Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. li FEUILLETON UK Ons Weekoraatje. DfiOR, ECNftPING ZATERDAG 2 JUNI 1934. 67e JAARGANG Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en». franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regil. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uor in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD NAAR HET EINDE Van de week is het Bureau der Ontwapeningsconferentie weer eens in plenaire zitting te Genève bijeen gekomen om er de laatste hand te leggen ditmaal aan de Ontwapenings conferentie. Let wel: aan de confe rentie, qus niet aan de ontwapening. Aan die schoone menschelijkheids- en vredesgedachte gaat een plechtige uitvaart worden bereid, waaraan de meest bekende regeeringspersonen uit de toonaangevende landen in groot ornaat zullen deelnemen. Hoe triest! Hoe anders heeft de wereld zich ééns, en zoo kort geleden nog, het einde der ontwapeningspogingen voorgesteld Men tracht het niet eens meer te verbloemen voor elkaar, dat er geen toenaderings—mogelijkheden meer zijn. Ze liggen althans niet in Genève. Men gaat straks uiteen misschien met de achterlating van een troost- commissie, welke voor den vorm nog fictieve ontwapeningskansen onder de loupe krijgt te nemen en dan zal ieder voor zich het welen, dat anderen aan niets denken dan aan een intensieve opvoering van de aanvalskrachten om »op het goede moment« toe te slaan. Dal toeslaan is op zich zelf óók een verdediging, want degene, die op het geschikte moment, den eersten klap gaat verzuimen te geven, kan er van overtuigd zijn, dat hij dien ontvangtzoodra een ander met zijn bewapening klaar is. Bewape ning is er nu eenmaal om elkaar baas te blijven! We gaan dus op weg naar den volgenden oorlog, naar de vreese- lijkste vernietiging van de economi sche waarden, naar de gruwelijkste menschenslachting, naar den com pleten waanzin Tenzij van „De Echo van het Zuiden". IPI Naar het Engelsch van LOUIS TRACY. Nadruk verboden. 23. Ondanks alle verfijnde luxe van het millieu, hing er een onmiskenbare sfeer van nauwelijks verholen geld zucht; men zou zich hebben kunnen verbeelden in een paleis van een Flo- rentyner geldwisselaar uit late mid deleeuwen te zijn. Aan hetzelfde tafeltje als Sir Regi nald zaten de gastvrouw en Mr. Wil liam Meiklejohn M. P. die zich op dat moment eigenlijk in bet Lagerhuis had behooren op te houden om te ar beiden aan goede wetten voor de on derdanen van Koning George. Lord Ronald stond erbij toe te kij ken oogenschijnlijk de meest onbe langrijke persoon der talrijke aanwe zigen en liep af en aan om den een of anderen wensch van zijn echtgenoo- te te vervullen. De eerste betrekking waarin Sir Reginald den laatsten tijd tot Lady Ronald Tower gestaan had was om door het bridgen door haar te worden afgezet, want afrekenen deed ze zel den, vooral niet, wanneer ze verloren had aan een tegenspeler, die eens meer was geweest dan een goede vriend. Toen Sir Reginald op Eyre House We zeiden het hierboven, dat in Genève geen ontwapeningsmogelijk heden meer liggen. Maar élders? Heel de wereldvrede, althans de Europeesche vrede, hangt af van de ontwikkeling der verhoudingen tusschen Frankrijk en Duitschland. Von Neurath heeft dat van de week nog in een onderhoud met een vertegenwoordiger van de »Paris So'i erkend. Rust en vrede zouden slechts kunnen heerschen, als de leiders van Frankrijk en Duitschland tot elkander komen. Merkwaardig is nu, dat men beiderzijds onge twijfeld wel eene toenadering zou wenschen. maar dat men daartoe onmogelijk een gemeenschappelijken weg blijkt te künnen vinden, althans te aanvaarden. Terwijl de Duitschers steeds rechtstreeksche onderhande lingen wenschen met Frankrijk, trekt de regeering te Parijs zich terug op het bolwerk van interna tionale conferenties, uit zucht om haar wantrouwen te dekken met bondgenootschappen en garanties. Dat