Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
i
I
uw zenuwen
Winkelnieuws.
Voor.
NUMMER 17.
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1933.
66e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stokken, gelden ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per S maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rgk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO,
PiUs der AdvertentiSn:
20 cent per regel; minimam 1.00.
Bfl contract Hink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertenüën moeten Woensdag en
Yrgdag des morgens om uiterlijk 0 nor
I# ons bezit sgn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
V Rationalisatie van steun
Qesteld eens, zoo peinsden we
onlangs, dat we van huis trokken met
een pikhouweel, spav bijl en tent-
materieel, om op de Veluwe goud
te gaan delven. We stellen ons voor,
dat vriend en maag' eens hartelijk
zouden lachen, maar dat zg, als ze
merkten, dat het ons ernst was, ten
slotte de hulp zouden inroepen van
een of anderen psychiater, die na een
kortstondige observatie ongetwijfeld
een briefje zou onderteekenen en af
geven «goed voor opname ln een
tehuis voor geesteszieken*.
En toch geiooven we, dat tien
duizenden in ons land dwazer dingen
doen dan wi) een oogenblik bepeins-
den. Wie goud gaat delven op de
Veluwe, zal na een jaar niet hebben
gewonnen, maar tenslotte ook niets
hebben verspeeld.
Er zijn echter vele menschen, die
zich aanstonds door het voorjaar
zullen laten verlokken om de spade
weer in den grond te steken, den
bodem te gaan bemesien en er duur
zaad aan toe te vertrouwen. Ze laten
wieden en sproeien, schermen en
dekken, binden en uitdunnen. En
tenslotte oogsten ze en voeren ze hun
producten naar de markt of veiling,
waar ze de helft of minder, dikwijls
in het geheel niets terugontvangen
van hetgeen ze voor de productie
hebben uitgegeven. Doen ze eigenlijk
niet verstandiger met goud te gaan
delven, althans zoeken, op de Veluwe
Neen! Want wie goud zoekt in
Nederlandschen bodem, wordt als
zwakzinnige opgesloten, uitgezonderd
yan „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
Mrs. Patrick MacGill.
(Nadruk verboden).
19)
Ben je daarom zoo opgewonden,
meisjelief?, Mijnheer Reiss doet je met
zijn huwelijksaanzoek heel veel eer
aan! klonk het kalmeerend.
Hetty hief het hoofd op en streek
het haar van haar voorhoofd.
Is het een eer vadertje? Maar...
ik... ik kan hem niet trouwen, omdat
ik hem niet liefheb; ik kan hem nooit
liefhebben. Ik houd van Jack Perivale
en zal van hem blijven houden tot aan
mijn dood", eindigde zij en haar toon
klonk uitdagend.
Maar bij het hooren van den naam
Perivale liet Robert Loring zijn doch
ter los en met van woede fonkelende
oogen en bevende stem viel hij uit„Ik
zou je nog liever dood zien dan ge
trouwd met een afstammeling van dat
geslacht. De broer van Lord Perivale
was eens mijn vriend en ik vertrouwde
hem als een kind zijn eigen moeder.
Ik heb zelfs terwïlle van hem ande
ren benadeeld, toen hij veel geld noo-
dig had; bij een heftig onderhoud,
waarbij hij mij met een revolver dreig
de, is hij. door zijn eigen kogel per on
geluk gedood en na zijn dood werd in
zijn bureau een brief gevonden, aan
zijn broer geadresseerd, waarin hij de
geheele waarheid vertelde en mij ten
minste ontlastte van de beschuldiging,
Heel gewoon
MOL geeft aan den toon!
HOL bliift goedkooper.
de mystieke madame Sylvia dan. Maar
wie met duur geld producten kweekt,
welke niet noodig zijn, kippen fokt,
welker eieren geen waarde meer
hebben, varkens mest, voor welke
geen afzet meer is. die worden
naar mate ze ie veel produceerden,
door de gemeenschap gesteund.
