet had kunnen wor
den en keek naar Hettv die zenuwachtig
met haar vingers speelde.
Ze zag er allerliefst uit en zou het hart
van iederen man hebben doen smelten,
zooa's ze daa" jong en onbedorven voor
hem stond.
Maar do bekrompen, oude aristocraat
met zijn malle cuderwetsche begrippen
en ste.n dsvooroordeelen, was bewust
blind voor alles, behalve voor het feit,
dat hier een meisje stond, de dochter van
den man, van wien hy dacht, dat hij zijn
broer had vermoord en dat dit meisje in
zyn familie in de familie der Periva-
le's wilde trouwen.
Wilt u niet gaan zitten, Lord Peri
vale, en mag ik u misschien een kopje
thee aanbieden? Ik was juist bezig tliee
te zetten voor mijzelf.
Hetty's muzikale stem, die even be
schaafd klonk als van iedere vrouw uit
zijn eigen stand, bracht hem tot bezin
ning.
Hij was op het punt om zeer beslist en
kort „neen" te antwoorden, toen hem
plotseling de laatste woorden van Lad>
Olga te binnen schoten.
Voor alle» mo*t a kalm blijven ia
het begin en haar niet dadelijk afschrik- j
ken.
Dus veranderde hy zijn voorgenomen
weigering in een „Als 't u blieft", ging in
den grooten leunstoel zitten, die de ka
mer bevatte en nam met een buiging het
kopje thee met het koekje aan, dat Hetty
hem aanbood.
Maar hy was te veel vervuld van zyn
opdracht om koekjes te eten of thee te
drinken en Hetty was veel te zenuwach
tig en te bevreesd om van de hare te kun
nen genieten.
Haar vlug begrip deed haar het doel
van Lord Perivale's bezoek gedeeltelijk
raden.
Daarom was zy niet verwonderd, toen
hij recht op zijn doel afging en zei: „Ik
ben zoo laat gekomen om te probeeren
u af te brengen van uw plan om met mijn
zoon te trouwen, juffrouw Loring.
Hy hield op en keek haar met zijn lich
te blauwe oogen doordringend aan.
Ik geloof, dat ik de liefde die ik
uw zoon gegeven heb, niet kan terugne
men, Lord Perivale, klonk het koel. Nie
mand anders dan hijzelf heeft het recht
om te zeggen met wie hy wel of niet wil
trouwen. Het spyt my, dat ik gedwongen
ben, zoo te spreken, antwoordde Hetty
met een verdrictigen klank in haar rus
tige stem.
Lord Perivale werd rood; hij was woe
dend, temeer omdat hij wist, dat het
slanke meisje voor hem de eenvoudige
waai hcid sprak.
Hetty deed een wanhopige poging om
een beroep te doen on zijn goede hart en
op zijn gevoel, zoo hij dat bezat.
Jack en ik hebben elkander lief.
Lord Perivale, en als hij schoenpoetser
of schoorsteenveger was, inplaats van uw
zoon, zou ik evenveel van hem houden.
Hij.... ik.... wij.... en een gloeiende
blos kleurde haar wangenWij willen
heelemaal niet in Londen of in Engeland
blijven wonen, zoodat u niet voortdurend
aan ons en aan datgene wat U zoo iets
vreeselyks in uw leven vindt, herinnerd
zult worden.
De zachte stem brak in een snik af en
tranen blonken aan de donkere wimoers.
Straft U mij toch niet voor datgene
wat mijn vader deed. Ikik was toch
een kind en kon er niets aan doen, en
smeekend «trekt* Hetty haar kleine hen-
Waar arm zijn strafbaar Is.
Op de Tonga eilanden in den Stille
Oceaan is arm zijn een strafbaar feit.
Er bestaat daar een „wet lot verplich
te welvaart" en het wordt een zeer
ernstig vergrijp geacht deze wet te
overtreden.
Krijgt iedere mannelijke bewoner
van Tonga bij het bereiken van den
16 jarigen leeftijd een stuk land van
3H.A, van den staat, dat hij be
bouwen moet om zich aldus voor
gebrek en armoede te vrijwaren. Ver-
der krijgt hij in het dorp een stuk
grond, waarop hij voor zichzelf een
huis moet bouwen.
Als een man sterft, vervallen zijn
bezittingen aan de Kroon, zijn land
wordt opnieuw uitgegeven, bij voor-
keur aan een familielid van den
overledene.
Op het oogenblik heeft de schat-
den uit.
