Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. (i mwss FEUILLETON .NCOJOBPABATiD De tramfusie in Noord-Brabant. NUMMER 32.' jNVOENSDAG 18 APRIL 1934. 57e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE» WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN, Telefoon No. Ift. Telegr.-adreaECHO. Prijs der Advertenti8n: 26 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regtl. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEEDE BLAD. EERSTE BLAD. De Tweede Kamer der Staten Generaal staat voor een beslissing, die voor de ontwikkeling van het vervoerwezen, en daarmede van het geheele economische leven van de provincie Noord—Brabant, van zeer -groote beteekenis isde kwestie der tramfusie. Zal men een totaal verouderde vervoersinstelling kunstmatig in het leven trachten te houden, ook daar, waar deze volkomen is over vleugeld en volkomen is overbodig gemaakt door het streekvervoer middel bij uitnemendheid de auto? Ofwel zal men een klaar inzicht toonen voor de vrije, gezonde ont wikkeling van het transportwezen Het zijn deze vragen die de tegen standers der fusieplannen zich gesteld hebben. Met reeksen van argumenten hebben zij getracht aan te toonen dat slechts eene juiste oplossing van het hangende probleem mogelijk is meegaan met den tijd en een ver ouderde instelling een natuurlijken dood laten sterven. De actie tegen de fusieplannen is gekomen uit de voornaamste belang hebbende kringenBrabant's handel en nijverheid in hun officieele ver tegenwoordiging, de Kamers van Koophandel en Fabrieken. Voor kort hebben wij in extenso het gezamenlijk adres der Brabant- sche Kamers, waarbij toen echter de Bossche Kamer nog ontbrak, in ons blad gepubliceerd. Inmiddels heeft ook de K. v. K. voor 's Bosch en Omstreken besloten de actie te steunen, zoodat thans alle Brabant- sche Kamers zich tegen het aanhan gige wetsontwerp hebben uitgespro ken. Sinds de publicatie van dit adres is op initiatief van de aanstaande directie der gefusionneerde tram- van „De Echo van het Zuiden". wegen een tegenactie gevoerd, en het is om de wijze waarop deze actie gevoerd werd, dat de gezamen lijke Kamers voor een gezelschap vertegenwoordigers der provinciale en landelijke pers in het gebouw der Tilburgsche Kamer een nadere uiteenzetting van hun standpunt hebben gegeven. Deze bijeenkomst stond onder leiding van den heer Jos. de Pont voorzitter der Tilburgsche K. v. K., die er in zijn inleidend woord zijn teleurstelling over uitsprak, dat het oordeel der K. v. K. over het wets ontwerp niet is gehoord. De plannen waren immers niet spoedig genoeg omlijnd, om een meening er over uit te spreken. Zoodra het wets ontwerp is verschenen is door alle Kamers een onderzoek ingesteld. De heer de Pont zeide dat de Kamers na dit onderzoek van oordeel zijn dat de beteekenis der tramwegen voor het personenvervoer geheel is verdwenen, terwijl deze voor het vrachtvervoer vrij gering te achten is. Na verschillende argumenten te hebben onderstreept, die reeds in het adres der K. v. K. zijn naar 1 voren gebracht, ging de lieerde Pont in op de bewering dat het niet de bedoeling is om het geheele net van tramwegen te laten voortbestaan. Uit de pas verschenen Memorie van Antwoord meende spr. te mogen concludeeren dat dit wel de bedoe ling schijnt. Wanneer het huidige wetsontwerp wordt aangenomen, zal het gevolg daarvan zijn dat Brabant voor een groot aantal jaren zit opgescheept met een ouderwetsch vervoermiddel, dat een rationeele oplossing van het vervoervraagstuk in den weg zal staan. Dit is het hoofdbezwaar der Kamers. Sprekende over de actie, die tegen het adres der Kamers gericht is, merkte de heer de