Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
hflflR ERFDEEL.
.mop»
mmn
FEUILLETON
-WMLWUft
NUMMER 4.
WOENSDAG 10 JANUARI 1934.
57e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
WOENSDAG en ZATERDAG
UITGAVE i
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
1 WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
AN TOON TIELEIN
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per reg°J.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Advertentiën moeten Woensdag en
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO,
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
GEMEENTERAAD
KAATSHEUVEL.
Nieuwjuar&ivoord ran den
uoorziller. De salarisrege
ling weer ter sprake.
Vrijdagavond kwam de raad der
gemeente Loonop—Zand ten raad-
huize in openbare vergadering bij
een.
Voorzitter Wethouder L. v. d.
Horst, loco -burgemeester.
Secretaris de heer M A. v, d. Wee.
Aanwezig alle leden.
Nieuwjaarswoord.
De Voorzitter wenscht, na ope
ning der vergadering, de leden een
zalig'en gelukkig Nieuwjaar. Spr.
acht het hier niet de plaats om een
beschouwing te gaan houden over
den algemeene wereldtoestand, waar
over trouwens toch reeds zooveel
gezegd en geschreven is dat er geen
nieuwe punten over naar voren ge
bracht kunnen worden. Spr. wil
zich lot deze gemeente bepalen en
moet dan constateeren dat het
in de industrie, zoowel als in
den landbouw veel en veel beter
h#d kunnen zijn. De oorzaak zoekt
spr. in het feit dat het algemeene
prijsniveau veel te laag is. De doo-
dende concurrentie drukt enorm de
prijzen en daarmede de winstmarge.
Andere oorzaken zijn volgens spr.
de late en slechte betaling en de
werkloosheid, die ook voor deze
plaats een geesel is.
Moeten wij nu pessimistisch de
toekomst bezien vraagt spr.
En zijn antwoord is: Neen, dat
zou onze energie en werkkracht
wegnemen. In vergelijking metandere
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
JosEPn Hocking.
Nadruk verboden.
Nooit van mijn leven! riep Mary
uit. Ik durf het niet in een safe te
laten.
Maar dat is even veilig als de Bank
van Engeland!
Ik zou geen minuut rust hebben, als
het niet veilig opgeborgen was.
Bewaar het dan bij de Bank. Dat is
toch wel vertrouwd?
Dat misschien wel, was 't antwoord.
Ga dan gauw naar bed en wel te
rusten.
Drie dagen later waren Nancy en Ma
ry Judson op weg naar Cornwall. Nancy
was bang geweest dat Mary de lange reis
niet zou kunnen verdragen, maar ze zag
tot haar blijdschap, dat ze er absoluut
geen hinder van scheen te hebben.
- Ik voel me of ik een nieuw leven
begin, zei ze; het is werkelijk heerlijk,
ik geloof, dat ik nog meer blij ben dan jij.
Maar Nancy was ook gelukkig, liet
was twee jaar geleden dat ze naar Leeds
was gekomen en de gedachte dat ze het
oude huis zou zien, was haast te heerlijk.
Ze sprak weinig, maar er ging des te
meer in haar om. En toch ging ze terug
naar Trevanion Court als een vreemde;
bet was haar eigendom niet meer. Ze wist
wel, dat de jonge Jack Beel haar met
open armen zou ontvangen, dat, als ze
het zou vragen, alles opnieuw haar eigen
dom kon worden; maar ze was niet in
staat die vraag uit te spreken. Aan één
kant vond ze het evén pijnlijk als plei-
plaatsen kunnen wij nog tevreden
zijn. De werkloosheid is groot, maar
in vergelijking met andere plaatsen
is zij slechts gering. Als voorbeeld
noemt spr. een gemeente ten grootte
van Loon op—Zand, die leeft van
de textiel—industrie, en die in 1933
meer dan 3 ton aan werkloozen-
zorg moest uitgeven.
