Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
HflflR ERFDEEL.
inrEöre
i
NUMMER 18.
WOENSDAG 28 FEBRUARI 1934.
57e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, eni.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rük 1.40.
UITGAVE t
WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN,
Telefoon No. 99.
Telegr-adresECHO,
Prfls der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regal.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
GEERTRUIDENBERG.
De raad der gemeente Geertruiden-
berg vergaderde Vrijdagmiddag ten
raadhuize onder voorzitterschap van
burgemeester Bianchi.
Nieuwjaarsrede.
Na opening der vergadering
wenscht de Voorzitter den leden
een voorspoedig 1934. Spr. geeft
een overzicht der verschillende
verbeteringen, die in 1933 tot stand
kwamen.
In werkverschaffing werden door
de Ned. Heidemaatschappij eenige
werken uitgevoerd o.a. bestrating
en rioleering van de verlengde Koe
straat, terwijl de geheele Koestraat
van trottoirtegels werd voorzien.
Veenestraat en Meistraat werden
voorzien van een nieuw wegdek,
trottoirs en rioleering. Beplanting
werd aangebracht in Koestraat en
Spoorstraat, terwijl het Laantje tot
een behoorlijk wandelpad werd
omgewerkt en het Oude Bolwerk
werd ingericht tot plantsoen.
Spr. doet een beroep op de mede
werking van alle inwoners, speciaal
de ouders, om de beplantingen in
straten en Bolwerk te helpen be
schermen door de kinderen er op
te wijzen deze niet te beschadigen.
Ook bij het Gem. Electr. Bedrijf
hadden groote veranderingen plaats.
Het bovengrondsche net werd voor
een groot deel omgezet in een
ondergrondsch kabelnet, waarbij
door het G.E.B. personeel zeer ver
dienstelijk werk is verricht.
Wat de algemeene finantieele
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
Joseph Hocking.
Nadruk verboden.
55.
Elyah Briggs zweeg. Hij nam het
blad in zijn handen, woog het, onder
zocht het.
Er is een verschil, zei hij eindelijk,
maar ik weet niet, wat het is. Rub
ber is mijn vak niet; als het wol was, zou
ik geen seconde aarzelen. Waarom vraag
je me dat?
Een stuk maakte ik; een heb ik ge
kocht, was het antwoord. Een is de
beste Para-rubber, die achttien pence
kost, het andere kan ik produceeren in
elk kwantum voor minder dan sixpence
het pond.
Maar als dat waar is, zijn er mil-
lioenen mee te verdienen 1 riep de man
uit.
Is er al practisch gebruik van ge
maakt? Bestaat er een drijfriem van of
een paar gummizolen desnoods?
Nancy schudde het hoofd.
Ik ben bang van niet, zuchtte ze.
Maar dat moet eerst geprobeerd
worden, zei de Yorkshirer.
Ja, maar op welke manier?
Elyah toonde een buitengewone be
langstelling- Hij zag als een echten za
kenman, dat er miliioenen te verdienen
waren. Hij liet Nancy alles opnieuw ver
tellen. Hij wist van de fantastische droo-
men van den ouden Amos, hy wist, dat
hij in zijn soort een genie was geweest.
Maar hij wist eigenlijk niets precies.
Nancy vertelde hem alles zorgvuldig;
een ding, het avontuur van Ben, ver
zweeg ze hem.
Ik zal je zeggen, wat je moet doen,
zei Elyah eindelijk, je moet naar Jack
toestand in de gemeente betreft,
blijkt maar al te duidelijk dat de
gewenschte opleving in de bedrijven
nog steeds op zich laat wachten en
de werkloosheid niets vermindert.
De zorg voor de werkloozen
vraagt de gemeente nog steeds zeer
groote offers. Zoo werden in 1933
de volgende bedragen uitbetaald
aan steun f 18.700, aan werkver
schaffing f13.100, subsidie werk-
loozenkassen plm. f3500, in totaal
dus f35.300, dat is f 10.000 meer
dan in 1932.
Uit deze cijfers blijkt dat de ge
meente voor haar werkloozen doet
wat in haar vermogen is en dat op
den duur dergelijke uitgaven boven
haar krachten zullen gaan. In 1934
zullen de uitgaven nog aanmerkelijk
stijgen, daar de Rijkssubsidie in de
kosten van werkloozenzorg aanmer
kelijk is verlaagd.
Spr. dankt de diverse instellingen
van weldadigheid en de plaatselijke
afdeeling van het N.C.C. voor de
wijze waarop zij het leed der armen
en werkloozen zooveel mogelijk
hebben verlicht.
Voorts dankt spr. ook de wethou
ders en leden van den raad voor
den steun welke hij van hen heeft
mogen ondervinden, en doet hij
voor het komende jaar een beroep
op aller medewerking.
