Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
hflflR ERFDEEL.
m
v Verwildering.
FEUILLETON
i
Weet wat ge koopt!
NUMMER 20.
WOENSDAG 7 MAART 1934.
57e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE j
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bü contract flink rabat.
WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN.
Reclames 40 cent per regil.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
Telefoon No. SS.
Telegr.-adresECHO,
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Wij lezen in de Maasbode
Men weet, dat Nederland tegen
woordig 'n politieke partij rijk is,
die de voorstelling propageert als
ware ons volk een zedelijk gezonken
natie en onze regeerders een stel
immoreele lieden.
Uiteraard is het onmogelijk en
ondienstig in te gaan op al de
insinuaties, welke op vergaderingen
en in blaadjes worden geuit. Het
ware eenvoudig helpen aan ver
spreiding van laster of kwaad
sprekerij.
Op twee dingen moeten wij
echter wijzen.
In een der fascistische blaadjes
van de partij-Mussert wordt een
beschuldiging geuit aan een der
Ministers, die als advocaat, jaren
geleden, onoorbaar zou zijn opge
treden. Deze Minister zou een
»strooman« zijn geweest in een
ongure N.V. (natuurlijk uit geldbejag)
hij zou een »onware verklaring«
hebben afgelegd enz. enz.
Feit is nu, dat de bedoelde
Minister nooit strooman is geweest
en evenmin ooit een valsche ver
klaring heeft afgelegd. Wel is ons
bekend, dat de zaak, waarop blijk
baar wordt gedoeld den Minister,
die toen nog advocaat was het
is mr. Marchant duizenden
guldens heeft gekost en dat hij er
nooit een cent van heeft genoten.
Te Amsterdam is deze week ook
in het Concertgebouw, alweer door
een man van de Mussert-partij be-
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
Joseph Hocking.
weerd, dat een andere Minister, n 1.
mr. Verschuur, een valsche aan
klacht zou hebben ingediend tegen
een chauffeur. De waarheid is, dat
de heer Verschuur nooit aan een
aanklacht heeft gedacht, maar
evenals ieder ander, na een auto-
ongeluk, zijn meening over de
toedracht der zaak naar eer en
geweten heeft meegedeeld. Over de
onbaatzuchtigheid, juist van dezen
Minister, zouden wij feiten kunnen
mededeelen, die de lasteraars diep
zouden beschamen. Wij zullen dat
niet doen, maar wel vragen wij
ons af, welk gezelschap de heer
Mussert omringt en of dit gezag
ondermijnend gemodder, dat metho
disch begint te worden, misschien
dienen moet om ons volk te ver
heffen. Het lijkt ons eerder een
uiten van een geest van verwilde
ring, welke wij binnen onze grenzen
niet mogelijk hadden geacht en
waartegen wij, blijft dit zoo voort
gaan, strenge repressie geboden
achten.
Het Nederlandsche volk behoeft
niet te dulden, dat de hoogste
dragers van het gezag, die zich
uiteraard moeilijk weren kunnen
door onverantwoordelijke warhoof
den in hun eer en goeden naam
straffeloos worden aangerand.
Wij hopen uit het désavoueeren
van een der meest geruchtmakende
sprekers door de N.S.B. te mogen
besluiten, dat men ook daar niet
van dergelijke practijken gediend
is. Men deed echter beter zich er
niet mede te compromitteeren.
»Ik ben zelf ook van meening,
dat cumulatie van inkomsten uit
openbare ambten, zeker in dezen
tijd, ongewenscht is. Maar ik draag
aan de Koningin de besten voor. Ik
kan van voordrachten geen schab-
lonenwerk maken. Er zijn tientallen
Indische sollicitanten, doch er wor
den er maar zeer weinigen benoemd.
Maar er zijn er onder, die werkelijk
zoo bekwaam zijn, dat ik mijn
plicht niet zou doen, als ik hen niet
zou voordragen. Het zou toch on
verantwoordelijk zijn, indien iemand,
die eenige tientallen jaren in de
tropen gediend heeft, niet benoemd
zou mogen worden.