Spr. ziet nog altijd goede gezichts
punten, vooral in de steunmaatre
gelen die van regeeringszijde geno
men worden. Over het algemeen
kunnen wij tevreden zijn, zegt spr.,
en als men onderling zou kunnen
besluiten om door machtige organi
satie het prijsniveau te verhoogen,
dan geloof ik dat 1934 voor de in
dustrie betere vooruitzichten zal
openen.
Spr. hoopt dat Gods zegen op de
gemeente en de gemeentenaren zal
rusten,
Loop der bevolking.
De Voorzitter doet vervolgens
mededeeling van <£en lcop der be
volking gedurende' 1933. Het jaar
werd begonnen met 10410 inwoners,
welk getal vermeerderde door ge-
i boorten met 299 en door vestiging
met 375. Vermindering had plaats
door overlijden met 114 en door
vertrek met 429, zoodat op het einde
vaii het jaar een aanwas is te boeken
van 131. Het aantal inwoners be
droeg op 31 Dec. 1933 10541.
De Geme ntebegrooting.
De Voorzitter stelt daarna aan de
orde het eenige punt der agenda
verdere behandeling der gemeente-
begrooting voor het dienstjaar 1934.
Omtrent de punten die ter nadere
bespreking waren aangehouden,
schreven B. en W. aan den raad
het volgende
Bij de behandeling der gemeente-
begrooting voor het dienstjaar 1934
werd het voorstel inzake de korting
zierig om Trevanion Court terug te zien.
Ze had geen bericht uit Cornwall ont
vangen den laatsten tijd. De jonge Jack
had haar drie keer geschreven, dat zijn
gevoelens voor haar onveranderd geble
ven waren. Ze had de brieven vriendelijk
beantwoord, meer niet.
Ook John Trefry had geschreven, maar.
zijn brieven waren zooals hijzelf, kortaf
tn een beetje teruggetrokken. Verder had
ze niets gehoord. Ze voelde niets voor
de meisjes die ze daar had gekend: de
meesten waren getrouwd. Dit alles stem
de haar mistroostig. Ze had een gevoel of
de goede dagen van vroeger nooit meer
zouden komen. En tegelijkertijd voelde ze
zich opgewonden en gelukkig. Leeds, met
zijn stampende machines, met zijn bc-
rookte huizen en mistige lucht, had ze
achter zich gelaten en ze kwam terug in
het land van schoonheid en zon.
Zijn we al in Cornwall? vroeg Mar>
toen de trein Plymouth passeerde.
Nog niet, antwoordde het meisje.
Eerst komt Saltash Bridge.
De trein stopte by Devonport en be-
reikte eindelijk Saltash Bridge, en het
"kleine stadje aan de overzijde.
We zijn in Cornwall 1 riep Nancy
uit.
Het is erg mooi, antwoordde Mary.
Mooi!, riep het meisje uit. Het is
thuis. Nu voel ik pas weer, dat ik leef.
Ja, het is mooi, bevestigde Marv.
Het is heel anders dan Yorkshire, maar
ik houd toch meer van Leeds. Wat is hier
alios groen,!, voegde ze eraan toe.
Na een langen rit door een van de
mooiste deelen van Engeland, bereikte
de trein het kleine stationnetje. Ze had
getelegrafeerd naar den eigenaar van een
kleine cottage, die alles voor haar in orde
zou brengen.
De zon gine onder; Mary gaf blijken
van vermoeienis.
Zijn we er nog ver vandaan, kind?
vroeg ze. Ik ben doodmoe.
Nog een kwartiertje, stelde Nancv
gerust. Daar staat de auto al te wacti-
De wagen reed door de bekende dre
ven. Nancy hoorde in de verte al het rui-
schen van de zee. De heggen waren be
dekt met bloemen, de vogls tjilpten in
de boomen, de lammetjes sprongen roud
op de salarissen van het gemeente-
personeel aan ons gerenvoyeerd om
het met de Commissie van Onderzoek
der begrooting nader te bekijken,
speciaal nog in verband met het
nader voorstel dat in die vergadering
werd gedaan om de kortingen op
resp. 3, 5 en 6 pCt. te stellen.