Pont op dat daaraan slechts weinig waarde te hechten is. Zoo ziet men dat deze actie gesteund wordt door zaken en instellingen, die in het geheel niets per tram vervoeren, of die anderzijds aan de K. v. K. bericht hebben dat zij tegen de fusieplannen zijn En dan, de zaken die hun handteekening aan de tegenactie gaven vertegen woordigen slechts kleine particuliere belangen, die moeten achter staan bij het algemeene belang dat de K. v. K. beoogen. Tegen monopoliseering. Ookmr. B. van Spaendonck, secre taris der Tilburgsche K. v. K., gaf een uiteenzetting en daarbij wees hij erop dat de Kamers zich prin cipieel verzetten tegen het scheppen van een monopolistische positie voor het gefusionneerde bedrijf. Dit voor naamste bezwaar der Kamers is in de Memorie van Antwoord niet weerlegd. Men tracht het voor te stellen alsof de Kamers alle tram wegen radicaal willen opheffen, doch dit is geenszins het geval. Als op bepaalde trajecten een tramweg zeer gemotiveerd kan worden instand gehouden (b.v. met het oog op de bieten vervoer), dan zullen de Kamers zich daartegen niet verzetten. Of bepaalde lijnen moeten blijven bestaan is een kwestie van techni sche studie. Het wetsontwerp is echter ingediend zonder dat daaruit voor spr. van deze technische studie blijkt. De positie der Langstraatsclie tramlijn. De hangende fusie—plannen be oogen, aldus mr. van Spaendonck, het instand houden der tramverbin dingen van Oostnaar West Brabant. Toen de vertegenwoordigers der Kamers met provinciale autori teiten gesproken hebben over de opheffing der tramlijn 's Bosch- WaalwijkTilburg, ten aanzien van welke lijn men algemeen overtuigd is dat zij dient te worden opgeheven, toen is geantwoord dat deze lijn in geen geval gemist zal kunnen mor den, omdat daarmede de schakel zou wegvallen tusschen de Oost en WestBrabantsche tramnetten. Er is gezegd dat de tram moet kunnen concurreeren tegen elk ander vervoermiddel en dat zij daarom de goederen door de geheele provincie moet kunnen vervoeren. Van de C.H.V. van den N.C.B. te Vegliel heeft men reeds de toezegging weten los te krijgen dat deze haar vervoer naar WestBrabant per tram zal doen plaats hebben, via de Lang straatTilburg— Dongen. Uit dit alles blijkt wel dat het de bedoeling is het tramnet in de geheele provincie te handhaven, en daartegen is de actie der K. v. K. gericht. Het oordeel der gemeentebesturen. Spr. ging in op de bewering in de Memorie van Antwoord dat het oordeel der gewestelijke autoriteiten moet worden gerespecteerd. Echter is een groot aantal gemeentebesturen in het geheel niet voor handhaving der trams. Zij zien daarin ernstige bezwaren, vooral voor het stads verkeer. Spr. deed in dit verband voorlezing van brieven van de gemeentebesturen van Tilburg en Goirle, die een scherp afwijzend standpunt innemen. De bewering dat »de gewestelijke autoriteiten» voor handhaving zijn vond spr. niet gemotiveerd. De K. Naar het Engelsch van LOUIS TRACY. Nadruk verboden. Heb ik daar misschien niet 't recht toe? U komt mij hier lastig vallen over die historie. Waarom nu juist mij? Waar om word ik juist uitgezocht onder de meer dan zeshonderd medeleden van Lord Ronald als iemand die speciaal op de hoogte moet zijn van de oorzaken, die tot zijn rampzalig uiteinde hebben ge leid? Het waren Uw eigen woorden, mijn heer, die ons te denken gaven. Mag ik U vragen of het Uw voorne men is, mij, evenals Miss Craik te laten arresteeren? Het sarcasme waarmee deze woorden uitgesproken werden, bracht den inspec teur niet van zijn stuk. In zaken als deze arresleeren wij zonder aanzien des persoons, verklaarde hij droogweg. Maar ik zie niet in waarom U mij niet zoudt