Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Een ui3Q is de heste. Mol is hel heste adres. Bij Piin Winkelnieuws. FEUILLE ION „MGDPDBRABATfD WMLWIJft Mol Gaat Voor. NUMMER 13. ZATERDAG 11 FEBRUARI 1933. 56e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. QEZAGSSCHEMERINGEN. Het beroep-van den Journalist breng» mee, dat hij dagelijks een groot aantal kranten heeft te lezen, de lectuur van sommige .bladen biedt hem een telkens weerkeerend genoegen, maar de lezing van andere persorganen voelt hij aan als een zware penitentie voor het onscnuldige vergrijp, dat hij het voeren van de pen als beroep ve»koos. Tot de laatste categorie van bladen rekent schrijver dezes een groot dag blad, dat vóór alles populair beoogt te zijn en neutraal; dat laatste 7ÓÓ opgevat, dat de redactie nergens vóó mag zijn. Een neutraliteit gericht op afbraak. De regeering is tot dagelllksch voor werp van crttiek en hoon. Een journa list, die jaren lang op niet onverdlen- stelijke wijze wat gezor.de humor lan ceerde in een bepaald hoekje van de krant, blijkt in de laatste jaren zwart- gallig te zijn geworden en voor hem beslaat er geen ander onderwerp ter wereld meer dan ons leger en al wat daaraan vast zit: hetgtftgassengevaar, de vloot en onze eemge tank. Vooral die tank is een waardig voorwerp van zijn spot. Over generaals en bioscoop portiers spreekt hij aliijd in één adem. Wij kennen geen krant en geen rubriek, waarin het regeerings— en militair gezag van dag toi dag méér omlaag wordt getrokken. En nu plois naar aanleiding van het gebeurde op de „Zeven Provincie.»- komt em zwaar gebouwd artikel in het blad voor, Het is zaak dien altijd te kiezen, als men zijn doel goed bereiken wil. kan men in verschillende zaken MOL blijft goedkooper. van „De Echo van het Zuiden". 15) Naar het Engelsch van Mrs. Patrick MacGill. (Nadruk verboden). geilieia „Ünuermijiid gezag". Hei is zoo begeesterd gescnreven, als een cri de coeur inaar kan zijn. Wij zullen alleen het slot aanhalen „Men moet verwachten en ver trouwen. dat straks de muiters op voorbeeldige wijze zullen worden gestraft, duch z.ch er tevens van bewust durven zijn, dat daarmee alleen de mentaliteit der oproer, kraaiers de wereld niet uit is. Leli vordert meer, met name een leiding, die den moed bezit om zich »e laien eerbiedigen en die het gezonde inzicht loi lichtsnoer heeft, dal er, zoo In lnd als hier, in den vollen zin van het woord geregeerd moet worden. Een blamage ais die van „De Zeven Piovti.c ëi»- wijst uit, hoe diep het gezog al is weggezakt. Herstel daarvan, ten kosie van welke middelen ook, is de eeis e pl'Cht van hen, die nel draden moeten. En slechts zoo zij zich daartoe zeiten, zouden de hoogst bedenkelijke gebeurtenissen van deze dagen nog iets goeds kunnen voortbrengen." W*l janou den boel maar neerslaan Stel je voor: een mensch, die telkens een lucifer boven een plas benzinr pleegt ie houden en dan critiek oefen» op de brandweer, omdat die niet me» straff r middelen het vuur bedwing», dat oplaait! Te lang reeds zoo schrijft H. Mathon, in 't „Ov.N.