Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ll FEUILLETON MOORD BPABAMD jsxm DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. Centrale H.L.S. NUMMER 71. WOENSDAG 5 SEPTEMBER 1934 57c JAARGANG. 4 8 Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur In ons bezit zijn. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiën: 26 cent per regel; minimum 1.50. Onze lezers hebben in vorige nummers eenige ingezonden stukken van „Practicus" kunnen lezen onder den titel „Een mislukte wijze van saneering der Schoen- en Leder industrie". Wij hebben aan deze artikelen (of uittreksels) plaats verleend, omdat wij meenen dat deze belangrijke aangelegenheid van alle kanten mag en moet worden bekeken, maar vooral ook om uiting te laten geven aan he-t geen achterbaks gedacht, gemompeld en gezegd wordt en omdat misschien een discussie over deze aangelegen, heid verheldering en verbetering zou kunnen brengen in den op 't oogen- blik zeker^ onjuisten toestand in de Centrale H.L.S,om een voorbeeld te noemen, dat iedereen lid wordt, op vergaderingen zijn volle sanctie geeft aan 't bestuur zoodat dit met reden kan denken op den goeden weg te zijn en aller steun te hebben en dan buiten begint te kankeren en z'n bestuur en eigen zaak af te breken. Wij hebben toen al duidelijk ge zegd, dat wij 't niet eens waren met de wijze waarop .Practicus" de stof behandelde, 't persoonlijk element werd er o.i. te veel naar voren ge bracht en daarom hebben we ook slechts een gedeelte geplaatst. Temeer hebben we dat gedaan, omdat onze lezersonzemeeningkennen betreffende deze belangrijke materie en wij juist ook aan een tegenovergestelde opinie gèen plaats wilden weigeren. van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van LOUIS TRACY. Nadruk verboden. 50. Kunnen jullie verdikkeme je mond niet houden, ezels dal jullie zijn grauwde hij. Die stompzinnige ruzie van jullie heeft dat stel daar de oogen geopend. Ze waren op het punt alles te bekennen, toen jullie uitflapten dat hun hoofdman ontsnapt is. Ik schaam me voor jullie, vooral omdat jullie je eerst zoo kranig gedragen hebt. De afstraffing was raak en Jim en Polly zwegen te laat echter. Toen Winter bij de gevangenen in den ande ren hoek van de kamer terugkwam, zag hij op Rachel'Craik's gezicht een zuur lachje van triumf, en in Fowle's neerge slagen oogen sluwe berekening. „Een verloren kans!'' mompelde hij, maar hij aanvaardde de situatie zonder verslagenheid. Jullie kunt wel hier blijven, voegde hij er toe, maar denk erom dat jullie geen verdere moeilijkheden maakt. Jul lie kunt je toch niet voor me schuil hou den. En daarom tot Sir Reginald: Gaat u mee: ik wou eens even op het politie bureau gaan kijken of ze al nieuws heb ben. Het is heel goed mogelijk dat Miss Wij hebben naar aanleiding van deze stukken en de wijze waarop ze werden opgediend ons eigen licht eens gaan opsteken, ook omdat wij 't zoo betreuren, dat lichamen als de Centrale H.L.S. niet meer hun toe vlucht nemen tot de pers, niet alleen tot de vakpers, maar tot die bladen, die juist gelezen worden door hen voor wie de Centrale H.L.S. is opge richt. Werden die bladen tijdig en uitvoerig ingelicht en op de hoogte gebracht, zoodat zij beter georiënteerd waren in deze moeilijke materie, dan zou er veel geschrijf, gepraat en vooral gekanker achterwege kunnen blijven en ook blijven. Dan waren zij in staat een eigen meening te vormen, hun lezers in te lichten en daardoor ook te voorkomen dat veel onwaars en onjuist werd gelanceerd. Dit ter