Zulke steun kon er mee door en
was gewettigd, toen men nog kon
aannemen, dat de crisis van betrekke
lijk korten duur zou zijn, maar thans,
nu we van jaar tot jaar en steeds
meer hopeloos, wachten op het
economisch herstel, nu wordt hettjjd,
dat we minder gaan denken, hoe we
de komende betere conjunctuur zullen
intreden, dan aan de vraag, hoe we
ons in de crisisjaren aan de crisis,
omstandigheden zullen hebben aan te
passen.
Steun aan noodlijdende bedrijven
zal voorhands noodig blijven, maar
steun voor overproductie is roekeloos
weggeworpen geid.
De overheid steunt velerlei takken
van nijverheid: larwebouw, tuinbouw,
zulvelproductie, veeteelt enz. Veelal
geschiedt dat in verhouding tot het
aantal geproduceerde stuks, liters of
ponden. D&t nu houdt juist de pro
ductiebeperking tegen, welke tot een
dat ik het geld mijner cliënten ten eigen
bate zou aangewend hebben. Het zou
een beduidend verschil in mijn vonnis
gemaakt hebben als die brief was ge
vonden en voorgelezen, maar Lord Pe
rivale wilde den naam van zijn gestor
ven broeder hoog houden; daarom
noemde hij dien brief niet en probeer
de een valsche aanklacht wegens
moord tegen mij in te dienen. En de
zoon van zoo iemand zou je willen
trouwen
Toen Robert Loring aan het einde
van zijn verhaal was gekomen, kon
men hem nauwelijks meer verstaan,
zoozeer had zijn bekentenis hem aan
gegrepen, groote zweetdruppels parel
den op zijn voorhoofd en in zijn oogen
ontbrandde hartstochtelijke haat, die
in de laatste jaren eerder aangewak
kerd dan bekoeld was.
Hetty had een vaag gevoel, dat er
ergens iets niet klopte. Haar vader's
lezing van Lord Perivale's gedrag was
niet in overeenstemming met die van
hemzelf; hij gaf als de voornaamste
reden van zijn afkeer voor haar op, dat
hij haar haatte omdat zij de dochter
was van den man, die naar zijn over
tuiging zijn broeder had vermoord,
maar door de jury van die beschuldi
ging was vrijgesproken.
Maar zij had niet langen tijd om hier
over na te denken. Haar vader's toon
veranderde plotseling en zacht en ern
stig klonk het: „Wat jij liefde noemt,
kind, is alleen maar jeugdige bevlie
ging, waar je gauw genoeg overheen
komt, wanneer je met iemand anders
getrouwd bent.
Was uw liefde voor mijn moeder
dan ook een droom, waar u al over
heen bent, zooals u het noemt? Als
dat zoo is, kan ik u de verzekering ge
ven, dat dit met haar niet het geval
was. Hoewel zij ons vertelde, dat u
prijsherstel, dus tot een loonende
productie zou kunnen leiden.
Nu het duidelijk is, dat onze export
door nieuwe Duitsche invoerbelemme-
ringen sterk zal worden teruggedrongen,
klemt het temeer, dat de bedrijfssteun,
door de regeering verleend, rationeeier
dient te worden opgezet. De regeering
zou een planmatige productie kunnen
bevorderen door te doen begrooten,
hoeveel noodig zal zijn en door dan
alleen voor de productie van die
benoodlgde hoeveelheid steun te
verleenen. Dat zou dan tevens voeren
tot een prijsherstel, welke geleidelijke
vermindering van steun mogelijk
maakt.
Zulke rationalisatie van den steun
behoeft de individueele vrijheid niet
aan te tasten. Laten we hetgeen we
bedoelen, met een voorbeeld ver
duidelijken.
Wanneer in ons land momenteel te
gestorven was om haar en ons onnoo-
dig verdriet te besparen, was uw naam
altijd op haar lippen en uw beeld in
haar hart, tot het uur waarin zij stierf.
Hetty's stem trilde en toen zij haar
vader's verwrongen en zenuwachtig
vertrokken gezicht zag, speet liet haar,
dat zij zoo uitgevallen was.
Vadertje, ik heb je geen pijn wil
len doen, vervolgde zij zachtjes, haar
wang tegen de zijne vleiend. Zoowel
vader als dochter hadden de aanwe
zigheid van Max Reiss vergeten, die
zwijgend en kwaad in zijn leunstoel
zat. Maar plotseling werd hij ongedul-
die en riep ruw: En waar blijf ik?