- en te openlijk voor de gtheele wereld, wordt in Nederland de gezags—ondermijning toegelaten, uitingen geduld, die men elders op. ruterij noemt, maar waarvan men hier het verbieden ais strijdig met .df 643 Maar weldra drong het tot hem door, dat hij hier snel handelen moest, als hij Hetty zou willen helpen en zich tot kalmte dwingend, stak hij zijn hoofd uit het portier en riep den chauffeur toe: „12 Bar Court, bij Cannon Street; rijdt zoo hard als je kunt!" Het adres was dat van een advocaat, niet de familie-advocaat, maar een an dere, die al verschillende keeren zoo wel Lord Perivale's als Jack's belan gen had behartigd. En minder dan een uur later vertelde Jack Perivale zoo rustig en kalm, als hij dat onder de omstandigheden doen kon, de geheele geschiedenis aan zijn warm-meevoelenden rechtsgeleerden vriend. Maar mijnheer Simpson's opvatting der zaak was niet geschikt om den on- gelukkigen jongeman te helpen. Ik ben bang,1 dat het in een geval als dit weinig nut heeft om in hooger beroep te gaan," zei hij, met zijn li- neaal spelend. Waarom? Als een prop uit een proppenschieter werd dit woord op hem afgevuurd. Jack was woedend op hem, omdat hij niet verontwaardiging toonde 'over de monsterachtige onrechtvaardigheid, die er begaan was, vergetend, dat ad vocaten betaald worden voor de gaven van hoofd en niet van hart! Maar Mr. Simpson was heel vriende lijk en geduldig; hij was in werkelijk heid lang niet zoo koud en onhartelijk als Jack dacht. Ja ziet u, juffrouw Loring heeft zelf toegegeven, dat zij wat overi gens heel natuurlijk is haar vader heeft geholpen met voldoende geld om hem eenigen tijd uit de handen der politie te houden. Dan was het ook ongelukkig, dat uw vader die andere zaak aanroerde die speld van Lady Olga Purnell, die gestolen werd, voeg de hij er kalm aan toe. Dat is een leugen, een valsche, vuile, gemeene leugen! riep Jack, met zijn vuist op tafel slaand, met gespan nen spieren en fonkelende oogen. Maar Mr. Simpson, die deze uitbar sting op de verstandigste manier on derdrukte door er absoluut geen no titie van te nemen, ging kalm voort: Het kan wel een leugen zijn, maar het was dan een leugen waarvoor juf frouw Loring ontslagen werd en zon der twijfel dacht de rechter, dat een jaartje tuchtschool haar goed zou doen. Velen zullen nog denken, dat zij er heel goed af is gekomen, besloot hij. Jack gaf geen antwoord, maar er kwam een uitdrukking op zijn gezicht, die zijn mannen in Frankrijk er slechts éénmaal op gezien hadden en ervan gehuiverd hadden. Versteend staarde hij voor zich uit met zijn oogen ge richt op een kaart van Ierland, die aan den tegenovergestelden muur hing. Kom, mijnheer Perivale, zet u er over heen en schik u in het feit, dat juffrouw Loring een jaar op deze wijze zal moeten doorbrengen. Als zij zich goed gedraagt en te oordeeien naar wat ik gehoord heb, zal zij dat zeker zal zij u wel spoedig mogen schrijven en dan zult u haar ook kun nen bezoeken, eindigde hij, zonder twijfel met de beste en vriendelijkste bedoelingen. Hij schrok echter, toen Jack Peri vale opsprong en hem met een dikke, democratische beginselen- zou be- acnuuwen. Hoe kan vertrouwen In het Neder- iandach S aaisgezag heerschen, indien enen op 1 Mei—dag de revolutie-vlag ziet wapperen in den Haag van het gebouw, waar het Hoofdoestuur van den Neutralen Nederlandachen Ambte naren Bond zeteli Wat moet Europa denken van het overheidsgezag in een land, waar Oude jaar gevierd wordt onder de lonender Internationale in den Radio—omroep ^Waar is het gezag in een land, waar niet met alle kracni wordt opgetreden tegen hen, die bij de opening der Siaien—Generaal naar den Haag trekken om de Koningin en de Regee- ring^te h jonen En wat moet er worden van het gezag, wanneer een aanstaand cff cier gestraft word» omdat hij nuip verieeni dij hel handhaven van ae orde