inleiding. Wij beginnen met de vraag te stellenIs het noodig dat er in en voor de schoen- en lederindustrie iets gedaan wordt? En dan zal eenieder volmondig moeten erkennen, dat zoo iets broodnoodig is, dat de schoen, en leder-industrie slechter zijn dan ooit, dat er een chaos heerscht die niet blijven kan, daar die tot ondergang voert I Dat hebben ook de 16 a 17 duizend vakmenschen bevestigd die tot de Centrale zijn toegetreden, dat heeft de regeering bevestigd toen zij reeds in September van 't vorig jaar te kennen gaf, dat zij wenschte dat de industrie zich zelf zou organiseeren en saneeren en dat zij zich daar dan achter zou plaatsen. Algemeen is de noodzaak van saneering erkend en men zal dan toch ook moeten toejuichen, dat iemand daartoe 't initiatief genomen heeft, iemand natuurlijk uit het vak, iemand met organisatie-talent, iemand die leiding kan geven en houden 1 Winifred op het oogenblik al in goede handen is. De glimlach om Miss Craik s nor- schen mond verbreedde zich. Ze vroeg zich af hoe haar geloof in Voles ook maar één seconde had kunnen wanke len. Ik zal een dokter sturen, richtte de inspecteur zich daarop tot Greyfoot. Ik veronderstel dat je er wel een noodig hebt. Wolf Greyfoot gromde iets onver staanbaars, maar de uitdrukking van zijn gelaat verriedv dat het niet heel vriendelijk was. HOOFDSTUK XXIX. Een flankaanval. Petch ging in volle vaart achter de „Essex" aan. De jongeman had er al een heele dag van tuffen opzitten, maar hij voelde zich verjongd door de ge dachte de schoone Polly van dienst te kunnen zijn en bovendien was de jacht achter een ontvoerde dame op zichzelf reeds een opwindende bezigheid, die hem zijn verlangen naar rust en een avondmaal deed vergeten. De wagen had een flinken voor sprong, maar dat leek den motorrijder die niet tegen een honderd-kilometer gangetje opzag, geen onoverkomelijk bezwaar. Hij schoot den weg naar Hillington in en merkte tot zijn voldoening, dat 't stof dat de auto deed opwarrelen, on miskenbare aanwijzingen omtrent de te volgen richting gaf. Voles, die er anders ook niet tegen opzag om als een bezetene langs 's Hee- ren wegen te stuiven en die de bocht ook in een waanzinnig tempo begonnen Is dit eenfout Integendeel men zou dengene die zoo iets aandurfde en nog aandurft, dankbaar moeten zijn en hier zou men ook zoo'n dankbaarheid of voldaanheid mogen concludeeren, waar men in algemeene vergadering zich unaniem achter den leider (de leiders) schaart. Is het dan de schuld der leiding, dat de regeering hare toezegging niet nakomt, die zij niet alleen in per. soonlijk onderhoud; maar zwart op wit gegeven heeft. Is het de schuld van leider en bestuur dat de regeering haar crisis-industrie.wet achterhield en alleen de crisis-landbouw-wet invoerde, ondanks 't feit dat alles hiervoor gereed was en onze indu. strieën daarmee zeer gebaat zouden zijn geweest. Het is niet waar dat ieder lid van 't bestuur inzage van boeken, fabrieks geheimen enz. kan nemen. Ieder lid kan zijn statuten lezen, men zie art. 3 sub. 7. „Alleen een deskundige"! was, bedacht, nadat hij bijna met de motorfiets in botsing was gekomen, dat het in de huidige omstandigheden aan beveling verdiende niet teveel op het spel te zetten. De weg was tamelijk rijk aan bochten, telkens deden zich ver nauwingen voor, moest hij groepjes huizen, gehuchten en dorpen passeeren, die hem noodzaakten zijn gang te mati gen, wilde hij geen ongelukken maken en het slot was, dat Petch, toen de Es sex zich door 't dorpje Southall wrong, de Essex had