Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Logische Mirtkliii.
FEUILLETON
e
I
Winkelnieuws.
Mol
Gaat
Voor.
i
B6e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.20.
Franco p. post door 't geheele ri|k 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Pr*s der Advertantiên:
20 cent per regel; minimam 1.00.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
yridag des morgens om uiterlijk 9 uur
Ut ons besit «Sn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Wordt ons land rifp voor
het Fascisme
Er waart een golf van fascisme over
de wereld. De menschheid schijnt niet
meer te gelooven in het vermogen
der oude politieke groepen om nog
eenige economische welvaart te doen
weerkeeren. net lijden en zorgen is
men moe en men leent een gewillig
oor aan degenen, die een nieuw
politiek geluld lieten hooren en be.
weerden, dat allenarigheid ter wereld
juist door het politieke spel der oude
partijen is gewekt. De nieuwe volks
leiders propageeren een heel andere
zienswijze dan die, welke we gewend
waren en ook hun strijdmiddelen zijn
ongewoon. D£t juist trekt de massa
aan. welke meent, dat het in ieder
geval slechts een tot heden onge
bruikelijke politiek kan zijn, welke lot
een hernieuwing van maatschappelijke
welvaart kan leiden.
Hei succes van het fascisme is
meer te danken aan gewekte suggesties,
dan aan de logica van de nieuwe
leerstellingen. En vandaar is het ook
te verklaren, dat het fascisme het
snelst opkwam onder volkeren, welke
voor suggesties zeer ontvankelfk zijn,
onder de zuidelijke volkeren derhalve
van Europa en Zuid Amerika, alsmede
onder de Slavische volkeren.
Op het oogenblik echter is het
fascisme in alle richtingen groeiende,
hetgeen verklaard moet worden uit
de omstandigheid, dat de oude politici
er ook thans, na jaren van pogen
daartoe, nog niet in zijn geslaagd om
de groote internationale kwesties,
waarvan de mate der economische
welvaart afhankelijk is, tot eenigeriei
BIJ Hol 100 pCt. waar
voor uw geld.
Bij MOL ontvangt men geen
cadeaux.
Bij MOL ontvangt men 100 °/0
waar voor zijn geld.
HOL blitft goodkooper.
oplossing te brengen we denken
daarbij aan de ontwapeningskwestie,
het schuldenvraagstuk, de rechtsgelflk-
heid der volkeren enz. terwijl
daartegenover het fascistisch regiem
in bepaalde landen eenig nationaal
herstel te aanschouwen heeft gegeven
en er bovendien baten werden behaald
aan orde, rust en vertrouwen.
Algemeen werd ten onzent het
fascisme ais een product beschouwd,
dat heel geschikt kon zijn voor buiten-
iandsche consumptie, maar voor ons.
nuchtere Hollanders, ongenietbaar en
onduldbaar. Het fascistisch beginsel
heette niet te rijmen met onzen
spreekwoordelijken vrijheidszin,
enfin, al zou heel de wereld zich in
de armen van het fascisme werpen,
dan nóg zou ons land altijd blijven
een democratische oase in een dorre
woestijn van willekeur.
En we lachten en schamperden over
de vele fascistische groepjes, welke
met elkaar wedijverden in de schoon,
held van haar uniformen en in de
heftigheid, waarmee ze elkaar af
tuigden. Het was en is voor een
ernstig mensch ook inderdaad om er
hartelijk om te lachen, en toch is
het symptoon niet te onderschatten.
Het ongeluk van de Nederlandsche
fascisten is, dat ze nog nooit een
echten meester hebben gehad.
Déérop is de wacht.
Wij voor ons, we hopen nog
steeds, dat die meester ook nooit
komen zal, want inderdaad hebben
we onze vaderlandsche vrijheid te
lief om deze voor het fascistische
dwangjuk te willen ruilen, maar we
wilden in dit,artikel juist nog eens
extra wijzen op de mogelijkheid van
een groeiende beteekenis van het
van „De Echo van het Zuiden".
fascisme in oi.s land.
Nd het succes der Nationaal-Socla»
listische beweging in Duitschland, be.
ginnen ten onzent velen anders over de
kansen van het fascisme te oordeelen
dan voor korten tijd terug. Het begint
ais iets onontkoombaars te lijken.
Italië, Portugal, Joego-Slavië, Roemenië.
Duitschland, Ojstenrljk, acntereenvol-
gens zegevierde In die landen de
fascistische staatsgedachte. Zouden we
die aan onze grenzen kannen tegen
houden
|a, als we het gevaar maar niet
onderschatten en evenmin het over
drijven. Die paar fascistische groepen,
welke we rijk zijn, beteekenen niets,
maar er is in breede kringen sympathie
voor de fascistische gedaente groeiende,
velen wachten op een bekwamen
leider, omdat men zich niet belachelijk
wenscht te maken door mee te doen
aan den rel.