zonder dai die hulp gevorderd was Als een striemende zweepslag treft ons de muiterij op de vloot. Maar hei ergst van alles is, dat wij nog geen vertrouwen kunnen heDbcn in het herstel van het gezag. Commissies van onderzoek zullen worden benoemd, en rapporten al» boekdeelen zullen worden vo'ge- Mljnhardt's Poeders Iieesche stem zeide: Houdt uw mond, geen woord meer, of ik bedwing mij niet langer! Lieve deugd, als ik aan Hetty denk en zijn stem werd tot een diep gekreun als ik aan haar denk, een jaar lang in een verbeterhuis, dan word ik gek! Weet U waar dat verbeterhuis is? Neen, dat weet ik niet; alleen de rechter, die het vonnis uitsprak, zou dat kunnen vertellen en misschien weet hij het ook wel niet eens. Het hangt af van de beschikbare plaatsen, antwoordde de advocaat, wenschend, dat deze jeugdige wervelwind zijn kan toor zou verlaten. Ik heb zijn naam; ik zal naar zijn huis gaan en hem vermoorden, kon digde Jack aan, zijn hoed nemend en op zijn hoofd duwend, zonder er het minst op te letten hoe hij eruit zag. Dat doet u niet, mijnheer Peri vale; dan zou er tegen u ook een aan klacht ingediend worden, die eindigen zou met een vonnis wegens poging tot doodslag!, zei de oudere heer haastig en gaf Jack de hand tot afscheid. De jonge, half waanzinnige bruide gom moest nog leeren hoe vasthou dend de klauwen der wet zijn, wan neer die zich eenmaal aan iemand heb ben gehecht. De rechter, die toevallig thuis was, toen Jack bij hem kwam, weigerde, zonder twijfel met zeer gegronde re denen, het adres op te geven van het verbeterhuis, waarheen Hetty voor een jaar was gezonden. U zult mettertijd wel van haar hooren, was alles wat hij zei en daar mede moest de onstuimige minnaar zich tevreden stellen. Jack bracht den nacht onder den blooten hemel door; hij liep in den blinde totdat hij ver buiten de stad was; steeds ging hij verder en eerst bij het krieken van den dageraad drong het tot hem door dat hij den geheelen nacht geloopen had; toen ging schreven. Maar zullen ook daden volgen, daden, die bewijzen, die men bpgre. pen heeft, dat hetgeen than* In lnrtlg gebeurt, wlj<t op het verzinken van het gezag bij de Marine niet alleen Dat komt ervan als men toelaat dat op de school geweigerd wordt het Volkslied le zingen of te spreken over onze Koningin, als men smalend laat spreken over onze vorstin, het sym bool onzer nationale eenheid, als men maar voortdurend leger en vloot laat kleineeren en daardoor afbreken (men zie maar eens wat Belg ten deze doei), als men zich schaami de natio nale vlag te ontplooien of zich daar voor eigenlijk de moeite niet geeft, als men 'I belachelijk vindt een eer biedige houding aan te nemen b v. voor ons Volkslied; men spot met regeering en overheid, met leger en vloo', m t politie en justitie, met leer aren en opvoeders, met ouders en voogden, dikwijls met domme spe culatie op de Instemming der massa. Dat* zijn de kleine oorzaken, mis schien ln ver verwijderd verband, maar ze krijgen hun gevolgen Als men voelt voor herstel van gezag, dan zotkt men het niet op de laatste plaats in respect voor 't gezag! hij aan den rand van den weg zitten om wat uit te rusten. Maar al rustte zijn lichaam ook, zijn geest bleef aan het werk. Gedurende al die lange don kere uren had hij loopen piekeren, hoe hij haar zou kunnen vinden en hoe hij haar zou kunnen helpen om uit haar verbanningsoord te ontsnap pen, om dan dadelijk met haar te trou wen en de bescherming te geven, die