Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Het overlijden van
H. M. Koningin-Moeder Emma.
FEUILLETON
I
ATRAX
belastingvrij. Prima en Billijk.
Bezuinigingshoekje.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE;
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. tt.
Telegr.-adres: ECHO,
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Het geheele land i9 in rouw Tot
in de kleinste dorpen luidden Woens.
dag de klokken Algemeen i9 de deel
neming.
Wij laten hier enkele persstemmen
volgen over H. M. de Koningin-
Moeder
Uit «de Maasbode»:
.Koningin Emma trok zich terug;
de Koningin Regentes bleef niets meer
dan de Koningin Moeder, al was dit
nog heel veel 1 Zij trok zich terug juist
zóóver, als zij dit doen moestver
genoeg om niemand in den weg te
staan en toch niet zóó ver, dat zij alle
contact met het volk verloor. Zij leefde
en leed met allen mede, bracht leniging
waar te lenigen viel toonde zoo echt.
weldoende belangstelling, waar deze
te toonen viel, maar steeds en overal
zonder hare positie, zonder de juiste
verhoudingen ook maar een oogenblik
uit het oog te verliezen. Fijn gevoel
en tact waren niet de minste onder
de rijke gaven van deze vrome en
wijze vrouw."
Uit «de Standaard
„Wijl zij was moeder en opvoedster
van onze Koningin, wijl zij als Re
gentes gedurende acht jaar het konink
lijk gezag voor Haar kind waarnam
en eindelijk, wijl zij als Koningin-
Moeder in zoovelerlei opzicht getoond
heeft een echte .landsmoeder" te zijn.
Koningin Emma was groot door haar
moederlijke teederheid, door haar die
nende liefde, door haar warme deel-
neming in het lief en leed van haar
volk. Ook door haar ontferming over
wat arm, nooddruftig en krank was.
Haar leven werd omstraald door den
zachten glans der liefde."
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Uit de N. R. Crt.
„Eene hooge opvatting heeft de
Koningin.Regentes gehad van haar
moeilijke taak. Met uiterste nauwge
zetheid is Zij hare plichten nageko
men. In onovertroffen liefde heeft Zij
haar streven er op gericht gehouden,
om, naarmate de opvoeding van Ko
ningin Wilhelmina voltooid werd, Haar
het centrum van het nationale leven
te doen zijn, middenpunt, waaromheen
wij on9 allen konden scharen, sym
bool van eenheid en landsgeluk. Dank
zij dit alles werd tijdens het Regent
schap de band, die sinds eeuwen Ne
derland en Oranje had saamgebonden,
opnieuw versterkt en nauwer aange
haald. Nog vele jaren zullen de vruch-
ten van dit prachtige werk onzer Ko
ningin-Regentes worden geplukt
Uit «Het Volk
„Thans is zij ontrukt aan den kring
van hen die haar na 9taan. Hoezeer
de Koningin ook het voorrecht heeft
genoten haar moeder tot op hoogen
leeftijd te behouden, zulk scheiden
blijft altoos een smartelijk gebeuren.
Voor de majesteit van den dood moet
de menschelijke majesteit buigen, maar
zwijgen ook de menschelijke geschillen
stil Wij betuigen onze deelneming in
de smart van de vorstelijke personen
die het verscheiden van een lieve ver
wante betreuren."
Uit «de Telegraaf»
„De goedheid, vriendelijkheid en
eenvoud, die Haar uiterlijk leven ken
merkten en die Haar zoo dicht bij
het volk brachten, verborgen een diepe
levenswijsheid en een aangeboren ge.
voel voor tact. eigenschappen die Haar
in de moeilijkste oogenblikken van
Haar leven telkens weer den juisten
uitweg wezen. Alles wat Zij aanraakte
vereenvoudigde zich en zoo schenen
de gewichtige beslissingen, die Zij vaak
had te nemen, ten minste uiterlijk
vanzelfsprekende dingen. Het eenvou
dige beleid gedurende de jaren van
Haar Regentschap en daarna al9 de
Vrouw, die het Koningschap zoo dicht
bij het volk bracht, getuigde van een
diep inzicht in de staatkundige pro-
blemen. Terwijl overal ter wereld de
tronen wankelden, heeft het Neder-
landsche volk geen oogenblik nagela
ten, met diepe sympathie en liefde op
te zien tot deze Moeder des Volks
Zelfs niet uit den mond van den meest
Y CA& 9
teleurgestelde ging ooit tot Haar een
bitter woord op Zij was onaantastbaar
in Haar goedheid, vriendelijkheid en
eenvoud."
Uit «Het Huisgezin
„Deze nationale rouw brengt allen
ichter bijeen, maakt den band met
iet Vorstenhuis nog inniger en brengt
e volksgenegenheid thans in verdub-
ïelde mate op de Koningin over.
