Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON HflflR ERFDEEL. inrEöre i NUMMER 18. WOENSDAG 28 FEBRUARI 1934. 57e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, eni. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rük 1.40. UITGAVE t WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN, Telefoon No. 99. Telegr-adresECHO, Prfls der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regal. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. GEERTRUIDENBERG. De raad der gemeente Geertruiden- berg vergaderde Vrijdagmiddag ten raadhuize onder voorzitterschap van burgemeester Bianchi. Nieuwjaarsrede. Na opening der vergadering wenscht de Voorzitter den leden een voorspoedig 1934. Spr. geeft een overzicht der verschillende verbeteringen, die in 1933 tot stand kwamen. In werkverschaffing werden door de Ned. Heidemaatschappij eenige werken uitgevoerd o.a. bestrating en rioleering van de verlengde Koe straat, terwijl de geheele Koestraat van trottoirtegels werd voorzien. Veenestraat en Meistraat werden voorzien van een nieuw wegdek, trottoirs en rioleering. Beplanting werd aangebracht in Koestraat en Spoorstraat, terwijl het Laantje tot een behoorlijk wandelpad werd omgewerkt en het Oude Bolwerk werd ingericht tot plantsoen. Spr. doet een beroep op de mede werking van alle inwoners, speciaal de ouders, om de beplantingen in straten en Bolwerk te helpen be schermen door de kinderen er op te wijzen deze niet te beschadigen. Ook bij het Gem. Electr. Bedrijf hadden groote veranderingen plaats. Het bovengrondsche net werd voor een groot deel omgezet in een ondergrondsch kabelnet, waarbij door het G.E.B. personeel zeer ver dienstelijk werk is verricht. Wat de algemeene finantieele van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van Joseph Hocking. Nadruk verboden. 55. Elyah Briggs zweeg. Hij nam het blad in zijn handen, woog het, onder zocht het. Er is een verschil, zei hij eindelijk, maar ik weet niet, wat het is. Rub ber is mijn vak niet; als het wol was, zou ik geen seconde aarzelen. Waarom vraag je me dat? Een stuk maakte ik; een heb ik ge kocht, was het antwoord. Een is de beste Para-rubber, die achttien pence kost, het andere kan ik produceeren in elk kwantum voor minder dan sixpence het pond. Maar als dat waar is, zijn er mil- lioenen mee te verdienen 1 riep de man uit. Is er al practisch gebruik van ge maakt? Bestaat er een drijfriem van of een paar gummizolen desnoods? Nancy schudde het hoofd. Ik ben bang van niet, zuchtte ze. Maar dat moet eerst geprobeerd worden, zei de Yorkshirer. Ja, maar op welke manier? Elyah toonde een buitengewone be langstelling- Hij zag als een echten za kenman, dat er miliioenen te verdienen waren. Hij liet Nancy alles opnieuw ver tellen. Hij wist van de fantastische droo- men van den ouden Amos, hy wist, dat hij in zijn soort een genie was geweest. Maar hij wist eigenlijk niets precies. Nancy vertelde hem alles zorgvuldig; een ding, het avontuur van Ben, ver zweeg ze hem. Ik zal je zeggen, wat je moet doen, zei Elyah eindelijk, je moet naar Jack toestand in de gemeente betreft, blijkt maar al te duidelijk dat de gewenschte opleving in de bedrijven nog steeds op zich laat wachten en de werkloosheid niets vermindert. De zorg voor de werkloozen vraagt de gemeente nog steeds zeer groote offers. Zoo werden in 1933 de volgende bedragen uitbetaald aan steun f 18.700, aan werkver schaffing f13.100, subsidie werk- loozenkassen plm. f3500, in totaal dus f35.300, dat is f 10.000 meer dan in 1932. Uit deze cijfers blijkt dat de ge meente voor haar werkloozen doet wat in haar vermogen is en dat op den duur dergelijke uitgaven boven haar krachten zullen gaan. In 1934 zullen de uitgaven nog aanmerkelijk stijgen, daar de Rijkssubsidie in de kosten van werkloozenzorg aanmer kelijk is verlaagd. Spr. dankt de diverse instellingen van weldadigheid en de plaatselijke afdeeling van het N.C.C. voor de wijze waarop zij het leed der