Vergeten jullie niet, dat als ik er niet
geweest was, jullie beiden nu in de
doos had gezeten inplaats van veilig
gehuisvest en gevoed te worden op
mijn kosten. Maar denk niet, dat ik
zoo'n doetje hen om dat alles voor
niets te doen. Of je trouwt met me en
wel dadelijk een tweede maal laat
ik mij niet voor den gek houden f of
ik geef je vader aan de politie over!
Nu, wat is je antwoord?
j Het masker van liefderijke bezorgd
heid viel van hem af, terwijl hij deze
woorden sprak. Zijn absoluut gebrek
aan gevoel voor den man, die kiezen
moest tusschen het terugkeeren tot
een levenden dood of het huwelijk van
zijn kind met dezen, ruwen, kwaadaar-
digen man, wekte een wilde woede op
bij Robert Loring.
Zijn stem klonk ijzig koel, toen hij
langzaam en afgemeten zei:
Het blijkt mij dat mijn dochter
uw huwelijksaanzoek niet wenscht
aan te nemen, mijnheer Reiss. Het spijt
mij, dat u om mijnentwille zooveel
moeite hebt gehad en ik hoop eens in
staat te zijn u terug te betalen. Maar ik
ben niet zoo'n schooier om mijn doch
ter te dwingen tot een huwelijk, dat
veel eieren zouden worden geprodu
ceerd en de eierprtys daardoor tot
beneden kostprijs zou zijn gedaald,
dan zou de regeering door b.v. een
toeslag te geven op de verkochte
eieren, daarmee niet meewerken aan
een productievermindering.
Door de pluimveeteelt slechts toe
te staan en door een elertoeslag te
steunen aan personen, die het
bedrjjf een zekere tijd reeds uitoefen
den en aan dezen den plicht tot
beperking van hun pluimveeitapel op
te leggen (zóóiets gebeurt momenteel
met de varkenswet ten opzichte van
de veehouders), beperkt ze de indivi.
dueeie vrijheid op o.i. ongewenschte
wijze.
Als ze echter de pluimveeteelt
alsmede den eierhandel vrij laat, maar
gevestigde bedrijven zou steunen voor
een zeker percentage van het normaal
geëxploiteerde aantal hoenders, dan
zou aangenomen, dat de pluimvee-
teelt op zich zelf niet meer rendabel
zou zijn eene productiebeperking
worden verkregen, welke tot geleide
lijke vermindering van steunbehoefte
en algemeene aanpassing aan de
crisisomstandigheden zou lelden.
Er zit thans over het algemeen te
weinig systeen in de organisatie van
steun aan bedrijven. Er wordt maar
raak gefokt en geteeld en daardoor
worden de te lijden verliezen straks
weer door overheidssteun te dekken
onnoodig opgevoerd.
Een ieder voorziet, dat de crisis
nog lang zal duren en de overheid
het ten slotte niet zal kunnen vol
houden om op ruime schaal nood
lijdende bedrijven te steunen. Welnu,
laat die steun dan zoodanig worden
opgezet, dat er een gezonder bedrijfs
leven door wordt geschapen, een
planmatige productie er door worde
bevorderd.
komen tot rust, kal-
meeren en worden
daarbij tevens gesterkt door het gebruik van
Mlfnhardt's Zenawtabletten
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
V
Sectarlsche politiek.
Hebt gij de étalage al bekeken
Orooiesiraat 183
haar ongelukkig zou maken.
Een vreugdesnik ontsnapte aan Het
ty's bevende lippen; voor één oogen
blik vergat zij alles behalve het heer
lijke: dat haar vader aan haar zijde
stond, dat hij niet van haar verlangde
met Max Reiss te trouwen!
Maar toen haar vader met een bleek
vastbesloten gezicht uit zijn stoel op
stond en haar tot afscheid wide kus
sen hij wilde met Max Reiss naar
het dichtstbij gelegen politiebureau
gaan en zichzelf aangeven toen rees
met angstige helderheid de geheele si
tuatie voor haar oogen.