Mannen als Idenburg, Colijn, Feber,
Fock of Weiter zouden dan vanzelf
zijn uitgeschakeld en nooit een
openbare functie kunnen bekleeden.
Dit is een onhoudbaar standpunt en
ik aanvaar l het dan ook niet. Zulke
benoemingen zijn uitzonderingen,
maar als ze geschieden, moet men
ook overtuigd zijn, dat hier uitmun
tende capaciteiten den doorslag heb
ben gegeven en dat in het waar
achtig belang van de gemeenschap
is gehandeld.»
BUITENLAND.
Is Habiclit ontslagen
De Neue Zurichter meldt, dat na
afloop van het ultimatum van Th.
Habicht, den landsleider der N. S. D.
tieke heerschappij, doch dat zij'he-
oogt de leer van Christus aan het
volk deelachtig te doen worden en
in de toekomst eveneens door de
corporaties worden gevormd. Wij
willen echter de autonomie der
landsregeeringen handhaven. Wij
willen den afzonderlijken gebieden
hun rechten niet ontnemen.
De opbouw van onzen staat in
christelijken en katholieken geest,
heeft niets uitstaande met het begrip
»clericalisme». Onze bisschoppen
hebben de priesters uit het open
bare leven teruggetrokken. Daardoor
heeft de kerk het bewijs geleverd,
dat het niet gaat om een ruwe poli-
CUMULATIE.
Minister de Wilde, sprekende over
de benoemingen van burgemeesters
die reeds Indisch pensioen genoten,
heeft aan de «Maasbode» verklaard
Nadruk verboden.
57)
Dollfuss even weinig notitie van het
ultimatum heeft genomen als er aan
dacht, in het voorstel te treden.
Ook in leidende Duitsche nazi-
kringen is men slecht te spreken
over de tactiek van Habicht.
Habicht is volgens dit blad reeds
als inspecteur der Oostenrijksche
N. S. D. A. P. afgezet.
Het ziet in het ontslag van Ha
bicht min of meer een bekentenis
van de tegen Oostenrijk gemaakte
fouten.
Oostenrijk's nieuwe Grondwet.
In een te Villach gehouden rede
heeft bondskanselier Dollfuss een
uiteenzetting gegeven over de grond
slagen der nieuwe constitutie, die,
naar hij mededeelde, reeds de vol
gende week van kracht zal worden.
zoodoende het volk opwaarts te
leiden.
Vraagt ge alleen tandpasta, dan kan men U
voor alles geven. Vraagt daarom beslist
1VOROL, en ge ontvangt de beste tandpasta.
De ontmaskering der Slauisky-bende.
In Frankrijk worden steeds meer
arrestaties vei richt in de Stavisky-
affaire.
Het blad «Figaro» weet te ver
melden dat onderzoekingen naar de
overzijde van den Rijn hebben ge.
leid. Zij wijzen hier naar een per-
r» i soon, die nauw, doch geheim, be-
O,er den corporaUeven opbouw ,rokken was bij de jongste politieke
zeide Dollfuss gebeurtellissen ju Duitschland.
De vorming der corporaties za onderzoek niet ui
John legde haar alle electrotechni-
sche en chemische bijzonderheden
nauwkeurig uit en eenige uren later
stonden dé man en het meisje gebogen
over een donkere massa.
Nancy was verrukt.
Zoodra het afgekoeld is zullen we
het in plakken snijden, zei John en
daarna zal ik het vtilcaniseeren. Nancy,
liefste, ik geloof werkelijk dat dit een
van de geweldigste ontdekkingen van
den tegenwoordigen tijd is.
Dat beteekent dat ik Trevanion
Court terugkrijg, snikte het meisje ont
roerd.
Het was laat in den avond toen ze
samen den weg naar het huisje van
mrs. Uren insloegen.
John, zei Nancy, morgen gaan
we naar Trevanion Court.