Wij hebben ons dienaangaande
beraden en kunnen u als vrucht
van onze besprekingen met de
Begrootingscommissie 't navolgende
voorstel doen
a. om een korting van 3 pCt. toe
te passen op de salarissen van f 1200
en daarbeneden;
b. 5 pCt. op de salarissen boven
de f 120(1, loopende tot en met f2000
c. 6 pCt. op de salarissen welke
daarboven liggen.
In becijfering komt dit voorstel,
voor wat het resultaat der bezu ni-
ging betreft, overeen met 't voorstel
dat wij in eerste instantie hebben
gedaan, om op alle salarissen 5 pCt.
te korten.
MAAISCMAPpy VAM VERZEKERING OR
Ifn-Gïf
in de wei. Eindelijk was te terug in haar
land! Aan den anderen kant der heuvels
lag Trevanion Court. Ze vergat bijna Ma
ry's bestaan, ze vergat alles behalve de
gedachte, dat ze „thuis" was en haar hart
bonsde.
Eh.... eh.... maar dat is werke-
liik orachtig, stamelde Mary Judson ein
delijk.
De auto stopte voor een klein granieten
landhuisje; in de verte waren de ruwe
rotskust en de wijde zee zichtbaar. Zelfs
voor ..Nancy, die dit honderden - keeren
gezien had, scheen het een openbaring.
Is het niet prachtig?
Blackpool is er niets bij, gaf Marv
toe, en Scarlbourough gewoonweg 'n
gat. Maar toch ben ik doodmoe; ik zou 't
liefst naar bed willen na een kop thee.
Je bent toch niet meer zoo vermoeid
als in den trein, hé? r
Neen, die autorit heeft me opge-
frischt. Maar het is toch een lange dag
geweest.
Morden blijf je dn heelen dag in je
bed, zei Nancy.
En wat ga jij doen?
Nancy gaf geen antwoord, maar Mary
Judson begreep heel goed, wat ze van
plan was.
HOOFDSTUK XV1U.
Be jonge Jack Beel.
Ik ben erg blij u terug te zien, miss
Nancy. Toen ik uw telegram ontving,
was ik zoo blij alsof ik een cadeau ge
kregen had. Ik hoop, dat u een goede
reis gehad hebt en uw vriendin ook,
voegde ze erbij, zich naar Mary wendend
U bent niet heelemaal gezond op het
oogenblik, nietwaar, miss?
Mrs. Uren had Nancy heel critisch be
keken. Ze had zich afgevraagd wat Squire
Trevanion's dochter, want zoo noemde 't
volk haar nog altijd, in die lange afwe
zigheid had uitgevoerd, en ze keek op
merkzaam naar Nancy's kleeren. Ook
Mary moest zich aan een onderzoek on
derwerpen, want ze had niet, naar hel
oordeel van de vrouw, het voorkomen
van een echte lady.
Builen deze regeling vallen de
salarissen der gemeentegeneesheeren,
op wier bezoldiging 5 pCt. in min
dering zal worden gebracht.
Deze uitzonderlijke regeling kwam
der Commissie gewettigd voor, waar
voor de gemeentegeneesheeren hun
functie slechts als een nevenbetrek
king en niet een bestaansfunctie geldt.
De korting op hun salaris loopt
ook over de huurwaarde van hun
woningen, voor zoover zij vrije
woning genieten.
De Commissie achtte het verder
billijk de korting op alle salarissen
te leggen, doch meende in meerder
heid het voorstel te moeten doen
om het salaris van de heeren v. d.
Wildenberg en Kamp vooraf te
brengen op f2800 en f 100J (met
inbegrip van diplomatoelage).
Met deze verhooging kon de min
derheid zich niet vereenigen.