Wat zou er van Chick en Dumpling
worden, wanneer haar vader weer naar
de gevangenis terug moest en zij zon
der een cent op straat werd gezet? Het
zou natuurlijk onredelijk zijn te ver
wachten dat Max Reiss medelijden met
hen zou hebben en daar Jack haar in
den steek had gelaten, was qr niemand
anders tot wien zij zich zou kunnen
wenden. Zelfs als bet haar kon geluk
ken de politie te vermijden wat zeer
onwaarschijnlijk was zou zij toch
niet genoeg kunnen verdienen om be
halve voor zichzelf de twee kinderen
te kunnen onderhouden en dat nog wel
met een invalide erbij. Een betrekking
als bij Madame Estelle, waar zij drie
pond per week had verdiend, zou ze
niet zoo gemakkelijk weervinden, in
ieder geval niet zonder prima getuig
schriften. Het meeste dat zij zou kun
nen verdienen was dertig shillings per
week op een kantoor er^zij wist ook,
dat de markt overvuld was met aan
bod op dit gebied.
Hetty's zacht jong gezichtje, bleek,
wanhopig en vertrokken en de ramp
zalige blik in haar blauwe oogen, zou
ieder hart vermurwd hebben, behalve
dat van iemand als van Max Reiss.
Bliksemsnel schoten allerlei gedach-
De „VolkVedacteur en roode partij,
beituurder Matthijien, heeft een bezoek
aan Tilburg gebracht en geconstateerd,
dat de wollenstoffen-tndustrle technisch
op peil is, maar door crisls-concur-
rentle wordt genekt. In kaïholieken
kring was een en ander sinds jaar en
dag bekend, maar de roode vrij.
handelarlj wilde beier weten. Thans
tchrtyft de heer Matthljsen:
Voor mij staat vast, dat onze
Industrie van wollen stoft m volop
werk kan hebben en dan in staat
zou zijn goedkoop en toch met
winst te werken bij betaling van
een ordentelijk loon wanneer de
regeerlng, in plaaü van hersen
schimmen na te jagen, verstandige
economische politiek voerde. Wan
neer de Invoer werd beperkt tot
wat wij zelf niet of m*.t tegen
ten door haar brein, terwijl zij, stijf
als een standbeeld op haar stoel zat
en toekeek hoe haar vader voorbereid
selen voor zijn vertrek maakte.
Max Reiss stond bij den haard, met
een elleboog geleund op den schoor
steenmantel en zijn kleine oogjes
dwaalden van den een naar de ander
als een havik, die niet weet welke
prooi hij het eerst aanvallen zal.
Robert Loring's onverwacht optre
den had hem in het eerste oogenblik
even van zijn stuk gebracht en door
een absoluut stilzwijgen te bewaren,
had hij zijn gewone taktiek gevolgd,
wanneer hij in verlegenheid was.
Terwijl de minuten voorbij gingen,
scheen het bijna, alsof al zijn mooie
plannen om zich van Hettv te verze
keren, die hij niet alleen als een mooie,
zakelijke aanwinst beschouwde, maar
ook als het mooiste en begeerlijkste
wezen, dat hij ooit gezien had, schip
breuk zouden lijden.
U is gewapend, geloof ik?
Robert Loring's heesche en verra
derlijk trillende stem verbrak de ge
spannen stilte in het kleine vertrek.
Ja, beet Max Reiss hem toe.
U kunt me foulleeren voor we
weggaan, om zeker te zijn, dat ik geen
wapens bij me heb, en dan zal ik met
u naar het dorp wandelen.
Aan den eenen kant vader, de kin
deren en mijn eigen vrijheid; aan den
anderen kant een liefde, die heerlijk
was zoolang zij geduurd heeft, maar
die tekort schoot toen zij op de proef
werd gesteld; en toen nam Hetty Lo
ring afscheid van haar meisjesdroo-
men
Over het gezicht van Max Reiss trok
een sluwen glimlach en z\jn oogen
schitterden van voldoening, toen Het
ty haar arm door dien van haar vader
schoof en met een glimlach zei:
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwyfesehe en Langstraatscke Courant,
Cecilia-Reclame.