Ik zou het niet doen, als ik jou
was.
Waarom niet?
Omdat je nog geen absolute ze
kerheid hebt. Het kan nog jaren duren
voor alles volkomen in orde is.
Jaren? Ik kan geen jaren meer
wachten. Over een jaar is de optie ver
vallen. i
Toch mag je niets overhaasten.
Als jij eens wist hoe ik er naai
smacht om die Beels er uit te jagen!
Dat kan ik me voorstellen, Nancy-
lief
Jouw naam zal bekend worden
als een van de grootste ontdekkers,
zei het meisje enthousiast. Wat ben ik
toch trotsch op je.
Maar ik heb er niets aan gedaan.
Het is jouw werk, Nancy.
Neen, we hebben het allebei te dan
ken aan Mary Judson en haar vader.
Als het blijkt dat we geslaagd zijn, is
het ook een eerherstel voor dien zon
derlingen ouden man.
We hebben nog een massa te doen,
zei John. We .moeten een octrooi
hebbenen kapitaal! Er moet een
maatschappij opgericht worden. Er
zijn een hoop zakelijke beslommerin-
gen.
Dat is erg prozaïsch, John. Ik heb
meer behoefte aan iets dramatisch.
Dan weet ik wat! zei hij lachend.
Iets buitengewoon dramatisch, Nan
cy. Laten we meteen gaan trouwen
Het zou heerlijk zijn, John, zei
ze stralend. Maar het kan niet. Als
ik trouw, moet dat van Trevanion Court
uit gebeuren. Ik wil in de oude kerk
trouwen en samen met jou naar het
oude huis terug gaan. Maar je bent
een schat dat je op het idee bent ge
komen!
nog eenigen tijd vereischen. Tot
zoolang zal een overgangsgrondwet
noodig zijn. Door de reorganisatie
van de regeeringen der Oostenrijk
sche bondslanden hebben wij de
desbetreffende voorbereidingen reeds
getroffen. In deze regeeringen zullen
voortaan geen politici meer zitting
hebben.
De regeeringen der landen zullen
HOOFDSTUK XXVIII.
HET OUDE HUIS.
De oude Jack Beel zat met zijn zoon
onder het portiek van Trevanion Court.
Het was September en de zon begon al
vroeg te dalen. De oude rookte behaag
lijk zijn pijp en keek uit over het prach-
tige landschap.
Je hebt een goede oogst gehad,
nietwaar vader?
Prachtig jong. Het land is rijk en
de velden brengen het meeste op uit de
heele buurt. En toch, bromde de oude,
ben ik niet tevreden. Ik had gewild
dat je Nancy had gekregen, jong.
Ik zal haar krijgen, klonk het
verachtelijk.
De oude man keek zijn zoon vol be
wondering aan. Arm en trots is ze,
zei hij. Wij benne de eigenaars van
de Court en zij heeft een baantje op
een fabriek.
En toch heeft de de hoop nog niet
opgegeven om het huis terug te koo-
pen.
Hoe weet je dat?
Heb geïnformeerd.
Is ze nog altijd op dat febriek?
Voor een maand was ze er nog.
Die tienduizend pond krijgt ze om-
mers nooit bij mekaar, nooit van
zijn leven zal ze het huis terug krijgen.
Neen nooit, zei Jack Sr. Maar
ik zal haar wel krijgen.
Ze zwegen allebei een poosje. Toen
begon de oude weer: Je kunt <1 r
maar niet vergeten, hè jong?
I Vergeten? Ik zal altijd verliefd
op haar blijven. Maar als ik haar krijg,
zal ik dat trotsche ding wel klein krij
gen.
Het zal me benieuwen wat ze hier
weer komt doen, zei de oude man na
denkend.
Komt ze hier? De jonge Jack
spyong overeind.
Ja, heb ik je dat niet verteld? Ze
heeft me geschreven.
Heeft Nancy je geschreven?