Wij stellen u verder voor het
subsidie voorde K.J.V.,waaromtrent
zooals u weet in de vorige vergade
ring een verzoek om verhooging was
ingekomen, te bepalen op f125.
De heer Nijkamp geeft als rappor
teur der Commissie een toelichiing
op deze punten, die overeenstemt
met hetgeen B. en W. in hun toe
lichting geschreven hebben.
Aangaande de verlaging der sala
rissen der gemeentegeneesheeren
zegt spr. dat deze kwestie een vrij
lange discussie heeft uitgelokt in dé
Commissie. De dokloren krijgen hun
salaris gedeeltelijk in den vorm van
een vrije woning. De bedoeling is
nu de korting ook toe te passen
op de geschatte huurwaarde dezer
perceelen, teneinde een uniforme
korting te krijgen.
De heer Roestenberg meent dat
de voorgestelde regeling een onbillijk
heid inhoudt tegenover l)r. Cappetti,
die geen vrije woning heeft. Spr. is
daarom tegen het voorstel.
De Voorzitter deelt het bezwaar
Want bij het eenvoudige volk van
Cornwall bestaat nog altijd het respect
voor de „oude families". En al was Squire
Trevanion een eenvoudige farmer ge
weest en zonder een cent gestorven, zoo
dat het oude huis verkocht moest wor
den om zijn schulden te betalen, hij was
en bleef een Trevanion, terwijl Jack Beel,
die het huis gekocht had, zonder eenige
onderscheiding werd behandeld en al
tijd Jack Beel gebleven was. Geld of geen
geld, een Trevanion was een Trevanion
en een Jack Beel, al bezat hij millioenen,
bleef Jack Beel.
I Mary Judson begreep niet, waarom de
vrouw Nancy met zooveel onderscheiding
behandelde. In Leeds was er maar één
begrip: geld maken. Hier gold een an
dere maatstaf. Daarom kwam het, dat
Mary zich een beetje verongelijkt voelde.
Is Mrs. Uren geen schat?, vroeg
Nancy, zoodra ze alleen waren.
Als je de Koningin van Engeland
was, zou ze je niet met meer onderschei-
ding behandelen, zei Mary.
Wat bedoel je?
Wel, ze maakt mij te veel buigingen
en complimenten. Daar houd ik niet van.
Ze is een schat, hield Nancy vol.
Ze diende bij ons, toen ik nog een baby
was en daarom houdt ze zooveel van mé.
Je zou denken, dat je van ander
vleesch en bloed gemaakt was, als je
haar hoorde praten. Maar ik ben blij, dat
ie je gelukkig voelt en het zal me hier
best bevallen, dat voel ik nu al.
Direct na het eenvoudige eten ging
Mary naar bed, maar Nancv voelde, dat
ze geen oog zou kunnen dichtdoen in
weerwil van de lange reis. Ze wenschte
haar vriendin goeden nacht en ging de
deur uit. De wereld scheen hier anders
dan in Leeds en toen ze de heerlijke zee
lucht inademde, geleken de twee jaren in
Yorkshire haar een booze droom. Ze
werd wakker na twee afschuwelijke ja
ren. wakker in haar eigen landstreek. En
toch wist ze, dat het oude leven nooii
zou terugkomen. Ze herinnerde zich de
voorwaarden van den koop en hoe de
oude Jack Beel haar er om had uitge
lachen.
Tien duizend pondl
van den heer Roestenberg niet.
De voorgestelde regeling der
korting dokterssalarissen wordt
aangenomen.
Met de voorgestelde algemeene
kortingsbepalingen gaat de raad
accoord.
Salarisverhooging.
De Voorzitter brengt dan ter sprake
de salarisverhoogingen voor de
ambtenaren v. d. Wildenberg en
Kamp.