armen en werkloozen zooveel mogelijk hebben verlicht. Voorts dankt spr. ook de wethou ders en leden van den raad voor den steun welke hij van hen heeft mogen ondervinden, en doet hij voor het komende jaar een beroep op aller medewerking. Weth. de Kroon spreekt namens den raad een dankwoord. De heer Timmermans zegt over tuigd te zijn dat burgemeester en wethouders al het mogelijke doen om den nood van het volk te lenigen, en dat het college erop kan rekenen dat het in deze den geheelen raad achter zich heeft. Het past den raadsleden thans niet onderlinge meeningsverschillen uit te vechten, doch zij moeten allen medehelpen tot opbouw, zegt spr. De nol uien worden hierna voor gelezen en vastgesteld. 1. Vaststelling kohier Honden belasting. De heer Timmermans constateert hierbij dat het hondenaantal sterker wast dan het inwonertal. Het kohier wordt vastgesteld con form ontwerp. 2. Voorstel tot het houden van de gebruikelijke verpachtingen en aan bestedingen in 1934. Dit voorstel wordt aangenomen. 3. Voorstel van Burg. en Weth. om bij de uitbetaling van rente op geldleèningen, de verschuldigde be lasting af te houden. Ook hiermede gaat de raad accoord. 4. Voorstel van Burg. en Weth. tot het geven van eervol ontslag aan A. de Ruijter als gemeentereiniger, wegens het bereiken van den 65— jarigen leeftijd. Wordt aangenomen. De Voorzitter zegt reeds sollicita ties voor deze functie ontvangen te hebben. B. en W. hebben echter nog niet besloten hoe in de vacature te voorzien. Er kan een nieuwe reiniger worden aangesteld, doch er is ook een andere oplossing mogelijk. Door gebruik te maken van paardentractie kan op den reinigingsdienst bespa ring verkregen worden. Daardoor zou z.i. personeel vrij komen, in besloten vergadering zullen B. en W. nog verdere mededeelingen doen. Mocht echter een nieuwe reiniger worden aangesteld, dan wordt een oproep voor sollicitaties geplaatst. 5. ingekomen Stukken. Van Ged. Staten is ingekomen een besluit tot verdaging der goedkeuring der begrooling. Ged. Staten hebben goedkeuring verleend aan het raadsbesluit tot helling van opcenten op de G.F.B. Van de Commissie tot wering van Schoolverzuim is verslag over 1933 ingekomen. Van het Nat. Crisis Comité is een schrijven ontvangen betreffende zgn. hulpverleening B. Het N.C.C. wil een bedrag van f 4.20 per werklooze beschikbaar stellen voor uitkeering in natura, mits de gemeente daarvan 50 pCt. betaalt. De kosten voor de gemeente zijn f275. Besloten wordt op deze voorwaarde in te gaan. De directie der Staatsspoorwegen deelt mede dat de Spoorstraat en de Leeriouwerstraat, die eigendom zijn van de S.S. doch in onderhoud bij de gemeente, kunnen worden aangekocht voor f2. Naar de Voorzitter zegt zal ook het plantsoen voor het Station binnenkort overgenomen kunnen worden, zij het tegen een iets hoogeren prijs daar hier beplanting is aangebracht. Besloten wordt bedoelde straten aan te koopen. De directie der Harslijmfabriek verzoekt gebruik te mogen maken van den oprit bij deze fabriek, ten lehoeve van door haar aangekochte perceelen. Dit recht wordt verleend tegen een recognitie van f 2.50. Het Centraal Archief en Inlich tingenbureau inzake Maatschappelijk Hulpbetoon verzocht de gemeente zich bij het bureau aan te sluiten. Het doel is het tegengaan van mis leidingen bij openbare inzamelin- Crowther gaan. Wie is dat? Hij heeft meer verstand van rubber dan heel Leeds bij elkaar. Is hij een knap chemicus? Ja. Maar hij weet alles uit de prac- tijk, hy heeft er nooit in gestudeerd. En dat is eigenlijk niet voldoende. Je moet het een professor aan een Universiteit voorleggen, die een erkende specialiteit is op het gebied van scheikunde. Kent u zoo iemand? Ja. Professor Sheepsranks. Als die zegt dat dit werkelijk rubber is, is je fortuin gemaakt. Luister kindje, mij kun je vertrouwen, nietwaar? Natuurlijk! riep het meisje uit. Luister, ging hij voort, als Jack Crowther en Professor Sheepshranks verzekeren, dat die