Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
li
FEUILLETON
UK
Ons Weekoraatje.
DfiOR, ECNftPING
ZATERDAG 2 JUNI 1934.
67e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en».
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regil.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uor
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
NAAR HET EINDE
Van de week is het Bureau der
Ontwapeningsconferentie weer eens
in plenaire zitting te Genève bijeen
gekomen om er de laatste hand te
leggen ditmaal aan de Ontwapenings
conferentie. Let wel: aan de confe
rentie, qus niet aan de ontwapening.
Aan die schoone menschelijkheids-
en vredesgedachte gaat een plechtige
uitvaart worden bereid, waaraan de
meest bekende regeeringspersonen
uit de toonaangevende landen in
groot ornaat zullen deelnemen.
Hoe triest!
Hoe anders heeft de wereld zich
ééns, en zoo kort geleden nog, het
einde der ontwapeningspogingen
voorgesteld
Men tracht het niet eens meer te
verbloemen voor elkaar, dat er geen
toenaderings—mogelijkheden meer
zijn. Ze liggen althans niet in Genève.
Men gaat straks uiteen misschien
met de achterlating van een troost-
commissie, welke voor den vorm
nog fictieve ontwapeningskansen
onder de loupe krijgt te nemen
en dan zal ieder voor zich het
welen, dat anderen aan niets denken
dan aan een intensieve opvoering
van de aanvalskrachten om »op het
goede moment« toe te slaan. Dal
toeslaan is op zich zelf óók een
verdediging, want degene, die op het
geschikte moment, den eersten klap
gaat verzuimen te geven, kan er
van overtuigd zijn, dat hij dien
ontvangtzoodra een ander met
zijn bewapening klaar is. Bewape
ning is er nu eenmaal om elkaar
baas te blijven!
We gaan dus op weg naar den
volgenden oorlog, naar de vreese-
lijkste vernietiging van de economi
sche waarden, naar de gruwelijkste
menschenslachting, naar den com
pleten waanzin
Tenzij
van „De Echo van het Zuiden".
IPI
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Nadruk verboden.
23.
Ondanks alle verfijnde luxe van het
millieu, hing er een onmiskenbare
sfeer van nauwelijks verholen geld
zucht; men zou zich hebben kunnen
verbeelden in een paleis van een Flo-
rentyner geldwisselaar uit late mid
deleeuwen te zijn.
Aan hetzelfde tafeltje als Sir Regi
nald zaten de gastvrouw en Mr. Wil
liam Meiklejohn M. P. die zich op
dat moment eigenlijk in bet Lagerhuis
had behooren op te houden om te ar
beiden aan goede wetten voor de on
derdanen van Koning George.
Lord Ronald stond erbij toe te kij
ken oogenschijnlijk de meest onbe
langrijke persoon der talrijke aanwe
zigen en liep af en aan om den een
of anderen wensch van zijn echtgenoo-
te te vervullen.
De eerste betrekking waarin Sir
Reginald den laatsten tijd tot Lady
Ronald Tower gestaan had was om
door het bridgen door haar te worden
afgezet, want afrekenen deed ze zel
den, vooral niet, wanneer ze verloren
had aan een tegenspeler, die eens meer
was geweest dan een goede vriend.
Toen Sir Reginald op Eyre House
We zeiden het hierboven, dat in
Genève geen ontwapeningsmogelijk
heden meer liggen. Maar élders?
Heel de wereldvrede, althans de
Europeesche vrede, hangt af van
de ontwikkeling der verhoudingen
tusschen Frankrijk en Duitschland.
Von Neurath heeft dat van de week
nog in een onderhoud met een
vertegenwoordiger van de »Paris
So'i erkend. Rust en vrede zouden
slechts kunnen heerschen, als de
leiders van Frankrijk en Duitschland
tot elkander komen. Merkwaardig
is nu, dat men beiderzijds onge
twijfeld wel eene toenadering zou
wenschen. maar dat men daartoe
onmogelijk een gemeenschappelijken
weg blijkt te künnen vinden, althans
te aanvaarden. Terwijl de Duitschers
steeds rechtstreeksche onderhande
lingen wenschen met Frankrijk,
trekt de regeering te Parijs zich
terug op het bolwerk van interna
tionale conferenties, uit zucht om
haar wantrouwen te dekken met
bondgenootschappen en garanties.
Dat was vóór den jongsten groolen
oorlog reeds zóó en dat is op heden
nog niet veranderd. Op heden is
het Genève, de Volkenbond, waar
Frankrijk veiligheid en verzekerd
heid zoekt.