was vóór den jongsten groolen oorlog reeds zóó en dat is op heden nog niet veranderd. Op heden is het Genève, de Volkenbond, waar Frankrijk veiligheid en verzekerd heid zoekt. Aldus echter blijven die twee groote Europeesche machten steeds langs elkaar heen praten. Veel zou gewonnen zijn, als het Fransche wantrouwen vooral kon worden overwonnen. In Genève blijken geen mogelijkheden voor de ontwapeningsgedachte te hebben gelegen, welnu, misschien dat door rechtstreeksche Fransch-Duit- sche samensprekingen nog iets te bereiken ware, indien nietDe zaken hebben zich eenige jaren in den goeden kant ontwikkeld. Dat was, toen de republiek en de de mocratie, door de Duitschers aan vaard, een weg baanden naar het Fransche hart en den Franschen geest. Erzberger, Rathenau, Brüning e.a. hadden den weg naar een accoord met Parijs kunnen gaan, maar de Fransche geest is weer afgestooten, het wantrouwen is hel werd aangediend, voelde de vrouw des huizes, niet geheel een gevolg van het vooruitzicht dat hij verliezen zou; vrouwen hebben nu eenmaal dikwijls een onuitbluschbaar zwak voor de „vlammen" uit jeugdiger tijd en me nig vrouwenhart draagt litteckens, die ze niet gaarne aan de wereld zou too- n en. Dat was ook de reden dat Lady Ro nald Tower eenigszins nadenkend ge stemd werd om geen ander woord voor de lichte onzekerheid in haar geest te gebruiken toen Sir Regi nald haar mededeelde dat hij een plaatsje aan het tooneel zocht voor 'n jong meisje en van haar wilde weten, hoe hij daarin het best zou kunnen slagen. Zij stonden op een balcon, dat uit zag over het park, om 3 uur in den vroegen morgen. Lady Tower her dacht droomerig de gouden dagen van voorheen en ze betrapte zich erop, dat ze een prik van jalouzie in het hart voelde, want Sir Reginald liet, toen hij het punt aanroerde, een plotselin- gen ernst blijken, die op diepere sen timenten wees, en hij was haar eerste liefde geweest, toen ze nog schoolging. Hoe heet dat meisje? vroeg ze. Och, de naam doet er weinig toe, maar als je het graag wilt weten, ze heet Winifred Bartlett, antwoordde Sir Reginald. Op geen twee meter afstand, in ge sprek met een der andere gasten stond over de balustrade van het bal con geleund Mr. William Meiklejohn en het onverwacht hooren van Wini fred's naam, deed hem zoo ontstellen, dat het den omstanders niet kon ont gaan. Dus Carshaw kende Winifred niet alleen, maar was blijkbaar op dit mo ment met haar in contact. Winifred, opgelaaid, door de dictatuur in Duitschland. De Franschen kunnen geen Hitller begrijpen en zullen hem nooit leeren waardeeren. En daarom, zoolang er zich geen aanzienlijke wijzigingen voordoen in de staatsstructuur van Duitsch land, gelooven we niet, dat de ont wapeningsmogelijkheden, welke te Genève niet te vinden waren, elders door recntstreeksche samenspre kingen te ontdekken zouden zijn. Er is slechts oorlogsverschiet in Europa We hadden nog voor geen vijftig gulden toe de geweldige teleurstelling willen doormaken, welke ongetwijfeld het deel moet zijn geweest van de zes duizend tot acht duizend Nederlan. ders, die ons nationaal voetbalteam in Milaan hebben zien verliezen Dr. van der Meulen, onze doelver- dediger, zei het na afloop van het dama, zoo treffend .Voor ons vind ik het verschrikkelijk, maar en daarbij doelde hij op het legioen - voor hen vind ik het nog veel erger". Intusschen, de balianen zijn ook niet zoo mal geweest om den Neder- landschen gasten s'uk voor stuk een paar Nederlandsche bankbiljetten te overhandigen als pleisters op de geslagen wonden Integendeel, we mogen aannemen, dat de Nederland sche supporters aan het reisje na r Milaan gemiddeld een bedrag van tenminsievijfiig gulden hebben besteed, zoodat we mogen aannemen, dat we in Italië niet alleen onze schoonste voetbaldroomen in rook hebben zien opgaan, maar er zij het ten deele ook op been- en terugreis circa 350 000 