De oude knikte bevestigend.
uitge
wezen, zoo vraagt het blad, dat deze
persoon van Stavisky een »bon
Bayonne» heeft gekocht voor 20
millioen franc, terwijl hij wist, dat
deze valsch was
Heeft deze persoon verder niet ge-
eischt, dat deze 20 millioen gebruikt
warden voor een perscampagne,
welke werd geleid door twee jour
nalisten, die thans in hechtenis zijn
Waarom heb je er niks van ge
zegd?
Ik wou ereis kijken hoe je het zou
opnemen. Hier heb je den brief.
Het briefje luidde als volgt:
„Geachte Heer,
Daar ik toevallig in Cornwall ben,
kom ik Woensdagmiddag op Tre
vanion Court. Het zal me aange
naam zijn U daar te ontmoeten,
Hoogachtend,
NANCY TREVANION."
De Jonge Jack keek op zijn horloge.
Als ik dat geweten had
Had je een ander costuum aan
getrokken, vulde de oude lakoniek aan.
Waarom zou je je mooi maken
voor die meid? Als ik me niet vergis,
komt ze net de oprijlaan op.
En inderdaad kwam Nancy met een
vriendelijken glimlach op het gezicht
op het huis aanstappen. Ze zag de beide
mannen niet. Ze had alleen oogen voor
het huis en het landschap.
Kijk es goed na d'r, fluisterde de
oude, ze is zoo trots als een pauw.
De jonge Jack gaf geen antwoord.
Al zijn gevoelens voor het meisje wa
ren opgevlamd toen hij haar weer zag.
Denk er om, jong, je geeft niks
niemendal toe, waarschuwde Beel Sr.
De oude verschoof zijn stoel, Nancy
hoorde het geluid, keek op en zag het
tweetal zitten.
De oude man stond op om haar te
begroeten.
Goeden dag, mr. Beel, zei Nancy.
Hebt u mijn brief ontvangen?
Ja, en ik ben benieuwd waar u me
over wilt spreken.
De oude voelde zich niet op zijn ge
mak. Het deerntje daar bracht hem
van de wijs. Hoewel ze eenvoudig ge
kleed was, had ze zooiets onmisken
baars lady-likes, dat hij onwillekeurig
aan de oude tijden moest terug denken.
Hier hebt u ons allebei tegelijk.
Uw bezoek heeft toch niets met die op
tie te maken, vroeg de oude met onmis-
kenbaren hoon in zijn stem.
Daar kwam ik u juist over spre
ken, was het kalme antwoord.
Ik heb alle stukken hier. Er zijn
nog maar een paar maanden over...
Dat weet ik én ik vroeg me af...
Wat vroeg je je af? vroeg de oude
man nieuwsgierig.
Of u me een uitstel zou willen
toestaan.
De oude Jack grinnikte. Dat beviel
hem, dat ze een gunst kwam vragen.
Tien duizend pond is veel geld,
zei het meisje.
Maar zaken zijn zaken.
Ja, ik weet wel dat u wettig ge
rechtigd bent
Juist, wettelijk, viel de oude haar
in de rede, en we moeten ons aan de
wet houden, juffertje
Dus u hedoelt dat u zich precies
aan de overeenkomst wil houden?
Ja. Ik heb zwart op wit dat de
optie vijf jaar zou duren en als u me de
10.000.— niet voor half Juni kan be
talen, dan...
Zoudt u me werkelijk geen uitstel
willen geven? pleitte ze.
Uitstel geven? Nooit...
Tien duizend pond is veel geld,
hield ze aan. Stel u voor dat ik u con
tant 5000 gaf en verder bijvoorbeeld
vijf jaar lang 1000 per jaar
Zou dat kunnen? vroeg de oude
snep Kun jij aan 5000 pond komen
tegen aanstaanden Juni?
Er lag verwondering en ontsteltenis
in de oogei\ van de beide Beels.
Wordt vervolgd.
e Echo van het Zniden,
Waalwpscüe en Langstraatsclie Courant*