In de geschiedenis van ons land
zal Koningin Emma blijven voortleven
als een weldoende verschijning, die
leel haar leven van plicht heeft gewijd
eer9t aan den koning haar gemaal,
daarna aan de koningin haar dochter,
en meer dan een halve eeuw aan heel
ïaar volk, in trouw en aanhankelijk-
leid haar verknocht.
Schenke God aan de goede en edele
vorstin, wier heele leven één acte van
wèl doen was, de eeuwige rust."
Uit de Prov. N-Br. en 's-Bossche Crt.
„Maar juist de echt vrouwelijke ga-
ven, die in zoo rijke mate haar deel
waren en waarvan zij, door den drang
van haar natuurlijken eenvoud, zoo
talloos vele malen onbewust heeft doen
blijken, zullen haar in de herinnering
van het volk doen voortleven als de
Koningin-Moeder, met welke betiteling
haar persoon en persoonlijkheid
tevens 1 op de beste wijze wordt
gekenschetst en geëerd."
Een woord van minister Colijn.
De „Maasbode" heeft eenige voor-
aanstaande regeeringspersonen ver
zocht, een kort woord te wijden aan
de nagedachtenis van H. M. de Ko
ningin.Moeder.
De minister president, dr. H. Colijn,
schrijft het volgende:
Zelden zal het zijn voorgekomen,
dat een uit den vreemde overgekomen
prinses zóó snel en zóó hecht een
plaats wist te veroveren in het hart
van het volk, waaronder zij voortaan
Tijdelijke reclame:
0.09
1 pakje Atrax-Malzena
Het tweede pakje voor
halve geld
VELO WASCHMACHINE MAATSCHAPPIJ N.V,
MEER DAN 100 FILIALEN IN NEDERLAND.
leven zou, als het geval is geweest roet
Koningin Emma
Die plaats kwam haar toe
Als stammoeder van ons huidig
Koningshuis
Als opvoedster van de Hoop van
Staat
Als Regentesse van het Koninkrijk;
Als Koningin der weldadigheid.
Haar gansche leven was een voor-
beeld voor allen door trouw en toe
wijding, door liefde en godsvrucht. In
dat leven was God Haar Sterkte en
Licht.
En thans zoo zeggen we den
Kamervoorzitter na buigen wij het
hoofd en danken God voor wat Hij
ons in Koningin Emma geschonken
heefteen flonkerende ster op gouden
grond.
Paus Pius XI aan Koningin
Wilhelmina.
Zoodra de H. Vader door bemid
deling van Zijne Excellentie Mon.
seigneur Schioppa het droevige nieuws
van het overlijden van H. M. de
Koningin Moeder vernam, heeft Z. H.
de Paus een telegram van rouwbeklag
gezonden aan H. M. de Koningin.
Rouwbeklag der Kamers.
De Eerste Kamer heeft het volgende
adres van rouwbeklag aan H. M. de
Koningin gezonden
Mevrouw
„De Eerste Kamer der Staten.
Generaal heeft met diepe ontroering
kennis genomen van het overlijden
van Hare Majesteit de Koningin-
Moeder.
Van ganscher harte deelt de Kamer
Nadruk verboden.
3.
Lord Ronald liep op zijn gemak naar
de steenen afscheiding aan den uitersten
rand van het terras en onwillekeurig keek
hij naar het donkere watervlak. Plotse
ling ontdekte hij, in de schaduw van de
kademuur, een roeibootje, met twee man
nen er in. De een hield het kleine vaar
tuig op zijn plaats door de riemen lang
zaam tegen den stroom in te bewegen,
terwijl de ander weggedoken zat in den
achtersteven. Lichtelijk verbaasd over
deze nachtelijke expeditie boog de edel
man zich naar voren, om te trachten er
wat meer van te zien te krijgen en hij
leunde met zijn armen op de borstwering.
Ben jij het?, riep de man in den
achtersteven met een norsche, ruwe stem.
Ja, ik ben het, antwoordde Lord
Tower, volkomen overeenkomstig de
waarheid. Maar tegelijk vroeg hij zich
af, wie in vredsnaam een samenkomst
op deze plaats en onder deze omstandig
heden kon hebben afgesproken.
Móói zoo; ik ben hierl klonk het
bescheid van den onbekende.
De politie zit me op de hielen. Een
of andere schooier moet ze een wenk ge
geven hebben. Misschien ben jij het zelf
wel en in dit geval zul je niet aan mijn
wraak ontkomen. Je hebt me al eerder
op een gemeene, valsche manier er in
laten loopen en dat ben ik nog niet ver
geten. Heb je het geld bij je?