willen vertellen, waar om die vrouw U aansprak en om welke reden U zoo grif toestemde aan haar ver zoek te voldoen, wat dat ook geweest mag zyn. Het schrandere parlementslid was niet blind voor het gevaar dat achter deze woorden dreigde en hij veranderde met verrassende snelheid van houding. Ik vrees, dat wij elkaar verkeerd be grepen hebben. Ik heb niet geweigerd deze of andere vragen te beantwoorden. Miss Craik is een oude vriendin van mijn familie. Ze is er op het oogenhlik vrij slecht aan toe. Zij vroeg mij daarom, haar met wat geld te helpen, vijftig pond. Ik ging terug naar mijn flat om het geld te halen het zit nog in mijn portefeuille. Ik beloofde haar om 9 uur bij het Lager huis te ontmoeten en haar daar het ge vraagde te geven. Als dat met Lord Ro nald niet gebeurd was, zou ik ongetwfj- f feld mijn afspraak met Miss Craik gehou den hebben. De inspecteur keek vluchtig naar de portefeuille die de ander hem geopend voorhield. Toen ging hij aan tafel zitten en noteerde Mr. Meiklejohn's verklarin- gen. Deze keek hem uitvorschend aan. Miss Craik zal mijn woorden volle dig bevestigen als U het haar vraagt. j Ze heeft geweigerd onze vragen te beantwoorden, deelde de detective kort mede en schreef verder. Als hij toevallig opgekeken had, zou hij een glimp van opluchting hebben ontdekt in de oogen van Meiklejohn. Hij had zich dus niet vergist in Rachel Craik's vermoedelijke gedragslijn, stelde het Lagerhuislid bij zichzelf vast. Dat verbaast mij niets, hernam hij. Ze is het type van een Schotsche en. koppig en stug en ze is natuurlijk fel verontwaardigd over de vernedering van haar arrestatie. De inspecteur scheen het verstandiger te vinden op de laatste opmerkingen niet in te gaan en stond op. Dus u wenscht niets meer toe te voegen aan wat u gezegd hebt?, vroeg hij op rustigen toon. Neen, niets. De man van Scotland Yard verliet de ruime eetkamer, waar het gesprek had plaats gehad. Meiklejohn wachtte tot hij de voordeur hoorde sluiten. Toen ging hij naar het buffet en schonk zich een glas cognac in, dat hij in één teug ledigde. Ja, ik dacht wel, dat ik Rachel kon vertrouwen, mompelde hij en liet zich in een lagen stoel bij het raam neerval len. Het verhoor scheen zijn zenuwen op een zware proef gesteld te hebben. Een poosje scheen hij ten prooi aan wanhoop of wellicht aan berouw. Zijn bediende kwam binnen om voor de lunch te dekken, maar Meiklejohn ver zocht hem heen te gaan en niemand meer bij hem toe te laten. Geen vijf minuten later werd een tele gram bezorgd. De bediende, hoewel bang voor een uitbrander, durfde het toch niet achterhouden en ging er met een verle gen gezicht mee naar zijn meester. Mr. Meiklejohn las het bericht. Het was van Lady Helen. Voel me doodelijk verlaten. Waarom bent u mij niet komen opzoeken?" Hij schreef het antwoord: „Was te verbijsterd om eerder te ko- v. K. zijn blijkbaar als gewestelijke autoriteiten volkomen uitgeschakeld Terwijl dit onderwerp zeer typisch tot de competentie der Kamers be hoort, is noch door Ged. Staten, noch door den Minister van Water staat aan de K. v. K. een oordeel over deze aangelegenheid gevraagd. Geen vervoer-lechnische argumenten. Hoewel argumenten van vervoer- technischen aard zouden moeten primeeren blijkt daarvan in de regeeringsstukken niets. Het besluit dreigt dan ook genomen te worden zonder de belangrijkste gegevens. Maar cijfers van de ontwikkeling van het vervoer per tram ontbreken ten eenenmale, zelfs de trammaat schappijen missen deze gegevens grootendeels. Bezien wij de cijfers van het goederenvervoer per tram van de Hollandsche Buurtspoorwegen over de laatste jaren Vervoer goederen Opbrengst in tonnen. goederenvervoer. 