De heer Snoeren kan zich met
het voorstel vereenigen, doch hij
gelooft dat het aanbeveling vei dient
in de toekomst een andere salaris
regeling vast te stellen. De heer
Roestenberg zegt wel dat we de be
staande regeling niet moeten omver
stooten, maar volgens spr. is dat
feitelijk al gebeurd. Alleen de eerste
ambtenaar heeft thans nog het sa
laris dat voor hem in de regeling
bepaald is. Spr. acht de werkzaam
heden op de secretarie van dien
aard dat er best 2 eerste ambtena
ren zouden mogen zijn. Spr. merkt
voorts op dat de regeling slechts
van ambtenaren spreekt, zoodat
Kamp feitelijk nog niet als ambtenaar
is te beschouwen.
De Voorzitter zegt dat het in dezen
tijd voor de ambtenaren moeilijk
is zich een betere positie te ver
werven. Er is op de secretarie zoo
veel werk dat de ambtenaren zich
voor de volle 100 pCt. moeten geven.
De heer Grootzwagers mei kt op
dat indertijd de salarisregeling reeds
voor v. d. Wildenberg gewijzigd is.
Nu moet dat opnieuw gebeuren.
Spr. is niet rechtstreeks tegen ver-
hooging van het salaris van v. d.
Wildenberg, maar wel tegen de
wijze waarop dit gedaan wordt. Moet
dezeambtenaar werkelijk verhooging
hebben, dan moet men hem eerste
ambtenaar maken. Aangaande de
verhooging van het salaris van Kamp
Onmogelijk? Als ze met Ben Briggs wil
de trouwen, zou het niet onmogelijk <ijn.
Ze had hem nog geen week geleden ge
zien, en aan de uitdrukking van zyn
oogen bemerkt, dat hij de hoop niet had
opgegeven.
Wat was het hier prachtig! De maan
scheen helder aan den wolkeloozen he
mel. Ze hoorde de golven breken tegen
de mooiste kust van de wereld. Hona.-r-
den keeren had ze hier een bad genomen,
het strand was zoo hard, dat men er teu-
nis kon spelen. Ze hoorde de vogels in
de boomen van de oprijlaan, de bladeren
ritselden. Mooier land bestond er niet op
aarde.
Ze snikte als een kind, terwijl de tro
nen langs haar wangen drupten. Maar 't
waren geen tranen van verdriet; ze had
zich nog nooit zoo gelukkig gevoeld uls
dezen avond
Uren later lag ze nog in bed te droo-
men en te denken. Eigenlijk speet het
haar dat Mary Judson meegekomen was.
Hoe lief en hartelijk die ook was, begre
pen deed ze Nancy niet. Eindelijk viel ze
in slaap, maar ze droomden den heelen
nacht van haar kinderjaren. Ze zag haar
vader terug, zooals ze hem vroeger ge
zien had. Ze zag hem glimlachend en
toch ernstig kijkend, toen hij haar, op
haar 19en verjaardag, een nieuw rij
paard had gegeven. Wat had haar vader
toch veel van haar gehouden. Dan, in
haar droom, zag ze hem op zijn doods
bed liggen en ze hoorde hem smeeken om
het oude tehuis terug te koopen voor de
Trevanions.
Toen ze eindelijk ontwaakte, wist ze
niet direct waar ze was. De zon scheen
de kamer binnen, buiten floten de vogels.
En zoodra het" tot haar doordrong waar
ze was, sprong ze uit bed. Eenige minu
ten later liep ze het pad af, naar de zee.
Ze lachte van geluk, toen ze de golven
voor zich zag en toen ze, van een vooruit
stekende rots, in zee sprong en onder
dook. Ze had in geen twee jaar een zee
bad genomen en ze lachte opnieuw van
geluk, toen ze weer in haar geliefkoosd
element was.
Ik heb razenden honger, Mrs. Uren,
riep ze, toen ze terug kwam naar het
landhuisje, is het ontbijt al klaar?
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsche en Langstraatsche Coarant,
J
f.
4J