Weth. de Kroon spreekt namens
den raad een dankwoord.
De heer Timmermans zegt over
tuigd te zijn dat burgemeester en
wethouders al het mogelijke doen
om den nood van het volk te lenigen,
en dat het college erop kan rekenen
dat het in deze den geheelen raad
achter zich heeft. Het past den
raadsleden thans niet onderlinge
meeningsverschillen uit te vechten,
doch zij moeten allen medehelpen
tot opbouw, zegt spr.
De nol uien worden hierna voor
gelezen en vastgesteld.
1. Vaststelling kohier Honden
belasting.
De heer Timmermans constateert
hierbij dat het hondenaantal sterker
wast dan het inwonertal.
Het kohier wordt vastgesteld con
form ontwerp.
2. Voorstel tot het houden van de
gebruikelijke verpachtingen en aan
bestedingen in 1934.
Dit voorstel wordt aangenomen.
3. Voorstel van Burg. en Weth.
om bij de uitbetaling van rente op
geldleèningen, de verschuldigde be
lasting af te houden.
Ook hiermede gaat de raad accoord.
4. Voorstel van Burg. en Weth.
tot het geven van eervol ontslag aan
A. de Ruijter als gemeentereiniger,
wegens het bereiken van den 65—
jarigen leeftijd.
Wordt aangenomen.
De Voorzitter zegt reeds sollicita
ties voor deze functie ontvangen te
hebben. B. en W. hebben echter nog
niet besloten hoe in de vacature te
voorzien. Er kan een nieuwe reiniger
worden aangesteld, doch er is ook
een andere oplossing mogelijk. Door
gebruik te maken van paardentractie
kan op den reinigingsdienst bespa
ring verkregen worden. Daardoor
zou z.i. personeel vrij komen, in
besloten vergadering zullen B. en W.
nog verdere mededeelingen doen.
Mocht echter een nieuwe reiniger
worden aangesteld, dan wordt een
oproep voor sollicitaties geplaatst.
5. ingekomen Stukken.
Van Ged. Staten is ingekomen een
besluit tot verdaging der goedkeuring
der begrooling.
Ged. Staten hebben goedkeuring
verleend aan het raadsbesluit tot
helling van opcenten op de G.F.B.
Van de Commissie tot wering van
Schoolverzuim is verslag over 1933
ingekomen.
Van het Nat. Crisis Comité is een
schrijven ontvangen betreffende zgn.
hulpverleening B. Het N.C.C. wil
een bedrag van f 4.20 per werklooze
beschikbaar stellen voor uitkeering
in natura, mits de gemeente daarvan
50 pCt. betaalt. De kosten voor de
gemeente zijn f275.
Besloten wordt op deze voorwaarde
in te gaan.
De directie der Staatsspoorwegen
deelt mede dat de Spoorstraat en
de Leeriouwerstraat, die eigendom
zijn van de S.S. doch in onderhoud
bij de gemeente, kunnen worden
aangekocht voor f2.
Naar de Voorzitter zegt zal ook
het plantsoen voor het Station
binnenkort overgenomen kunnen
worden, zij het tegen een iets
hoogeren prijs daar hier beplanting
is aangebracht.
Besloten wordt bedoelde straten
aan te koopen.
De directie der Harslijmfabriek
verzoekt gebruik te mogen maken
van den oprit bij deze fabriek, ten
lehoeve van door haar aangekochte
perceelen.
Dit recht wordt verleend tegen
een recognitie van f 2.50.
Het Centraal Archief en Inlich
tingenbureau inzake Maatschappelijk
Hulpbetoon verzocht de gemeente
zich bij het bureau aan te sluiten.
Het doel is het tegengaan van mis
leidingen bij openbare inzamelin-
Crowther gaan.
Wie is dat?
Hij heeft meer verstand van rubber
dan heel Leeds bij elkaar.
Is hij een knap chemicus?
Ja. Maar hij weet alles uit de prac-
tijk, hy heeft er nooit in gestudeerd. En
dat is eigenlijk niet voldoende. Je moet
het een professor aan een Universiteit
voorleggen, die een erkende specialiteit
is op het gebied van scheikunde.
Kent u zoo iemand?
Ja. Professor Sheepsranks. Als die
zegt dat dit werkelijk rubber is, is je
fortuin gemaakt. Luister kindje, mij kun
je vertrouwen, nietwaar?
Natuurlijk! riep het meisje uit.
Luister, ging hij voort, als Jack
Crowther en Professor Sheepshranks
verzekeren, dat die rubber deugt, zal ik
het zakelijke gedeelte voor je in orde
maken.