Aldus echter blijven die twee
groote Europeesche machten steeds
langs elkaar heen praten.
Veel zou gewonnen zijn, als het
Fransche wantrouwen vooral kon
worden overwonnen. In Genève
blijken geen mogelijkheden voor de
ontwapeningsgedachte te hebben
gelegen, welnu, misschien dat
door rechtstreeksche Fransch-Duit-
sche samensprekingen nog iets te
bereiken ware, indien nietDe
zaken hebben zich eenige jaren in
den goeden kant ontwikkeld. Dat
was, toen de republiek en de de
mocratie, door de Duitschers aan
vaard, een weg baanden naar het
Fransche hart en den Franschen
geest. Erzberger, Rathenau, Brüning
e.a. hadden den weg naar een
accoord met Parijs kunnen gaan,
maar de Fransche geest is weer
afgestooten, het wantrouwen is hel
werd aangediend, voelde de vrouw
des huizes, niet geheel een gevolg van
het vooruitzicht dat hij verliezen zou;
vrouwen hebben nu eenmaal dikwijls
een onuitbluschbaar zwak voor de
„vlammen" uit jeugdiger tijd en me
nig vrouwenhart draagt litteckens, die
ze niet gaarne aan de wereld zou too-
n en.
Dat was ook de reden dat Lady Ro
nald Tower eenigszins nadenkend ge
stemd werd om geen ander woord
voor de lichte onzekerheid in haar
geest te gebruiken toen Sir Regi
nald haar mededeelde dat hij een
plaatsje aan het tooneel zocht voor 'n
jong meisje en van haar wilde weten,
hoe hij daarin het best zou kunnen
slagen.
Zij stonden op een balcon, dat uit
zag over het park, om 3 uur in den
vroegen morgen. Lady Tower her
dacht droomerig de gouden dagen van
voorheen en ze betrapte zich erop, dat
ze een prik van jalouzie in het hart
voelde, want Sir Reginald liet, toen
hij het punt aanroerde, een plotselin-
gen ernst blijken, die op diepere sen
timenten wees, en hij was haar eerste
liefde geweest, toen ze nog schoolging.
Hoe heet dat meisje? vroeg ze.
Och, de naam doet er weinig toe,
maar als je het graag wilt weten, ze
heet Winifred Bartlett, antwoordde
Sir Reginald.
Op geen twee meter afstand, in ge
sprek met een der andere gasten
stond over de balustrade van het bal
con geleund Mr. William Meiklejohn
en het onverwacht hooren van Wini
fred's naam, deed hem zoo ontstellen,
dat het den omstanders niet kon ont
gaan.
Dus Carshaw kende Winifred niet
alleen, maar was blijkbaar op dit mo
ment met haar in contact. Winifred,
opgelaaid, door de dictatuur in
Duitschland. De Franschen kunnen
geen Hitller begrijpen en zullen hem
nooit leeren waardeeren.
En daarom, zoolang er zich geen
aanzienlijke wijzigingen voordoen
in de staatsstructuur van Duitsch
land, gelooven we niet, dat de ont
wapeningsmogelijkheden, welke te
Genève niet te vinden waren, elders
door recntstreeksche samenspre
kingen te ontdekken zouden zijn.
Er is slechts oorlogsverschiet in
Europa
We hadden nog voor geen vijftig
gulden toe de geweldige teleurstelling
willen doormaken, welke ongetwijfeld
het deel moet zijn geweest van de zes
duizend tot acht duizend Nederlan.
ders, die ons nationaal voetbalteam
in Milaan hebben zien verliezen
Dr. van der Meulen, onze doelver-
dediger, zei het na afloop van het
dama, zoo treffend .Voor ons vind
ik het verschrikkelijk, maar en
daarbij doelde hij op het legioen -
voor hen vind ik het nog veel erger".