Er zijn tenslotte in ons land wel
bekwame mannen te vinden, die een
fascistische beweging groot kunnen
maken, maar zij paren aan hun ge.
schiktheid het noodige gevoel voor
verantwoordelijkheid. Zij willen de
geestelijke vrQheid van het volk als
een kostbaar goed blijven beschermen,
zeker zooiang dat volk zich die vrij
heid waardig loont.
Men l.spcii b.v. den naam van
Colljn
Maar Colijn is een man van be
ginsel en karakter. Onze voorname
politieke leiders hebben slechis op
het oog om siaat en vol le dienen,
als de vertegenwoordigers van het
volk, niet ais heerscners. Zij weien,
dal een volk slechis Desiuurü kan
worden in willekeur ot incl eigen
medezeggenschap. Maar dan mei ver
standige medezeggenschap. üe demo*
Craue, maar gezunUe democratic moet
leidend beginsel zij... ói dwang. Dwang
IS hard, ducn kan in bepaalde om-
siandigneden noudig zijn omwille van
net algemeen- en staaisOclang.
In alle landen, waar nel fascisme
zegevierde, is de democratie vei mooi d
geworden door de deinosralie zelve;
ze pleegde derdalve zelfmoordze
Het de onbinaing ln zich zelve
woekeren.
Als we boven willekeur de demo
cratie stellen, dan moeien we aan de
iaaiste gelegenheid geven om ie L-ven.
We moeieu er niet enghartig tegeno
ver siaan, We kappen geen kostelijke
fruilboomen om, omdat er öön wel
eens een minder goede vrucni aan
voorkomt Zoo moeien we hei gezag
van de grooie partijen en derzelver
leiders niet ondermijnen, omdat we
wel eens daden zagen gesield, welke
ons persoonlijk minder aangenaam
waren. De besie boom draagi wel eens
een slechie vruchi én; wai ons niet
smaakt, kan misschien een kosibare
gave voor anderen zijn geweest.
De candidaatsleiling voor de a.
Kamerverkiezingen heeli weer doen
zien dat talrijke kleine groepjes pro-
ter haar als afscheid op den weg meegaf.
NUMMER 23.
ZATERDAG 18 MAART 1933.
De Echo van het Zuiden,
Waalwükschc en Lucstrutsrkr ('oirail,
Een VELO wascht schiion en wringt droog
M 67
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
Naar het Engelsch
van
Mrs. Patrick MacGill.
(Nadruk verboden).
25.
Nu zal hij wel gauw beter worden.
U moet in het dorp blijven om dicht in
de buurt te zijn; er is een uitstekend
hotel voor Engelsche gasten. Uw aan
wezigheid zal zijn genezing bespoedigen,
als hij geduldig is, kan hij in drie maan
den hersteld zijn en de vriendelijke chi
rurg, die zelf verrukt was over zijn suc
ces, streek Hetty bemoedigend over het
hoofd.
Een snik welde op in Hetty's keel en
belette haar te antwoorden, terwijl een
waas voor haar oogen kwam. Hoe kon
zij in een duur hotel gaan wonen, met
vijf Pond in haar zak en twee kinderen,
in wier onderhoud zij moest voorzien?
Want zij veronderstelde zeer terecht, dat
er van Max Reiss geen geld meer te ver
wachten was nu zij voor de tweede maal
haar belofte jegens hem verbroken had.
De groote chirurg had nog van meer
dingen verstand dan van kinderziekten,
zijn goed hart en zijn medelijden met de
nooden der zwakken hadden hem zijn
beroep doen kiezen.
Hij was een groote, forsch-gebouwde
man, iets over de vijf en veertig met 'n
gebruind gezicht, waarin de levendig
ste oogen schitterden, die Hetty ooit
had gezien.
Ik ga je groote zuster van je weg
halen,- maar ik zal de kleine een poosje
bij je laten, zei dokter Renan lachend
tot Chick, terwijl hij Hetty bij den arm
nam en naar zijn eigen kamer leidde, een
klein vertrek, dat gezellig doch eenvou
dig was gemeubeld en waarvan de ra
men uitjagen op de .oppen der bergen,
die nu juist met een gulden glans om- 1
cirkeld waren. a
Ga nu hier zitten en voordat je me
iets gaat vertellen, moet je dit drinken.
De dokier gaf Hetty een glas rooden
wijn, dat hij haar geheel liet uitdrinken.
Toen zij begon te spreken had haar
stem weer de oude, heldere klank en
haar groote oogen keken open en eerlijk
in die van den man, die oplettend naar
haar luisterde.
Ik heb geen ouders, geen vrienden
en geen geld, dokter Renan; het is door
louter toeval, dat ik genoeg geld had om
de verre reis hierheen te kunnen maken.