Neen, schavuit die je bent, dat heb
ik niet, deelde Lord Ronald den man in
het schuitje op verbluften toon mede.
De onceremonieele wijze waarop hij
werd toegesproken, was dan ook inder
daad wel eenigszins verrassend. Maar als
je zooveel belang in de politie stelt, ver
volgde hij met een vleugje van zijn ge
wonen humor, er is hier een agent vlak
bij. Misschien wil je hem zien?
Hij wendde het hoofd om en riep den
politieman, die zich op geen 20 meter
afstand bevond.
Kom eens even hier! Er zijn een
paar kerels in een boot
Zijn woorden stierven gesmoord weg
in een kreet van woede en doodelijke
ontsteltenis. Een kronkelende lijn, als
lasso gebruikt, zwierde om zijn hoofd en
schouders en werd de volgende seconde
vastgetrokken.
In een oogwenk was hij over de borst
wering getrokken en voor de agent een
voet kon verzetten om op het geroep en
den angstkreet af te komen, zag hij de
beenen van Lord Tower verdwijnen.
Op dat moment verscheen Mr. Meikle-
john op het terras; bleek en buiten adem.
Qok hij ving een glimp op van iets, dat
in de rivier verdween en hij rende naar
de steenen afscheiding, vergezeld van
den onthutsten agent.
Plotseling werden ze opgeschrikt door
een luiden plons en ze bleven als aan
den grond genageld staan.
Het heele drama had zich bliksemsnel
afgespeeld. Toen ze even daarna over de
duistere oppervlakte van de rivier tuur
den, konden ze nog juist het silhouet
waarnemen van een klein bootje, dat zich
zoo vlug als de armen van den roeier het
maar toelieten, voortbewoog naar den
zwartgapenden muil van den tweeden
boog van Westminster Bridge, 't Schijn
sel der bruglantaarns verlichtte een
oogenblik de omtrekken van het vaartuig
en beide mannen zagen de twee inzitten
den; de een uit alle macht roeiend, de
ander naar het scheen trekkend aan het
een of ander dat aan een lijn bevestigd
zat.
Wat is er gebeurd?, riep Mr. Meikle-
john met een schorre trillende stem. Hij
was half verdoofd van ontzetting; een
verschrikkelijk vermoeden belette hem
klaar te denken.
Ik weet het niet, mijnheer, was het
antwoord. Geen twee minuten geleden
kwam Lord Ronald Tower het terras op.
Hij rookte een sigaar en wandelde naar
de borstwering. Hij keek naar het water
en ik geloof, dat hij in zichzelf aan het
praten was. Opeens wendde hij het hoofd
om en riep me en in het volgende oogen
blik was het alsof hij door onzichtbare
handen werd opgetild; zijn lichaam
gleed over de afscheiding en verdween
in de rivier. Ik heb nog nooit zoo iets
gezien!
Hemel nog aan toe, ik ben ook op
het kantje af den dans ontsprongen
Ze hebben hem voor mij aangezien.
De agent riep zijn collega om zich bij
hem te voegen en bulderde toen tot de
twee mannen in de bijna onzichtbaar ge
worden boot:
Kom terugdeze richting uit!
Er ligt iemand in het water!
Hij had net zoo goed de zwijgende
Theems kunnen aanspreken. Met nog 'n
krachtige ruk verdween het schuitje in
de duisternis van den boog.
Wel, zooiets beestachtigs heb ik
nog nooit meegemaakt! riep de eerste
agent verontwaardigd. Ik veronderstel,
dat die twee lui op de een of andere ma
nier kans hebben gezien Lord Ronald
over de borstwering te trekken. Waar
schijnlijk hebben ze een touw om zijn
nek gegooid. Zeg, dit tot zijn collega,
ga jij direct de rivierpolitie telefonee-
ren, dan zal ik den inspecteur waarschu
wen. Of we hier al staan te kijken geeft
geen steek.
Vijf minuten later wist het heele La
gerhuis en binnen het half uur heel
Londen dat het parlementslid Lord
Tower op mysterieuze manier door een
paar onbekenden in een boot van het
terras van St. Stephens in de Theems ge
trokken was en naar alle waarschijnlijk
heid een gruwelijken dood had gevonden
in het water.
De zeldzaam-brutale aanslag op een
lid van het Lagerhuis op den on-
schendbaren bodem der Engelsche volks
vertegenwoordiging nog wel veroor
zaakte, zooals te begrijpen valt, een ge
weldige sensatie. Het eerste werk van de
EoIItie was haar vangarmen uit te strek
en naar een vrouw, over wier signale
ment zij beschikte en van wien verder
bekend was, dat zij Rachel heette. Deze
vrouw had vroeg in den avond bij het
ing'angshek van het Huis den afgevaar
digde van North Loamshire aangeklampt
en een gesprek met hem gevoerd.