U bent te goed voor me, Mr. Briggs,
riep Nancy uit, terwijl ze tot de deur met
hem meeging. Maar plotseling legde
Elyah Briggs zijn handen op haar schou
der.
Nancy, lieve kind, je weeV dat ik
een ouderwetsch man ben. En ik geloof
in de woorden van den Bijbel.
Dat weet ik, Mr. Briggs.
Ik zeg je, dat je vader alles weet
wat je voor hem gedaan hebt en dat ook
Mary Judson niet ver van ons af is. Ik
weet het niet of je zult slagen, maar je
vader moet trotsch op je zijn, meisje. En
ik wou, dat je mijn dochter worden kon.
Ik weet wel, dat er weinig kans is, maar
ik zou er zoo gelukkig mee zijn. Goeden
nacht, kindje en de Hemel moge je bij
staan.
Nancy leefde de volgende dagen in een
voortdurende opwinding. Eerst ging ze
naar Londen, waar ze een lang onder
houd met den professor had, en daarna
volgde een tijd van afwachten. Wat zou
hij er van zeggen? Zou haar wensch ver
vuld worden of zou alles als rook ver
vliegen? Het eerste nieuws kwam van
Elyah Briggs. Hij kwam op een avond
laat nog naar Laburnum Cottage om
Nancy te spreken. Ze sprong op van
haar 'stoel, toen hij de kamer binnen
kwam.
Heeft u nieuws?, vroeg ze ademloos.
Ja. Ik kom juist van den ouden
gen.
De minister en Ged. Staten hebben
op aansluiting aangedrongen, reden
waarom de voorzitter thans voor
stelt op het verzoek in te gaan. De
kosten bedragen slechts f 5.
De heer Timmermans ziet in dit
bureau een baantjesjagerij en daar
wenscht hij niet aan mede te wer
ken.
Met algemeene stemmen wordt
besloten niet toe te treden.
Ged. Staten wenschen eenige wij
zigingen te zien aangebracht in het
contract met de IJsclub.
De raad heeft tegen deze lormeele
aanvullingen geen bezwaar.
Een schrijven van het gemeente
bestuur van Breda, betreffende
de salaiissen van ambtenaren
van den Warenkeuringsdieest, wordt
voor kennisgeving aangenomen.
Verzoeken om vermindering van
terrasDelasting zijn ingekomen van
de heeren ïMouthaan en de Jong.
De Voorzitter klaagt er over dat dit
soort belastingen zoo slecht betaald
worden men behandelt de gemeente
minder beleefd als men particulieren
zou doen. Gezien de tijdsomstan
digheden zijn B. en W. bereid ver
mindering te geven. Zij stellen voor
de bedragen tot de helft te vermin-
Crowther.
Haar beenen trilden zoo, dat ze op
nieuw moest gaan zitten. Vertel me
alles.
Het is geen goed nieuws, kindje, zei
Elyah.
Is het geen rubber?
Ik vroeg Jack mee hierheen te gaan,
maar hy wilde niet.
Dus het is een mislukking?
Elyah keek eenige seconden zwijgend
voor zich uit.
Neen, dat beweerde hij niet. Hy zei,
dat het practisch uitvoerbaar is.
Dus het is geen werkelijke rubber?
Ja en neen. Hij zei dat het rubber
was, dat het gevulcaniseerd kon worden
en dat het toch niet heelemaal deugde.
Niet heelemaal deugde? herhaalde
Nancy langzaam.
'Meer kon ik niet uit hem krijgen,
ging Elyah voort. Hy stond er zelf ver
steld van. Hij zei me, dat hij eerst dacht,
dat het goede rubber was en toen hij het
wilde gebruiken, deugde het niet meer.
Zal ik hem vragen om hier te komen?
Neen, zuchtte het meisje, ik zou
het niet kunnen hebben.
Arm meisje, arm meisje, zei de
vriendelijke Yorkshirer meewarig.
Maar geef den moed niet op! Jack
zei alleen, dat er iets aan haperde, een
kleinigheid.
Een kleinigheid haperde, herhaalde
Nancy. Het waren de woorden van Mary
Judson.
Ik wilde, dat ik beter nieuws had,
besloot Elvah, maar misschien kan
professor 'Sheepshranks je meer vertel
len.
Zoo was het dus mislukt. Alles had ze
ervoor op het spel gezet en ze was niet
geslaagd. Want ze had niet de minste
hoop, dat het oordeel van den professor
gunstiger zou zijn. Den volgenden dag
was er een brief van hem. Gedekt met
den mantel van wetenschappelijke en
technische termen kwam zijn opinie on
geveer met die van Jack Crowther over
een. Ik moet u ondanks alles geluk-
wenschen met uw mislukking. Eerst
dacht ik, dat u geslaagd wasen
dan volgde precies hetzelfde verhaal dat
de ander gedaan had. De brief eindigde:
U bent op de grens van een volmaakte
uitvinding; en door deze woorden was
Nancy, ondanks alles, gelukkig gestemd.