Wanneer ik hier in Vevey zal blijven,
moet ik op de een of andere manier werk
zien te krijgen, want ik heb nog maar
weinig over en behalve aan mijzelf moet
ik ook aan mijn kleine zusje denken.
Uit de woorden van Max Reiss heb
ik opgemaakt, dat u beiden binnenkort
zoudt trouwen en dat verklaarde ook zyn
belangstelling in uw kleine broertje,
sprak de dokter, terwijl hij Hetty van on
der zijn zware wenkbrauwen onderzoe
kend aankeek.
Wij waren verloofd, maar het is uit
ik.... ik.... zal nu nooit meer
trouwen, zei Hetty met trillende lippen.
Plotseling gleed zij van den stoel op
haar knieën en nam de groote hand Van
den chirurg in de hare; de tranen, die
zij zoo lang had ingehouden, stroomden
haar langs de wangen, toen zij angstig
uitriep: Zend Chick niet terug, omdat
mijnheer Reiss niet meer voor hem beta
len zal. Ik sta alleen op de wereld en ik
ben bang om naar Engeland terug te
gaan. Ik.ik.heb de wet overtre
den, hoewel ik eigenlijk niets anders ge-
J daan heb, dan wat ieder ander in mijn
plaats ook gedaan zou hebben; ik ben
niet slecht en als U mij hier zoudt kun
nen gebruiken als verpleegster, als dienst
meisje of hoe dan ook, zou ik het vleesch
van mijn vingers werken om u mijn
dankbaarheid te toonen.
Zachtjes tilde dokter Renan het over
spannen meisje op en liet haar weer in
den diepen gemakkelijken stoel zitten.
Je moet me dat alles eens een beetje
uitvoeriger vertellen en ik kan niet luiste
ren als je je zelf niet een beetje meer in
bedwang houdt, zei hij op opzettelijk kor
ten toon, die het effect van een kalmee
rend middel op Hetty's zenuwen had.
Hij luisterde aandachtig en wendde zijn
oogen geen moment van het bleeke, kleine
gezichtje af. Toen Hetty haar heele hart
voor hem had uitgestort, sprak hij: Ik
zou in jouw plaats ook zoo gehandeld
hebben. Ik weet, dat je verhaal de volle
waarheid is hoe ik dat weet, komt
er niets op aan. Je kleine broertje is een
te schitterend voorbeeld van wat er in
zijn geval bereikt kan worden, dan dat
ik hem wegens geldgebrek weg zou stu
ren. Nu heb ik een plannetje voor je uit
gedacht. Je hebt gezegd, dat je bereid
bent te werken. Hier is geen vrije plaats
en voorloopig zal er ook wel geen komen,
»iaM- in het hotel in het dorp hebben ze
voor het seizoen extra hulp noodig.
Spreek je Fransch?, vroeg hij plotseling.
Ja, vrij goed; ik ben opgevoed in 'n
klooster in Frankrijk, zei Hetty, uiterlijk
kalm, maar de glans harer oogen verried
haar innerlijke gevoelens.
Dat is prachtig! Hier op dit plaatsje
is absoluut geen gelegenheid om werk te
krijgen en daar het toch je oprecht ver
langen is op de beste manier geld te ver
dienen. is (ie betrekking als meisje in dat
hotel absoluut het beste, wat ik je kan
aanraden de loonen zijn behoorlijk,
het eten is goed en de meisjes verdienen
ieder seizoen een hoop aan wat zij
„fooien" noemen. Je moet nu maar eerst
een kopje thee gaan drinken in de kamer
van de zusters je kunt Dumpling mee
nemen en dan de bus zien te halen die
drie keer per week naar het dorp gaat.
Dan kun je rijden tot vlak voor het hotel;
ik zal intusschen den directeur opbellen
en hem over je spreken. En verder, voeg
de de goedhartige man er aan toe, toen
Hetty op het punt stond hem te bedan
ken," ik heb bepaald mijn hart verloren
aan dat aardige kleine zusje van je; die
houd ik hier als een aanwinst voor mijn
tehuis, als je het goed vindt; zij zal door
haar vroolijkheid en uitgelatenheid niet
alleen tot Chick's genezing, maar ook tot
die van de andere kinderen bijdragen.
Hetty probeerde hem te bedanken,
maar de woorden bleven in haar keel ste
ken; zij stak dus enkel haar hand uit, die
hij stevig en hartelijk drukte.
Ik weet, dat je niet slecht bent en
ik weet ook, dat deze donkere dagen
voorbij zullen gaan en voor een beteren
tijd plaats maken, waren de opwekkende
woorden, die deze zeer menecbelijke dok
HOOFDSTUK 24.
Geesten.