Intusschen, de balianen zijn ook
niet zoo mal geweest om den Neder-
landschen gasten s'uk voor stuk een
paar Nederlandsche bankbiljetten te
overhandigen als pleisters op de
geslagen wonden Integendeel, we
mogen aannemen, dat de Nederland
sche supporters aan het reisje na r
Milaan gemiddeld een bedrag van
tenminsievijfiig gulden hebben besteed,
zoodat we mogen aannemen, dat we
in Italië niet alleen onze schoonste
voetbaldroomen in rook hebben zien
opgaan, maar er zij het ten deele
ook op been- en terugreis circa
350 000 goede Nedeilaudsche guldens
achterlieten
Al is hel nu ook crisis toch gunnen we
den mensch het preije naar eigen smaak
en daarom zingen we mee in koor
over die drie en een halve ton gouds
niet getreurd 1 We hebben hier nog
veel meer van dat spul. Hadden wc
in Milaan gewonnen en zou ook
onzen verdere weg naar Rome mei
overwinningsglorie omgeven zijn ge
weest dan zouden we ongciwijtcld
naar Turijn een half millioen hebben
gesleept, naar Milaan voor de
iwcede ontmoeting aldaar minstens
7 a 8 ton en naar Rome hadden we
zeer zeker een miihoen gebracht om
die er aan de voeten van Mussolini
uit te storten. We hebben in de
geschiedenis van het verleden wel
gekker dingen gedaan. Hebben hon
derden niet ééns vermogens unge-
geven en verloren om den bol ie
bekomen van een zwarte tulp Voor
iets bijzonders hebben .we" altijd
goed en zelfs grof geld over gehad.
Financieel bezien lijkt de
nederlaag in Milaan voor ons land
niet onvoordeelig, want nu zullen we
het geld, dat blijkbaar voor bijzondere
dingen altijd nog aanwezig is, aan
andere doelstellingen kunnen besteden
dan het te dragen naar Italië
En het kan in ons eigen land
blijven en daar rouleeren. wanneer
we het hier aantrekkelijker maken om
het uit te geven dan zulks tot op
heden over het algemeen het geval is.
Een fout van ons, Nederlanders,
is over het algemeen, dat we ons
netter en versiandiger en bedacht
zamer willen voordoen dan we eigen
lijk zijn. We gruwen en huiveren,
als er op den huldigen dag iemand
de idéé oppert van een feesije, een
ontspanning, een grapje dat-naar-
centen.ruikt Hoe .durlt' iemand
met zoo iets voor den dag te komen
in-dezen tijd Zóó heet dat dan
Moeten de menscnen hun geld dan
.verdoen", vragen we ons ontzet af,
terwijl ze misschien den bakker en
den kruidenier niet eens kunnen be
talen En terwijl we aldus
redeneeren en het bij ons een dooie
boel is en blijlt, kruipen de lieden
onder ons, die nog over geld en
levenslust beschikken, in autobussen
en treinen en gaan ze in oorden,
waar het gezelliger is en wat meer
te beleven lijkt, hun duiten opmaken.
Geef ze tenslotte eens ongelijk.
We moesten onze jeremides eens
staken en iets bedenken om den
menschen ook in crisistijd ja, juist
misschien, omdat het op het oogen-
blik overigens huilen is in de wereld
een beeije omspannende alwisse-
ling te brengen.
Wie de bussen vol met menschen
z'n woonplaats niet unsluiicnd wil
zien passeeren en de medtbcwoners
voor het zoeken van vermaak en
ontspanning niet uitsluitend naar
builen wil zien vertrekken, die trekke
de crisis braatheidsplooien eens uit
zijn gezicht en bedenke wat atwisse-
iing in de eigen gemeente ot hij
werke aan het verkrijgen daarvan
eens enthousiast mee.
Deze raad is goud waard, nu we
voor het mooie en lokkende zomer
seizoen staan met de vacaniie
geneugten in het verschiet
Bazelen we niet sentimenteel over
werkloozen, die de vroolijkheid van
anderen met leede oogen zouden
aanzien. Het is een belang der werk-
loozen, dat het geld ter plaatse wordt
verleerd. Dat zal tenslotte leiden tot
arbeidsverruiming. De guldens, die
aan het rollen geraken, zullen ééns
hém bereiken.
SPROETENVERDELGER
Zeg mij (Jw naam - Mijn naam
SPRÜETENREZ1TTER
is en htijft SPRUTOL.
ADVERTEERT IN
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
die ze drie weken in angst en vreezen
hadden gezocht
Hij spande zijn gehoor in tot het
uiterste, om op te vangen wat de jon
geman verder zou zeggen. Na een paar
schertsende opmerkingen van Lady
Tower en een belofte om te doen wat
ze kon een belofte die ze later op
een eigenaardige manier inlossen zou
om te doen wat ze kon, veranderde
het tweetal van onderwerp.
Maar Mr. Meiklejohn had genoeg
vernomen om geen drie minuten lan
ger in Eyre House te blijven. Toen hij
buiten kwam was de fortuin hem gun
stig; een late taxi snorde juist voor
bij. Hij riep den wagen aan en liet zich
in snelle vaart naar een achterstraatje,
Noordelijk van Oxford Street brengen.