1929 43.435 ton f 47.935.88 1930 35.923 36.510.08 1931 34.344 >>34.132.34 1932 30.499 28.938.07 1933 49.087 53.464.55 Allereerst dient hierbij te worden opgemerkt dat de opgave slechts onvolledig is, daar niet de vervoer- afstanden zijn tot uiting gebracht. Beter was dan ook een opgave in ton—KM. Ter verklaring van de plotselinge stijging van het vervoer in 1933 zij medegedeeld dat deze heinvloed is door het zandvervoer vanaf Drunen naar 's Bosch ten behoeve der werk verschaffing in de hoofdstad. Deze stijging zal dus van zeer tijdelijken aard zijn. Ter illustratie ven de geringe be teekenis van het goederenvervoer der H. B. vergeleek mr. v. Spaen donck dit met het vervoer in de stad Tilburg. Tegenover een week- vervoer over het geheele net der H. B. van 600 ton, staat een dag men. Wacht mij vanavond". Nadat hij dit gedaan had, begon hij systematisch zijn papieren uit te zoeken. Uren achtereen was hij daarmede bezig, totdat de haard tenslotte vol lag met de asch van vernietigde documenten. Toen de schemering begon te vallen, keek hij op zijn horloge. De zitting van het Lager huis zou weldra beginnen. Zou hij zijn medeleden onder de oogen komen? Zou I zijn wegblijven niet angst verraden voor het kruisvuur van vragen, dat hem te wachten stond, voor de vriendschappe lijke nieuwsgierigheid, waarmee hij zou worden bejegend half-uitgesproken verbazing dat hij, de onberispelijke, in zoo'n sinistere geschiedenis verwikkeld was geraakt? Weer zocht hij zijn troost bij de cognacflesch. j Verdraaid, waarom ben ik zoo be verig!, praatte hij in zich zelf. Ik heb i Tower immers niet vermoord. En toch één ondoordachte stap kan mijn heele leven verwoesten, i Hij kon het nog steeds niet met zich zelf eens worden, of hij naar het Parle ment zou gaan of niet als hij weg bleef moest hij het nu direct den fractie-voor zitter laten weten met het oog op even- tueele stemmingen toen Johnson, de bediende, weer binnen kwam. Er is iemand voor u, mijnheer, die u beslist wil spreken. Hij eh hij maakt een beetje heftigen indruk. Hij zei, dat, wanneer ik hem niet aandiende.. Wie is het, viel Meiklejohn, den be diende in de rede. Hij gaf den naam Voles op. Voles? Ja mijnheer, maar hij zei er bij dat u hem beter aan zijn initialen zou her kennen R. V. Meiklejohn spande al zijn geestkracht in, cm geen emotie te laten blijken en slaagde daarin vrij goed. Hij verschoof achteloos enkele papieren op tafel en zei toen, met toch wel even een lichte tril ling in zijn, stem: Laat mijnheer Voles binnen komen en denk er aan, ik ben verder voor nie mand te spreken, Johnson. Het was te begrijpen, dat de slappe, bleeke bediende zich eenigszins bevreesd had getoond voor den bezoeker, die na enkele seconden Mr. Meiklejohn's kamer binnentrad. Hij was forsch en breed ge schouderd, nog heel wat grooter en ro- buster dan de afgevaardigde van North Loamshire, die toch ook een rijzig man was met een werkelijk imponeerende ge stalte. Wilde, wreede kracht sprak uit zijn trekken, die tegelijkertijd toch ook den onmiskenbaren stempel van opvoe ding en goede geboorte droegen. Als hij zwart was geweest en uitgedost als een Zoeloe-opperhoofd, zou zijn ver schijning meer in overeenstemming zijn geweest met hetgeen de diepste kern van zijn persoonlijkheid moest zijn. Do harde scherpe lijnen van zijn gezicht waren als uit steen gehouwen. Een paar donkere oogen gloeiden onder zware, borstelige, overhangende wenkbrauwen. Het hooge voorhoofd, de massieve kin en de mooi gevormde neus gaven het gezicht een zweem van intellectualiteit, die echter door de brutale, sensueele trekken om den mond weer werd te niet gedaan. In