goede Nedeilaudsche guldens achterlieten Al is hel nu ook crisis toch gunnen we den mensch het preije naar eigen smaak en daarom zingen we mee in koor over die drie en een halve ton gouds niet getreurd 1 We hebben hier nog veel meer van dat spul. Hadden wc in Milaan gewonnen en zou ook onzen verdere weg naar Rome mei overwinningsglorie omgeven zijn ge weest dan zouden we ongciwijtcld naar Turijn een half millioen hebben gesleept, naar Milaan voor de iwcede ontmoeting aldaar minstens 7 a 8 ton en naar Rome hadden we zeer zeker een miihoen gebracht om die er aan de voeten van Mussolini uit te storten. We hebben in de geschiedenis van het verleden wel gekker dingen gedaan. Hebben hon derden niet ééns vermogens unge- geven en verloren om den bol ie bekomen van een zwarte tulp Voor iets bijzonders hebben .we" altijd goed en zelfs grof geld over gehad. Financieel bezien lijkt de nederlaag in Milaan voor ons land niet onvoordeelig, want nu zullen we het geld, dat blijkbaar voor bijzondere dingen altijd nog aanwezig is, aan andere doelstellingen kunnen besteden dan het te dragen naar Italië En het kan in ons eigen land blijven en daar rouleeren. wanneer we het hier aantrekkelijker maken om het uit te geven dan zulks tot op heden over het algemeen het geval is. Een fout van ons, Nederlanders, is over het algemeen, dat we ons netter en versiandiger en bedacht zamer willen voordoen dan we eigen lijk zijn. We gruwen en huiveren, als er op den huldigen dag iemand de idéé oppert van een feesije, een ontspanning, een grapje dat-naar- centen.ruikt Hoe .durlt' iemand met zoo iets voor den dag te komen in-dezen tijd Zóó heet dat dan Moeten de menscnen hun geld dan .verdoen", vragen we ons ontzet af, terwijl ze misschien den bakker en den kruidenier niet eens kunnen be talen En terwijl we aldus redeneeren en het bij ons een dooie boel is en blijlt, kruipen de lieden onder ons, die nog over geld en levenslust beschikken, in autobussen en treinen en gaan ze in oorden, waar het gezelliger is en wat meer te beleven lijkt, hun duiten opmaken. Geef ze tenslotte eens ongelijk. We moesten onze jeremides eens staken en iets bedenken om den menschen ook in crisistijd ja, juist misschien, omdat het op het oogen- blik overigens huilen is in de wereld een beeije omspannende alwisse- ling te brengen. Wie de bussen vol met menschen z'n woonplaats niet unsluiicnd wil zien passeeren en de medtbcwoners voor het zoeken van vermaak en ontspanning niet uitsluitend naar builen wil zien vertrekken, die trekke de crisis braatheidsplooien eens uit zijn gezicht en bedenke wat atwisse- iing in de eigen gemeente ot hij werke aan het verkrijgen daarvan eens enthousiast mee. Deze raad is goud waard, nu we voor het mooie en lokkende zomer seizoen staan met de vacaniie geneugten in het verschiet Bazelen we niet sentimenteel over werkloozen, die de vroolijkheid van anderen met leede oogen zouden aanzien. Het is een belang der werk- loozen, dat het geld ter plaatse wordt verleerd. Dat zal tenslotte leiden tot arbeidsverruiming. De guldens, die aan het rollen geraken, zullen ééns hém bereiken. SPROETENVERDELGER Zeg mij (Jw naam - Mijn naam SPRÜETENREZ1TTER is en htijft SPRUTOL. ADVERTEERT IN „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". die ze drie weken in angst en vreezen hadden gezocht Hij spande zijn gehoor in tot het uiterste, om op te vangen wat de jon geman verder zou zeggen. Na een paar schertsende opmerkingen van Lady Tower en een belofte om te doen wat ze kon een belofte die ze later op een eigenaardige manier inlossen zou om te doen wat ze kon, veranderde het tweetal van onderwerp. Maar Mr. Meiklejohn had genoeg vernomen om geen drie minuten lan ger in Eyre House te blijven. Toen hij buiten kwam was de fortuin hem gun stig; een late taxi snorde juist voor bij. Hij riep den wagen aan en liet zich in snelle vaart naar een