Hij klopte luid op de voordeur van
een der vervallen woningen, tot ten
slotte een mannenhoofd buiten een der
vensters zichtbaar werd't hoofd
van Fowle.
Fowle had het gezicht gezien van
den man, met wien Winifred gewan
deld had den avond veór de vlucht
naar Liverpool.
Het duurde niet lang of Fowle, in
een haastig toilet, zat naast liet La-
gerhuislid van North Loamshire in de
taxi. Ze reden terug naar de woning
\an Lady Tower, om een oog te hou
den op Sir Reginald, wanneer deze
naar buiten zou komen.
HOOFDSTUK XVI.
Intriges.
Fowle en William Meiklejohn wa
ren in druk gesprek, toen de auto
Park Lane inreed in de richting van
Lady Ronald Tower's huis, ofschoon
Fowle, plotseling wakker geklopt in
het holst van den nacht, nog niet ge
heel vrij van slaperigheid was.
Hij zal nog wel niet weg zijn,
verklaarde het parlementslid, en er
is een donker hoekje naast de portiek,
waar je op den uitkijk kunt staan.
Als het dezelfde vent is, die dien avond
met het meisje aan den wandel was,
dan herken je hem zeker direct?
Alsof het gezicht van dien ver-
wenschten vlerk een oogenblik uit
mijn gedachten is! luidde het minza
me bescheid. Vergeet niet, dat we sa
men naar het politiebureau zijn ge
bracht en als ik niet zoo overstuur en
opgewonden was geweest, zou ik zijn
naam ook wel goed gehoord en in m'n
geheugen geprent hebben. Dat had 'n
hoop moeite bespaard
Sir Reginald Carshaw, zoo heet
hij. Herinner je je misschien dien
naam toen te hebben hooren noemen?
Ik weet wel dat het een Sir of
zooiets van dien aard wasja,
laat eens kijken. Carshaw. dat
kan wel. Ik heb den laatsten tijd heel
wat uurtjes voor allerlei selecte clubs
op schildwacht gestaan, in de hoop,
dat ik hem in het vizier zou krijgen,
maar steeds zonder resultaat. Maar nu
krijg ik misschien eindelijk de kans
om mijn rekening met hem te veref
fenen, want als het de man is, die dien
avond met haar wandelde, dan kan ik
u wel vertellen dat hij smoor verliefd
op haar is. Natuurlijk zoekt hij haar
dikwijls op, dat spreekt vanzelf, als
hij, zooals u zegt, met haar in relatie
staat en met hem in het oog te hou
den, komen wij dan vanzelf op haar
spoor en kunnen haar te pakken krij
gen. Hé, ik mag maar lijden dat het
dezelfde vent is.
Laten we hier stoppen, stelde
Meiklejohn voor.
Op eenigen afstond van Eyre House
stapten ze uit en vervolgden hun we
te voet. Meiklejohn posteerde Fowle
op een plek waar hij onzichtbaar zou
zijn en zelf toch alles kon zien. Daar
op keerde hij naar de taxi terug en
reed door naar Hyde Park Corner,
waar de wagen bleef wachten tot Fow
le zou verschijnen om rapport uit te
brengen.
Een kwarier later, toen de eerste
morgenschemering vaag aan den Oos
telijken hemel begon te lichten, kwam
de groote stroom der gasten uit Lady
Ronald Tower's herbergzame woning,
waar sommige van hen verscheidene
ponden lichter waren gemaakt, naar
buiten.
Fowle, nog steeds dorstend naar
wraak voor zijn deerlijk gehavenden
neus, loerde in een ondiepe nis in het
muurwerk van den voortuin, die bo
vendien nog overschaduwd werd door
dicht gebladerte een ideale verken-
ningspost dus naar de vertrekken
de bezoekers en na enkele minuten zag
hij het gelaat waarop hij wachtte. Sir
Reginald kwam naar buiten, lachend,
temidden van een vroolijk groepje.
Toen hij uit het gezicht verdwenen
was, spoedde Fowle zich naar Hyde
Park Corner en stapte bij Meiklejohn
in de auto.
Is hij het? klonk hem in span
ning tegemoet.
En of!
Daar hoeft u niet meer aan te
twijfelen.
Zeg Fowle, versta jij de kunst
om iemand te schaduwen, zonder dat
hij je door de vingers glipt. Denk er
om, het is niet om een grap te doen,
het is een levenskwestie.... de vei
ligheid van meer dan een persoon is
ermee gemoeid.
Wordt vervolgd.
het Zuiden,
WialvQksebe en Lanptraatscbe Courant,
- -i
rvraruüiauajc