ingehaald. Voles schrok op door een luide stem achter de auto, die het ronken van den motor overstemde: Hé stop! Hij keek over zijn schouder en zag de motorfiets met haar berijder als een donker silhouet achter het schijnsel der koplampen. Hallo!, riep Voles, niet weinig ge schrokken, maar toch geen oogenblik zijn tegenwoordigheid van geest verlie zend, terug: Wat is er? Het moment was gekomen, waarop Petch had moeten handelen, een van de honderd-en-een-dingen doen, die hem naderhand invielen, maar de situatie overweldigde hem; misschien ook speel de zijn vermoeidheid hem parten. Hij aarzelde het eenige waartoe hij bij machte scheen, was roepen: Ik weet wie je bent! Je kunt me niet meer ontkomen! Daar zit het meis jeik zie haar duidelijk Voles wachtte niet tot den motorrij der uitgesproken was. Met een onder drukten vloek trapte hij op het gaspe daal en zonder zich om mogelijke ge varen te bekommeren, liet hij de auto vooruitschieten. Voles wist dat het nu een kwestie van er-op of er-onder was, en alle ter- Het dag. bestuur ziet geen rapporten, alleen krijgt het, natuurlijk zouden wij zeggen, de conclusies daarvan ter inzage. Men overwege toch wel wat het zeggen wil dat alle besluiten met algemeene stemmen genomen wer den, een bewijs zouden wij zeggen, dat het bestuur alle vertrouwen heeft en de samenvoeging in één vereeniging (maar ieder met zijn eigen groep) juist waarde heeft ter bepaling van een gezamenlijk stand punt. Dat er zijn die tusschen de mazen doorkruipen, dat er zijn die misbruik hebben gemaakt van bun positie b.v. in een groep van de centrale en daarvan persoonlijk gewin boekten is mogelijk en waar. Maar is dit dan fair van zulke leden of zulke fabrikanten, die ook vertrouwen genoten en kan daarvoor de leiding of bet bestuur aansprakelijk worden gesteld Dat geheimhouding niet verzekerd is kan geëndosseerd worden aan veroordeelden zelf, die hun straf zelf wereldkundig maken en daar nog heel wat liefelijks in bet publiek aan toevoegden, maar dat is niet te wijten aan de be stuursleden of hun vertegenwoor digers. Wat de te verwachten regeerings- steun betreft, daaromtrent hebben we hierboven 't onze reeds gezegd. Wij moeten ons voorts afvragen waarin de overrompeling door den leider en 't bestuur bestaat, wanneer alle bindende besluiten met alge meene stemmen zijn goedkeurd. Dat er toch nog wel eens dooi de mazen kruipen is niets ver wonderlijks. De regeering zelf b.v. neemt hier in 't Zuiden alle maat regelen tegen het smokkelen en is daarmee de smokkelhandel geheel reinhindernissen met superieure min achting negeerend, vervolgde hij in een razende vaart zijn weg en veroorzaakte groote opschudding in de dorpskommen waar hij doorheen wervelde. Pas toen hij de buitenwijken van Londen bereik te, ging het noodgedwongen wat be daarder. Winifred, nog steeds onder invloed van het bedwelmingsmiddel, beleefde deze heele wilde rit als in een droom. Voles' hersens waren inmiddels on afgebroken bezig geweest en hadden 'n plan gevormd. En aan zelfbeheersching en durf om het uit te voeren, ontbrak 't hem niet. Maar voor het succes was hij ook aangewezen op de schranderheid en de discretie van de handlangers, die hij op Moore House achter gelaten had. Het was onmogelijk Winifred tot in het oneindige in gevangenschap te hou den of te beletten dat anderen haar te hulp kwamen. Dat had de aanval op hun schuilplaats voldoende getoond en ook die sufkop van een motorrijder als die, inplaats van hem verwezen na te staren, zich aan den wagen had vast