achterstraatje, Noordelijk van Oxford Street brengen. Hij klopte luid op de voordeur van een der vervallen woningen, tot ten slotte een mannenhoofd buiten een der vensters zichtbaar werd't hoofd van Fowle. Fowle had het gezicht gezien van den man, met wien Winifred gewan deld had den avond veór de vlucht naar Liverpool. Het duurde niet lang of Fowle, in een haastig toilet, zat naast liet La- gerhuislid van North Loamshire in de taxi. Ze reden terug naar de woning \an Lady Tower, om een oog te hou den op Sir Reginald, wanneer deze naar buiten zou komen. HOOFDSTUK XVI. Intriges. Fowle en William Meiklejohn wa ren in druk gesprek, toen de auto Park Lane inreed in de richting van Lady Ronald Tower's huis, ofschoon Fowle, plotseling wakker geklopt in het holst van den nacht, nog niet ge heel vrij van slaperigheid was. Hij zal nog wel niet weg zijn, verklaarde het parlementslid, en er is een donker hoekje naast de portiek, waar je op den uitkijk kunt staan. Als het dezelfde vent is, die dien avond met het meisje aan den wandel was, dan herken je hem zeker direct? Alsof het gezicht van dien ver- wenschten vlerk een oogenblik uit mijn gedachten is! luidde het minza me bescheid. Vergeet niet, dat we sa men naar het politiebureau zijn ge bracht en als ik niet zoo overstuur en opgewonden was geweest, zou ik zijn naam ook wel goed gehoord en in m'n geheugen geprent hebben. Dat had 'n hoop moeite bespaard Sir Reginald Carshaw, zoo heet hij. Herinner je je misschien dien naam toen te hebben hooren noemen? Ik weet wel dat het een Sir of zooiets van dien aard wasja, laat eens kijken. Carshaw. dat kan wel. Ik heb den laatsten tijd heel wat uurtjes voor allerlei selecte clubs op schildwacht gestaan, in de hoop, dat ik hem in het vizier zou krijgen, maar steeds zonder resultaat. Maar nu krijg ik misschien eindelijk de kans om mijn rekening met hem te veref fenen, want als het de man is, die dien avond met haar wandelde, dan kan ik u wel vertellen dat hij smoor verliefd op haar is. Natuurlijk zoekt hij haar dikwijls op, dat spreekt vanzelf, als hij, zooals u zegt, met haar in relatie staat en met hem in het oog te hou den, komen wij dan vanzelf op haar spoor en kunnen haar te pakken krij gen. Hé, ik mag maar lijden dat het dezelfde vent is. Laten we hier stoppen, stelde Meiklejohn voor. Op eenigen afstond van Eyre House stapten ze uit en vervolgden hun we te voet. Meiklejohn posteerde Fowle op een plek waar hij onzichtbaar zou zijn en zelf toch alles kon zien. Daar op keerde hij naar de taxi terug en reed door naar Hyde Park Corner, waar de wagen bleef wachten tot Fow le zou verschijnen om rapport uit te brengen. Een kwarier later, toen de eerste morgenschemering vaag aan den Oos telijken hemel begon te lichten, kwam de groote stroom der gasten uit Lady Ronald Tower's herbergzame woning, waar sommige van hen verscheidene ponden lichter waren gemaakt, naar buiten. Fowle, nog steeds dorstend naar wraak voor zijn deerlijk gehavenden neus, loerde in een ondiepe nis in het muurwerk van den voortuin, die bo vendien nog overschaduwd werd door dicht gebladerte een ideale verken- ningspost dus naar de vertrekken de bezoekers en na enkele minuten zag hij het gelaat waarop hij wachtte. Sir Reginald kwam naar buiten, lachend, temidden van een vroolijk groepje. Toen hij uit het gezicht verdwenen was, spoedde Fowle zich naar Hyde Park Corner en stapte bij Meiklejohn in de auto. Is hij het? klonk hem in span ning tegemoet. En of! Daar hoeft u niet meer aan te twijfelen. Zeg Fowle, versta jij de kunst om iemand te schaduwen, zonder dat hij je door de vingers glipt. Denk er om, het is niet om een grap te doen, het is een levenskwestie.... de vei ligheid van meer dan een persoon is ermee gemoeid. Wordt vervolgd. het Zuiden, WialvQksebe en Lanptraatscbe Courant, - -i rvraruüiauajc

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 1