Maar Mr. Meiklejolhi zelfs was te zeer
geschokt door de verschrikkelijke ge
beurtenis, waarvan hij voor een deel
ooggetuige was geweest, om de autoritei
ten veel inlichtingen te kunnen geven.
Verward en afwezig verklaarde hij,
dat de vrouw in kwestie een volslagen
vreemde voor hem was geweest. De me-
dedeelingen van den politie-agent, die
't tweetal had gadegeslagen, klopte wel
iswaar niet met deze verklaring, maar
de afdeeling van Scotland Yard, die de
aangelegenheid behandelde, moest nood
gedwongen een nader onderzoek naar dit
punt laten rusten tot Mr. Meiklejohn zijn
geestelijk evenwicht eenigszins zou heb
ben teruggevonden.
De rivierpolitie zocht over een afstand
van verscheidene mijlen de rivier af
Het tij viel en de nieuwe dag brak
aan, maar de moeizame arbeid bleek te
vergeefs; geen spoor van het roeibootje
of zijn misdadige opvarenden, noch van
het lichaam van Lord Tower werd ont
dekt.
Het was een geheimzinnig geval, op-
windend en huiveringwekkend van ge
heimzinnigheid. En in het brandpunt van
het raadsel stond het feit, dat Mr. Meik
lejohn, afgevaardigde van North Loams
hire, een sleutel tot de oplossing scheen
te bezitten en dat bezit met de meeste
stelligheid loochende. Zoodra hij er kans
toe zag verschanste hij zich op zijn ka
mers in Victoria Street en een discrete
bediende poeierde alle bezoekers af met
de nadrukkelijke verzekering dat Mr.
Meiklejohn in bed lag en te ziek om
iemand te ontvangen.
HOOFDSTUK III.
We maken kennis met Winifred.
De couranten waren den volgenden
dag letterlijk razend van opwinding. Het
is dan ook warempel geen dagelijks voor
komende gebeurtenis, dat een lid van het
Parlement met een lasso van het terras
wordt getrokken en hals over kop in de
Theems ploft.
Menschen, die allerminst tot de gere
gelde krantenlezers behoorden, waagden
dien ochtend tegen hun gewoonte hun
penny aan een nummer en verslonden
alle bijzonderheden van het misdrijf. Een
van de bladen, het meest sensationeele
van een voor geen kleintje vervaarde
sensatiepers, kondigde in een daverende
„headline" over de breedte van de ge
heele frontpagina aan, dat zijn redactie
over „zeer speciale inlichtingen" be
schikte en dat de lezers „schokkende en
opzienbarende onthullingen" konden te
gemoet zien.
Een meisje dat Blackfriars Bridge pas
seerde met den ononderbroken stroom,
die eiken morgen van het Zuiden van
Londen naar de City golft, om den dage-
lijkschen arbeid te gaan verrichten, kocht
een beetje verlegen een exemplaar van
het bedoelde blad en terwijl ze haar weg
vervolgde over het Embankement, ver
traagde zij haar stap.
Het was een heel knap meisje, arme
lijk maar netjes gekleed en haar heele
persoonlijkheid maakte den indruk van
niet-op-zyn-plaats-zyn tusschen de ande
re meisjes, die zich op dit vroege uur
naar winkels, werkplaatsen en ateliers
haastten.
Ongetelde duizenden van jonge vrou
wen komen tusschen 7 en 9 uur over
Blackfriars Bridge de City binnen, maar
de meesten zijn opgewekt, levendig, uit
bundig en herrie-achtig zelfs resolute
types, die je duidelijk laten merken, dat
ze drommels goed op zichzelf kunnen
passen.
Maar dit meisje was anders. Noodzaak
dwong haar haar eigen brood te verdie
nen, maar zelfs de harde leerschool van
Londen, „de stiefmoeder met het steenen
hart" scheen in staat geweest haar zelf
vertrouwen bij te brengen.
Een kerkklok sloeg kwart over achten.
Het meisje glimlachte met een kinderlijke
vreugde, die iets aandoenlijks had.
Wat bof ik vanavond, peinsde ze in
een plezierige stemming, ruim tien mi
nuten vóór mijn tijd en rijk genoeg om
een krant te koopen! En dan zoo'n zalige
morgen
(Wordt vervolgd).
He Echo van het Zuiden,
Waalwtjbscbe en Langstraatsclie Courant*
IJ moet die Atrax-Arllkelen
eens een keer prebeeren!
Iedere winkelier kan ze U leveren*
Ala hij ze nog niet verkoopt bestelt hij
ze gaarne veer Ut
0.04'/,
toch ook
KILO TAFELBILJARTS