Ze wist wat het beteekende als professor
Sheepshranks haar dit verzekerde. En
den anderen dag ging ze zingend aan het
werk. Ze wilde slagen. Ze gal' den moed
niet op. Februari ging voorbij, Maart en
April en nog altijd was ze aan het werk.
Nog altyd wist ze niet wat er ontbrak.
Het was en bleef een kleinigheid! Maar
wat? Wat? Toen Mei was gekomen, be
sloot ze iets te probeeren. In Duitschland
leefde een oude bekende geleerde, die 'n
uitgebreide studie van synthetische rub
ber gemaakt had. Ze ging hem opzoeken
in Leipzig.
Professor Luther, een oude vriendelyke
heer, ontving haar met belangstelling. Hij
vertelde haar, dat hij er nooit in was ge
slaagd werkelijke rubber te vervaardigen,
die de echte kon vervangen en bovendien
had hij het op wetenschappelijke basis
geprobeerd.
Zoo bracht ook dit bezoek haar geen
stap verder. En de tijd werd hoe langer
hoe kostbaarder. Vier van de vijf jaren
waren voorbijgegaan en als ze niet gauw
zou slagen, was Trevanion Court voor
haar verloren. En dat mocht niet gebeu
ren! Juni kwam in het land en nog al
tijd maakte ze geen vordering van betee-
kenis. En een groot verlangen om Corn
wall terug te zien, maakte zich van Nan
cy meester. Ze moest het oude huis te
rugzien om moed en kracht voor de laat
ste poging te verzamelen.
John Shawcross maakte geen tegen
werpingen, toen ze hem vacantie vroeg.
De zaken floreerden en hij was meer dan
tevreden met Nancy's ontwerpen. Ga
er maar een paar dagen tusschen uit,
miss Nancy; dat zal u geen kwaad doen,
moedigde hij haar aan.
En op een stralenden Juni-dag braent
Nancy alles van waarde naar de Bank
en vertrok naar Cornwall. Van John Tre-
fry had ze nooit meer iets gehoord Ze
wist niet eens of hij wel naar Zuid-Ame-
rika was gegaan.
Aan het station gekomen, ontmoette ze
Ben Briggs. Ze had hem herhaaldelijk ge
sproken na dien bewusten avond; maar
nooit was er meer een woord tusschen
hen gewisseld over de geschiedenis van
het gestolen document. Hij was nu can-
didaat voor het Parlement. Ily was dien
dag meer dan vriendelijk en hij bracht
haar reislectuur en bonbons.
Heb je al nadere vorderingen ge
maakt? vroeg hij.
Ze schudde zwijgend het hoofd.
Nancy, zei Ben, zul je er aan den
ken, dat mijn gevoelens voor jou hetzelf
de zijn gebleven? Dien avond heb je
slechte dingen van me gedacht, maar je
weet dat ik alles deed uit liefde voor jou.
Kun je me geen hoop geven, Nancy?
Ze gaf geen antwoord.
Is er een ander? vroeg hij angstig.
Nancy dacht aan John Trefry en aan
den laatsten brief.
Neen, Ben, er is geen ander, zei ze
zacht.
Dan zal ik je toch winnen! Schud
niet van neen, Nancy, en Trevanion Court
zal je ook terughebhen.
De trein reed uit het station, terwyl
die woorden haar nog in de ooren klon
ken. Ze leken een goede voorspelling.
Een uur later dacht ze niet meer aan
Leeds en zijn bewoners. Ze had Mrs.
Uren geschreven en in gedachten haalde
ze het kleine huisje en het uitzicht op zee
voor den geest. Ze was byna thuis; ze
voelde het aan alles.
Bijna machinaal haalde ze uit haar
koffer een stuk rubber te voorschijn.
Waarom ze het had meegenomen, wist
ze niet; er was ook een stuk Para-rubber
in de koffer. Ze vergeleek het zuchtend:
Waarom kon ze toch dat kleine myste-
rieuse geheim niet vinden?
Ze dacht aan Professor Sheepshranks
brief. Als ze het kon vindenHoe
zou alles in haar leven veranderen.
De trein snelde door het prachtige
landschap. Een uurtje later kwam ze aan
het kleine station. Ze zag den stations
chef die haar als kind al geholpen had
met haar bagage toen ze van school
kwam; ze zag de kruiers, die haar her
kenden, ze zag
Ze opende de coupé als in een droom;
ze stak haar beide handen uit en riep:
John! ben jy het, John?
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwybsche en Langstraatscbe Courant*
S.