rubber deugt, zal ik het zakelijke gedeelte voor je in orde maken. U bent te goed voor me, Mr. Briggs, riep Nancy uit, terwijl ze tot de deur met hem meeging. Maar plotseling legde Elyah Briggs zijn handen op haar schou der. Nancy, lieve kind, je weeV dat ik een ouderwetsch man ben. En ik geloof in de woorden van den Bijbel. Dat weet ik, Mr. Briggs. Ik zeg je, dat je vader alles weet wat je voor hem gedaan hebt en dat ook Mary Judson niet ver van ons af is. Ik weet het niet of je zult slagen, maar je vader moet trotsch op je zijn, meisje. En ik wou, dat je mijn dochter worden kon. Ik weet wel, dat er weinig kans is, maar ik zou er zoo gelukkig mee zijn. Goeden nacht, kindje en de Hemel moge je bij staan. Nancy leefde de volgende dagen in een voortdurende opwinding. Eerst ging ze naar Londen, waar ze een lang onder houd met den professor had, en daarna volgde een tijd van afwachten. Wat zou hij er van zeggen? Zou haar wensch ver vuld worden of zou alles als rook ver vliegen? Het eerste nieuws kwam van Elyah Briggs. Hij kwam op een avond laat nog naar Laburnum Cottage om Nancy te spreken. Ze sprong op van haar 'stoel, toen hij de kamer binnen kwam. Heeft u nieuws?, vroeg ze ademloos. Ja. Ik kom juist van den ouden gen. De minister en Ged. Staten hebben op aansluiting aangedrongen, reden waarom de voorzitter thans voor stelt op het verzoek in te gaan. De kosten bedragen slechts f 5. De heer Timmermans ziet in dit bureau een baantjesjagerij en daar wenscht hij niet aan mede te wer ken. Met algemeene stemmen wordt besloten niet toe te treden. Ged. Staten wenschen eenige wij zigingen te zien aangebracht in het contract met de IJsclub. De raad heeft tegen deze lormeele aanvullingen geen bezwaar. Een schrijven van het gemeente bestuur van Breda, betreffende de salaiissen van ambtenaren van den Warenkeuringsdieest, wordt voor kennisgeving aangenomen. Verzoeken om vermindering van terrasDelasting zijn ingekomen van de heeren ïMouthaan en de Jong. De Voorzitter klaagt er over dat dit soort belastingen zoo slecht betaald worden men behandelt de gemeente minder beleefd als men particulieren zou doen. Gezien de tijdsomstan digheden zijn B. en W. bereid ver mindering te geven. Zij stellen voor de bedragen tot de helft te vermin- Crowther. Haar beenen trilden zoo, dat ze op nieuw moest gaan zitten. Vertel me alles. Het is geen goed nieuws, kindje, zei Elyah. Is het geen rubber? Ik vroeg Jack mee hierheen te gaan, maar hy wilde niet. Dus het is een mislukking? Elyah keek eenige seconden zwijgend voor zich uit. Neen, dat beweerde hij niet. Hy zei, dat het practisch uitvoerbaar is. Dus het is geen werkelijke rubber? Ja en neen. Hij zei dat het rubber was, dat het gevulcaniseerd kon worden en dat het toch niet heelemaal deugde. Niet heelemaal deugde? herhaalde Nancy langzaam. 'Meer kon ik niet uit hem krijgen, ging Elyah voort. Hy stond er zelf ver steld van. Hij zei me, dat hij eerst dacht, dat het goede rubber was en toen hij het wilde gebruiken, deugde het niet meer. Zal ik hem vragen om hier te komen? Neen, zuchtte het meisje, ik zou het niet kunnen hebben. Arm meisje, arm meisje, zei de vriendelijke Yorkshirer meewarig. Maar geef den moed niet op! Jack zei alleen, dat er iets aan haperde, een kleinigheid. Een kleinigheid haperde, herhaalde Nancy. Het waren de woorden van Mary Judson. Ik wilde, dat ik beter nieuws had, besloot Elvah, maar misschien kan professor 'Sheepshranks je meer vertel len. Zoo was het dus mislukt. Alles had ze ervoor op het spel gezet en ze was niet geslaagd. Want ze had niet de minste hoop, dat het oordeel van den professor gunstiger zou zijn. Den volgenden dag was er een brief van hem. Gedekt met den mantel van wetenschappelijke en technische termen kwam zijn opinie on geveer met die van Jack Crowther over een. Ik moet u ondanks alles geluk- wenschen met uw mislukking. Eerst dacht ik, dat u geslaagd wasen dan volgde precies hetzelfde verhaal dat de ander