Max Reiss zat in een hotelkamer met
een stapel papieren voor zich en een glas
whiskey binnen zijn bereik. Hij was veel
magerder geworden en een onrustige
trek in zijn steeds onvriendelijk gezicht
had zyn voorkomen, dat toch al niet aan
trekkelijk was, nog afstootender gemaakt.
Het ging hem niet naar den vleeze, de
daad van Jack Perivale had de aandacht
van de politie doen vallen op zijn klein
speelhuis en dat had den bal van tegen
spoed aan het rollen gebracht; toen die
eenmaal aan het rollen was, ging hij ook
gestadig verder en was met de grootste
moeite nog niet te stuiten.
Hij was verplicht geweest de talrijke
flats, die hij onder verschillende namen
in Londen gehuurd had, te sluiten, waar
door de hoofdbron van zyn inkomen ver
dwenen was en kort daarop had hij ver
schillende processen, die in zijn hoeda
nigheid van geldschieter tegen hem ge
voerd werden, verloren. Groote verliezen
aan de beurs hadden tezamen met al deze
rampen van den voorspoedigen Max Reis
een ontevreden en ongelukkig man ge
maakt.
Zijn woede jegens Hetty was groot en
als hij er ook maar het minste idee van
had waar zij te vinden was, zou hij geen
oogenblik geaarzeld hebben om de poli
tie met haar verblijfplaats bekend te ma
ken, want zijn liefde voor haar behoorde
evenals zijn geld tot het verleden.
Zijn zaken als geldschieter met men-
schen uit beteren stand hadden ertoe bij
gedragen, dat hij zich in ieder gezelschap
fhuis voelde en hij besloot te gaan reizen,
in de beste en duurste hotels te logeeren
en voor hooge bedragen te spelen; hij
wilde zich uitgeven als weduwnaar; als
een schatrijk man, die zich uit zaken ge
trokken had en vroeger nooit tijd had ge
had voor plezierreisjes, doch die schade
nu ruimschoots wenschte in te halen.
Drie maanden had hij zoo doorgebracht
in Parijs, Milaan en Rome en het seizoen
was bijna voorbij toen hy 't plotseling in
zijn hoofd kreeg, naar Zwitserland te
gaan en wel naar Vevey, waar een bui
tengewoon goed hotel was, dat bijna uit
sluitend door Engelsche en Amerikaan-
sche gasten werd bezocht.
De drie maanden, die Iletty daar had
doorgebracht, het drukke zorgelooze le
ven, de zekerheid, dat haar kleine broer
tje dagelijks vooruitging, hadden de ro
zen op haar wangen teruggebracht.
Haar vriendelijke glimlach en haar
groote voorkomendheid maakten haar
tot aller lieveling; zelfs de andere meis
jes hielden dol veel van haar en onder de
kellners was er geen een, die haar nog
niet had verteld, dat indien zij zyn eeuwi
ge liefde niet wilde aanvaarden, het le
ven geen waarde meer voor hem had.
Zy bracht juist een bord soep aan een
van haar lievelingsgasten een aardige,
oude Amerikaansche tourist in een onmo
gelijk geruit pak toen in de deur van
de eetzaal de gedaante van Max Reiss
verscheen, die als een zwarte wolk kwam
aandrijven en den blauwen hemel van
haar tegenwoordig gelukkig bestaan ver
duisterde.
Ze liet het bord soep vallen en aller
oogen, ook die van den man, dien zij
haatte en vreesde, waren op haar gericht.
Max Reiss schrok, maar herstelde zich
spoedig. Hij zette zich nadat hij zich
vergewischt had van de positie, die Het
ty innam aan een tafeltje, dat hem
aangewezen werd en dat toevallig bij
Hetty's afdeeling hoorde, en wachtte tot
zy hij hem zou komen.
Hetty's knieën knikten, toen zij in het
kalme effen gezicht keek van den man,
dien zij eens beloofd had te zullen trou
wen en zy dacht, dat zij flauw zou vallen
toen zij hem vroeg wat hij wenschte.
Max Reiss nam de spijskaart in zijn
hand, las haar haastig door en gaf zijn
bestelling op scherpen, korten toon, als
of hij het blonde meiske, dat bleek en
stijf voor hem stond, nog nooit gezien
had.
Terwijl Hetty hem bediende, bespiedde
hij elk harer bewegingen en meer dan
ooit speet het hem nu, dat hij geen mooie
jonge vrouw had om hem in zijn gevaar
lijk bedrijf terzijde te staan. Met Hetty als
lokmiddel zou hy niet alleen zijn fortuin
kunnen herwinnen, maar met een beetje
veine, die hem den laatsten tijd niet ver
laten had, zou hij zelfs in staat kunnen
zijn in een paar jaar genoeg te verdienen
om zich terug te kunnen trekken.
(Wordt vervolgd).