gegrepen en zich erin geheschen, dan had dat ook een onplezierige complica tie kunnen geven! Neen, de wanhopige poging moest worden gewaagd. De vraag was nu maar of Fowle zijn mond zou houden? Voles verwenschte Fowle inwendig. Als die ellendige kerel er niet was geweest, zou Carshaw nooit met Winifred in aanraking zijn gekomen en het meisje nu als was zijn in de handen van Rachel Craik. Voles had kamers in Shepherd's Bush. Voor die woning liet hij de auto stilhouden. Hij greep Winifred onzacht bij den arm en snauwde tegen haar: Als je schreeuwt, worg ik je! opgehouden? Immers neen. Hoe moet dan een vereeniging als de Centrale ineens elke fraude kunnen voorkomen. Maar als de leden zulks verlangen, dan zal de controle wel verscherpt worden zoodat deze zoo precies mogelijk geschiedt, daarvoor staan ons deze heeren wel borg ook wat de publicatie betreft. Maar dan zal men van de zijde der getroffenen weer eens iets hooren 1 Juist om nog zooveel mogelijk te sparen en in den aanvang niet te scherp te zijn, is men zoo lankmoedig mogelijk opgetreden. Maar de leden kunnen toch hun eischen stellen, zooals men 't wenscht, 't bestuur heeft slechts voor te stellen en genomen be sluiten uit te voeren. Is het niet een gezonde toestand dat alle gioepen in het algemeen bestuur vertegenwoordigd zijn; juist op de vergadering van het algemeen bestuur is voorgesteld om de groep winkeliers uit te breiden om haar aan de meerderheid te helpen, een bewijs dat men voelt dat de men- schen in eigen zaak moeten beslissen. In de prijzen-coinmissie zijn als leden gekozeh zij die er mee te maken hebben en juist is deze commissie tot overeenstem ming gekomen. Men vergete verder niet dat men- schen ook menschen blijven met menschelijke fouten en dat hij adviezen vooral over prijzen politiek ook dikwijls eigenbelang om den hoek komt kijken, zooals hij zeker artikel al ondervonden is en dan juist waakt het dag. bestuur zooveel doenlijk voor het algemeen belang. Wij hebben hierboven eenige zaken wat nader bekeken want het gaat toch maar niet aan verwijten te uiten zonder deze met bewijzen Nog half verdoofd door de chloro form en door en door koud door den rit in den open wagen, waarvoor ze niet voldoende gekleed was geweest, was 't meisje geestelijk noch physiek in staat zich te verzetten. Hij voerde haar naar de voordeur en opende die met zijn sleutel. Het geluk diende hem: zijn hospita was uit. Dat bespaarde hem de noodza kelijkheid van een explicatie. Hij hield Winifred met brutale drei gementen in bedwang, zocht uit de be zittingen van zijn kostjuffrouw eenige warme kleedingstukken bijeen en dwong het meisje die aan te trekken. Vervolgens bond hij een zijden hals doek om haar mond en kin, bond haar handen op haar rug en wierp een lange, donkere shawl om haar hoofd en schou ders. Daarop diepte hij in de bijkeuken een doos zwarte was op,verf zou hem beter van pas zijn gekomen, maar die bleek niet voorhanden en Winifred half dragend, keerde hij naar de auto terug. Hij joeg een paar nieuwsgierige1 straatbengels weg, hielp het meisje in den wagen en ging zich vervolgens be zighouden met de nummerplaten. Hij besmeerde het eerste en het laatste cij fer met zwarte was, met het resultaat, dat de identiteit van de „Essex" in den donkeren avond grondig veranderd was. Deze truc hielp hem behouden naar zijn einddoel. (Wordt vervolgd). o van net Zniden, Wiuilwijksdic en Laiigstraatsche Courant» MAAJ5C HAPPY VAN VERZEKER]tIG OP HET LEVEfl

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 1