ieder opzicht was de binnentredende iemand, die de aandacht moest trekken, maar wiens uiterlijk tegelijkertijd niet kon nalaten antipathie en zelfs vrees in te boezemen de soort man, die men j liever niet 's avonds op een eenzamen weg tegenkomt. j Hij sloot de deur achter zich en lachte schor. Je wordt hier schitterend bewaakt, broertjelief, dat moet ik zeggen! spotte hÜ- I De aangesprokene steunde met zijn handen op tafel, die tusschen hen in stond. Zijn gezicht was spookachtig bleek en vertrokken; de zelfbeheersching van straks scheen hem thans geheel verlaten te hebben. Jij!, stiet hij uit. Ben je nu heele- maal stapel krankzinnig om hier te ko men? Hm. De ander haalde bruusk de schouders op. Het is niet de eerste keer dat je me voor gek verslijt. Maar het risico, man, het verschrik kelijke risico! Ze weten van je af Ra chel is al gearresteerd. Een paar uur' ge leden had ik een detective hier. Het zal me niet verwonderen als het huis door de politie in het oog gehouden wordt. Ph!, was de onverschillige repliek. Ik ben al zoo lang opgejaagd, dat het mij de keel gaat uithangen. Voor de veran dering wil ik nu eens hier voor jager spelen! Waar is het geld, dat je Rachel beloofd hebt? Meiklejohn haalde het bundeltje papie ren uit zijn portefeuille. Er was iets van een automaat in zijn bewegingen. Hier en nu in 's hemels naam Nog altijd precies dezelfde, William, lachte de bezoeker schamper en hij liet zich nonchalant op een stoel neervallen. Altijd als de kippen er bij, wanneer er wat te gappen valt, maar als de dood, dat ze in de gaten krijgen, hoe die keu rige mijnheer in werkelijkheid is. Neen, ik blijf. Het zal je geest opfrisschen ge zellig met mij te praten en ondertusschen je ooren te spitsen of je nog geen stelle tje agenten op de trap hoort.Wat ben je toch een zot!, vervolgde hij grimmig, want Meiklejohn sprong inderdaad ver schrikt op, toen in de aangrenzende flat woning een deur dicht sloeg. Geloof je nu werkelijk, dat ik blindelings het ge vaar zou riskeeren in de val te loopen? Neen, ventje, daar ben ik de man niet naar dat moest je toch wel weten! Maar man, je schijnt het) niet te be grijpen, fluisterde Meiklejohn, buiten zich zelf van angst. Op de een of andere ma nier schijnt Scotland Yard van je bestaan op de hoogte te zijn gekomen. Ze hebben ontdekt dat je gisteravond in Henrystreet bent geweest. SVaarom zouden ze anders Rachel gearresteerd hebben? Dat moet je mij niet vragen. Op bet moment logeer ik in een van de grootste hotels in West End en daar zullen ze me nooit zoeken. Maar hoe is dat in vredesnaam mo gelijk? Rachel vertelde me, dat je aan den grond zat? Dat was ook zoo, voordat ik den in houd van dien vent z'n zakken in de mijne had laten verdwijnen. Hij had der tig pond bij zich en ik wist bovendien, dat ik er van jou vanavond nog vijftig bij zou krijgen. - Maar Ralph, waarom wilde je mij vermoorden? Vermoorden? Schei uit, kerel. Ik wilde niemand vermoorden. Maar zooals je weet, vertrouw ik je niet bijster. Ik ben altijd voorbereid op een of andere gemeene streek van jou. Nu, gisteravond was ik dat ook en had een lasso klaar. Nu heb ik dit. Met een ruk haalde hij een revolver uit zijn zak en hield die den ander voor. Meiklejohn1 schoof met stoel en al ach teruit, zoo heftig, dat hij tegen den rand van den haard stootte en tang en pook met een slag op den grond vielen. Je moet bij den drogist eens een doosje zenuwen koopen, hoonde Ralph en stak de revolver weer in zijn zak. Wordt vervolgd. Ie Echo van het Zniden, Waalwyfesche en Langstraatsebe ConranL MAATSC HAPPY VAM VERZEKERING OP HET LEVEN 10.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 1