Maar daar Lord Perivale niet de min
ste neiging toonde haar hand aan te ne
men, liet zy ze weer langs haar zyde val?
len.
Toen speelde hij zijn laatste troef uit.
Terwijl hy zijn chèque-boek uit de eene
zak nam en zijn vulpenhouder uit de an
dere, sprak de oude man niet een hetaere
effen stem: Ik heb hier een blanco chè-
que, juffrouw Loring; wanneer U er in
toestemt van het huwelijk van mijn zoon
af te zien, zal ik ze op uw naam uitschrij
ven voor tienduizend Pond.
Alle kleur week uit lle.tv's gelaat. Zy
opende haar mond tot spreken, maar er
kwam geen geluid over haar lippen.
Tien duizend Pond is een groot be
drag, juffrouw Loring: het is voldoende
om u een rijk jaarlijksch inkomen te ver
zekeren of als u dat liever doet, stelt het
U in staat een groot deel van de wereld
te zien. Gelooft u mij, en voor de eerste
maal klonk er iets wa.ms en menschclijks
in zijn stem, u bent dwaas indien u dit
ongclyke huwelijk wilt doorzetten. Ter-
wille van uw vader en van de vreemde
omstandigheden, die aan zijn geschiede
nis zyn vastgeknoopt, zal men u mijden,
zelfs indien u buiten gaat'wonen, zullen
die geruchten u volgen en het leven voor
u beiden tot een hel maken. Maar wn-
neer u met dit geld weggaat, cn Lord Pe
rivale zwaaide met de blanco cheque, die
hy uit het boekje gescheurd had, wan
neer u dit geld aanneemt en een beetje
op reis gaat, zult u mijn zoon spoedig
vergeten en een anderen man ontmoeten,
met wien u heel gelukkig zult kunnen
zijn, iemand die niets behoeft te weten
van uw ongelukkigen vader, eindigde hij
op zachtercn toon, dan hy tot nog toe ge
sproken bad.
Over Hettys lippen kwam geen ant
woord. want plotseling werd de rust van
het middernachtelijk uur verbroken door
een driftige beweging van vingers, die
een dollen tantoe sloegen op de ramen,
van de openslaande deuren, die op den
tuin uitkwamen.
Wiewie is daar?, fluisterde
Hetty met gespannen zenuwen en bleek
verwrongen gezicht.
Het is het beste het raam te openen
en te kijken.. Laat mij het voor u doen,
en Lord Perival* liep o»gadu!,dig naar
het raam,
In een oogenblik had hij de deur ge
opend en een stroom van koude nacht
lucht golfde naar binnen.
Zoodra de opening wyd genoeg was,
drong de donkere gedaante van een man
zich erdoor, hy duwde den ouden nristo'
craat ter zijde en sloot met bevende vin
gers de donkere gordijnen voor 't raam.
Draai dat vervloekte licht uit.
snauwde hij met een stem, die nl hel
bloed in Hettv's aderen deed stollen cn
die haar terugbracht naar de jaren toen
zy nog een klein kind was.
Zij werd koud en duizelig en nog voor
dat de pet van het kortgeknipte haar ge
nomen was, wist zij wie daar uit den don
keren nacht ie voorschijn was gekomen.
Het was haar vader!
Maar zij was niet de cenige, die dit
wist!
Het is vreemd u hier 111 uw eigen
huis t- ontmoeten, mijnheer Loring. De
laatste maal, dat wij elkaar gezien heb;
ben stond u in de beklaagden-bank. zei
Lord Perivale, naar het midden der ka
mer komend.
Het moet tot zyn eer gezegd worden,
daLLord Perivale geen lafaard was: in
derdaad waren zijn durf en zyn stout
moedigheid, toon hii jong was en ontdek
kingsreizen in de bergen maakte, dik
wijls het onderwerp van gesprek op vele
Londensche clubs.
Iemand met een greintje vreesgevoei
zou in elkaar gekrompen zijn voor den
blik van den man, die als vluchteling in
zyn eigen huis was gekomen.
Het»y stond baar vader met verwilder
de oogen aan te staren. Haar long was
aan haar gehemelte gekleefd en zij was
niet in staat eenig geluid voort te bren-
gen.
Haar geest ging een jaar of tien terug
en nu, met den man in levenden lijve
voor zich, worden herinneringen uil
haar jeugd levendig, die in al die jaren
verflauwd waren. m
Zij herinnerde zich, dat zy altijd veel
van haar vader had gehouden en dat zij
.hem zoowel de knanste als de vriende
lijkste man ter wereld vond.
Wordt vervolgd.