gedaan had. De brief eindigde: U bent op de grens van een volmaakte uitvinding; en door deze woorden was Nancy, ondanks alles, gelukkig gestemd. Ze wist wat het beteekende als professor Sheepshranks haar dit verzekerde. En den anderen dag ging ze zingend aan het werk. Ze wilde slagen. Ze gal' den moed niet op. Februari ging voorbij, Maart en April en nog altijd was ze aan het werk. Nog altyd wist ze niet wat er ontbrak. Het was en bleef een kleinigheid! Maar wat? Wat? Toen Mei was gekomen, be sloot ze iets te probeeren. In Duitschland leefde een oude bekende geleerde, die 'n uitgebreide studie van synthetische rub ber gemaakt had. Ze ging hem opzoeken in Leipzig. Professor Luther, een oude vriendelyke heer, ontving haar met belangstelling. Hij vertelde haar, dat hij er nooit in was ge slaagd werkelijke rubber te vervaardigen, die de echte kon vervangen en bovendien had hij het op wetenschappelijke basis geprobeerd. Zoo bracht ook dit bezoek haar geen stap verder. En de tijd werd hoe langer hoe kostbaarder. Vier van de vijf jaren waren voorbijgegaan en als ze niet gauw zou slagen, was Trevanion Court voor haar verloren. En dat mocht niet gebeu ren! Juni kwam in het land en nog al tijd maakte ze geen vordering van betee- kenis. En een groot verlangen om Corn wall terug te zien, maakte zich van Nan cy meester. Ze moest het oude huis te rugzien om moed en kracht voor de laat ste poging te verzamelen. John Shawcross maakte geen tegen werpingen, toen ze hem vacantie vroeg. De zaken floreerden en hij was meer dan tevreden met Nancy's ontwerpen. Ga er maar een paar dagen tusschen uit, miss Nancy; dat zal u geen kwaad doen, moedigde hij haar aan. En op een stralenden Juni-dag braent Nancy alles van waarde naar de Bank en vertrok naar Cornwall. Van John Tre- fry had ze nooit meer iets gehoord Ze wist niet eens of hij wel naar Zuid-Ame- rika was gegaan. Aan het station gekomen, ontmoette ze Ben Briggs. Ze had hem herhaaldelijk ge sproken na dien bewusten avond; maar nooit was er meer een woord tusschen hen gewisseld over de geschiedenis van het gestolen document. Hij was nu can- didaat voor het Parlement. Ily was dien dag meer dan vriendelijk en hij bracht haar reislectuur en bonbons. Heb je al nadere vorderingen ge maakt? vroeg hij. Ze schudde zwijgend het hoofd. Nancy, zei Ben, zul je er aan den ken, dat mijn gevoelens voor jou hetzelf de zijn gebleven? Dien avond heb je slechte dingen van me gedacht, maar je weet dat ik alles deed uit liefde voor jou. Kun je me geen hoop geven, Nancy? Ze gaf geen antwoord. Is er een ander? vroeg hij angstig. Nancy dacht aan John Trefry en aan den laatsten brief. Neen, Ben, er is geen ander, zei ze zacht. Dan zal ik je toch winnen! Schud niet van neen, Nancy, en Trevanion Court zal je ook terughebhen. De trein reed uit het station, terwyl die woorden haar nog in de ooren klon ken. Ze leken een goede voorspelling. Een uur later dacht ze niet meer aan Leeds en zijn bewoners. Ze had Mrs. Uren geschreven en in gedachten haalde ze het kleine huisje en het uitzicht op zee voor den geest. Ze was byna thuis; ze voelde het aan alles. Bijna machinaal haalde ze uit haar koffer een stuk rubber te voorschijn. Waarom ze het had meegenomen, wist ze niet; er was ook een stuk Para-rubber in de koffer. Ze vergeleek het zuchtend: Waarom kon ze toch dat kleine myste- rieuse geheim niet vinden? Ze dacht aan Professor Sheepshranks brief. Als ze het kon vindenHoe zou alles in haar leven veranderen. De trein snelde door het prachtige landschap. Een uurtje later kwam ze aan het kleine station. Ze zag den stations chef die haar als kind al geholpen had met haar bagage toen ze van school kwam; ze zag de kruiers, die haar her kenden, ze zag Ze opende de coupé als in een droom; ze stak haar beide handen uit en riep: John! ben jy het, John? Wordt vervolgd. De Echo van het Zuiden, Waalwybsche en Langstraatscbe Courant* S.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 1