zij zoo noodig had. HOOFDSTUK 15. Hij, die heeft liefgehad, kent alles wat het leven aan verdriet en vreug de te geven heeft. Hetty zat in het kleine kamertje, waarin zij vóór het verhoor gewacht had. Zij was ijskoud, niettegenstaande de zon met warme stralen door het hooge raam viel en haar hart was nog kouder dan haar lichaam. Haar grijze oogen staarden voor zich uit; zij dacht aan niets, zij voelde niets; men had meer van haar verwacht dan zij verdragen kon; er is een oogenblik dat het menschelijk lijden ophoudt en niet verder kan. Hetty Loring had dat oogenblik be reikt. Werktuigelijk stond zij op, toen een j vrouw in donkerblauwe uniform bin nenkwam en zei: „Ben je klaar?", waarna zij haar beduidde dat zij vóór moest gaan naar het gesloten rijtuig, dat stond te wachten om haar naar haar nieuwe verblijfplaats te brengen. Blijkbaar was Hetty niet het eenige meisje in Londen dat volgens de wet eenige tucht noodig had. Toen zij in het rijtuig kwam zag zij nog vier an dere meisjes, waarvan twee veel jon ger dan zijzelf en de twee andere on- ge veer van haar leeftijd. Nu, schiet eens een beetje op en maak daar rechts wat plaats, luidde de bevelende stem van de vrouw, die Hetty had „opgepikt" van het politie bureau. Hetty ging kalm op haar plaats zit ten in het volle rijtuig, maar het hart zonk haar in de schoenen, toen zij zag wat voor soort meisjes gedurende een jaar lang haar gezelschap zouden vor men. Zij schenen niet het minst onder den indruk te zijn, maar lachten met elkaar en maakten grappen, waartegen Hetty in opstand kwam, want zij was niet gewend aan het type, waarmede zij zoo plotseling en ruw in aanraking was gebracht. Wat heb jij op je kerfstok ge gapt?, vroeg het meisje, dat naast Het ty zat en zag, dat zij niet spreken zou. O neen, zei Hetty met zachte be schaamde stem, die onmiddellijk aan leiding gaf tot spot en na-aperij. O, lieve grut, wat zijn wij alle maal fijn, nietwaar? Je zou het niet denken, maar ik ben een echte herto gin, ik beneerlijk!, en het meisje dat gesproken had, schudde van een hoonend lachen. In Hetty's gezicht vertrok geen spier, hoewel in haar onderbewustzijn haar hersens weer eenigszins normaal be gonnen te denken, want eensklaps had de gedachte aan haar kleine broertje en zusje zich aan haar opgedrongen en veroorzaakte haar een doodelijke ongerustheid. Wat moet er van hen worden? Wie zal voor Chick zorgen? En ik heb moeder beloofd, dat het hem nooit aan iets zou ontbreken!, jammerde zij in nerlijk, wanhopig haar handen wrin gend. De vrouw in donkerblauwe uniform, die een der beambten van het Pen- tonville Home was, waarheen Hetty gebracht zou worden, zat naast haar en keek nieuwsgierig naar het mooie, bezorgde gezichtje. Wordt vervolgd. V zijn De Echo van het Zuiden, Waalwpscbe en Langstraatsche Courant, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden en* franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40 Prijs der Advertantiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur ft* ons besit «tin. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Wie den besten weg wil volgen Koopt dus bij MOL. fUAI5CrtAK>y VAN VERZEKERING OP HET LEVEN in hoofd en ledematen, alsook bij Kiespijn en gevatte Koude, Rheumatische i ijnen, Griep, Influenza en vastzittende Hoest, zullen U spoedig helpen. Prijs per poeder 8 ct. Doos 45 ct. Verkrijgbaar bij Uw Drogist.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1933 | | pagina 1